ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΖΙΑ "ΤΙ ΑΙΩΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΞΩ;"

H ποιητική συλλογή του Γιώργου Κοζία «ΤΙ ΑΙΩΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΞΩ;», εκδόσεις Περισπωμένη 2025, παρουσιάζεται από το βιβλιοπωλείο Το Δόντι την Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2025, 8:30 μ.μ. στο Cafe Cinema (Πεζόδρομος Γεροκωστοπούλου 54, Πάτρα). 

Στη συζήτηση με τίτλο «Η ποίηση ως πολιτική πράξη» συμμετέχουν οι: Κρίστυ Κουνινιώτη, δημοσιογράφος, Γιάννης Χρυσανθόπουλος, ποιητής, δοκιμιογράφος και ο συγγραφέας. Ποιήματα θα διαβάσουν οι: Περικλής Βασιλόπουλος, ηθοποιός, σκηνοθέτης και Εμμανουέλα Καμπίτση, ηθοποιός. 

Ο Γιώργος Κοζίας ολοκληρώνει την ποιητική τριλογία που ξεκίνησε με το «Πολεμώντας υπό σκιάν…» (2017), συνεχίστηκε με τον «Εξάγγελο» (2021) και κορυφώνεται με τη συλλογή «Τι αιώνα κάνει έξω;», με τριανταένα νέα ποιήματα ενός προεπαναστατικού και συνάμα προφητικού ύφους για τον αιώνα που διανύουμε.

ΑνΑγΝώΣειΣ ΦίΛωΝ

Ελευθερία Θάνογλου 

Γιώργος Κοζίας 

ΤΙ ΑΙΩΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΞΩ; 

Εκδόσεις Περισπωμένη, 2025 

Στην τελευταία του ποιητική συλλογή, ο ποιητής Γιώργος Κοζίας μας παραδίδει ποιήματα γεμάτα από την φθορά του ανθρώπου. Ποιήματα που πέρα ότι περικλείουν μέσα τους λόγο πολιτικού μανιφέστου, κουβαλούν ταυτόχρονα και μια βαθιά μελαγχολία για την μοίρα του ανθρώπου μέσα στην Ιστορία. 

Ο άνθρωπος ως «κακορίζικος», η κοινωνία σαν «γερασμένη εποχή», η ελευθερία σαν «μουλαρίσιο τομάρι», το σώμα που γίνεται «δέρμα για πορτοφόλια». Ο ποιητής μας δείχνει έναν κόσμο όπου το δίκιο ανήκει στους εξεγερμένους, όπου η Ιστορία στήνει παγίδες και σέρνει θανάτους, όπου τα έθνη γίνονται λαοί «τυφλοί, σαν νυχτερίδες». 

Κι όμως, μέσα στην γενική απαισιοδοξία, υπάρχει κι ένας παλμός ελπίδας και αντίστασης από τον ποιητή: το άλογο του απελευθερωτή, τα πουλαράκια που θα πιστέψουν και θα νικήσουν, η φωνή που ζητάει να τραγουδήσει ξανά. 

Στην ποίηση του Κοζία επίσης βρίσκουμε πολλές λογοτεχνικές αναφορές (Καρυωτάκης, Μπρεχτ, Βιγιόν κ.α) στήνοντας εξαιρετικά μια «θεατρική» σκηνή από την Αλεξανδρούπολη μέχρι το Λένινγκραντ και από τη Βαβυλώνα ως τη Βηρυτό όπου ο άνθρωπος ξαναζεί την τραγωδία του. 

Συλλογή παντός καιρού που θέτει πολλά ερωτήματα και σκέψεις και απαιτεί αναγνώστες που δεν θα την προσπεράσουν εύκολα. Την χάρηκα, μιας εδώ και πολύ καιρό βαδίζω αισθητικά και αναγνωστικά σε τέτοιου είδους μονοπάτια…. Άλλωστε πώς να ξεφύγει κανείς απ΄ αυτή την παγκόσμια σκηνή που πλέον μόνο τραγωδίες παίζει;