ΚΑΙ ΤΩΡΑ; Καιρός είναι η έννοια Έλληνας να δώσει τη θέση της στην έννοια άνθρωπος

Θεόφιλος Χατζημιχαήλ, Αλέξανδρος ο Μέγας (1900), Εθνική Πινακοθήκη

Π.Α. Ανδριόπουλος 

Και τώρα;. 

Πώς θα αντισταθεί ο λαός στη συμφωνία της «Βόρειας Μακεδονίας»; 

Μα με τα γνωστά και ακαταμάχητα όπλα του!

Ο Βασίλης Καρράς θα τραγουδάει στις πίστες με …ιερό πάθος το «Μακεδονία ξακουστή» και το νυχτερινό κέντρο θα παραληρεί εθνικοφρόνως! 

Οι μητροπολίτες θα διοργανώνουν αγρυπνίες, παρακλήσεις, συλλαλητήρια και θα «τρώνε πέτρες» - όπως προσφυώς δήλωσε ιεράρχης – προκειμένου να μην περιλαμβάνεται το όνομα «Μακεδονία» στη νέα ονομασία της ΠΓΔΜ. 

Οι νέοι «μακεδονομάχοι» θα πάρουν τα …όπλα, για να αντιμετωπίσουν την κυβέρνηση που αυτοί πανηγυρικά ανέδειξαν και τώρα αισθάνονται τάχα προδομένοι… 

Γι’ αυτό καταφεύγω στον Μάνο Χατζιδάκι που έλεγε: 

«Το ελληνικό: από την ώρα που μας βοηθάει η Ελλάς να γίνουμε άνθρωποι, με μια παγκοσμιότητα, πολύ καλώς. Από την ώρα που μας δίδει μια φουστανέλα και μας εμποδίζει να υπάρχουμε με τους άλλους συνανθρώπους, είναι αντιδραστικό. 

Το ίδιο υλικό: Αν αυτό που λέμε ελληνικό είναι εμπόδιο στο να ενωθούμε μ' έναν μαύρο, είναι καταδικαστέο. Αν, αντιθέτως, αυτό είναι βοηθητικό για να ενωθούμε με τους άλλους, είναι υπέροχο.

Η έννοια του ελληνικού για πολλούς ανθρώπους έχει διαφορετική όψη. Εγώ πιστεύω σ' εκείνη την ελληνικότητα που εξαφανίζει τις διαφορές. 

Φυσικά, από κάπου ξεκινάμε. Όλοι ξεκινάμε και τις πρώτες λέξεις που ψελλίζουμε είναι της μάνας μας. Αλλά δεν μένουμε με τις τέσσερις λέξεις που μάθαμε απ' τη μάνα μας: πηγαίνουμε και μαθαίνουμε και μιλάμε και σκεπτόμαστε και ξαναμαθαίνουμε να μιλάμε και απορρίπτουμε σκέψεις και προχωράμε...» 

Και ο Χατζιδάκις μας λέει, επίσης: 

"Δεν νομίζω ότι κινδυνεύουμε ως Έλληνες, αλλά ως ελληνολάτρεις. Πάντα μ’ απασχολούσε το γνωστό εμβατήριο “Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει”. Έλεγα μέσα μου, εφόσον η Ελλάδα δεν πεθαίνει ποτέ, πάει να πει πως και ποτέ δεν θα αναστηθεί. Δε μ’ αρέσει να παριστάνω τον πολύ Έλληνα. Θέλω να είμαι όσο είμαι. Καιρός είναι η έννοια Έλληνας να δώσει τη θέση της στην έννοια άνθρωπος. Και τότες πιστεύω πως θα συνδεθούμε με μια πιο βαθιά παράδοση που, κατά σύμπτωση, είναι κι αυτή γνησίως ελληνική. Νιώθω Έλληνας αν αυτό σημαίνει Ευρωπαίος. Κι Ευρωπαίος, αν αυτό συμπεριλαμβάνει την ελληνικότητά μου".