ΟΙ "ΕΞΗ" ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΣΤΗΝ ΟΙΚΙΑ ΚΑΤΑΚΟΥΖΗΝΟΥ

φωτο: Κωστής Παπαδόπουλος

Σήμερα Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013 και ώρα 13.30, στην Οικία Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού  στο Σύνταγμα  (Λεωφ. Αμαλίας 4, 5ος  όροφος) η Ένωση Ελλήνων Χαρακτών κόβει την πίτα της και διοργανώνει μια εκδήλωση για τα μέλη και τους φίλους της. 

Το Γυναικείο Φωνητικό Σύνολο «έξΗ» θα παρουσιάσει τον κύκλο πέντε  τραγουδιών για SSM  και πιάνο του David Stone (γενν. 1922), και τέσσερα τραγούδια (από τα έξι του κύκλου) του ούγγρου συνθέτη  Miklós Kocsár (γενν. 1933) σε ποίηση C. Sandburg. 

Το σύνολο αποτελούν (στη φωτoγραφία από αριστερά): 

Ευτυχία Γεωργακοπούλου, Βάσω Καριώτη, Μορφούλα Παπαγεωργίου, Αγγελική Κρεμπενιού, Κυριακή Τροχάνη και Δάφνη Πανουργιά. 

Στο πιάνο θα είναι ο Πέτρος Μπούρας. 

Παραθέτουμε στη συνέχεια την μετάφραση των πέντε ποιημάτων - τραγουδιών του Stone. 

Five Songs for S.S.A and piano David Stone 

I.Winter, στίχοι: Walter de la Mare 

II. Sleighing, στίχοι: Edgar Allen Poe 

III. A widow bird sate mourning, στίχοι: Percy Bysshe Shelley 

IV. Up in the morning, στίχοι: Robert Burns 

V. To a snowdrop, στίχοι: Percy Bysshe Shelley 

1. Χειμώνας  

Ο κρύος χιονιάς λυσσομανάει στα ξερά κλαδιά... ο θολός ήλιος τελειώνει το ταξίδι του, αφήνοντας το ύστατο του φως στα απόκοσμα, κατάλευκα χωράφια. Πηχτό πέφτει το σκοτάδι και σιγά-σιγά ανάβουν οι φωτιές... και σύντομα, πάνω από αυτήν την θάλασσα της παγωμένης άχνης ίπταται η Σελήνη. 

2. Στο έλκηθρο 

Καμπανάκια! Άκου τα έλκηθρα με τ’ ασημένια καμπανάκια! Τι χαρές προμηνύουν μέσα στην παγωμένη νύχτα, κάτω από τ’ άστρα που τρεμοπαίζουν! Όλη η πλάση μοιάζει να τρεμοφέγγει με κρυστάλλινη ευχαρίστηση. Άκου πως κρατούν τον χρόνο σε ένα είδος Ρουνικής ρίμας, ακολουθώντας τις μεταλλαγές των αστραφτερών νεφελωμάτων!... 

3. Το μοναχικό πουλί στεκόταν θρηνώντας...  

Το μοναχικό πουλί στεκόταν θρηνώντας μέσα στην χειμωνιά. Ούτε φύλλο στα κλαδιά, ούτε άνθος στη γη και στον αέρα σχεδόν καμία κίνηση... παρά μονάχα ο ήχος του μύλου που γυρνούσε. 

4. Πρωινό ξύπνημα

Το πρωινό ξύπνημα δεν το αγαπώ! Όταν οι λόφοι είναι σκεπασμένοι χιόνι, ο αέρας φυσομανάει παγωμένος και τα πουλιά τιτιβίζουν χωρίς να πετούν και η μέρα θυμίζει βράδυ, ξέρω πως είναι χειμώνας! 

5. Στο Λουλούδι του Χειμώνα 

Μοναχικό λουλούδι, πνιγμένο στο χιόνι, σε βλέπω ξανά να γέρνεις ντροπαλά, σχεδόν σαν απρόσκλητος επισκέπτης. Κι ενώ οι καταιγίδες λυσσομανούν στα βουνά, ο ήλιος ενεδρεύει στις πλαγιές. Όμως, είσαι ευπρόσδεκτο σαν φίλος που οι προθέσεις του υπερβαίνουν τις υποσχέσεις του. Σύντομα θα έρθει ο Μάης με τα μυρωδάτα άνθη και τότε θα θυμάμαι την ταπεινή σου χάρη, αγνό Λουλούδι του Χειμώνα, θαρραλέε προάγγελε της Άνοιξης!