Τα οστά του Μητροπολίτου Παλαιών Πατρών Γερμανού από την βιβλιοθήκη της Δημητσάνας όπου φυλάσσονται, μεταφέρθηκαν το απόγευμα της περασμένης Κυριακή στο Ναό του Αγίου Ανδρέα της Πάτρας, όπου και παρέμειναν για τρεις ημέρες. Η υποδοχή των οστών του Ιεράρχη και ήρωα της ελληνικής επανάστασης του 1821, έγινε με στρατιωτικές τιμές και την παρουσία πλήθους πιστών, ιερέων και ιεραρχών. Η μεταφορά των οστών του Παλαιών Πατρών Γερμανού, έγινε με πρωτοβουλία του Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσόστομου για την επέτειο των 200 χρόνων από την επανάσταση.
Ωστόσο, τόσο ο τρόπος υποδοχής, όσο και η ίδια η μεταφορά των οστών, συνάντησαν και αντιδράσεις. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα έγραψε ο πατρινός θεολόγος Παναγιώτης Ανδριόπουλος, ο οποίος σε άρθρο του ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Προφανώς μη έχοντας να επιδείξει κάτι ουσιαστικό η Μητρόπολη Πατρών για να τιμήσει την επέτειο, έφερε τα οστά της εμβληματικής φυσιογνωμίας του Γερμανού, νομίζοντας ότι συμβάλλει στην «τόνωση του εθνικού φρονήματος».
Όμως το όλο σκηνικό, όπως εξελίχθηκε, κατά την υποδοχή των οστών (Παρασκευή 11 Ιουνίου 2021), συνιστά «ημέρα θεολογικού πένθους σήμερα στην Πάτρα», όπως έγραψε στον τοίχο του στο facebook ο θεολόγος και φυσικός Παναγιώτης Μπούρδαλας. Θεωρεί πως πρόκειται για παραχάραξη κριτηρίων και εξηγεί:
«Η κυριαρχία της “ελληνοχριστιανικής” ερμηνείας της ελληνικής επανάστασης του 1821, η μετατροπή της σε ιδεολογία και εξ αυτής στην αίρεση του εθνοφυλετισμού – που έχει καταδικαστεί από Μεγάλη Σύνοδο- έφερε από χθες βράδυ (σ.σ. το βράδυ της Παρασκευής) την παραχάραξη των κριτηρίων για το ποια οστά προσκυνούνται στην ορθόδοξη χριστιανική εκκλησία. Γι αυτό στην Ι. Μητρόπολη Πατρών η ευθύνη τεράστια!
Ως γνωστόν μόνο τα ιερά λείψανα, δηλαδή τα οστά οσίων ή μαρτύρων της πίστης, ήτοι των αναγνωρισμένων αγίων με τα ορθά κριτήρια της Εκκλησίας τιμούνται και προσκυνούνται, ως φορείς των θείων χαρισμάτων.» […]
Εγώ θα σταθώ στην αισθητική του πράγματος.
Πλήθος ιερέων πλαισιώνουν το στρατιωτικό αυτοκίνητο που μεταφέρει τα οστά του Π.Π. Γερμανού, το οποίο προσεγγίζει τον ναό του Πολιούχου Αγίου Ανδρέου. Σταματάει και αίφνης πετάγονται χορευτές κι …αρματωμένοι οι οποίοι χορεύουν το τσάμικο «Χαρά που το ‘χουν τα βουνά», των ιεραρχών και των ιερέων όντων σε «στάση προσοχής»!
Για την ιστορία να πούμε εδώ ότι το τραγούδι αυτό, που αναφέρεται στην ύψωση του λαβάρου της Επανάστασης από τον Γερμανό, είναι ένα δημοτικοφανές άσμα, πάνω στη μουσική του γνωστού παραδοσιακού “Να ‘ταν τα νιάτα δυο φορές”, αφού καταγράφηκε καθ’ υπαγόρευση του Αρχιμανδρίτη Δαμασκηνού Γεωργίου της Μονής Αγίας Λαύρας το 1938.
Από αυτή τη σκηνή, λοιπόν, στα προπύλαια του Αγίου Ανδρέου, έλειπε μόνο ο Γιώργης Παπαδόπουλος για να σύρει τον χορό. Νομίζω, πάντως, πως ούτε η χούντα των συνταγματαρχών θα την σκεφτόταν έτσι. Αλλά εδώ εμπνευστής είναι ο …ευφάνταστος μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος Σκλήφας.
Αφού τελείωσε ο τσάμικος αμέσως άρχισε ο «Εθνικός ύμνος», ο οποίος εψάλη και στο τέλος της Δοξολογίας εντός του ιερού ναού. Δύο φορές για να τον εμπεδώσουμε! Δυστυχώς και ο Εθνικός ύμνος στην υπηρεσία του απόλυτου κιτς!»
(από την εφημερίδα «Νεολόγος»).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου