ΑΠΟΨΕ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΚΑΣΤΡΟ ΓΕΡΑΚΙΟΥ "ΥΠΟ ΤΟ ΣΕΛΗΝΟΦΩΣ"

Μια «μουσική παράσταση...υπό το Σεληνόφως» θα πραγματοποιηθεί σήμερα, Δευτέρα 31 Ιουλίου 2023, και ώρα 21:00, στο Βυζαντινό Κάστρο Γερακίου στη Λακωνία. 

Την εκδήλωση διοργανώνει η Κοινωφελής Επιχείρηση «Ευρώτειος Πολιτεία», η Κοινότητα Γερακίου και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Γερονθρών, στα πλαίσια των εκδηλώσεων για τα «Κάστρεια 2023». 

Κεντρικό θέμα της παράστασης είναι ο Λάκωνας ποιητής Γιάννης Ρίτσος και οι γυναικείες μορφές στα έργα του, όπως η γυναίκα στην Σονάτα του Σεληνόφωτος, η μάνα στον Επιτάφιο και η Ελένη.

Αποσπάσματα από τα ποιήματα θα διαβάσει και θα δραματοποιήσει η ηθοποιός Μαρία Τζανουκάκη. 

Η σοπράνο Δάφνη Πανουργιά θα ερμηνεύσει τα τραγούδια και θα παίξουν οι μουσικοί: 

Μαριλίζα Παπαδούρη (βιολοντσέλο), Δημήτρης Παπαγγελίδης (κιθάρα), Γιώργος Αντ. Παυλάκος (πιάνο και επιμέλεια της παράστασης), Νίκος Ανεμοδουριώτης (μπουζούκι), Παναγιώτης Ανδριόπουλος (απαγγελίες και τραγούδι). 

Στην ηχοληψία ο Θεόδωρος Χρηστάκος. 

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

ΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΒΡΕΤΤΑΚΟ ΣΤΗ ΓΕΝΕΤΕΙΡΑ ΤΟΥ

Στο πλαίσιο των πολιτιστικών εκδηλώσεων «Βρεττάκεια 2023», με μία ξεχωριστή εκδήλωση λόγου και μουσικής, ο Δήμος Ευρώτα, η Κοινωφελής Επιχείρηση «Ευρώτειος Πολιτεία», το Ν.Π.Δ.Δ. «Νικηφόρος Βρεττάκος» και η Κοινότητα Κροκεών τίμησαν τη μνήμη του μεγάλου Κροκεάτη ποιητή. 

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 28 Ιουλίου 2023 στην κατάμεστη αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου Κροκεών, και ξεκίνησε με την εγγονή του Νικηφόρου Βρεττάκου, ηθοποιό Σοφία Μανωλάκου, η οποία απήγγειλε τρία ποιήματα του παππού της, με τη συνοδεία του Γιώργου Παυλάκου στο πιάνο και του Γιώργου Παναγιωτόπουλου στο βιολί. 

Στη συνέχεια η Δάφνη Πανουργιά τραγούδησε το περίφημο "Μεγαλυνάρι", σε μουσική Τερψιχόρης Παπαστεφάνου. 

Ακολούθησε η παρουσίαση του σημαντικού βιβλίου της Δρος Γεωργίας Κακούρου-Χρόνη, «Ζωγραφική και Ποίηση – Αδέλφια τα ‘βγαλε ίδια πηγή» (εκδόσεις Στεφανίδη). Η συγγραφέας αναφέρθηκε, με την προβολή σχετικών διαφανειών, στη στενή σχέση ποίησης και ζωγραφικής στο έργο του Νικηφόρου Βρεττάκου. 

Στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης ακούστηκε μελοποιημένη ποίηση του Νικηφόρου Βρεττάκου από τον Κροκεάτη πιανίστα και συνθέτη Γεώργιο Αντ. Παυλάκο, ο οποίος επέλεξε σχετικό υλικό από το βιβλίο της Γεωργίας Κακούρου – Χρόνη. 

Τραγούδησε η σοπράνο Δάφνη Πανουργιά. 

Στο βιολί ο Γιώργος Παναγιωτόπουλος και στο πιάνο ο συνθέτης Γεώργιος Παυλάκος. 

Ποιήματα διάβασαν η ηθοποιός Μαρία Τζανουκάκη και ο μουσικός-εκπαιδευτικός Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος. 

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους πολλοί άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών: Ο συνθέτης Δημήτρης Μηνακάκης, η επί σειρά ετών δασκάλα πιάνου στο Ωδείο Αθηνών Μάρω Μαύτα – Κολοβού, ο Κροκεάτης μαέστρος Χρήστος Κολοβός, ο μουσικοκριτικός Γιώργος Μονεμβασίτης, η πιανίστρια Ντιάνα Βρανούση, η παραγωγός ραδιοφωνικών εκπομπών της ΕΡΤ Ρενάτα Δικαιοπούλου, η Διευθύντρια του Α΄ Αρσακείου Λυκείου Ψυχικού Αμαλία Μαυροειδή, ο γνωστός ηχολήπτης Μιχάλης Αλεξάκης κ.α.

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΗΣ

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 

Ο Πατριάρχης Σερβίας Πορφύριος απέστειλε πανταχούσα προς θρησκευτικούς ηγέτες και εκπροσώπους διεθνών οργανώσεων, που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, καλώντας τους να συνδράμουν στην αποφυλάκιση του καθηγουμένου της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου μητροπολίτη Παύλου (της προσκείμενης στη Ρωσία ομάδας του Ονουφρίου). 

Ίσως δεν έχει συνειδητοποιήσει ο Πατριάρχης των Σέρβων ότι στην Ουκρανία γίνεται πόλεμος και το κράτος προσπαθεί – δικαίως – να απορωσοποιήσει την εκκλησία και εδώ εννοούμε την εκκλησιαστική δομή του Ονουφρίου. 

Όσο οι Ονουφριακοί δεν αποκηρύσσουν ρητώς και κατηγορηματικώς τον ρωσικό εισβολέα και το Πατριαρχείο Μόσχας στο οποίο εξακολουθούν να ανήκουν, το κράτος της Ουκρανίας έχει την υποχρέωση – και δη σε καιρό πολέμου – να πάρει όλα τα μέτρα που θεωρεί σωστά για την επίτευξη της αντιρωσικής πολιτικής του. 

Η έκκληση, όμως, του Σερβίας Πορφυρίου για την αποφυλάκιση του Ουκρανού μητροπολίτου Παύλου, μας θυμίζει αμέσως την προ μερικών ετών αντίστοιχη έκκληση του Πατριαρχείου Σερβίας για τον τότε Αχρίδος Ιωάννη. 

Ο Ιωάννης τοποθετήθηκε Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος από τον Πατριάρχη της Σερβίας. Αρνήθηκε να αναγνωρίσει, θεωρώντας σχισματική και αντικανονική, την αυτοαποκαλούμενη Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία, και έμεινε σε κοινωνία με τις υπόλοιπες Ορθόδοξες εκκλησίες, οι οποίες επίσης δεν αναγνώριζαν τότε την Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία. 

Το 2004 καταδικάστηκε σε 18 μήνες φυλάκιση με την κατηγορία πως ήταν υποκινητής εθνοτικού και θρησκευτικού μίσους, διχόνοιας και της μισαλλοδοξίας, από τους οποίους εξέτισε τους οκτώ. Συνολικά καταδικάστηκε και φυλακίστηκε οκτώ φορές. Με απόφαση του Δικαστηρίου των Σκοπίων, ο Ιωάννης, που πάντα υποστήριζε ότι υφίστατο διώξεις για πολιτικούς λόγους, αποφυλακίστηκε τελικά στις 7 Φεβρουαρίου 2015. Ο ίδιος μετέβη στην Ρωσία για αποθεραπεία ύστερα από πρόσκληση του Πατριάρχη Μόσχας Κυρίλλου. 

Σήμερα ο πρώην Αχρίδος Ιωάννης είναι μέλος της ιεραρχίας των πάλαι ποτέ διωκτών του, καθώς ορίστηκε πλέον ως μητροπολίτης Κρούσεβο και Ντεμιρχισάρ, μετά το …αιφνίδιο «αυτοκέφαλο» που παραχώρησε το Πατριαρχείο Σερβίας στην Αρχιεπισκοπή Αχρίδος υπό τον μέχρι χθες «σχισματικό» – για τους Σέρβους – Αρχιεπίσκοπο Στέφανο. 

Μάλιστα, ο μακαριστός Σερβίας Ειρηναίος είχε απευθύνει σκληρή επιστολή προς τον Αχρίδος Στέφανο για την υπόθεση του – κατά τους Σέρβους – Αχρίδος Ιωάννη. Μεταξύ άλλων έγραφε: 

«Εσείς ήδη πολλές φορές ακούσατε ότι μέχρι την απελευθέρωση του Αρχιεπισκόπου Ιωάννη από την φυλακή δεν μπορεί να γίνει καμία διαπραγμάτευση για την λύση της αντικανονικής κατάστασης της εκκλησίας Σας. Αλλά επειδή είμαστε βέβαιοι ότι ακριβώς Εσείς Σεβασμιώτατε συντελείτε περισσότερα από όλους, στο ότι η εκκλησία Σας και στο εξής να παραμένει σε σχίσμα, έχουμε το δυσάρεστο καθήκον να Σας ενημερώσουμε ότι η Ιερά Σύνοδος της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας βάση των αποφάσεων της Ιεραρχίας, αριθ. 50/7 από 15 Σεπτεμβρίου 1967, και αριθ. 41/125-2 από 21 Μαΐου 2003, στη Συνεδρία της στις 26 Αυγούστου 2014, αποφάσισε με την υπ. αριθ. 1191/857 απόφαση, να αρχίσει εκκλησιαστικό δικαστήριο εναντίον Σας, ως το κατεξοχήν υπεύθυνο πρόσωπο για την επίμονη παραμονή της εκκλησίας Σας στο σχίσμα». 

Τελικά, ο «σχισματικός» Στέφανος έγινε «Προκαθήμενος» για τους Σέρβους και ο Ιωάννης από «Προκαθήμενος» έγινε μητροπολίτης του μέχρι πρότινος διώκτη του (sic)! Και θέλει τώρα ο Πατριάρχης Πορφύριος να μας πείσει για την αθωότητα του εν Ουκρανία μητροπολίτη Παύλου κ.λπ.

Ας μας δώσει πρώτα μια πειστική εξήγηση γιατί η Εκκλησία της Σερβίας έσπευσε με διαδικασίες εξπρές να «αυτοκεφαλοποιήσει» τους μέχρι χθες σχισματικούς και μετά συζητάμε για τις …εκκλήσεις του περί «ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

ΣΕ ΤΡΙΜΗΝΗ ΑΡΓΙΑ Ο ΠΑΤΡΙΝΟΣ ΚΛΗΡΙΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 

Ο μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, επέβαλε τρίμηνη αργία στον κληρικό της Μητροπόλεως Πατρών Αναστάσιο Γκοτσόπουλο, με αφορμή πρόσφατο κείμενό του στο οποίο ανέφερε ότι ο υπεύθυνος για την εκκλησιαστική κατάσταση στον διορθόδοξο κόσμο είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. 

Επικαλούμενος τα πρακτικά της Συνάξεως των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών στη Γενεύη της Ελβετίας (Ιανουάριος 2016), πριν την σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου στην Κρήτη, ο πατρινός κληρικός θεώρησε ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης αθέτησε «τα συμφωνηθέντα» με τον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο για το Ουκρανικό και αποφάνθηκε: «Διαβάζοντας με τη δέουσα προσοχή τις απόψεις των Προκαθημένων καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του για το ποιος έχει, αν όχι, την αποκλειστική, πάντως, την κύρια ευθύνη ενώπιον του Θεού, της οικουμενικής Ορθοδοξίας και της ιστορίας για την σοβαρή κρίση στις διορθόδοξες σχέσεις και τον κλονισμό της πανορθοδόξου ενότητας…». 

Όπως γράφτηκε στον τοπικό τύπο, ο Πατρών Χρυσόστομος κάλεσε σε έγγραφη απολογία τον κληρικό Αν. Γκοτσόπουλο, της οποίας η προθεσμία έληγε την 20ή Ιουλίου. Φαίνεται πως η απολογία οδήγησε στην αργία. Μένει να δούμε πώς θα αποδεχθεί την τρίμηνη αργία ο πατρινός κληρικός και αν θα περιστείλει την φιλορωσική και αντιπατριαρχική δράση του. 

Υπενθυμίζεται ότι ο κληρικός Αναστάσιος Γκοτσόπουλος έχει καταδικαστεί – στα πολιτικά δικαστήρια – σε οκτώ μήνες φυλάκιση με αναστολή για παράβαση κυβερνητικής απόφασης τον καιρό της πανδημίας. 

Υπενθυμίζουμε, επίσης, ότι ο μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος έγραψε στον πρόλογο του βιβλίου του κληρικού του Αναστάσιου Γκοτσόπουλου, με θέμα «Ἡ Εκκλησία της Ρώμης και ο Επίσκοπός της στα πρακτικά και στις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων»: «Ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, είναι κληρικός ζηλωτής με ενθουσιασμό και σφρίγος πνευματικό». 

Αυτήν την πολύ …καίρια κρίση του Πατρών Χρυσοστόμου χρησιμοποίησαν και οι ρώσοι στην έκδοση στα ρωσικά του βιβλίου του Αναστάσιου Γκοτσόπουλου με κείμενα εναντίον της Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ουκρανίας που παραχώρησε το Οικουμενικό Πατριαρχείο. 

В прологе к упомянутой книге митрополит Патрский Хризостом, правящий архиерей митрополии, где и служит отец Анастасий, назвал его «клириком-ревнителем с энтузиазмом и духовной силой». 

Αυτή η εύφημος κρίση του Πατρών Χρυσοστόμου για τον κληρικό του φιγουράρει ακόμα σε πολλά ρωσικά sites. 

Φαίνεται, όμως, πως το …ποτήρι ξεχείλισε – ίσως και λόγω των πολιτικών τοποθετήσεων του Α.Γ. – και ο Πατρών Χρυσόστομος αναγκάστηκε εκ των πραγμάτων να πάρει μέτρα για τον κληρικό του, ο οποίος έχει ξεπεράσει προ πολλού κάθε όριο. 

Χαιρόμαστε που ο μητροπολίτης Πατρών εισάκουσε τις εκκλήσεις μας για περιστολή της ασυδοσίας του κληρικού του, ο οποίος εκθέτει τον μητροπολίτη του στο διορθόδοξο στερέωμα πολλά χρόνια τώρα.

Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΓΗΡΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 

Ήταν Νοέμβριος του 2019 όταν ο εν Οδησσώ Μητροπολίτης Αγαθάγγελος (της υπό τον Ονούφριο εκκλησιαστικής δομής στην Ουκρανία), απέστειλε ένα σκληρό γράμμα προς τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ. Θεόδωρο Β΄. 

Ο Μητροπολίτης Αγαθάγγελος στο γράμμα του επαναλάμβανε το προσφιλές ρωσικό αφήγημα: «Σήμερα είναι προφανές ότι με την βοήθεια των ηγετών του κόσμου τούτου καταστρέφεται η Ορθοδοξία». 

Ταυτόχρονα εξέφραζε την θλίψη του, για την απόφαση του Πατριάρχου Θεοδώρου να αναγνωρίσει τον Επιφάνιο ως «Προκαθήμενο» της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ουκρανίας και τον κατηγορούσε για ανακολουθία λόγων και έργων! 

Να όμως που έχει ο καιρός γυρίσματα και σήμερα ο εν Οδησσώ Αγαθάγγελος με εγκύκλιό του, ψέγει την Ρωσία για την πρόσφατη επίθεση στην Οδησσό (23 Ιουλίου 2023), η οποία εντέλει αποτελεί κατάφωρη επίθεση κατά της ίδιας της ζωής! 

Παραθέτουμε την εύγλωττη εγκύκλιο Αγαθαγγέλου, όπου γίνεται λόγος για “γενοκτονία του ουκρανικού λαού” από τον ρώσο εισβολέα. 

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΟΔΗΣΣΟΥ ΚΑΙ ΙΣΜΑΗΛ ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ 

ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΟΔΗΣΣΟΥ 

Σεβασμιότατοι Επίσκοποι, εφημέριοι, σεβαστοί πατέρες, μοναχοί και μοναχές, αγαπητοί αδελφοί και αδελφές! 

Χθες το βράδυ, έλαβε χώρα το πιο τρομερό γεγονός στην πρόσφατη ιστορία – ένας ρωσικός πύραυλος, κατόπιν εντολής της διοίκησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας, έπληξε την πνευματική καρδιά της φιλειρηνικής πόλης της Οδησσού, τον Καθεδρικό Ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος. Το μεγαλείο και το διαμαντένιο κόσμημα της Νότιας Παλμύρας είναι σε ερείπια. Τα θραύσματα της ρουκέτας τραυμάτισαν την καρδιά κάθε κατοίκου της Οδησσού, ο οποίος ανοικοδόμησε αυτό το ιερό, το οποίο καταστράφηκε το 1936, με το δικό του μόχθο και την προσευχή του. 

Από τις 24 Φεβρουαρίου του 2022 ξεκίνησε η μεγάλης κλίμακας στρατιωτική επίθεση της Ρωσίας στην πατρίδα μας, την Ουκρανία, σκοτώνοντας ανθρώπους, χύνοντας ανθρώπινο αίμα, καταστρέφοντας πόλεις και χωριά, εκκλησίες και μοναστήρια. Όποιος κι αν είναι ο σκοπός της λεγόμενης επαίσχυντης “ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης”, δεν μπορεί να δικαιολογήσει τις δολοφονίες και τη βία, την καταστροφή και την αναγκαστική προσφυγιά. Ακόμα δεν καταλαβαίνουμε: από ποιον θέλουν να μας απελευθερώσουν; Από τη ζωή; 

Πρόκειται για μια πραγματική γενοκτονία του ουκρανικού λαού. Αυτή είναι η τρέλα όλων εκείνων που δίνουν εντολές να βομβαρδίσουν την Ουκρανία, να σκοτώσουν τους στρατιώτες και το λαό μας. Υπερασπιζόμαστε την πατρώα ουκρανική γη μας, υπερασπιζόμαστε τα σύνορα του κυρίαρχου ανεξάρτητου κράτους μας. Θέλουμε να μας αφήσουν σε ειρήνη, να μας δώσουν την ευκαιρία να ζήσουμε κάτω από ειρηνικούς ουρανούς στην πατρίδα μας. 

Έρχεται, λοιπόν, σήμερα, ο εν Οδησσώ Αγαθάγγελος και δικαιώνει τον πολύκλαυστο Μητροπολίτη Νιγηρίας Αλέξανδρο, ο οποίος του είχε απαντήσει με παρρησία και εν αληθεία, στην επίθεση του κατά του Αλεξανδρινού Προκαθημένου, προ τετραετίας. 

Παραθέτουμε την ιστορική – και προφητική -, πλέον, επιστολή του Νιγηρίας Αλεξάνδρου, για την οποία δικαιώνεται πανηγυρικώς σήμερα από τα ίδια τα γεγονότα. 

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ 

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΝ ΟΔΗΣΣΩ ΚΑΙ ΙΣΜΑΗΛ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ κ. ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟ

Σεβασμιώτατε, 

Με ιερή αγανάκτηση διάβασα στο διαδίκτυο την επιστολή που στείλατε προς τον Πάπα και Πατριάρχη της Μεγάλης Πόλεως Αλεξανδρείας και Πατριάρχη μου Θεόδωρο τόν Β΄καί πραγματικά συνειδητοποίησα για μια ακόμη φορά ότι η κατάσταση στην Ορθοδοξία μας έχει αλλοιωθεί προς το χειρότερο αφού η ισότητα θεωρείται από πολλούς ως “ισοπέδωση”. 

Πέρα από τα όσα υβριστικά γράφετε εναντίον του Οικουμενικού Πατριάρχου και των σοφών ενεργειών Του επί του Ουκρανικού εκκλησιαστικού ζητήματος (στο οποίο περιμένω να δω πότε θα συνειδητοποιήσετε ότι εσείς τελικά επεκτείνετε το σχίσμα διότι δέν μπορείτε να παραδεχθείτε ότι στην Εκκλησία μας, τα πάντα έχουν αρχή, μέση και τέλος), και για τα οποία, ως Ορθόδοξος Χριστιανός και Ιεράρχης λυπάμαι πολύ καθώς δεν σας τιμούν αυτές οι εκφράσεις, σας απευθύνω αυτή την επιστολή μη ανεχόμενος να εκφράζεσθε με αυτό τον ιταμό τρόπο προν τον Πατέρα και Πατριάρχη μου. Εκφράζω δε και τις απόψεις μεγάλης μερίδας των Ιεραρχών μας οι οποίοι στεκόμαστε ενώπιον του Πατριάρχου μας, ως γνήσια παιδιά προς τον Πατέρα. 

Αναφέρεστε σε “χάος” και έλλειψη ενότητας μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών και ότι με τη βοήθεια ηγετών αυτού του κόσμου “καταστρέφεται η Ορθοδοξία”. Όλα αυτά, όμως, Σεβασμιώτατε, αφορούν αποκλειστικά και μόνο σε εσάς, σε αυτό που εκπροσωπείτε και σε κανένα άλλον. Το χάος βασιλεύει στις συνειδήσεις σας, υποσκάπτετε με κάθε τρόπο την ενότητα, χρησιμοποιείτε ζηλωτές όπου γης, υποδαυλίζετε την Ορθόδοξη εκκλησιολογία, όπως την παραλάβαμε από τους Πατέρες της Εκκλησίας, δεν αναγνωρίζετε την εκκλησιαστική πράξη της επιστροφής από το σχίσμα, δεν μελετάτε την εκκλησιαστική ιστορία, θέλετε να επιβληθείτε με κοσμικά και οικονομικά μέσα, κατηγορείτε για “εθνοφυλετισμό” και “ανατολικό παπισμό” τον Οικουμενικό Πατριάρχη και ταυτόχρονα ιδρύετε Μητροπόλεις Ρωσικές σε κάθε τόπο μη σεβόμενοι καμία δικαιοδοσία αλλά και έχοντας στο νου ότι “όπου Ρώσος εκεί και Ρωσική Εκκλησία”. Τα διαβάζουμε καθημερινά. Αυτό ποιοί Κανόνες σας το υπαγορεύουν; Από πού το αντλείτε; Ποιός σας έδωσε αυτό το πραγματικά “παπικό” προνόμιο; Έχει τάξη η Εκκλησία. Έχει Πρώτο όχι για διακοσμιτικό στοιχείο αλλά με αποφασιστικό ρόλο. 

Όταν τον Σεπτέμβριο του 2018 ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας είχε επισκεφτεί την Ουκρανία, δεν είχε γίνει ακόμη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο η αποκατάσταση του σχίσματος, οπότε και κανονική Εκκλησία ήταν η του Ονουφρίου. Οπότε για ποιά διγλωσσία Τον κατηγορείτε; Από τον Οκτώβριο του 2018 και με την αποκατάσταση των σχισματικών έγινε παράλληλα και μια άλλη εκκλησιαστική πράξη την οποία φαίνεται ότι δεν κατανοήσατε. Έγινε η άρση του Πατριαρχικού Γράμματος του Διονυσίου Δ΄καί με τον τρόπο αυτό η περιοχή του Κιέβου έχασε οποιαδήποτε εκκλησιαστική σχέση υποτέλειας σε σχέση με τη Μόσχα αφου το πνεύμα του Γράμματος αλλοιώθηκε και θεωρήθηκε ως κληροδοσία του Κιέβου προς τη Μόσχα. Αντί να σας χαροποιήσει η αποκατάσταση των αδελφών σας, εσείς δείξατε την αποστροφή σας με τον χειρότερο τρόπο. Δεν έγιναν η μόνη κανονική Εκκλησία με την αποκατάστασή τους. Απλά ενώθηκαν στο Σώμα της Εκκλησίας. 

Μετά από δύο μήνες έγινε η Ενωτική Σύνοδος, καθώς τόσο η Πολιτεία όσο και πολλοί, πάρα πολλοί άνθρωποι, κληρικοί και μη, ζητούσαν Αυτοκεφαλία. Ο μόνος που μπορεί να δίνει αυτού του είδους τις Αυτοκεφαλίες είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Αυτοκεφαλίες, όπως είναι η Πενταρχία, δίνει μόνο η Οικουμενική Σύνοδος. Σας προσκάλεσε, αν δεν κάνω λάθος, ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Μπορούσατε να πάτε, να πείτε είμαστε 90, δεν συμφωνούμε, δεν θέλουμε ή ψηφίζουμε αυτόν για Προκαθήμενο, να μιλήσετε. Δεν το κάνατε. Τυφλωμένοι από τον εγωισμό. 

Κατηγορείτε τον “Κριτή της Οικουμένης” ότι έκρινε από βία ή ανάγκη επειδή η κρίση Του ήταν αντάξια των προκατόχων Του. Τον κατηγορείτε για προδοσία εσείς που δεν σεβαστήκατε εκείνον που σας έδωσε την Ορθοδοξία και την Εκκλησία, τον Οικουμενικό Θρόνο. Κατηγορείτε ότι πλήγωσε τον Ἀγιο Σεραφείμ του Σάρωφ ο Μακαριώτατος. Αν ήταν σήμερα με σάρκα και οστά δίπλα σας αυτός ο Άγιος τί θα είχε να πει για τα κατορθώματά σας; Δεν θα αναγνώριζε τη Λαύρα των Σπηλαίων, όπου μέσα στις λάρνακες ο Χριστός, μέσα στις οπές της γης ο Χριστός, και έξω, σε καρδιές, σε ύλη, στα πάντα ο χρυσός! Αναφέρατε τον Άγιο Ιερομάρτυρα Γρηγόριο τον Ε΄ (καί όχι τον Β΄), τον Οικουμενικό Πατριάρχη που έφερε στους ώμους του το πάθος του ποιμνίου Του. Και αυτόν τον ήρωα δεν διστάσατε να τον εκμεταλλευτείτε! 

Όλα τα αρνητικά που γράφετε για τους Οικουμενικό Πατριάρχη και Πατριάρχη Αλεξανδρείας σας τα επιστρέφω διότι σας ανήκουν. Σας ανήκει η διαίρεση της Εκκλησίας, το ότι επικαλείστε Κανόνες και δεν τους σέβεστε, ότι κάνετε επιδρομές και επιβάλλετε τη θέλησή σας, υποταγμένοι σε αρχές και εξουσίες αυτού του αιώνα. 

Σας παρακαλώ αδελφικά να ανακαλέσετε τις χυδαιότητες εναντίον αυτών των προσώπων διότι τους αδικείτε και αδικείτε τον εαυτό σας γινόμενος υποχείριο ψεύδους και συκοφαντίας. Ως Ιεράρχης του Δευτερόθρονου Πατριαρχείου της Ανατολής, σας συμβουλεύω με αγάπη να μετανοήσετε και να διαβάσετε την εκκλησιαστική ιστορία, να διαβάσετε τί έκανε παλιότερα η Εκκλησία, πώς δεχόταν τους επιστρέφοντες από σχίσμα ή αίρεση, να δείτε πραγματικά τον κόσμο απαλλαγμένοι από τον ρωσισμό σας, να ζητήσετε το έλεος του Θεού, να επιστρέψετε στην Αλήθεια. Ως τότε, να κρατήσετε αυτούς τους χαρακτηρισμούς προπηλακισμού για τους εαυτούς σας και όχι για τον άνθρωπο της αγάπης, της θυσίας, της Ιεραποστολής, τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρο Β΄. 

Σεβασμιώτατε, αρυόμενος εκ της τελευταίας παραγράφου της επιστολής σας προς τον Πατριάρχη μας όπου γράφετε κατά λέξη: «Δεν πρέπει να λησμονούμε και το γεγονός ότι καθένας από μας θα σταθεί μπροστά στο βήμα της κρίσεως του Θεού, έχοντας κατά νούν ότι ούτε το αίμα του μαρτυρίου δεν ξεπλένει την αμαρτία του σχίσματος», έρχομαι να σας ρωτήσω με πολύ σεβασμό στην αρχιερωσύνη σας και την ευθύνη σας ενώπιον του Θεού, ως επισκόπου της Εκκλησίας Του, για τις ψυχές που εμπιστεύθηκε υπό το ωμοφόριο σας: Την αμαρτία μας ως ποιμένων της Εκκλησίας, να μην δίδουμε ακόμη και το ίδιο μας το αίμα προκειμένου να θεραπεύσουμε την πληγή του σχίσματος, τι την ξεπλένει;

Μιμηθείτε και εσείς τους Προκαθημένους με πρώτον τον Οικουμενικόν Πατριάρχην οι οποίοι θυσιαστικώς δεν δίστασαν να τρώσουν την πλευράν τους για να κερδίσουν χιλιάδες ψυχών… 

«Ὥσπερ πελεκάν, τετρωμένος τήν πλευράν Σου Λόγε Σούς θανόντας παῖδας ἐζώωσας, ἐπιτάξας ζωτικούς αὐτοῖς κρουνούς» (Β’ Στάση των Εγκωμίων). 

Με τιμή 

+ Ο Μητροπολίτης Νιγηρίας Αλέξανδρος

Ο ΜΟΣΧΑΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ "ΕΥΛΟΓΗΣΕ" ΤΟΝ ΡΩΣΙΚΟ ΠΥΡΑΥΛΟ ΠΟΥ ΕΠΛΗΞΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟ ΝΑΟ ΤΗΣ ΟΔΗΣΣΟΥ

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 

Η Ρωσία έπληξε και πάλι με πυραύλους την Οδησσό, τα ξημερώματα της Κυριακής, 23 Ιουλίου 2023. Μια επίθεση που είχε νεκρούς και τραυματίες, ενώ οι εκρήξεις προκάλεσαν σοβαρές ζημιές και στον ιστορικό Ορθόδοξο Καθεδρικό Ναό της Μεταμόρφωσης, ένα ορόσημο της πόλης.  

Είναι χαρακτηριστικό ότι αντέδρασε αμέσως ο Αρχιεπίσκοπος Βίκτωρ, Βοηθός Επίσκοπος της Οδησσού (της υπό τον Ονούφριο εκκλησιαστικής δομής) και απηύθυνε μια σκληρή – μα πέρα ως πέρα αληθινή - επιστολή στον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο και τη σύνοδο της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. 

Συγκεκριμένα, αναφέρει: "Σήμερα, όταν έφτασα μετά τη λήξη της απαγόρευσης κυκλοφορίας στον Καθεδρικό Ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος της Οδησσού και είδα ότι ο ρωσικός πύραυλος που "ευλογήσατε" εσείς έπεσε κατευθείαν στην Αγία Τράπεζα της εκκλησίας, στα άγια των αγίων, συνειδητοποίησα ότι η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει τίποτα κοινό με τη δική σας αντίληψη εδώ και πολύ καιρό. 

Λόγω προσωπικών φιλοδοξιών χάσατε την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία και άλλες Εκκλησίες στις χώρες της "αγίας Ρωσίας"! 

Δεν μπορώ να στρέψω τη γλώσσα μου για να σας αποκαλέσω "Μεγάλο Κύριο και Πατέρα", επειδή είστε ένας πατέρας που έδωσε τα παιδιά του στην απώλεια και στο θάνατο!... 

Σήμερα (μιλάω εκ μέρους πολλών επισκόπων της UOC) καταδικάζουμε αυτήν την αχαλίνωτη επίθεση της Ρωσικής Ομοσπονδίας εναντίον της ανεξάρτητης χώρας μας. Καταδικάζουμε τη βάρβαρη κατάληψη των επισκοπών μας στην Ανατολική και Νότια Ουκρανία. Καταδικάζουμε τις καταστολές και τις καταπιέσεις που διαπράττουν οι αρχές σας στα προσωρινά κατεχόμενα εδάφη της Ουκρανίας!

Απαιτούμε να μείνετε μακριά από την Εκκλησία μας, από τους επισκόπους μας και τον Προκαθήμενό μας! 

Έχουμε το δικό μας δρόμο, ο οποίος έχει επιλεγεί από το Συμβούλιο της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Σας ζητώ ειλικρινά να σταματήσετε. Κάθε πύραυλος που έρχεται σήμερα στο έδαφος της Ουκρανίας εκλαμβάνεται από τους κατοίκους της ως δική σας "ευλογία" στα παιδιά τους". 

Η παραπάνω επιστολή λέει κάποια ενδιαφέροντα πράγματα για τις σχέσεις της εκκλησιαστικής δομής του Ονουφρίου στην Ουκρανία με την «προστάτιδά» του Ρωσική Εκκλησία. 

Αν όντως υπάρχει τέτοια δυσαρέσκεια για τη Μόσχα, ποια μπορεί να είναι η εκκλησιολογική «στέγη» για την εκκλησία του Ονουφρίου στην Ουκρανία; Αυτή τη στιγμή υφίσταται ως …δορυφόρος του Πατριαρχείου Μόσχας και έτσι «απολαμβάνει» της αποδοχής μερικών Αυτοκεφάλων Εκκλησιών. 

Αν αποποιηθεί – εκ των συνθηκών, και δη του πολέμου – την «Μητέρα Εκκλησία» του, την Μόσχα, πού θα είναι η αναφορά του; Και οι λοιπές Ορθόδοξες Εκκλησίες ως τι θα τον αναγνωρίζουν; Ως «Κιέβου», ο οποίος αναφέρεται πού; Μπορεί να είναι «αδέσποτος», αφού δεν είναι αυτοκέφαλος; 

Ο Αρχιεπίσκοπος Βίκτωρ λέει και κάτι άλλο πολύ σημαντικό προς τον Μόσχας Κύριλλο: «Λόγω προσωπικών φιλοδοξιών χάσατε την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία και άλλες Εκκλησίες στις χώρες της "αγίας Ρωσίας"!». Κάτι τέτοιες κατηγορίες, περί «προσωπικών φιλοδοξιών» εκτόξευσε πριν από λίγες μέρες ο Μόσχας Κύριλλος για τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, αλλά η σκληρή πραγματικότητα τού τις επιστρέφει πίσω. Επομένως, ο Μόσχας Κύριλλος στην πραγματικότητα λειτουργεί αυτοκαταστροφικά, αφού με την όλη στάση του απομακρύνει τις Εκκλησίες που μέχρι χθες ήταν υπό τον έλεγχό του. 

Είναι σίγουρο: Η έκκληση του Αρχιεπισκόπου Βίκτωρα προς τον Μόσχας Κύριλλο: «Απαιτούμε να μείνετε μακριά από την Εκκλησία μας, από τους επισκόπους μας και τον Προκαθήμενό μας», προμηνύει εξελίξεις, οι οποίες μπορεί να είναι και απρόβλεπτες!

ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΜΟΣΧΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΛΔΑΒΙΑ

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 

Πόλεμος μαίνεται μεταξύ του Πατριαρχείου Ρουμανίας και του Πατριαρχείου Μόσχας για την εκκλησιαστική δικαιοδοσία της Μολδαβίας. 

Σύμφωνα με πρόσφατο ανακοινωθέν της Μητροπόλεως Βεσσαραβίας του Πατριαρχείου Ρουμανίας, η Μητρόπολη Κισινάου, η εκκλησιαστική κατοχική – όπως σημειώνεται - δομή του Πατριαρχείου Μόσχας, συνεχίζει να παραπληροφορεί την κοινή γνώμη, παραποιώντας την αλήθεια, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα και παρουσιάζοντας περικομμένες ή τετριμμένες πτυχές της ιστορίας ή των κανόνων της Εκκλησίας. Αυτή η κατάσταση υποδηλώνει αυτοκρατορικά αντανακλαστικά, φόβο για απώλεια της δύναμης της επιρροής στην κοινωνία, αδιαφάνεια στην αλήθεια, ανεπάρκεια στις κοινωνικές διαδικασίες αποσοβιετοποίησης και αδυναμία συμμετοχής σε εποικοδομητικό διάλογο προς το συμφέρον της Ορθοδοξίας. 

Στο σχετικό ανακοινωθέν του Τομέα Επικοινωνίας, Μέσων και Δημοσίων Σχέσεων της Μητροπόλεως Βεσσαραβίας και της Εξαρχίας Πλαιουρίλορ, διαβάζουμε τα εξής απολύτως διαφωτιστικά για την δράση του Πατριαρχείου Μόσχας στην Μολδαβία: 

«Η τοπική δομή στη Δημοκρατία της Μολδαβίας του Πατριαρχείου της Μόσχας, που τιτλοφορείται πομπωδώς και καταχρηστικά ως «Μητρόπολη του Κισινάου και πάσης Μολδαβίας» ή «Ορθόδοξη Εκκλησία της Μολδαβίας» είναι μια μη κανονική δομή, υποταγμένη στο κέντρο εξουσίας στη Μόσχα, που ακολουθεί πολιτική διείσδυσης από εκπροσώπους των μυστικών υπηρεσιών της Ρωσικής Ομοσπονδίας .  

Το κύριο κριτήριο προώθησης στη μη κανονική δομή είναι ο αντιευρωπαϊσμός και ο αντιρουμανισμός, που τροφοδοτούνται από δομές ρωσικής προπαγάνδας. 

Η διαφθορά, η σιμωνία, η κατάχρηση εξουσίας, η ανηθικότητα και η διαφθορά των ηγετών της ρωσικής δομής της κανονικής κατοχής, καθώς και η προπαγάνδα υπέρ του πολέμου στον οποίο επιδίδεται η ηγεσία του Πατριαρχείου της Μόσχας, είναι οι κύριες αντικειμενικές αιτίες για τις οποίες οι ιερείς και οι πιστοί της Βεσσαραβίας αποφασίζουν να φύγουν από την αιχμαλωσία της εκκλησίας που ελέγχεται από τη Μόσχα. 

Οι επιθέσεις κατά της Μητρόπολης της Βεσσαραβίας, στις οποίες επιδίδεται η ρωσική εκκλησιαστική δομή κατοχής στη Δημοκρατία της Μολδαβίας, συμβάλλουν σημαντικά στην επιδείνωση των σχέσεων μεταξύ του Ρουμανικού και του Ρωσικού Πατριαρχείου. Αυτές οι επιθέσεις έρχονται σε κατάφωρη αντίφαση με την απόφαση των δύο Πατριαρχείων (15 Ιανουαρίου 1999) ότι οι μητροπόλεις τους στη Δημοκρατία της Μολδαβίας «μεταβαίνουν από το μίσος και την αντιπαράθεση στην κατανόηση και τη συνεργασία». 

Το γεγονός ότι η ρωσική εκκλησιαστική κατοχική δομή στη Δημοκρατία της Μολδαβίας βασίζεται σε κατάχρηση εξουσίας και εξαναγκασμό, όχι σε ελεύθερη επιλογή ή καταδίκη, αποδεικνύεται από τον μηχανισμό κυρώσεων ή απειλών για πειθαρχικές κυρώσεις ιερέων που επιλέγουν να δραπετεύσουν από τη δικαιοδοσία της Μόσχας και ζητούν να γίνουν δεκτοί υπό την κανονική δικαιοδοσία της Ρουμανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. 

Η Μητρόπολη Βεσσαραβίας δέχεται και θα κοινωνήσει όλους τους Ρουμάνους ιερείς και διακόνους από τη Δημοκρατία της Μολδαβίας και την Ουκρανία που εγκαταλείπουν τη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Μόσχας, έχοντας ως θέμα τους μια σειρά από ορθόδοξους κανόνες που επιτρέπουν στον κλήρο να διαχωρίζεται από έναν καταχρηστικό και καταπιεστικό, ανήθικο, διεφθαρμένο και προπαγανδιστή, του άδικου πολέμου στην Ουκρανία.  

Ένα επιπλέον επιχείρημα που υποστηρίζουν οι ιερείς, οι διάκονοι και οι πιστοί που εγκαταλείπουν την καταχρηστική δικαιοδοσία της τοπικής δομής του Πατριαρχείου Μόσχας και επιστρέφουν στην παραδοσιακή κανονική δικαιοδοσία της Μητρόπολης της Βεσσαραβίας, αφορά την εθνική πραγματικότητα ή το έθνος. Περισσότερο από το 82% των πολιτών της Δημοκρατίας της Μολδαβίας είναι Ρουμάνοι και οι μισοί από αυτούς έχουν ήδη ανακτήσει τη ρουμανική υπηκοότητα, επομένως οι ισχυρισμοί του Πατριαρχείου Μόσχας να ασκήσει την καταχρηστική του δικαιοδοσία πάνω τους στερούνται οποιασδήποτε πραγματικής βάσης.  

Όλοι οι κληρικοί που βγαίνουν από τη Μοσχοβίτικη εκκλησιαστική καταπίεση είναι κανονικοί και ευλογημένοι κληρικοί και η Μητρόπολη Βεσσαραβίας τους κατατάσσει επίσημα ως υπαλλήλους της Ρουμανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, επωφελούμενοι από όλα τα πλεονεκτήματα, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής υποστήριξης, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία που ισχύει για όλες τις θρησκευτικές λατρείες». 

Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι το Πατριαρχείο Ρουμανίας καταγγέλλει ευθαρσώς το Πατριαρχείο Μόσχας για μια σειρά από ανελεύθερες και προπαγανδιστικές πρακτικές, που σκοπό έχουν να μη χάσουν οι ρώσοι την κατοχική εκκλησιαστική δικαιοδοσία τους στην Μολδαβία. 

Το Πατριαρχείο Ρουμανίας δέχεται όσους κληρικούς της κατοχικής δομής προστρέχουν σε αυτό. Κάνει, δηλαδή, ό,τι και το Οικουμενικό Πατριαρχείο το οποίο, μέσω του «εκκλήτου», δέχεται όσους κληρικούς ρώσους, λιθουανούς κ.α., εκδιώκονται από το Πατριαρχείο Μόσχας, μόνο και μόνο γιατί αντιστέκονται στην άθλια πολεμική προπαγάνδα των Ρώσων. 

Αξίζει να σημειωθεί πως στις 13 Ιουλίου 2023, υπογράφηκε Πρωτόκολλο Συνεργασίας μεταξύ του Πατριαρχείου Ρουμανίας και του Τμήματος Σχέσεων  του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρουμανίας που είναι αρμόδιο για τις σχέσεις με τη Δημοκρατία της Μολδαβίας. Το Πρωτόκολλο υπέγραψαν ο Πατριάρχης Ρουμανίας Δανιήλ και ο αρμόδιος υπουργός της Ρουμανίας για τις σχέσεις της χώρας με τη Δημοκρατία της Μολδαβίας, Adrian Dupu. Επομένως, η Εκκλησία της Ρουμανίας χρησιμοποιεί και την διπλωματική οδό για να αναχαιτίσει τη ρωσική ασυδοσία στην Μολδαβία. 

Είναι απορίας άξιον, λοιπόν, γιατί το Πατριαρχείο Ρουμανίας, το οποίο λαμβάνει πείρα των αντικανονικών ρωσικών πρακτικών, δεν αναγνωρίζει την Αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ουκρανίας. Είναι να απορείς, πραγματικά, γιατί δεν καταγγέλλει πάση τη κτίσει τον πολεμοχαρή Μόσχας Κύριλλο.

Μάλλον η απάντηση βρίσκεται στην …Γεωργία. Και η Εκκλησία της Γεωργίας υφίσταται πολλά και διάφορα από το Πατριαρχείο Μόσχας και όμως αρνείται πεισματικά να αναγνωρίσει την Αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ουκρανίας. Γιατί άραγε; Προφανώς κάτι άλλο συμβαίνει …από κάτω. Αρνούμαι να δεχτώ ότι το «κώλυμα» τόσο του Πατριαρχείου Ρουμανίας όσο και του Πατριαρχείου Γεωργίας για την αναγνώριση της Αυτοκεφαλίας της Ουκρανίας είναι το ζήτημα της εγκυρότητας των χειροτονιών. Μάλλον υπάρχουν …υπόγειες διαδρομές. 

Πάντως, αργά ή γρήγορα, οι Εκκλησίες που υφίστανται, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την μπότα της Μόσχας, θα αναγκαστούν εκ των πραγμάτων να αντιδράσουν δυναμικά. 

Η Ρωσική Εκκλησία, η πολυαριθμότερη Ορθόδοξη Εκκλησία, κατήντησε η πλέον απομονωμένη! Αυτή είναι η παρούσα πραγματικότητα. Γι’ αυτό και καμία Εκκλησία δεν έσπευσε να εγκολπωθεί τις πρόσφατες αιτιάσεις και μωρίες του Πατριαρχείου Μόσχας εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου και προσωπικά του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου. 

Όταν ζεις τη ρωσική καταπίεση ποικιλοτρόπως, ο Βαρθολομαίος μοιάζει …άγιος, ακριβώς γιατί εκπροσωπεί την ελευθερία στην Ορθοδοξία. Τέτοια και τόση ελευθερία που οι Ρώσοι δεν μπορούν να αντέξουν και τον κατηγορούν ως «καταστροφέα» της Ορθοδοξίας, γιατί γι’ αυτούς η Ορθοδοξία δεν είναι η μάχαιρα του πνεύματος, αλλά το μαχαίρι του πολέμου.

ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΚΑΣΤΡΟ ΣΤΟ ΓΕΡΑΚΙ ΛΑΚΩΝΙΑΣ "...ΥΠΟ ΤΟ ΣΕΛΗΝΟΦΩΣ..."

Την Δευτέρα 31 Ιουλίου 2023, στις 9 το βράδυ, στο Βυζαντινό Κάστρο Γερακίου, στη Λακωνία,  και στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Κάστρεια 2023», θα πραγματοποιηθεί μια ξεχωριστή μουσική παράσταση "...Υπό το σεληνόφως...". 

Θα παρουσιαστούν οι Γυναικείες μορφές στο έργο του Γιάννη Ρίτσου, αλλά και συνομιλίες του λάκωνα ποιητή με άλλους σημαντικούς ποιητές. 

Τραγούδι: Δάφνη Πανουργιά 

Βιολοντσέλο: Μαριλίζα Παπαδούρη

Κιθάρα: Δημήτρης Παπαγγελίδης

Πιάνο και επιμέλεια της παράστασης: Γεώργιος Αντ. Παυλάκος. 

Απαγγελία: 

Μαρία Τζανουκάκη, ηθοποιός

Απαγγελίες και τραγούδι: 

Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος. 

ΣΤΙΣ ΚΡΟΚΕΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΒΡΕΤΤΑΚΟ

Την Παρασκευή 28 Ιουλίου 2023, στις 9 το βράδυ, στην κλιματιζόμενη Αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου Κροκεών «Νικηφόρος Βρεττάκος» και στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Βρεττάκεια 2023», θα πραγματοποιηθεί μεγάλη εκδήλωση αφιερωμένη στον ποιητή Νικηφόρο Βρεττάκο (1912-1991), ο οποίος γεννήθηκε στις Κροκεές Λακωνίας. 

Στο πρώτο μέρος θα παρουσιαστεί το σημαντικό βιβλίο της Δρος Γεωργίας Κακούρου – Χρόνη, με τίτλο «Νικηφόρος Βρεττάκος: Ζωγραφική και ποίηση – Αδέλφια τα ‘βγαλε ίδια πηγή» (σελ. 272, Εκδόσεις Στεφανίδη 2022, με εικαστική επιμέλεια της Φωτεινής Στεφανίδη). 

Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου διαβάζουμε: 

«Και στου ζωγράφου το κοντύλι 

και στο καντήλι του ποιητή 

η ίδια δύναμη ζωή χαρίζει 

αδέλφια τάβγαλε ίδια πηγή.» 

Η πρώτη στροφή από το πρωτόλειο «Ποιητής-ζωγράφος» που περιέχεται στο μοναδικό μαθητικό τετράδιο του Νικηφόρου Βρεττάκου που διασώθηκε. Τα δηλωτικά μέσα της δημιουργίας -το «κοντύλι», η γραφίδα ή το πινέλο για το ζωγράφο και το «καντήλι» για τον ποιητή- με το συγγενικό ήχο των παρωνύμων λέξεων («κοντύλι», «καντήλι») φέρουν κοντά τους δύο δημιουργούς, χωρίς να τους ταυτίζουν. Με αφετηρία αυτό το ποίημα η Γεωργία Κακούρου-Χρόνη καταθέτει την ουσιαστική και αδιάλειπτη σχέση του Νικηφόρου Βρεττάκου με τη ζωγραφική μέσα από τη μελέτη του έργου του, ποιητικού, εξωλογοτεχνικού και ανέκδοτου». 

Στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης θα παρουσιαστεί μελοποιημένη ποίηση του Νικηφόρου Βρεττάκου από τον Γεώργιο Αντ. Παυλάκο. 

Ο συνθέτης εμπνέεται από τα ποιήματα που παραθέτει στο βιβλίο της η συγγραφέας Γεωργία Κακούρου – Χρόνη και παρουσιάζει πρωτότυπες συνθέσεις που συνδυάζονται με απαγγελία ποιημάτων του Ν. Βρεττάκου. 

Τραγούδι: Δάφνη Πανουργιά 

Βιολί: Γιώργος Παναγιωτόπουλος 

Πιάνο: ο συνθέτης Γεώργιος Παυλάκος. 

Ποιήματα του μεγάλου Κροκεάτη ποιητή θα διαβάσουν: 

Η ηθοποιός Μαρία Τζανουκάκη

και ο μουσικός – εκπαιδευτικός Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος.

"ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ" ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΗ

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου

Στη μνήμη του Μιχάλη Μπουρμπούλη 

(1939-2023)

Ένας γνησίως λαϊκός δίσκος του Μάνου Χατζιδάκι «Για την Ελένη», έργο 38, σε θαυμάσιους στίχους του Μιχάλη Μπουρμπούλη. Ο Χατζιδάκις υπογράφει τους στίχους του ομώνυμου τραγουδιού. 

Τα 12 λαϊκά τραγούδια "Για την Ελένη" πρωτοκυκλοφόρησαν σε δίσκο το 1978, με ερμηνευτή τον Στέλιο Μαρκετάκη. Τα είπε και εξαφανίστηκε… Κάποιοι τραγουδιστές του Χατζιδάκι - συνήθως ακατέργαστοι - που σφράγισαν με την ερμηνεία τους κύκλους τραγουδιών, λες και τους κατάπιε η γη… Δεν ξανακούστηκαν… Λες και γεννήθηκαν μόνο για να τραγουδήσουν Χατζιδάκι και μετά …αερικά… Σαν τα πρόσωπα της Χατζιδακικής μυθολογίας. 

Γράφει ο Μάνος Χατζιδάκις: 

"Η Ελένη είναι ο μύθος για ένα κορίτσι του καιρού μας που έχει χαθεί. Η Ελένη είναι ένα φάντασμα με τη μορφή ενός κοριτσιού, που κάθε τόσο φανερώνεται και χάνεται μέσα από τις βροχές, μέσα από τα σύννεφα και μέσα από τον ήλιο. Η Ελένη, όπως η Μελισσάνθη, η Μάγδα και η Μαριάνθη των ανέμων, ανήκει στην πολύ προσωπική μου μυθολογία. Τα τελευταία χρόνια πολλές φορές σαν είμαι μόνος σκέπτομαι την έννοια κορίτσι να μπλέκεται παράξενα στον μύθο μου και στη ζωή μου. Ίσως γιατί η ηλικία μ' εμποδίζει να δοκιμάσω την απειρία μου σε απομακρυσμένες ή καινούργιες εμπειρίες. Κι έτσι θα μείνω μ' ό,τι θυμάμαι από τον έρωτα συγκεχυμένα και μισά. Με μιαν Ελένη που κάπου στη γη ή μες στην απέραντη οικουμένη έχει ταφεί". 

Λίγα χρόνια αργότερα, το 1985, ο Χατζιδάκις αισθάνεται την ανάγκη να μας δώσει μια δεύτερη και τελική έκδοση του συγκεκριμένου κύκλου τραγουδιών, με εντελώς διαφορετική ενορχήστρωση και με ερμηνεύτρια τη αείμνηστη Μαρία Δημητριάδη. Ο ίδιος εξηγεί: 

"Η καινούργια φωνή της με βοήθησε πολύ να ξαναβρώ την τραγικότητα που επιζητούσα να διαπερνάει τα απλοϊκά από μια πρώτη όψη τραγούδια μου. Νομίζω πως τώρα πια έχω μπροστά μου ένα καινούργιο έργο αποσαφηνισμένο. Και σαν καινούργιο έργο το παρουσιάζω. Μια κι όλοι με ρωτάν: Πού θάψαν την Ελένη, είμαι υποχρεωμένος να τους απαντήσω: «Κάπου στο Άργος, στους αγρούς ή μες στην οικουμένη»."

Και στις δύο εκδόσεις, τα εξώφυλλα είναι έργα του γνωστού ζωγράφου Γιώργου Σταθόπουλου, φίλου και συνεργάτη του Μάνου Χατζιδάκι επί σειρά ετών. Έχω ακόμα στο αρχείο μου τις κασέτες – γιατί κάποτε υπήρχαν κι αυτές… - και των δύο αυτών εκδοχών του έργου. 

Να σημειώσουμε εδώ ότι και η αείμνηστη λαϊκή τραγουδίστρια Αλεξάνδρα ερμήνευσε με τον δικό της τρόπο τα τραγούδια "Για την Ελένη" σε δύο δισκογραφικές εκδόσεις. Τόσο στο δίσκο της "Η Αλεξάνδρα στα λαϊκά του Μάνου Χατζιδάκι", που κυκλοφόρησε τον Μάιο του 1980 όσο και σ' έναν επόμενο, του 1983, με τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι στην πρώτη πλευρά και του Βασίλη Τσιτσάνη στην άλλη. Η Αλεξάνδρα δεν αντιμετώπισε τα τραγούδια ως «κύκλο», αλλά μάλλον μεμονωμένα, χωρίς αυτό διόλου να μειώνει τη δική της λαϊκή ερμηνεία. 

Το ενδιαφέρον, πάντως, είναι πως αυτά "τα απλοϊκά από μια πρώτη όψη τραγούδια", όπως τα χαρακτήριζε ο Χατζιδάκις, έτυχαν μέσα σε λίγα χρόνια, αρκετά διαφορετικών μεταξύ τους, ηχογραφήσεων.

Ο ΜΟΣΧΑΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΜΑΙΝΟΜΕΝΟΣ ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΩΝ

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 

Την Τετάρτη 19 Ιουλίου 2023, πραγματοποιήθηκε στη Λαύρα του Αγίου Σεργίου στη Μόσχα, η ολομέλεια της Διάσκεψης των Επισκόπων της Ρωσικής Εκκλησίας. 

Η Διάσκεψη αυτή στοχοποίησε απροκάλυπτα το Οικουμενικό Πατριαρχείο ως το μόνο υπεύθυνο όχι μόνο για την κρίση στην πανορθόδοξη ενότητα, αλλά και για τον «πόλεμο» που υφίσταται η Ορθοδοξία γενικώς. 

Ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος δήλωσε «με πικρία» ότι το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως έγινε ένα από τα όπλα στον αγώνα κατά της Ορθοδοξίας! 

«Για πολύ καιρό, οι αρχηγοί της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, με την υποστήριξη πολιτικών δυνάμεων εκτός Εκκλησίας και με την προτροπή τους, ετοιμάζονταν να διαλύσουν την ενότητα της Ορθοδοξίας, διεξήγαγαν μυστικές διαπραγματεύσεις και έπλεκαν ίντριγκες», είπε χαρακτηριστικά ο Μόσχας Κύριλλος. 

Και εξακολούθησε: «Πρέπει να παραδεχτεί κανείς ότι το έργο της εισαγωγής διαιρέσεων μεταξύ των Ορθοδόξων επιτεύχθηκε εν μέρει, καθώς το σχίσμα που ξεκίνησε από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο κατέστησε εξαιρετικά δύσκολη την πνευματική κοινωνία της Ρωσικής Εκκλησίας με σημαντικό μέρος της τον ελληνορθόδοξο κόσμο. Αυτό, βέβαια, αποδυνάμωσε αισθητά τη φωνή του Ορθοδόξου μάρτυρα στον σύγχρονο κόσμο, κάτι που, προφανώς, ήταν αυτό που χρειάζονταν οι ιδεολόγοι και οι εμπνευστές του σχίσματος. Ωστόσο, οι εχθροί της Εκκλησίας δεν κατάφεραν να πετύχουν πλήρως τον στόχο τους. Ακόμη και στην Ελληνική Ορθοδοξία, υπήρχαν πολλοί θαρραλέοι ιεράρχες, ιερείς, θεολόγοι που δεν αναγνώρισαν την παράνομη πράξη της Κωνσταντινούπολης, δεν κοινωνούσαν με ψεύτικους εκκλησιαστικούς ηγέτες που αυτοαποκαλούνται μητροπολίτες και επίσκοποι». 

Εν κατακλείδι, ο Μόσχας Κύριλλος τόνισε ότι η πλειονότητα των Τοπικών Εκκλησιών έχει δείξει ξεκάθαρα την απροθυμία τους να αναγνωρίσουν τόσο τη νεοσύστατη οργάνωση από σχισματικούς [ενν. την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας] όσο και τη «νέα εκκλησιολογία» του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως πίσω από αυτή την πράξη. 

Ο Μόσχας Κύριλλος αναπαράγει μια παλιά συνωμοσιολογία που θέλει όλο τον πλανήτη να προσπαθεί να εξαφανίσει την Ορθοδοξία! Βέβαια εδώ το λέει σκοπίμως γιατί ταυτίζει την Εκκλησία του Χριστού με την Ρωσική Εκκλησία. Γι’ αυτόν οι πολέμιοι της Ορθοδοξίας σήκωσαν τα όπλα εναντίον της Αγίας Ρωσίας, θέλοντας να διχάσουν και να καταστρέψουν τον ενωμένο λαό της! 

Έτσι, στο ψήφισμα της η Σύνοδος των Επισκόπων της Ρωσικής Εκκλησίας επιτίθεται στην Ουκρανία και την κυβέρνηση της, που έχει δεχθεί την βάναυση ρωσική εισβολή: 

«Σήμερα, σε ουκρανικό έδαφος, η κρατική εξουσία έχει αποδειχθεί ότι είναι ο άμεσος κληρονόμος των μπολσεβίκων-θεομαχικών και εγείρει διώξεις κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Τα πιστά εκκλησιαστικά παιδιά εκδιώκονται από τις εκκλησίες, ιεράρχες, κληρικοί και λαϊκοί υποβάλλονται σε άδικες συλλήψεις και άτιμες δίκες, τα ιερά μολύνονται και λεηλατούνται. Ιδιαίτερα πικρή είναι η είδηση ​​ότι γίνονται προσπάθειες να αναγκαστούν οι κληρικοί και οι λαϊκοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας να απαρνηθούν την αλήθεια του Θεού και να τους ωθήσουν σε σχίσμα. Οι συμμετέχοντες στη Διάσκεψη των Επισκόπων καλούν σε έντονη προσευχή για τους Ορθοδόξους αδελφούς και αδελφές στην Ουκρανία, για όσους, παρά τις απειλές, τις συκοφαντίες και τις διώξεις, προσπαθούν να διατηρήσουν την ενότητα της εκκλησίας, και ειδικά για εκείνους που επιδεικνύουν ένα αληθινά ομολογιακό κατόρθωμα, υψώνοντας με θάρρος φωνές για την υπεράσπιση αυτής της ενότητας». 

Από το παραπάνω άρθρο του ψηφίσματος βγαίνει και μία είδηση. 

Οι ρώσοι ανησυχούν μήπως οι πιστοί τους στην Ουκρανία εξωθηθούν σε «σχίσμα» και επομένως χάσουν κάθε έρεισμα στην Ουκρανία. Γι’ αυτό και τους καλούν να μείνουν «πιστοί» στην εκκλησία τους που συνδέεται με τη Μόσχα. Προφανώς, λόγω του συνεχιζόμενου πολέμου, φοβούνται μια εισροή στην Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας ή κάποιου τύπου προσχώρηση – φευ γι’ αυτούς! – στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. 

Πάντως, με βάση τα παραπάνω η Μόσχα χωρίς αιδώ, χωρίς την παραμικρή σύνεση, εξαπολύει επίθεση κατά πάντων, προσπαθώντας να υπάρξει στην παγκόσμια απομόνωσή της. Ακολουθεί, δηλαδή, η Ρωσική Εκκλησία ακριβώς την ρωσική πολιτική. 

Την ίδια στιγμή που το κάνει πανηγυρικά, το προσάπτει ως μομφή σε άλλους…

Felix Mendelssohn: Elijah / Elias - Ένα μεγαλόπνοο ορατόριο για τον πυρφόρο Προφήτη

Title page of the score for Elias, oratorio, composed by Felix Mendelssohn.
Lithograph by Hahn from a drawing by Julius Hubner (1806-1882), 1847.

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 

Ο Felix Mendelssohn Bartholdy (1809-1847) είναι γνωστός Γερμανός συνθέτης, πιανίστας, οργανίστας και διευθυντής ορχήστρας της πρώιμης ρομαντικής περιόδου, από τις διασημότερες φυσιογνωμίες της εποχής. 

Εγγονός του φιλοσόφου Μωυσή Μέντελσον (Moses Mendelssohn), ο Φέλιξ γεννήθηκε σε μια εξέχουσα εβραϊκή οικογένεια. Ανατράφηκε άθρησκος μέχρι την ηλικία των επτά ετών, όταν βαφτίστηκε ως Μεταρρυθμιστής χριστιανός. 

Συνέθεσε – εκτός των πολλών άλλων έργων του - δύο σπουδαία ορατόρια, που παίζονται ως σήμερα: "Άγιος Παύλος", Op. 36 (1834-6) και "Ηλίας", Op. 70 (1846, αναθεώρηση 1846-7). Κι ακόμα ένα ημιτελές: "Χριστός", Op. 97.

"Elijah", Introduction and overture, arranged for piano duet. Manuscript copy in Mendelssohn's handwriting.
 Page 1 of 7 (1847). Library of Congress

Το Ορατόριο ELIJAH το συνέθεσε το 1846 (έχουμε και μια αναθεωρημένη εκδοχή του 1847) και αφορά στη ζωή του μεγάλου βιβλικού Προφήτη Ηλία, με βάση την Παλαιά Διαθήκη, δηλ. τα βιβλία Α' και Β' Βασιλειών. Η ζωή του Προφήτη δοσμένη μέσα από μια παρτιτούρα εντυπωσιακής δραματικής δύναμης. Ένα ολοκληρωμένο έργο παλλόμενο από ειλικρινή και βαθιά πίστη. 

Το έργο συνέθεσε ο Μέντελσον για το Φεστιβάλ του Μπέρμιγχαμ (το διηύθυνε ο ίδιος στις 26 Αυγούστου 1846), εμπνευσμένος από συνθέσεις των Μπαχ και Χέντελ, την μουσική των οποίων αγαπούσε πολύ. Βέβαια ο ιδιοφυής συνθέτης έδωσε στο ορατόριο το δικό του στίγμα με το λυρισμό του και τον τρόπο χρήσης των ορχηστρικών και χορωδιακών χρωμάτων. Το έργο είναι γραμμένο για τέσσερις σολίστ [μπάσο/βαρύτονο (ELIJAH), τενόρο, άλτο και σοπράνο], συμφωνική ορχήστρα και μεγάλη χορωδία. Από την πρώτη του παράσταση το έργο έγινε αμέσως δημοφιλές και αγαπημένο έργο χορωδιών. Ερμηνεύεται συχνά, κυρίως στις αγγλόφωνες χώρες, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία σε αμέτρητες παραστάσεις.

The manuscript used for the premiere, by a copyist with notes by Mendelssohn, now in the collection
of the Library of Birmingham

Έχει επισημανθεί σωστά πως ο Μέντελσον υπήρξε ο ιδρυτής του μεγάλου ρομαντικού χορωδιακού ύφους. Σίγουρα το προσωπικό του ύφος πήρε πολύ χρόνο για να εξελιχθεί σε αυτό τον τομέα. Τα μεγάλα έργα χρονολογούνται κυρίως στη δεκαετία του 1840. Και ο "Ηλίας" αποτελεί το επιστέγασμα αυτής της προσπάθειας. Μπορούμε να καταλάβουμε την εξέλιξη της θρησκευτικής μουσικής του Μέντελσον ως μια βαθμιαία στιλιστική απελευθέρωση σε σχέση με τον Μπαχ. 

Παρ’ όλα αυτά- σύμφωνα με μουσικολόγους - η επίδραση του Μπαχ στη θρησκευτική μουσική του είναι λιγότερο σημαντική από αυτή του Χέντελ, του οποίου ο Μέντελσον διηύθυνε τα μεγάλα ορατόρια, και εξέδωσε μάλιστα κάποια (Ισραήλ στην Αίγυπτο), κυρίως μετά το 1840. Στα μεγάλα χορωδιακά από τον «Ηλία» και στους «Ψαλμούς» αναδεικνύεται η απλότητα, η ρωμαλεότητα των χορωδιακών του Χέντελ. 

Στην Ελλάδα ο «Ηλίας» έχει ανέβει κάμποσες φορές, παρά το γεγονός ότι το εκτενέστατο ορατόριο απαιτεί πολυπρόσωπα σύνολα και μονωδούς, οι οποίοι καλούνται να υπηρετήσουν την σχεδόν οπερατικών προδιαγραφών παρτιτούρα του «Ηλία». 

Ξεχωρίζω εδώ μια παρουσίασή του, στις 14 Μαρτίου 1983, από την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, με την χορωδία της ΕΡΤ, υπό την διεύθυνση Βύρωνα Κολάση. 

Η συναυλία πραγματοποιήθηκε στο Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών.

Σολίστ: Μίσα Ικέουτσι, Λέλα Στάμος, Ζάχος Τερζάκης και ο Φραγκίσκος Βουτσίνος στον ρόλο του Ηλία.

Φραγκίσκος Βουτσίνος

Διευθυντής της χορωδίας ο αείμνηστος Αντώνης Κοντογεωργίου. 

Παραθέτω στη συνέχεια το – ιστορικό πλέον – πρόγραμμα εκείνης της συναυλίας. 

Παραθέτω και ολόκληρο το έργο όπως παρουσιάστηκε στο Festival de Saint-Denis από την L'Ochestre national de France υπό την διεύθυνση του Daniele Gatti.

ΜΕΝΤΕΛΣΟΝ: ΟΡΑΤΟΡΙΟ "ΗΛΙΑΣ" - ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΑΥΛΙΑΣ 1983 by Panagiotis Andriopoulos on Scribd

ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ "ΤΑ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΚΑ" ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΝΤ. ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΥ

Γράφει ο π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ 

Ο πολλά αγαπητός φίλος και συνοδίτης Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος, φιλοδώρησε αυτό τον καιρό την μουσικολογική γραμματεία με ένα καλόχυμο βιβλίο, το οποίο ευοίωνα αφορά προσωπικές προσεγγίσεις του στο δυσθεώρητο παράστημα και το πανθαύμαστο έργο του Μάνου Χατζιδάκι.

Προσωπικά είμαι ενθουσιασμένος, αφ' ενός μεν με την διαχρονία της ενασχόλησης του φίλου Ανδριόπουλου με τον -τρόπον τινά- δάσκαλό του Χατζιδάκι (μια και τον είχε γνωρίσει εκ του σύνεγγυς και είχε μεταλάβει του ήθους και του ύφους του), αφ' ετέρου δε, διότι όλα μαζί τα κείμενά του θησαυρίζονται πλέον σε αυτή την λιτά τυπωμένη έκδοση (200 σελίδων), όλων των ερμηνευτικών περί Μάνου προσεγγίσεών του. 

Καθώς έχω ριχθεί βουστροφηδόν στο διάβασμα των ανά χείρας χατζιδακικών συμμίκτων, απορρέουν ολοένα κάποια σχολιαστικά τρίστιχα, τα οποία μοιράζομαι ακολούθως τόσο με τον φίλο Παναγιώτη, όσο και με τους αναγνώστες μας! 

Στοιχεία έκδοσης βιβλίου: Την έκδοση σχεδίασε, διόρθωσε και επιμελήθηκε ο Δημήτρης Καραδήμας. Artwork: Ιωάννης - Πορφύριος Καποδίστριας. Εκτύπωση: «ΣΤΟΙΧΕΙΑΓΡΑ» - Αφοί Παπαδάκη ΕΠΕ. Κεντρική διάθεση: Βιβλιοπωλείο Ναυτίλος, Χαριλάου Τρικούπη 28, Αθήνα. 

Το λοιπόν, φίλοι, αποκτήσατε και αναγνώσατε "ΤΑ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΚΑ" του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου. Άξιόν εστι! 

ΜΟΝΟΣ ΣΑΝ ΘΕΟΣ 

Σχόλια για "Τα Χατζιδακικά" του Π. Ανδριόπουλου 

1 

Για Χατζιδάκι 

ό,τι κι αν πεις έλεγος 

είναι της χαράς. 

2 

Όνειρα πουλιά 

μαγκωμένα στις νότες 

των ανέμων του. 

3 

Πατημασιές βα- 

θιές στο χιόνι και το φως 

των αισθήσεων. 

4 

Γυμνός με θέα 

ωσάν κλειδοκύμβαλο 

νιότης ιερής.

 

5 

Μόνος σαν θεός 

στη μαγκιά της Μοναξιάς 

μάς εκπαιδεύει. 

6 

Βαρκάρης επι- 

τήδειος όπως θέλει 

μας παραδείζει. 

7 

Ότι κατ' έτος 

ψάλλει κάλαντα για να 

επιβιώσει. 

8 

Ότι ο κόσμος 

άσχετα Πρωταπριλιάς 

αγαπά Κεμάλ. 

9 

Ότι κάποτε 

το Τι και το Ποτέ του 

θα εξανθήσουν. 

(Ζάκυνθος, 19.7.2023)

ΣΕ ΑΠΟΛΟΓΙΑ Ο ΠΑΤΡΙΝΟΣ ΚΛΗΡΙΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

flamis.gr

Ως πότε θα κάνει ότι θέλει ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος; 

Τον κάλεσε σε έγγραφη απολογία ο Μητροπολίτης Πατρών 

Σε έγγραφη απολογία έχει καλέσει ο Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος τον π,. Αναστάσιο Γκοτσόπουλο μετά το νέο κείμενό του που δημοσιεύθηκε σε ιστοσελίδες και με το οποίο «βάλλει» κατά του Πατριάρχη Βαρθολομαίου και φυσικά εμμέσως και κατά της ηγεσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος η οποία έχει αναγνωρίσει το Αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Ουκρανίας (Κίεβο) πράξη που ο φιλορώσος Πατρινός ιερέας θεωρεί… αιρετική! Ο π. Γκοτσόπουλος έχει αποδείξει πολλάκις ότι είναι ορκισμένος εχθρός του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου και φλογερός υποστηρικτής του Πατριάρχου Μόσχας Κυρίλλου. Ξεκινώντας το κείμενό του υπό τον τίτλο «Οὐκρανικό «αὐτοκέφαλο»: Ἕνας ἀποκαλυπτικός διάλογος», αναφέρει: «Κατά τήν τελευταία φάση τῆς προετοιμασίας τῆς λεγομένης «Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου» (Κρήτη, Ἰούνιος 2016) πραγματοποιήθηκε ἀπό 21-27.1.2016 στό Ὀρθόδοξο Κέντρο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στὴ Γενεύη τῆς Ἐλβετίας Σύναξη τῶν Προκαθημένων τῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν». 

Σε αυτή τη φράση παρατηρούμε τα εξής: Αναφερόμενος στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο προτάσσει την μετοχή «λεγομένη», θέλοντας με αυτό τον τρόπο να υποτιμήσει και να αμφισβητήσει την εγκυρότητά της. Προφανώς ο π. Γκοτσόπουλος αγνοεί ότι στην Α.Μ. Σύνοδο συμμετείχε και η Εκκλησία στην οποία ανήκει, η Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ελλάδος η οποία όταν αναφέρεται σε αυτή τη Σύνοδο Αγία και Μεγάλη την αποκαλεί. Τώρα πώς γίνεται να αποστασιοποιείται από την Εκκλησία του και να παραμένει σε αυτήν μόνο αυτός μπορεί να μας το εξηγήσει. 

Σίγουρα δεν αγνοεί αλλά παρακάμπτει το γεγονός ότι, παρά τα συμφωνηθέντα στην τελευταία Σύναξη των Προκαθημένων στην Γενεύη, η Ρωσική Εκκλησία που με τρόπο εκβιαστικό είχε επιβάλλει τις θέσεις της, ήταν εκείνη που παρά την ικανοποίηση των απαιτήσεών της τελικώς όχι μόνον αναιτίως δεν συμμετείχε στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, αλλά προσπάθησε να την τορπιλίσει παρακωλύοντας την συμμετοχή και άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών. Πολύ σωστά αναφέρει ο π. Γκοτσόπουλος ότι τα διαμειφθέντα μεταξύ των Ορθοδόξων Προκαθημένων στην Γενεύη αφορούσαν στην προετοιμασία της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου και κάποια εξ αυτών έθεταν ως προϋπόθεση την συνεργασία μεταξύ των δύο Εκκλησιών (Οικουμενικού Πατριαρχείου και Ρωσίας). Είναι επομένως εκτός κάθε λογικής, να εγείρει αξιώσεις ο Πατριάρχης Μόσχας να τηρηθούν εκείνα τα οποία συμφωνήθηκαν και που πρώτος αυτός λόγοις τε και πράξεσι αναίρεσε. Με ποιους θα γινόταν η συνεργασία με τα άδεια καθίσματα της Ρωσικής Εκκλησίας που φρόντισε ο ίδιος ο Πατριάρχης Μόσχας να υπάρχουν; Ο Μόσχας είναι εκείνος που όχι μόνον αθέτησε, αλλά ακύρωσε πρώτος τον λόγο του. Κατά το κοινώς λεγόμενον έσπειρε ανέμους και τώρα θερίζει θύελλες. Έχει όμως ανάγκη από υποστηρικτές, όπως τον π. Αναστάσιο Γκοτσόπουλο, γιατί όπως φαίνεται εκτός εκείνων που ανέκαθεν ταυτίζονταν μαζί του, οι περισσότεροι δικοί του τον έχουν εγκαταλείψει εξαιτίας της ανάμειξής του στον πόλεμο της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας. 

ΤΟΝ ΘΕΩΡΕΙ ΥΠΑΙΤΙΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ 

Υπεραμυνόμενος του Πατριάρχου Μόσχας ο π. Γκοτσόπουλος «φωτογραφίζει» τον Οικουμενικό ως υπαίτιο της σοβαρής κρίσης στις διορθόδοξες σχέσεις και την θέση του αυτή την προβάλλει ρωσική ιστοσελίδα τονίζοντας την ελληνική καταγωγή του. «Έλληνας ιερέας πιστεύει ότι για την κρίση της Ορθοδοξίας ευθύνεται ο επικεφαλής του Φαναρίου», αναφέρει συγκεκριμένα η ιστοσελίδα https://spzh.news/gr/ «Ένωση Ορθοδόξων Δημοσιογράφων», στην ελληνική έκδοσή της. Ξεχνά μάλλον ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος ότι ο Πατριάρχης Μόσχας έχει θέσει σε ακοινωνησία πέντε Ορθόδοξες Εκκλησίες. Ή μήπως συντελεί στην διατήρηση της πανορθόδοξης ενότητας η μιαρή, αντικανονική, αντιεκκλησιαστική, ανήθικη και εχθρική ενέργεια του Πατριαρχείου Μόσχας προς το Δευτερόθρονο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας με το να ιδρύσει αυτό το μόρφωμα που ονομάζει «Εξαρχία Αφρικής». Κανονικότατη εισβολή είναι, έχει όμως έτσι κι αλλιώς έφεση σε αυτή την πρακτική, μιμούμενος τον «κολλητό» του Πρόεδρο της Ρωσίας κ. Πούτιν με τον οποίο είναι τόσο ταυτισμένος που πλέον δεν ξεχωρίζει ποιος επηρεάζει ποιον. 

ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ 

Και όπως είναι φυσικό μετά από όλα αυτά… οι Ρώσοι και οι φίλοι τους… χαίρονται! Κείμενα του π. Αναστασίου έχουν δημοσιευθεί μέχρι και στα… Ρωσικά, αφού είναι ο μόνος ιερέας που γυρίζει την πλάτη του στις αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου της Ελλάδος για να υποστηρίξει ευθέως τις θέσεις του Κύριλλου της Μόσχας. Με δεδομένο ότι οι Ρώσοι προβάλλουν τις απόψεις του π. Γκοτσόπουλου εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου και Οικουμενικού Πατριάρχου περιμένουμε αν πραγματικά ο «Έλληνας ιερέας» δεν είναι κατευθυνόμενος κονδυλοφόρος, να σχολιάσει την ανάμειξη του Μόσχας στον πόλεμο Ρωσίας Ουκρανίας, αλλά και να μας παρουσιάσει την θέση του στο θέμα της εισπήδησης της Εκκλησίας της Ρωσίας στα κανονικά εδάφη της Εκκλησίας Αλεξανδρείας. 

ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ 

Αν και στην Πάτρα τηρήθηκαν τα «προβλεπόμενα από τον Μητροπολίτη, με την κλήση σε απολογία, σε όλο τον εκκλησιαστικό χώρο, πολίτες και κληρικοί αντιδρούν. 

Ο αχαιός σύμβουλος του Υπουργείου Αμυνας Κώστας Λίγκας, με καλή θέση και πληροφόρηση στην Κυβέρνηση στο συγκεκριμένο πόστο, έριξε το γάντι στον Μητροπολίτη Πατρών Χρυσόστομο, εγκαλώντας τον γιατί κρατάει ακόμα στη θέση του τον πατέρα Γκοτσόπουλο: «Αποτελεί πλέον μέγιστη πρόκληση η παραμονή του Γκοτσόπουλου στους κόλπους της Εκκλησίας της Ελλάδος. Τεράστια, ύποπτη και επικίνδυνη η ευθύνη του μητροπολίτη Πατρών για την ανοχή στις επαναλαμβανόμενες εκτροπές του και την προστασία που για πολλοστή φορά του παρέχει», είπε ο κ. Λίγκας, προκαλώντας τον Μητροπολίτη να πάρει θέση! Σε παρόμοιο επίπεδο και το κείμενο του του ιερομονάχου Νικήτα Παντοκρατορινού: «Είναι απορίας άξιον πώς ο π. Αναστάσιος μιλάει για συμμετοχή σχισματικών στην Ενωτική Σύνοδο. Κανένας σχισματικός δεν συμμετείχε στην Σύνοδο αυτή. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο εν πρώτοις επανέφερε στην κανονικότητα τους πρώην σχισματικούς και έπειτα συγκάλεσε την Σύνοδο. Το σχίσμα θεραπεύτηκε τον Οκτώβριο και η Ενωτική Σύνοδος έλαβε χώρα τον Δεκέμβριο. Οι πρώην σχισματικοί είχαν επανέλθει στην κανονικότητα και κοινωνία με τον υπόλοιπο Ορθόδοξο κόσμο μέσω του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Η εκκλησία της Ρωσίας στην Ουκρανία δεν μπορούσε ούτως ή άλλως να συμμετάσχει αν δεν λάμβανε τέτοια εντολή από το Πατριαρχείο Μόσχας. Παρ’ όλα αυτά όμως δύο από τους αρχιερείς της συμμετείχαν στην Ενωτική Σύνοδο»! 

Σε άλλο κείμενο επισημαίνεται: «Το ζήτημα δεν είναι η «τιμωρία» του Γκοτσόπουλου από τον Πατρών. Αυτή δεν θα έλθει ποτέ. Άλλωστε κατά την άποψη μας στον κληρικό αυτόν πρέπει η καθαίρεση. Το θέμα είναι ότι ο Πατρών Χρυσόστομος, ο οποίος έχει δηλώσει ότι συμπορεύεται με το Οικουμενικό Πατριαρχείο στο Ουκρανικό, δεν μπαίνει καν στον κόπο να αποδοκιμάσει την όλη ρωσόφιλη και εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου δράση του κληρικού του. Μέχρι να το κάνει, ας μας επιτρέψει να έχουμε πολύ σοβαρές επιφυλάξεις για το αν όντως συμπορεύεται με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και με την Εκκλησία της Ελλάδος στο Ουκρανικό ή η στάση του είναι αποτέλεσμα συγκυριών και τακτικισμού»! Πάντως, σε καιρό πολέμου, ήτοι της βάναυσης ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, η ρωσόφιλη στάση του κληρικού Γκοτσόπουλου και η σιωπή του ποιμενάρχου του δημιουργούν σοβαρά ερωτηματικά και απορίες για τον ρόλο τους στο ζήτημα. Ο Γκοτσόπουλος είναι σίγουρο ότι είναι σε επαφή με την μερίδα του Ονούφριου. Το κάνει αυτό, άραγε, με την «ευλογία» του Πατρών Χρυσοστόμου;