Νομίζω ότι ο καθένας μας σήμερα γνωρίζει ότι τα πολιτικά δρώμενα έχουν διεθνοποιηθεί όσο ποτέ άλλοτε. Έχει επομένως χάσει την πίστη του όχι μόνο στη δική του δύναμη, αλλά και σ΄ αυτές που αποτελούν τα κόμματα, τη Βουλή, ακόμα και την ίδια την κυβέρνηση. Η κρίση του πετρελαίου και του χρηματοπιστωτικού συστήματος έφερε τα πάνω κάτω, δείχνοντας πόσο εύθραυστες είναι σήμερα σε διεθνές επίπεδο οι κάθε είδους ισορροπίες που μας επηρεάζουν άμεσα στην καθημερινότητά μας. Από την άλλη μεριά η κρίση στη Γεωργία και η σκλήρυνση της στάσης της Ρωσίας ανοίγουν νέα, άγραφη σελίδα στις διεθνείς ισορροπίες, κ.λπ., κ.λπ. Όλα αυτά μας κάνουν να νιώθουμε πραγματικά πιόνια και, ό,τι κι αν πει κανείς, κινδυνεύει να γελοιοποιηθεί. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί την απάθεια και την αποχή. Και άλλοτε ζήσαμε δύσκολες στιγμές και τελικά αποδείχθηκε ότι τον τελευταίο λόγο σε κάθε περίπτωση τον είχαν οι απλοί άνθρωποι. Απλοί αλλά υπεύθυνοι.
- Αν γράφατε σήμερα ένα συμφωνικό έργο σαν το «Επιφάνια Αβέρωφ», τι μήνυμα θα θέλατε να δίνει;
Την Ευθύνη.
Tα παραπάνω μάς είπε ο μεγάλος Μίκης Θεοδωράκης σε συνέντευξή του χθες στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, με αφορμή την παρουσίαση συμφωνικών έργων του στις 10 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο. Το μήνυμά του είναι σαφέστατο: Όχι στην απάθεια και στην αποχή. Ναι στην ευθύνη. Όμως ποιος θα μας διδάξει την ευθύνη; Ποιος ακόμα θα μας διδάξει την αντίσταση στην περιρρέουσα διαφθορά, που διογκώνεται χάρη στην αδιαφορία και την ανοχή μας απέναντι σε άκρως εκφυλιστικά φαινόμενα; Ποιος θα μας βγάλει από τον ωχαδερφισμό μας και την βόλεψή μας, ώστε να σκεπτόμαστε και να ενεργούμε κριτικά και αφυπνιστικά; Ποιος θα μας διδάξει να μη φοβόμαστε και τον ίσκιο μας, θέτοντας πάνω απ' όλα τα μικροσυμφέροντά μας;
Ο Μίκης Θεοδωράκης, ακόμα κι αν διαφωνεί κανείς μαζί του σε πολλά, λειτούργησε για όλους τους Έλληνες, νομίζω, ευεργετικά. Αν ακούσουμε τη μουσική του με προσοχή, και ιδίως το άγνωστο στο ευρύ κοινό συμφωνικό του έργο, ίσως αντλήσουμε δύναμη για μια αρχή αγωνιστικής ζωής, όσο μπορεί ο καθείς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου