Φίλοι της Ιδιωτικής Οδού μού κοινοποίησαν κείμενο κάποιου κ. Ιωάννη Τάτση – θεολόγου, αν δεν απατώμαι – με τίτλο: Θλίψεις, δοκιμασίες και διωγμοί των αγωνιστών της πίστεως (Ορθόδοξος Τύπος 17.9.10).
Το κείμενο αυτό είναι εν πρώτοις βλάσφημο, διότι εξισώνει – φευ! - τους πραγματικούς και σκληρούς διωγμούς που υπέστησαν οι Πατέρες της Εκκλησίας, με αυτούς – τους ανύπαρκτους ουσιαστικά – των σύγχρονων “συνεχιστών της ιδίας αυτής πατερικής Παραδόσεως”!
Μας λέει, δηλ. ο κ. Τάτσης, πόσο υποφέρουν οι “αντι-οικουμενιστές” από τους οικουμενιστές.
Φυσικά η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική απ' αυτήν που θέλει να μας παρουσιάσει ο κ. Τάτσης. Γιατί οι “αντι-οικουμενιστές” είναι τόσο οργανωμένοι ώστε τους φοβούνται και οι Επίσκοποι και οι θεολόγοι και πολλοί άλλοι που δεν θέλουν να “πέσουν στο στόμα τους”. Μια σύντομη περιήγηση στα “αντι-οικουμενιστικά” ιστολόγια μας πείθει. Ο λεκτικός προπηλακισμός, η συκοφαντία, η βία που ασκείται εναντίον των “οικουμενιστών” όπου γης, είναι άνευ προηγουμένου.
Πρόσφατη ...λεία τους ο Πατριάρχης Σερβίας Ειρηναίος, τον οποίο ευλαβούμαι μόνο και μόνο για όσα του σέρνουν “οι φύλακες της πίστεως”.
Ας καταθέσω, όμως, την προσωπική μου εμπειρία. Τόλμησα να εκφράσω θέσεις αντίθετες απ' αυτές των “αντι-οικουμενιστών” και έπεσαν να με κατασπαράξουν. Ο αφορισμένος Νικόλαος Σωτηρόπουλος, με ισχυρά ερείσματα στους οργανωσιακούς κύκλους της Πάτρας, ζητούσε επίμονα τον διωγμό μου από την Μονή Γηροκομείου, όπου υπηρετούσα ως ψάλτης. Κάτι που κατάφερε τελικά, μετ' ου πολύ, ο “παποφάγος” αρχιμ. Κύριλλος Κωστόπουλος, πάλι επειδή τόλμησα να μην σπεύσω να υιοθετήσω τις “ορθόδοξες” θέσεις του. Τσιράκια του Σωτηρόπουλου και άλλοι τέτοιοι - χριστιανοί από κούνια... - έσπευσαν να με σπιλώσουν στην εργασία μου, να διαδώσουν τερατώδεις φήμες για το πρόσωπό μου, να ξεκινήσουν μια εκστρατεία κατασυκοφάντησης με κάθε τρόπο. Η επιθετικότητά τους δεν αναχαιτιζόταν από κανένα σώφρονα χριστιανό, ο οποίος ήθελε να τα 'χει καλά μαζί τους κι έτσι έπινε το αμίλητο νερό.
Ποιο διωγμό, λοιπόν, αγαπητέ μου κ. Τάτση και ομόφρονες, έχουν υποστεί οι αρχιμανδρίτες Κύριλλος Κωστόπουλος, Νικόδημος Πετρόπουλος, Τιμόθεος Παπασταύρου ή ο ιερέας Αναστάσιος Γκοτσόπουλος – για να αναφερθώ μόνο σε Πατρινά παραδείγματα – για την έκφραση των “αντι-οικουμενιστικών” τους θέσεων; Απολύτως κανένα. Και ούτε πρόκειται να υποστούν.
Αυτά τα ολίγα για να μη μας κοροϊδεύετε απροκάλυπτα κ. Τάτση.
3 σχόλια:
Παναγιώτη κράτα γερά, όσο για τη θέση σου στη Μονή, δεν σ'έφαγαν αυτοί, αλλά ο Σίμος,και για την δουλειά σου ας είναι καλά οι "φίλοι σου" και ο αρχιθύτης!!!
Έχεις ΜΕΓΑΛΟ δίκιο για όσα γράφεις
αγαπητέ κ.Παναγιώτη!Περιέρχομαι κα-
θημερινά ένια ιστολόγια και βλέπω τα ΧΑΛΙΑ στα οποία μπορεί να φθά-
σει ο άνθρωπος με φανατισμένο άρα και ΣΔΕΣΗΠΟΤΑ νούν!Φαντάσου ότι σε αποκαλούν βόθρο-ιστολόγιο ενός τυχά
ρπαστου βορειοελλαδίτη "δημοσιογρά
φου"-,που εσχατως ασχημονεί και με την αγιότητα ή μη του Χρυσοστόμου
Σμύρνης!Κάποιος καθηρημένος αρχιμα
νδρίτης Τρικαμηνάς-"ήρωας"της πίστε
ως κατ'αυτούς τον θέλει μασόνο-!!ΔΥΣΤΥΧΩΣ φαίνεται ότι οι φανατισμέ-
νοι ΜΟΝΟ χριστιανοί ΔΕΝ είναι!!
Άλλωστε το έχω ξαναγράψει ότι οι παντοειδείς "εκκλησιαστικές" οργα-
νώσεις δεν είναι τίποτα άλλο παρά
δηλητηριώδεις ΣΦΗΚΟΦΩΛΙΕΣ!
H ύπαρξη των αυτο-αποκαλούμενων "αντι-οικουμενιστών" είναι η οργανωμένη παρουσία των παλαιομερολογιτών και της νοσηρής νοοτροπίας των στο χώρο της Εκκλησίας.
Οι παλαιομερολογίτες φυτοζωούν δίκην ζιζανίων-μη έχοντας δική τους ζωή προσπαθούν να επιβιώσουν με τον καταγγελτικό τους λόγο, που αφορά ενέργειες της Εκκλησίας, την οποία θεωρούν πλανεμένη, αλλά.... με αυτήν ασχολούνται.
Οι ίδιοι δεν έχουν να παρουσιάσουν καμμιά ουσιαστική χριστιανική μαρτυρία στο σύγχρονο κόσμο-υπάρχουν μόνο ως καταγγέλλοντες.
Οι "αντι-οικουμενισταί", φατριάζουν, αυτοικανοποιούνται με την δήθεν "μαρτυρία" τους και αυτοηδονίζονται με τους δήθεν διωγμούς τους.
ο σάλος.
Δημοσίευση σχολίου