Πριν δέκα μέρες στο Παράφωνο, δηλ. στον πρώτο όροφο ενός νεοκλασικού στην Ασκληπιού 130α και Σ. Κυρήνης 1 στην Αθήνα. Εδώ και 25 χρόνια, το Παράφωνο έβαλε τη βάση για την δημιουργία Εστίας της Ελληνικής Jazz Σκηνής. Ανεξάρτητο, προσπερνώντας τα μοντέλα που στη διάρκεια η μόδα απαιτούσε, αφιερώθηκε στην ελεύθερη έκφραση και ανάπτυξη της Ελληνικής Jazz Σκηνής.
Το Παράφωνο στεγάζει, με συνέπεια και συνέχεια από το 1981, ολόκληρο το φάσμα της ελληνικής jazz σκηνής. Κάθε βράδυ εμφανίζονται καινούργιες μπάντες και αναγνωρισμένα σχήματα.
Είχα να πάω από φοιτητής. Ξαναβρέθηκα λόγω της φίλης Δάφνης Πανουργιά, που με τιμά με την συνεργασία της κατά καιρούς στο Πολύτροπον, η οποία εκείνο το βράδυ της 17ης Νοέμβρη συνέπραξε με τέσσερις εξαιρετικούς μουσικούς και μας παρουσίασαν, πέρα από δικές τους συνθέσεις, μουσικές από τον κινηματογράφο στην jazz εκδοχή τους. Δημήτρης Βαρελάς (πιάνο), Πάρις Ματακούδης (κοντραμπάσσο), Μαρία-Ανθή Πετριτσοπούλου (κρουστά), Γιάννης Γιαννάκος (κιθάρα) και η αισθαντική Δάφνη Πανουργιά στο τραγούδι.
Κόσμος λίγος, μα φαν του είδους. Ατμόσφαιρα ήρεμη κι απλή. Η αμεσότητα ήταν χειροπιαστή. Σκέφτομαι πως υπάρχουν πολλοί άξιοι μουσικοί στην Ελλάδα, με φαντασία και δύναμη, μα πού να εκφραστούν; Μουσικές σκηνές σαν το Παράφωνο τους δίνουν τη δυνατότητα σε πείσμα των καιρών, που θέλουν να μας συμπαρασύρουν στη φτήνια και την ευκολία.
Είχα να πάω από φοιτητής. Ξαναβρέθηκα λόγω της φίλης Δάφνης Πανουργιά, που με τιμά με την συνεργασία της κατά καιρούς στο Πολύτροπον, η οποία εκείνο το βράδυ της 17ης Νοέμβρη συνέπραξε με τέσσερις εξαιρετικούς μουσικούς και μας παρουσίασαν, πέρα από δικές τους συνθέσεις, μουσικές από τον κινηματογράφο στην jazz εκδοχή τους. Δημήτρης Βαρελάς (πιάνο), Πάρις Ματακούδης (κοντραμπάσσο), Μαρία-Ανθή Πετριτσοπούλου (κρουστά), Γιάννης Γιαννάκος (κιθάρα) και η αισθαντική Δάφνη Πανουργιά στο τραγούδι.
Κόσμος λίγος, μα φαν του είδους. Ατμόσφαιρα ήρεμη κι απλή. Η αμεσότητα ήταν χειροπιαστή. Σκέφτομαι πως υπάρχουν πολλοί άξιοι μουσικοί στην Ελλάδα, με φαντασία και δύναμη, μα πού να εκφραστούν; Μουσικές σκηνές σαν το Παράφωνο τους δίνουν τη δυνατότητα σε πείσμα των καιρών, που θέλουν να μας συμπαρασύρουν στη φτήνια και την ευκολία.
Ήταν μια ακόμα Αθηναϊκή εμπειρία του τελευταίου καιρού, που μου επιβεβαίωσε αυτό που χρόνια μου λέει ο ποιητής: «Κι από την ανάποδη φοριέται η φαντασία και σ’ όλα τα μεγέθη της».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου