ΟΙ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΜΕΛΑΓΧΟΛΟΥΝΤΕΣ...

"Ανέστη Χριστός και πεπτώκασι" 

Το διαβάσαμε κι αυτό στο διαδίκτυο. Περιοδικό μεγάλης κυκλοφορίας το οποίο απευθύνεται σε γονείς, στην πασχαλιάτικη έκδοσή του είχε δημοσίευμα με τίτλο "Στην Εκκλησία". 

Στο άρθρο αυτό μια κλινική ψυχολόγος και μια παιδαγωγός προσχολικής αγωγής εφιστούν την προσοχή των γονιών, σε ότι αφορά τη συμμετοχή των παιδιών στις ακολουθίες των Σεπτών Παθών, του Ιερού Επιταφίου και της Λαμπροφόρου Αναστάσεως. 

Γράφουν λοιπόν αυτές οι "ειδήμονες" κυρίες ότι το παιδί με τη συμμετοχή του αυτή κινδυνεύει να μελαγχολήσει, να φοβηθεί και να τρομάξει στη θέα του Σταυρωμένου Ιησού, στην περιφορά του Επιταφίου και στη μεσονύκτιο ακολουθία της Αναστάσεως, αναπτύσσοντας τις δικές τους κενές φιλοσοφίες. Απορώ πώς δεν έγραψαν ότι και η λαμπριάτικη λαμπάδα μπορεί να κάνει τα παιδιά πυρομανή! 

Τι να πει τώρα κανείς για όλ' αυτά. Ελπίζω οι κυρίες αυτές να μην έχουν αποκτήσει τέτοιου είδους φοβίες και μελαγχολία, γιατί αν βρέθηκαν τις μέρες αυτές σε γιορτινό τραπέζι, σοκαρισμένες όπως θα ήταν, δεν θα μπόρεσαν να απολαύσουν τον οβελία και τα άλλα "κοψίδια" και εδέσματα που στρώνονται στο ελληνικό πασχαλινό τραπέζι. Δεν ξέρω κατά πόσο οι κυρίες αυτές δηλώνουν πιστές ή όχι και δικαίωμά τους, πάντως σε ότι αφορά την αγωγή των παιδιών, μετά βεβαιότητος είναι άσχετες και επικίνδυνες. 

Κι εμείς περάσαμε από την παιδική ηλικία μαζί με άλλα πολλά παιδιά ταυτοχρόνως. Δε γνωρίζω κανένα από τους συνομήλικούς μου να του δημιουργήθηκαν ψυχολογικά από τη συμμετοχή του στις ακολουθίες της Μεγαλοβδομάδας. Αντιθέτως μάλιστα αυτές τις μέρες τις περιμέναμε πως και πως. 

Βλέπω όμως και σήμερα τα ελληνόπουλα, εδώ στο εξωτερικό, να συναγωνίζονται μεταξύ τους για να έχουν ενεργό συμμετοχή στις ακολουθίες αυτές στην ενορία μας. Και πρόκειται για μικρά και μεγάλα, αγόρια και κορίτσια. Τα τελευταία μάλιστα από μόνα τους μαυροντύνονται τη Μεγάλη Παρασκευή για να ακολουθήσουν την περιφορά του Επιταφίου ως Μυροφόρες. Και δεν αρκούμαστε μόνο στον αριθμό που χρειάζεται για να περιστοιχίσουν τον Επιτάφιο, αλλά δημιουργούνται ολόκληρες ουρές γιατί αν αποκλειστούν κάποια από αυτά τότε πραγματικά θα στεναχωρηθούν. 

Σκοπός των δύο αυτών "ειδημόνων" κυριών μετά βεβαιότητος, δεν ήταν η προστασία των παιδιών από την απειλή της μελαγχολίας και του τρόμου. Στόχος τους ήταν ο Χριστός, ο οποίος πραγματικά δημιουργεί μελαγχολία και παράκρουση στους πολεμίους του, που παρά τις πολλές και επίπονες προσπάθειές τους δεν παραμένει νεκρός στον τάφο του. 

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Αρχιμανδρίτης Γεράσιμος Φραγκουλάκης 

Ιερατικώς προϊστάμενος του Ι. Ναού Τριών Ιεραρχών Αννόβερου Γερμανίας