ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΠΥΡΟΔΟΤΕΙ ΕΝΔΟΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ

Φίλος, πατρινός θεολόγος, της Ιδιωτικής Οδού, μου έστειλε το παρακάτω κείμενο με αφορμή την ανάρτησή μου για την επίθεση του πατρινού, επίσης, θεολόγου Παναγιώτη Γκουρβέλου στον νεοσύστατο Πανελλήνιο Θεολογικό Σύνδεσμο ΚΑΙΡΟΣ – για την αναβάθμιση της θρησκευτικής εκπαίδευσης.

Το προσυπογράφω και το θέτω στην κρίση των συνοδιτών.

Στην Ελλάδα κυριαρχεί η αντίληψη πως κάθε τι παλαιό είναι αυτονοήτως καλό και καλά καμωμένο (δες πώς ψηφίζουν λόγου χάριν οι περισσότεροι των Ελλήνων). Δυστυχώς εν πολλοίς η ίδια νοοτροπία κυριαρχεί και στην Εκκλησία και στους θεολογικούς κύκλους. Είναι σκληρή και πολλές φορές άκομψη και χωρίς θεολογικά κριτήρια η απόρριψη πρωτοβουλιών πρωτοποριακών, αλλά άκρως απαραιτήτων, για ένα σύγχρονο θεολογικό λόγο στο σημερινό κόσμο. Αναφέρομαι στην τεράστια προσπάθεια που καταβάλλει η Θεολογική Ακαδημία Βόλου, στη λεγόμενη “λειτουργική αναγέννηση”, στη μετάφραση των λειτουργικών κειμένων και κυρίως στη δημιουργία του καινούργιου θεολογικού συνδέσμου με την ονομασία "ΚΑΙΡΟΣ". Και όλη αυτή η κριτική δαφνοστεφανώνεται με τις δάφνες της εμμονής στην παράδοση.
Πάνω σε μια τέτοια "λογική" κινείται και η κριτική- απόρριψη του Καιρού απο τον θεολόγο Παναγιώτη Γκουρβέλο. Είχε γίνει, δυστυχώς, εθιμικώ δικαίω και εν πολλοίς ασυνείδητα δεκτή η θέση ότι ο θεολογικός κόσμος, και κυρίως αυτός της Mέσης Eκπαίδευσης, εκπροσωπείται σε όλους τους τομείς και σε όλα τα θέματα από την Π.Ε.Θ. (Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων). Οπότε κάθε τι καινούργιο σε αυτό το χώρο δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό ούτε καν για συζήτηση.

Έτσι ευθύς εξ αρχής αντιμετωπίστηκε από πολλούς, εν οις και ο κ. Γκουρβέλος, η ίδρυση του Καιρού, όχι με σκεπτικισμό που θα ήταν άλλωστε και κατανοητό και θεμιτό, αν τα πράγματα λειτουργούσαν στο επίπεδο απλώς της κοινής λογικής, αλλά εχθρικά. Είναι ο κ. Γκουρβέλος, που σε ημερίδα υπό τον τ. Σύμβουλο Θεολόγων Χρήστο Ζήκο, μίλησε απαξιωτικά για την πρωτοβουλία του νέου θεολογικού συνδέσμου, κατατάσσοντας σε συγκεκριμμένο πολιτικό χώρο μέλη του, υπονοώντας ότι είναι άχρωμα εκκλησιαστικώς και αδιάφορα, τουλάχιστον, για την πίστη της Εκκλησίας, άτομα που ήσαν πολύ γνωστά στον ίδιο και ενίοτε συνεκκλησιαζόμενα και συμπροβληματιζόμενα με αυτόν. Εσχάτως τα μέλη του Καιρού χαρακτηρίζονται από τον κ. Γκουρβέλο ως "νόθοι και υποκριτές".

Και ερωτώ: νόθοι ως προς τι και υποκριτές σε τι; Επειδή δεν στοιχούνται στην λογική της Π.Ε.Θ.; Ποιός επέβαλε την πλήρη αποδοχή της Π.Ε.Θ.; Γιατί δηλαδή δεν μπορεί να δημιουργηθεί κάτι καινούργιο εκτός Π.Ε.Θ., γιατί τα μέλη του Καιρού χαρακτηρίζονται αβασάνιστα και ελαφρά τη καρδία νόθα και υποκριτικά, άθεοι, άπιστοι κ.λπ.;
Η Π.Ε.Θ. είναι γνωστό ότι και σε τοπικό, αλλά κυρίως σε πανελλαδικό επίπεδο "καπελωνόταν" από συγκεκριμμένο πολιτικό χώρο, οπότε "στου κρεμασμένου το σπίτι δεν μιλάμε για σχοινί". Περιμέναμε πολύ καιρό από την Π.Ε.Θ. Πατρών να εκδώσει μια ανακοίνωση σε σχέση με την απόφαση του Ευριπίδη Στυλιανίδη για την δυνατότητα απαλλαγής των μαθητών από το μάθημα των θρησκευτικών, αλλά εις μάτην... Μετά από δυο ή τρεις μήνες κάτι ψελλίστηκε. Σε συζήτηση που έγινε σε τηλεοπτικό σταθμό της Πάτρας για το μάθημα των θρησκευτικών η τηλεφωνική παρέμβαση της προέδρου του τοπικού παραρτήματος εξαντλήθηκε (!) στην ανάγνωση της εισαγωγής ενός εκ των βιβλίων των θρησκευτικών-νομίζω της Γ' Λυκείου...

Η εμμονή του κ. Γκουρβέλου και των ομοϊδεατών του σε ένα μάθημα κατηχητικό- ομολογιακό φανερώνει ότι βρίσκονται εκτός παραγματικότητος, αλλά μέσω αυτής καταδεικνύεται, κυρίως, το σοβαρό εκκλησιολογικό έλλειμμα που έχουν. Δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι η κατήχηση είναι αποκλειστικά έργο της Εκκλησίας και γίνεται με όρους που η Εκκλησία θέτει. Δεν μπορεί ο εκάστοτε υπουργός Παιδείας να θεωρείται υπεύθυνος για την κατήχηση των παιδιών-αυτό δεν είναι προτεσταντικό, αλλά βλακώδες. Πολλά θα μπορούσε ο καθείς να παραθέσει και να αναπτύξει... αλλά εν "Καιρώ"...

Μόνο μια σύσταση στον Παναγιώτη Γκουρβέλο: υπάρχει και η συγγνώμη στη ελληνικό λεξιλόγιο.

Πίνακας της Γελένα Ιγκνιάτοβιτς.