ΔΙΑΘΕΣΙΜΑ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΤΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΣΟΛΩΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ

Με την ευκαιρία της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης, 21 Μαρτίου 2020, το Μουσείο Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων, συνεχίζοντας την αναστολή της επισκεψιμότητάς του λόγω κορωναϊού, καλεί τους φίλους του και κυρίως τη μαθητική κοινότητα, στο πλαίσιο της εξ αποστάσεως ασύγχρονης εκπαίδευσης, να ανακαλύψει και να ξεφυλλίσει τα αυτόγραφα του Εθνικού Ποιητή.

Ειδικότερα το χειρόγραφο Ζακύνθου 9,7 που σχετίζεται με το Γ΄ Σχεδίασμα των Ελεύθερων Πολιορκημένων, το χειρόγραφο 9,13 που σχετίζεται με τη «Γυναίκα της Ζάκυθος», αλλά και τις σκόρπιες επεξεργασίες από τον «Ύμνο εις την Ελευθερία», το ανολοκλήρωτο έργο «Εις Μάρκο Μπότσαρη», τον «Κρητικό», το «Λάμπρο», κ.ά. 

Η δράση αποτελεί μέρος της ψηφιακής έκθεσης-αφιερώματος: «Η Ελληνική Επανάσταση στο Μουσείο Σολωμού» και πραγματοποιείται στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του Μουσείου, στο πλαίσιο των επετειακών εορτασμών για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση. 

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

Κλείνοντας τα μάτια στις 9 Φεβρουαρίου του 1857 ο Διονύσιος Σολωμός άφηνε πίσω του ελάχιστο δημοσιευμένο έργο. Τα περισσότερα και τα πιο σημαντικά ποιήματά του έμεναν ανολοκλήρωτα, γραμμένα σε τετράδια και σε πολυάριθμα λυτά φύλλα και δίφυλλα. Αμέσως μετά το θάνατο του Σολωμού, τα πολύτιμα χειρόγραφά του αποτέλεσαν τη βάση της πρώτης μεταθανάτιας συγκεντρωτικής έκδοσης του έργου του, δημοσιευμένου και αδημοσίευτου, της περίφημης έκδοσης των Ευρισκομένων (Κέρκυρα 1859), την οποία επιμελήθηκε ο φίλος και μαθητής του Ιάκωβος Πολυλάς. 

Σήμερα, τα χειρόγραφα που περιέχουν τα έργα του Σολωμού βρίσκονται στη Ζάκυνθο (στο Μουσείο Σολωμού και επιφανών Ζακυνθίων) και στην Αθήνα, σε τρία διαφορετικά σημεία: στην Ακαδημία Αθηνών, στην Εθνική Βιβλιοθήκη και στην ιδιωτική βιβλιοθήκη Σπυρίδωνος Λοβέρδου (ένα χειρόγραφο). Η διαδρομή που έκαναν μέχρι να φθάσουν από τα χέρια του δημιουργού τους στους τόπους της σημερινής φύλαξής τους δεν ήταν δίχως περιπέτειες. 

Η συλλογή του Μουσείου Σολωμού και επιφανών Ζακυνθίων συγκροτήθηκε το 1898, με την ευκαιρία του εορτασμού των εκατό χρόνων από τη γέννηση του Σολωμού. Τότε η Ασπασία Σορντίνα Ρίγκλερ, αδελφή της γυναίκας του Ιάκωβου Πολυλά, του φίλου και εκδότη των λογοτεχνικών καταλοίπων του ποιητή (Ευρισκόμενα), κατέθεσε στην Τεκτονική Στοά Ζακύνθου (μετέπειτα Μουσείο Σολωμού) όσα σολωμικά χειρόγραφα είχαν μείνει στα χέρια του Πολυλά, ενόψει της νέας έκδοσης του σολωμικού έργου που ετοίμαζε σε συνεργασία με τον Γεώργιο Καλοσγούρο. Το 1953 η συλλογή χειρογράφων του Μουσείου κινδύνεψε και αυτή από τον καταστροφικό σεισμό και τα επακόλουθά του, ωστόσο διασώθηκε χάρη στην επέμβαση του Νικόλαου Βαρβιάνη.