ΙΕΡΑΤΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΕΩΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Ο ποιητής και συναντιλήπτωρ στην μπλογκόσφαιρα π. Παναγιώτης Καποδίστριας έρχεται με μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση να εμπλουτίσει την υπόθεση που εκείνος μας υπέδειξε και μεις προσπαθούμε να παρακολουθήσουμε: Λόγου συνέχεια για την Ιερατική Ποίηση. Στο κείμενό του ο ιερέας ποιητής αναφέρεται στο πρώτο του πόνημα περί Ιερατικής Ποιήσεως και στην εκδήλωση που διοργανώσαμε προς τιμήν και ανάδειξιν αυτού του ιδιαιτέρου είδους:

"...ο θεολόγος και φίλος τής όντως Ποίησης Παναγιώτης Ανδριόπουλος μερίμνησε, ώστε να μελοποιηθούν ικανά ποιητικά κομμάτια των Ιερέων / Ποιητών και, συνδυάζοντας μ’ επιτυχία, λόγο και μέλος, να παρουσιασθούν στο κοινό, υπό τον γενικό τίτλο «Ιερατική Ποίηση». Κορυφαία στιγμή ήταν η «πρεμιέρα», στην Πάτρα, τον Ιανουάριο του 2007 (φωτό). Έκτοτε ο Π. Ανδριόπουλος, κατά περίστασιν, παρουσιάζει όπου δει την εν λόγω εκδήλωση, ενισχύοντας έτσι την ύπαρξη της κληρικής Ποίησης, σε καιρούς, κατά τους οποίους οι πάντες την αγνοούν, της διοικούσης Εκκλησίας -ατυχώς- συμπεριλαμβανομένης".

Στη νέα του ανάρτηση ο π. Π.Κ. μας προτείνει δύο νέους ποιητές: τον Μητροπολίτη Προικοννήσου κ. Ιωσήφ (Οικουμενικό Πατριαρχείο) και τον π. Αναστάσιο Σαλαπάτα (Αρχιεπισκοπή Θυατείρων).
Πάνω στην ώρα είδα κι ένα πολύ ωραίο κείμενο του Αrdalion, που αναφέρεται στην ιδιότυπη περίπτωση του μοναχού Νικοδήμου, που γράφει χρόνια ποίηση και τώρα επανέρχεται με την συλλογή Αναδάσωση μνήμης (Αρμός 2008).
Έτσι! Ας γίνονται ποιητικές ζυμώσεις! Γιατί από τις... άλλες (οικονομικές, επιχειρηματικές, εξουσίας) έχουμε πνιγεί!