'Eπεσε στα χέρια μου το τεύχος Ιουλίου - Αυγούστου του περιοδικού με αφιέρωμα στην ονομαστική εορτή του σεβασμιωτάτου και το βρήκα συναρπαστικό. Κατ' αρχάς, πλούσια ύλη! Ευχετήριες ή συγχαρητήριες επιστολές προς τον σεβασμιώτατο από ασήμους και διασήμους. Εμβριθής ιστορική πραγματεία του σεβασμιωτάτου περί Μεγάλου Αλεξάνδρου: «Εάν παρετείνετο η Αλεξανδρινή κυριαρχία και επεβάλλετο, ως προέβλεπε ο δημιουργός της, δεν θα εύρισκαν δρόμους οι Σελτζούκοι Τούρκοι και τα λοιπά μουσουλμανικά φύλα για να τρώγουν επί αιώνες τα σωθικά του Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού, και να μας απειλούν και σήμερα...». Γραμμένη μάλιστα σε πλούσιο ύφος, που δεν τσιγκουνεύεται τις λυρικές εξάρσεις: «Χαίρε Μέγα Αλέξανδρε, βασιληά της καρδιάς μας. Σε βλέπω απόψε στο άγαλμά σου, έφιππο, να χαμογελάς. Ναι, οι πανέλληνες σε χαιρετούν και σε διαβεβαιώνουν: δεν θα την πάρουνε ποτέ τη γη των Μακεδόνων».
Ακόμη και στιχουργήματα που στέλνουν στον σεβασμιώτατο οι θαυμασταί του βρίσκει κανείς στην «Ευλογία»: «Θεσσαλονίκης Ανθιμε / που σε κατηγορούνε / την πίστη και τα ιδανικά / όσοι δεν τα κρατούνε / είσαι στον Χριστιανισμό / και στην Ορθοδοξία / όπως ο Πύργος ο Λευκός / κι έχεις μεγάλη αξία».
Ακόμη και στιχουργήματα που στέλνουν στον σεβασμιώτατο οι θαυμασταί του βρίσκει κανείς στην «Ευλογία»: «Θεσσαλονίκης Ανθιμε / που σε κατηγορούνε / την πίστη και τα ιδανικά / όσοι δεν τα κρατούνε / είσαι στον Χριστιανισμό / και στην Ορθοδοξία / όπως ο Πύργος ο Λευκός / κι έχεις μεγάλη αξία».
Και βεβαίως δεν λείπουν οι ωραίες φωτογραφίες, με τις μοναδικές λεζάντες. Οπως, π.χ., ένα στιγμιότυπο από τη λειτουργία, όπου ο σεβασμιώτατος εικονίζεται λουσμένος από μια στήλη χρυσού φωτός, ενώ από κάτω στη λεζάντα διαβάζουμε: «Η χαρισματική δωρεά της Θείας Λειτουργίας, το Ορθόδοξο Τελετουργικό και το εύοσμο θυμίαμα, με συνοδεία τον Χερουβικό Υμνον, έδωσαν αυτό το φωτογραφικό αποτέλεσμα. Δόξα τω Θεώ. Εκαστος βιώνει το μυστήριον όσον δύναται». Ξεχώρισα επίσης μία νεκρά φύση στο οπισθόφυλλο. Βλέπουμε ένα τραπέζι σκεπασμένο με κεντητό τραπεζομάντιλο. Επάνω του, δύο ασημένιοι δίσκοι με τετράγωνα γλυκά τυλιγμένα σε ασημόχαρτο. Πλαισιώνονται από γλάστρες (η μία με κρίνους), τυλιγμένες με σελοφάν. Διαβάζουμε στη λεζάντα: «Ωραίο φωτογραφικό αποτέλεσμα με γλυκά και λουλούδια κατά την ημέρα των Ονομαστηρίων του Ποιμενάρχου μας στην αίθουσα υποδοχής. Η προσέλευσις των επισκεπτών ήταν η μεγαλυτέρα της Πενταετίας».
Κυριακή με την Πανδώρα, εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, 19-10-2008
- "Τα Μοναστήρια και η Εκκλησία έστω και ζητιανεύοντας θα ζήσουν, όπως ζει ζητιανεύοντας η Ιερά Μονή μας, γιατί υπάρχει Θεός και υπάρχουν ακόμη ευλαβείς χριστιανοί, κληρικοί και μοναχοί που θα αγωνίζονται και θα συνεχίσουν να αγωνίζονται για την δόξα του Χριστού και τον θρίαμβό Του, έως συντελείας του αιώνος. Δε γνωρίζω εάν το Κράτος μας μπορεί να ζήσει χωρίς Θεό".
π. Νεκτάριος Μουλατσιώτης (romfea.gr)
2 σχόλια:
και ο Θεός βοηθός!! Παναγιώτη ένα ένα να μας τους παρουσιάσεις για να αντέξουμε.. την υπερβολική δοσή τρέλλας
Ρ.Σ.
Ζητιανεύοντας....μάλλον αγρεύοντας ήθελε να ειπεί.
Δημοσίευση σχολίου