Μόλις κυκλοφόρησε (Απρίλιος 2025) από τις εκδόσεις firebrand, Σειρά υποδαύλιση vi, η μελέτη του Saul Newman, με τίτλο: "Ο αναρχο‐μυστικισμός του Gustav Landauer και η κριτική της πολιτικής θεολογίας".
Μετάφραση: Κωστής Α. Πέτρου
Επίμετρο: Δημήτρης Μπαλτάς
Επιμέλεια: Έμη Διαούρτα - Αγαπητού.
Το βιβλίο αφιερώνεται στη μνήμη του Γιώργου Τσάκαλου (1958-2024) του βιβλιοπωλείου "Ναυτίλος".
Στο οπισθόφυλλο διαβάζουμε:
"Η «μη‐πολιτική» σκέψη του Landauer, η οποία εμπνέεται από αυτό που αποκαλώ αναρχο‐μυστικισμό και χαρακτηρίζεται από τις ιδέες της μυστικιστικής απόσυρσης, της αρνητικής σκέψης και των νέων μορφών κοινότητας και του συνεταιρίζεσθαι, μας παρέχει πραγματική πνευματική διορατικότητα.
Ξέχωρα από το αν, η πολιτική σκέψη του Landauer, είναι ή δεν είναι μια νέα πτυχή της ριζοσπαστικής πολιτικής θεολογίας –η οποία να στέκεται δίπλα σε άλλες ριζοσπαστικές συναρθρώσεις όπως η θεολογία της απελευθέρωσης, ο Χριστιανικός αθεϊσμός, ο Χριστιανικός αναρχισμός, η οικοθεολογία ή όποια άλλη χειραφετική προσέγγιση στους μετα‐κοσμικούς, εσχατολογικούς καιρούς που βρισκόμαστε– τουλάχιστον ο αναρχο‐μυστικισμός είναι ένας τρόπος του σκέπτεσθαι πολιτικά χωρίς κυριαρχία".
Ο Saul Newman είναι καθηγητής της Πολιτικής Θεωρίας στο Κολλέγιο Goldsmith του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Το ερευνητικό του ενδιαφέρον επικεντρώνεται στον χώρο της ηπειρωτικής φιλοσοφίας, της πολιτικής και κοινωνικής θεωρίας και της ριζοσπαστικής πολιτικής σκέψης. Έχει γράψει εκτεταμένα κείμενα για τον αναρχισμό και τον μετα-αναρχισμό.
Ο Δρ Φιλοσοφίας Δημήτρης Μπαλτάς στο κείμενό του, που είναι το Επίμετρο της έκδοσης, σημειώνει, μετά άλλων, τα εξής χαρακτηριστικά:
"Η μελέτη Ο αναρχο-μυστικισμός του Λαντάουερ και η κριτική της Πολιτικής θεολογίας του καθηγητή S. Newman που παρουσιάζεται σήμερα σε ελληνική μετάφραση, αποτελεί μία κριτική προσέγγιση της σκέψης του Καρλ Σμιτ (Carl Schmitt, 1888-1985) μέσῳ της θεώρησης του Γκούσταβ Λαντάουερ (Gustav Landauer, 1870-1919), την οποία ο Newman προσδιορίζει ως «αναρχο-μυστικισμό». Παρενθετικά να σημειώσω ότι ο όρος αυτός και μάλιστα αντιστρόφως, συγκεκριμένα ως «μυστικιστικός αναρχισμός», είχε χρησιμοποιηθεί παλαιότερα μεταξύ των Ρώσων διανοητών, λ.χ. στον Γκ. Τσουλκώφ (Гео́ргий Ива́нович Чулко́в, 1879-1939) και στον Ν. Μπερντιάγιεφ (Николай Александрович Бердяев, 1874-1948).
Η μελέτη του S. Newman επαναφέρει, νομίζω, στην σύγχρονη συζήτηση περί του κράτους, και μάλιστα της μορφής εκείνης που έχει διαμορφωθεί υπό την «φιλελεύθερη ιδεολογία», τις απόψεις του Γκούσταβ Λαντάουερ σε σύγκριση με την «Πολιτική Θεολογία» που είχε οριοθετήσει ο Καρλ Σμιτ. Είναι ευνόητο ότι η πραγματεία του Newman έχει έναν συνθετικό χαρακτήρα. Οι καταβολές της σκέψης του Λαντάουερ, όπως επισημαίνει και ο Newman, ανάγονται στον χριστιανικό μυστικισμό, ιδιαίτερα στον Μ. Έκκχαρτ και στον Νικόλαο Κουζάνο, αλλά και στον Λα Μποεσί, στον Προυντόν και στον Κροπότκιν.
Έτσι, με την μελέτη του Newman αναδεικνύεται το «αναρχο-μυστικιστικό στοιχείο» της σκέψης του Λαντάουερ. Τέλος, να προσθέσω ότι η παρούσα εργασία του Newman έρχεται να συμπληρώσει το κενό στην ελληνική βιβλιογραφία πάνω στην σκέψη του Λαντάουερ".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου