Γέροντος Χαλκηδόνος Ἀθανασίου
"Εἶναι ἀνθρώπινο νὰ γελᾶ κανεὶς διὰ τὴν ζωὴν παρὰ νὰ κλαίει".
(Seneca)
Χωρὶς ἀμφιβολία μεταξὺ τῶν ΜΜΕ ἡ τηλεόρασις, παρὰ τὴν ὁποία "ἐφύησαν" ἐσχάτως καὶ τὰ Twitter, Facebook, Blogs καὶ Websites, ἀποτελεῖ ἒν τῶν ἰσχυροτέρων καὶ δημοφιλεστέρων μέσων τῆς ὀπτικο-φαστφουντοφαγικῆς αὐτοκρατορίας.
Πλουσία σὲ περιεχόμενο, ἱστορικό, πολιτισμικό, πολιτικό, θρησκευτικό, καλλιτεχνικό, ἐκπαιδευτικό, ἀθλητικό, μουσικὸ κ.ἄ., ἔχει τὴν ἱκανότητα νὰ μαγνητίζει δεσμευτικῶς τὸν θεατή, νὰ τὸν συντροφεύει στὴ μοναξιά του, νὰ τὸν διασκεδάζει, ἀλλὰ καὶ νὰ τὸν κατευθύνει, νὰ τὸν ὑπνωτίζει, νὰ τὸν παραπληροφορεῖ, νὰ τὸν παραπλανεῖ, νὰ τὸν προδιαθέτει καὶ νὰ τὸν προκαλεῖ "διδακτικῶς"!, νὰ τὸν στενοχωρεῖ, νὰ τὸν τρομάζει, νὰ τὸν ἐκφοβίζει νὰ τὸν ἀηδιάζει κ.ο.κ. Καὶ τοῦτο μὲ τὰ ὅσα λανσάρει ἀληθῆ ἢ ψευδῆ καταλλήλως "μαγειρευμένα" καὶ μετὰ make-up καὶ καρυκευμάτων ἠρτημένα διὰ νὰ εἶναι "εὐκολοχώνευτα"! Ἀλλοίμονο δὲ ὅποιος τολμήσει νὰ προσβάλλει τὸν "ὀψοποιό" των, ἐφ’ ὄσον τὰ πάντα γίνονται ἐν ὀνόματι τῆς πολυθρυλήτου δημοσιογραφικῆς καὶ ἐπικοινωνιακῆς ἐλευθερίας.
Καὶ τί δὲν βλέπει κανεὶς σήμερον μέσα στὸ χαζοκούτι ἐτοῦτο καὶ δὴ συνεχῶς: Οἰκογενειακὰ δράματα, φόνους, ἐγκλήματα, δυστυχήματα, διενέξεις, κλοπές, ληστεῖες, τρομοκρατίες, πολέμους, θεομηνίες, καταστροφές, ἀθλιότητες κλπ. Τοῦτο δὲ διότι αὐτὰ εὐχαρίστως καὶ εὐκόλως "πωλοῦνται", οὐχὶ ὅμως καὶ τὰ ἐξιέπαινα καὶ χαροποιά.
Οὕτως ὁ φουκαρᾶς ποὺ καταφθάνει κουρασμένος ἀπὸ τὴν μάχην τῆς ζωῆς τὸ βράδυ στὸν οἶκον του γιὰ νὰ ἀναπαυθεῖ, πίπτει ἐπάνω του μία πλάξ! Καὶ ζητεῖ ἓν ἕτερο κανάλι γιὰ νὰ λάβει τὴν "δόση" του ἢ κλείνει τὸ φασφουντοκούτι ἀπογοητευμένος, ἢ ὀργισμένος πολλάκις.
Εὐτυχῶς ποὺ ὑπάρχουν καὶ κάποια εὐτράπελα σήριαλ μὲ χιοῦμορ ἱκανό. Ἓν τοιοῦτο λοιπὸν εἶναι τελευταίως καὶ τὸ Kertenkele (Σαύρα). Σ’ αὐτὴν τὴν ξεκαρδιστικὴν στὸ κανάλι ATV κωμωδίαν, παρουσιάζεται ὡς πρωταγωνιστὴς ἕνας ψευδο-χότζας μεγαλοπρεπὴς καὶ παμπόνηρος, ὁ Timur Acar, μὲ μεγάλα "προβολικὰ" μάτια καὶ ρῖνα γυπός, ἄκρως κοσμικὸς καὶ ὡς σαῦρα εὐκίνητος, πρῶτος στὸ χορὸ καὶ τοὺς τρόπους, καταπλήσσων τοὺς πάντας καὶ δημιουργῶν ἐρωτήματα ταυτότητος, ὁ ὁποῖος διαθέτει πολλὰ ἀπὸ τὰ "χαρίσματα" τὰ ὁποῖα "εὐτυχῶς" κοσμοῦν οὐκ ὀλίγους λειτουργοὺς τοῦ Ὑψίστου εἰς πολλὰς θρησκείας καὶ φιλοσοφικὰ συστήματα, καὶ τὰ ὁποῖα συνοδηγοῦν, τοὺς οὐχὶ βεβαίως καλλιτέρους πιστούς, εἰς τὴν ἀπομάκρυνσιν ἐκ τοῦ θρησκευτικοῦ θεσμοῦ εἰς τὸν ὁποῖον ἀνήκουν, ὥστε σήμερον, τοὐλάχιστον εἰς τὸν ἰδικόν μας χῶρον, νὰ ὁμιλοῦν διὰ μίαν ἀποχριστιανισθεῖσαν Εὐρώπην!
Καὶ ὁ "λειτουργός" αὐτὸς ὀλίγα μόνον ἐκ τῆς θρησκείας του γνωρίζει, ἀλλ’ ὅμως ἀπολαμβάνει ἰδιαιτέρας τιμῆς καὶ σεβασμοῦ ἐκ τῆς "θεούσης" κοινότητος, κηρύττει μάλιστα παρακαλούμενος ἀπὸ τὸ "γοητευμένον" του ἀκροατήριον, τὸ ὁποῖον κατασυγκινεῖ, χειριζόμενος "ἐπιδεξίως" παρουσιαζόμενα προβλήματα. Μεταξύ των δὲ διακρίνεται νέος ἀφελειακῆς χροιᾶς καὶ ἐρωτησιομανιακός. Διαρκῶς καὶ πανταχοῦ ἐρωτᾶ, θέτων εἰς τὸν Χότζαν ἐκνευριστικῶς οὐχὶ σπανίως κωμικὰ ἐρωτήματα καζουϊστικῆς νοοτροπίας, καὶ λαμβάνων ἀναλόγους, ἀπροσμένους καὶ παμπονήρους ἀπαντήσεις "ὑπερπηδητικοῦ" χαρακτῆρος, τὰς ὁποίας ἀμέσως καταγράφει εἰς τὸ σημειωματάριόν του ἵνα μὴ ἀπόλλυνται. Πρᾶγμα τὸ ὁποῖον δὲν πράττουν οὔτε δῆθεν φοιτηταί τινες τῆς σήμερον!
Ἀπίθανοι δὲ τυγχάνουν αἱ κωμικοτραγικαὶ συναντήσεις τοῦ ψευδο-λειτουργοῦ μὲ τὸν νεοδιορισθέντα πραγματικὸν ἀλλὰ καὶ ἄτυχον Χότζα τοῦ αὐτοῦ τεμένους, τὸν ὁποῖον ὅμως οἱ πιστοὶ καταλλήλως "ὀπτηθέντες" ἀπορρίπτουν, μὴ συγκινούμενοι ἐκ τῶν "ἀλγηδόνων ἃς ὑπὲρ τοῦ Θεοῦ ἔπαθεν".
Ὀ ἐξαίρετος οὗτος ψευδο-λειτουργὸς ἔχει μάλιστα συνάψει καὶ εἰκονικὸν ἀρραβῶνα μετὰ χαριεστάτης καὶ πολυφέρνου ὑπάρξεως, ἡ ὁποία ἐν τῇ εὐηθίᾳ της νομίζει ὅτι ἕτερος τυγχάνει ὁ Kertenkele (Χότζας) καὶ ἕτερος ὁ Kara Faruk, τὸν ὁποῖον ἠράσθη περιπαθῶς, καὶ ὅστις τὴν ἐλύτρωσεν ὡς ἀπὸ μηχανῆς Θεὸς ἐκ τῶν δεσμῶν τοῦ ταρτάρου, καθ’ ὅτι ὁ Χότζας καταζητεῖται, ἄγνωστον διατί μέχρι τοῦδε, ὑπὸ τῆς ἀστυνομίας καὶ τῆς μαφίας, ἡ ὁποία τὴν συνέλαβε ἐπ’ ἐλπίδι ἐπισημάνσεως τοῦ καταζητουμένου μνηστῆρος της.
Συμπαθέστατος ἐξάλλου τυγχάνει καὶ ὁ "πεπατημένος" βοηθὸς οὐχὶ τοῦ "οἰκονομικοῦ" ἀλλὰ τοῦ ἀστυνομικοῦ κομισαρίου Levent, πρώην "guardian", ὁ ὁποῖος συνασχολεῖται μὲ τὴν ὑπόθεσιν ἐν τῇ ἀφελείᾳ καὶ μπουμπουνοκεφαλικῇ ἠλιθιότητί του. Ἐντυπωσιακὸς ἐπίσης τυγχάνει ὁ σωματώδης ἀρχιμαφιόζος κουλοχέρης Kenan, μὲ τὰς αἰφνίδιους ἐκρηκτικὰς καὶ "εὐγενεῖς" διαλείψεις του, καθὼς καὶ ἡ γηραιὰ ἀλώπηξ, ὁ πάππος τῆς οἰκογενείας Şahinkaya. Μεταξὺ δὲ τῶν εὐειδῶν μελωδικῶν Σειρήνων αὐτῆς διακρίνονται ἡ μελαγχροινὴ θυγάτηρ του, σύζυγος ὑποτελοῦς ἀρχικῶς (Kılıbık) ἀνδρός, μικρὰ μὲν τὸ δέμας, ὅμως ὅλως προκλητική, θρασεῖα καὶ ὡς συνήθως πανουργειακῆς θηλυκότητος.
Μέσα λοιπὸν εἰς αὐτὸν τὸν κυκεῶνα διαπλεκομένων κυλίονται Σισυφικῶς οἱ ἀνωτέρω, σκορπώντας ἀφειδῶς θυμηδίαν καὶ εὐφορίαν εἰς τοὺς τηλεθεατάς, ποὺ τόσον τοὺς χρειάζεται.
Μπράβο τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου