Στην εφημερίδα ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ σήμερα (28/1), δημοσιεύθηκε άρθρο του γνωστού δικηγόρου κ. Παύλου Μαρινάκη με τίτλο «Έκτακτο Στρατοδικείο». Ο κ. Μαρινάκης χρησιμοποιεί τον όρο αυτό για να χαρακτηρίσει την παρουσίαση του βιβλίου «Το μαύρο κουτί» των Ν. Νικολόπουλου & Δ. Τσακτσίρα, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Διακίδειο Σχολή την 14η Ιανουαρίου και τη διοργάνωση είχε αναλάβει το βιβλιοπωλείο «Πολύεδρο». Τα πυρά του κ. Μαρινάκη δέχεται ο «Πρόεδρος» & «οργανωτής» βιβλιοπώλης, ο οποίος κατά τον κ. Μαρινάκη που ήταν μέλος του Δ.Σ. του φορέα της Πολιτιστικής, «είχε ζητήσει από την Πολιτιστική να του ανατεθούν ορισμένες εκδηλώσεις κόστους μόνο… 1.569.200 ευρώ. Όταν το αίτημά του δεν έγινε δεκτό, ο ‘πρόεδρος’ έφυγε από την Πάτρα, δηλώνοντας για την πόλη μας κάτι το υβριστικό. Ξαναγύρισε όμως για να συγκροτήσει το ‘Έκτακτο Στρατοδικείο’». Νομίζω ότι το κείμενο που είχα γράψει στις 26-5-06 για την τακτική Πολυέδρου και είχε δημοσιευθεί σε τοπική εφημερίδα πρέπει να αναδημοσιευθεί και στο παρόν ιστολόγιο. Ιδού!
Στον κύκλο «Ποίηση και Μουσική» που διοργανώθηκε από τον φορέα «Πάτρα 2006 – Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης», πραγματοποιήθηκε από το Πολύεδρο, στο χώρο του, μια εκδήλωση αφιερωμένη σε Πατρινούς ποιητές, υπό τον φιλόδοξο τίτλο: «Ποιητές της Πάτρας στις γλώσσες της Ευρώπης». Είναι γνωστό πως αυτή και τέσσερις ακόμα εκδηλώσεις του κύκλου αυτού, προέκυψαν μετά την ανατροπή της στάσης της Πολιτιστικής έναντι του Πολύεδρου. Αρχικώς το Πολύεδρο καταφερόταν εναντίον της Πολιτιστικής και όσων εκ των ποιητών συνεργάζονταν τότε μαζί της. Τελικά το Πολύεδρο πήρε αυτό που ήθελε και οι ποιητές που ήσαν «μέσα στα πράγματα» βρέθηκαν απ’ έξω. Και φυσικά αρνήθηκαν τη συμμετοχή τους στην εκδήλωση που έστησε το Πολύεδρο, το οποίο, με τη σειρά του, δεν πτοήθηκε, αλλά προχώρησε στη διοργάνωση της εκδήλωσης με τη λογική «μπορούμε και χωρίς αυτούς».
Με βάση αυτό το πνεύμα αγνοήθηκε επιδεικτικά η «Ανθολογία νεωτερικής ποίησης στην Πάτρα» που επιμελήθηκε ο Άρης Δρουκόπουλος και μετέφρασε στα γαλλικά ο Μ. Volkovitch, προσκεκλημένος του Πολύεδρου και της Πολιτιστικής ως νεοελληνιστής και μεταφραστής, αλλά, ως φαίνεται, δεν αναγνωρίζεται η δουλειά του στην Ανθολογία Δρουκόπουλου.
Οι υπεύθυνοι του Πολύεδρου ανακοίνωσαν την έκδοση, σύντομα μάλιστα, μιας πολύγλωσσης Ανθολογίας Πατρινών ποιητών, ως επακόλουθο της εκδήλωσης που έγινε. Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Η έκδοση αυτή θα είναι της Πολιτιστικής; Γιατί αν συμβαίνει αυτό τότε θα βρισκόμαστε προ μιας πρωτοφανούς πολυτέλειας: Δύο ξενόγλωσσες Ανθολογίες Πατρινών ποιητών μέσα σε λίγους μήνες!
Όμως, αν το Πολύεδρο αναλάβει την έκδοση αυτής της Ανθολογίας, το αποτέλεσμα θα είναι ολωσδιόλου αμφίβολο, καθώς θα λείπουν οι ποιητές εκείνοι που είναι «εκτός λίστας». Όσο για τους άλλους; Οι περισσότεροι είναι ήδη ανθολογημένοι από τον Α. Δρουκόπουλο.
Αναφορικά, όμως, με την εκδήλωση που έγινε στο Πολύεδρο για την Πατρινή ποίηση, θα πρέπει να σταθούμε και στο μουσικό μέρος της που θεωρήθηκε (;) αυτονόητο. Το ενδεδειγμένο θα ήταν να παρουσιαστεί μελοποιημένη ποίηση Πατρινών ποιητών, αφού αρκετοί συνθέτες (Μ. Θεοδωράκης, Θεόφιλος Κάββουρας, Γιώργος Ανδρέου, Σωτήρης Σακελλαρόπουλος κ.α.) έχουν ασχοληθεί και γνωρίζουμε τις σχετικές συνθετικές τους εργασίες. Επίσης, θα μπορούσε να γίνει παραγγελία σε Πατρινούς συνθέτες να μελοποιήσουν Πατρινούς ποιητές ειδικά για την εκδήλωση αυτή. Συμπερασματικά: Μια εκδήλωση για την πατρινή ποίηση – θέμα άγνωστο στους πολλούς – απαιτούσε περισσή φροντίδα και υπευθυνότητα, ώστε να τύχει και της κατάλληλης ανταπόκρισης από πλευράς κοινού. Δυστυχώς θριάμβευσαν η μεροληπτικότητα και η προχειρότητα.
Στον κύκλο «Ποίηση και Μουσική» που διοργανώθηκε από τον φορέα «Πάτρα 2006 – Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης», πραγματοποιήθηκε από το Πολύεδρο, στο χώρο του, μια εκδήλωση αφιερωμένη σε Πατρινούς ποιητές, υπό τον φιλόδοξο τίτλο: «Ποιητές της Πάτρας στις γλώσσες της Ευρώπης». Είναι γνωστό πως αυτή και τέσσερις ακόμα εκδηλώσεις του κύκλου αυτού, προέκυψαν μετά την ανατροπή της στάσης της Πολιτιστικής έναντι του Πολύεδρου. Αρχικώς το Πολύεδρο καταφερόταν εναντίον της Πολιτιστικής και όσων εκ των ποιητών συνεργάζονταν τότε μαζί της. Τελικά το Πολύεδρο πήρε αυτό που ήθελε και οι ποιητές που ήσαν «μέσα στα πράγματα» βρέθηκαν απ’ έξω. Και φυσικά αρνήθηκαν τη συμμετοχή τους στην εκδήλωση που έστησε το Πολύεδρο, το οποίο, με τη σειρά του, δεν πτοήθηκε, αλλά προχώρησε στη διοργάνωση της εκδήλωσης με τη λογική «μπορούμε και χωρίς αυτούς».
Με βάση αυτό το πνεύμα αγνοήθηκε επιδεικτικά η «Ανθολογία νεωτερικής ποίησης στην Πάτρα» που επιμελήθηκε ο Άρης Δρουκόπουλος και μετέφρασε στα γαλλικά ο Μ. Volkovitch, προσκεκλημένος του Πολύεδρου και της Πολιτιστικής ως νεοελληνιστής και μεταφραστής, αλλά, ως φαίνεται, δεν αναγνωρίζεται η δουλειά του στην Ανθολογία Δρουκόπουλου.
Οι υπεύθυνοι του Πολύεδρου ανακοίνωσαν την έκδοση, σύντομα μάλιστα, μιας πολύγλωσσης Ανθολογίας Πατρινών ποιητών, ως επακόλουθο της εκδήλωσης που έγινε. Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Η έκδοση αυτή θα είναι της Πολιτιστικής; Γιατί αν συμβαίνει αυτό τότε θα βρισκόμαστε προ μιας πρωτοφανούς πολυτέλειας: Δύο ξενόγλωσσες Ανθολογίες Πατρινών ποιητών μέσα σε λίγους μήνες!
Όμως, αν το Πολύεδρο αναλάβει την έκδοση αυτής της Ανθολογίας, το αποτέλεσμα θα είναι ολωσδιόλου αμφίβολο, καθώς θα λείπουν οι ποιητές εκείνοι που είναι «εκτός λίστας». Όσο για τους άλλους; Οι περισσότεροι είναι ήδη ανθολογημένοι από τον Α. Δρουκόπουλο.
Αναφορικά, όμως, με την εκδήλωση που έγινε στο Πολύεδρο για την Πατρινή ποίηση, θα πρέπει να σταθούμε και στο μουσικό μέρος της που θεωρήθηκε (;) αυτονόητο. Το ενδεδειγμένο θα ήταν να παρουσιαστεί μελοποιημένη ποίηση Πατρινών ποιητών, αφού αρκετοί συνθέτες (Μ. Θεοδωράκης, Θεόφιλος Κάββουρας, Γιώργος Ανδρέου, Σωτήρης Σακελλαρόπουλος κ.α.) έχουν ασχοληθεί και γνωρίζουμε τις σχετικές συνθετικές τους εργασίες. Επίσης, θα μπορούσε να γίνει παραγγελία σε Πατρινούς συνθέτες να μελοποιήσουν Πατρινούς ποιητές ειδικά για την εκδήλωση αυτή. Συμπερασματικά: Μια εκδήλωση για την πατρινή ποίηση – θέμα άγνωστο στους πολλούς – απαιτούσε περισσή φροντίδα και υπευθυνότητα, ώστε να τύχει και της κατάλληλης ανταπόκρισης από πλευράς κοινού. Δυστυχώς θριάμβευσαν η μεροληπτικότητα και η προχειρότητα.
2 σχόλια:
Το μαύρο κουτί δεν το διάβασα, αλλά μην τρελαθούμε κιόλας με αυτά που γράφει ο Μαρινάκης ότι η πολιτιστική πέτυχε. Μάλλον ο Μαρινάκης θύμωσε που δεν ήταν και αυτός στο πάνελ της παρουσίασης του βιβλίου του Νικολόπουλου. Η πολιτιστική δυστυχώς ήταν ναυάγιο με ή χωρίς μαύρο κουτί.
Συμφωνώ με την παρατήρησή σου απολύτως. Με τον Μαρινάκη συμπίπτω μόνο στην εκτίμηση περί του ρόλου του Πολύεδρου στην υπόθεση της Πολιτιστικής.
Δημοσίευση σχολίου