"Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟΥ"

O Aρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος σε άρθρο του – παρέμβαση στην εφημερίδα Ο Κόσμος του Επενδυτή (13/12/08), με τίτλο "Η ευθύνη μας", δηλώνει απερίφραστα ότι «τα παιδιά μας δεν είναι εξαγριωμένα χωρίς λόγο». Στο άρθρο του ο κ. Ιερώνυμος καταδικάζει τους βανδαλισμούς και τις καταστροφές, αλλά αναρωτιέται:
«Πώς να καταδικάσεις τον αδικημένο για τα λάθη του, αν δεν αναζητήσεις πρώτα τρόπους και λύσεις που να δίνουν ελπίδα και να προσκαλούν σε αξιοποίηση των δυνάμεων, που τώρα σπαταλιούνται στην εκτόνωση της πικρίας και της απογοήτευσης, συμβάλλοντας εντέλει στο περαιτέρω ρήμαγμα της ήδη παραπαίουσας ηθικώς, πολιτιστικώς και κοινωνικο-οικονομικώς πατρίδας μας;»
Σε άλλο σημείο του άρθρου του ο Αρχιεπίσκοπος αναρωτιέται: «Πόσο ακόμα μπορούμε να στεκόμαστε, κλήρος και λαός, αδιάφοροι ή αυτοκαταστροφικά βολεμένοι απέναντι σε φαινόμενα τα οποία όλοι γνωρίζουμε, όλοι συμφωνούμε ότι δεν είναι δυνατόν να συνεχίζονται, όλοι δηλώνουμε ευκαίρως- ακαίρως τη δυσφορία μας και συγχρόνως τα συντηρούμε ή τα ανεχόμαστε ως παθητικοί δέκτες της ίδιας μας της αυτο-υπονόμευσης;

Πώς να πείσουμε τους νέους ότι η Εκκλησία είναι ο χώρος της αγάπης, της ελπίδας, της παρηγοριάς, της σμιλεύσεως ήθους και ιδανικών και της αντιπαράθεσης στην αδικία, την ανομία και την διαφθορά, όταν δίνουμε δικαιώματα στον λαό του Θεού να φοβάται ότι μετατρέψαμε τον οίκο του Θεού σε οίκο εμπορίου; Πώς να πείσουμε τους νέους για τα μείζονα και τα ουσιώδη του πολιτισμού και την αξία της αφιέρωσής τους στις σπουδές τους, όταν η παιδεία χρόνια τώρα συρρικνώνεται στα ασφυκτικά στενά και αφυδατωμένα όρια μιας άνευρης εκπαίδευσης, χωρίς ουσιαστική μέριμνα για την κατοχύρωση του επαγγελματικού μέλλοντος και την υποδούλωση της αξιοπρέπειάς τους στους μηχανισμούς χαριστικών και αναξιοκρατικών πρόσκαιρων βιοποριστικών απασχολήσεων;»
Ο Αρχιεπίσκοπος σημειώνει επίσης ότι η διαμαρτυρία είναι ανάγκη και δικαίωμα, ωστόσο, ο καταστροφικός θυμός που οδηγεί σε βανδαλισμούς δεν δίνει λύσεις. Και καταλήγει ζητώντας από όλους να αναλάβουν το μερίδιο των ευθυνών τους.

«Πρώτιστα των δικών μας ευθυνών, ως Ποιμαίνουσας Εκκλησίας, που δεν έχει πλέον την πολυτέλεια του εφησυχασμού. Η κρισιμότητα των καιρών επιτάσσει να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας -με τρόπο ορατό και έμπρακτο - απέναντι στο λαό του Θεού και να εμπνεύσουμε τους ανθρώπους, ώστε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας σε κοινό αγώνα για την ειρηνική ανατροπή της καθοδικής πορείας που απειλεί τη χώρα μας».

Για την παρέμβαση αυτή του Αρχιεπισκόπου δείτε και το μανιτάρι του βουνού