ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΥΜΝΟΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Ο φιλόλογος, συνθέτης και εραστής της Πόλεως Θωμάς Κοροβίνης – υπηρέτησε ως εκπαιδευτικός και σε σχολεία της Ομογένειας στην Πόλη - προέβη σε μια ανθολόγηση και μετάφραση ποιημάτων Τούρκων ποιητών για την Βασιλίδα.
Από τις εκδόσεις Οδός Πανός το 2000, κυκλοφόρησε, φίλοι της Ιδιωτικής Οδού, ένα μικρό βιβλίο 65 σελίδων με τίτλο: «Τούρκοι ποιητές υμνούν την Κωνσταντινούπολη». Αυτή η ανθολογία περιέχει επιλεγμένα ποιήματα Τούρκων, που έζησαν και δημιούργησαν στον 20ο αιώνα, εμπνευσμένα από την ιστορία, τις φυσικές καλλονές και την καθημερινή ζωή στην Πόλη. Το βιβλίο κοσμείται από φωτογραφίες της Κωνσταντινούπολης (το διάστημα 1955-1960) του διάσημου φωτογράφου Ara Güler.

Ποιητές όπως ο γνωστός στην Ελλάδα Ναζίμ Χικμέτ και οι Ορχάν Βελή Κανίκ, Οϊζκέρ Γιασίν, Μπεντρί Ραχμί Εγιούμπογλου, Αντνάν Μπουράκ κ.α υμνούν κυριολεκτικά την Πόλη: την απεραντοσύνη της, την θάλασσά της, τους ήχους της, τους δρόμους της, τους ανθρώπους της, τις κρήνες της, τις γέφυρές της, τις μεταμορφώσεις της μέσα στη μέρα, τα πάντα της…

Σας παραθέτω μερικούς σκόρπιους στίχους – ύμνους στην Πόλη. Παρακαλώ προσέξτε το πάθος των Τούρκων γι’ αυτήν:

Χαράζω στο στήθος μου μιαν Ιστανμπούλ

Άνοιξε τον κόρφο σου, Ιστανμπούλ και ήρθα
Έχω μεγάλο πάθος, νοσταλγία ανείπωτη

Εσύ θα με τρελλάνεις Ιστανμπούλ

Μια πέτρα της Σταμπούλ, της ασύγκριτης κι ανεκτίμητης πόλης, αξίζει όσο ολόκληρη Περσία. Στ’ αλήθεια ο Παράδεισος είναι εδώ.

Με τα εκατό χιλιάδες μάτια μου σε σεργιανίζω Ιστανμπούλ

Η Ιστανμπούλ προχωρεί χωρίς να φοβάται τις αλλαγές των καιρών.