κείμενο-φωτογραφίες: Ιδιωτική Οδός
Στην κατάμεστη αίθουσα του Φιλολογικού Σύλλογου «Παρνασσός», στο κέντρο της Αθήνας, παρουσιάστηκε απόψε το νέο βιβλίο του Σέρβου Επισκόπου πρώην Ερζεγοβίνης Αθανασίου Γιέφτιτς, με τίτλο: «Από την Ελευθερία στην Αγάπη» (εκδ. Δόμος).
Πρόκειται για ομιλίες του ελληνομαθούς και σπουδαίου σύγχρονου θεολόγου Αθανασίου Γιέφτιτς, που πραγματοποιήθηκαν πριν 30 τόσα χρόνια στην Ξάνθη, κυρίως σε φοιτητές του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου.
Για το βιβλίο αυτό μίλησαν: ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος, ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας αρχιμ. Ελισσαίος, ο Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ Χρυσόστομος Σταμούλης, ο εκδότης και θεολόγος Δημήτριος Μαυρόπουλος και ο Επίσκοπος Αθανάσιος.
Την εκδήλωση συντόνισε ο Αλέξανδρος Καραβάνης από τις εκδόσεις εν πλω, ο οποίος και ανακοίνωσε τη συνεργασία των εκδόσεων εν πλω με τις ιστορικό εκδοτικό οίκο Δόμος, έργο του θεολόγου Δ. Μαυρόπουλου.
Όλοι οι ομιλητές εξήραν τη θεολογική προσωπικότητα του Επισκόπου Αθανασίου, τόνισαν τη συνεισφορά του στη θεολογία και την Εκκλησία, υπογράμμισαν την απλότητα και την αυθεντικότητά του.
Ο ίδιος ο Επίσκοπος Αθανάσιος λέει για το νέο αυτό βιβλίο του που παρουσιάστηκε απόψε:
«Οι ομιλίες αυτού του τόμου είναι κατά κάποιο τρόπο εκλαϊκευμένες και απλοποιημένες, αλλά νομίζω ότι μιλούν για ουσιαστικά πράγματα, όπως είναι ο λεγόμενος ουμανισμός. Περιλαμβάνουν μία ποικιλία θεμάτων γύρω από τη θρησκεία και τη φιλοσοφία και από πατερικά θέματα.
Συχνάζοντας κατά καιρούς στην Ελλάδα, με καλούσαν να μιλήσω κατ᾽ αρχήν περισσότερο στην Ξάνθη, αλλά και στη Θεσσαλονίκη και στην Κοζάνη μέχρι και στα Γιάννινα. Συνοψίζονται δε αυτές οι ομιλίες στο θέμα άνθρωπος-Θεός, με κέντρο και των δύο τον Χριστό.
Oι ομιλίες αυτές αποτυπώνουν και μία προσωπική διαδρομή. Τα χρόνια της δεκαετίας του ᾽60 ήρθα στην Αθήνα μέσω της Χάλκης για να εκπονήσω τη διδακτορική διατριβή σχετικά με την εκκλησιολογία του Απ. Παύλου και τους Πατέρες. Τότε γίνονταν συχνές συναντήσεις νέων θεολόγων, όπως ο νυν Αλβανίας κ. Αναστάσιος, ο Περγάμου κ. Ιωάννης, ο Χρήστος Γιανναράς, ο μακαρίτης Παναγιώτης Νέλλας, οι αδελφοί Μάϊνα και τόσοι άλλοι. Πασχίζαμε να αρθρώσουμε ένα λόγο, παρακολουθώντας τους μεγάλους σύγχρονους νεοπατερικούς θεολόγους, όπως τον π. Γεώργιο Φλωρόφσκυ, τον Αγ. Ιουστίνο Πόποβιτς κλπ.».
Να υπενθυμίσουμε ότι ο Αθανάσιος Γιέφτιτς είναι μία παγκοσμίως γνωστή προσωπικότητα της Ορθοδόξου Θεολογίας, πνευματικό ανάστημα του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς.
Συμμετείχε σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια από τον χώρο της εκκλησιαστικής ιστορίας, της θεολογίας, της φιλοσοφίας και της χριστιανικής κουλτούρας.
Συνεργάστηκε με πολλούς εκδοτικούς οίκους στην Σερβία και στο εξωτερικό και είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων και άρθρων σε πολλές ξένες γλώσσες.
Οι θεολογικές, ανθρωπολογικές, πατρολογικές και εκκλησιαστικο-ιστορικές του εργασίες διεισδύουν σε όλες τις περιόδους της ιστορίας της Εκκλησίας και περιλαμβάνουν όλες σχεδόν τις σημαντικότερες απαντήσεις της ορθόδοξης βιβλικο-αγιοπατερικής θεολογίας.
Είναι μέλος της Ένωσης λογοτεχνών Σερβίας, ενώ μέχρι σήμερα έχει εκδώσει πολλές δεκάδες βιβλία.
Ο Επίσκοπος Αθανάσιος είναι πολύ δημοφιλής στην Ελλάδα. Πολύ συχνά επισκέπτεται την πατρίδα μας ως προσκεκλημένος διαφόρων Ιερών Μητροπόλεων, Πανεπιστημίων, Συλλόγων και Φορέων, για να συμμετάσχει σε θεολογικά συνέδρια και ημερίδες.
ΔΕΙΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ INTV
18 σχόλια:
Φοβερη φατσα αυτος ο Γεφτιτς . Δεν το λεω για κακο αλλα στα 30του σιγουρα θα εμιαζε με Ουρουγουανο αμυντικο παλαιας κοπης . Αυτους που στα 2 ματς ειχαν σιγουρη μια κιτρινη και ηταν και επιρεπεις στην κοκκινη . Α.Μ
Επιτέλους κάτι καλό! Μπράβο, δαιμόνιε ιστολόγε!!!
Γνωρίσαμε από κοντά και συζητήσαμε με τον Επίσκοπο πρ. Ερζεγοβίνης Αθανάσιο, όταν προϊστατο θ. λειτουργίας στο μετόχι της Σιμωνόπετρας, στο Βύρωνα, τον Ι. Ναό της Ανάληψης, πριν 10 και πλέον χρόνια.
Ο Επίσκοπος λειτούργησε χωρίς μίτρα και μανδύα, αλλά με το σκούφο της φωτογραφίας, χωρίς φήμη, χωρίς ποιμαντορική ράβδο, παρά ένα μαύρο κοντό ραβδί, με πέδιλα, χωρίς κάλτσες και με το εγκόλπιο (που φαίνεται στις φωτογραφίες), ένα στρογγυλό ξύλινο και φτηνιάρικο εγκόλπιο, με τη φωτογραφία της Παναγίας, πίσω από το τζάμι!
ΙΚ
ΕΙΝΑΙ ΥΨΗΛΗΣ ΣΤΑΘΜΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΚΛΗΡΙΚΟΣ,ΤΟΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΣΤΑ ΝΕΙΑΤΑ ΜΟΥ ΕΦΗΜΕΡΙΟ ΤΗΣ ΡΩΣΣΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ ,
ΣΕ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΕΣ...!
ΙΑΝ.ΑΛΑΤΖ.
ZΩΝΤΑΝΗ ΕΛΠΙΔΑ!
Δέν ξέρω, αλλά όσα κείμενα του Αθανασίου Γιέφτιτς έχω μελετήσει- και είναι αρκετά αυτά - ή μελέτες των μεγάλων θεολόγων της διασποράς -Φλωρόφσκυ,Σμέμαν,Λόσκυ κ.α, έχουν αφήσει στην ψυχή και το μυαλό μου ίχνη ανεξίτηλα, όπως όταν μελετώ και ένα βιβλικό ή πατερικό κείμενο!
Και είμαι σίγουρος ότι αυτήν την αίσθηση θα αποκομίζουν και χιλιάδες άλλοι πιστοί που αποφασίζουν να αφεθούν και να βυθιστούν, δίχως προκαταλήψεις και θρησκευτικές εμμονές, στα πολύ υψηλά νοήματα της θεολογίας τους.
Όταν εισχωρήσεις και εμβαθύνεις για τα καλά στο θεολογικό τους στοχασμό, ευθύς αμέσως θα διαπιστώσεις ότι ο λόγος αυτός δεν είναι λόγος νοησιαρχικής ακροβασίας και ρητορικής επίδειξης. Είναι ρήματα ζωής και έμπονης πνευματικής αναζήτησης, που μεταμορφώνει το ανθρώπινο ον σε αυτό που πρέπει να είναι.
Από τη στιγμή που θα έρθεις σε επαφή με τη θεολογική τους σκέψη, αρχίζεις να συνειδητοποιείς πόσο σοβαρή είναι η υπόθεση της θεολογίας και της σωτηρίας του ανθρώπου.
Ανήκεις στην κατηγορία των υποψιασμένων πιστών και παύουν πλέον να σε ενθουσιάζουν και να σε παρασέρνουν τα ευσεβιστικά συνθήματα και φληναφήματα!
Αναζητάς λόγο αυθεντικό και θεολογικό - λόγο δηλαδή που σώζει και όχι λόγο που παραπλανεί και συσκοτίζει. Γι' αυτό και είναι επιτακτική ανάγκη να κλείσει κανείς τ' αυτιά του στις ενοχλητικές και επικίνδυνες σειρήνες της θρησκευτικής και ευσεβιστικής -ηθικιστικής συνθηματολογίας, η οποία έχει συσσωρεύσει πολλά δεινά στο σώμα της Εκκλησίας μας.
Εάν κάποιος θεωρεί ότι οι παραπάνω τοποθετήσεις έχουν έντονο χρώμα υπερβολής, δεν έχει παρά να κάνει τον κόπο και να μελετήσει τα κείμενα του σεβασμιωτάτου Αθανασίου Γιέφτιτς και τότε θα καταλάβει ποια πραγματικά είναι η θεολογία της Εκκλησίας μας και πως κατάντησε αυτήν,πολλά χρόνια τώρα, στην πένα και στον λόγο των ''Υπερορθόδοξων'' φονταμενταλιστών.
...και μια βιαστική ακόμη ανάγνωση, θα σας πείσει για του λόγου το αληθές!
ΚΑΛΗ ΜΕΛΕΤΗ ΣΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΤΟΥ ΙΕΡΑΡΧΗ ΓΙΕΦΤΙΤΣ !
Από Διογένη/Ε.Μ.
Ενα βιβλιο, το οποιο, , θα μπορουσαι να ειναι μια θεολογικη σπαζοκεφαλια για τους στουδιτες, με τον αγιο Θεοδωτο τον Στουδιτη στις καλιτερες του
Το μεν συγκεκριμένο βιβλίο του πρώην Ερζεγοβίνης δεν διάβασα άκουσ αόμως πολλές ομιλίες του και είναι όντως σπουδαίος θεολόγος.
Καλό θα ήταν ο Διογένης να μη βάζει στον κατάλογο των σπουδαίων θεολόγων τον Σμέμαν που είναι όλο πλάνες.
Το πιο σημαντικό!
Ενδιαφέρθηκε κανείς να βοηθήσει την επούλωση του υφιστάμενου σχίσματος στη Σερβία, αφού όλοι γνωρίζουμε ότι ο Σεβ. πρώην Ερζεγοβίνης κατέχει θέση κλειδί στα εκκλησιαστικά πράγματα της ομόδοξης αδελφής Εκκλησίας;
οταν στην Σερβια ειτε θυμηθουν , ειτε κατανοησουν την οντως Ορθοδοξη θεολογια, την εκφρασθεισα απο τον αγιο Ιουστινο Ποποβιτς, τοτε θα δουμε την εκκλησια της, στα καλλιτερα της.
η αφη της επτακανδυλου εντος της συναγωγης, δεν συνιστα Ορθοδοξια,.........
Όποιος συναγελάζεται με τον ψεύτη και διαφθορέα, δείχνει ουσιαστικά τον εαυτό του. Τίποτα περισσότερο (και τίποτα λιγότερο). Τα δείγματα των ψεμάτων του, κλπ, υπάρχουν άφθονα.
...ΚΑΙ ΠΑΛΙ Ο ''ΙΕΡΟΣ'' ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ''ΥΠΕΡΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ'' ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΤΙΚΕΤΟΠΟΙΗΣΗΣ!
Πιστεύω πως αυτό που πρέπει να χαρακτηρίζει έναν αληθινό χριστιανό, ο οποίος μπορεί να είναι και κάτοχος μίας σεβαστής θεολογικής παιδείας, είναι η ειλικρίνεια και ο σεβασμός σε εκκλησιαστικές προσωπικότητες, που όχι μόνο προσέφεραν στο οικοδόμημα του θεολογικού λόγου και μάλιστα με τρόπο πληθωρικό και ορθόδοξο, αλλά πολύ περισσότερο συνετέλεσαν, με τρόπο καταλυτικό, ώστε χιλιάδες ψυχές, που χρόνια περιπλανούνταν έξω από τους κόλπους της Εκκλησίας, να βρεθούν συνειδητά εντός της.
Και αιτία αυτής της απρόσμενης μεταστροφής τους στάθηκε ο μακαριστός π. Αλέξανδρος Σμέμαν, που με τη ζωή του και την πλούσια συγγραφική του δραστηριότητα, έδωσε νέα πνοή στο θεολογικό γίγνεσθαι της Εκκλησίας της διασποράς.
Άνθρωποι,όμως, μίζεροι και καχύποπτοι, διαποτισμένοι έως το κόκκαλο από τα νάματα της ευσεβιστικής συνθηματολογίας - αερολογίας, όπως είναι η περίπτωση του αγαπητού κ.Τελεβάντου και των ομοϊδεατών του,αδυνατούν στην κυριολεξία να κατανοήσουν τα αυτονόητα και πολύ περισσότερο να αφουγκρασθούν και να διδαχθούν από τα κείμενα τέτοιων λαμπρών θεολόγων!
Και ποια είναι αυτά τα αυτονόητα;
Μα απλούστατα: δεν είναι θεολογία αυτά που τόσα χρόνια ακούνε στους πνευματικούς τους κύκλους! Αυτά είναι ανούσια ηθικιστικά συνθήματα, μόνο για εσωτερική κατανάλωση και θρησκευτική συναισθηματική εκτόνωση! Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο! Πάντως, με τέτοια ηθικιστικά πυροτεχνήματα,σοβαρός θεολογικός στοχασμός δε δύναται να υπάρξει.
Έτσι,όταν ο καλός θεούλης οικονομήσει και πέσει στα χεράκια μας ένα σοβαρό θεολογικό έργο, όπως αυτό του Σεβ. Γιέφτιτς ή του π. Σμέμαν, αρχίζουν τα όργανα! Ξυπνούν μέσα μας όλοι οι ''ιεροί αντιαιρετικοί μηχανισμοί'',για να μας προστατεύσουν δήθεν από τους ''δαίμονες'' της ''πλανεμένης'' θεολογίας... και η άμυνα στα χαρακώματα του ''υπερορθοδόξου υψώματος'' καλά κρατεί! Και να υπήρχε και εχθρός,άντε καλά,... θα δικαιολογούσαμε όλοι μας αυτήν την πολεμική τακτική! Εδώ,όμως,στη δική μας περίπτωση ο εχθρός δεν υπάρχει, είναι απλώς γέννημα της φαντασίας μας, που πρέπει να επινοήσει αυτούς τους εχθρούς για να μπορέσει να υπάρξει, γιατί αλλιώς θα καταρρεύσει!
Aπό Διογένη /Ε.Μ.
...η συνέχεια των σκέψεων!
Από το Διογένη/Ε.Μ.
Για το τέλος θα αφιερώσω ένα παράθεμα από το υπέροχο βιβλίο του π. Σμέμαν ''ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ'', στον κ.Τελεβάντο και στους οπαδούς τους, με την ευχή το απόσπασμα αυτό να τον επηρεάσει και να δει τα συμβάντα στον εκκλησιαστικό χώρο, με διαφορετικό μάτι!
Βέβαια, πρέπει να κάνει και τον κόπο να μελετήσει και μερικά ακόμη βιβλία του π.Σμέμαν(Ευχαριστία, Για να ζήσει ο κόσμος, η Εκκλησία Προσευχόμενη, Η μεγάλη Σαρακοστή και φυσικά το πολύ ''τολμηρό'' Ημερολόγιο)και μετά... πολύ ευχαρίστως να συζητήσουμε για τις ''πλανεμένες θέσεις'' του θεολόγου!
Το παράθεμα:" Η τραγωδία της Ορθόδοξης ιστορίας τοποθετείται κυρίως στον θρίαμβό της επάνω στο εξωτερικό, αντικειμενικό κακό: είτε κατά τη διάρκεια των διωγμών, ή από τον ζυγό των Τούρκων, του Κομμουνισμού – και ποτέ επάνω στο εσωτερικό. Κι όσο δεν μεταβάλλονται αυτές οι πεποιθήσεις, πιστεύω πως δεν είναι δυνατή καμία Ορθόδοξη αναβίωση. Τα πολλά εμπόδια που καθιστούν τόσο δύσκολη αυτή την αναβίωση δεν οφείλονται στους αμαρτωλούς ανθρώπους, αλλά ριζώνουν εκεί που φαίνεται πως βρίσκεται η ουσία της Ορθοδοξίας :πρώτον - σ' ένα είδος ευσέβειας, γεμάτης από προλήψεις και γλυκερότητα, και απολύτως αδιαπέραστης σε κάθε πολιτισμό.
Μια ευσέβεια με παγανιστικές διαστάσεις, που διαλύει την Ορθοδοξία σε μια συναισθηματική θρησκευτικότητα. Δεύτερον – σε μια Γνωστική τάση στην ίδια την πίστη, η οποία ξεκίνησε ως ελληνιστική επίδραση και κατέληξε στη Δύση ως Καρτεσιανή εγκεφαλικότητα.
Τρίτον –στο δυϊσμό ευσέβειας και ακαδημαϊκής θεολογίας, που αποκατέστησε την πρωτογενή εσχατολογία στο χριστιανικό όραμα του κόσμου. Τέταρτον – στην παράδοση της Ορθοδοξίας σ' έναν εθνικισμό του χειρίστου παγανιστικού, αυταρχικού και αρνητικού είδους. Αυτό το “κοκτέιλ” προσφέρεται ως “καθαρή Ορθοδοξία”, και κάθε προσπάθεια κριτικής του καταδικάζεται αμέσως ως αίρεση.
Τίποτε δεν είναι πιο
επικίνδυνο όσο η
φανατική υπεράσπιση
της Ορθοδοξίας”
Υ.Γ. Και κάτι ακόμη κ.Τελεβάντο, επειδή δεν ξεχνώ εύκολα! Αλήθεια, τι θα γίνει με εκείνον τον περίφημο αντιρρητικό σας, για τις ''οικουμενιστικές'' θέσεις του ''νεογιανναριστή'' Κ. Νούση! Πότε θα μελετήσουμε τα θεολογικά σας επιχειρήματα;
Να τον περιμένουμε... ή ήταν κι αυτό ένα ευσεβιστικό πυροτέχνημα;
Από Διογένη/Ε.Μ.
Διογένη
Συμφωνώ απολύτως
Εκπλήττει όντως αυτός οργασμός και πληθώρα των λέξεων, αυτή ακατανόητη άμυνα (εκ μέρους Διογένη, pelekanos92, κλπ).
Δεν αρκεί η δική του ευφυϊα, ο δικός του λόγος; Σε πέντε λέξεις κριτικής, αυτοί γράφουν εκατόν πέντε (ή μάλλον 1005). Πρός τι;
Αυτό αφήνει μια άσχημη εικόνα, για τον ίδιον.
Ο λόγος τους δεν είναι ευαγγελικός (μάλλον αντι-ευαγγελικός είναι).
Το ύφος και το λεξιλόγιο θυμίζει ακριβώς τον Γιέφτιτς - "ευσεβιστές-ηθικιστές-νομικιστές-φονταμενταλιστές"...
Τίνος πνεύματος είναι; Του Χριστού ασφαλώς όχι.
Ως πρός τον Σμέμαν, δεν γνωρίζει ο σεβαστός Τελεβάντος τον θαυμασμό που τρέφει ο Γιέφτιτς πρός τον Σμέμαν;
Και την προβολή της θεολογίας του που κάνει, εδώ και δεκαετίες;
Ως πρός τον Σεβ. Περγάμου, τον Γιανναρά και την παρέα τους, και τον σεβασμό, εκτίμηση και αγάπη που τρέφει ο Γιέφτιτς πρός αυτούς, επιλείψει γαρ με διηγούμενον ο χρόνος.
Μελενικιώτης
Ο ίδιος Γιέφτιτς όμως κατέχεται από το οργανωσιακό πνεύμα. Είναι ένας καθαρός, τω πνεύματι, οργανωσιακός. Όποιος λίγο παρακολουθεί την δράσι του, τα λόγια του, τις παρέες του, τους φίλους του, τα τέκνα (ή "τέκνα") του, θα το διαπιστώσει. Δεν είναι και δύσκολο. Χρειάζεται βέβαια λίγη ειλικρίνεια. (δεν είναι έκδηλο αυτό και στην βραδιά του Παρνασσού; δεν δέσποζαν και εκεί οι οργανωσιακοί; δεν εννοούμε ασφαλώς μόνο την βραδιά αυτή, αλλά γενικά την διαγωγή του και την συτροφιά του)
Είναι μία σκέτη αδικία να κατηγορούνται αυτοί που δεν συμφωνούν με τον Γιέφτιτς για οργανωσιακή τους ιδιότητα. Μάλλον περί αντιθέτου πρόκειται.
Το μη οργανωσιακό δεν υποφέρει τον Γιέφτιτς. Και αντίστροφα.
Για το πλήθος των πλανών του, μέσα σε θεολογικά του κείμενα, δεν θα μιλήσουμε τώρα ("παλαμική" θεολογία, "προσωπικές" ενέργειες, μοναρχία του Πατρός...).
Αυτά έρχονται.
Αυτός που δεν συμφωνεί με τον Γιέφτιτς, και με την νοοτροπία του, πρέπει να βγει από την Εκκλησία; Δεν είναι σκληρός αυτός ο λόγος; Και που βασίζεται; Σε ποια αρμοδιότητα άλλωστε;
Άμα αρχίσουμε έτσι, που θα φθάσουμε τότε;
Αρκεί να δει κανείς λίγο το βίντεο από τον Παρνασσό, να δει το (παραμορφωμένο) πρόσωπό του, να άκουσει τα παραμύθακια που λέει, και θα καταλάβει περί τίνος πρόκειται. Ποιο πνεύμα τον κατέχει παραμορφώνοντας ούτως το πρόσωπό του;
Ευχαριστίες όμως οφείλουμε στον καλό φίλο Παναγιώτη Ανδριόπουλο, ο οποίος χειρίζεται με τόση ευρύτητα και αγάπη το ιστολόγιο Ιδιωτική Οδός, παρέχοντας ένα πεδίο συζητήσεως και αλλαγής απόψεων που σπανίως συναντάται. Είναι αξιοζήλευτη η αρετή του αυτή, η οποία όμως, δυστυχώς, όπως βλέπουμε, δεν μιμείται.
Αναγνωρίζω και χαίρομαι για τη φιλική διάθεση και όχι για βλέψεις διαξιφισμών. Συμφωνώ και προσυπογράφω.
Δημοσίευση σχολίου