Ο "ΜΟΝΟΤΑΤΟΣ" ΚΑΙ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος σε τοιχογραφία
στον πρόναο της Μονής του Μ. Σπηλαίου 

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου

Διερωτάται «και πάλιν» ο «μόνος, μονότατος» - κατά την δική του έκφραση – Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος, αν οδηγούμεθα σε «νέο σχίσμα της Ορθοδοξίας». 

Την «αγωνία» του αυτή την εξέφρασε με ..έντονο τρόπο τόσο στην πρόσφατη «ανοικτή επιστολή προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη» Βαρθολομαίο, όσο και σε σημερινό κείμενό του, στο οποίο καταγράφει τον απόηχο της επιστολής του. 

Μα το θέμα για τον Σεβασμιώτατο είναι παλιό και το ξέρει καλά. Οπότε, εφ’ όσον είναι εναντίον της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδοξίας, εναντίον των άλλων «Εκκλησιών», εναντίον, εναντίον… δεν έχει παρά να ακολουθήσει το ...λογικό πρόβατό του, τον κ. Παναγιώτη Σημάτη, ο οποίος εκφράζει τις ίδιες ακριβώς απόψεις, και να αποτειχιστεί. Κανονικά θα έπρεπε να ζητήσει συγγνώμη από τον κ. Σημάτη γιατί του επέβαλε στο παρελθόν πνευματικό επιτίμιο για θέματα τα οποία σήμερα ασπάζεται και ομολογεί μεγαλοφώνως. 

Έστω… ημάρτηκε. Ας μετανοήσει αποτειχιζόμενος για να κρατήσει «ανόθευτη» την πίστη του.

Γράφει στον Πατριάρχη ο Καλαβρύτων: «…διαπομπεύσατε το ταπεινό όνομά μου, εφιστώντας την προσοχή του Αρχιεπισκόπου μας, «ίνα προφυλάξη το ιερόν Σώμα της Ιεραρχίας από τις ακραίες φωνές των Ιεραρχών Καλαβρύτων και Πειραιώς…». Σας ερωτώ μετά παρρησίας: Γιατί αυτή η διαπόμπευση, Παναγιώτατε, ενός γηραιού πλέον Μητροπολίτου, συγχρόνως δε και εν Χριστώ Αδελφού Σας; Γιατί τόση υπεροψία; Γιατί τόση σκληροκαρδία; Δεν θα ήτο περισσότερο πνευματικός τρόπος, εάν γράφατε ένα πατρικό Γράμμα προς την ελαχιστότητά μου, συνιστώντες σύνεση και προσοχή;» 

Ευτυχώς που ο Πατριάρχης μη απαντώντας στις αλλεπάλληλες φρενήρεις εκκλήσεις του Καλαβρύτων – υπό μορφήν ανοικτών επιστολών – τον καθιστά άξιον πάσης περιφρονήσεως και παραγκωνισμού. 

Γράφει στον Πατριάρχη ο Καλαβρύτων: «Δεν ημπορώ να λησμονήσω ότι, όταν τα καλοκαίρια συναντιόμασταν στη Γενεύη, στο Πατριαρχικό Κέντρο του Chambèsy, Υμείς, χωρίς καμιά απολύτως αιτία, με χαιρετούσατε «μακρόθεν» με μια αυξανόμενη υπεροπτική διάθεση!». 

Αλήθεια, μπορεί να μας πει ο Σεβασμιώτατος τι έκανε τα καλοκαίρια στην Ελβετία; Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι για δεκαετίες έκανε πολυτελείς διακοπές στην πιο ακριβή χώρα του κόσμου, αυτός που λέει μεγάλη τη φωνή: «προσέφερα τον εαυτό μου ολοκαύτωμα στον βωμό της Αγάπης του Νυμφίου Χριστού» (sic). 

Ο «άγιος» Καλαβρύτων μπορεί να «πείθει» αφελείς και ευπίστους, αλλά όχι όσους ξέρουν πολύ καλά την αποτυχημένη του πορεία μέσα στην Εκκλησία. Και επειδή κατά βάθος γνωρίζει την τραγική του αποτυχία, προσπαθεί να πείσει τον και εαυτό του για το αντίθετο, γράφοντας πάλιν και πολλάκις : «Έδωσα τον εαυτό μου ολοκαύτωμα στον βωμό της θείας αγάπης.». 

Αλίμονο αν η αγάπη του Χριστού αντικατοπτριζόταν έστω και κατ’ ελάχιστον στο πρόσωπο ενός επισκόπου που λοιδωρεί όσους μιλούν για αγάπη με την δική του εμπνεύσεως έκφραση «οι αγαπούληδες του Θεού».