"ΠΟΙΜΕΝΑΣ Ή ΤΥΡΑΝΝΟΣ" ΤΟΥ ΦΩΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ (ΒΙΝΤΕΟ)

Στο πλαίσιο του προγράμματος Φιλαναγνωσίας του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Νέου Ψυχικού, συγγραφείς μιλούν για τα βιβλία τους. 

Παραθέτουμε εδώ το βίντεο της πρόσφατης διαδικτυακής παρουσιίασης, που αφορά στο βιβλίο «Ποιμένας ή τύραννος», του Φώτη Βασιλείου (εκδ. Αρμός). 

Για το θέμα του βιβλίου, που είναι ο πατέρας στην χριστιανική λογοτεχνία της ύστερης αρχαιότητας, συνομιλεί με τον συγγραφέα, ο Αρχιμ. Μιχαήλ Σταθάκης, Αρχαιολόγος - θεολόγος, προϊστάμενος του Ι. Ναού Αγίου Γεωργίου Ν. Ψυχικού. 

Ο Φώτης Βασιλείου είναι Επίκουρος Καθηγητής Βυζαντινής Ιστορίας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Στον πυρήνα των ερευνητικών του ενδιαφερόντων βρίσκεται ο βυζαντινός άνθρωπος και ο τρόπος με τον οποίο επηρεάστηκε, αντέδρασε και αφομοίωσε τις πολιτικές αλλαγές, τις πολεμικές συγκρούσεις και τις μεγάλες ιδεολογικές, αξιακές, πνευματικές και θρησκευτικές μετατοπίσεις. Επιπλέον, ασχολείται με ζητήματα προσωπογραφίας, ιδεολογίας, κοινωνικού φύλου, ταυτότητας και εικόνας, κοινωνικών και διαπροσωπικών σχέσεων. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικούς τόμους και έγκριτα διεθνή επιστημονικά περιοδικά.  

Τεχνική επεξεργασία βίντεο: Κατερίνα Λεονάρδου.     

   

Σε μια κοινωνία μοιρασμένη ανάμεσα σε χριστιανούς και εθνικούς που είχε απολέσει την πολιτική σταθερότητα της πάλαι ποτέ κραταιάς ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και που γνώριζε καινούργιες αυθεντίες, ο κόσμος της ύστερης αρχαιότητας που ξεπρόβαλε ήταν ένας κόσμος "μικτός", κινητικός και αβέβαιος. Εξοπλισμένος με την παντοδύναμη εξουσία που του δίνει πρώτα η πανάρχαιη παράδοση της μεσογειακής οικογένειας και επισφραγίζει ύστερα ο ρωμαϊκός νόμος, ο πατέρας γνωρίζει τότε μια καίρια αμφισβήτηση. Οι νέες αξίες που θεμελιώνονται στη χριστιανική πίστη και η έξοδος από την κοινωνία και την οικογένεια που πρεσβεύει ο μοναχισμός γεννούν νέες πραγματικότητες στις σχέσεις πατέρα και τέκνων που αφήνουν οπωσδήποτε το στίγμα τους τόσο στην αγιολογική όσο και στην πατερική γραμματεία. Για την δημιουργική ενασχόληση με μια περίοδο όπως η πολυσύνθετη ύστερη αρχαιότητα και την πραγμάτευση ενός θέματος που έχει διαχρονική σημασία δεν αρκεί η απλή ταυτότητα του ιστορικού. Για να "τα καταφέρει" κανείς με τη διπλή αυτή απαίτηση χρειάζονται και άλλα εφόδια, όπως γνώση των προβληματισμών των σύγχρονων κοινωνικών επιστημών, τριβή με την παγκόσμια λογοτεχνία και προπαντός ευρύτητα και ευαισθησία στον τρόπο ανάγνωσης κειμένων που γράφτηκαν με τις αισθητικές προδιαγραφές της εποχής τους αλλά είχαν στόχο να την ξεπεράσουν. Εγχείρημα δύσκολο και γι' αυτό ίσως σπάνιο, οι επιστημονικές εργασίες που ανήκουν στο χώρο των βυζαντινών σπουδών είτε αφορούν στην ύστερη αρχαιότητα είτε στο κυρίως Βυζάντιο) να μπορούν να προκαλέσουν το ενδιαφέρον ανθρώπων πέραν του κύκλου όσων εντρυφούν είτε επαγγελματικά είτε ερασιτεχνικά σ' αυτές. (Από το Προλόγισμα στο βιβλίο του Στέφανου Ευθυμιάδη).