Ο "ΑΛΗΤΗΣ" ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΚΙ Ο "ΕΥΣΕΒΗΣ" ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ

Παραμυθοτοπία

Δεν τον είχε σε υπόληψη. Ο επίσκοπος της γενέτειράς του είχε απολέσει την έξωθεν καλή μαρτυρία. Ήταν μανιώδης καπνιστής, ολίγον τι αθυρόστομος, δεν πρόσεχε την εξωτερική του εμφάνιση, μπορεί να ήταν και φαύλος! Πολλά λέγονταν...

Ο ηγούμενος δεν ήθελε πολλά πολλά. Όταν πήγαινε στην πατρίδα του προσπαθούσε να αποφεύγει τον δεσπότη που δεν είχε ίχνος ευσέβειας.

Ήρθε ο καιρός και μια μέρα ο ευϋπόληπτος ηγούμενος με την έξωθεν πνευματικότητα, κατηγορήθηκε για ομοφυλοφιλία από ένα δόκιμο που είχε στο μοναστήρι του. Καταγγελίες, δημοσιότητα, κανάλια, χαμός! Ο Μητροπολίτης του τήρησε αμέσως αποστάσεις. Μπορεί... Οι πιστοί έγιναν αμέσως καχύποπτοι! Λες; Γιατί όχι; Ποτέ δεν ξέρεις...

Ο ηγούμενος βρέθηκε σε δύσκολη θέση γιατί η καταγγελία ήταν επώνυμη. Γκρεμιζόταν η ζωή του. Κατέρρεε... Πολλοί, οι περισσότεροι γνωστοί του, τον εγκατέλειψαν. Και όσοι λίγοι του απέμειναν είχαν κι αυτοί στο πίσω μέρος του μυαλού τους μια καχυποψία... Μήπως τελικά;... Άρχισε να απλώνεται μια φήμη πως δεν τον χωράει πια ο τόπος αυτός...

Ένα βράδυ, καθώς ήταν σε απόγνωση στο κελί του, χτύπησε το τηλέφωνο. Στην άλλη άκρη της γραμμής ο επίσκοπος της γενέτειράς του! Τον μόνο που δεν περίμενε ν' ακούσει.

“Θέλω να σε δω”, του είπε κοφτά. “Αν θες και συ, έλα μεθαύριο στο τάδε φιλικό μου σπίτι. Θα περάσω απ' τα μέρη σου για μια δουλειά”.

Ο ηγούμενος τα 'χασε. Μες στην απόγνωσή του είπε το “ναι” στον ...φαύλο δεσπότη, κι άρχισε να σκέφτεται: “Τι να με θέλει, άραγε; Έμαθε για μένα και θέλει να ακούσει την άποψή μου;”

Μέχρι τη μέρα του ραντεβού ταλαντευόταν. Δεν ήθελε να πάει, μήπως και μαθευτεί, μήπως, μήπως... Τελικά πήρε μαζί του ένα έμπιστό του και πήγε. Ήθελε και μάρτυρα στη συνάντηση. Σου λέει, δεν ξέρεις τι γίνεται...

Ο επίσκοπος τον δέχτηκε με εγκαρδιότητα. Άναψε τσιγάρο, έβγαλε ένα κομπολόι κι έπαιζε και μπήκε κατευθείαν στο ψητό: “Άκουσε. Σε ξέρω καλά από παλιά. Δεν πιστεύω λέξη απ' όσα σου προσάπτουν. Πες μου, αν θες, με ποιο τρόπο να σε βοηθήσω. Σε κάθε περίπτωση, ό,τι κι αν συμβεί, η Μητρόπολή μου είναι ανοιχτή για σένα. Μπορείς να έρθεις άνευ όρων”.

Τα 'χασε ο ηγούμενος! Αυτός ο δεσπότης να του φερθεί τόσο καλά; Να τον καλέσει για να του πει ότι είναι βέβαιος για την αθωότητά του και για να του προσφέρει στέγη; Χωρίς όρους; Ευχαρίστησε συγκινημένος τον δεσπότη και αποχώρησε για να συνεχίσει τον αγώνα για τη δικαίωσή του κάπως αναπτερωμένος.

Η υπόθεση έκλεισε τελικά με απόσυρση της καταγγελίας του νεαρού δοκίμου. Ο θόρυβος άρχισε να κοπάζει. Ο ηγούμενος, με τα χρόνια, ξαναβρήκε την απωλεσθείσα προς καιρόν έξωθεν καλή μαρτυρία του. Και ξαναγύρισε στη γνώμη που είχε για τον δεσπότη της γενέτειράς του: μάλλον αλήτης!...