ΟΙ ΚΑΛΟΦΩΝΙΚΟΙ ΕΙΡΜΟΙ ΤΟΥ ΦΙΡΦΙΡΗ

Οι Καλοφωνικοί ειρμοί που ερμηνεύει ο διακο – Διονύσης Φιρφιρής στο πρόγραμμα ηχογραφήσεων του Μανόλη Χατζηγιακουμή είναι πραγματικά ένα ΜΝΗΜΕΙΟ! Όλη η χαρμολύπη της Τουρκοκρατίας εκεί! Όλος ο δυναμισμός του Γένους σε περιόδους σκλαβιάς εκεί! Όλος ο παλιός αγιορείτικος μοναχισμός, τραχύς μα κι απέραντα ευγενικός εκεί!
Δεν ξέρω αν ο Νικόλαος Σμύρνης (1790 – 1887) είχε σκεφτεί τέτοιον ιδανικό ερμηνευτή όταν έγραφε «Το όμμα της καρδίας μου». Αν ο Σωτήριος Βλαχόπουλος (1830 – 1870) είχε υποπτευθεί τέτοια εσωτερική, ολότελα πνευματική ερμηνεία, στα «εξωτερικά μέλη» του.
Ο διακο – Διονύσης ψάλλει «επί πτερύγων ανέμων»! Ο ρυθμός – αν και ελεύθερος στους Καλοφωνικούς ειρμούς – είναι ποταμός! Το μέλος τονίζεται αβίαστα, αναδεικνύοντας όλες τις φράσεις και τις θέσεις που το συνέχουν. Ο Φιρφιρής ψάλλει «αγαλλομένω ποδί». Και υπομνηματίζει εμφαντικά την τραγωδία του πεσόντος ανθρώπου, αλλά και την ελπίδα της Αναστάσεώς του. Ακούστε το Κράτημα του Πέτρου Λαμπαδαρίου του Πελοποννησίου από τον διακο – Διονύση και ακούστε το, σε ποικίλες συντμήσεις και εκδοχές από σύγχρονους ψάλτες. Νομίζεις ότι πρόκειται για άλλο μέλος!

Ο Φιρφιρής βοά «Εκύκλωσαν αι του βίου με ζάλαι» και εκφράζει τον αόρατο πόλεμο που συντελείται στην ψυχή μας, τις περισσότερες φορές ανεπιγνώστως. Ψάλλοντας ο διακο – Διονύσης μας οδηγεί σε περιοχές ενσυνείδητες της ύπαρξης, όπου δεν υπάρχει απάτη ή επιτήδευση, ψευδαίσθηση ή ευσεβιστική παραίσθηση, αλλά ρωμαλέο φρόνημα, πλέριο ευαισθησίας και αληθείας!