Τετάρτη 27 Μαρτίου 2024

ΑΡΧΙΜ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΓΚΟΥΡΒΕΛΟΣ ΓΙΑ "ΑΝΑΘΕΜΑ" ΖΟΡΜΠΑΛΑ: "ΜΠΡΑΒΟ. ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ. ΨΕΜΑΤΑ ΛΕΕΙ;"


Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 
Τον γύρο του διαδικτύου έκανε το βίντεο με το «Ανάθεμα» στον Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελιστρίας Πατρών την 25η Μαρτίου 2024. Στην Δοξολογία για την εθνική επέτειο χοροστάτησε ο μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος, με τον βοηθό του επίσκοπο Κερνίτσης Χρύσανθο δίπλα του. 
Ενώ η Δοξολογία, παρουσία επισήμων, έχει ολοκληρωθεί, ακούγεται από τον άμβωνα του Μητροπολιτικού Ναού Πατρών η λέξη «ΑΝΑΘΕΜΑ», από το στόμα του κ. Σπυρίδωνος Ζορμπαλά, ο οποίος στο παρελθόν υπήρξε μέλος της Αντιαιρετικής ομάδας της Μητροπόλεως Πατρών. Ο Σπ. Ζορμπαλάς είπε επί λέξει: "ΑΝΑΘΕΜΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΟΝ ΓΑΜΟ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ. ΑΝΑΘΕΜΑ. ΑΝΑΘΕΜΑ. ΑΝΑΘΕΜΑ". 
Το «Ανάθεμα» εξεφωνήθη, μετά το «Δι’ ευχών» ως διαμαρτυρία για την παρουσία πολιτικών που ψήφισαν τον νόμο της Κυβέρνησης Μητσοτάκη για τον πολιτικό γάμο των ομοφυλόφιλων ζευγαριών και παρίσταντο στην Δοξολογία. Ο ίδιος ο Σπύρος Ζορμπαλάς ανήρτησε το σχετικό βίντεο - προφανώς είχε μελετήσει καλά την ενέργειά του - στον προσωπικό του λογαριασμό στο youtube. 
Σύμφωνα με την λογική του κ. Ζορμπαλά και των ομοφρόνων του η Διοικούσα Εκκλησία θα έπρεπε όχι μόνο να μην επιτρέψει την είσοδο των συγκεκριμένων πολιτικών στον Ναό, αλλά και να τους αναθεματίσει – αφορίσει. 
Ο Πατρών Χρυσόστομος δεν έδωσε σημασία στο γεγονός και απτόητος προέτεινε τον Σταυρό στους πολιτικούς, οι οποίοι και τον ασπάστηκαν κατά το έθος. Όμως το θέμα δεν είναι τόσο απλό. 
Στο βίντεο που παραθέτουμε εδώ – από την απευθείας μετάδοση του Τηλεοπτικού Σταθμού της Μητροπόλεως Πατρών «Λύχνος» - ακούγεται ευκρινώς ο προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ναού Πατρών, αρχιμ. Αμβρόσιος Γκουρβέλος να λέει: "Μπράβο, μπράβο, μπράβο". Ο ιερέας δίπλα του διευκρινίζει: «Είναι ο Σπύρος» [γνωστός στον κλήρο της Πάτρας ο Ζορμπαλάς] και ο αρχιμ. Αμβρόσιος Γκουρβέλος δικαιώνει την πράξη του αναθέματος λέγοντας: "Καλά κάνει. Ψέματα λέει;" 
Άραγε ο Πατρών Χρυσόστομος συμφωνεί με την άποψη του αρχιμανδρίτη του; Πάντως ο ίδιος απέφυγε επιμελώς να πει το παραμικρό για το πρωτοφανές – για τον Μητροπολιτικό Ναό Πατρών – επεισόδιο! 
Ο Σπυρίδων Ζορμπαλάς οδηγήθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα "για εξακρίβωση στοιχείων" και μετά από λίγο αφέθηκε ελεύθερος. Προφανώς ο Πατρών Χρυσόστομος …μακροθύμησε, ενώ θα μπορούσε να κινήσει τον σχετικό νόμο: 
«Όποιος κακόβουλα προσπαθεί να εμποδίσει ή με πρόθεση διαταράσσει μιαν ανεκτή κατά το πολίτευμα θρησκευτική συνάθροιση για λατρεία ή τελετή, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών. Με την ίδια ποινή τιμωρείται όποιος μέσα σε εκκλησία ή σε τόπο ορισμένο για θρησκευτική συνάθροιση ανεκτή κατά το πολίτευμα, ενεργεί υβριστικά ανάρμοστες πράξεις». 
Μήπως ο Πατρών Χρυσόστομος δεν θεώρησε «διατάραξη της λατρείας» το «Ανάθεμα» Ζορμπαλά; Μήπως δεν το θεώρησε καν «ανάρμοστη πράξη;» Κι ακόμα, το ίδιο «μακρόθυμος» θα ήταν αν την συγκεκριμένη πράξη έκανε κάποιος άλλος; 
Κι ακόμα, πώς δεν πήρε κανείς χαμπάρι τον Ζορμπαλά να ανεβαίνει άνετος στον άμβωνα του Μητροπολιτικού Ναού Πατρών; Δεν υπάρχει στην Ευαγγελίστρια η στοιχειώδης φύλαξη και μάλιστα την ημέρα της πανηγύρεως του Ναού και κατά την επίσημη Δοξολογία για την εθνική επέτειο; 
Σε κάθε περίπτωση το ζήτημα θέλει μιαν επίσημη απάντηση: Ο αρχιμ. Αμβρόσιος Γκουρβέλος δικαιώνει πανηγυρικά το «Ανάθεμα» του Ζορμπαλά. Συμφωνεί ο οικείος μητροπολίτης, ο Πατρών Χρυσόστομος, με τον κληρικό του; 


Τρίτη 26 Μαρτίου 2024

Η ΔΑΦΝΗ ΠΑΝΟΥΡΓΙΑ ΑΦΗΓΕΙΤΑΙ ΣΤΟ "ΙΣΤΟΡΗΜΑ"


Ιωάννης-Πορφύριος Καποδίστριας/Istorima 
Από τις συναυλίες του Θεοδωράκη και τη Λυρική, στις Τελετές Αφής της Ολυμπιακής Φλόγας 
Η ερμηνεύτρια Δάφνη Πανουργιά αφηγείται τη ζωή της. Μιλάει για την πρώτη της επαφή με τη μουσική κατά τα νεανικά της χρόνια, αλλά και για την επαγγελματική πορεία της στον χώρο και τη συνεργασία της με σπουδαίους Έλληνες τραγουδοποιούς και συνθέτες, σκηνοθέτες και ηθοποιούς. Θυμάται, επίσης, την περίοδο που ήταν μέλος της Χορωδία της ΕΡΤ και τη συνεργασία της με την Εθνική Λυρική Σκηνή και το Εθνικό Θέατρο. Σημαντική στιγμή στην πορεία της υπήρξε η συμμετοχή της ως ιέρειας στις Τελετές Αφής της Ολυμπιακής Φλόγας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ και της Αθήνας, το 2000 και το 2004 αντίστοιχα, όπου είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με τη σπουδαία χορογράφο Μαρία Χορς. 
Ακούστε την αφήγηση ΕΔΩ. 


Δευτέρα 25 Μαρτίου 2024

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΛΚΑΝΑΣ: Ο ΔΕΚΑΕΞΑΧΡΟΝΟΣ ΑΣΟΣ!


Ο πρωταγωνιστής της πιο ωραίας στιγμής στο κλειστό της Περιβόλας μιλάει στο Sportal. Ο 16χρονος γκαρντ Λεωνίδας Βαλκανάς [γιος του προπονητή στο μπάσκετ Κώστα Βαλκανά και της Ελένης Ανδριοπούλου] περιγράφει τις μοναδικές στιγμές που έζησε: από το φάουλ του Γιαννούλη Λαρεντζάκη και την στιχομυθία τους, ως την εκτέλεση των δύο βολών. 
Το παιχνίδι του Απόλλωνα Πάτρας κόντρα στον Ολυμπιακό έμοιαζε με ένα τυπικό παιχνίδι Stoiximan Basket League. Για τους περισσότερους ίσως να ήταν έτσι, όμως για έναν παίκτη της ομάδας του Γιάννη Χριστόπουλου είναι ένας αγώνας που θα τον θυμάται για πάντα. 
Ο 16χρονος γκαρντ, Λεωνίδας Βαλκανάς, είναι μέλος των τμημάτων υποδομής του Απόλλωνα και στο παιχνίδι με την ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα ο κόουτς των Πατρινών του έδωσε θέση στην 12άδα. Σαν να μην έφτανε αυτό, τον έριξε στο παρκέ 2:40 για το τέλος, γνωρίζοντας την αποθέωση.

 

Η βραδιά όμως έγινε ακόμα πιο αξέχαστη για τον νεαρό άσο, με την βοήθεια του Γιαννούλη Λαρεντζάκη. Ο «Λάρυ» του έκανε φάουλ και του έδωσε την ευκαιρία να πετύχει τους πρώτους πόντους του στο πρωτάθλημα. Σε μια κίνηση που ήταν το highlight της αναμέτρησης. 
Το Sportal είχε την ευκαιρία να μιλήσει με τον πρωταγωνιστή της ημέρας, ο οποίος περιέγραψε τα συναισθήματά του, αλλά και όσα εκτυλίχθηκαν στο παρκέ της Περιβόλας. Στιγμές που θα μείνουν αξέχαστες για τον ίδιο. 
«Δεν έκανα κάποια συγκεκριμένη προετοιμασία. Έκανα κανονικά τις προπονήσεις μου με την ομάδα και από την αρχή της εβδομάδας ήξερα ότι θα είμαι στην 12άδα», είπε αρχικά ο νεαρός άσος, ο οποίος στη συνέχεια περιέγραψε το συναίσθημά του μόλις πάτησε παρκέ στα τελευταία λεπτά του αγώνα.
«Ένιωσα πάρα πολύ ωραία. Το συναίσθημα ήταν τρομερό. Αγχώθηκα λίγο όταν μου είπε ο προπονητής να μπω στο παρκέ, αλλά πραγματικά ήμουν απίστευτα χαρούμενος». 
Η μεγάλη στιγμή για τον νεαρό άσο ήρθε λίγο αργότερα. Σε μια επίθεση του Απόλλωνα ο Πέρκινς του έδωσε την μπάλα, με τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη να του κάνει αμέσως φάουλ, το οποίο τον έστειλε στη γραμμή των βολών. 


Σε εκείνο το σημείο είχε την ευκαιρία να πετύχει τους πρώτους πόντους του, με τον ίδιο να περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τις στιγμές που έζησε. «Ο Λαρεντζάκης μου είπε να πάρω τη μπάλα ώστε να κάνει το φάουλ και να εκτελέσω βολές. Μόλις πήρα τη μπάλα μου έκανε φάουλ. 
Εκείνη την ώρα αγχώθηκα λίγο αλλά ένιωθα και χαρούμενος που βρέθηκα στις βολές και έβαλα και τις δύο που εκτέλεσα. Ο Λαρεντζάκης είναι καταπληκτικός άνθρωπος. Μιλήσαμε κιόλας, του είπα ευχαριστώ και βγάλαμε και φωτογραφία στο τέλος. Ήταν πολύ καλός απέναντί μου και τον ευχαριστώ πολύ. Μεγάλο σεβασμό απέναντι σε αυτόν τον άνθρωπο που μου έδωσε την ευκαιρία να σκοράρω για πρώτη φορά». 
Η ώρα για να εκτελέσει τις πρώτες του βολές στο πρωτάθλημα της Stoiximan Basket League είχε φτάσει. Άγχος, αλλά και χαρά ήταν τα συναισθήματα που τον κυρίευαν. Από τη γραμμή όμως δεν έκανε λάθος. Απόλυτη ευστοχία από τον νεαρό γκαρντ που παραδέχτηκε πως «ένιωσα πολύ ωραία και η αλήθεια είναι ότι η δεύτερη βολή έφυγε πιο εύκολα από τα χέρια μου». 
Όσο για το μέλλον του, ο 16χρονος γκαρντ του Απόλλωνα δεν έθεσε συγκεκριμένο ταβάνι. «Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο στόχο. Δουλειά, δουλειά και πάλι δουλειά. Μόνο έτσι θα μπορέσεις να καταφέρεις τα πάντα», ανέφερε χαρακτηριστικά, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο τη νοοτροπία του.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟ ΝΕΟΥ ΨΥΧΙΚΟΥ (ΒΙΝΤΕΟ)


Κυριακή της Ορθοδοξίας (24 Μαρτίου 2024) στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Νέου Ψυχικού, προεστώτος του Αρχιμ. Μιχαήλ Σταθάκη, προϊσταμένου του Ναού. 
Κήρυγμα υπό του Αρχιμ. Φιλοθέου Δέδε.

 

"ΠΡΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΝ" ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΘΕΤΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΝΑΚΑΚΗ (ΒΙΝΤΕΟ)


Η ενορία του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Νέου Ψυχικού παρουσιάζει την διαδικτυακή εκπομπή «Προς Εκκλησιασμόν», όπου φιλοξενούνται εργάτες του πνεύματος και της τέχνης. 
Στην 76η εκπομπή προσκεκλημένος ο συνθέτης Δημήτρης Μηνακάκης. 
Επιμελείται και παρουσιάζει ο Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος. 
Κάμερα, τεχνική επεξεργασία: Κατερίνα Δ. Λεονάρδου

    

Ο Δημήτρης Μηνακάκης είναι συνθέτης, εκτελεστής, παιδαγωγός και συγγραφέας. Η συνθετική του πορεία αντικατοπτρίζει έντονες επιρροές από τη Βυζαντινή μουσική, τη λόγια ελληνική παράδοση, και τον ύστερο ευρωπαϊκό μοντερνισμό και έντονες επιδράσεις από το φυσικό περιβάλλον. Οι συνισταμένες αυτές αφομοιώνονται και εξελίσσονται διαρκώς στο προσωπικό του ύφος. Σημαντική θέση στο συνθετικό του έργο έχει η μελοποίηση σημαντικών Ελλήνων ποιητών, Ρίτσος, Βρεττάκος, Παλαμάς, Χιόνης, κ.λπ. αλλά και ξένων ποιητών όπως ο Χιλιανός ποιητής Χάιμε Σβάρτ. 
Ως εκτελεστής, ανέπτυξε πολύπλευρη δραστηριότητα τόσο στο χώρο της Βυζαντινής μουσικής, όσο και σε αυτόν της Ευρωπαϊκής μουσικής, ως διευθυντής χορωδίας και ορχήστρας. Εξίσου πολυσχιδές είναι το παιδαγωγικό του έργο. Καθηγητής θεωρητικών και σύνθεσης σε εξέχοντα μουσικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα. Πολλοί μαθητές του διακρίνονται σήμερα ως εκτελεστές, συνθέτες, θεωρητικοί και μουσικολόγοι στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες. 


Το παιδαγωγικό του έργο επεκτείνεται και στο χώρο της διοικητικής οργάνωσης: Ιδρυτής της College Symphony Orchestra, ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής ωδείων, διακρίθηκε για την προώθηση της μουσικής δωματίου και τη δημιουργία μουσικών συνόλων. Από τις (PanasMusic) έχουν εκδοθεί το «Εγχειρίδιο Ανάπτυξης Ακουστικών Ικανοτήτων» «Η τέχνη της μουσικής και η τεχνική της», η «Βασική θεωρία της μουσικής», τα Χορωδιακά, το Gradus ad Parnassum για υποψήφιους φοιτητές και σπουδαστές ειδικού αρμονίας και δύο κύκλοι έργων μουσικής δωματίου για βιολί - πιάνο ή φλάουτο, ή όμποε, ή βιόλα, ή τσέλο, ή κλαρινέτο, το Manifestations of Love και The unspoken words of Love. Το σύνολο σχεδόν των παιδαγωγικών του έργων διδάσκονται σε πανεπιστημιακά τμήματα μουσικών σπουδών και Ωδεία. Τα έργα του Δημήτρη Μηνακάκη έχουν ερμηνευθεί στην Ελλάδα, Ευρώπη, Βόρεια και Νότια Αμερική από διαπρεπή μουσικά σύνολα. 


Καθηγητής Μουσικής στο Κολλέγιο Αθηνών, 1981 -2013, Συντονιστής Μουσικής στο Κολλέγιο Αθηνών – Κολλέγιο Ψυχικού, 1994-2001 και από το 2001-2013 Διασχολικός Προϊστάμενος Μουσικής. Υπήρξε καθηγητής Ανωτέρων Θεωρητικών και σύνθεσης, στο Athenaeum, Γενικός Καλλιτεχνικός Διευθυντής στο Δημοτικό Ωδείο Ζωγράφου και Καλλιτεχνικός διευθυντής στο Δημοτικό Ωδείου Αγίου Δημητρίου, και στο Ωδείο Κολλεγίου. 
Για το συνθετικό του έργο το Νοέμβριο του 2006 τιμήθηκε με την απονομή του– Santa Cruz do Grau – στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Για το παιδαγωγικό του έργο το Νοέμβριο του 1996 έγινε Απονομή της έδρας του Γ. Φυλακτόπουλου. Τιμήθηκε από τον Πολιτιστικό Οργανισμό και το Ωδείο του Δήμου Αγίου Δημητρίου και το Σύλλογο κυριών Αμυκλών. 
Τον Μάρτιο του 2022 ολοκλήρωσε το έργο «Διαδρομές», παραγγελία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών για τα 80χρονά της με το οποίο άνοιξε των εορταστικό κύκλο των συναυλιών της η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών την 21 Οκτωβρίου 2022 σε Α' Παγκόσμια εκτέλεση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.


Κυριακή 24 Μαρτίου 2024

ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜ. ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΔΕΔΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ


Κήρυγμα του Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτου Φιλοθέου Δέδε, Διευθυντού της Υπηρεσίας Ναοδομίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Νέου Ψυχικού, την Κυριακή της Ορθοδοξίας (24 Μαρτίου 2024).

 

ΕΝΑΣ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΚΠΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ


Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, σε συνδιοργάνωση με τον Δήμο Αθηναίων, ο «Μαραθώνιος Ποίησης», στα Προπύλαια του ΕΚΠΑ, την Πέμπτη 21 Μαρτίου 2024, Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης. 
Στην καρδιά της Αθήνας και του Πανεπιστημίου, στα Προπύλαια, αυτή η μαραθώνια απαγγελία ποιημάτων αποτέλεσε μια ανατρεπτική, θα λέγαμε, διείσδυση του ΕΚΠΑ στη ζωή της πόλης, με ένα δωδεκάωρο ποιητικό ποταμό, ένα ποιητικό "Μαραθώνιο", όπου απήγγειλαν ποιήματα όχι μόνο ποιητές, αλλά και πολίτες κάθε ιδιότητας, ηλικίας και εθνικότητας, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. 
Στο πλαίσιο της ίδιας δράσης, πραγματοποιήθηκε, στην κεντρική αίθουσα του ΕΚΠΑ, ένα ξεχωριστό αφιέρωμα στην ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη: έργα κλασικής μουσικής για πιάνο (συνθέσεις των Mozart, Debussy, Ravel, Bach, Schumann, Chopin, Mendelssohn, Κουρουπού, Παπαστεφάνου), αριστοτεχνικά ερμηνευμένα στο πιάνο από την Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου, διαλέχθηκαν με τον λυρισμό της ποίησης του νομπελίστα ποιητή μας σε απαγγελία της Ιουλίτας Ηλιοπούλου, μπροστά σε πολυπληθές ακροατήριο. 


Ο Πρύτανης του ΕΚΠΑ καθηγητής Γεράσιμος Σιάσος και ο Δήμαρχος Αθηναίων κ. Χάρης Δούκας απηύθυναν χαιρετισμό και απήγγειλαν ποιήματα του Κωστή Παλαμά («Στον Δάσκαλο») και του Γιώργου Σεφέρη («Ένα γέροντας στην ακροποταμιά»). 
Την ευθύνη και την οργανωτική μέριμνα διεξαγωγής του «Μαραθώνιου Ποίησης» είχε ομάδα μελών του ΕΚΠΑ (αποτελούμενη από τους Ευριπίδη Γαραντούδη, Μαίρη Δημάκη-Ζώρα, Στέφανο Κακλαμάνη, Γεωργία Καλογήρου, Κίρκη Κεφαλέα, Δώρα Μέντη, Μαρία Παπαδήμα, Κλειώ Φανουράκη, Αχιλλέα Χαλδαιάκη), που υποστηρίχθηκε δυναμικά και από εικοσαμελή όμιλο προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητριών και φοιτητών του Ιδρύματος.


«Δεν αρκεί να ονειροπολούμε με τους στίχους. Είναι λίγο. Δεν αρκεί να πολιτικολογούμε. Είναι πολύ. Κατά βάθος ο υλικός κόσμος είναι απλώς ένας σωρός από υλικά. Θα εξαρτηθεί από το αν είμαστε καλοί ή κακοί αρχιτέκτονες το τελικό αποτέλεσμα. Ο Παράδεισος ή η Κόλαση που θα χτίσουμε. Εάν η Ποίηση παρέχει μια διαβεβαίωση, και δη στους καιρούς τους dürftiger, είναι ακριβώς αυτή: ότι η μοίρα μας παρ’ όλα αυτά βρίσκεται στα χέρια μας.» (Οδυσσέας Ελύτης, Λόγος στην Ακαδημία της Στοκχόλμης) 


"ΔΩΡΟ ΑΣΗΜΕΝΙΟ ΠΟΙΗΜΑ"
Π ρ ό γ ρ α μ μ α 
▪ -Ακόμα μια φορά («Η συναυλία των γυακίνθων», Χ, Προσανατολισμοί
♫ -Claude Debussy, Pour célébrer Pan (Six épigraphes antiques
▪ - Έζησα τ' όνομα το αγαπημένο (Ήλιος ο Πρώτος
♫ -Hiromi Uehara, Wake up and dream 
▪ -Η Μαρίνα των βράχων (Προσανατολισμοί
♫ -Maurice Ravel, Oiseaux tristes (Miroirs
♫ -Claude Debussy, L’ Egyptienne (Six épigraphes antiques
▪ -Το Φωτόδεντρο (Το Φωτόδεντρο και η δέκατη τέταρτη ομορφιά
♫ - Johann Sebastian Bach, English Suite Αρ 4 (απόσπασμα) 
▪ -Ο Φυλλομάντης (Τα Ετεροθαλή) 
♫ - Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου, Yacinth Stone 
♫ - Blue Celestine (12 Minerals) 
▪ -Πάτμος (Μαρία Νεφέλη) 
♫ -Béla Bartόk, 4 Dirges (απόσπασμα) 
▪ - Έτσι μιλώ για σένα και για μένα (Το Μονόγραμμα
♫ -Γιώργος Κουρουπός, 13 Όγδοα με αγάπη 
▪ -Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν (Το Μονόγραμμα
♫ -Robert Schumann, Six Canonic Studies, Αρ.2 
▪ - Δώρο ασημένιο ποίημα (Το Φωτόδεντρο και η δέκατη τέταρτη ομορφιά
♫ -Claude Debussy, Ο μικρός Βοσκός (Childrens’ Corner)


Σάββατο 23 Μαρτίου 2024

"Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΟΥ ΓΕΛΙΟΥ" ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΠΙΤΟ ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΣΑΪΤΗ


Στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ (Σάββατο 23 Μαρτίου 2024), δημοσιεύεται μια κανούργια ιστορία του Πεπίτο Γκονζάλες, κεντρικού χαρακτήρα του «Μικρού Σερίφη», την οποία εμπνεύστηκε και φιλοτέχνησε ο σκιτσογράφος Βαγγέλης Σαΐτης, παλαιός συνεργάτης των περιοδικών «Μικρός Καουμπόυ» και «Μικρός αρχηγός». 
Θέμα της νέας ιστορίας του Πεπίτο είναι «Η αμαρτία του γέλιου». 
Με ευφάνταστο τρόπο ο δόκιμος σκιτσογράφος Βαγγέλης Σαΐτης σκαρφίζεται μια ιστορία που παρωδεί την απαγόρευση του γέλιου από τους αυστηρούς – ηθικιστές ιεροκήρυκες, οι οποίοι κραδαίνουν τις απαγορεύσεις για να καλύψουν συχνά δικές τους ανομίες. Όπως ο φιλοχρήματος ιεροκήρυκας του Βαγγέλη Σαΐτη που αποκαλύφθηκε από τον αγνό Πεπίτο μέσω της …απαγόρευσης του γέλιου και του σχετικού «επιτιμίου». 
Παραθέτουμε εδώ την σημερινή ιστορία του Πεπίτο προς τέρψιν των αναγνωστών της Ιδιωτικής Οδού


Ο αρχιτέκτων και σκιτσογράφος Βαγγέλης Σαΐτης αυτοβιογραφείται και μας διαφωτίζει για τη σχέση του με το είδος που ανέδειξε με τη δουλειά του: 


Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1960 και ανήκω στην γενιά που μεγάλωσε διαβάζοντας κόμικς. Σε ηλικία 13 χρονών, όταν ήμουν μαθητής του Βαρβακείου, έστειλα μερικές γελοιογραφίες στο περιοδικό Μικρός Καουμπόυ όπως έκαναν και άλλοι νεαροί αναγνώστες. Ενθουσιασμένος όταν τις είδα να δημοσιεύονται επισκέφτηκα τα γραφεία του περιοδικού και γνώρισα τους εκδότες και ζωγράφους Θέμο Ανδρεόπουλο και Κωνσταντίνο Ραμπατζή. Με υποδέχτηκαν με πολύ ευγένεια και μου έδωσαν τεχνικές συμβουλές. Εντυπωσιάστηκα από το φιλότεχνο και βιβλιόφιλο περιβάλλον τους και με την καθοδήγηση τους σύντομα βελτίωσα το σκίτσο μου και έγινα συνεργάτης τους. Μου ανέθεσαν την στήλη ‘’Ολέ Πεπίτο’’ όπου έκανα μια γελοιογραφία κάθε βδομάδα του Πεπίτο Γκονζάλες, ενός ήρωα του περιοδικού. Επιπλέον έκανα χιουμοριστικές ιστοριούλες κόμικς με τον Πεπίτο στο θυγατρικό περιοδικό τους "Μικρός Αρχηγός". Σε ηλικία 15 χρονών ξεκίνησα να συνεργάζομαι με την εφημερίδα ‘’Τα Νέα’’. Δραστηριοποιήθηκα σαν σκιτσογράφος την περίοδο 1974-1984 δημοσιεύοντας γελοιογραφίες και κόμικς σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά της εποχής: Τραστ του Γέλιου, Ταχυδρόμος, Κοσμοπόλιταν, Ποντίκι, Γονείς, Νέα Πορεία, Βραδυνή, ελληνικό Mad, Σκαθάρι, Πράσινη Γάτα κ.α. Έλαβα μέρος στις τρεις παγκόσμιες Εκθέσεις Γελοιογραφίας στην Κηφισιά που πραγματοποιήθηκαν το 1975, 1977, 1980. Σκίτσα μου περιλαμβάνονται στην ’’Ιστορία της ελληνικής γελοιογραφίας’’ του Δημ. Σαπρανίδη, Β΄ τόμος, εκδόσεις Ποταμός, 2006. Σπούδασα αρχιτεκτονική στο ΕΜΠ και έκανα μεταπτυχιακά στο Kent State University στις ΗΠΑ. Εργάζομαι ως αρχιτέκτων.

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2024

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΑΤΡΩΝ ΝΙΚΟΔΗΜΟ (ΗΧΗΤΙΚΟ)


Μία ιστορική, πλέον, ηχογράφηση του μακαριστού Μητροπολίτου Πατρών Νικοδήμου Βαλληνδρά.
Παρασκευή 26 Μαρτίου 1999 στον Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελιστρίας Πατρών. 
Ο αείμνηστος Δεσπότης εκφωνεί κατά τρόπο υποδειγματικό την Α' Στάση των Χαιρετισμών, από την Ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου. Ψάλλει, επίσης, με ιερό οίστρο, τον ύμνο "Το προσταχθέν μυστικώς..." σε ήχο πλ. δ', καθώς και το τροπάριο "Ανοίξω το στόμα μου..." της Α' Ωδής του Κανόνος του Ακαθίστου.
Την ηχογράφηση έκανε ο Γιώργος Αρβανίτης. 
Οι φωτογραφίες του Γιάννη Μαραζιώτη, που δημοσιεύουμε εδώ, είναι από το αρχείο του Γιώργου Μαρόπουλου.



Τετάρτη 20 Μαρτίου 2024

"ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ Τ' ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ" ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ ΣΕ ΜΟΥΣΙΚΗ ΝΕΣΤΟΡΑ ΤΑΙΗΛΟΡ

Νέστωρ Ταίηλορ 

Από την ποιητική συλλογή του Γιάννη Ρίτσου "Παιχνίδια τ' Ουρανού και του Νερού". 
Μουσική: Νέστωρ Ταίηλορ - Πέντε τραγούδια σε ποίηση Γ. Ρίτσου (1999).

Δάφνη Πανουργιά, φωνή 
Νικόλ Καραλή, πιάνο

(II) Μεγάλος ήταν
Καρέκλα η βάρκα του - ταξίδευε. Πώς κάθονταν 
επάνω στ' ανοιχτό νερό χωρίς να τραμπαλίζεται;  
Πάνω στο γόνα του έγραφε, και τίποτα δεν κοίταζε. 
Γύρω του χτύπαγαν τα κύματα και τα χαρτιά του δε βρεχότανε. 
Μεγάλος είταν σαν τη μοναξιά, μόνο δύο μέτρα πιο γαλάζιος.


(ΙΙΙ) ...έτσι που με τριγύρισαν
Έτσι που με τριγύρισαν
οι περιπαιχτικές μηλίτσες,
δε βλέπω κάτου το γιαλό,
δε βλέπω τα καράβια,
μονάχα μεσ' απ' τα κλαδιά,
παίζει ο γιαλός χίλια γυαλιά,
και με ζαλίζει, μάτια μου,
κι η πιο μικρή ξινομηλιά
μου παίρνει μάτια και λαλιά,
με σφίγγει, με πετροβολά
με τα κοκκινοπράσινα, με τα μαλαματένια της.




(I) "Γαλάζιο Αστέρι" 
Γαλάζιο αστέρι, κόκκινο αστέρι, 
πράσινο αστέρι - το βερυκοκκί, το κίτρινο - 
γαλάζιο, βιολετί, πορτοκαλί- τ'αστέρι θέ μου - 
στρόβιλος-στρόβιλος μενεξελί και ρόδινο - 
χορεύει η νύχτα με τον Πέτρο μες στο δάσος, 
χορεύει το φεγγάρι με τα χέρια σου, 
σπίθες χρυσές,σπίθες γαλάζιες - στρόβιλος. 
Αν δεν πεθάνω απόψε, κλάφτε με.

Δάφνη Πανουργιά, τραγούδι - Νικόλ Καραλή, πιάνο 


(IV) Πίσω απ' τα χρυσά βουνά 
Πίσω απ΄τα χρυσά βουνά, λιοκαμένο παλικάρι/ κόκκινο σου αγόρασα πουκάμισο, κόκκινα παπούτσια στο παζάρι./ Το άλογο έφυγε στη θάλασσα, ο ήλιος κόπηκε στη μέση - / τώρα τα χρυσά, τώρα τα κόκκινα, ποιος θα τα φορέσει;


(V) Μαύρη & Γαλάζια Νύχτα 
Mίνα Πολυχρόνου, Τραγούδι 
Διασκευή για μικρό σύνολο εγχόρδων και πιάνο από τον συνθέτη 
Μαύρη και γαλάζια νύχτα, μαύρη και γαλάζια νύχτα | με γραμμές πορτοκαλιές. | Άνθισαν κρυφά οι μηλιές, άνθισαν κρυφά οι μηλιές, | μαύρη και γαλάζια νύχτα. | Κι από πάνω το φεγγάρι, κι από πάνω το φεγγάρι, | το χρυσό μηδενικό. | Στο δικό μου μερτικό, μες στ' αλώνι τ' Αλωνάρη, | κι από πάνω το φεγγάρι, το φεγγάρι…

 

Στην διαδικτυακή εκπομπή «Προς Εκκλησιασμόν», της Ενορίας του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Νέου Ψυχικού, προσκεκλημένος ο συνθέτης Νέστωρ Ταίηλορ. 
Επιμελείται και παρουσιάζει ο Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος.


ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΛΥΚΟΥΡΓΟ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟ ΑΠΟ ΤΟ "ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ"


Την Τετάρτη 15 Μαΐου 2024 και ώρα 7.30 το απόγευμα, στην Αίθουσα Διδασκαλίας Μουσικής Βιβλιοθήκης του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Καλλιτεχνικό Σύνολο "Πολύτροπον" (υπεύθυνος: Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος) θα παρουσιάσει ένα αφιέρωμα στον μύστη και δάσκαλο της Βυζαντινής Μουσικής Λυκούργο Αγγελόπουλο (21 Σεπτεμβρίου 1941, Πύργος Ηλείας – 18 Μαΐου 2014, Αθήνα), με αφορμή τη συμπλήρωση 10 χρόνων από τον θάνατό του. 
Ομιλητές: 
- Γιάννης Χριστόπουλος, Σολίστ της Εθνικής Λυρικής Σκηνής: «Ο Δάσκαλος Λυκούργος Αγγελόπουλος» 
- Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος, θεολόγος – μουσικός: «Ο Λυκούργος Αγγελόπουλος και η Πάτρα». 
Στο μουσικό μέρος, ανέκδοτα και άλλα μέλη του Λυκούργου Αγγελόπουλου ψάλλουν ο Γιάννης Χριστόπουλος και ο Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος.
Είσοδος ελεύθερη. 
Όλες οι αναρτήσεις της Ιδιωτικής Οδού για τον Λυκούργο Αγγελόπουλο ΕΔΩ

Τρίτη 19 Μαρτίου 2024

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΤΡΩΝ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΣΤΙΣ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΝΟΛΗ ΧΑΤΖΗΓΙΑΚΟΥΜΗ


Πριν δέκα χρόνια, την Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2014, στην αίθουσα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση κατά την οποία παρουσιάστηκαν οι ηχογραφήσεις Εκκλησιαστικής μουσικής του μακαριστού Μητροπολίτου Πατρών Νικοδήμου Βαλληνδρά (1915-2008), που έχει εκδώσει το Κέντρον Ερευνών και Εκδόσεων
Η εκδήλωση διοργανώθηκε από το Κέντρον Ερευνών και Εκδόσεων (ΚΕΡΕ) σε συνεργασία με την Δημοτική Βιβλιοθήκη - Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου Πατρέων. 
Η παρουσίαση έγινε από τον συνεργάτη του Κέντρου Ερευνών και Εκδόσεων, θεολόγο και μουσικό Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλο. Ο ομιλητής αναφέρθηκε στο μεγάλο εκδοτικό πρόγραμμα ηχογραφήσεων Εκκλησιαστικής Μουσικής που εμπνεύστηκε και υλοποίησε ο αείμνηστος Δρ Φιλολογίας και πρωτοπόρος ερευντής της Εκκλησιαστικής Μουσικής, Μανόλης Κ. Χατζηγιακουμής (1940-2024) και συγκεκριμένα στις σειρές «Μνημεία Εκκλησιαστικής Μουσικής» και «Σύμμεικτα Εκκλησιαστικής Μουσικής», στις οποίες περίοπτη θέση κατέχει ο Μητροπολίτης Νικόδημος Βαλληνδράς. 
Ο Παναγιώτης Ανδριόπουλος αναφέρθηκε ειδικότερα στους 18 ψηφιακούς δίσκους με σπουδαία μαθήματα Εκκλησιαστικής Μουσικής που ερμήνευσε ο μακαριστός Μητροπολίτης Νικόδημος στις ηχογραφήσεις του ΚΕΡΕ, από τις οποίες ακούστηκαν επιλεγμένα δείγματα.
Παραθέτουμε, στη συνέχεια, το βίντεο της εκδήλωσης. 


Δευτέρα 18 Μαρτίου 2024

Η ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ Η ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟΥ


Γράφει ὁ πρωτοπρεσβύτερος Χρῖστος Κυριακόπουλος 
Ἡ πρωτεύουσα τῆς ὀρεινῆς Γορτυνίας εἶναι μιὰ πανέμορφη πόλη σὲ ὑψόμετρο 950 μέτρων στὸν ὀρεινὸ δασικὸ ὄγκο τοῦ Μαινάλου. Ἐκεῖ προϋπῆρχε ἀρχαία πόλη, ἡ Τεῦθις, καὶ πιὸ κάτω στὸ φαράγγι τοῦ Λούσιου, ἡ ἀρχαία Γόρτυς. Ἀλλά ἀπὸ τὸν 8ο αἰῶνα μ.Χ. κατοικήθηκε ὡς ἡ γνωστὴ μέχρι σήμερα Δημητσάνα. 
Γνωστή; Για τους φίλους τῆς ἱστορίας, τοὺς ἐγγραμμάτους καὶ τοὺς παλαιότερους κατοίκους της εἶναι ἡ πατρίδα τοῦ Γρηγορίου Ε΄, τοῦ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανοῦ, ἑβδομήντα ἀρχιερέων καὶ μάλιστα ἑπτὰ πατριαρχῶν, τρισήμισυ χιλιάδων κληρικῶν, διδασκάλων τοῦ Γένους καὶ λογίων, ἡ πατρίδα ἁγίων καὶ ἡρώων, ἡ ἕδρα τῶν μπαρουτόμυλων τῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821, ἀλλὰ καὶ ἡ περιοχὴ τῆς Μονῆς Φιλοσόφου μὲ τὸ Κρυφὸ Σχολειό, τῆς Μονῆς Αἰμυαλῶν, τῆς Μονῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου καὶ πολλῶν ἄλλων προσκυνημάτων καὶ σεβασμάτων τῆς νεώτερης ἑλληνικῆς ἱστορίας. Εἶναι, μὲ ἄλλα λόγια, μία κοιτίδα τοῦ νεώτερου Ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς Ὀρθόδοξης Χριστιανικῆς πίστεως τοῦ περήφανου λαοῦ μας, ποὺ στερέωσε αἰῶνες τώρα τοὺς ἀγῶνες γιὰ τὴν ἐλευθερία του πάνω σὲ αὐτὰ τὰ δύο ἰδανικά! 
Ἀντὶ ὅμως ὁ ἐπισκέπτης νὰ ἀνηφορίζει τὰ παραδοσιακά καλντερίμια γιὰ τὴν ἱστορικὴ βιβλιοθήκη της, τὴν οἰκία-μουσεῑο τοῦ Γρηγορίου Ε΄, τοὺς ἱεροὺς ναοὺς της καὶ γραφικὰ ἐξωκκλήσια της, συνήθως τὴν ἐπισκέπτεται ἕρμαιον τῶν σειρήνων ποὺ ξεκινοῦν τὴ διαφήμιση ἑνὸς ἁπλῶς φυσιολατρικοῦ καὶ γαστριμαργικοῦ παραδείσου. Ὡς διὰ μαγείας ἡ ἱστορία ἐξατμίζεται, οἱ μορφὲς τοῦ ἑλληνισμοῦ ὑποχωροῦν καὶ τανύεται πελώριο τὸ φάντασμα τοῦ ἑστιατορίου, τῆς μοντέρνας ταβέρνας, ἀκόμα καὶ τῆς νεωτερικῆς καφετέριας, λὲς καὶ οἱ Ἀθηναῖοι συμπολίτες μας δὲν μποροῦν νὰ ἀπολαύσουν τέτοιους χώρους στὸ λεκανοπέδιο Ἀττικῆς! 
Βεβαίως, τὸ παραδοσιακὸ δημητσανίτικο φαγητό, ὅπου καὶ ἐφόσον παρασκευάζεται τέτοιο, εἶναι τουριστικὸς κράχτης καὶ ἀποτελεῖ πολιτισμικὸ προϊὸν διαφήμισης τοῦ χώρου. Ἀλλὰ ἡ Δημητσάνα δὲν πρέπει νὰ διαφημίζεται μόνον, ἁπλῶς, ἀποκλειστικῶς σὰν παράδεισος γαστριμαργικῶν ἀπολαύσεων καὶ ἀναψυχῆς τοῦ Σαββατοκύριακου! Διότι εἶναι ΚΥΡΙΩΣ ἡ πατρίδα τῆς ἱστορίας τοῦ Μοριᾶ, σύμβολο μιᾶς ἀδάμαστης γενιᾶς προγόνων ἀπὸ ἥρωες, ἁγίους καὶ λογίους. Δὲν τῆς ἀξίζει ἐπομένως ἡ ἀποικιοποίηση τοῦ πολιτισμοῦ της ἀπὸ τὴν ἐμπορικὴ μοῖρα της! Ὁ σημερινὸς κόσμος μας ἔχει ἀνάγκη καὶ ἀπὸ τὸ τουριστικὸ εἰσόδημα ἀλλὰ κυρίως πάσχει ἀπὸ ἱστορικὴ ἀγνωσία καὶ πολιτιστικὴ ἀμνησία. 
Θέλω νὰ πιστεύω πὼς ἡ Δημητσάνα θὰ ἐπιβιώσει καὶ θὰ συνεχίσει νὰ διδάσκει τὸν ἐπισκέπτη της ἱστορία, πολιτισμὸ καὶ ἐθνικὴ ἀνθρωπογνωσία.

Ο ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΓΝΩΜΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟ ΝΕΟΥ ΨΥΧΙΚΟΥ (ΒΙΝΤΕΟ)


Ο Α΄ Κατανυκτικός Εσπερινός της Συγγνώμης (17 Μαρτίου 2024), στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Νέου Ψυχικού, χοροστατούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Θεσπιών κ. Παύλου. 

  

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ


Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 
Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Θεόδωρος απέστειλε επιστολή προς τους Προκαθημένους των Ορθοδόξων Εκκλησιών, δια της οποίας τους ενημερώνει για τις αποφάσεις της πρόσφατης συνεδρίας της Ιεράς Συνόδου του Δευτερόθρονου Πατριαρχείου της Ορθοδοξίας. 
Σύμφωνα με το σχετικό ανακοινωθέν «μετά από διαλογική συζήτηση η Ιερά Σύνοδος προχώρησε στην καθαίρεση από του υψηλού υπουργήματος της Αρχιερωσύνης του ασκούντος χρέη «Πατριαρχικού εν Αφρική Εξάρχου», πρώην Επισκόπου Ζαράϊσκι Κωνσταντίνου, ο οποίος εγκατασταθείς αυτοβούλως από καιρό στο Κάϊρο της Αιγύπτου, εντός της έδρας της Ι. Αρχιεπισκοπή Αλεξανδρείας, διέπραξε σειρά Κανονικών παραπτωμάτων (εισπήδηση σε δικαιοδοσία παλαιφάτου Θρόνου, διανομή αντιμηνσίων, εξαγορά διά χρημάτων γηγενών κληρικών ακόμη και καθηρημένων, φατρία, εθνοφυλετισμό κ.α.), ενώ κατεδίκασε και πάλι τις καινοφανείς εκκλησιολογικοπολιτικές «θεωρίες» περί διαποιμάνσεως του Ρωσικού κόσμου ανά την υφήλιο επί τη βάσει της εθνικότητος. Σημειώνεται, ότι την 22α Νοεμβρίου 2022, η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας καθήρεσε και τον πρώτο «Πατριαρχικό εν Αφρική Έξαρχο» του Πατριαρχείου Μόσχας από το υψηλό υπούργημα της αρχιερωσύνης, τέως Μητροπολίτη Κλιν, νυν Μοναχό Λεωνίδα Γκορμπατσώφ». 
Η Σύνοδος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, συνεπής στην γραμμή που χάραξε εξ αρχής, προέβη στην καθαίρεση και του νέου «Εξάρχου» της Μόσχας στην Αφρική, εφόσον συνεχίζεται, με αμείωτη ένταση, η αντικανονική εισπήδηση της Ρωσικής Εκκλησίας στην κανονική δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. 
Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κ. Αναστάσιος δημοσιοποίησε την απάντηση του στην επιστολή του Πατριάρχου Αλεξανδρείας. Αναφέρει, λοιπόν, ο Αλβανίας κ. Αναστάσιος: 
«Λαβόντες την ἀπό 20ης Φεβρουαρίου 2024 ἐπιστολήν (ἀριθ. πρωτ. 16/2024) τῆς Ὑμετέρας φιλτάτης Θειοτάτης Μακαριότητος μετά πολλῆς προσοχῆς ἀνέγνωμεν τα ἐν αὐτῇ ἀναφερόμενα. Προφανῶς δεν συμφωνοῦμεν με τας ἐνεργείας ἐπιδείξεως δυνάμεως ἐκ μέρους τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας και δη ἐν τῷ εὐαισθήτῳ χώρῳ τῆς ἱεραποστολῆς ἐν Ἀφρικῇ. Σαφῶς θεωροῦμεν ἀπαραδέκτους και καταδικαστέας τοιαύτας μεθόδους. Ἐξίσου, ὅμως, δεν συμφωνοῦμεν με την υἱοθέτησιν ἀναλόγου νοοτροπίας και μεθόδων ἀντιδράσεως, – με τας καθαιρέσεις Ἱεραρχῶν καὶ τἠν δημιουργίαν κλίματος ἐντάσεως μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν εἰς τα μέσα ἐνημερώσεως. Τα δημιουργθέντα κατά τα τελευταῖα ἔτη προβλήματα, ἐξ ἀφορμῆς τῆς διακοπῆς εὐχαριστιακῆς κοινωνίας μεταξύ Ὀρθοδόξων Πατριαρχείων, δεν ἐπιλύονται διά μονομερῶν ἀποφάσεων και ἀνακοινώσεων. Εἴμεθα πεπεισμένοι, ὅπως μετ’ ἐπιτάσεως ἐπεσημάνθη ἤδη ἐν τῇ ἀπό 7ης Φεβρουαρίου 2023 ἡμετέρᾳ ἐπιστολῇ, ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι Προκαθήμενοι μόνον ἀξιοποιοῦντες το συνοδικόν σύστημα δυνάμεθα να προβῶμεν εἰς ἐνεργείας καταλλαγῆς και θεαρέστου ἱεραποστολικῆς προσπαθείας». 
Η απάντηση του Αλβανίας Αναστασίου στον Αλεξανδρείας Θεόδωρο είναι – δυστυχώς – αρκετά προβληματική. 
Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας λέει ότι θεωρεί απαράδεκτη και καταδικάζει την «επίδειξη δυνάμεως» της Μόσχας στην Αφρική, αλλά ταυτόχρονα δηλώνει απερίφραστα ότι «εξίσου» δεν συμφωνεί με τα μέτρα που παίρνει το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας (καθαιρέσεις), καθώς δημιουργείται «κλίμα εντάσεως μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών εις τα μέσα ενημερώσεως»! 
Είναι δυνατόν – σκεπτόμαστε – η έγνοια του Μακαριωτάτου Αλβανίας να είναι η «εικόνα» της Ορθοδοξίας στα ΜΜΕ; Είναι δυνατόν να θεωρεί τις αποφάσεις του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας «αναλόγου νοοτροπίας» με την επιθετική πολιτική του Πατριαρχείου Μόσχας; Είναι λυπηρό να βλέπουμε τον Αλβανίας Αναστάσιο να αντιμετωπίζει την κρίση μεταξύ των Ορθοδόξων με όρους «επικοινωνιακούς» και όχι κανονικούς και εκκλησιολογικούς. 
Αφήνει να υπονοηθεί ότι δεν δέχεται την καθαίρεση του «Εξάρχου» της Μόσχας, πρώην Επισκόπου Ζαράϊσκι Κωνσταντίνου, όπως δεν δέχθηκε με το προ έτους γράμμα του (7-2-2023) προς τον Αλεξανδρείας Θεόδωρο ούτε την καθαίρεση του πρ. Κλιν Λεωνίδα. 
Όταν η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, ομοφώνως αποφάσισε (7 Φεβρουαρίου 2023) και γνωστοποίησε, κατά παλαιά εκκλησιαστική τάξη, δι’ Εγκυκλίου Σημειώματος την εν λόγω καθαίρεση στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών και τις Ιερές Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος. 
Ο Αλβανίας Αναστάσιος εξακολουθεί να κλείνει τα μάτια του – γιατί άραγε; – μπροστά στην σκληρή πραγματικότητα. Ο πρ. Κλιν Λεωνίδας είναι υπόδικος στο Συνοδικό Δικαστήριο της Ρωσικής Εκκλησίας με το ερώτημα της καθαιρέσεως. Αυτό δεν προβλημάτισε καθόλου τον Μακαριώτατο; Κι ακόμη, τα περί «Ρωσικού κόσμου» της Μόσχας δεν έχουν φτάσει στα αυτιά του Μακαριωτάτου Αλβανίας; 
Κάνει λόγο ο κ. Αναστάσιος για συνοδική αντιμετώπιση της κρίσης που έχει προκύψει στους κόλπους της Ορθοδοξίας, με σύναξη των Προκαθημένων. Μα αυτή τη στιγμή το πρόβλημα δεν είναι η Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας, αλλά έχουν αναφυεί και άλλα ζητήματα, όπως η ρωσική εισβολή στην Αφρική, η ίδρυση Εξαρχίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου στη Λιθουανία, κατόπιν σχετικού αιτήματος, οι διεκδικήσεις του Πατριαρχείου Ρουμανίας σε περιοχές ρωσικής, μέχρι σήμερα, «δικαιοδοσίας», το καθεστώς της Αρχιεπισκοπής Αχρίδος και πολλά ακόμη. Η ατζέντα μιας Σύναξης Προκαθημένων αυτή τη στιγμή με τόσα ανοιχτά μέτωπα, είναι προφανώς βόμβα! 
Επομένως, ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας πρέπει να μιλήσει, επιτέλους, συγκεκριμένα και όχι συγκεχυμένα, ρεαλιστικά και όχι ουτοπικά. Σε κάθε περίπτωση, περιμένουμε ο Αλβανίας Αναστάσιος να μιλήσει εκκλησιολογικά και με βάση το κανονικό δίκαιο και όχι με βάση την «εικονική πραγματικότητα» και την απλή λογική των «αντιποίνων».


Κυριακή 17 Μαρτίου 2024

Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΑΛΕΞΙΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Φορητή εικόνα του Αγίου Αλεξίου του 1500
από την ιδιωτική συλλογή εικόνων του Αιμιλίου Βελιμέζη


Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 
Ο Άγιος Αλέξιος «ο άνθρωπος του Θεού», που σήμερα γιορτάζει, δεν ξέρω αν στον σημερινό χριστιανισμό μας θα είχε καμία …τύχη. 
Ο βίος του είναι το απόλυτο rock, ή αλλιώς μία τρέλα! 
Οι γονείς του ευσεβείς και φιλόθεοι! Τον ανέθρεψαν «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου». Ήταν και εξαιρετικά φιλάνθρωποι. Υπόδειγμα χριστιανικού ζεύγους, θα λέγαμε. Και ο γιός τους ο Αλέξιος;
Διαβάζουμε στον Συναξαριστή: «Γενομένου δε του γάμου αυτού, και του νυμφικού θαλάμου ετοιμασθέντος, εις τον καιρόν, οπού έπρεπεν ο νυμφίος να κοιμηθή με την νύμφην, τότε ο Άγιος έδωκεν ένα δακτυλίδιον εις την νύμφην, και ευχηθείς αυτήν, ανεχώρησε κρυφίως από το οσπήτιον του πατρός του, και επήγεν εις την Έδεσσαν». Ενώ το οικογενειακό του περιβάλλον ήταν ιδανικό, από πλευράς χριστιανικής, εγκατέλειψε γονείς και σύζυγο, την πρώτη νύχτα του γάμου, και έφυγε μακριά σαν κλέφτης! 
Απέδρασε από ένα …ασφυκτικό περιβάλλον, άραγε; 
Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος στον περί Ξενιτείας λόγο του λέει: «Δεν φεύγομε μακρυά από τους συγγενείς μας η τους τόπους μας, επειδή τους μισούμε. Μη γένοιτο! Αλλά για να αποφύγωμε την βλάβη που μας προκαλούν». Μα στην περίπτωση του Αγίου Αλεξίου, η ευσεβής οικογένειά του του προξενούσε βλάβη; 
Ανεχώρησε εις χώραν μακράν, ως ο άσωτος, μόνο που εκείνος έφυγε για να γίνει συνειδητός ζητιάνος. Πήγε μακριά, αλλά ο Θεός τον έφερε και πάλι στη Ρώμη, όπου «πηγαίνωντας εις το οσπήτιον του πατρός του αγνώριστος, εκάθισεν εις την πόρταν, και εκεί διεπέρασε το υπόλοιπον της ζωής του, περιγελώμενος από τους εδικούς του δούλους, εμπαιζόμενος, και τόσα πάσχων, όσα είναι ακόλουθον να πάσχη ένας άνθρωπος ξένος, οπού δεν έχει καμμίαν παρρησίαν, από ανθρώπους τρυφηλούς και ατάκτους». Γύρισε και έζησε σαν ξένος στο ίδιο του το σπίτι μέχρι τον θάνατό του, οπότε και αποκαλύφθηκε η ταυτότητα του. 
Επομένως, ο Άγιος Αλέξιος έζησε αποστολικώς, ήτοι «ως περικαθάρματα του κόσμου εγεννήθημεν» (Απ. Παύλος), αλλά και την απόλυτη αρετή της ξενιτείας. 
Τι σχέση μπορεί να έχουμε οι σημερινοί …ατσαλάκωτοι χριστιανοί, με τα «περικαθάρματα» και την ξενιτεία του Αγίου Αλεξίου; 
Ο χριστιανισμός μας είναι εξαιρετικά «τακτικός», «επικοινωνιακός», «χρηστοήθης», με μια λέξη «καθώς πρέπει». Κάθε μέρα πραγματώνεται ο συμβιβασμός. 
Επομένως, ο σαλός Αλέξιος, μας υπενθυμίζει όχι πόσο πόρρω απέχουμε, αλλά ουδεμία σχέση έχουμε με τον «άνθρωπο του Θεού». 
Εκείνος έζησε τον Θεό μέσα στην απόλυτη ελευθερία! Εμείς, τον ζούμε μέσα από χίλιες εξαρτήσεις «πνευματικής» φύσεως. Γεροντάδες, που υπόσχονται, μάλιστα, «ζωή χωρίς συνταγές», «συντηρητικές», «προοδευτικές» και «πατριωτικές» θεολογίες, «νηπτικές θεωρίες», που μηρυκάζουν «πατέρες» της «θέωσης» κ.α. πολλά, ως η άμμος της θαλάσσης. 
Κι ακόμα, στις μέρες μας ακούμε φάλτσες ...κορώνες περί "καταστροφής της παραδοσιακής οικογένειας", περί "αξιών" που χάνονται και περί "χλευασμού" της ηθικής. 
 Όταν ο Άγιος Αλέξιος έζησε μια ζωή ως ξένος και αγνοούμενος. Αυτός ο πρίγκηπας!
Ἐπέμενες Ὅσιε τῶν γεννητόρων, πυλῶσι καθήμενος, καὶ ὅλως ἀγνοούμενος, καὶ παίδων παροινίαν ὑποδεχόμενος, καὶ καταπαιζόμενος δεινῶς, καὶ ἐν πτωχείᾳ πολλῇ θλιβόμενος.

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2024

ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΑΤΡΙΝΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ

Νικολάου Γύζη: Το Καρναβάλι στην Αθήνα - Φώτο: Πάρις Ταβιτιάν 

Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος
Το δικό μου Πατρινό Καρναβάλι θα περιλάμβανε: 
- Την όπερα "Καρναβάλι της Βενετίας" του Γάλλου συνθέτη André Campra (1660-1744). Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 20 Ιανουαρίου 1699 στη Βασιλική Ακαδημία Μουσικής, στο Παρίσι. 
- «Το Αποκρηάτικο Όνειρο» (A Dream in Carnival) της συνθέτριας Ελένης Λαμπίρη (κεφαλληνιακής καταγωγής που έζησε και έδρασε μεγάλο μέρος της ζωής της στην Πάτρα), σε λιμπρέτο Γρηγορίου Ξενοπούλου. Μια οπερέτα – η πρώτη γυναίκας συνθέτριας – που ανέβηκε στα Παναθήναια του 1913 και δεν ξαναπαίχτηκε ποτέ…
- Η οπερέτα "Αποκρηάτικο όνειρο" (1924).  Αθηναϊκή ηθογραφία σε τρεις πράξεις του Κερκυραίου Ιωσήφ Ριτσιάρδη (1896-1979). Ποιητικό κείμενο: Τίμος Μωραϊτίνης 
- Την σουίτα μπαλέτου «Ελληνική Αποκριά» του Μίκη Θεοδωράκη, που είχε ανεβάσει το «Ελληνικό Χορόδραμα» της Ραλλούς Μάνου (1953-54), στην χορογραφία της Ρ. Μάνου ή και σε μια σύγχρονη εκδοχή, αν προτιμάτε. 
- Το έργο «Η τελευταία μάσκα – fallimento» του Κώστα Λογαρά, σε σκηνοθεσία Θόδωρου Τερζόπουλου, που ανέβηκε στην Πάτρα το 2006 στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας και σίγουρα θα έπρεπε να ξαναπαιχτεί. 
- Την ποιητική συλλογή «Πικρό Καρναβάλι» του Νάνου Βαλαωρίτη (Ψυχογιός 2013). 
- Την ποιητική συλλογή «Απόκρεω» του Βασίλη Αρφάνη (Γαβριηλίδης 2004). 
- Την όπερα του Τζουζέπε Βέρντι «Χορός Μεταμφιεσμένων» (Un ballo in maschera). 
- Την ορχηστρική σουίτα «Καρναβάλι των ζώων» (Le Carnaval Des Animaux και ο υπότιτλος Grande fantaisie zoologique) του σπουδαίου γάλλου συνθέτη Καμίγ Σεν Σανς (1835-1921). Πρόκειται για ένα από τα δημοφιλέστερα έργα κλασικής μουσικής για παιδιά. 
- Το "Καρναβάλι" (Carnaval, Op. 9) του Ρόμπερτ Σούμαν, για σόλο πιάνο (1834 - 1835). Ο υπότιτλος του έργου: Scènes mignonnes sur quatre notes (Μικρές σκηνές σε τέσσερις νότες). Αποτελείται από 21 μέρη που συνδέονται με ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο. Η χρονική του διάρκεια είναι περίπου 30 λεπτά. Ιδανική ερμηνεύτρια θα ήταν η Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου, ειδική στον Σούμαν. 
- Το τραγούδι "Manha de Carnaval" με την Φλέρυ Νταντωνάκη, από τον δίσκο Fleury - The Isles of Grece (1965). 
- Τα «ανίερα-ιερά» παραδοσιακά τραγούδια της Αποκριάς, όπως τα εξέδωσε η Δόμνα Σαμίου

Σπύρος Βασιλείου: Καρναβάλι στην Αθήνα 

- Μια έκθεση ζωγραφικής με πίνακες διάσημων ζωγράφων για το Καρναβάλι , π.χ. Καρναβάλι του Harlequin του Joan Miro (1923) ή Καρναβάλι του Candido Portinari (1924) ή και το Καρναβάλι στην Αθήνα του Νικολάου Γύζη (1892) και του Σπύρου Βασιλείου.
Φαντασθείτε να μεταφέρονταν όλοι οι σχετικοί πίνακες στην Πάτρα! Διεθνές γεγονός! 
- Μια έκθεση γλυπτικής, με αφορμή το Καρναβάλι. Παραγγελίες σε έλληνες γλύπτες. Τα έργα θα παρουσιάζονταν σε εμβληματικούς χώρους της πόλης. Υπαίθρια καρναβαλική γλυπτοθήκη. 
- Μία θεολογική ημερίδα με αφορμή την περίφημη ομιλία του μακαριστού Γέροντος Χαλκηδόνος Μελίτωνος (ιεράρχου του Οικουμενικού Θρόνου) για τον Καρνάβαλο, που εκφωνήθηκε στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών το 1970. 
- Τα κείμενα για τις Απόκριες στην Κωνσταντινούπολη του Μητροπολίτου πρ. Χαλκηδόνος Αθανασίου (επίσης ιεράρχου του Οικουμενικού Θρόνου). 
- Τα «Επίκαιρα» για το Πατρινό Καρναβάλι, ήτοι συγκέντρωση όλου του παλιού, ασπρόμαυρου υλικού για τον θεσμό, καθώς και οι αναφορές σε ελληνικές ταινίες. 
Αυτά και κάποια άλλα ακόμα… 
Καλό Καρναβάλι! 


Πέμπτη 14 Μαρτίου 2024

Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Μ.Γ. ΒΑΡΒΟΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "ΝΙΓΗΡΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ"


Καθηγητής Μ. Γ. ΒΑΡΒΟΥΝΗΣ 
Κοσμήτορας της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης 
Άρχων Προστάτης των Γραμμάτων της Μ.τ.Χ.Ε. 

ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ 
Υπάρχουν βιβλία που από την πρώτη ανάγνωσή τους γίνεται κατανοητό ότι θα αποτελέσουν σταθμό στη σχετική βιβλιογραφία, συχνά όχι εξαιτίας της πρωτοτυπίας ή του όγκου τους, αλλά πρωτίστως λόγω των ιδεών που περικλείουν και του τρόπου με τον οποίο τις εκφράζουν. Βιβλία μικρά και ολιγοσέλιδα, ωστόσο συγκλονιστικά και καθοριστικά, που αντανακλούν τη λάμψη μεγάλων προσωπικοτήτων, τα λόγια, τις σκέψεις και τα διανοήματα των οποίων περιέχουν. 
Ένα τέτοιο βιβλίο μας έδωσε πρόσφατα ο Άρχων του Οικουμενικού Θρόνου κ. Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος, υπό τον τίτλο Νιγηρίας Αλεξάνδρου Παρακαταθήκες (Αθήνα 2024, έκδ. Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Νέου Ψυχικού, σελ. 151). Μικρός αλλά εξαιρετικά περιεκτικός τόμος, όπου σκιαγραφείται η προσωπικότητα και το έργο του μακαριστού Μητροπολίτου Νιγηρίας κυρού Αλεξάνδρου, του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής. 
Μετά το σημείωμα του εκδότη (σ. 3) και το προλογικό σημείωμα του συγγραφέα και επιμελητή της ύλης του τόμου (σ. 7), ακολουθούν τα πλήρη κείμενα τεσσάρων μεγάλων συνεντεύξεων του μακαριστού Μητροπολίτη στον κ. Παναγιώτη Ανδριόπουλο, μουσικολογιώτατο εκκλησιαστικό δημοσιογράφο και θεολόγο, Άρχοντα Δικαιοφύλακα της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, με τους εξής κατά σειρά χαρακτηριστικούς τίτλους: «Τα πρώτα βήματα στη Νιγηρία …» (σ. 11), «Οδεύοντας προς την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο …» (σ. 45), «Ιεραποστολή στον 21ο αιώνα …» (σ. 75) και «Η εισβολή του Πατριαρχείου Μόσχας στην Αφρική …» (σ. 111). Ο τόμος κλείνει με τρίστιχα του π. Παναγιώτη Καποδίστρια (σ. 147), αφιερωμένα στον μακαριστό Αλεξανδρινό ιεράρχη, την προσωπικότητα και το εκκλησιαστικό έργο του. 
Μέσα από τα κείμενα αυτών των συνεντεύξεων, διακριτικά διακοσμημένα με χαρακτηριστικές φωτογραφίες του Νιγηρίας Αλεξάνδρου, γνωρίζουμε όχι μόνο τα σχετικά με την ποιμαντική διακονία του στη Μαύρη Ήπειρο και όσα αφορούν τον τρόπο με τον οποίο κατανοούσε και ασκούσε το ιεραποστολικό έργο, αλλά και όσα σχετίζονται με την ευρύτερη εκκλησιαστική και πανορθόδοξη διακονία του. Συγκεκριμένα όσα αφορούν την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης, του 2016, στην οποία πήρε ενεργό μέρος, τόσο ως μέλος της αντιπροσωπείας του παλαιφάτου δευτεροθρόνου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής, όσο και ως μέλος της Πανορθοδόξου Γραμματείας της, αλλά και την εισπήδηση του Πατριαρχείου Μόσχας στα εδάφη της κανονικής δικαιοδοσίας του Αλεξανδρινού Θρόνου, που αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα εθνοφυλετικής αντίληψης και δράσης στη σύγχρονη Ορθόδοξη Εκκλησία. 
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Νιγηρίας Αλέξανδρος Γιαννίρης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 15 Μαΐου 1960. Αποφοίτησε από τη Γεωπονική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1983 και από τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1994. Διάκονος χειροτονήθηκε την 1 Οκτωβρίου 1988 και Πρεσβύτερος στις 2 Οκτωβρίου 1988. Στις 24 Νοεμβρίου 1997 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Νιγηρίας. Στις 27 Οκτωβρίου 2004 μετά την προαγωγή της Επισκοπής Νιγηρίας σε Μητρόπολη προήχθη σε Μητροπολίτη. Εκοιμήθη στην Αθήνα στις 30 Ιουνίου 2023, μετά από μακρόχρονη και πολυώδυνη ασθένεια. Υπήρξε από τους αδάμαντες της Αλεξανδρινής ιεραρχίας, Αρχιερεύς με άποψη και θέσεις, με πρωταγωνιστικό ρόλο στα εκκλησιαστικά πράγματα της εποχής του και με μεγάλο ιεραποστολικό έργο. Προασπίστηκε τα δίκαια του Γένους και την ορθοπραξία της ορθοδοξίας στο εκκλησιολογικό πεδίο, ιδίως απέναντι στις επεκτατικές ρωσικές εκκλησιαστικές βλέψεις της εποχής μας. 
Πρόκειται λοιπόν για συλλογή κειμένων που όντως συνοψίζουν τις παρακαταθήκες του μακαριστού Νιγηρίας Αλεξάνδρου στην Εκκλησία, γι’ αυτό και αξίζουν συγχαρητήρια στον κ. Παναγιώτη Ανδριόπουλο, του οποίου τα έργα είναι πάντοτε ενδιαφέροντα και καινοτόμα για το σύγχρονό μας θεολογικό και εκκλησιολογικό πεδίο, για την πρωτοβουλία του αυτή, που πραγματικά πλουτίζει την τρέχουσα θεολογική βιβλιογραφία μας.

Τετάρτη 13 Μαρτίου 2024

Ο π. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΑΥΓΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "ΝΙΓΗΡΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ"


ΠΡΟΣΩΠΙΚΉ ΜΑΡΤΥΡΊΑ ΚΑΙ ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΊΑ 
Παν. Ανδριόπουλος, Νιγηρίας Αλεξάνδρου παρακαταθήκες, Ενορία Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Νέου Ψυχικού, 2024, σσ. 152. 
Ο Μητροπολίτης Αλέξανδρος γεννήθηκε ως Γεώργιος Γιαννίρης στην Αθήνα στις 15 Μαΐου 1960, χειροτονήθηκε την 1η Οκτωβρίου 1988, εξελέγη πρώτος επίσκοπος της νεοσύστατης επισκοπής Νιγηρίας στις 23 Σεπτεμβρίου 1997, αναδείχθηκε πρώτος Μητροπολίτης της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Νιγηρίας στις 27 Οκτωβρίου 2004, και απεβίωσε στην Αθήνα στις 30 Ιουνίου 2023. 
Αυτή θα ήταν μια αρκετά συμβατική νεκρολογία για έναν τυπικό ορθόδοξο επίσκοπο. Μόνο που ο Μητροπολίτης Αλέξανδρος δεν ήταν ούτε συμβατικός ούτε τυπικός. Δεν ήταν ούτε στενόμυαλος ούτε εθελοτυφλών. Ίσως τον βοήθησαν σαυτό οι σπουδές που έκανε σε έναν εξωθρησκευτικό κλάδο, μια και πέρα από το πτυχίο θεολογίας που έλαβε από το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, είχε και πτυχίο Γεωπονίας από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ή ίσως συνέδραμε ο χρόνος που έζησε στην Αφρική, όπου συνεργάστηκε στενά με τον φίλο του και σημερινό Μητροπολίτη Καμερούν Γρηγόριο - ας σημειωθεί πως η επισκοπή Νιγηρίας ανήκε αρχικά στην Μητρόπολη Καμερούν. Και ο Μητροπολίτης Αλέξανδρος ήταν προσεκτικός και ανταποκρινόταν δημιουργικά στον πολιτισμό των ιθαγενών της Μαύρης Ηπείρου. Ήταν άλλωστε ένας από τους λίγους εκκλησιαστικούς ηγέτες που χειροτόνησαν συνειδητά και αποκλειστικά Αφρικανούς κληρικούς. Ωστόσο, παρά το άνοιγμα και την ανοιχτότητά του, ο Νιγηρίας Αλέξανδρος παρέμεινε ταπεινός και ευσεβής. Η κηδεία του έγινε χωρίς θόρυβο και δημοσιότητα στη Μονή του νεοανακηρυχθέντος Αγίου Πορφυρίου στο Μήλεσι έξω από την Αθήνα. 
Το ανά χείρας βιβλίο περιέχει μια απομαγνητοφώνηση - επιμελημένη και φροντισμένη από τον Παναγιώτη Ανδριόπουλο, θεολόγο, μουσικό και Άρχοντα του Οικουμενικού Θρόνου - τεσσάρων συνεντεύξεων με τον Μητροπολίτη Αλέξανδρο που οργανώθηκαν από τον Ανδριόπουλο: Η μία ήταν για τον Τηλεοπτικό σταθμό της Μητροπόλεως Πατρών κατά τη διάρκεια ενός συνεδρίου νεολαίας, η άλλη για μια ενημερωτική ιστοσελίδα στην Ελλάδα, και οι υπόλοιπες δύο για μια διαδικτυακή εκπομπή στο Πολιτιστικό Κέντρο της Ενορίας του Αγίου Γεωργίου, στο Νέο Ψυχικό στην Αθήνα, όπου γίνεται απόψε και η επίσημη παρουσίαση. 
Η πρώτη συνέντευξη (σελίδες 11-44), που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο του 2000, περιγράφει τα πρώτα χρόνια του Μητροπολίτη Αλέξανδρου στη Νιγηρία. Η δεύτερη (σελίδες 45-74), που πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 2016, περιέχει την ανάλυση του Μητροπολίτη Αλέξανδρου για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο. Η τρίτη (σελίδες 75-109), που διεξήχθη τον Ιούνιο του 2021, διερευνά τις παρατηρήσεις του Μητροπολίτη Αλέξανδρου σχετικά με την ιεραποστολική εντολή κατά τον 21ο αιώνα. Και η τελευταία συνέντευξη (σελίδες 111-145), που έλαβε χώρα τον Φεβρουάριο του 2022, συζητά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και την Αφρική, η πρώτη με στρατιωτική αιματοχυσία και η δεύτερη με εκκλησιαστική παραβίαση. 
Τον θυμάμαι καθαρά και μου λείπει πολύ. Η παγκόσμια εκκλησία μόλις είχε αρχίσει να τον γνωρίζει, ενώ η ευρύτερη εκκλησία θα αναγνωρίσει σιγά σιγά το κενό που άφησε η απουσία του. Τον γνώρισα καλά κατά τη διάρκεια της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου στην Κρήτη το 2016, όπου αμφότεροι υπηρετήσαμε ως υπεύθυνοι Τύπου των αντίστοιχων εκκλησιών μας: του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στην περίπτωσή του και του Οικουμενικού Πατριαρχείου στη δική μου. Αλλά απολάμβανα και ανυπομονούσα για τις συναντήσεις μας σε ένα μικρό καφενείο στην πλατεία έξω από τον μητροπολιτικό ναό της Αθήνας, όπου περνούσαμε ώρες συζητώντας. Η ουσία αυτού του βιβλίου προς τιμήν του - ως καταγραφή και αντανάκλαση ενός διαλόγου ή μιας συζήτησης - είναι ο κατάλληλος φόρος τιμής σε έναν άνθρωπο του οποίου η κοσμοθεωρία διαμορφώθηκε από την απλότητα και την κοινωνικότητα, καθώς και από την ουσία που τα ενώνει: δηλαδή, τον ανοιχτό διάλογο. 
Ο Μητροπολίτης Αλέξανδρος αισθανόταν άνετα να μιλάει και να υπηρετεί στη γλώσσα του, τη γλώσσα των ενοριτών του - πάντοτε ανάλογα με το εκάστοτε εκκλησίασμα. Η πρώτη του συνέντευξη προσφέρει μια εικόνα του γιατί, παρά τον θαυμασμό των πιστών και των φίλων του, δεν έλαβε ποτέ την τετριμμένη λατρεία των εθνικιστών, για τους οποίους η διατήρηση της ελληνικής γλώσσας και των εθίμων υπερισχύει κάθε άλλης φιλοδοξίας: 
Ερώτηση: Το λέω αυτό, Θεοφιλέστατε, ως συνέχεια αυτού που ακούστηκε να λέτε νωρίτερα σε κάποια συνεδρίαση, δηλαδή το ότι είστε Έλληνας το έχετε θέσει σε δεύτερη μοίρα. Μπροστά στο ότι είστε ιεραπόστολος, ορθόδοξος ποιμένας. 
Απάντηση: Μπροστά στην ιδιότητα, είπα, πιο σωστά, ότι είμαι Έλληνας, αναντίρρητα, δεν αρνούμαι την καταγωγή μου. Μπορεί να νιώθω και υπερήφανος για την καταγωγή μου. Αλλά, από τη στιγμή που εντάχθηκα στο Πατριαρχείο και κλήθηκα να υπηρετήσω σε έναν χώρο συγκεκριμένο, κατ’ αρχήν στη Νότιο Αφρική, κι, αν θέλετε, όπως σας είπα και προηγουμένως, εκεί ζυμώθηκαν κάποιες ιδέες μέσα μου. Από τη στιγμή, λοιπόν, που κλήθηκα να υπηρετήσω ως Επίσκοπος, ως προεστώς της ευχαριστιακής σύναξης της Εκκλησίας της Νιγηρίας, θεωρώ ότι το κύριο και πρώτιστο στοιχείο της ταυτότητάς μου δεν είναι η ελληνική καταγωγή, δεν είναι η εθνική μου καταγωγή, αλλά το γεγονός ότι είμαι κληρικός και δη επίσκοπος ορθόδοξος κληρικός σε κάποιον συγκεκριμένο χώρο. Νομίζω ότι αυτό είναι πάρα πολύ ουσιαστικό για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε και να ξεπεράσουμε τις όποιες προκαταλήψεις δημιουργούνται στους ιθαγενείς πληθυσμούς, είτε είναι Νιγηριανοί, είτε είναι Ουγκαντέζοι, είτε είναι οπουδήποτε, ότι δεν είμαστε μία Εκκλησία εθνική. Γιατί όσο θα επιμένουμε να κινούμαστε μέσα στα στενά, στα θλιβερά στενά όρια, τα εθνικά μας, όσο θα επιμένουμε να είμαστε ελληνοκεντρικοί ή ελλαδοκεντρικοί, πιο σωστά, τόσο περισσότερα εμπόδια θα συναντήσουμε και τόσο πιο πολύ απομακρυνόμαστε από την ίδια τη φύση και την ουσία της Εκκλησίας. 
Ενώ ομολογεί την απογοήτευσή του για την περιορισμένη ατζέντα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, ο Νιγηρίας Αλέξανδρος παραδέχεται επίσης την ξεχωριστή και ιστορική της μοναδικότητα στη συγκέντρωση των ετερόκλητων Ορθόδοξων Εκκλησιών από τα τέσσερα σημεία του πλανήτη, παρά την ανειλικρινή και αδικαιολόγητη απόσυρση ορισμένων από αυτές την τελευταία στιγμή. Η πεποίθησή του Μητροπολίτη ήταν ότι, αν οι αυτοκέφαλες εκκλησίες ήθελαν να πετύχει η Μεγάλη Σύνοδος, τότε σίγουρα θα έβρισκαν τρόπο να παρευρεθούν και να την κάνουν να λειτουργήσει. Συγκινήθηκα από την αναγνώρισή του: 
Κατά την ταπεινή μου άποψη - δεν μιλώ εκ μέρους της Εκκλησίας της Αλεξανδρείας - μιλώ ως πρόσωπο, διαβλέπω μία αστοχία, ίσον αμαρτία, ένα θεολογικό έλλειμμα. Η αποδόμηση της Συνόδου και η άρνησή μου να συμμετάσχω, σημαίνει ότι αρνούμαι να συναντηθώ πρόσωπο με πρόσωπο με τον άλλον. Και αυτό θεολογικά είναι διάτρητο. Ναι, πάμε για να συναντηθούμε. Πάμε, γιατί πρέπει να βρεθούμε πρόσωπο προς πρόσωπο. Πάμε γι’ αυτό που είπε και ο Οικουμενικός Πατριάρχης και νομίζω το επαναλαμβάνουν όλοι και το αντιλαμβανόμαστε όλοι, αλλά το εξέφρασε σε κάποια από τα κείμενά του τους τελευταίους μήνες, ότι, παρά τα πολλά προβλήματα, πρέπει κάποια στιγμή να γίνει ένα ξεκίνημα και αυτή τη στιγμή το ξεκίνημα γίνεται. 
Και ομολογώ ότι συμμερίζομαι πλήρως την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι τα θέματα και τα κείμενα της ημερήσιας διάταξης ήταν πολύ πιο συντηρητικά από τις αρχικές προτάσεις που υποβλήθηκαν τη δεκαετία του 1960. 
Η “διαφάνεια” του Μητροπολίτη Αλέξανδρου είναι ιδιαίτερα εμφανής στη συνέντευξή του για το ιεραποστολικό έργο στην Αφρική, όπου με θάρρος επέκρινε την παρέμβαση - για την ακρίβεια, τον πνευματικό και οικονομικό εκβιασμό - των μοναχών του Αγίου Όρους, οι οποίοι αντί να επικεντρωθούν στην σιωπή και την προσευχή για το ιεραποστολικό έργο αποφάσισαν να απειλήσουν με αφαίρεση της υλικής υποστήριξης του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας επειδή αποφάσισε να χειροτονήσει διακόνισσες:
Αυτήν τη στιγμή, ας μην απατώμεθα - συγχωρέστε μου τον ρεαλισμό και την κυνικότητα - αλλά, αν ζητήσεις βοήθεια από οποιαδήποτε τοπική Εκκλησία, το πρώτο που θα σου ζητηθεί είναι ανταλλάγματα. Και αν δεν σου ζητηθούν ανταλλάγματα, τα ανταλλάγματα αυτά μπορεί να είναι είτε ελληνικές σημαιούλες μες στις εκκλησίες, για να ξεκινήσω από εμάς, επειδή είμαι Έλληνας, είτε κρεμμυδόσχημοι τρούλλοι και δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να σου ζητηθεί. Επομένως, στην οικονομική ανέχεια δένεται το άρμα της ιεραποστολής και εκεί πέρα μπορεί να δικαιολογηθούν τα πάντα. Να δικαιολογηθούν και οι συμπεριφορές και οι επιλογές κάποιων εξ ημών. Δεν είναι πάντοτε κακοπροαίρετοι. Πολλές φορές βρίσκεσαι πολύ στριμωγμένος. Όμως, το μεγαλύτερο είναι να μπορείς να αντισταθείς στην προσπάθεια επιβολής μοντέλου ιεραποστολής και τρόπου από τους χορηγούς, διότι αυτήν τη στιγμή έχουμε συντηρητικές οργανώσεις που πάντοτε βοήθησαν την ιεραποστολή, αλλά εκφράζουν ίσως μιαν άλλη εποχή και οι οποίες ακόμα προσπαθούν να επιβάλλουν μοντέλο λειτουργίας. Έχουμε κάποιες περιπτώσεις, θα το πω κι ας μου συγχωρεθεί, αλλά είναι αλήθεια. Έχουμε την παρέμβαση ακόμα και Αγίου Όρους. 
Ας πούμε, όταν η Σύνοδος του Πατριαρχείου μάς συζήτησε την χειροτονία των γυναικών μετά την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, θυμάμαι την επιστολή που εστάλη από συγκεκριμένη μονή του Αγίου Όρους προς τον Μητροπολίτη που θα γινόταν αυτό και μετά σε όλους μας διέρρευσε αυτή η επιστολή και πλέον είναι γνωστή, επομένως μπορώ να αναφερθώ, όπου στο τέλος έλεγε ότι λυπούμεθα, αλλά φοβούμεθα, ότι μπορεί να επηρεάσει την οικονομική ευρωστία της Μητροπόλεως σας, αν ο Πατριάρχης το κάνει αυτό, διότι οι ευσεβείς χριστιανοί θα ενοχληθούν, θα σκανδαλιστούν και μπορεί να μην δώσουν χρήματα. Εάν αυτό δεν είναι οικονομικός εκβιασμός δεν ξέρω τι είναι. 
Επιπλέον όμως, με συγκινεί η έμφαση που δίνει ο Μητροπολίτης Αλέξανδρος στα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία του λόγου, όπως επίσης το ενδιαφέρον του για την πείνα και τη φτώχεια, καθώς και η κατανόηση της νηστείας και του γάμου στο πλαίσιο του αφρικανικού λαού. Ταυτίστηκε με τις ξεχωριστές διατροφικές ανάγκες ενός φτωχού εργάτη, ο οποίος χρειαζόταν πρωτεΐνες για την επιβίωσή του, και με τις γηγενείς γαμήλιες προσδοκίες ενός αναπτυσσόμενου έθνους, το οποίο αδιαφορούσε για τα γνωστά δυτικά προβλήματα, όπως οι μικτοί γάμοι. 
Τέλος, υπάρχει ο τραγικός αντίκτυπος της υπενθύμισης του Μητροπολίτη Αλέξανδρου ότι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί δύσκολα συμπράττουν με τις απεχθείς σταυροφορίες στην ιστορία του Δυτικού Χριστιανισμού. Καταδικάζει ευθέως ως εχθρότητα και αίρεση την αδελφοκτονία που προκάλεσε η εισβολή του Πούτιν στο κυρίαρχο κράτος της Ουκρανίας, καθώς και τη διάρρηξη της ενότητας που δημιούργησε η παραβίαση της αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλεξάνδρειας από τον Μόσχας Κύριλλο. Και αποδίδει και τα δύο στον ιμπεριαλισμό και τον επεκτατισμό του “Ρωσικού Κόσμου” που έτσι κι αλλιώς προηγείται της Μεγάλης Συνόδου και της Αυτοκεφαλίας της Ουκρανίας. Οι δόλιες και υπολογιστικές μηχανορραφίες παικτών όπως ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος και ο Μητροπολίτης Ουγγαρίας Ιλαρίωνας [πρώην Βολοκολάμσκ] αποκαλύπτονται ως ξεδιάντροπες και βάρβαρες. Και ο Νιγηρίας κατακεραυνώνει τη συλλογική διαφθορά των Πατριαρχείων Ρωσίας και Αντιόχειας - μαζί με τους υποτακτικούς και δουλοπρεπείς τους υπερασπιστές - που ενώ μπορούσαν να έχουν εμμονή με τον σφετερισμό μιας μόνο ενορίας στο Κατάρ για να δικαιολογήσουν την απουσία τους από τη Μεγάλη Σύνοδο, όμως παρέμειναν τυφλοί στην κατοχή μιας ολόκληρης ηπείρου από την Εκκλησία της Ρωσίας!
Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Αλέξανδρος ήταν μια ανάσα φρέσκου αέρα σε μια ασφυκτική ιεραρχία, ένας υποστηρικτής της συνοδικότητας σε ένα σύστημα όπου επικρατεί η μυστικότητα, και μια φωνή ελευθερίας σε μια εκκλησία όπου κυριαρχεί η αυταρχία. Είχα το ξεχωριστό προνόμιο να είμαι φίλος του. Και είναι ιδιαίτερη τιμή μου να προσφέρω αυτό το ταπεινό αφιέρωμα στη μνήμη του. 
π. Ιωάννης Χρυσαυγής
Μετάφραση Ντένια Αθανασοπούλου-Κυπρίου


Related Posts with Thumbnails