ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΖΙΑΣ: ΜΑΡΙΟΝΕΤΤΕΣ Α.Ε. (Κωμειδύλλιο)

Τι πράγμα είναι τα σύννεφα; Pier Paolo Pasolini,1967

ΜΑΡΙΟΝΕΤΤΕΣ Α.Ε. (Κωμειδύλλιο) 

Στοὺς δρόμους τῆς πόλης ἐμφανίστηκε 

ὡραία, τολμηρή, οὐράνια, 

λεπτὴ μία ρέγκα Πολωνέζικη. 

Πούλησε τὸ βαρέλι της ἀγόρασε στολὴ 

κάθεται στὸ καφενεῖο Ἄστυ, 

στὴν μπυραρία τῶν καταθλιπτικῶν πίνει ἀντισηπτικό. 

Τὸ πλῆθος τὴν περίμενε στὴν αἴθουσα ὀδύνης. 

Οἱ νεόνυμφοι εἶχαν χάσει ἕναν γάμο, 

ὁ βαπτισμένος τὴν κηδεία, 

ὁ τελώνης μετράει τὰ χρυσά του 

καὶ οἱ καλεσμένοι —δοῦκες, βασιλιάδες, 

παλλακίδες— ἐμπορεύονται 

δαντέλλες, δαχτυλίδια, βελοῦδα… 

Ἡ μαρκησία-Αὐτόματο οὐρλιάζει: 

—Τράβηξε, Δήμιε, τὴν ἀγχόνη-ἀλεξικέραυνο! 

Στὸ Πάνθεον τῶν ἡρώων, ἡ ρέγκα-κυβερνήτης 

μὲ γαλόνια σέρνει τὴν Δόξα ἀπ΄τὸ λουρί. -

41ος Παράλληλος, Γιώργος Κοζίας, Εικονογράφος: Εύη Τσακνιά, Αθήνα, Στιγμή, 2012 

Το ποίημα του Γ. Κοζία - δεν ξέρω γιατί - μου θύμισε ένα ξεχασμένο τραγούδι, σε μουσική Ντίνας Χατζηνικολάου και στίχους Μαρίας Γκόπη, από την μακρινή εποχή του Νέου Κύματος, με την αισθαντική Πόπη Αστεριάδη. "Η μαριονέττα". Έχει κάτι από την πίκρα την ανθρώπινη...

Ας το ακούσουμε.