Ο ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΑΛΕΙ ΓΙΑ ΟΜΙΛΗΤΗ ΤΟΝ ΛΙΒΥΟ - ΤΟ ALTER EGO ΤΟΥ ΚΟΝΑΝΟΥ

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 

Έχω γράψει επανειλημμένως για τους δύο κορυφαίους εκπροσώπους του εκκλησιαστικού λαϊκισμού και της θεολογίας της ατάκας και της πλάκας, δηλ. τον κληρικό της Μητροπόλεως Γορτύνης και Αρκαδίας της Κρήτης, Χαράλαμπο Παπαδόπουλο (Λίβυο) και τον αποσχηματισθέντα Ανδρέα Κονάνο. 

Όταν έγραψα για τον Λίβυο κάποιοι με εγκάλεσαν: «Ο Λίβυος δεν είναι Κονάνος», μου είπαν κατηγορηματικά! Είναι άλλο επίπεδο! 

Κάποιοι αμφισβήτησαν, κάπως, τον Λίβυο επειδή με σχετική δήλωσή του στήριξε τον Κονάνο στην απόφασή του να πετάξει τα ράσα. Όμως οι πολλοί δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι ο Λίβυος στήριζε τον Κονάνο με πάθος από την αρχή! 

Ο Λίβυος αποκαλύφθηκε πλήρως με το σχόλιό του στον τοίχο του fb του Κονάνου, όταν ανακοίνωσε τον αποσχηματισμό του: 

Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος 

Καλή συνέχεια στο μονοπάτι που επέλεξες για να φτάσεις στην κορυφή (Θεό). Τα πάντα είναι δρόμος προς Εκείνον. Εγω σε γνώρισα ως φως και είμαι σίγουρος οτι αυτο θα συνεχίσεις να είσαι. Σε ευχαριστούμε για οτι μας χάρισες και για εκείνα που ακόμη θα μας δώσεις. Σ αγαπήσαμε, σ αγαπάμε και θα σ αγαπάμε!!!!!! 

Βέβαια «θα σ’ αγαπάμε» γιατί όπως μας είπες σήμερα Ανδρέα Κονάνο, πέρασες ζάχαρη (!) είκοσι χρόνια σαν παπάς! Ταξιδάκια, χλιδή, δόξα, γνωριμίες, πάση τη κτίσει, κι όλα αυτά επειδή ήσουν παπάς! Μας είπες επί λέξει: 

"Μετά από 20 χρόνια ιερατικής ζωής, σήμερα αποχωρίζομαι τα ράσα. Σε καμία περίπτωση όμως δεν «τα πετάω» με περιφρόνηση και αποστροφή! Τα φιλώ και τα ευγνωμονώ, διότι για 2 δεκαετίες μου έδωσαν την ευκαιρία να κάνω «πατρίδα» μου όλη τη Γη, να ζήσω καταπληκτικές θεανθρώπινες στιγμές και να γνωρίσω ωραίους ανθρώπους σε όλα τα μέρη του κόσμου."

Το σχόλιο του Λίβυου στον Κονάνο είναι εξόχως αποκαλυπτικό για το πώς ο Λίβυος θεωρεί την ιερωσύνη...

Ο Λίβυος θεωρεί τον αποσχηματισμένο Κονάνο "φως"! 

Και ενώ βγήκε ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ να μας πει τα ...αλλιώς ωραία τα δικά του για τον Κονάνο, υποδεικνύοντας μάλιστα και στον Αρχιεπίσκοπο τον τρόπο της καθαίρεσής του, τώρα βλέπουμε ότι ο Πειραιώς έχει καλέσει τον Λίβυο, το alter ego του Κονάνου, στον Πειραιά για να μιλήσει! Άραγε θα πει πόσο "φως" είναι ο Κονάνος; 

Κάτι ...διαφεύγει (;) στον άγιο Πειραιώς...

Εκτός και έχει καλέσει και τον αποσχηματισθέντα Κονάνο για ομιλητή και μας το φυλάει για έκπληξη! 

Κρίμα οι κορώνες σας περί ιερωσύνης, Δεσπότη μου!

Ελπίζω πως η ομιλία του Λίβυου θα αποδομήσει την περί ιερωσύνης "υψηλή" θεώρησή σας. 

Πέντε τυπικές ερωτήσεις για την Ελληνικότητα

Του Κωστή Δεμερτζή 

Είχε φτάσει στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο μια από τις κάρτες εκείνες που κυκλοφορούν και που προωθούν οι «φίλοι» (με την ηλεκτρονική έννοια του όρου) επί γνωστούς και αγνώστους. Αυτή η κάρτα αφορούσε τους μετανάστες. Μάζευε διάφορα δυσμενή στοιχεία από εδώ κι από εκεί (ο βιασμός και η βαρεία σωματική κάκωση της έφηβης Μυρτώς στην Πάρο από μετανάστη ήταν ανάμεσά τους), και κατέληγε ότι, στο κάτω-κάτω, ως ύστατο επιχείρημα, και να μην υπήρχαν τα στοιχεία αυτά, η αποστολέας, ως Ελληνίδα, θέλει να αισθάνεται νοικοκυρά στον τόπο της, και οι μετανάστες την ενοχλούν. 

Αν έπαιρνα θέση στο μεταναστευτικό, θα το έκανα σε άλλη περίσταση. Εκείνη τη στιγμή, η πρώτη μου σκέψη (επειδή ήξερα ποια ήταν εκείνη που είχε προωθήσει την συγκεκριμένη κάρτα) ήταν να θέσω ορισμένα ερωτήματα για την Ελληνικότητα. Πέντε για την ακρίβεια. 

Πρώτον: Έλληνας για Έλληνας, Ελληνίς για Ελληνίς, αλλά, για να’ χουμε καλό ρώτημα, με τον Ελληνικό πολιτισμό τι σχέση έχει; Οποιαδήποτε πτυχή θα αρκούσε, προϋποτιθεμένου ενός μίνιμουμ σοβαρότητας ενασχόλησης και ενδιαφέροντος, εδώ υπάρχει μεγάλη ιστορία, εδώ υπάρχει μια τεράστια λογοτεχνία, πεζογράφοι, ποιητές, δημοσιογράφοι, μουσικοί – πολλών κατηγοριών. 

Ζωγράφοι, γλύπτες … Γλωσσικές μορφές, εκδοχές και δόγματα, κοινωνιολογικά, λαϊκός πολιτισμός … Δεν είναι ανάγκη να έχει κάποιος πάθος με όλα. Πιο πειστικό θα μου ήταν, μάλιστα, αν έκανε μια επιλογή. Θα μπορούσε να είναι ο Όμηρος, ο Χορτάτζης, ο Σολωμός, ή ο Εμπειρίκος. Δεν ενδιαφέρει ποιος. Θα μπορούσε να είναι μια μικρή συμβολή – ακόμα και κάποια επιφυλλίδα – ή ένα ενδιαφέρον, λ.χ. να διαβάζεις κάτι. Να πιστεύεις κάτι. Να είσαι δεμένος με κάτι. Από την ανθρωπογεωγραφία του τόπου, στην ιστορική της προοπτική. Να έχεις να πεις για κάτι. Μπορεί να είναι Ορθοδοξία ή Ελληνική αρχαιότητα, Χριστός ή Επίκουρος, κι ούτε καν αποκλειστικά «Ελληνικό» – μπορεί να είναι η Ιταλική Αναγέννηση, η Λουθηρανή μεταρρύθμιση, ο Ευρωπαϊκός Διαφωτισμός. Η Ελληνικότατη εκδοχή της Ευρώπης στο Τρίτο Πρόγραμμα. Συγγραφέας ή αναγνώστης. Πράγματα που, ξέροντας την συγκεκριμένη αποστολέα – διαβιβάστρια, αλλά και τον γενικότερο (ρηχότατο) τρόπο της ηλεκτρονικής διαβίωσης, ξέρω ότι κινούνται σε επίπεδο μηδενικό. Θα το έθετα, όμως, το ερώτημα. 

Δεύτερον: με κάποια στοιχειωδώς οργανωμένη κοινότητα, απ’ αυτές που οργανώνουν και συσφίγγουν το κοινωνικό σώμα, κάποια σχέση; Ας είναι κάποια χορωδία, ας είναι ο Σύλλογος Φίλων Σκαρίμπα (μήπως ζητάω πολλά;), ή το Θέατρο Χαλκίδας. Για Χαλκίδα. Μπορεί κάποιος να φανταστεί πολλά – καταλαβαίνει τι εννοείται εδώ. 

Τρίτον: υπάρχει και μια πολιτική διάσταση σε ό,τι γίνεται στον τόπο. Μια πολιτική σκέψη, ένταξη, δράση, άποψη; Δεν ενδιαφέρει, εδώ, ποια ακριβώς. Μπορεί να είναι υπέρ των εκλογών, ας πούμε, μπορεί να είναι και – τεκμηριωμένα – εναντίον τους. Πολύ περισσότερο, βέβαια, και κάποια συμμετοχή, κάποια δράση. 

Τέταρτον, έχεις και μια οικονομική ζωή εδώ. Ερωτάται το είδος της συμμετοχής στον οικονομικό ιστό, ο τρόπος της ένταξης στην πονεμένη αυτή ιστορία. Ή το είδος των ανθρώπων που γεννήθηκαν σε απελπιστικά μεγάλους αριθμούς από την δεκαετία του '80 και μετά, με αιχμή την δεκαετία του '90, που θεωρούν ότι όλοι τους χρωστάνε, αυτοί δεν έχουν καμία υποχρέωση από κανέναν, και, έχοντας υιοθετήσει ένα μοντέλο δικαιολόγησης της συμπεριφοράς τους (εάν και όταν τους προσφερθεί εργασία ανάλογη με το status τους, τότε θα δουλέψουνε) φορτώνονται σε συντάξεις παππούδων, ή γιαγιάδων, ή σε επιχορηγήσεις περιστασιακών συντρόφων. 

Πέμπτον, βεβαίως, Έλληνας για Έλληνας, Ελληνίς για Ελληνίς, αλλά πρέπει να αναπαραχθεί κιόλας το Γένος για να γίνει Γένος. Με την τεκνογονία, πώς τα πάμε; Δεν θα τα αναπτύξω εδώ. Αλλά ξέροντας ότι, χωρίς ένα καλό μίγμα από τα «πέντε τυπικά», η Ελληνικότητά σου παραμένει κέλυφος αδειανό, κανένας να μην απορεί αν οποιασδήποτε οργανισμός κυκλοφορεί στα πέριξ – και πάντοτε τέτοιοι οργανισμοί κυκλοφορούν – θα το εποικήσει. 

Ο Κωστής Δεμερτζής με σπουδές Μηχανολόγου-Ηλεκτρολόγου ΕΜΠ (1972-77), Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών (1978-1983) και Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Κρήτης (1983-1988), έχει εργαστεί σε δύο διδακτορικές διατριβές, μία στη Μουσικολογία (1997) και μία στη Νομική (2016). Είναι ενεργός δικηγόρος και μέλος του Δ.Σ.Α., με τακτική αρθρογραφία σε νομικά περιοδικά (Δίκη, Νομικό Βήμα, Χρονικά Ιδιωτικού Δικαίου, Εφαρμογές Αστικού Δικαίου κ.ά.).

ΣΤΗΝ "ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ" ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΠΙΑ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ...

Η Εφημερίδα των Συντακτών δημοσίευσε στο σημερινό  φύλλο (28-9-2020), το σχόλιό μου για τον μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιο, σχετικά με την επίθεσή του στον καθηγητή Μανώλη Δερμιτζάκη για τον τρόπο της Θ. Μετάληψης τον καιρό του κορωνοϊού. 

Λυπούμαι ειλικρινά διότι ο Καλαβρύτων Αμβρόσιος κατέβασε από το ιστολόγιό του την ανάρτηση - απάντηση στο σχόλιό μου. 

Δεν καταλαβαίνω γιατί το έκανε. 

Εγώ είμαι έντιμος "εχθρός" του, δεν έχει κάτι να φοβηθεί. 

Σε κάθε περίπτωση η ...μνημειώδης απάντησή του έχει καταγραφεί στο διαδίκτυο. 

Τέτοια κείμενα πρέπει να υπάρχουν, τουλάχιστον για αρχειακούς λόγους...

Π.Α.Α.

ΤΟ ΗΡΩΔΕΙΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ SAKIS!

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 

H …Ρουβίτσα Σόνια Θεοδωρίδου, συνέπραξε τελικά με τον Σάκη, σε μια πολυδιαφημισμένη συναυλία στο Ηρώδειο, με ποικίλο πρόγραμμα, πάντα υπό την μπαγκέτα του Θ. Ορφανίδη. 

Ήταν, χωρίς αμφιβολία, μία μεγαλειώδης συναυλία, από την οποία απουσίαζε η Μουσική. 

Η Μουσική δεν είναι υπόθεση της show biz και των όποιων …συμμαχιών, προς άγραν του φιλοθεάμονος κοινού. 

Ο Σάκης Ρουβάς θα μπορούσε να περιοριστεί στο show και στη μουσική που υπηρετεί με επιτυχία, αλλά όταν του δίνει την …ευκαιρία η Σόνια Θεοδωρίδου να γίνει …λυρικός (sic), θα την χάσει; Δυστυχώς, η κ. Σόνια Θεοδωρίδου εγκατέλειψε την λυρική της υπόσταση για να γίνει …Ρουβίτσα! Κρίμα… 

Έτσι, ο Sakis κατέκτησε με την Sonia και το Ηρώδειο! Δεν είχε πατήσει το πόδι του εκεί, οπότε έπρεπε να αλώσει και αυτόν τον χώρο, μετά την Επίδαυρο! Η Sonia του έδωσε την ευκαιρία. Και φυσικά ο απόηχος της συναυλίας ήταν όλος δικός του. 

Έκλεψε την παράσταση με το να δώσει τα λουλούδια που του προσέφεραν στην αγαπημένη του Κάτια Ζυγούλη και την επομένη όλα τα μέσα έγραφαν: «Σάκης Ρουβάς: Μάγεψε στην πρώτη του συναυλία στο Ηρώδειο». Η Σόνια Θεοδωρίδου πήρε το ρόλο της ...γλάστρας... Δυστυχώς... 

Και εκεί πάνω που ξεσπαθώνουν οι Ρουβίτσες για τις τυχόν αντιδράσεις της παρουσίας του Ρουβά στο Ηρώδειο, θεωρώντας αναφαίρετο δικαίωμά του την εκεί παρουσία του, έρχεται ο σταρ και δίνει τα ρέστα του! 

Το βράδυ του Σαββάτου (26-9-2020) ο Σάκης Ρουβάς ανάρτησε μία φωτογραφία με τον ίδιο να βγαίνει από μία Mercedes, που έχει σταθμεύσει στον εξωτερικό χώρο του Ηρωδείου. Ο Σάκης Ρουβάς συνόδευε μάλιστα την ανάρτηση με τη λεζάντα: «Ετοιμος για βόλτα». Το αυτοκίνητο ήταν σταθμευμένο δίπλα σε μία από τις εισόδους των θεατών στο ρωμαϊκό Ωδείο. Λίγες ώρες αργότερα, η ανάρτηση εξαφανίστηκε.

Την Κυριακή, το υπουργείο Πολιτισμού έβγαλε ανακοίνωση διευκρινίζοντας ότι δεν έδωσε ποτέ άδεια για τη φωτογράφιση και τη στάθμευση αυτοκινήτου στον χώρο του Ηρωδείου και ότι η Εφορία Αρχαιοτήτων θα εφαρμόσει τις προβλεπόμενες από τον νόμο διατάξεις. Η ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ έχει ως εξής: «Σύμφωνα με την ενημέρωση των υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, η διαφήμιση της Mercedes με τον κ. Σ. Ρουβά δεν έτυχε σχετικής αδειοδότησης. Ως εκ τούτου, η αρμόδια Εφορεία Αρχαιοτήτων Πόλεως Αθηνών θα εφαρμόσει τις προβλεπόμενες από τον Ν. 3028/2002 διατάξεις». O Νόμος 3028/2002 «για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς» επισύρει ποινές και πρόστιμα σε ανάλογες περιπτώσεις αν δεν έχει προηγηθεί σχετική υπουργική έγκριση έναντι τέλους υπέρ του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων. 

Διαφωνώ! Το Ηρώδειο ανήκει στον Σάκη Ρουβά! Το κατέκτησε ...μουσικά (sic) και πρέπει να το κατακτήσει και αυτοκινητιστικά και διαφημιστικά και όπως αλλιώς νομίζει. 

Ο Ρουβάς «εξελίσσεται» και έχει το δικαίωμα να «δοκιμάσει» και άλλα είδη τέχνης, λένε οι θαυμαστές του, οπότε ας του δώσουμε το Ηρώδειο να το ...αναδείξει! Έχει τον τρόπο του αυτός... 

Νομίζω πως το The Voice με τον Σάκη Ρουβά πρέπει να μετακομίσει στο Ηρώδειο. Γιατί όχι; Ποιο ΥΠΠΟ θα έχει αντίρρηση άμα βγάζει τα έξοδα του μνημείου ελέω Σάκη;

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΖΙΑΣ: Η ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ

Κόκκινος Ψαλμός, Μίκλος Γιάντσο, 1971

Η ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ 

Με την περιστέρα που ’χα αγοράσει - δε μου ’λειπαν δα τα χρήματα - προχώρησα αρκετά όταν, περνώντας ένα διάσελο, αντίκρισα μια μυρμηγκιά περιστεριών. 

Ξεσηκώθηκαν, αναρωτήθηκα αθέλητα. Μα δεν έβλεπα καμιά κίνηση, δεν άκουγα φωνές. Πλησιάζοντας είδα τα περιστέρια να κάθονται χάμω. Θα ’ταν χιλιάδες. Πέντε, έξι. Μπορεί και περισσότερα. Στη μέση του σωρού όρθιος μικρός μαύρος στήλος. 

Ήμουν ακόμη μακριά. Έδεσα την περιστέρα σ’ ένα δέντρο. Πλησίασα τη μυρμηγκιά και τότε ο στήλος εμίλησε και είπε: 

Και αν θέλεις να ζήσει η περιστέρα σου, εγώ να σε ειπώ πώς να κάμεις. Να κάμεις της περιστέρας σου ένα φόρεμα κι άλλο ένα εκείνης της φτωχιάς περιστέρας χαρίζει ο Θεός τη ζωή της δικιάς σου. Δες και να ζητείς πώς να δίνεις της περιστέρας σου να τρώγει, να πίνει, να ’χει όμορφα φορέματα και για εκείνη τη φτωχιά να μη σε μέλει, αύριο βλέπεις τη δικιά σου αποθαμένη και καίγεται η καρδιά. Και ενώ τη φτωχιά, την ξυπόλητη, τη γυμνή, την πεινασμένη, την καταφρονημένη τη βλέπεις θρεμμένη, η δικιά σου γίνεται ωσάν χτικιασμένη και χάνεσαι, σβήνεις, βουβαίνεσαι.

- Ζωολογικός κήπος, Γιώργος Κοζίας, Στιγμή, 1989, 35 σελ. [Εξαντλημένο] 

"ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ" ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ!

Ο μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος «εν εσχάταις ημέραις» προσέθεσε στα Ειρηνικά – υποθέτω όταν χοροστατεί ή λειτουργεί ο ίδιος – την αίτηση: 

«Υπέρ της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας και της Βασιλίδος των Πόλεων Κωνσταντινουπόλεως, του Κυρίου δεηθώμεν». 

Την αίτηση εκφωνεί ο διάκονος, όπως φαίνεται και στο βίντεο που παραθέτουμε (Ιερός Ναός Αγίου Ανδρέου, 26-9-2020). 

Φυσικά πρόκειται για μια τεράστια αυθαιρεσία, από κάποιον που δεν έχει ιδέα από το Τυπικό της Εκκλησίας, όπως είναι ο Πατρών Χρυσόστομος. 

Δεν γνωρίζει, προφανώς, ότι αυτή η αίτηση λέγεται μόνο στον Πατριαρχικό Ναό και στις Εκκλησίες της Πόλης μόνο όταν χοροστατεί ή λειτουργεί ο Πατριάρχης. Με άλλα λόγια, στην Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως δεν ακούγεται η αίτηση αυτή. Και ακούγεται πανηγυρικά στην Πάτρα!

Ας μην μιλήσουμε για το δεύτερο σκέλος της αίτησης: «υπέρ της Βασιλίδος των Πόλεων Κωνσταντινουπόλεως», διότι είναι από μόνο του κωμικό το τοιούτον. 

Επίσης, έχει ...ενδιαφέρον να εισάγεται μια τέτοια αίτηση σε μια Μητρόπολη της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδος. Ούτε στο κλίμα των Νέων Χωρών, που υπάγονται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, δεν διανοήθηκε κάποιος να κάνει κάτι αντίστοιχο. 

Αντιλαμβανόμαστε πλήρως τις θλιβερές σκοπιμότητες μιας τέτοιας κίνησης, αλλά ας γνωρίζει ο αυθαιρετών ότι ούτε εμάς μπορεί να κοροϊδέψει ούτε – κυρίως και κατ’ εξοχήν – τον Θεό. Και επειδή μπορεί να μην έχει διαβάσει τον Απόστολο, τον παραθέτουμε: 

«Μὴ πλανᾶσθε, Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται· ὃ γὰρ ἐὰν σπείρῃ ἄνθρωπος, τοῦτο καὶ θερίσει· ὅτι ὁ σπείρων εἰς τὴν σάρκα ἑαυτοῦ ἐκ τῆς σαρκὸς θερίσει φθοράν» (Γαλ. 6, 7-8). 

Π.Α.Α.

ΝΙΚΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ: "Είν' η ζωή μια μουσική"

Ο Νίκος Γεωργάκης μπήκε στη δισκογραφία το 1989 με το δίσκο «Βραδινή Αναρρίχηση», ο οποίος κυκλοφόρησε σε παραγωγή του Μάνου Χατζιδάκι, από τον «Σείριο». 

Παρέμεινε ένας διακριτικός τραγουδοποιός, με αισθαντικότητα και αταλάντευτη ποιότητα.

Ακολούθησαν ακόμη έξι προσωπικές δουλειές σε δική του μουσική και ενορχήστρωση: «Η δύση κι η αυγή έχουν το ίδιο χρώμα» -1995, «Παράδοξη νύχτα» - 1998, «Ταξίδι από ένα δωμάτιο» - 2002, «Ανάσα καλοκαιριού» - 2007, «Να γίνω η θάλασσα» - 2011, «Παραφυλάει ο έρωτας» (2015). 

Τώρα ήρθε η σειρά της έβδομης δισκογραφικής εργασίας του: "Είν’ η ζωή μια μουσική" (2020).

Πιστός στην «καθαρή» πλευρά του τραγουδιού, συνοδοιπορεί και εδώ με φίλους, άξιους μουσικούς, που τους συναντάμε και στους προηγούμενους δίσκους τους, αλλά πάντα ...ανανεωμένους, σαν από τα αεράκι του Βαρδάρη, αφού ο Νίκος Γεωργάκης είναι και πιστός Θεσσαλονικιός. 

Αίφνης, θυμάμαι ότι το 1991 συμμετείχε στις «Βραδιές ονείρου – Θεσσαλονικείς συνθέτες» και το 1992 αντιπροσώπευσε τη Θεσσαλονίκη στη Μπιενάλε νέων καλλιτεχνών της Μεσογείου που έγινε στη Βαλένθια της Ισπανίας. 

Αν και εμφανίστηκε σε πολλά φεστιβάλ και συναυλίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ως δημιουργός και ερμηνευτής, στη Θεσσαλονίκη υπηρετεί το ρεμπέτικο τραγούδι τα τελευταία ...κάμποσα χρόνια.

Και αυτός ο δίσκος του Νίκου Γεωργάκη είναι αντιεμπορικός, και γι’ αυτό έχει λόγο ύπαρξης, στους αυχμηρούς καιρούς μας. Οι μουσικοί του δίσκου είναι οι Δον Κιχώτες ενός τραγουδιού που πάει να χαθεί... Και μόνο γι’ αυτό αξίζει να τραγουδάμε "Είν’ η ζωή μια μουσική". 

Παραθέτουμε στη συνέχεια ενημερωτικό υλικό και δύο τραγούδια από τον δίσκο, με ερμηνεύτρια την Δάφνη Πανουργιά. Οι στίχοι είναι της Φωτεινής Τοπουζλή. 

Π.Α.Α.

Νίκος Γεωργάκης: "Είν’ η ζωή μια μουσική" by Panagiotis Andriopoulos on Scribd

Τα δάκρυα στην νηπτική παράδοση, κύριοι στον Βύρωνα, είναι συνώνυμα της Ησυχίας!

Rothko: Dark over Light Earth

Συνεχίζει να δακρύζει, λένε, η Εικόνα της Παρηγορήτριας στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου στον Βύρωνα. 

Και να οι κάμερες και να τα ρεπορτάζ και να το διαδίκτυο και να ο κακός χαμός! Κοσμοσυρροή πιστών και ...υστερία θαυματολαγνείας! 

Η Μητρόπολη Καισαριανής, στην οποία υπάγεται ο Ναός του "θαύματος", έβγαλε μια ανακοίνωση για να μας πληροφορήσει περί του θαύματος, όπου μεταξύ άλλων γίνονται παραπομπές σε χωρία της Καινής Δαιθήκης, που φυσικά δεν έχουν καμία σχέση με το κακόγουστο σόου της "δακρυρροούσας" εικόνας. 

Ο Χριστός έκανε θαύματα και ζητούσε από τους ευργετηθέντες να κρύψουν την ευεργεσία. Αυτά δεν τα ξέρει η Μητρόπολη Καισαριανής και επιλέγει να παρουσιάζει on camera το "θαύμα"; 

Πρόκειται για απίστευτη έκπτωση!

Αλίμονο αν για να πιστέψουμε θέλουμε εικόνες να δακρύζουνε! 

Εδώ μετά την Μεταμόρφωση "καταβαινόντων αὐτῶν ἀπὸ τοῦ ὄρους διεστείλατο (ο Κύριος) αὐτοῖς ἵνα μηδενὶ διηγήσωνται ἃ εἶδον"! 

Τα δάκρυα στην νηπτική παράδοση, κύριοι στον Βύρωνα, είναι συνώνυμα της Ησυχίας! Όχι της ταραχής. Ούτε της προβολής! 

Αλλά πού καιρός για ησυχαστικά δάκρυα... Συμφέρει να ...δακρύζουν οι εικόνες...

Π.Α.Α.

ΟΙ ΓΛΩΣΣΙΚΟΙ ΒΑΡΒΑΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΟΜΟΓΓΟΛΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΟΖΑΝΗΣ ΠΑΥΛΟΥ

Ο μητροπολίτης Κοζάνης Παύλος απασχολεί κατά καιρούς την δημοσιότητα με κάτι εντελώς αστείες αναφορές στα κηρύγματά του περί υπεροχής των Ελλήνων του στυλ «εμείς τη φτιάξαμε την Ευρώπη... όταν εμείς φτιάχναμε Παρθενώνες και τραγωδίες, εκείνοι ήταν επάνω στα δέντρα και στις αχυροκαλύβες...». 

Την τελευταία φορά, μάλιστα, με αφορμή την μνήμη των μαρτύρων της Μικρασιατικής καταστροφής έκανε ένα κήρυγμα περί Iστορίας και Τούρκων και κάλεσε στο τέλος τους παριστάμενους πιστούς να αναφωνήσουν «Ζήτω το Eθνος-Ζήτω η Ελλάδα μας-Ζήτω οι Eνοπλες Δυνάμεις μας-Ζήτω η Χωροφυλακή-Οι γιατροί μας»! Προφανώς δεν έχει πάρει χαμπάρι ακόμα ότι δεν υπάρχει πια Χωροφυλακή. 

Μάλιστα, επέπληξε τους παρισταμένους διότι δεν φώναξαν με ιδιαίτερο ζήλο τα «ζήτω», λέγοντας «Γιατί δεν φωνάζετε; Δεν το αγαπάτε (το έθνος);». 

Όμως του κηρύγματος είχε προηγηθεί μια άλλη απίστευτη λειτουργική αυθαιρεσία, που έχει να κάνει με την μνημόνευση στην Μεγάλη Είσοδο. 

Εκεί μνημόνευσε υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των σφαγιασθέντων εν τη μικρασιατική καταστροφή (προσθέτοντας τα απολύτως δικά του), «υπό του βαρβάρου τουρκομογγόλου της ανατολής οθωμανού. Τα ίδια θέλει να κάνει και σήμερα εν τη χώρα ημών...». 

Έκανε, δηλ., και μία μίξη άμικτο, καθαρευούσης και δημοτικής, εμμελώς πάντα! 

Δυστυχώς, στην Εκκλησία εξέλιπε το Τυπικόν, οπότε ο καθείς μπορεί να λέει ό,τι θέλει και όπως το θέλει, χωρίς, φυσικά, καμία συνέπεια. 

Φαντάζομαι το πνεύμα του μεγάλου εκείνου, όντως λογίου ιεράρχου, Κοζάνης Διονυσίου, να ακούει αυτούς τους βαρβαρισμούς και γλωσσικούς τουρκομογγολισμούς, από τον διάδοχό του... Θα κλαίει και θα γελάει μαζί... 

Π.Α.Α.

ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου

Η Ιερά Μονή Αγίου Παύλου του Αγίου Όρους ανακοίνωσε πως διακόπτει την φιλοξενία των προσκυνητών έως 27 Σεπτεμβρίου 2020 "λόγω εκτάκτου επιδημίας γρίπης". 

Γράφτηκε σε διάφορα sites ότι ο κορωνοϊός "χτύπησε" την Μονή του Αγίου Παύλου και νόσησαν μοναχοί, ένας εκ των οποίων φέρεται διασωληνωμένος σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης. 

Το ζήτημα είναι απλό: Να κλείσει τελείως το Άγιον Όρος για τους προσκυνητές για όσο διάστημα διαρκεί η πανδημία του κορωνοϊού. Κυρίως για την προστασία των ενασκουμένων πατέρων. 

Πολύ πρόσφατα σε πανήγυρη Μονής του Αγίου Όρους συμμετείχαν και ψάλτες από τον κόσμο. Γιατί; Δόξα τω Θεώ μοναχοί που ψάλλουν υπάρχουν πολλοί. Η επίσκεψη των κοσμικών ψαλτών σε καιρούς κορωνοϊού συνιστά αφροσύνη. 

Με την ευκαιρία καλό θα ήταν να σταματήσει και η δαιμονική εφεύρεση - πρακτική που ακούει στο όνομα "ψηφιακό αρχονταρίκι" και χρησιμοποιεί κατά κόρον Αγιορειτική Μονή, ως απάδουσα προς τα εν τω Αγιωνύμω Όρει κρατούντα. 

NIKOS SKALKOTTAS: World premiere recordings 1949-2019

Σκαλκώτας, Νίκος 

World premiere recordings 1949-2019: Twelve Greek dances / Suite (1929) / Songs / Dances / The return of Odysseus. A. Cathariou , T. Economou , N. Pissareva Zymbalist, N. Samaltanos, C. Sirodeau . Melism, vol. 1. 2019. MLS-CD-025.

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 

Σαν σήμερα αναχώρησε ο μέγας Νίκος Σκαλκώτας, πριν 71 χρόνια (19-9-1949). 

"Θέλουμε να σας παρουσιάσουμε τον Νίκο Σκαλκώτα ως έναν μείζονα εκπρόσωπο του ευρωπαϊκού πολιτισμού και με τη μουσική μας εστίαση τους προσεχείς μήνες να συνεισφέρουμε στην ενίσχυση και την εκτίμηση που τρέφουμε σ' αυτή τη θαυμαστά πολύπλευρη κληρονομιά του", έλεγε πριν δυο χρόνια χαρακτηριστικά ο σπουδαίος μαέστρος Ντάνιελ Μπάρεμποϊμ, με αφορμή το αφιέρωμα 10 συναυλιών στον μεγάλο Έλληνα συνθέτη, που πραγματοποίησε την σεζόν 2018-19 η Κρατική Όπερα του Βερολίνου, της οποίας είναι καλλιτεχνικός διευθυντής, και η περίφημη Αίθουσα Πιερ Μπουλέζ, τιμώντας τα 70χρονα από τον θάνατο του συνθέτη. 

Το πολύπλευρο αυτό αφιέρωμα, στο οποίο εκτελέστηκε μεγάλο μέρος του σκαλκωτικού corpus, ξεκίνησε με την "Επιστροφή του Οδυσσέα", μείζον έργο του Σκαλκώτα, που δεν έχει παιχτεί ποτέ στην Ελλάδα. 

Να, όμως, που στο cd – αποκάλυψη, στον ψηφιακό δίσκο – θησαυρός, που κυκλοφορήθηκε από την Γαλλική δισκογραφική εταιρία Melism το 2019, και επιμελήθηκε ο Νικόλαος Σαμαλτάνος, έχουμε την ορχηστρική εισαγωγή Η Επιστροφή του Οδυσσέα, σε μεταγραφή του συνθέτη για δύο πιάνα. Πρόκειται για μια παλαιότερη ηχογράφηση – εξαιρετική ερμηνεία, από τους Νικόλαο Σαμαλτάνο και Christophe Sirodeau, που έγινε στην Μεγάλη Αίθουσα του Ωδείου της Μόσχας το Δεκέμβριο του 1994 σε ψηφιακή επεξεργασία του 2018. Αυτή η ηχογράφηση είχε κυκλοφορηθεί αρχικώς στο cd “Le retour d’ Ulysse” (Agora Musica, 1995). 

Η «Επιστροφή του Οδυσσέα» του 1944-45, 1949 (ΑΚ5a), είναι το μόνο ολοκληρωμένο και σπονδυλωτό μέρος που προοριζόταν, κατά τον αείμνηστο μουσικολόγο και σκαλκωτολόγο Γιάννη Γ. Παπαϊωάννου σαν εισαγωγή μιας όπερας με το ίδιο όνομα. Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε στις 23 Ιουνίου του 1969 από την Συμφωνική του Λονδίνου με αρχιμουσικό τον Antal Dorati. Η μεταγραφή έγινε από τον Σκαλκώτα λίγο πριν το θάνατο του, μετά από παράκληση του προσωπικού φίλου του, πιανίστα Alex Thurneissen. 

Οι συντελεστές – μουσικοί του ψηφιακού δίσκου που παρουσιάζουμε εδώ, είναι οι: Little Symphony Orchestra of San Francisco με αρχιμουσικό τον Gregory Miller, Αγγελική Καθαρίου, Τότα Οικονόμου, Nina Pissareva Zymbalist, Νικόλαος Σαμαλτάνος και Christophe Sirodeau. 

Το συνοδευτικό booklet, εκτός από το δίγλωσσο κείμενο (αγγλικά – γαλλικά) του Νικολάου Σαμαλτάνου που μας αποκαλύπτει το ιστορικό της σύνθεσης, έρευνας και ηχογράφησης των έργων, περιλαμβάνει σπάνιο φωτογραφικό υλικό από τα αρχεία Χουρμουζίου – Παπαϊωάννου, από τη Βιβλιοθήκη «Λίλιαν Βουδούρη» καθώς και από τα πολύτιμα αρχεία των Θωμά Ταμβάκου, Πολυξένης Ματέι, Νικολάου Σαμαλτάνου και Alice’s Archives. 

Το υλικό αυτό συνίσταται σε φωτογραφίες εποχής και χειρόγραφες παρτιτούρες του συνθέτη καθώς και φωτογραφίες των ερμηνευτών που συνοδεύονται από προγράμματα από ρεσιτάλ και συναυλίες τους με τα έργα της έκδοσης, την οποία επιμελήθηκε ο Δημήτρης Σαμαλτάνος. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο οπισθόφυλλο της έκδοσης το κείμενο του εκδότη επισημαίνει το σχόλιο του μουσικολόγου Hans Kelller που παρουσιάζει τον Σκαλκώτα ως το 4ο “S” στη σύγχρονη μουσική μετά από τα τρία αντίστοιχα των Schoenberg, Stravinsky και Shostakovitch. 

Πρέπει εδώ να εξάρουμε την όλη εργασία του Νίκου Σαμαλτάνου πάνω στην Σκαλκώτα. Πολυχρόνια, σοβαρή, αποδοτική, άκρως ποιοτική. Του είμαστε ευγνώμονες για τον κόπο και την αγάπη του στο σκαλκωτικό έργο, το οποίο αναδεικνύει όπως του πρέπει. 

Ας δούμε αναλυτικότερα τι περιλαμβάνει το cd: Το CD (tracks 1–5) ξεκινά με τη Σουίτα του 1929 (ΑΚ3) στην εκδοχή για βιολί και πιάνο από μια πρόσφατη ηχογράφηση των Nina Pissareva Zymbalist και Νικολάου Σαμαλτάνου που πραγματοποιήθηκε στον Ναό Saint Marcel στο Παρίσι το 2019. Το έργο παρουσιάζεται εδώ για πρώτη φορά στην πιο ολοκληρωμένη του μορφή περιλαμβάνοντας και το 5ο ημιτελές μέρος με το μέρος του βιολιού μόνο, μιας και το μέρος του πιάνου έχει χαθεί. Η έκδοση του έργου έγινε από το Hellenic Music Centre, σε σχεδιασμό και επιμέλεια του Γιάννη Σαμπροβαλάκη. 

Ακολουθούν (tracks 6–8) τρία τραγούδια επάνω σε στίχους των Δ. Χωραφά (από άγνωστη ποιητική συλλογή του γνωστού Έλληνα αρχιμουσικού) και Ι. Στεφάνου. «Στην Αμμουδιά» (On the Beach, 1946 AK89a) και «Η Μουσική» (The Music, 1946, AK89)) του πρώτου και «Κάποτε» (Once upon a time, 1938, AK81) του δεύτερου. Ερμηνεύουν εξαιρετικά η μεσόφωνος Αγγελική Καθαρίου και ο Νικόλαος Σαμαλτάνος στο πιάνο. 

Στα tracks 9-13 έχουμε την «Επιστροφή του Οδυσσέα», για την οποία ήδη κάναμε λόγο. 

Στη συνέχεια ακούμε μια επιλογή δώδεκα από τους 36 περίφημους Ελληνικούς Χορούς για ορχήστρα (1931–1949, AK11) σε ηχογράφηση της Little Symphony Orchestra of San Fransisco με αρχιμουσικό τον Gregory Miller που πραγματοποιήθηκε το 1957 (tracks 14–25). Πρόκειται για την πρώτη παγκόσμια δημοσίευση με στερεοφωνική επεξεργασία του ήχου μιας ιστορικής ηχογράφησης, το πρωτότυπο της οποίας φαίνεται ότι έχει χαθεί. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ελληνικής καταγωγής μαέστρος (Γρηγόριος Μανούσσος), όπως εμφανίζεται στα αρχεία της Φιλαρμονικής της Νέας Υόρκης, είχε αντικαταστήσει κάποιες φορές τον Leonard Bernstein σε προγραμματισμένες συναυλίες της φημισμένης ορχήστρας.

Θυμίζουμε εδώ ότι χορούς του Σκαλκώτα με την Φιλαρμονική της Ν. Υόρκης είχε ερμηνεύσει και ηχογραφήσει ο μέγας Δημήτρης Μητρόπουλος. 

Το CD κλείνει με μια ιστορική επίσης ηχογράφηση που ανακαλύφθηκε πρόσφατα με δύο από τους χορούς (Σιφνέϊκος και Ηπειρώτικος), στην εκδοχή τους για πιάνο, η οποία έγινε στο Παρίσι, στα studio της Γαλλικής Ραδιοφωνίας το 1949 από την Τότα (Θεοδότα) Οικονόμου και αποτελεί την πρώτη παγκόσμια ηχογράφηση έργων του Σκαλκώτα (tracks 26–27). Η διακεκριμένη Ελληνίδα σολίστ του πιάνου, με διεθνή καριέρα, είχε σπουδάσει με τον Heggei, μαθητή του Liszt και γνώριζε προσωπικά τον Σκαλκώτα, ο οποίος μάλιστα της είχε δώσει τη συγκεκριμένη παρτιτούρα. 

Η ιστορική αυτή ηχογράφηση αποκαθιστά και την αλήθεια για την Τότα Οικονόμου, καθώς συγκαταλεγόταν στους παλαιούς επιφανείς πιανίστες χωρίς δισκογραφική δραστηριότητα (βλ. Θεόδωρος Λούστας, Σημαντικοί έλληνες πιανίστες του παρελθόντος, στο περιοδικό "Πολυφωνία" τεύχ. 18 [2011, σ.29-85] και Απόστολος Παληός στην σημαντική Διδακτορική διατριβή του για τον Λώρη Μαργαρίτη, σ. 87). 

Μ’ ένα λόγο, το cd αποτελεί πραγματική συμβολή στην μουσική φιλολογία για τον Ν. Σκαλκώτα.

Μακάρι να έχουμε κι άλλες τέτοιες αποκαλύψεις στο μέλλον...

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΣΤΗΝ "ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΟΔΟ"

ΣΑΒΒΑΤΟ, 19 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2020

ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΗ ΥΒΡΙΣΤΗΣ ΜΑΣ-Ο κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΚΤΑΚΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ κ. ΠΑΝ. ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟ

 ***********

ΑΓΑΠΗΤΕ κ. ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΕ,

_________Δεχθήτε, παρακαλώ, τις θερμές μου ευχαριστίες για το υβριστικό δημοσίευμά σας με τίτλο:

 «Ο ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΝΕΥΜΑΤΙΣΤΟΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ»,

 το οποίον αναρτήσατε στην ιστοσελίδα σας χθες καιί το οποίον αυτούσιο αναδημοσιεύω στη συνέχεια. 

_______Το αναδημοσιεύω, για να σας αποδείξω, ότι η συστηματική πολεμική, την οποίαν εφαρμόζετε εναντίον μου με χαροποιεί ΟΛΩΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ! Θα ελυπούμην βαθύτατα ΕΑΝ ΕΙΧΑ ΕΠΑΙΝΟΥΣ  ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΣΑΣ!

_______Οδηγός μου, και συγχρόνως παρηγοριά μου, εν προκειμένω είναι τα λόγια του Σωτήρος ημών Χριστού:   

 
«Κατά Λουκάν, κεφ.6 στ.22 μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὅταν ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσιν καὶ ἐκβάλωσιν τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου· 23 χάρητε ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε, ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τῷ οὐρανῷ· κατὰ τὰ αὐτὰ γὰρ ἐποίουν τοῖς προφήταις οἱ πατέρες αὐτῶν. .....26 οὐαὶ ὅταν ὑμᾶς καλῶς εἴπωσιν πάντες οἱ ἄνθρωποι, κατὰ τὰ αὐτὰ γὰρ ἐποίουν τοῖς ψευδοπροφήταις οἱ πατέρες αὐτῶν. 27 ᾽Αλλὰ ὑμῖν λέγω τοῖς ἀκούουσιν, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς, 6.28 εὐλογεῖτε τοὺς καταρωμένους ὑμᾶς, προσεύχεσθε περὶ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς. 6.29 τῷ τύπτοντί σε ἐπὶ τὴν σιαγόνα πάρεχε καὶ τὴν ἄλλην, καὶ ἀπὸ τοῦ αἴροντός σου τὸ ἱμάτιον καὶ τὸν χιτῶνα μὴ κωλύσῃς....».

 

______Παρηγοριά μου είναι, επίσης, και τα εξής λόγια του Κυρίου μας στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον:

«Κεφ. 5, στ. 11 μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ρῆμα καθ᾿ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ. 

12 χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς· οὕτω γὰρ ἐδίωξαν τοὺς προφήτας τοὺς πρὸ ὑμῶν».

 

______Παρηγοριά μου, επίσης, είναι τα λόγια του Οσίου Ιωάννου του Σιναΐτου: ____ _______

« 15. Ὅταν ἀκούσῃς ὅτι ὁ πλησίον σου καὶ ὁ φίλος ἐλοιδόρησέ σε ἀπόντα, ἢ παρόντα, τότε τὴν ἀγάπην ἔνδειξαι ἐπαινέσας αὐτόν·

16. μέγα τὸ ἀποσείσασθαι ἐκ τῆς ψυχῆς ἔπαινον ἀνθρώπων· μεῖζον δὲ, ἔπαινον δαιμόνων».

17. Ταπεινοφροσύνην ἔδειξεν, οὐχὶ ἑαυτὸν εὐτελίζων (πῶς γὰρ ἑαυτὸν οὐ βαστάσει;) ἀλλ᾿ ὁ παρ᾿ ἑτέρου ὀνειδισθεὶς, καὶ τὴν ἀγάπην αὐτοῦ μὴ μειώσας. (βλ. ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΣΙΝΑΪΤΟΥ - ΟΥΡΑΝΟΔΡΟΜΟΣ ΚΛΙΜΑΞ -ΛΟΓΟΣ ΕΙΚΟΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΣ-Περί κενοδοξίας)

_______Παρηγοριά μου, τέλος, είναι οι λόγοι της Παλαιάς Διαθήκης από το Βιβλίο των Παροιμιών (κεφ. 9, στ. 7-9).

«Ὁ παιδεύων κακοὺς λήψεται ἑαυτῷ ἀτιμίαν· ἐλέγχων δὲ τὸν ἀσεβῆ μωμήσεται ἑαυτόν». Δηλ.

                   Εκείνος που θα θελήση να παιδαγωγήση τους αμετανοήτως κακούς, θα εξευτελισθή και θα υβρισθή από αυτούς. Εκείνος που θέλει να υποδείξη τα σφάλματα και να ελέγξη τον κακόν, θα επισύρη συκοφαντίας και αδίκους κατηγορίας εναντίον του.

«Μὴ ἔλεγχε κακούς, ἵνα μὴ μισήσωσί σε· ἔλεγχε σοφόν, καὶ ἀγαπήσει σε». Δηλ.

                  Μη ελέγχης, λοιπόν, τους κακούς, δια να μη σε μισήσουν. Ελεγχε και υπόδειξε το ορθόν στον συνετόν και μυαλωμένον, και αυτός θα σε αγαπήση.

«Δίδου σοφῷ ἀφορμήν, καὶ σοφώτερος ἔσται· γνώριζε δικαίῳ, καὶ προσθήσει τοῦ δέχεσθαι» Δηλ.

                   Με τας υποδείξεις σου δίδε στον σοφόν αφορμήν διορθώσεώς του και βελτιώσεως, και θα γίνη σοφώτερος.

 

_______Κατόπιν όλων των ανωτέρω θεολογικών ρήσεων και συμβουλών όχι μόνον είμαι ήρεμος, αλλά και θερμότατα σας ευχαριστώ, αγαπητέ μου Παναγιώτη, δια την πολλήν σου .....κακίαν εναντίον μου!  Καί συγχρόνως σας συλλυπούμαι, διότι Σεις προσυπογράφετε τις Δηλώσεις του κ. Δερμιτζάκη, ο οποίος, άσχετος ών με τα εκκλησιαστικά, εζήτησε να σταματήσει η θείς Κοινωνία στους πιστούς:

 «Προτού σταματήσουν οι οικονομικές δραστηριότητες και κλείσουν επιχειρήσεις

 θα πρέπει να σταματήσει η θεία κοινωνία».

 

 _______Ο Πανάγαθος Θεός να σας συγχωρήσει!

+ Ο πρ. ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Σάββατον, 19 Σεπτεμβρίου 2020 Ώρα 13.30΄

Ο ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΝΕΥΜΑΤΙΣΤΟΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου

Ο μητροπολίτης [πρώην] Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος έκανε επίθεση στον Μανώλη Δερμιτζάκη, Καθηγητή Γενετικής του Πανεπιστημίου Γενεύης, διότι είπε ότι λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού δεν γίνεται να κλείνουν επιχειρήσεις και παράλληλα στις εκκλησίες να συνεχίζεται η μετάληψη με αυτόν τον τρόπο. Ο καθηγητής αντιπρότεινε μιλώντας στον ΣΚΑΪ να γίνεται η Θεία Κοινωνία με πλαστικό κουτάλι μιας χρήσης ή με το μεταλλικό κουταλάκι του κάθε πιστού, κάτι που όπως είπε έχει γίνει και σε εκκλησίες άλλων χωρών.  

Ο Καλαβρύτων Αμβρόσιος στην ανοιχτή επιστολή του υπογράμμισε σε όλους τους τόνους την ...αγραμματοσύνη (sic) του καθηγητή: 

"...αν και Καθηγητής Πανεπιστημίου, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΘΕ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΕΞ ΕΠΟΨΕΩΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ-ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ! ...Πρέπει όμως να είσθε ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΣΤΟΙΧΕΙΩΤΟΣ και από Κοινωνικής απόψεως! «Μη πέρα της Γενετικής, Θεολογικά ΑΓΡΑΜΜΑΤΕ Κύριε Καθηγητά!» Τα της Θείας Κοινωνίας κλπ. αφήστε τα εις ημάς". 

Ας μη σταθούμε στην απρεπή και ανάρμοστη για ιεράρχη συμπεριφορά του Καλαβρύτων απέναντι στον καθηγητή Δερμιτζάκη. Εδώ αφόρισε τον πρωθυπουργό της χώρας και έχει πει για πολλούς ανθρώπους τα μύρια όσα άθλια!

Θα θέσουμε το απλό ερώτημα "εξ επόψεως θεολογικής", που λέει κι ο Καλαβρύτων.

Νομίζει, αλήθεια, ο σεβασμιώτατος ότι ο ίδιος εκπροσωπεί την ορθόδοξη θεολογία και πνευματικότητα; 

Μα ολόκληρος είναι - μια ζωή! - στον αντίποδα και της θεολογίας και της πνευματικότητας. 

Θεολογικά αγράμματος και απνευμάτιστος! Έργω και λόγω! 

Οπότε ποιος μιλάει; Ποιος λέει τον άλλο αγράμματο και αστοιχείωτο; Ο "άνθρωπος της Εκκλησίας" που μυρωδιά δεν πήρε από την ορθόδοξη πνευματικότητα;

Ποιος θεολόγος θα παραπέμψει σε κείμενα του Καλαβρύτων Αμβροσίου; Είναι όλα για προσάναμμα! Εντελώς άσχετα με την θεολογία και την ζωή της Εκκλησίας. 

Βοήθειά του! 

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΣ: ΟΙ ΔΥΟ ΝΙΚΗΦΟΡΟΙ ΤΗΣ ΧΙΟΥ (ΒΙΝΤΕΟ)

Την Τρίτη 28 Ιουλίου 2020 στο αρχοντικό «Περιβόλι», στον κάμπο της Χίου, και στο πλαίσιο του 4ου Φεστιβάλ Μούσα Ελληνική, ο θεολόγος και μουσικός Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος πραγματοποίησε εισήγηση στην εκδήλωση με τίτλο: «ΧΙΟΙ ΥΜΝΟΓΡΑΦΟΙ ΚΑΙ ΨΑΛΤΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟ 19ο ΑΙΩΝΑ». Μια εκδήλωση που επιμελήθηκε ο Μιχάλης Στρουμπάκης, Επίκουρος Καθηγητής Ιστορικής Βυζαντινής Μουσικολογίας, της Πατριαρχικής Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Κρήτης. 

Ο ομιλητής Π. Ανδριόπουλος αναφέρθηκε στους δύο Νικηφόρους της Χίου, τον ψάλτη και μελοποιό Νικηφόρο Καντουνιάρη και τον όσιο Νικηφόρο τον Χίο, τον υμνογράφο, οι οποίοι έδρασαν στα τέλη του 18ου αιώνα και στις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα. 

Ο Παναγιώτης Ανδριόπουλος, στη συνέχεια, έψαλε στίχους από τον «Πολυέλεο στην εορτή των Θεοφανείων» του Γεωργίου Βινάκη, σε ήχο β', στην καταγραφή του πατρινού μουσικοδιδασκάλου Κωνσταντίνου Πανά.

 

ΚΟΝΑΝΟΣ ΚΑΙ ΛΙΒΥΟΣ ΕΝ ΧΟΡΩ: "Χαλάρωσε!" Ή ο ορισμός του πάτου!

 Τι "συμβουλεύει" ο αποσχηματισθείς Ανδρέας Κονάνος τον άνθρωπο που έχει πρόβλημα στη σχέση του; 

"Χαλάρωσε!"

Τι συμβουλεύει ο κληρικός Χαράλαμπος Παπαδόπουλος (Λίβυος) τη νέα που έχει θέμα στη σχέση της; 

"Χαλάρωσε!"

Αυτή δεν είναι "θεολογία της ατάκας", όπως την είχα χαρακτηρίσει αρχικώς. 

Είναι ο ορισμός του πάτου. Για όποιον καταλαβαίνει...

Οι χιλιάδες αφιονισμένοι οπαδοί ας παθαίνουν υστερία με το χυδαίο "Χαλάρωσε" των "γεροντάδων" τους. 

Εμάς ας μας επιτρέψουν να μην υιοθετήσουμε το "χαλάρωσε" ως τρόπο αντιμετώπισης των του βίου. 

Για να μη γίνει αβίωτος!

Π.Α.Α.

ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ ΚΑΙ ΜΑΡΙΑ ΧΟΡΣ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ...

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 

Δύο οικουμενικές Μαρίες του νεώτερου Ελληνισμού έφυγαν σαν σήμερα… 

16 Σεπτεμβρίου 1977 η αξεπέραστη ντίβα της όπερας Μαρία Κάλλας, 16 Σεπτεμβρίου 2015 η Μαρία Χόρς, η εμβληματικότερη Ελληνίδα χορογράφος, που συνέδεσε το όνομά της με την τελετή αφής της ολυμπιακής φλόγας, την οποία επιμελούνταν για περίπου 50 χρόνια. 

Συνυπήρξαν το 1961 στην περίφημη Μήδεια του Λουίτζι Κερουμπίνι, όταν η Μαρία Χορς υπέγραψε τη χορογραφία στην παράσταση που ανέβηκε τον Αύγουστο στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου και, στη συνέχεια, στη Σκάλα του Μιλάνου, με τη Μαρία Κάλλας στον ομώνυμο ρόλο, σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή και σκηνικά και κοστούμια του Γιάννη Τσαρούχη. 

Μουσική διεύθυνση: Maestro Nicola Rescigno 

Ερμηνευτές: J.Vickers, S.Glantzi, G.Modesti, Κική Μορφονιού.  

Παραθέτουμε εδώ δύο σελίδες από τα ιστορικά προγράμματα της παράστασης με τους συντελεστές στην Επίδαυρο και στην Σκάλα του Μιλάνου, όπου φαίνεται ότι η Μαρία Χορς υπογράφει την διδασκαλία της χορογραφίας, αλλά συνυπογράφει την σύνθεση της χορογραφίας με τον Αλέξη Μινωτή. Αυτό είναι ένα ενδιαφέρον θέμα, που χρήζει ειδικής έρευνας. 

Πάντως το όνομα της Χορς αναγράφεται δύο φορές στο πρόγραμμα. 

Παραθέτουμε και δύο ιστορικές φωτογραφίες: Πρόβα κοστουμιών για την "Μήδεια" του Cherubini, με την Κάλλας στην Επίδαυρο. 

Οι συνεργάτες της παράστασης: Αλέξης Μινωτής (σκηνοθέτης), Γιάννης Τσαρούχης (σκηνικά-κοστούμια), Μαρία Χορς (χορογραφίες). Εργαστήρι κοστουμιών Εθνικής Λυρικής Σκηνής Αθήνα, καλοκαίρι 1961. Φωτογράφος: Δημήτρης Παπαδήμος. 

Στην Επίδαυρο το κοινό αποθέωσε την Κάλλας μαγεμένο. 

Τον ρόλο είχε ερμηνεύσει η Κάλλας πρώτη φορά, τον Ιούνιο του 1953, στη Φλωρεντία και την επόμενη χρονιά θριάμβευσε στη «Σκάλα» με μαέστρο τον Λέοναρντ Μπέρνσταϊν. Για εννέα χρόνια η Μήδεια ήταν μέρος του ρεπερτορίου της που την τραγούδησε 31 φορές. Με αυτό το ρόλο έκανε και τη μοναδική εμφάνισή της στον κινηματογράφο, όταν στα δύσκολα χρόνια της απόσυρσής της, ο Πιερ Πάολο Παζολίνι την έπεισε να ενσαρκώσει την σπαρακτική ηρωίδα. Με παραγωγό τον άλλο μεγάλο θαυμαστή της, τον Ρομπέρτο Ροσσελλίνι, τα γυρίσματα έγιναν τους καλοκαιρινούς μήνες του 1969 και η πρεμιέρα δόθηκε στη Ρώμη λίγους μήνες αργότερα (9.1.1970), χωρίς την επιτυχία που όλοι ανέμεναν. Η ταινία, όμως, παραμένει ένα μοναδικό ντοκουμέντο!

Μνημονεύουμε λοιπόν Μαρία Κάλλας και Μαρία Χορς, δύο γυναίκες που πάλεψαν σε δύσκολους καιρούς και αναδείχθηκαν πανάξιες της κλήσης τους! 

Αλέξης Μινωτής και Γιάννης Τσαρούχης μπροστά από την αφίσα της Μήδειας 
στην Σκάλα του Μιλάνου. Διακρίνεται και το όνομα της Μαρίας Χορς. 

Κονάνος και Μεσογαίας Νικόλαος δίνουν λύσεις στα προβλήματα του γάμου (ηχητικό)

Κονάνος και Μεσογαίας Νικόλαος δίνουν λύσεις στα προβλήματα του γάμου. 

Παραθέτουμε στη συνέχεια ένα ηχητικό αρχείο από εκδήλωση στην οποία συμμετείχαν ως ομιλητές και συνομιλητές ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος και ο πρόσφατα αυτοαποσχηματισθείς Ανδρέας Κονάνος. 

Προφανώς είναι από την εποχή που ο Μεσογαίας καλούσε τον Κονάνο σε Συνάξεις Νέων στην Μητρόπολή του. 

Γράφτηκε ότι τον απέπεμψε στη συνέχεια, αλλά ποτέ δεν είπε τι περί αυτού, του εξελιχθέντος σε φαινόμενο της κοινωνικής ζωής. 

Όπως και ο Πειραιώς Σεραφείμ. Τον είχε στο Ραδιόφωνο της Μητροπόλεως "Πειραϊκή Εκκλησία", τον απέπεμψε - ενώ ο Κονάνος είχε πάρει όλη την αναγνωρισιμότητα που ήθελε - χωρίς τότε να πει τους λόγους. Τώρα που πέταξε τα ράσα, μας έδωσε μια εξήγηση ο Πειραιώς σε σχετικό κείμενό του: 

"Όταν όμως άρχισε δυστυχώς, καθ’ ημάς, η πορεία αλλοιώσεως του Ευαγγελικού μηνύματος με προσωπικόν λόγον διεκόψαμεν την συνεργασίαν, λυπούμενοι σφόδρα δι’ αυτό."

Αλλά τώρα είναι αργά...

Σημειωτέον ότι ενώ τον είχε αποπέμψει από την "Πειραϊκή Εκκλησία", ο Κονάνος αλώνιζε στους ναούς του Πειραιά, με συνεχείς ομιλίες - παραστάσεις. 

ΤΑ ΔΟΞΑΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΣΤΟ ΜΕΛΟΣ ΙΑΚΩΒΟΥ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ π. ΔΙΟΝΥΣΙΟ ΦΙΡΦΙΡΗ

Ανθολογούμε σήμερα, επί τη μεγάλη εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, τα δύο περιώνυμα δοξαστικά: "Δεύτε άπαντα τα έθνη" σε ήχο β' του Εσπερινού και "Σήμερον προέρχεται..." των Αίνων σε ήχο πλ.β' στο μέλος του Ιακώβου Πρωτοψάλτου και σε απαράμιλλη ερμηνεία του αείμνηστου διακο - Διονύση Φιρφιρή από τις περίφημες ηχογραφήσεις του Μανόλη Χατζηγιακουμή. 

Και τα δύο μέλη περιλαμβάνονται στην σειρά Μνημεία Εκκλησιαστικής Μουσικής, στο Σώμα Τρίτο Δοξαστικά Ιακώβου Πρωτοψάλτου (Δοξαστικά Σεπτεμβρίου CDΙΙ). Το δοξαστικό "Σήμερον προέρχεται..." ανθολογεί ο Χατζηγιακουμής - λόγω ακριβώς της εξαιρετικής ερμηνείας του π. Διονυσίου - και στην Εκλογή των Δοξαστικών Ιακώβου Πρωτοψάλτου (2ο cd). 

Όλες οι προαναφερθείσες εκδόσεις είναι του Κέντρου Ερευνών και Εκδόσεων. 

Ευτυχώς ο Μανόλης Χατζηγιακουμής ηχογράφησε ολόκληρο το Δοξαστάριο του Ιακώβου Πρωτοψάλτου, το οποίο έψαλλε ο διακο - Διονύσης στις πανηγύρεις του Αγίου Όρους. Πρόκειται για κυριολεκτικό μνημείο πολιτισμού! 

 

Για το δοξαστικό των αίνων ο Χατζηγιακουμής σημειώνει:
"Το δοξαστικό του Iακώβου πρωτοψάλτου στην Ύψωση του Tιμίου Σταυρού "Σήμερον προέρχεται" ηχ πλ β’, ως κείμενο έχει ως εξής: Σήμερον προέρχεται ο Σταυρός του Κυρίου και πιστοί εισδέχονται αυτόν εκ πόθου και λαμβάνουσιν ιάματα ψυχής τε και σώματος και πάσης μαλακίας. Αυτόν ασπασώμεθα τη χαρά και τω φόβω· φόβω μεν διά την αμαρτίαν, ως ανάξιοι όντες, χαρά δε διά την σωτηρίαν, ην παρέχει τω κόσμω ο εν αυτώ προσπαγείς Χριστός ο Κύριος, ο έχων το μέγα έλεος. Μέλος από τα πιο χαρακτηριστικά του Δοξασταρίου του Ιακώβου, με ιδιαίτερα πλούσιο και ποικιλματικό ηχόχρωμα, στον κλασικό ήχο του πλαγίου δευτέρου. Στο Δοξαστικό αυτό η απαράμιλλη εκφραστική δύναμη του πατρός Διονυσίου βρίσκεται σε μια κορυφαία της στιγμή. Η μακρά λειτουργική χρήση του μέλους (το έψαλλε για πολλά χρόνια στην Ι. Μ. Ξηροποτάμου) έχει δώσει στην ερμηνεία ιεροπρέπεια και γνησιότητα μοναδική, ενώ αποτυπώνονται εξαίρετα σ’ αυτήν τα πνευματικά αισθήματα της ικεσίας, του δέους και, κυρίως, της ευφρόσυνης χαράς για τη λύτρωση και τη σωτηρία του κόσμου. Η εκφραστικότητα της ερμηνείας συμβαδίζει απόλυτα με τις έννοιες του κειμένου και τη μελική τους διατύπωση, καθώς η αρχική περιγραφική είσοδος και πρόοδος του μέλους κορυφώνεται έντονα, μέσα σε μια σπάνια ψυχική μέθεξη, στις έσχατες, και εξαιρετικά δυναμικές, μουσικές φράσεις (ειδικά στις υψίτονες “τη χαρά και τω φόβω” και “ήν παρέχει τω κόσμω”). Tο δοξαστικό αυτό, όπως ψάλλεται, δείχνει ανάγλυφα πόσο ανυπολόγιστης σημασίας γεγονός είναι η ηχογράφηση του Δοξασταρίου του Iακώβου που μας άφησε ο μακαριστός Γέροντας".

ΕΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΡΩΣΙΔΑ ΠΙΑΝΙΣΤΑ MARIA YOUDINA ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ FRANCE CULTURE

Maria Youdina en 1968• Crédits : Photo : Iakov Nazarov

Αφιέρωμα στην Maria Youdina, μεγάλη Ρωσίδα πιανίστα της σοβιετικής εποχής (1899-1970), μεταδόθηκε από τον κρατικό γαλλικό ραδιοφωνικό σταθμό France Culture υπο τον τίτλο La force de la foi (Η δύναμη της πίστης), με την ευκαιρία της έκδοσης της ογκώδους αλληλογραφίας της Youdina με τον Ρώσο λόγιο της διασποράς Pierre Souvtchinsky και πολλούς άλλους λογίους και καλλιτέχνες. Οι δύο εκπομπές του αφιερώματος μεταδόθηκαν στο πλαίσιο της εκπομπής Orthodoxie, παραγωγός της οποίας είναι ο βυζαντινολόγος και πιανίστας Αλέξης Χρυσοστάλης. 

Αν και περιορισμένη στη σοβιετική Ρωσία, η Maria Youdina, είχε επαφές με προσωπικότητες από το διεθνές στερέωμα της λογοτεχνίας και της τέχνης που ξεπερνούσαν κατά πολύ τον χώρο του πιάνου και της μουσικής στην πατρίδα της, όπως μαρτυρούν οι επιστολές που αντήλλαξε με τους συνθέτες Igor Stravinsky, Luigi Nono, Karlheinz Stockhausen, Arvo Pärt και Pierre Boulez, τον χορογράφο George Balanchine και πολλούς άλλους. 

Εβραϊκής καταγωγής, η Youdina βαφτίστηκε χριστιανή ορθόδοξη το 1919 στα είκοσι της χρόνια, επιλογή που προκάλεσε στην συνέχεια πολλές δυσκολίες και εμπόδια στην καλλιτεχνική της σταδιοδρομία. Η βαθειά της πίστη στον Χριστό και η αγάπη της για την μουσική την οδήγησαν σε μια μοναδική προσέγγιση έργων του μεγάλου πιανιστικού ρεπερτορίου, βασισμένη σε συνεχείς αναφορές στην Παλαιά και την Καινή Διαθήκη θεωρώντας ότι τα μουσικά αυτά έργα αποτελούν ερμηνεία συγκεκριμένων βιβλικών χωρίων. Διαβάζοντας την πλούσια αλληλογραφία της, ο αναγνώστης ανακαλύπτει έτσι με έκπληξη λεπτομερή θεολογική ερμηνεία για τις Παραλλαγές Goldberg του Bach, τις Παραλλαγές Diabelli του Beethoven ή τους "Πίνακες από μια έκθεση ζωγραφικής" του Moussorgski. 

Προσκεκλημένος στις δύο εκπομπές ήταν ο Γάλλος πιανίστας Jean-Pierre Collot που μετέφρασε απο τα ρώσικα –και τα γερμανικά για ορισμένα κείμενα – στα γαλλικά την αλληλογραφία της Youdina και παρουσίασε την έκδοση. Το βιβλίο συνοδεύεται απο δύο CD με σπάνιες ηχογραφήσεις της μεγάλης Ρωσίδας ερμηνεύτριας σε έργα Mozart, Schumann (ανέκδοτη ερμηνεία της Kreisleriana), Moussorgski (αποσπάσματα απο τους "Πίνακες από μια έκθεση ζωγραφικής" και από την όπερα Boris Godunov σε διασκευή για πιάνο του Kamenski – η τελευταία γνωστή ηχογράφηση της Youdina), Bartok, Stravinsky, Jolivet και Webern. 

Οι δύο εκπομπές στο France Culture εδώ και εδώ. 

Για την σημαντική έκδοση με την αλληλογραφία της Maria Youdina (βιβλίο + 2 CD) δείτε εδώ. 

Επίσης, δείτε μια παλαιότερη ανάρτηση μας για την ξεχωριστή πιανίστα εδώ.  

ΜΕ ΤΗΝ "ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΕΥΒΟΙΑ" ΤΗΣ ΑΠΟΨΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΝΑ ΧΕΙΡΑΣ

Τον περασμένο Ιούνιο «έφυγε» μια, ιστορική πια, δημοσιογραφική μορφή της Χαλκίδας που εξέδιδε την εφημερίδα «Προοδευτική Εύβοια» και αργότερα την καθημερινή Εύβοια. Ο Δημήτρης Δεμερτζής. 

Ένας αεικίνητος άνθρωπος που μέχρι να απέλθει των λυπηρών του βίου, στα 94 χρόνια του, έγραφε ακατάπαυστα, καθώς το κοφτερό μυαλό του και το ισχυρό του πνεύμα δεν τον εγκατέλειψαν μέχρι το τέλος της ζωής του. Αναμφίβολα, άφησε το δικό του, ισχυρό αποτύπωμα, στην ευβοϊκή δημοσιογραφία καταθέτοντας πάντοτε την άποψή του με παρρησία από τα πρώτα δημοσιογραφικά του βήματα και διαμορφώνοντας ένα ιδιαίτερο αναγνωστικό κοινό. 

Ο Δημήτρης Δεμερτζής ευτύχησε να έχει δύο σπουδαίους, από πολλές απόψεις, γιούς. Τον Κωστή Δεμερτζή, νομικό και μουσικολόγο, με σημαντικές σπουδές και σε άλλους τομείς ( Μηχανολόγου-Ηλεκτρολόγου ΕΜΠ και Φιλοσοφικής Σχολής) και τον Γιώργο Δεμερτζή, διάσημο σολίστ και δάσκαλο στο βιολί. 

Λόγω Χαλκίδας, ...μοιραία (;) όλοι τους, με το έργο τους, υποστήριξαν και ανέδειξαν την μοναδική περίπτωση του μεγάλου συνθέτη Νίκου Σκαλκώτα. Και μόνο γι’ αυτό τους είμαστε ευγνώμονες! 

Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Κωστής Δεμερτζής ανέλαβε να συνεχίσει την έκδοση της εφημερίδας του πατέρα του, με πολύ προσωπικό κόπο, συνεχίζοντας την μακρόχρονη παράδοση. Από το φύλλο της 4η Σεπτεμβρίου, αναρτούμε εδώ ένα σημαντικό κείμενο του Κ. Δεμερτζή για το τραγούδι – ποταμός του Μίκη Θεοδωράκη «Κατάσταση Πολιορκίας», καθώς και την είδηση του θανάτου του δεύτερου γιού του Νίκου Σκαλκώτα, του Νίκου. 

Το κείμενο του Κ. Δεμερτζή για το έργο του Μ. Θεοδωράκη είναι πολύτιμο. Τόσο για τις εύστοχες παρατηρήσεις του, όσο και για την τοποθέτησή του στο κοινωνικοϊστορικό πλαίσιο μιας εποχής. Θυμάμαι, αίφνης, ότι ο Θάνος Μικρούτσικος – τον οποίο αναφέρει ο Κ. Δεμερτζής ως επηρεασμένο από το έργο – ανέβασε την «Κατάσταση Πολιορκίας» του Μ. Θεοδωράκη στο Ηρώδειο, στις 29 Αυγούστου 2012. Είχε πει, μάλιστα, πώς «στον Μίκη και στο έργο αυτό οφείλω την ύπαρξή μου ως συνθέτης». Δείτε την σχετική ανάρτησή μας εδώ. 

Στην «Προοδευτική Εύβοια» θα επανερχόμαστε, καθώς συνεχίζει να αποτελεί μια ολωσδιόλου ξεχωριστή φωνή του Ελληνικού Τύπου. Με μιαν ασυνήθιστη ποιότητα! 

Π.Α.Α.