ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΘΗ ΤΕΤΡΑΠΟΔΑ!

Του Αρχιμανδρίτη - εκπαιδευτικού Γεράσιμου Φραγκουλάκη

Αννόβερο Γερμανίας

Παρότι εκπαιδευτικός μέχρι σήμερα δεν ασχολήθηκα με θέματα εκπαιδευτικά, από αυτό εδώ το χώρο. Κι αν το κάνω τώρα είναι γιατί δεν μπορώ ν’ ακούω πράγματα ανεδαφικά. Περίμενα από τους συνδικαλιστές μας να είναι πιο δυναμικοί στις παρεμβάσεις τους και πιο αποφασιστικοί στις αντιδράσεις τους αφού διαπιστώνουν πως η ευγενική συμπεριφορά τους εκλαμβάνεται ως αδυναμία. Όταν οι πολιτικοί μας ασχολούνται ανέξοδα με την εκπαίδευση, τότε το τι ακούμε οι εκπαιδευτικοί είναι το κάτι άλλο. Μόνο φωτοστέφανο που δεν μας βάζουν. Και τι δεν είμαστε! Η ελπίδα του έθνους, οι στυλοβάτες του πολιτισμού, οι θεματοφύλακες της πατρογονικής κληρονομιάς, οι μεταλαμπαδευτές της σοφίας, οι …, οι…, οι… και πάει λέγοντας. 

Όταν όμως πρόκειται να ασχοληθούν με παροχές τότε ακούμε τα εξ αμάξης! Και τι δεν έχουμε ακούσει από τις αμπελοφιλοσοφίες των κυβερνητικών αλχημιστών, μέχρι τις ύβρεις των διαφόρων πολιτικών και πολιτικάντηδων. 

Φαίνεται τι κράτος θέλουν να φτιάξουν με τον τρόπο που συμπεριφέρονται στους εκπαιδευτικούς, στους «λειτουργούς» της εκπαίδευσης όπως μας αποκαλούν. 

Δεν ξέρω γιατί, μα στα 30 χρόνια που βρίσκομαι στο χώρο της εκπαίδευσης, ο κάθε Υπουργός Παιδείας που έχει περάσει μου δίνει την εντύπωση ότι έχει προηγούμενα με τους εκπαιδευτικούς και προσπαθεί να τα λύσει νομοθετώντας εις βάρος τους. 

Όσον δε αφορά την ελληνική εκπαίδευση στο εξωτερικό, ας μην το ακουμπήσουμε το θέμα καλύτερα γιατί πονάει. Το ζω και ξέρω! 

Πιστεύω πως οι πιο απαξιωμένοι εργαζόμενοι στο ελληνικό δημόσιο σήμερα είναι οι εκπαιδευτικοί. Ότι υπάρχουν αδυναμίες και ελλείψεις και στον χώρο τον δικό μας εμάς των εκπαιδευτικών ούτε συζήτηση. Όμως αυτό δεν μπορεί να αποτελεί την αιτία, για να μπαίνουμε όλοι στο ίδιο τσουβάλι. 

Δεν θα κάτσω βέβαια να ασχοληθώ με όλα αυτά τα φτηνιάρικα που παρουσιάζουν οι διάφοροι πολιτικοί μας για να δικαιολογήσουν την απρεπή συμπεριφορά τους έναντι των εκπαιδευτικών. 

Δεν θα παραπονεθώ αυτή τη φορά. Είχα ενοχληθεί όταν κάποιοι βουλευτές της «Χρυσής Αυγής» αποκάλεσαν τους εκπαιδευτικούς «γάγγραινα» της κοινωνίας και είχα γράψει σχετικώς. Αυτή τη φορά όμως θέλω να ευχαριστήσω που βρέθηκε επιτέλους ένας πολιτικός και μας παρομοίασε με τα συμπαθή τετράποδα, τα γαϊδούρια! 

Επιτέλους σκέφτηκα. Αναγνωρίζεται η αξία μας. Μας παρομοιάζουν με ζώα συμπαθητικά. 

Λίγο είναι αυτό; Να ακούς από στόμα βουλευτή, νέου, μορφωμένου να λέει ότι οι εκπαιδευτικοί που απεργούν είναι γαϊδούρια; 

Γεια στο στόμα σου λεβέντη μου. Άντε και Υπουργό Παιδείας να σε δούμε. Να’ σαι καλά αδερφέ μου!