ΡΟΥΛΑ ΠΑΤΕΡΑΚΗ: Η ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΤΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ...ΠΡΟΣ ΔΑΜΑΣΚΟΝ

Σήμερα, Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2015, στις 8 το βράδυ, η σκηνοθέτης Ρούλα Πατεράκη μιλάει στο Ραδιόφωνο της Εκκλησίας 89,5 και στον ιερέα και σκηνοθέτη π. Πέτρο Μινώπετρο, για την έννοια του ιερού, την τραγωδία, τους συγγραφείς Ίψεν, Στρίνμπεργκ και Μπέκετ, καθώς και την προσφορά του Μίνωα Βολανάκη.

Η συγκεκριμένη εκπομπή του κύκλου "Από τέχνη σε τέχνη" μεταδίδεται σε επανάληψη με αφορμή την παράσταση «Ο Θάνατος και ο Αγρότης» του Johannes von Tepl που παίζεται στο θέατρο Faust σε σκηνοθεσία και ερμηνεία της Ρούλας Πατεράκη, 

Θυμάμαι έντονα την ηθοποιό Ρούλα Πατεράκη στις "Ευτυχισμένες Μέρες" του Μπέκετ - που έχει αφήσει εποχή! -, ως Ρεβέκκα Βεστ στο Ρόσμερσχολμ του Ίψεν. Θυμάμαι το παίξιμό της και την σκηνοθεσία της στην Έντα Γκάμπλερ του Ίψεν. Νομίζω πως είχε ιδιαίτερη απήχηση γιατί ταίριαξε ο ψυχισμός της ηθοποιού με το εσωτερικό πεδίο του μυθικού προσώπου κι εκεί έγινε μια περίεργη αλχημεία ταύτισης και διαφοροποίησης που έδωσε μια ανάγλυφη προοπτική στο κείμενο. Γιατί ο ψυχισμός της Ρούλας Πατεράκη είναι ...λαβύρινθος!

Και διαβάζω ότι τον Μάϊο του 2016 η Ρούλα Πατεράκη θα ανεβάσει την περίφημη τριλογία του Στρίνμπεργκ Προς Δαμασκόν, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. 

Ο τίτλος Προς Δαμασκόν αναφέρεται στη μεταστροφή του Αποστόλου Παύλου από απηνή διώκτη των χριστιανών (ως Σαούλ) σε Απόστολο των Εθνών, ύστερα από θαύμα που συνέβη ενώ βρισκόταν καθ' οδόν προς τη Δαμασκό. Νομίζω πως καταπιάνεται μ' αυτό το έργο γιατί πρεσβεύει ότι: 

«Μόνο ο Στρίντμπεργκ και οι τραγικοί αγγίζουν το βάθος του ασυνειδήτου». 

Η Ρούλα Πατεράκη είναι γνησίως αντισυμβατική, είναι μία φιλόσοφος της σκηνής. Ακόμα και όταν σκηνοθετεί Ρουβά, που δεν μου αρέσει. 

Γιατί η Ρούλα Πατεράκη, κατά δήλωσή της, θα ήθελε να ζει στη νέα Ιερουσαλήμ!
Π.Α.Α.