Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΧΩΡΕΙ

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου

amen.gr

O αντιπρόεδρος του Τμήματος των Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας πρωθιερέας κ. Νικόλαος Μπαλασώφ, σε δηλώσεις του στην Κωνσταντινούπολη, στο πλαίσιο της επίσκεψης του Πατριάρχου Κυρίλλου, υπενθύμισε πως «στην Τουρκία σήμερα ζουν μόνιμα πάνω από δέκα χιλιάδες Ρώσοι πολίτες, ένα ποίμνιο το οποίο συνεχώς αυξάνεται, σε αντίθεση με την ελληνική κοινότητα που ολοένα και μειώνεται, αφού σύμφωνα με στοιχεία του 2008, δεν υπερβαίνουν τους 1.500».
Μας έθεσε, λοιπόν, και πάλι προ οφθαλμών ο πρωθιερέας Μπαλασώφ τη λογική των αριθμών. Προσφιλής η λογική στην ...αυτοκρατορία της Ρωσικής Εκκλησίας, που αναμφισβήτητα είναι η πολυπληθέστερη εκ των Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών.
Όμως, η λογική της Εκκλησίας δεν έχει να κάνει με αριθμούς, νούμερα και στατιστικές πάσης φύσεως.
Ο Χριστός με την παραβολή του Καλού Ποιμένος όχι απλώς μας είπε «μη φοβού το μικρόν ποίμνιον», αλλά μας υπέδειξε εμφαντικά την αξία του ενός και μόνου προβάτου, το οποίο τρέχει να βρει με πάθος ο ποιμένας του που το έχασε. Κι ακόμα μας δίδαξε ο Κύριος ότι «μικρά ζύμη όλον το φύραμα ζυμοί». Και μόνο το παράδειγμα των δώδεκα Αποστόλων που εφώτισαν την οικουμένη αρκεί. Και γενικώς, η Εκκλησία στην αυθεντικότητά της, στην όντως φύση της, δεν διέπεται από τη λογική των αριθμών, αφού ο Χριστός μας διαβεβαίωσε: «λέγω υμίν ότι ούτως χαρά εν τω ουρανώ έσται επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι ή επί ενενήκοντα εννέα δικαίοις οίτινες ου χρείαν έχουσιν μετανοίας».
Βέβαια Εκκλησία σημαίνει πορεία στην ιστορία. Κι εκεί συναντιέται με την εξουσία. Και αυτή η συνάντηση επιβάλλει, δυστυχώς, τη λογική της εξουσίας, ήτοι το δίκαιο του ισχυροτέρου, την ισχύ των αριθμών, του χρήματος, της εξουσιολαγνείας σ’ όλες της τις μορφές.
Με την πτώση της Πόλης οι Ρώσοι ανέπτυξαν την θεωρία «περί Τρίτης Ρώμης», βασιζόμενη στη δουλεία των Ρωμιών. Τελειώσατε εσείς, τώρα εμείς. Με λιγότερη ή περισσότερη ένταση κάθε φορά, στο διάβα της ιστορίας, η Μόσχα επανέρχεται σ’ αυτή τη λογική της. Πόσο μάλλον στις μέρες μας που η Ρωσική Εκκλησία, απαλλαγμένη από το άχθος του κομμουνισμού και ζώντας λαμπρές ημέρες, επιδιώκει, ακόμα και συγκαλυμμένα, να «περάσει» την εξουσιαστική λογική της Ορθόδοξης Υπερδύναμης.

Η Μόσχα, βέβαια, κάνει τη δουλειά της. Εμείς οι Έλληνες τι κάνουμε;
Δυστυχώς, πολλοί εξ’ ημών, κυρίως οι πολέμιοι του Φαναρίου - ούτε οι Τούρκοι έτσι! - επικαλούνται την λογική των αριθμών: «Μια χούφτα έχουν απομείνει εκεί. Τι θέλουν πιά; Μητροπολίτες χωρίς ποίμνιο. Ο Πατριάρχης και δυο χιλιάδες Ρωμιοί το πολύ» και τα τοιαύτα.
Σε μια επιστολή «αντι-οικουμενιστή» προς τον π. Γεώργιο Τσέτση, ο οποίος εξέφρασε την αντίθεσή του στην «Ομολογία Πίστεως» που διακινείται παντού, γράφτηκε ότι: «Σεις ασχολείστε με τον οικουμενικό διάλογο γιατί πάντοτε είχατε ολιγάριθμες κοινότητες (στην Ελβετία) υπό την ποιμαντική σας ευθύνη»!!!
Και η λογική των αριθμών, εκφραζόμενη πια από Ελλαδίτες εναντίον Ρωμιών (!!!) δεν έχει τέλος!
Ξεχνάμε ότι και στην Ελλάδα έχουμε χωριά και νησιά απομονωμένα, με ελάχιστους κατοίκους; Όσοι ιερείς (πρέπει να) έχουν την ευθύνη αυτών των χριστιανών είναι ...μειωμένης εκτιμήσεως επειδή υπηρετούν πέντε - δέκα ανθρώπους; Ή ο Μητροπολίτης μιας ακριτικής επαρχίας ή ενός ολιγάριθμου νησιού είναι λιγότερο Μητροπολίτης απ’ αυτόν μιας μεγαλούπολης;
Ας συνειδητοποιήσουμε ότι η λογική των αριθμών στην Εκκλησία δεν χωρεί. Δεν μιλάμε για μια αλλοτριωμένη Εκκλησία, αλλά για την Εκκλησία του Χριστού, ο οποίος ήλθε στον κόσμο για όλους και δη για τους «ελαχίστους αδελφούς», όπως μας τονίζει στην παραβολή της μελλούσης κρίσεως.
Και βέβαια προ του φρικτού βήματος του αδεκάστου Κριτού καμιά αριθμητική λογική δεν ευσταθεί. Αλλά τα πάντα γυμνά και τετραχηλισμένα για καθένα μας, ενώπιον του Παλαιού των Ημερών του Τρισαγίου.