Παρασκευή 29 Ιουνίου 2018

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΘΑΥΜΑΤΟΛΑΓΝΕΙΑ ΚΑΙ "ΟΜΟΛΟΓΙΑ"


Π.Α. Ανδριόπουλος
Ο Χριστός το είπε καθαρά. Πιο καθαρά δε γίνεται: 
«Μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες». 
 Άρα, οι χριστιανοί δεν πρέπει να έχουμε σε καμία περίπτωση ανάγκη το θαύμα για να πιστέψουμε. 
Η θαυματολαγνεία που έχει αναπτυχθεί στο διαδίκτυο και σε κάποιες χαμηλού επιπέδου (για να εκφραστώ κόσμια) εφημερίδες τον τελευταίο καιρό, είναι φυσικά αντίχριστη! 
Ο Χριστός δεν μπορεί να έχει σχέση με θαύματα που σχετίζονται άμεσα με την εμπορεία των λειψάνων. Γιατί εκεί, κατ’ εξοχήν, συντελούνται τα «θαύματα». Εκεί όπου είναι απαιτούμενη η διαφήμιση, προς περαιτέρω χειραγώγηση των πιστών και κερδοφορία. 
Ο Χριστός είπε στον Ναθαναήλ κατά την κλήση του: «ὅτι εἶπόν σοι, εἶδόν σε ὑποκάτω τῆς συκῆς, πιστεύεις;». Πιστεύεις, δηλ., επειδή, ως παντογνώστης, ήξερα που ήσουν; Είναι λόγος αυτός; 
Η πίστη των περισσότερων χριστιανών σήμερα δεν έχει ως κέντρο τον Χριστό. Έχει τα λείψανα, τα θαύματα, τις «προφητείες» των γερόντων και όλα τα συναφή. Και όλα αυτά στο διαδίκτυο! 
Είναι δυνατόν η πίστη να είναι υπόθεση που διαλαλείται στο ίντερνετ; Η Ορθοδοξία απευθύνεται στον κρυπτό της καρδίας άνθρωπο, όχι σ’ αυτούς που πουλούν την θρησκευτική πραμάτεια τους, βαφτίζοντάς την «ομολογία». 
"Ομολογούμεν την χάριν, κηρύττομεν τον έλεον, ου κρύπτομεν την ευεργεσίαν", εντός της καρδίας μας και στην Εκκλησία, όχι στο διαδίκτυο. Θαύμα που κάνει τον γύρο του διαδικτύου απλώς δεν είναι θαύμα ή καλύτερα είναι ...αμαρτωλό θαύμα.
Γιατί τα μεγαλύτερα και τα καινότερα θαύματα της χριστιανικής πίστης, η σάρκωση του Θεού Λόγου εκ Παρθένου Μαρίας και η Ανάστασή Του, έγιναν μυστικώς. Κανείς δεν τα είδε και κανείς δεν μπορεί να τα αποδείξει, παρά μόνον η πίστη και η αγάπη. 
Βέβαια, η όλη κατάσταση είναι απότοκη της αδιάκριτης εμπλοκής των θρησκευομένων, κληρικών και λαϊκών, με το διαδίκτυο, το οποίο μοιάζει πως είναι η σύγχρονη εκ-κλησία. Πιο πολύ φοιτούν σε αυτό παρά στο ναό. 
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των καιρών: μεγαλόσχημη (sic) μοναχή, η οποία διατηρεί δύο λογαριασμούς στο fb. Έναν με το κοσμικό (!) της όνομα και έναν στο όνομα της μονής όπου είναι γερόντισσα! Αυτό κι αν είναι θαύμα! Θαύμα του ίντερνετ, στου οποίου το αμφίβληστρο έπεσε η μεγαλόσχημη (!) και δεν μπορεί να ξεφύγει. Η ταλαίπωρη δεν έχει καταλάβει φαίνεται το Κυριακόν: «σὺ δὲ ὅταν προσεύχῃ, εἴσελθε εἰς τὸ ταμιεῖόν σου καὶ κλείσας τὴν θύραν σου πρόσευξαι τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ• καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ.» 
Έξω, λοιπόν, από το διαδίκτυο και τα θαύματα και οι «μεγαλόσχημοι» μοναχοί και κληρικοί. Στο ταμιείον τους γρήγορα!

ΤΟ ΟΡΑΤΟΡΙΟ "ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ" ΤΟΥ FELIX MENDELSSOHN BARTHOLDY


Π.Α. Ανδριόπουλος
Ο φημισμένος Γερμανός συνθέτης Felix Mendelssohn-Bartholdy (1809 – 1847) υπήρξε προτεστάντης, με εβραϊκές ρίζες. Λόγω, λοιπόν, αυτής της διπλής θρησκευτικής του ταυτότητας, κάποια ειδικά βιβλικά θέματα καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος της μουσικής του. Δύσκολα όμως θα μπορούσε κανείς να κάνει λόγο για θρησκευτική μουσική με την έννοια που αυτή έχει στους προγενέστερους συνθέτες. Είτε με τα δύο σημαντικά ορατόριά του, "Άγιος Παύλος" (1836) και "Ηλίας" (1846), τα μόνα ορατόρια που μπόρεσαν να φθάσουν στο επίπεδο της Δημιουργίας και των Εποχών του Χάυδν, είτε με τους εξαίρετους Ψαλμούς του, ο Μέντελσον θέτει νέες προδιαγραφές στη χρήση θρησκευτικών θεμάτων στη μουσική, που αναπτύσσονται με έντονα ρομαντικό τρόπο, μα δεν έχουν κανένα λειτουργικό αντίκρισμα. Για να τα γράψει μελέτησε θεολογία, ξεκινώντας από την «Ιστορία του πρώιμου Χριστιανισμού» του Γκφέρερ. Η επιτυχία του Αγίου Παύλου (έργο 36, για σολίστ, χορωδία και ορχήστρα) ήταν τέτοια ώστε μέσα σε διάστημα 18 μηνών παρουσιάστηκε 50 φορές σε μικρές και μεγάλες γερμανικές πόλεις, ενώ σχετικά σύντομα ακολούθησαν και συναυλίες σε Ευρώπη και Αμερική. Ο Φερδινάνδος Γκότχελφ Χαντ στην «Αισθητική της Μουσικής» το 1837 το χαρακτήρισε ως «κορυφαίο έργο της εποχής».


Το λιμπρέτο βασίζεται στην Βίβλο και κυρίως στις Πράξεις των Αποστόλων. 
Η σύνθεση της μουσικής ξεκίνησε το 1834, ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο του 1836 και ένα μήνα μετά, στις 22 Μαϊου, το έργο έκανε πρεμιέρα στο Μουσικό Φεστιβάλ του Κάτω Ρήνου στο Ντίσελντορφ. Η αγγλική πρεμιέρα έγινε στο Λίβερπουλ στις 3 Οκτωβρίου 1836, σε μετάφραση από τον φίλο του Mendelssohn, Karl Klingermann.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του Mendelssohn, ο "Άγιος Παύλος" ήταν, όπως είπαμε, ένα δημοφιλές και συχνά εκτελεσμένο έργο. Ωστόσο, σε σύγκριση με τα σπουδαία, επίσης, ορατόρια, τον Μεσσία του Χαίντελ, του Χριστουγεννιάτικο και τα κατά Ματθαίον Πάθη του Μπαχ ή ακόμα και το άλλο ορατόριο του συνθέτη, ο "Ηλίας",  το ορατόριο για τον Παύλο δεν κατάφερε να διατηρήσει τη θέση του στο χορωδιακό ρεπερτόριο και τώρα σπάνια παρουσιάζεται στο σύνολό του. 


ΤΟ ΟΡΑΤΟΡΙΟ "ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ" ΤΟΥ ΣΥΝΘΕΤΗ ΠΕΤΡΟΥ ΠΕΤΡΙΔΗ


Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Πέτρου Πετρίδη (1892 – 1977): "Άγιος Παύλος". 
Ένα ορατόριο του σημαντικού αυτού συνθέτη της Εθνικής Μουσικής Σχολής. 
Του γεννημένου στη Νίγδη της Καππαδοκίας, του νεαρού σπουδαστή μουσικής στην Κωνσταντινούπολη, του εθελοντή στους Βαλκανικούς πολέμους, του διευθυντή του Γραφείου Τύπου της Ελληνικής Πρεσβείας στο Λονδίνο, του καθηγητή νεοελληνικής γλώσσας στη Σορβόνη, του αντεπιστέλλοντος μέλους της Γαλλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών, του τακτικού μέλους της Ακαδημίας Αθηνών, του τιμηθέντος με τον Γαλλικό ταξιάρχη Γραμμάτων και Τεχνών.  
Ο "Άγιος Παύλος" του Πέτρου Πετρίδη είναι ένα ορατόριο σε κείμενο του συνθέτη, βασισμένο στα Ευαγγέλια, στις Πράξεις των Αποστόλων και στις Επιστολές του Αποστόλου Παύλου, σε δύο μέρη, για αφηγητή, σολίστ, χορωδία και ορχήστρα. Παρουσιάστηκε στο Ηρώδειο πριν 67 χρόνια, στις 29 Ιουνίου 1951, με αφορμή τον εορτασμό της 1900ής επετείου από την άφιξη του Αποστόλου Παύλου στην Ελλάδα.
«Εις πλάτος εμπνεύσεως, δύναμιν εκφράσεως, βάθος ιδεών, παραστατικότητα εικόνων, η δημιουργία του Πετρίδη είναι ανταξία του μεγαλειώδους θέματος και ανταπεκρίθη απολύτως στην οικουμενική σπουδαιότητα της μεγάλης χριστιανικής επετείου», έγραφε στις 6 Ιουλίου 1951 ο μουσικοκριτικός Μίνως Δούνιας, ο οποίος κλείνει το σημείωμά του ως εξής: «Ο Πετρίδης εδίδαξε και διηύθυνε ο ίδιος το έργον του με την στοργή και την μαεστρία που δεν ήταν βέβαια δυνατόν να περιμένη από άλλους. Έχω ακόμη ζωηρή την ανάμνηση των δύο εκτελέσεων που παρηκολούθησα με πραγματική συγκίνηση. Μία εντύπωσις κυριαρχεί, η εντύπωσις ενός έργου όπου η ισχυρή διάνοια, η καθαρή συνείδησις και η αστείρευτη έμπνευσις του συνθέτου εδημιούργησαν το πρώτο Ευρωπαϊκής σημασίας Ελληνικό ορατόριο. Πίσω από την περίτεχνη πολυμορφία των εναλλασσομένων εικόνων διαφαίνεται η συνοχή των αρχιτεκτονικών αναλογιών και η ενότης της ψυχικής προσφοράς. Πνεύμα πραότητος και διάπυρης εγκαρδιότητος αναβλύζει από τις σελίδες αυτής της δημιουργίας. Είναι σαν να πλανάται ανάμεσα στους απόκοσμους φθόγγους της αόρατη η μορφή του μάρτυρος Αποστόλου».
Το ενδιαφέρον είναι ότι ο "Αγιος Παύλος" παίχτηκε και στο Παρίσι! Στις 15 Δεκεμβρίου 1964. 
Σύμφωνα με την εφημερίδα "Η Καθημερινή" (15-11-1964): 
"Ανεχώρησεν αεροπορικώς διά Παρισίους ο ακαδημαϊκός μουσουργός κ. Πέτρος Πετρίδης, διά να επιληφθή των τελευταίων δοκιμών και της εκτελέσεως του βυζαντινού ορατορίου «Αγιος Παύλος». Η συναυλία θα φέρη οικουμενικόν χαρακτήρα, θα γίνη δε εις την αίθουσαν Πλεϋέλ την 15ην Δεκεμβρίου. Συμπράττουν η διάσημος παρισινή χορωδία Ελιζαμπέτ Μπρασσέρ και η συμφωνική ορχήστρα Λαμουρέ."
Στην Ελλάδα το έργο ανέβασαν αργότερα οι μαέστροι Βύρων Κολάσης (1975) και Βύρων Φιδετζής (2004). 
Παραθέτουμε στη συνέχεια το πρόγραμμα της πρώτης παρουσίασης του έργου, αλλά και την κριτική του Δ. Α. Χαμουδόπουλου, η οποία δημοσιεύτηκε στη "Νέα Εστία" (τεύχ. 942, 1951). 



Πέμπτη 28 Ιουνίου 2018

ΝΕΛΛΗ ΒΟΥΤΣΙΝΑ - ΑΝΤΡΕ ΓΚΟΡΖ, ΜΑΡΙΝΑ ΤΣΒΕΤΑΓΙΕΒΑ: ΑΠΟΚΛΙΝΟΥΣΑ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ


Σήμερα έχει τα γενέθλιά της η φίλη μου Νέλλη Βουτσινά. 
Δεν βρίσκω τα κατάλληλα λόγια για να της ευχηθώ. 
Έτσι, καταφεύγω στα δικά της λόγια, αυτά που τόσο έντεχνα πλέκει σα μελωδία για τον λόγο της απουσίας, όταν γράφει ένα συγκλονιστικό κείμενο για μια αποκλίνουσα συνομιλία μεταξύ του Αντρέ Γκορζ και της Μαρίνας Τσβετάγιεβα. 
Πρόκειται για μια παρουσίαση δύο διαφορετικών βιβλίων, δύο εντελώς ασχέτων μεταξύ τους συγγραφέων - τους χωρίζουν δεκαετίες - που όμως για τη Νέλλη Βουτσινά συνομιλούν, καθώς η επιστολική γραφή τους είναι υπόθεση ουσίας της ...απουσίας. 
Παραθέτω στη συνέχεια το κείμενο, όπως το δημοσίευσε η Νέλλη Βουτσινά στο προσωπικό της ιστολόγιο



Μπορώ μόνο να αφιερώσω στη Νέλλη μας ένα τραγούδι της νιότης μας. 
Από εκείνα τα Χατζιδακικά που ακούγαμε μανικά στα φοιτητικά μας χρόνια, στο νεοκλασικό της Καλλιφρονά. 


Τετάρτη 27 Ιουνίου 2018

Søren Kierkegaard: Τα κρίνα του αγρού και τα πετεινά του ουρανού


Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 
«Χαρούμενοι αγωνιστές/αγωνίστριες», η ονομασία ομάδων και κατασκηνωτόπουλων χριστιανικών οργανώσεων ή Μητροπόλεων. 
Γέροντες, πνευματικοί, μοναχοί, μοναχές, μιλούν στις μέρες μας με περισσή ευκολία για την «χαρά» του Χριστού, λες και την έχουν στην …τσέπη τους. Αφήνω που οι ίδιοι είναι απολύτως καταθλιπτικοί. 
Έξαλλοι, λοιπόν, λόγοι περί χαράς, άνευ αντικρίσματος, αφού όσοι τους ακούνε όχι μόνο δεν γίνονται χαρούμενοι, αλλά αντιθέτως σκυθρωπάζουν έτι μάλλον. Κι αυτό διότι οι «πνευματικοί» αυτοί λόγοι περί χαράς είναι κενοί περιεχομένου. Ακόμη κι αυτοί που θέλουν να "απενοχοποιήσουν" τη χαρά, εξαντλούνται σε αφόρητες κοινοτοπίες. 
Καταφεύγουμε – ευτυχώς! – στον Søren Kierkegaard, με αφορμή την νέα, εξαιρετική έκδοση του ιδρύματος «Άρτος Ζωής», που διευθύνει με λογισμό και μ’ όνειρο ο Σταύρος Ζουμπουλάκης. Πρόκειται για Τα κρίνα του αγρού και τα πετεινά του ουρανού, του Σαίρεν Κίρκεγκωρ (1813-1855), ο οποίος ήταν Δανός φιλόσοφος και θεολόγος, ποιητής, κοινωνικός κριτικός και θρησκευτικός συγγραφέας και θεωρείται ως ο πρώτος υπαρξιστής φιλόσοφος. 
Πρέπει να σημειωθεί ότι το 1840 εγγράφηκε στο Βασιλικό Ποιμαντικό Σεμινάριο, όπου μία από τις υποχρεώσεις του ήταν η συγγραφή κηρυγμάτων και η αξιολόγηση των κηρυγμάτων συμφοιτητών του. Η συστηματική του ενασχόληση με το κήρυγμα τον έκανε να αναστοχαστεί με μοναδικό τρόπο τη φύση, τη μορφή, το περιεχόμενο, τα όρια και το ύφος του αυθεντικού κηρυγματικού λόγου. Τα θρησκευτικά έργα του Κίρκεγκωρ, στα οποία ανήκουν και οι τρεις θεοσεβείς λόγοι της παρούσας έκδοσης, έχουν ασκήσει ιδιαίτερη επιρροή στη διαμόρφωση του κηρυγματικού λόγου στη Δύση και έχουν γονιμοποιήσει τον φιλοσοφικό στοχασμό. 
Οι «τρεις θεοσεβείς λόγοι» του Søren Kierkegaard, εκδόθηκαν από τον «Άρτο Ζωής» (2018) στη σειρά Βιβλιοθήκη του Κηρύγματος, σε μετάφραση Βασιλικής Τσακίρη, η οποία επιμελήθηκε, επίσης, τις σημειώσεις και το επίμετρο. 
Λέει ο Κίρκεγκωρ, σ’ έναν απ’ τους λόγους του αυτούς: «Τι είναι η χαρά ή τι σημαίνει να είναι κάποιος χαρούμενος; Σημαίνει να είναι αληθινά παρών στον εαυτό του». Που σημαίνει να μην υπεκφεύγει, να μην προσπαθεί αποδράσει από τον εαυτό του, μεταθέτοντας το «βάρος» της χαράς έξω από τον εαυτό. Παραμένεις παρών στον εαυτό σου εν Θεώ, κι αυτό είναι το δύσκολο. 
Η καθεαυτή χαρά για τον Κίρκεγκωρ είναι αποτέλεσμα μιας βασικής προϋπόθεσης: να είναι απροϋπόθετη, όπως το λουλούδι και το πουλί είναι απροϋπόθετα χαρούμενα. Γιατί απ’ το πουλί και το λουλούδι καλούμαστε να μάθουμε τη σιωπή, την υπακοή και τη χαρά! Με άλλα λόγια, εμείς οι άνθρωποι μπορούμε και πρέπει να επιλέγουμε τον εαυτό μας, και με αυτόν τον τρόπο και μόνο να γινόμαστε τελικά ο εαυτός μας. 
Ας διαβάσουμε προσεκτικά τον Κίρκεγκωρ.

Τρίτη 26 Ιουνίου 2018

ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ


Με αφορμή το τελευταίο βιβλίο, πραγματικά πολύτιμο βιβλίο για την Πάτρα της αρχιτέκτονος - πολεοδόμου κ. Χαράς Παπαδάτου-Γιαννοπούλου με τον τίτλο: "Πατρώ. Η πόλις των πολλαπλών ιστορικών επιπέδων. Μια πολεοδομική και αρχιτεκτονική ανάγνωση", θυμόμαστε τις εκπομπές για την αρχιτεκτονική της Πάτρας που είχαμε πραγματοποιήσει στον Τηλεοπτικό Σταθμό της Μητροπόλεως Πατρών "Λύχνος", πριν σχεδόν είκοσι χρόνια.
Ο χρόνος έχει φθείρει, αναπόφευκτα, τις κόπιες των εκπομπών, αλλά η αξία τους παραμένει στο ακέραιο. 
Αναρτούμε, λοιπόν, σήμερα εκείνες τις εκπομπές που είχαν επιμεληθεί η κ. Χαρά Γιαννοπούλου - Παπαδάτου, αρχιτέκτων - πολεοδόμος και ο κ. Ξενοφών Παπαευθυμίου, μουσειολόγος - συντηρητής έργων τέχνης. 
- Η ΑΝΩ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ 
Παρουσιάζει ο Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος. 
Συμμετέχει ο ιστορικός των Πατρών Κώστας Τριανταφύλλου.
- Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗ ΣΤΗ ΝΕΩΤΕΡΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ
- ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΥΠΟΔΟΜΗ ΜΙΑΣ ΜΕΣΩΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΠΟΛΕΩΣ 
Συγκρίσεις - Συμπεράσματα για τα καθ' ημάς. Προτάσεις για την Πάτρα - Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2006. 
Την γενική επιμέλεια είχε ο Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος (υπεύθυνος προγράμματος του Τηλ. Σταθμού "Λύχνος" την περίοδο 1996-2001).

ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΑΝΑΤΟΛΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ


Κείμενο - φωτογραφίες: Ιδιωτική Οδός
Πραγματοποιήθηκε χθες, Δευτέρα 25 Ιουνίου 2018, στο Βυζαντινό & Χριστιανικό Μουσείο Αθηνών, η τελετή έναρξης της ετήσιας Γενικής Συνέλευσης της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (Δ.Σ.Ο.), παρουσία του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου. 
Το θέμα της Γενικής Συνέλευσης είναι: «Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και χριστιανικές αξίες: 25 χρόνια Διακοινοβουλευτική Συνέλευση Ορθοδοξίας». Λαμβάνουν μέρος περί τους 100 βουλευτές, εκπρόσωποι 25 κοινοβουλίων, 10 κοινοβουλευτικών ομάδων και κοινοβουλευτικές προσωπικότητες. Στην τελετή έναρξης, ο Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Εμμανουήλ, ως εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ανέγνωσε το Πατριαρχικό Μήνυμα επί τη 25η επετείω της Δ.Σ.Ο. Παρέστησαν, επίσης, ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ κ. Ιλαρίων εκπρόσωπος του Πατριάρχου Μόσχας κ. Κυρίλλου, ο Μητροπολίτης Ζάμπιας κ. Ιωάννης, ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Νικόλαος Βούτσης,ο υφ. Εξωτερικών Ιωάννης Αμανατίδης, αρχιερείς, βουλευτές κ.α.


Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, εγκαινίασε την Έκθεση Αγιογραφίας της Δ.Σ.Ο. με θέμα «Η Ανάσταση του Ιησού», η οποία αποτελείται από έργα που φιλοτεχνήθηκαν στο πλαίσιο του ετήσιου διαγωνισμού αγιογραφίας, που διοργάνωσε η Δ.Σ.Ο. και στον οποίο συμμετείχαν 63 καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο.
Ο διαγωνισμός είχε ως στόχο να αναζητήσει και να αναδείξει σύγχρονες εικαστικές εκφράσεις και αποτυπώσεις της Ανάστασης του Κυρίου, οι οποίες θα βασίζονται και θα εκκινούν από τους καθιερωμένους τύπους της στον χώρο της “Βυζαντινής” εικονογραφίας. Σκοπός ήταν η διερεύνηση και ανάδειξη των ποικίλων στιλιστικών τάσεων που υπάρχουν σήμερα στο κόσμο στις οποίες οπτικοποιείται ο δημιουργικός διάλογος με την παράδοση αλλά και η δυνατότητα προσωπικής έκφρασης των καλλιτεχνών οι οποίοι ανακεφαλαιώνουν την παράδοση χωρίς να αποκλίνουν από το δογματικό πλαίσιο της Χριστιανικής εικονογραφίας όπως αυτό καθορίστηκε από την Ζˈ Οικουμενική Σύνοδο. Ο διαγωνισμός κατάφερε να αναδείξει, στο υψηλότερο δυνατόν επίπεδο, την σύγχρονη εικονογραφική τέχνη της χριστιανικής Ανατολής στον κόσμο.


Θα πρέπει να τονισθεί ότι το ενδιαφέρον της Δ.Σ.Ο. και η δραστηριότητά της καλύπτει το χώρο της παράδοσης του ορθόδοξου χριστιανικού κόσμου μαζί με αυτόν των αρχαίων ανατολικών εκκλησιών. Ως εκ τούτου, ο όρος “βυζαντινή τέχνη” θα πρέπει να προσληφθεί στην ευρεία της έννοια, ώστε να καλύπτει και την εκκλησιαστική – λειτουργική αγιογραφική τέχνη όλων αυτών των λαών και παραδόσεων.
Οι εικόνες φωτογραφήθηκαν άρτια όλες με τον ίδιο τρόπο από ειδικό φωτογράφο, ώστε να δοθεί η δυνατότητα στα μέλη της κριτικής επιτροπής να τις μελετήσουν και να προβούν σε αξιολόγηση του διαγωνιζόμενου υλικού. Η κριτική επιτροπή μετά από αλλεπάλληλες μυστικές ψηφοφορίες και τηρώντας την ανωνυμία των διαγωνιζομένων κατέληξε στους πέντε νικητές του διαγωνισμού.
Α' Βραβείο: Κελαϊδή Ολυμπιάδα (Ελλάδα)
Β' Βραβείο: Verdes Bogdan Gheorghe  (Ρουμανία)
Γ' Βραβείο: Demchuk Ivanka (Ουκρανία)
Α' Επαινος: Sedlana Svetlan (Σερβία)
B' Έπαινος: Licheli Irakli (Γεωργία)
Έπαινος κοινού: Zemtsov Yuriy (Ρωσία) 


Δευτέρα 25 Ιουνίου 2018

ΣΤΟ 2ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΣΤΗ ΧΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΠΗΓΗ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ


Στην μυροβόλο Χίο  πραγματοποιείται για δεύτερη χρονιά από 1-8 Ιουλίου 2018, το Φεστιβάλ Σύγχρονης Ελληνικής Μουσικής, που διοργανώνεται από την Εταιρεία Πολιτισμού ΜΟΥΣΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ. 
Αναμφισβήτητα πρόκειται για μια απαιτητική διοργάνωση, αφού δεν είναι κάτι το συνηθισμένο ένα καλοκαιρινό φεστιβάλ να εστιάζει στη λόγια, σύγχρονη ελληνική μουσική. 
Θα παρουσιαστούν έργα Ελλήνων συνθετών που έχουν επηρεαστεί από την ελληνική παραδοσιακή μουσική, βυζαντινή και δημοτική. Ιδιαίτερη μνεία θα γίνει στον συνθέτη Μιχάλη Αδάμη (1929-2013) και στη σχέση του με τη βυζαντινή μουσική. Διαλέξεις και συζητήσεις θα βοηθήσουν το κοινό να τοποθετήσει τις αναζητήσεις των Ελλήνων συνθετών του 20ού και 21ου αι. στο διεθνές μουσικό γίγνεσθαι της εποχής μας. Εργαστήρια και masterclasses θα δώσουν την ευκαιρία σε νέους μουσικούς να ασχοληθούν με έργα σύγχρονων Ελλήνων συνθετών. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει επίσης μία συναυλία ειδικά σχεδιασμένη για παιδιά 5-12 χρόνων και από μία συναυλία στα γηροκομεία Χίου και Καρδαμύλων. 
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Ελευθερία Λυκοπάντη. 
Καλλιτεχνικός Σύμβουλος του Φεστιβάλ Ελληνικής Μουσικής Χίου είναι ο Αλέξανδρος Καλογεράς, συνθέτης, Ph.D. Harvard University, Καθηγητής στο τμήμα Μoυσικής Σύνθεσης του Berklee College of Music της Βοστώνης. 
Η δική μας συμμετοχή μας έγκειται σε δύο διαλέξεις, μία για το χορωδιακό έργο του Μιχάλη Αδάμη και μία για τις "Πύρινες Γλώσσες" του Γιάννη Χρήστου, στην ερμηνεία του έργου της Κωνσταντίας Γουρζή "Ιερατική Ποίηση" και στη συμμετοχή στο φωνητικό σύνολο του Φεστιβάλ. 
Δείτε στη συνέχεια αναλυτικά το πρόγραμμα και τους συντελεστές του Φεστιβάλ. 


Κυριακή 24 Ιουνίου 2018

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΖΙΑΣ: ΠΑΡΤΙΤΟΥΡΑ ΡΑΧΜΑΝΙΝΩΦ


ΠΑΡΤΙΤΟΥΡΑ ΡΑΧΜΑΝΙΝΩΦ 
- Περιμένετε καιρό; 
- Χρόνια! 
- Βάζω στοίχημα ότι σας λένε Ζωή. 
- Χάσατε. Το όνομά μου είναι Φυλακή. 
- Και τι σπουδάζετε; 
- Συγχώρεση! 
Μουσική και μουσικός αγκαλιάζονται. 
Της ζητάει να τον σπλαχνιστεί. 
* Γιώργος Κοζίας, Κόσμος χωρίς ταξιδιώτες, Αθήνα, Στιγμή, 2007

Σάββατο 23 Ιουνίου 2018

Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΤΟΝ ΚΛΗΡΙΚΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟ


Μεγάλα sites της Δυτικής Ελλάδας, όπως το the best το dete, και το tempo24news, δημοσιεύουν σήμερα (23-6-2018) την είδηση ότι ο "Ο Πατρών Χρυσόστομος απαγόρευσε σε ιερέα να συμμετέχει σε ημερίδα κατά της Οικουμενικής Συνόδου", σημειώνοντας ότι πρόκειται για τον Αναστάσιο Γκοτσόπουλο.
Το δημοσιογραφικό κείμενο δεν είναι, ουσιαστικά, τίποτε άλλο παρά μια αναδημοσίευση του κειμένου μας "ΟΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΩΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΑΝ ΣΕ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΗΜΕΡΙΔΑ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΝ". 
Φαίνεται ότι η κατάσταση στην Μητρόπολη Πατρών είναι εκτός ελέγχου αφού ο αρχιμ. Τιμόθεος Παπασταύρου έγραψε ότι δέχθηκε απειλές για "αιχμηρό" κείμενο του που είδε το φως της δημοσιότητας προ καιρού. Ποιος άραγε απειλεί τον αρχιμανδρίτη; 
Ακόμα, ο διάκονος του Ι. Ναού Παντανάσσης "ξιφούλκησε" σε ιστολόγιο υπέρ του κληρικού Αναστάσιου Γκοτσόπουλου, παίρνοντας σαφέστατη θέση εναντίον της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας και αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο μητροπολίτης Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Βαρνάβας ήταν αυτός που δεν έδωσε άδεια στον κληρικό Α. Γκοτσόπουλο να συμμετάσχει στην ημερίδα της Θεσσαλονίκης (16-6-2018), ως ο οικείος επίσκοπος. Κάτι που δεν επιβεβαιώθηκε από καμία πλευρά. 
Έτσι, τα δημοσιεύματα θεωρούν πως ο Πατρών Χρυσόστομος ήταν αυτός που απαγόρευσε στον κληρικό Α. Γκοτσόπουλο να συμμετάσχει στην ημερίδα των αποτειχισμένων εναντίον της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου. 
Παραθέτουμε στη συνέχεια το κείμενο που δημοσιεύθηκε στα sites the bestdete, tempo24news



"Οι Μητροπολίτες Πατρών Χρυσόστομος και Πειραιώς Σεραφείμ απαγόρευσαν, σύμφωνα με πληροφορίες, την συμμετοχή των κληρικών τους Αναστάσιου Γκοτσόπουλου και Άγγελου Αγγελακόπουλου αντίστοιχα, σε ημερίδα εναντίον της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο, 16 Ιουνίου, σε κεντρικό ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης. Η ημερίδα είχε τίτλο: «Ὀρθοδοξία καί Κολυμπάρι δύο χρόνια μετά. Αἵρεση – Καθαίρεση, Ὀρθόδοξη Ἀντίσταση». 
Όπως είχε αναφερθεί από εκκλησιαστικούς παράγοντες που βρίσκονται κοντά στο Πατριαρχείο «η ημερίδα είναι μία σύναξη αποτειχισμένων, αργών, ακοινώνητων και υπό καθαίρεσιν κληρικών, με τη συμμετοχή και δύο που …φλερτάρουν με τα κανονικά επιτίμια που επιτάσσει η Εκκλησία για την περίπτωσή τους: Ο κληρικός της Μητροπόλεως Πατρών Αναστάσιος Γκοτσόπουλος και ο κληρικός της Μητροπόλεως Πειραιώς Άγγελος Αγγελακόπουλος. 
Για την συμμετοχή των δύο αυτών μη «αποτειχισμένων» (που δεν έχουν παύσει δηλ. την μνημόνευση του Επισκόπου τους), φέρουν ακεραία την ευθύνη οι μητροπολίτες Πατρών Χρυσόστομος και Πειραιώς Σεραφείμ.» επεσήμαναν! 
Ωστόσο ο Μητροπολίτης Πατρών έπραξε αυτό που θεώρησε σωστό. Όταν πληροφορήθηκε το τι θα συνέβαινε, απαγόρευσε την μετάβαση του πρωτοπρεσβύτερου του Ι.Ν. Αγίου Νικολάου ο οποίος θεωρείται «πολέμιος» του Πατριάρχη."

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2018

Ο Καβάφης του Στέφανου Κορκολή ΔΕΝ τραγουδιέται υπέροχα


Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 
Γράφτηκε πως «ο Καβάφης του Στέφανου Κορκολή τραγουδιέται υπέροχα!» 
Με αφορμή το διπλό άλμπουμ / βιβλίο «Θάθελα αυτήν την μνήμη να την πω», του Στέφανου Κορκολή, που κυκλοφορεί από την Panik Oxygen, με ερμηνεύτρια τη Σοφία Μανουσάκη. 
Το έργο αυτό, δηλαδή η μελοποιημένη από τον Στέφανο Κορκολή Καβαφική ποίηση, παρουσιάστηκε τον Οκτώβριο του 2017 στην ‘Όπερα του Καΐρου και στην Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, στα πλαίσια των "Καβαφείων 2017" και στις 23 Απριλίου 2018 παρουσιάστηκε στην Αίθουσα «Σταύρος Νιάρχος» της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ. Πάντα «με μεγάλη επιτυχία»! 
Για όσους δεν το γνωρίζουν ο Καβάφης είναι ο πλέον πολυμελοποιημένος ποιητής! Εκατοντάδες συνθέτες, έλληνες κυρίως αλλά και ξένοι, καταπιάστηκαν με την μελοποίησή του και τα τελευταία χρόνια όλο και πληθαίνουν οι σχετικές απόπειρες. 
Αξίζει να σημειωθεί πως ο μεγάλος Δημήτρης Μητρόπουλος, είναι ο πρώτος Έλληνας συνθέτης που μελοποίησε Καβάφη. Πρόκειται για το έργο"14 Invenzioni" πάνω σε ποίηση Καβάφη, για φωνή και πιάνο (1925). 
Προλογίζοντας το έργο του σε ρεσιτάλ που δόθηκε το 1932, σημείωνε: "Κάθε ποίημα από αυτά έχει ως βάση ένα διαφορετικό αρχιτεκτονικό σχέδιο, όπου η φωνή η απαγγέλλουσα το ποίημα αποτελεί ένα μόριο του σχεδίου. Δεν πρόκειται περί τραγουδιού, αλλά ούτε και περί μιας ξερής απαγγελίας με υπόκρουση. Ούτε να τα τραγουδάει κανείς πρέπει, ούτε πάλι να τα απαγγέλλει, μα κάτι ανάμεσα στα δύο. Ίσως μια απαγγελία stylisée, σε ορισμένους ήχους και ρυθμούς που διαγράφει αυστηρά το μουσικό αρχιτεκτονικό σχέδιο". 
Ο Μητρόπουλος συνέθεσε σε τρόπο μουσικά πρωτοποριακό για την εποχή, προφητεύοντας την άποψη που αργότερα διατυπώθηκε από τους φιλόλογους μελετητές, ότι ο Καβάφης είναι ο πρόδρομος της μοντέρνας ποίησης, αφού σε επιστολή του προς τον Καβάφη (1926) έγραψε: «Η μουσική μου είναι τόσο σύγχρονη όσο και η ατμόσφαιρα η καινούργια που αναδίνουν τα τραγούδια σας». Η μοντέρνα αυτή μελοποίηση, σφράγισε – κατά πως φαίνεται – τις επόμενες σοβαρές εργασίες ελλήνων συνθετών πάνω στον Καβάφη. 
Οι μελοποιήσεις του μεγάλου Αλεξανδρινού από έλληνες λόγιους συνθέτες – ασχέτως της επιτυχίας τους – κινήθηκαν σε γραμμές λιτές, πολλάκις αφαιρετικές, ατονικές συχνά, πάντως όχι μελωδικές με την τρέχουσα αντίληψη, δύσκολες για έναν μη εξοικειωμένο ακροατή, αλλά μήπως είναι απλή η Καβαφική ποίηση; 
Έρχεται τώρα ο Στέφανος Κορκολής προτείνοντάς μας έναν Καβάφη που «να τραγουδιέται υπέροχα»! Ε, δε γίνεται. Ο Καβάφης από τη φύση του δεν μπορεί να γίνει υπόθεση των πολλών. Και όσοι το επιχείρησαν, δεν το κατάφεραν. Η προσπάθεια του Στέφανου Κορκολή είναι απολύτως εφήμερη, διότι είναι εύπεπτη, αλλά ο Καβάφης δεν είναι εύπεπτος. 
Μου κάνει, πάντως, εντύπωση πώς ένας μουσικός σαν τον Κορκολή, που δεν είναι τυχαίος, διολίσθησε σε εξαιρετικά αφελείς μελωδίες, σε ορχηστρικές μουσικές κατάλληλες για ασανσέρ, σε ενορχηστρώσεις τάχα ατμοσφαιρικές, μη κατανοώντας το βάθος της Καβαφικής ποίησης. 
Μα πως αλλιώς, αφού ο ίδιος ο Στέφανος Κορκολής σε συνέντευξή του ομολόγησε πώς προέκυψε η μελοποίηση του Καβάφη: «…σε σύσκεψη με τη δισκογραφική που συνεργάζομαι, μου τέθηκε το ερώτημα: "Γιατί δεν μελοποιείς τον Καβάφη";». 
Η δουλειά του Κορκολή πάνω στον Καβάφη δεν μπορεί παρά να έχει ημερομηνία λήξης. Όπως είχε και του Δημήτρη Παπαδημητρίου. Πρόκειται για ρηχές προσεγγίσεις, που έχουν σκοπό να φέρουν στανικώς τον Καβάφη στα χείλη του λαού, αλλά …άλαλα τα χείλη των ασεβών… Η Καβαφική ποίηση δεν είναι μαζική υπόθεση. Δεν μπορεί να είναι. 
Οι προσπάθειες των πολλών ελλήνων συνθετών που μελοποιούν Καβάφη με τρόπο «λόγιο», δεν αποσκοπούν στο να τραγουδηθεί ο Καβάφης, αλλά στο να αναμετρηθούν οι ίδιοι με το ανάστημα του μεγάλου Αλεξανδρινού. Εκλαμβάνουν, δηλ., την ποίησή του ως πρόκληση. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κατ’ εξοχήν συνθέτης της μελοποιημένης ποίησης, ο Μίκης Θεοδωράκης, δεν καταπιάστηκε με τον Καβάφη, ώστε να τον «φέρει στον λαό». Ακόμα και η μελοποίηση του Θάνου Μικρούτσικου δεν κατάφερε να κάνει τον Καβάφη «δημοφιλή». 
Γράφτηκε πως «ο Στέφανος Κορκολής έβαλε ένα στοίχημα. Όχι απλώς να μελοποιήσει την ποίηση του Κωνσταντίνου Καβάφη, αλλά να την κάνει τραγούδι. Να βάλει στα σπίτια του κόσμου μέσα από τις μελωδίες τα αριστουργήματα του Αλεξανδρινού ποιητή. Και το πέτυχε.» 
Κατά την προσωπική μου άποψη όχι απλώς απέτυχε, αλλά προσέβαλε και την Καβαφική ποίηση, δίνοντας στο κοινό την αίσθηση ενός «μελωδικού» και τραγουδιστικού Καβάφη, αγνοώντας την τραγικότητα, τον ερωτισμό, την ειρωνεία του…

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2018

ΤΟ "ΚΑΛΩΣ ΣΥΓΚΕΡΑΣΜΕΝΟ ΚΛΕΙΔΟΚΥΜΒΑΛΟ" ΤΟΥ ΜΠΑΧ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΣΤΕΦΑΝΟΥ


Π.Α. Ανδριόπουλος 
Alexandra Papastefanou piano 
Johann Sebastian BACH (1685-1750) 
The Well-Tempered Clavier, BWV 846–893 
48 Preludes and Fugues 
4CD slim digifile packaging album
Officially released in UK & Europe: 27 July 2018 
Released in US & digital platforms inc downloads & streaming: 10 August 2018 
Μόλις κυκλοφόρησε το τετραπλό άλμπουμ της διακεκριμένης πιανίστριας Αλεξάνδρας Παπαστεφάνου με το "Καλώς Συγκερασμένο Κλειδοκύμβαλο" του Ιωάννη Σεβαστιανού Μπαχ, από την First Hand Records
Το εξώφυλλο από το τετραπλό CD με το Well Tempered Clavier του J.S. Bach, επιμελήθηκε με έμπνευση ο David Murphy και η FHR. 
Το έργο δεν χρειάζεται ...ιδιαίτερες συστάσεις, καθώς ανήκει στα παγκόσμια αριστουργήματα της ανθρώπινης τέχνης. Ούτε η Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου χρειάζεται συστάσεις, αφού είναι μια ιέρεια του Μπαχ στην Ελλάδα και τώρα – ευτυχώς και επιτέλους! – η μεγάλη τέχνη της στην ερμηνεία της μουσικής του Μπαχ, αναγνωρίζεται διεθνώς. 
Μια υπέροχη πρώτη υποδοχή του CD με το Well Tempered Clavier, από τον έγκυρο Rob Cowan και το Classic FM με σχετική ανάρτηση στο Twitter. 


Να θυμίσουμε ότι η Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου, μόλις πριν δύο μήνες (1η Απριλίου 2018), ερμήνευσε και το μνημειώδες έργο του Μπαχ «Η τέχνη της φούγκας», στο πλαίσιο του φεστιβάλ Ημέρες Λατρευτικής Μουσικής, με θέμα την «Έκσταση», που διοργάνωσε η Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. 
Η Παπαστεφάνου αναμετριέται με τα τιτάνια έργα του Μπαχ και βγαίνει νικητής! Γιατί αυτό σημαίνει η έκδοση του έργου "Καλώς Συγκερασμένο Κλειδοκύμβαλο", με την ερμηνευτική σφραγίδα της, από μία διεθνή δισκογραφική εταιρεία. 
Ας ελπίσουμε να είναι μόνο η αρχή. Στην Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου πρέπει η διεθνής καριέρα και αναγνώριση. 
Σήμερα, 21 Ιουνίου 2018, ας γιορτάσουμε την Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής με την Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου να ερμηνεύει εξαίσια Μπαχ!


ΧΡΥΣΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΣΚΟ ALEPH ΤΗΣ ΙΒΟΝΑΣ ΓΚΛΙΝΚΑ ΜΕ ΕΡΓΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΘΕΤΩΝ


Π.Α. Ανδριόπουλος

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής, σήμερα 21 Ιουνίου 2018, προτείνουμε σημαντικές και πρωτότυπες μουσικές δουλειές που σφραγίζουν τον καιρό μας. 
Πριν δύο χρόνια κυκλοφόρησαν δύο ψηφιακοί δίσκοι της σπουδαίας σολίστ στο φλάουτο Ιβόνας Γκλίνκα, με τους τίτλους: ALEPH και BETH. 
Ο δίσκος ALEPH περιλαμβάνει 10 συνθέσεις επτά ελλήνων συνθετών, οι οποίες ηχογραφούνται για πρώτη φορά. Τα πέντε από αυτά τα έργα είναι για σόλο φλάουτο και τα υπόλοιπα πέντε για φλάουτο και πιάνο. Ερμηνεύουν δύο κορυφαίες σολίστ, με ειδίκευση στη σύγχρονη μουσική: η Ιβόνα Γκλίνκα, φλάουτο και η Βίκυ Στυλιανού, πιάνο. 
Αυτός ο δίσκος πριν από ένα μήνα βραβεύτηκε με το χρυσό μετάλλιο φλαουτίστα & άλμπουμ στο Global Music Award!
Πρόκειται, αναμφισβήτητα, για μια πανηγυρική δικαίωση της δύσκολης πορείας της Ιβόνας Γκλίνκα, αλλά και της Βίκυς Στυλιανού, στη σύγχρονη ελληνική μουσική, την οποία υπερασπίζονται με πάθος και προβάλλουν διεθνώς κατά τον καλύτερο τρόπο.
Νομίζω πως στην περίπτωση των δύο κυριών ισχύει αυτό που είχε γράψει ο Αντρέι Ταρκόφσκυ:
"Τον καλλιτέχνη τον δεσμεύει το ταλέντο, η κλίση του". Ταγμένες, λοιπόν, εσαεί στην Μουσική Ποιητική!
Στη συνέχεια παραθέτω ένα κείμενο που έγραψα για τον δίσκο αυτό και την μετάφρασή του στα αγγλικά και πολωνικά.


ALEPH 
Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος - Εισαγωγή στο δίσκο
Ο ψηφιακός δίσκος Aleph περιλαμβάνει 10 συνθέσεις επτά ελλήνων συνθετών, οι οποίες ηχογραφούνται για πρώτη φορά (world premiere recordings). 
Τα πέντε από αυτά τα έργα είναι για σόλο φλάουτο και τα υπόλοιπα πέντε για φλάουτο και πιάνο. Ερμηνεύουν δύο κορυφαίες σολίστ, με ειδίκευση στη σύγχρονη μουσική: η Ιβόνα Γκλίνκα, φλάουτο και η Βίκυ Στυλιανού, πιάνο. 
Ο ψηφιακός δίσκος ηχογραφήθηκε τον Φεβρουάριο του 2016, ενώ είχαν προηγηθεί συναυλίες με τα έργα που περιλαμβάνονται σ’ αυτόν, γεγονός που σημαίνει ότι τα έργα και οι δημιουργοί τους ήρθαν σε επαφή με το μουσικόφιλο κοινό και η ηχογράφηση έρχεται ως επιστέγασμα του όλου πρότζεκτ, που προβάλλει πτυχές της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας για σόλο φλάουτο και για φλάουτο και πιάνο. 
Τα έργα είναι σύγχρονα και οι δημιουργοί τους σημερινοί, οπότε ο ψηφιακός αυτός δίσκος αποτελεί και μια καταγραφή της σύγχρονης ελληνικής μουσικής φιλολογίας γύρω από το φλάουτο, ένα θέμα που απασχολεί διαρκώς και σοβαρά την σολίστ Ιβόνα Γκλίνκα, η οποία έχει πραγματοποιήσει και διδακτορική διατριβή με θέμα την εργογραφία για σόλο φλάουτο των ελλήνων συνθετών. 
Στον ψηφιακό δίσκο Aleph οι συνθέτες που έχουν γράψει για σόλο φλάουτο είναι οι: Χρήστος Σπ. Αναστασίου, Άρης Καραστάθης, Σπύρος Μάζης, Αθηνά Παυλάκη – Πηρούνια και ο Δημήτρης Θέμελης. Για φλάουτο και πιάνο έχουν γράψει οι συνθέτες: Δημήτρης Θέμελης, Άρης Καραστάθης, Αθηνά Παυλάκη – Πηρούνια, Χαράλαμπος Πλατάνου και Βασιλική Φιλιππαίου. 
Στην Ιβόνα Γκλίνκα είναι αφιερωμένα τα έργα: Ιoulos, για σόλο φλάουτο, του Σπύρου Μάζη και η Φαντασία για φλάουτο, του Δημήτρη Θέμελη. 
Ο δίσκος ανοίγει και κλείνει αρχαιοελληνικά! Ανοίγει με το Μακρόν (2012) του Χρήστου Σπ. Αναστασίου, που είναι το τρίτο από τα επτά μέρη της Παράβασης (από την Αρχαία Ελληνική Τραγωδία) και κλείνει με Το Τραγούδι του Μαρσύα του Δημήτρη Θέμελη, που βασίζεται στον μύθο του αυλητή Μαρσύα, τον οποίο ο Θεός της μουσικής κιθαρωδός Απόλλων, νίκησε σε διαγωνισμό μουσικής και στην συνέχεια τον έγδαρε ζωντανό. 
Στις Τρεις μινιατούρες της Αθηνάς Παυλάκη - Πηρούνια για σόλο φλάουτο, η Ιβόνα Γκλίνκα εκδιπλώνει την δεξιοτεχνία της, παίζοντας για σόλο φλάουτο (Πρωινό ξύπνημα στο δάσος), άλτο φλάουτο (Περίπατος στο πάγο) και μπάσο φλάουτο (Θλιμμένη παντομίμα). 
Στο έργο της Βασιλικής Φιλιππαίου, Θέμα και Παραλλαγές για πιάνο και φλάουτο πάνω σ’ ένα θέμα του Δ. Δραγατάκη, θυμόμαστε τον σπουδαίο έλληνα συνθέτη Δημήτρη Δραγατάκη (1914-2001), τα έργα του οποίου για φλάουτο έχει ερμηνεύσει η Ιβόνα Γκλίνκα και έχει κάνει ειδική αναφορά στην διατριβή της. Η συνθέτρια Βασιλική Φιλιππαίου αφιερώνει το έργο στη μνήμη του Δημήτρη Δραγατάκη. 
Οι συνθέσεις είναι σύγχρονες και φέρουν συχνά όλες τις τεχνικές της σύγχρονης μουσικής, προβάλλοντας, έτσι, τόσο τις ιδιαιτερότητες του οργάνου, όσο και τις δεξιότητες της Ιβόνας Γκλίνκα, στα έργα για σόλο φλάουτο. Όμως, δεν λείπει ο λυρισμός και η μελωδικότητα, που συναντάμε είτε σε ολόκληρα έργα είτε σε μέρη έργων.
Χιλιάδες νότες, υπέροχα ηχοχρώματα, εξαίσια συνομιλία φλάουτου και πιάνου, στιβαρές και αισθαντικές ερμηνείες, από τις δύο ερμηνεύτριες, οι οποίες αναδεικνύουν, κατά τον καλύτερο τρόπο, τις συνθέσεις σύγχρονων ελλήνων δημιουργών.
Ο δίσκος αποτελεί υπόδειγμα συνεργασίας και υψηλού αποτελέσματος εκ μέρους των δύο ερμηνευτριών, οι οποίες δεν αποδίδουν απλώς με πιστότητα και δεινότητα τις συνθέσεις. Δημιουργούν μια μουσική ποιητική. Ο δίσκος είναι ένας ύμνος στην ποιητική της ελευθερίας και στον άθλο της δημιουργικότητας. 


ALEPH 
Panagiotis Ant. Andriopoulos - Preface to the recording 
The CD Aleph includes 10 compositions by seven Greek composers, which are recorded for the first time (world premiere recordings). Five of these compositions are for solo flute and the other five for flute and piano. The works are performed by two top soloists, specialized in contemporary music: Iwona Glinka, flute, and Vicky Stylianou, piano. 
The CD was recorded in February 2016, while the works included in it had been previously performed in concert That means that the compositions and its creators came into contact with a music-loving audience and this recording concludes the whole project, which presents aspects of contemporary music for solo flute and for flute and piano. 
The works are modern and its creators contemporary, so this CD also constitutes a record of the modern Greek musical creations for flute, a subject constantly and thoroughly studied by soloist Iwona Glinka, who has also written a doctoral thesis on the works of Greek composers for solo flute.
In Aleph, the composers who have written music for solo flute are: Christos Sp. Anastassiou, Aris Carastathis, Spiros Mazis, Athina Pavlaki-Pirounia and Dimitris Themelis. The works for flute and piano are composed by: Dimitris Themelis, Aris Carastathis, Athina Pavlaki-Pirounia, Haralambos Platanou and Vassilki Filippeou. The works dedicated to Iwona Glinka are: Ioulos, for solo flute, by Spiros Mazis, and Fantasia, for solo flute, by Dimitris Themelis. 
The disc opens and closes in ancient Greek style! It opens with Makron (2012) by Christos Sp. Anastassiou, which is the third of the seven parts of Paravasis (from the Ancient Greek Tragedy) and closes with Marsyas Song, by Dimitris Themelis, which is based on the myth of the double pipe player Marsyas. Marsyas was beaten by the God of music, lyre player, Apollo in a music contest and then flayed alive. 
In Three miniatures, by Athina Pavlaki – Pirounia, for solo flute, Iwona Glinka unfolds her virtuosity, playing for solo flute (Awakening in the woods), alto flute (Walking on ice) and bass flute (Sad pantomime). 
Vassiliki Filippeou’s Theme and variations for piano and flute, based on a theme by Dimitris Dragatakis, reminds us of this great Greek composer (1914-2001), whose works for flute have been performed by Iwona Glinka and have been specifically mentioned in her thesis. Composer Vassiliki Filippeou dedicates this work to the memory of Dimitris Dragatakis. 
The compositions are modern and often include all the techniques of contemporary music, bringing out, not only the unique characteristics of the instrument, but also Iwona Glinka’s skills in the works for solo flute. Yet, the lyricism and musicality we find in whole works or in parts of works is not absent. Thousands of notes, wonderful timbres, exquisite dialogues between flute and piano, strong and emotional performances from the two soloists who perform in the best way the compositions of contemporary Greek composers. 
The disc constitutes an example of collaboration and high quality result on the two performers’ parts, who do not only perform the compositions with fidelity and virtuosity but also create a poetics of music. The disc is a hymn to the poetics of freedom and the struggle of creativity. 
(Translation from Greek to English: Evangelia Mourtzoukou)


ALEPH 
Panagiotis Ant. Andriopoulos – Wstęp do płyty 
Album ALEPH składa się z 10 kompozycji napisanych przez siedmiu greckich kompozytorów, i nagranych po raz pierwszy (światowa premiera nagrań). Pięć z tych utworów zostało skomponowanych na flet solo, natomiast pozostałe pięć na flet oraz fortepian. Utwory zostały wykonane przez dwójkę topowych solistów, Iwonę Glinkę na flecie oraz Wiki Stylianou na fortepianie. 
Album nagrano w lutym 2016 roku, przy czym utwory były wykonywane wcześniej podczas występów na żywo. To oznacza, że zarówno utwory jak i twórcy spotkali się już z kochającą muzykę publiką, a te nagrania zwieńczają projekt który przedstawia aspekty współczesnej muzyki na flet solo oraz na flet i fortepian. 
Utwory są współczesne a ich twórcy żyjący, tym samym album również stanowi zapis współczesnych greckich utworów muzycznych na flet, czyli tematu wciąż dogłębnie studiowanego przez solistkę Iwonę Glinkę, która napisała również pracę doktorską na temat utworów greckich kompozytorów na flet solo. 
W albumie ALEPH, kompozytorzy którzy skomponowali dzieła na flet solo to: Christos Sp. Anastasiou, Aris Carastathis, Spiros Mazis, Athina Pawlaki-Pirounia oraz Dimitris Themelis. Utwory na flet oraz fortepian napisali: Dimitris Themelis, Aris Carastathis, Athina Pawlaki-Pirounia, Haralambos Platanou oraz Wasilki Filippeou. Utwory dedykowane Iwonie Glince to: Ioulos, na flet solo, autorstwa Spirosa Mazisa, oraz Fantasia, na flet solo autorstwa Dimitrisa Themelisa. 
Album rozpoczyna się i kończy w greckim stylu! Otwiera go utwór Makron (2012) autorstwa Christosa Sp. Anastasiou, który jest trzecią częścią z siedmiu parawasis (z antycznej greckiej tragedii) a kończy Marsyas Song autorstwa Dimitrisa Themelisa, nawiązujący do mitu o Marsjaszu grającym na flecie. Marsjasz został pokonany w pojedynku muzycznym przez boga muzyki Apollona grającego na lirze, a następnie oskórowany żywcem. 
W Trzech miniaturach na flet solo Athiny Pawlaki – Pirounia, Iwona Glinka daje pokaz swej wirtuozerii grając na flecie solo (Awakening in the woods), flecie altowym (Walking on ice) oraz flecie basowym (Sad pantomime). 
Theme and variations autorstwa Wasiliki Filippeou na fortepian oraz flet, oparty o motyw autorstwa Dimitrisa Dragatakisa, przypomina nam o tym wielkim greckim kompozytorze (1914-2001), którego utwory na flet były wykonywane rzez Iwonę Glinkę, i zostały wspomniane w jej dysertacji. Kompozytorka Wssiliki Filippeou zadedykowała ten utwór pamięci Dimitrisa Dragatakisa. 
Utwory są współczesne i często prezentują wszystkie techniki nowej muzyki, uwydatniając nie tylko unikalną charakterystykę instrumentu, ale także umiejętności Iwony Glinki w posługiwaniem się fletem solo. Jednak liryzm i muzykalność które możemy odnaleźć w utworach oraz ich fragmentach, nie jest tu obcy. 
Tysiące nut, wspaniałe brzmienia, wyśmienite dialogi pomiędzy fletem a fortepianem, silne oraz emocjonalne przedstawienia pary solistek wspaniale wykonujących utwory współczesnych greckich kompozytorów. 
Album stanowi przykład współpracy oraz wysokiej jakości efektów dwójki solistek, które nie tylko wykonują utwory z wiernością i wirtuozerią ale i kreują poezję muzyki. Ten album jest hymnem poezji wolności oraz walki kreatywności.

Related Posts with Thumbnails