Κυριακή 19 Αυγούστου 2012

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ Ή ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ;


Έργο του Βλάση Κανιάρη (1928-2011)

Αλεξανδρουπόλεως ή Σωτηρόπουλος;
(ή άλλως: θεολογία ή ομολογία;)
Του θεολόγου-φιλολόγου Α.Π.Θ. Κώστα Νούση
Σκοπός του παρόντος δεν είναι εξάπαντος η προσωπική επίθεση προς τον πολιό συνάδελφο με τη συνθηματική απαξίωση της υπόστασής του δια του χρόνιου αφορισμού του. Άλλωστε, ο αφορισμός σήμερα και ως όρος ηχεί βασανιστικά στη νοοτροπία μας και ανέκαθεν συνιστούσε την επισκοπική ή συνοδική επικύρωση και δημοσιοποίηση των ποικίλων αυτοαφορισμών μελών του εκκλησιαστικού σώματος. Δεν είναι, εξάλλου, στην εκκλησιαστική ιστορία απούσες οι υπερβολές ή και oι αδικίες εις βάρος των εξοστρακισθέντων εκ της θείας Ευχαριστίας – εκείνο, βέβαια, που παραμένει άλυτο μυστήριο για το εν λόγω πρόσωπο είναι η μη συμμόρφωσή του με το εκκλησιολογικό πνεύμα, τις ενέργειες και τα λόγια των σύγχρονων γερόντων, όπως του πατρός Πορφυρίου, με τους οποίους διατηρούσε, εξ όσων γνωρίζω, αγαστές σχέσεις και οι οποίοι ουδέποτε απέστησαν της μετά Φαναρίου κοινωνίας· ο π. Πορφύριος έλεγε μάλιστα χαρακτηριστικά: «αν τα χαλάσω με τον Επίσκοπο, τότε η προσευχή μου δεν ανεβαίνει ψηλά»· κλείνουμε όμως εδώ την παρένθεση μη προτιθέμενοι να παραβιάσουμε τα άδυτα εκάστης συνειδήσεως και των εφευρισκόμενων τρόπων αυτοϊσορρόπησής της. Το μόνο, επομένως, που θα κάνουμε λίαν ακροθιγώς είναι ένα αντισχόλιο σε σχετικό κείμενο του ‘ομολογητή’ θεολόγου εις βάρος άρθρου σοβαρού ιεράρχη της ελλαδικής εκκλησίας με αφορμή το ‘διαβολικό’ μποζόνιο. Φυσικά, ένα γραπτό κείμενο δεν μπορεί παρά να κρύπτει αμύθητο θησαυρό χαρακτηρολογικών και πνευματικών ενδείξεων για τον γράφοντα, τη νοοτροπία του και τη γενικότερη εκκλησιαστική ατμόσφαιρα.
Εκείνο που χρήζει ιδιαίτερου σχολιασμού στο συγκεκριμένο κείμενο[1], όπως άλλωστε και σε κάθε γραπτό ή προφορικό παράγωγο λόγου, είναι το πνεύμα του και όχι το γράμμα του, η ουσία του και όχι τα άστοχα ή εύστοχα γραμματικοσυντακτικά του συμβεβηκότα, όπως θα έλεγε και ο μέγας Αριστοτέλης, τον οποίο ακολουθεί σε κάποιο σημείο ο πολιός λαϊκός θεράπων της θεολογικής επιστήμης. Και λέω επιστήμης και όχι τέχνης, διότι το πώς και το δια ταύτα της συγκεκριμένης γραφίδος του δε συνάδει προς τον απώτερο πνευματικό σκοπό που θα έπρεπε να υπουργεί η θεολογία ως τέχνη τεχνών και απότοκος πνευματικής εμπειρίας και παιδευτικής κοινωνίας της. Η προβληματική που αναπτύσσεται στο ημέτερο παρόν άπτεται κυρίως και κατ’ επέκταση της ανάγκης προσαρμογής του εκκλησιαστικού λόγου στα ήθη και στις επιταγές των καιρών, χωρίς φυσικά να απεμπολεί τη βαθιά και ασάλευτη ουσία του.
Θα πρέπει εξαρχής να επισημάνουμε πως η σιωπηρή ή και εν γνώσει αποδοχή του ‘ομολογιακού’ οφικίου (με τη σύναψη του οποίου δημοσιεύθηκε το κείμενο αυτό σε έτερον ιστοχώρο) συνιστά διολίσθηση σε κάποιο φανταστικό αυτοείδωλο, αδικούσα την όποια σοβαρότητα των προθέσεων του συγγραφέα και των διαθέσεων του υποψιασμένου αναγνώστη. Επιφυλασσόμεθα, όμως, μήπως η συγκεκριμένη αποδοχή δεν υφίσταται για τον πολιό παρά μόνον ως αποκλειστικό μυθικό εφεύρημα των αναρτώντων και των εν γένει προσαπτόντων τούτο σε εκείνον ερασιτεχνών κριτών και κατόχων της θεολογικής παιδείας και λαϊκής ευσέβειας.
Περνάμε επιτέλους στο απτό υλικό, στη ‘Γραφή’ του, μια και ο άξονας της απολογητικής του ελίσσεται περί αυτής. Το κείμενο δίνει μάλλον την εικόνα μιας απολογίας υπέρ του πασίγνωστου ‘ομολογητού’ επισκόπου (μη χρήζοντος συγκεκριμενοποίησης δια λόγους πλεονασμού!) παρά μιας ομολογίας ορθοδόξου κατά των ‘ηλιθίων από περιωπής’ (sic από το υπό εξέτασιν κείμενο) αθέων cernιστών (αν μας επιτρέπεται η σύνθεση) επιστημόνων. Αν και κατά την ταπεινή μας γνώμη το πρόβλημα που ενυπάρχει σε όλο το μήκος του λόγου υφίσταται ήδη εν τη συλλήψει και τη γενέσει του, θα λέγαμε ότι διογκώνεται με την εις βάρος ετέρου ορθοδόξου επισκόπου οικοδόμηση της πολεμικού χαρακτήρος επιχειρηματολογίας του. Η προκαταληπτική αυτή έναρξή της δε θα με αφήσει αμέτοχο, καθώς θεωρώ τον Αλεξανδρουπόλεως έναν εκ των πλέον σοβαρών ελλαδιτών ιεραρχών με νηφάλια και ορθοτομούσα εκφορά του εκκλησιαστικού λόγου. Το πρώιμο, λοιπόν, και εγγενές ενοχλητικό ζητούμενο είναι η πρόθεση του γράφοντος. Μήπως ο βασικότερος λόγος και σκοπός του είναι η προάσπιση του απειλούμενου ‘συνομολογητού’ επισκόπου στο πλαίσιο μιας εγκαλούμενης αλληλεγγύης και με το ανεπαίσθητο άρωμα ενός κάποιου αλληλολιβανίσματος;
Προχωρούμε άμεσα στην κριτική ματιά της ‘κατά γράμμα θεοπνευστίας’ του κειμένου του. Άρχεται και εμμένει επαναληπτικά στην προσβολή της ‘θρησκείας’, με την οποία εξισώνει γενικά και αόριστα την (Ορθόδοξη) Εκκλησία. Σε ένα κρεσέντο σχολαστικής χροιάς δυτικού τύπου απολογητικής φρασεολογίας ‘υποβιβάζει’ τη Γραφή σε ‘θρησκευτικό και ηθικό βιβλίο’ (sic). H Γραφή, αγαπητέ, είναι γραπτή μαρτυρία της οντολογίας της Εκκλησίας του Θεού. Δεν είναι νομικού χαρακτήρα κώδικας ηθικής και θρησκευτικής πορείας, όπως αφήνεται να εννοηθεί από την ανωτέρω υμετέρα διατύπωση. Ας μην κολλάμε όμως στις φράσεις, κάτι που έγινε καθ’ υπερβολήν από την άλλη πλευρά. Αυτό που θέλω να πω είναι πως μερικά πράγματα, ως τα ανωτέρω, ανήκουν σε άλλες εποχές, παρήλθαν (ευχόμαστε ανεπιστρεπτί) και δε χρειάζεται να γυρνάμε πίσω. Δυστυχώς, αυτά επανήλθαν στο υπό ανάλυση κείμενο, όπως θα φανεί και στη συνέχεια.
Ασυγκράτητος, μάλιστα, ο  πολιός γράφων, ωσεί ‘λέων της ομολογίας’ (δε θα ήμουν τόσο δηκτικός, αν δεν προέβαινε με τόσο ανεπίτρεπτη ευκολία σε έγκληση του Ανθίμου επί αιρέσει) ευθύς εξαρχής βάλλει ενάντια στο ‘γραμματικό ήθος’ του αντιπάλου με προφανή στόχο – προσωπικά δε συμμεριζόμαστε από φιλολογικής επόψεως αυτήν τη θέση για το κείμενο του σεβασμιοτάτου,[2]  καθώς δε φαίνεται να είχε τόσο την πρόθεση να το επεξεργαστεί με λογοτεχνική επιμέλεια, όσο να απευθύνει ένα άμεσο ποιμαντικό μήνυμα. Κατ’ αυτόν, λοιπόν, ο Άνθιμος είναι ‘άκομψος και κακόγουστος’ γλωσσικά, πολλώ δε μάλλον ‘αδικαιολόγητος θεολογικά, και μάλιστα για Ιεράρχη’. Προλαμβάνει, έτσι, εντέχνως και απαράδεκτα (με τη σειρά μας του αντιστρέφουμε επιστρεπτικώς τη μομφή) την κρίση των υπολοίπων για τον ιεράρχη και συνεχίζει, εκτιθέμενος μάλλον, με μια - άκομψη και αυτοϋπονομευτική -διδακτική προς όλους έμμεση υπόμνηση χρήσης του πολυτονικού συστήματος και ταύτισή του με δείκτη της ορθόδοξη ακρίβειας! Εξ αυτών των προκαταρκτικών ερανισμάτων εκ των λεγομένων του εξάγεται σχεδόν αβίαστα η έλλειψη αντικειμενικότητας, που θα έπρεπε a priori να ενυπάρχει σε ένα θεολογικό κείμενο.
Η δε ανασκευή των ουσιωδών θέσεων του Αλεξανδρουπόλεως – τελικά βάλλει κατά αθέων ή κατά του επισκόπου; Φοβερή όντως η λοξοδρόμηση του τίτλου, του ίδιου του λόγου και η απροσχημάτιστη εκδίπλωση των προθέσεων – γίνεται με τον πλέον απαράδεκτο τρόπο. Φαίνεται να μην κατανοεί – εσκεμμένα ή όχι – τα λόγια του επισκόπου και να τα διαστρέφει μερικώς ή ολικώς. Δεν επιτρέπει η οικονομία του λόγου μας να προβούμε σε μια επισταμένη ανασκευή των ‘ανασκευών’ εκείνου. Ενδεικτικά και μόνο αναφέρουμε ότι οι κανόνες της λογικής και της (θεολογικής) ερμηνείας παραβιάσθηκαν αλλού εμφανώς και αλλού αδιόρατα από τον γηραιό θεολόγο. Για παράδειγμα, λέει ότι οι δυο εκδοχές της δημιουργίας στη Γένεση σημαίνουν ‘δυο διαφορετικές γνώμες - αντίθετες’,  κάτι που δεν αναφέρει ο Άνθιμος αλλά και που αντίκειται σε αυτήν ταύτην τη χρήση, έννοια και περιεχόμενο των λέξεων (από λογικής και γλωσσολογικής και θεολογικής εν προκειμένω επόψεως) και στη συνάφεια του συγκεκριμένου λόγου. Για να γίνω πιο κατανοητός, ‘εκδοχή’ πρώτον δε σημαίνει κατ’ ανάγκη γνώμη και, δεύτερον, δυο εκδοχές – εδώ περιγραφές – δε σημαίνουν εξάπαντος αντίθεση μεταξύ τους, αλλά (κυρίως εδώ) αλληλοσυμπλήρωση. Μάλιστα λίγο παρακάτω, την πλήρη υπό του ιδίου διαστροφή των σημαινόντων (λέξεων) και των σημαινομένων (νοημάτων) του επισκόπου τη βαφτίζει ‘πολύ μεγάλη αίρεση’ (sic!) και την κοτσάρει (ας ελπίσουμε στο έλεός του, να μη μας τα ‘χώσει’ και μας για σολοικο - βαρβαρισμό) στο πρόσωπο του δεσπότη. Η συνάφεια του λόγου του τελευταίου, όμως, μαρτυρεί το ακριβώς αντίθετο: λέει δηλαδή ότι η Γραφή περιγράφει τις δυο εκδοχές κατά το κοσμοείδωλο της εποχής, ακολουθώντας το ως γνώμονα λεκτικής διατύπωσης και περιγραφικό τρόπο και όχι ως υποσκελίζον και υποκαθιστών τη θεία αποκάλυψη, όπως το διείδε η δημιουργική φαντασία του λαϊκού κατήγορού του. Για του λόγου το αληθές, παραθέτουμε το αθέμιτα αντεστραμμένο σόφισμα – επιχείρημά του επί λέξει: «αν γίν δεκτ γνώμη, τι γι τν προέλευσι το κόσμου Γραφ δν διδάσκει θεία ποκάλυψι, λλ «τ κοσμοείδωλο», τν κοσμοθεωρία, τς ποχς της, τότε Γραφ δν ενε λη θεόπνευστη, δ Παλος ψεύδεται». Ενώ ο Άνθιμος γράφει: «Η Αγ. Γραφή περιγράφει δυο εκδοχές γένεσης, σύμφωνα πάντοτε με το κοσμοείδωλο της εποχής της και με τρόπο που μπορούσε να γίνει κατανοητός από τα επιστημονικώς απαίδευτα μυαλά των βεδουΐνων στη 2η προ Χριστού χιλιετία». Στις (δικές μου) υπογραμμίσεις φαίνεται η εξόφθαλμη διαστρέβλωση ακόμα και της ίδιας της συντακτικής δομής του λόγου – σύνηθες φαινόμενο μεταξύ ‘αδελφών’ χριστιανών οι αλλήλων παρερμηνείες και παραχαράξεις – με τη μετατροπή του εμπρόθετου προσδιορισμού σε άμεσο αντικείμενο και τη συνακόλουθη πλήρη αλλοίωση του νοήματος.
Στο ίδιο πνεύμα που συναντάμε σε παλιότερα ορθόδοξα ‘σχολαστικά’ εγχειρίδια,  βλέπουμε ακόμα μια έντονη φοβικότητα για την ταύτιση ή ομοιότητα πατερικών θέσεων με σύγχρονες επιστημονικές θεωρίες (όπως εδώ την εξέλιξη των ειδών ή τη θεωρία της μεγάλης έκρηξης). Ακόμα και η ελλιπής γνώση των ίδιων των θεωριών και η τοιαύτη χρήση τους ως αντεπιχειρήματα είναι εξάπαντος ανεπίτρεπτη. Π.χ. άλλο να μιλάς για την εξέλιξη των ειδών (κάτι που δεν αμφισβητείται πια, εκτός και αν θες να παριστάνεις τον τυφλό) και συγγενείς σε αυτήν θέσεις του Μ. Βασιλείου και άλλο να διαφωνείς με το προηγούμενο, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ποτέ δε θα συμφωνούσε ο άγιος αυτός πατήρ με μια εξέλιξη από ένα είδος σε άλλο (εδώ πίθηκος σε άνθρωπο), κάτι που φυσικά ποτέ δεν έγραψε ούτε υπονόησε ο άγιος. Έπειτα, είναι ακατανόητη η φοβία και η σαθρότητα μιας τέτοιας φύσεως επιχειρηματολογίας. Αν, ας πούμε, ο Γρηγόριος Νύσσης υπαινίχθηκε το big bang και σήμερα το δέχεται και η επιστήμη, πού το πρόβλημα; Ομολογώ πως μερικά δεν τα καταλαβαίνω. Και για να γυρίσω λίγο στη (φανταστική καθαρά στο μυαλό του πολιού) σύνδεση του Μ. Βασιλείου με τον Δαρβίνο και την επακόλουθη ομοειδή θριαμβική της κατάρριψη (!), θα ήθελα να τον ερωτήσω ευθέως: πιστεύει πραγματικά ότι αυτό συνάγεται μέσα από το κείμενο του επισκόπου και ότι εν πάση περιπτώσει είναι ο ορθόδοξος αυτός επίσκοπος οπαδός μιας εκδοχής (εδώ δαρβινικής) αντικείμενης στη δημιουργία του ανθρώπου από τον Θεό και υπονοούσης μια άνευ Θεού αυτόματη, τυχαία ή με οιονδήποτε άλλον τρόπο πρόοδό του στο είναι (είτε από τον πίθηκο είτε όχι); Ας μου επιτραπεί η σύσταση να είμαστε όλοι πιο προσεχτικοί και σοβαροί. Βέβαια, μπορώ και εγώ  με τη σειρά μου να ‘μαλώσω’ τον Αλεξανδρουπόλεως, διότι αντιθέτει (με το επίρρημα ‘αντιθέτως’) Μ. Βασίλειο και Γρηγόριο Νύσσης πάνω στο θέμα της δημιουργίας των όντων. Εμένα τα δυο παραθέματά του από τους πατέρες αυτούς δε μου φαίνονται αλληλοσυγκρουόμενα, όπως και η θεωρία της εξέλιξης δεν αντίκειται στη θεωρία της έκρηξης, αλλά τουναντίον προκύπτει απ’ αυτήν.
Ακολουθεί η καταθλιπτική και προτεσταντικής απόχρωσης επάνοδος στην ειδωλοποιητική θεώρηση της θεοπνευστίας της Γραφής. Όταν λες ότι «πρεπε ν λεχθ, τι ο Πατέρες πήγαιναν πρτα στ Γραφή, κα πειτα πήγαιναν στς Oκουμενικς Συνόδους, γι ν διατυπώσουν τ δόγματα τς πίστεως π τ βάσει τς Γραφς, λλ βεβαίως κα τς ερς παραδόσεως», αντιδιαστέλλεις (χωρίς ή με παρεξηγήσιμο νόημα) τη Γραφή προς την Εκκλησία και τη συνοδικότητά της, λες και η Γραφή είναι πάνω ή πριν από την Εκκλησία και όχι η Γραφή της Εκκλησίας που ερμηνεύεται ορθά μόνον εντός και από την Εκκλησία. Και μια παρατήρηση: ανεπίτρεπτη η χρήση του κόμματος στα υπογραμμισμένα σημεία. Δάσκαλε, που πριν δίδασκες (με σχεδόν επί λέξει αναφορά στην περί κομμάτων χρήση, λίαν χαμηλού επιπέδου απαξιωτικό και προσβλητικό υπονοούμενο για το επισκοπικό κείμενο) και διόρθωνες τον δεσπότη για το ίδιο λάθος, και νόμο δεν εκράτεις… Θεωρώ δε περιττό  να αναφερθώ στον α-νόητο ή κακοήθη σχολιασμό του για τη φράση του επισκόπου περί ‘προσώπου’ του Θεού. Λέτε, φίλτατε, ο δέσποτας να είναι τόσο αγράμματος δογματικά και να χρήζει των υποδείξεών σας, και μάλιστα τέτοιου είδους και ύφους;
Προς τούτοις, υποπίπτει ο γηραιός κατά συρροήν στο αυτό αμάρτημα του ‘σολοικισμού’ για το οποίο ενάγει τον Άνθιμο. Αρνούμενος ή αδυνατώντας να κατανοήσει τη χάρη των σόλοικων κατά τη γνώμη του φράσεων του επισκόπου – ξεχνάει, φαίνεται, πως ο δεσπότης απευθύνεται στον λαό του Θεού και όχι στην επιστημονική ή λογοτεχνική κοινότητα - προτιμάει προδήλως την ξύλινη δημοτικοφανή καθαρεύουσα του αγαπημένου του έτερου επισκόπου, υπέρ του οποίου αναλίσκεται σε μια ‘απολογητική ομολογία’ ή σε μια ‘ομολογιακή απολογία’. Φράσεις του τύπου ‘χαλασμένα μυαλά’, ‘λίθιοι σ πειροστ δύναμι’, ‘λίθιοι π περιωπς’ μαρτυρούν τη χυδαιότητα της κατάχρησης των ιδίων πταισμάτων, για τα οποία καθυβρίζεται το αντίπαλον δέος. Αμέσως πιο κάτω μιλά για ‘λάθη’ του επισκόπου,  ο οποίος κατά τη δική μας εκτίμηση απλά προστατεύει από ‘γκάφες’ τους θεολόγους, όταν εισέρχονται σε αλλότρια εδάφη. Εννοείται πως οι προσαγόμενοι αποδεικτικοί συλλογισμοί («λάθη τ λεγόμενά σας, γιε λεξανδρουπόλεως! O θεολόγοι πέρασαν π Πανεπιστήμια κα ενε κα ατο πιστήμονες. δ Θεολογία ενε νώτερη πιστήμη, διότι τ ντικείμενό της ενε Θεός») εκτός του ότι δεν έχουν σχέση με την κατ’ ουσίαν σύσταση του επισκόπου, μάλλον προκαλούν και θυμηδία, ειδικά όταν σε αυτά εξαντικειμενοποιείται ο Θεός και αν αναλογιστεί κανείς την επιστημοσύνη των κατά λάθος και κατά τύχη εισερχομένων και εξερχομένων θεολόγων από τα ελληνικά ειδικότερα πανεπιστήμια. Κλείνω την παράγραφο αυτή με μια επαναληπτική εκκλησιολογική διευκρίνιση. Λέει: « γία Γραφ ς θεόπνευστη ενε λάθητη». Συμφωνώ, αλλά μόνον ως εν τη Εκκλησία και υπ’ αυτής ερμηνευομένη και, για να ακριβολογήσω: η Αγία Γραφή ως γραφή της Εκκλησίας (η οποία είναι ως Σώμα Χριστού εν συνόλω αλάθητη) είναι θεόπνευστη. Στο εν συνόλω εννοώ διαχρονικά και εν χαρισματική ομονοία και συν - φωνία εν Πνεύματι.
Αφήσαμε για το τέλος το ‘ζουμί’ του επίμαχου κειμένου. Μιας ακόμη ‘ομολογίας πίστεως’ – μοδάτου φαινομένου των ημερών - υπερασπιστικής της βαλλομένης ορθοδοξίας έναντι των διεστραμμένων και ‘απειράκις ηλιθίων’ άθεων αδελφών μας. Δεν μπορώ εδώ να μη θυμηθώ και πάλι τον γερο Πορφύριο – τον υποδειγματικά εκκλησιοκεντρικό,  σε σημείο που θα μπορούσε κάλλιστα να καταστεί κανών σύγχρονης εκκλησιολογίας – που έλεγε  πόσο ευγενικά και με ανάλογο σεβασμό στις δοξασίες τους πρέπει να αντιμετωπίζουμε όλους τους ανθρώπους, διότι όλοι είμαστε παιδιά του ίδιου Πατέρα. Γράφει, λοιπόν, ο πολιός θεολόγος ξεκάθαρα, στην αρχή μάλιστα του μακροσκελούς του άρθρου: « κ. νθιμος θίγει προπάντων ν Xριστ δελφό του, τρόμητο πολέμιο λων τν σκοτεινν δυνάμεων, τν Mητροπολίτη Πειραις, ποος γραψε γι τ μποζόνιο π πολογητικς πλευρς, κατ τ πνεμα κα τ παράδειγμα τν πολογητν το Xριστιανισμο, ρχαίων κα νεωτέρων». Ο συμβατός στα θεολογικά και ψυχολογικά δεδομένα του μητροπολίτης προσλαμβάνει – εννοείται πως δια μιας σιωπηρής εις άτοπον τινι τρόπω απαγωγής ο έτερος μητροπολίτης και πιθανώς και το σύνολο της Ιεραρχίας  έχουν τα αντίθετα χαρακτηριστικά και υπολείπονται εκείνου είτε δια φόβου είτε δι’ ανικανότητας είτε δια μικρότερης πνευματικότητας είτε και εγώ δεν ξέρω για τι άλλο ακόμα – στο χωρίο αυτό σχεδόν μυθικές διαστάσεις, καθώς  και τα δυο κύρια χαρακτηριστικά με τα οποία στολίστηκε και κατέστη σημαία της ‘μαχόμενης ορθοδοξίας’ σε όλα τα μέτωπα: ατρόμητος πολέμιος (οι άλλοι αυτομάτως δειλοί σιωπώντες) και σύγχρονος απολογητής (οι έτεροι προφανώς συμβιβασθέντες σε θέματα ομολογίας και πίστεως, εκπίπτοντες ή έστω χέοντες ύδωρ στον οίνο τους). Θα λέγαμε πως εδώ αποκαλύπτει μόνος του τη γυμνή αλήθεια περί της ουσίας των λόγων του και αναπόφευκτα μάς έρχεται στη σκέψη η ελευθεριάζουσα λαϊκή παροιμία, που ταιριάζει γάντι εδώ και την παραφράζουμε για την περίσταση και για λόγους ευπρεπείας: «θέλει ο αντιοικουμενιστής να κρυφτεί αλλά ο αντιοικουμενισμός δεν τον αφήνει». Και μια αδελφική υποσημείωση παρενθετικά: αν θεωρείται (και πιθανότατα ορθώς) κάποιος αστέρι στη θεολογία, πόσο ωραιότερο είναι αυτό να λάμπει εντός του εκκλησιαστικού στερεώματος και όχι εκτός τούτου…
Ο σεβασμιότατος Αλεξανδρουπόλεως στη λιτή ποιμαντική του ανακοίνωση απλά επανέφερε στην τάξη τα πράγματα. Η νηφάλια και θεολογική σύστασή του, ερειδόμενη πάνω στη διπλή μεθοδολογία των Πατέρων, αποκαθιστά την αλήθεια της σχέσης θεολογίας και επιστήμης. Με αυτές τις προϋποθέσεις κανείς δε διαφωνεί πως οι θεολόγοι μπορούν και οφείλουν να έχουν λόγο και σε επιστημονικά θέματα. Απόντων όμως αυτών, αρχίζει η εισπήδηση εκατέρωθεν σε αλλότριες δικαιοδοσίες  με τις γνωστές άγονες συγκρούσεις, παρεξηγήσεις και ανωμαλίες.
Το δια ταύτα εξ όσων προαναλύθηκαν είναι πως το κείμενο που ‘κάναμε βίδες’ σίγουρα δεν αποτελεί νηφάλια κριτική σε ορθόδοξο επίσκοπο, αλλά μάλλον εμπαθή υπεράσπιση του φαντασιακά υπ’ αυτού βαλλομένου και θιγομένου ‘υπερορθόδοξου’ αδελφού συνεπισκόπου του. Υποχωρεί έτσι σαφέστατα η ουσία του αντιρρητικού - έστω - λόγου, που (πρέπει να) είναι η υπέρ Χριστού ομολογία. Αυτό αποδείχνεται εν τοις πράγμασι, αν αναλογιστεί κανείς με το εκ του αντιθέτου υποφώσκων επιχείρημα και υπόρρητο επινόημα ότι ο Αλεξανδρουπόλεως ουσιαστικά γράφει υπέρ των άθεων cernιστών, κάτι που σε καμιά περίπτωση δεν εξάγεται ούτε από το πνεύμα ούτε από το γράμμα του λόγου του. Δε βάλλεται, ως φαίνεται, τόσο ο Θεός, όσο ο επί γης εκπρόσωπός του, και αυτό φαίνεται να ‘καίει’ περισσότερο τον πολιό θεολόγο, κάτι που αυτόχρημα αποδομεί το σύνολο της ‘ομολογίας’ του, μάλλον της υπέρ του ετέρου αυτόκλητης απολογίας του. Είμαστε δε σίγουροι πως δεν υπάρχει περίπτωση να ενοχληθεί ιδιαίτερα με τον υπογράφοντα το παρόν ο κρινόμενος, διότι εν προκειμένω πρέπει να κατανοήσει ότι οφείλει να ισχύει και για εκείνον ο πνευματικός νόμος ‘και οι κρίνοντες κρίνονται’. Να προσθέσω διευκρινιστικά στο σημείο τούτο πως δε βάζω σε καμιά περίπτωση στο ίδιο τσουβάλι τον εν λόγω θεολόγο με τύπους ταλεβάντου (εκ του τάλας· επί το ληξιαρχικώς ορθότερον τελεβάντος). Στη βιβλιοθήκη μου βρίσκεται η εξαιρετική εργασία του ‘ο Ιησούς Γιαχβέ’. Η επισταμένη και φαινομενικά σκληρή κριτική μου έγινε και διότι θεωρώ πως αδικεί εαυτόν με μερικές επιλογές, ως η παρούσα, και επειδή πρέπει κάποια στιγμή να αποφασίσουν οι Ορθόδοξοι να πάψουν τους μεταξύ τους προπηλακισμούς και να δίνουν ad extra την εικόνα της χαρισματικής ενότητας και αγάπης. Αν οι θεολόγοι και οι επίσκοποι, τουναντίον, δίνουν τέτοια παραδείγματα και δεν κάνουν την καλή αρχή της μετανοίας, δυστυχώς δεν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι. Αυτή που σε τελική ανάλυση βάλλεται και αδικείται από τέτοιες συμπεριφορές είναι η ίδια η Εκκλησία. Διό στώμεν καλώς.
Το παρόν αφορμήθηκε εξαιρετικά από μια πρόσφατη προσωπική εμπειρία. Συνομιλώντας με έναν χιλιαστή, κυριολεκτικά εξεμάνην κάποια στιγμή και του άρπαξα τη Γραφή μέσα από τα χέρια και του την έκλεισα με ιερή αγανάκτηση. Σίγουρα προς στιγμήν έχασα το παιχνίδι και στενοχωρήθηκα με την ιδέα ότι η ψυχή αυτή πήρε μια αρνητική γεύση του υποτιθέμενου από μένα εκφραζομένου ορθοδόξου ήθους. Από την άλλη, όμως, είδα και το θετικό της υπόθεσης: ο άνθρωπος αυτός (ίσως) πήρε το μήνυμα της ορθόδοξης αποειδωλοποίησης της Γραφής. Η Εκκλησία είναι ο Χριστός, είναι Χάρις, δεν είναι βιβλία, κείμενα και σχολικά γυμνάσματα (έτσι περίπου μετέτρεψαν την αιρετική τους κατήχηση οι ‘γιαχωβάδες’ με την υπερβολή των γραφικών τους σεμιναρίων). Πρέπει αυτό να κατανοηθεί πλέον και στην καθ’ ημάς Ορθοδοξία, ώστε ο λόγος μας να γίνεται όσο πιο θεολογικός γίνεται, τουτέστιν εκκλησιολογικά εν Πνεύματι οντολογικός, και τοιουτοτρόπως να μπορεί να καταστεί - αποδοτικά και φύσει - αβίαστα ομολογιακός.

Κ.Ν.
Λάρισα
18/8/2012
 

[1] http://aktines.blogspot.gr/2012/08/blog-post_464.html
[2] http://www.imalex.gr/761B93B9.el.aspx

63 σχόλια:

Δημήτρης είπε...

Κ. Νούση
Είχα την ατυχή έμπνευση να ξεκινήσω ένα διάλογο σε blog που αναρτήθηκε το κείμενο που σχολιάσατε. Απ τους υποστηρικτές του κειμένου αυτού λίγο πολύ αναφέρθηκε ότι το πρόβλημα βρίσκεται στο κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης . Εμείς (οι μοντέρνοι) χρησιμοποιούμε ένα αλλοιωμένο κείμενο της κι γι αυτό βλέπουμε δύο εκδοχές στο κείμενο της Γένεσης. Ας μην πω τι άκουσα για το πρωτότυπο εβραικό κείμενο.

Και ένα άσχετο. Πάντα τα κείμενα του αγωνιστή επισκόπου μου προκαλούσαν ένα άσχημο συναίσθημα, ουσιαστικά συνοδευόμενα από αμέτρητα γλειώδη (λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να βρω άλλο επίθετο να τα χαρακτηρίσω)επίθετα.Γι αυτό και υποσχέθηκα στον εαυτό μου να μην ξαναδιαβάσω κείμενά του.Αυτές τις μέρες σκαλίζοντας την ιστορία του χωριού μου ήρθα σε επαφή με κείμενα της εποχής της τουρκοκρατίας.Τα περισσότερα εξ αυτών απευθύνονταν σε Τούρκους αξιωματούχους. Τέτοια ομοιότητα με τα κείμενα του επισκόπου?

Ανώνυμος είπε...

μπορειτε να διευκρινισετε καπως περισσοτερο τι ακριβως ειπαν για το κειμενο της Π.Δ. οι κυριοι αυτοι;
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

Kυριε Νουση εκτιμω τοσο εσας οσο και τον κυριο Σωτηροπουλο και συμφωνω και διαφωνω με πολλα απο τα γραφομενα σας οπως συμφωνω και διαφωνω σε αλλα με πολλα λεγομενα και γραφομενα απο τον Σωτηροπουλο . Τους περισσοτερους απο τους εισκοπους του σημερα δεν τους εχω σε καμια εκτιμηση ειτε ειναι οικουμενιστες ειτε αντιοικουμενιστες και οσο και αν υπαρχει το συνοδικο συστημα ο σεβασμος και ο θαυμασμος κερδιζεται εμπνεεται σε καμια περιπτωση δεν επιβαλλεται . Το πρωσοπο ειναι σπαθι που λεει και ο λαος εκτος και αν η παροιμα και αυτη προτεσταντιζει . Δεν θα μπω στην ουσια του αρθρου για αλλο πραγμα θελω να γραψω . Προσεξα οτι στο αρθρο σας χρησιμοποιησατε μια εκφραση του συρμου δηλαδη οτι σε καποιο σημειο γραφετε ο Σωτηροπουλος προτεσταντιζει . Αυτη η εκφραση οπως και η αλλη του συρμου της τελευταιας εικοσαετιας οτι ο ταδε ειναι εκκοσμικευμενος δεν σημαινουν απολυτως τιποτα ειναι κατηγοριες που μπορει ο οποιοσδηποτε να αποδωσει στον οποιοδηποτε . Οταν καποιος παραδεχετε το Συμβολο της πιστεως τις δογματικες αποφασεις των επτα οικουμενικων συνοδων την θεοπνευστια της αγιας γραφης την ιερα παραδοση τα επτα μυστηρια και τους τρεις βαθμους ιερωσυνης αυτος ειναι ορθοδοξος . Δεν σημαινει οτι αν καποιος διαφωνησει με καποιον επισκοπο η με περισοτερους επισκοπους οτι προτεσταντιζει . Σημαινει οτι σαν ελευθερος ανθρωπος εχει την γνωμη του . Αλλιως θα μπορουσαμε να πουμε οτι ο Μαρκος Ευγενικος που διαφωνησε με την συντριπτικη πλειοψηφια των επισκοπων της εποχης του οτι προτεσταντισε . Ακομη και με ολοκληρη συνοδο μπορει να διαφωνησει καποιος οπως οι εικονοφιλοι στο διατημα των 100 ετων της εικονομαχιας διαφωνησαν με ολοκληρες συνοδους που αυτοονομαστηκαν οικουμενικες και ηταν παραδεκτες ως τετοιες για δεκαετιες και τελικα απεδειχθη οτι αυτοι ηταν οι ορθοδοξοι και αυτοι που αποτελουσαν την περιστασιακη πλειοψηφια των τοτε Συνοδων ηταν οι αιρετικοι . Οι επισκοποιστην ορθοδοξη εκκλησια μπορει να ασκουν δοιηκηση εξουσια δεν ακουν ποτε . Η ορθοδξη εκκλησια εχει κεφαλη τον Χριστο και σωμα τους πιστους .Αλλα και το σωμα της εκκλησιας χωριζεται στην θριαμβευουσα εκκλησια των Αγιων και την στρατευομενη . Αυτη η ορολογια δεν ειναι ρητορικο σχημα εκτος και αν δεν παραδεχομαστε την αθανασια της ψυχης . Και η στρατευομενη παλι εκκλησια χωριζεται σε κληρο και λαο . Και μαλιστα στην ορθοδοξη εκκλησια οι λαικοι ειναι ιερεις απαξαπαντες και για αυτο εν ωρα αναγκης μπορουν να τελεσουν το λεγομενο αεροβαπτισμα που θεωρειται εγκυρο . Απλως οι κληρικοι εχουν τη λεγομενη ειδικη ιερωσυνη που τους επιτερπει να τελουν τα μυστηρια χαριν του λαου . Επομενως ειναι τελειως αβασιμη η θεωρια οτι η εκκλησια ειναι επισκοποκεντρικη γιατι αυτη η θεωρια αφηνει στην απεξω κατα το κοινως λεγομενο την κεφαλη τον Χριστο την θριαμβευουσα εκκλησια τους Αγιους και τον λαο που ειναι και αυτοι ιερεις εστω χωρις την ειδικη ιερωσυνη . Ας μην σπευδουμε λοιπον να χαρακτηριζουμε με ευκολια ως προτεσταντιζοντα οποιον διαφωνει ειτε με εναν επισκοπο ειτε σε καποια θεματα πχ τον οικουμενισμο και με την συγκυριακη πλειοψηφια των επισκοπων

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητε Δημητρη εγω που εκανα το σχολιο των 5 και 54 εγω ο ιδιος ειμαι που χαρακτηρισα στην Αποτειχιση την παλαια διαθηκη που μειραζει η βιβλικη εταιρεια που στηριζεται στο μεταγενεστερο της μεταφρασης των εβδομηκοντα μασοριτικο κειμενο ως πατσαβουρα . Απο οτι γνωριζω η ορθοδοξη εκκλησια αποδεχεται ως παλαια διαθηκη μονο την μεταφραση των εβδομηκοντα που μετα την ουσιαστικη απωλεια του αυθεντικου εβραικου κειμενου κατεχει θεση πρωτοτυπου . Ακομη και στη WIKIPEDIA που βεβαια τα αρθρα δεν τα γραφουν ορθοδοξοι συντηριτικοι αναγραφετα οτι το μασοριτικο κειμενο που χρησιμοποιουνε οι ιουδαιστες οι προτεστανντες και η βιβλικη εταιρεια γραφηκε αιωνες μετα Χριστο . Ισα ισα ειπα οτι η παλαια διαθηκη που χρησιμοποιει ανεκαθεν η εκκλξσια μας στις ακολουθιες ειναι η μονη σωστη και θεοπνευστη . Εκτος και αν καποιος θεωρει οτι οι προτεσταντες που δεν εχουν μυστηρια δεν εχουν ιερωσυνη δεν παραδεχοντε παναγια και αγιους μπορουν να διανεμουν αγια γραφη στους ορθοδοξους . Και μαλιστα αυτοι που παραδεχοντε ως αυθεντικο το κειμενο της εν πολλοις προτεσταντικης βιβλικης εταιρειας να αποκαλουνε προτεσταντιζοντες αυτους που δεν το αποδεχοντε

Δημήτρης είπε...

Δεν υπάρχει κριτική έκδοση του κειμένου των Ο΄ και αυτή που κυκλοφορεί τυπωμένη για το λαό είναι κακό αντίγραφο εκ των δυτικών, το δε μασωριτικό κείμενο δεν είναι παρά μια μετάφραση που έκαναν οι Εβραίοι από το κείμενο των Ο΄ με σκοπό να γράψουν ένα κείμενο που απλά να αναιρεί την πίστη της Εκκλησίας.

Ανώνυμος είπε...

Άνθρωποι και οι δυο και ως άνθρωποι δεν είναι αλάνθαστοι και αλάθητοι! Συνεπώς ούτε με Απολλώ ,ούτε με Κηφά...αλλά του Χριστού.

Ανώνυμος είπε...

Απο τη μια μεριά έχει πλάκα να διαβάζεις κάποια σχόλια από την άλλη είναι κυριολεκτικά για κλάμματα, ειδικά αν υποπτευθώ πως τα γράφουν και θεολόγοι...
Και ενώ ο Αλεξανδρουπόλεως παλεύει με τα ιστορικοφιλογικά των βιβλικών κοσμογονιών και τη θεολογία τους, οι "θεόπνευστοι" ζουν στο δικό τους βασίλειο. Αμάθεια και απαίτηση για μια ειδωλολατρική Αγία Γραφή, που κρύβει τις μαγικές της ιδιότητες στην παντελώς αντιεκκλησιαστική της "θεοπνευστία", δεν επιτρέπουν να γίνει κατανοητός ο λόγος του μητροπολίτη Ανθιμου και κατ' επέκταση το λόγιο κείμενο του κ. Νούση.
Ευτυχώς πάντως στην Ελλάδα πέρα από τους σοβαρούς βιβλικούς -γιατί έχουμε και εδώ "θεόπνευστους"- υπάρχουν και σοβαροί θετικοί επιστήμονες, στο χώρο των οποίων αφθονούν άλλης τάξης "σοφοί", που χαίρονται να "αναιρούν" τη Βίβλο λόγω εξέλιξης(!!!) και να διαλέγονται με τους μαχόμενους το cern παπάδες...

Δημήτρης είπε...

Ακόμη και στη Wikipedia δεν αναγράφεται ότι οι μασωρίτες χρησιμοποίησαν ως υλικό τους το κείμενο των Ο΄
Τα χειρόγραφα του Κουμράν απέδειξαν πως οι μασωρίτες έμειναν πιστοί στο πρωτότυπο εβραικό κείμενο.

Ανώνυμος είπε...

απλα ενα μικρο σχολιο για μια αναρτηση σε ιστολογιο αναξιο ονομαστικης αναφορας απο μερους μου. και λεω αναξιο και βοθροειδες, διοτι ο συγκεκριμενος μπλογκερ προ διετιας περιπου αναρτησε κειμενο ενος φαιδρου υποκειμενου και γελοιου συκοφαντη που ελεγε πως μια οργανωση μου πληρωνε τις σπουδες μου. φυσικα ποτε δεν αναιρεσε αυτην την αναρτηση ουτε βγηκε να ζητησει δημοσια συγγνωμη, οπως θα εκανε καθε αντρας που απλα τιμα τα παντελονια του. κατα τα αλλα ομως ειναι μαχητες της πιστεως!
ο βοθροστομος αυτος μπλογκερ τολμησε ως νεος ταλεβαντος να με αποκαλεσει γιανναρικο και αμετροεπη. λεει λοιπον οτι ψευδομαι για οσα λεει ο π. Πορφυριος. εννοειται πως συμβαινει το αντιθετο. αυτο που λεω ειναι καταγεγραμμενο στα περισσοτερα βιβλια που εξεδοθησαν για τον γεροντα. περαν τουτου, μας 'αποκαλυπτει' μια αγνωστη εως τωρα συζητηση του σωτηροπουλου με τον γεροντα. αν θελουμε την πιστευουμε βεβαια, ειδικα με την αφθονη σαλτσα και παραποιηση της αληθινης συζητησης που μας σερβιρει στο ακαθαρτο αυτο ιστολογιο. αν σκεφτει δε κανεις την προς εμε συκοφαντικη του αναρτηση, καταλαβαινει το μεγεθος της εν γενει αξιοπιστιας του. και για να επανελθω στο θεμα: ακομα και ετσι να ειπωθηκαν απο το γεροντα μερικα καπως 'υποτιμητικα' λογια για μερικους επισκοπους, αυτο δε σημαινει πως ηταν υπερ των σχισματων και των αποτειχισεων ουτε προωθουσε τετοιο πνευμα ουτε και ειχε την ιδια γνωμη για καθε επισκοπο. σε καθε περιπτωση καλειται ο ιδιος ο σωτηροπουλος να μας επιβεβαιωσει τον ακριβη διαλογο με το γεροντα (αν εγινε ποτε). να του θυμησω απλα πως ο λογος του Θεου απαγορευει ρητα το ψευδος. ετσι, φιλτατε κ. σωτηροπουλε; οποτε να μας τα πειτε ολα, τι, πώς και για ποιο λογο και σε ποια περισταση μιλησε σχετικα ο γεροντας.
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

Ρε μεγάλε άλλη δουλειά δεν έχεις να κάνεις;
Όλη μέρα γράφεις και ασχολείσαι με τους άλλους;
Με τον εαυτο σου πότε ασχολήσαι άραγε;
Για όλα έχεις γνώμη τι πράμα είναι τούτο;
Τον π.Βασίλειο Θερμό και τον Γιανναρά μου θυμίζεις. Σε όλα μέσα.Ακόμα και για μαγειρική να μιλήσει ο Παναγιώτης εδώ θα έχεις γνώμη;Γιατί δεν σε κάνουν πρωθυπουργο;
Αδικείσαι κ.Νούση.Αδικείσαι!!!

Ανώνυμος είπε...

Άκαπνος καλαμαράς ο Νούσης και σαλίγκαρος των ισχυρών, με τι ιεραποστολικές περγαμηνές και αγωνιστικά βιώματα αποτολμά να απομειώσει έναν θεολόγο του αναστήματος του Σωτηροπούλου, για τον οποίο ο μακαριστός Μητροπολίτης Φλωρίνης έλεγε ότι η κάθε κουβέντα του είναι ένα κομμάτι χρυσάφι; Εύχομαι για την ψυχική σου γαλήνη, κ. Νούση, να μη θελήσει να ασχοληθεί με το σοβαροφανές κείμενό σου ο χαλκέντερος θεολόγος.

Ανώνυμος είπε...

Ο κ.Νικόλαος Σωτηρόπουλος δεν είναι τυχαίο πρόσωπο.Πρόκειται για θεολόγο-ιεραπόστολο όπως καταδεικνύει η μέχρι τώρα πορεία του.Τα κηρύγματά του,οι συγγραφές του ειδικά οι αντιχιλιαστικές,οι ομιλίες και παρεμβάσεις του οδήγησαν μυριάδες ψυχών απ την πλάνη της αιρέσεως στην αλήθεια της Ορθοδοξίας.Υπήρξε αριστούχος θεολόγος και φιλόλογος και θα μπορούσε άνετα να διαπρέψει ακαδημαικά όπως και τόσοι άλλοι.Προτίμησε όμως να ενταχθεί σε ιεραποστολική αδελφότητα και να μείνει άγαμος προκειμένου απερίσπαστος να αφεθεί στην αποστολή του.

Ανώνυμος είπε...

Η Ορθοδοξία δεν είναι πρωσοπολατρεία και κανείς δεν κατέχει την Αλήθεια από μόνος του! Τι θα πει Γιαναρρικός,τι θα πεί Σωτηροπουλικός κλ.π Όλοι είμαστε Χριστιανοί...Κανένας άνθρωπος δε θα σώσει κανέναν και κανένας δεν θα πρέπει να είναι αυτόκλητος σωτήρας και ''ορθός'' στη πίστη.Ο Χριστός ως Σωτήρας και Θεός σεβάστηκε ελευθερία όλων μας. Δε χρειάζεται τόσο άγχος για να ''σώσουμε'' τους άλλους!!!

Ανώνυμος είπε...

στον κ. 8.59
και εγω, φιλε μου, ευχομαι πραγματικα να 'καταδεχθει' να απαντησει στο ταπεινο κειμενο εμου του ακαπνου καλαμαρα ο χαλκεντερος Σωτηροπουλος. ελπιζω μοναχα να καταπιαστει με το κειμενο και την ουσια του και οχι με υβρεις και θυμο κατα του προσωπου μου, κατι που ο χειμαρρωδης αυτος πολιος θεολογος δε φαινεται να αγνοει. ευχομαι μαζι σου και ας διαταραχθει η ψυχικη μου γαληνη! που δε νομιζω, διοτι συνηθως η αληθεια δεν ταρασσεται.
και, ευλογημενε, αυτην την υπερ σωτηροπουλου κριση του φλωρινης την παρεθεσες για καλο του και για να φοβηθουμε; η αστειοτητα σας μερικες φορες δεν εχει πατο.
ο μετα απο την αφεντια σου σχολιαστει μαλιστα εχει καταμετρησει σε μυριαδες τους σεσωσμενους απο τον σωτηροπουλο. αν και μια ματια γυρω μας μαρτυρει για το περι του αντιθετου χαλι, δεν προτιθεμαι να διαφωνησω αλλα να παρατηρησω: στην Ορθοδοξια ως συνολο δογματικης θρησκευτικης διδασκαλιας ή στην Εκκλησια; διοτι ειμαι σιγουρος πως αν τον ρωτησει ενας εχεφρων μεταστραφεις στην ορθοδοξια σε ποια εκκλησια να εισχωρησει, τοτε ο αριστουχος αυτος θεολογος δε θα ναι ειλικρινης προτεινοντας τη νεοημερολογιτικη εκκλησια μας, η οποια ειναι de facto μολυσμενη απο την κοινωνια της με το οικουμενιστικο Φαναρι. μηπως διαφωνεις σε τουτο;
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

Α βρε Δημητρη δεν μπορει να πιει κανεις το βραδυ τα ξυδια του σαν ανθρωπος να ακουσει και τους FLOYD την αλλη μερα που θα ξυπνησει και θα ανοιξει το κομπιουτερ θα δει ααντηση οτι οι μασοριτες μειναν πιστοι στο εβραικο κειμενο . Πριν με καταχεριασετε ορισμενοι φουλ πατριαρχικοι για τις δυτικες μουσικες προτιμησεις μια ερωτηση . Αν οι μασπριτες μειναν πιστοι στο πρωτοτυπο κειμενο μηπως αυτο σημαινει οτι η εκκλησια χρησιμοποιει πλαστογραφημενο κειμενο στις πιο ιερες της ακολουθιες αυτες της μεγαλης εβδομαδας ; Και αν ειναι πλαστογραφημενο κειμενο η μεταφραση των εβδομηκοντα μηπως αυτο σημαινει οτι πλαστογραφοι ηταν οι ελληνομαθεις αλεξανρινοι ραβινοι του τριτου αιωνα προ Χριστου ; Και αρα καλα που βρεθηκαν οι ταλμουδιστες των απο εκτο μεχρι δεκατο αιωνα μετα Χριστον και γραψαν το μασωριτικο κειμενο και επανηρθε η αληθινη παλαια διαθηκη που για αυτους φυσικα δεν ειναι παλαια αφου δεν εχουν καινη ; Απαντηση δικη μου .Οχι , H εκκλησια χρησιμοποιει την αυθεντικη παλαια διαθηκη που γραφτηκε προ Χριστου και μεταφραστηκε απο τους εβδομηκοντα επισης αιωνες προ Χριστου . Επειδη ομως το θεμα ειναι σημαντικοτερο απο την διαμαχη Νουση Σωτηροπουλου γιατι αφορα τα ιδια τα θεμελια της πιστης θα ηθελα απαντηση στο σαφες ερωτημα και οχι ετικετες στυλ σκοταδιστες καντιωτικοι φωταδιστες οικουμενιστες . Ποια Παλαια Διαθηκη ειναι αυθεντικη . Αν ειναι η δικη μας τοτε των μασοριτων δεν ειναι . Αν ειναι των μασοριτων τοτε η ορθοδοξη πιστη εχει σαθρα θεμελια . Εγω ψηφισα υπερ της ορθοδοξης Παλαιας Διαθηκης και κατα της ταλμουδικης . Και για να μην μου κολληθει καμια ετικετα ως αντισημιτης το εβραικο εθνος το τιμω και μαλιστα θεωρω οτι οι τωρινοι εβραιοι καμια ευθυνη δεν φερουν για την σταυρωση του Χριστου και ορθως καναν και κρατος . Με τους ταλμουδιστες εχουμε θρησκευτικες και μονο διαφορες .Η απαντηση ποια Παλαια Διαθηκη ειναι ορθη σημαινει αν οντως προφητευτηκαν η ελευση του σωτηρα Χριστου δεν ειναι της πλακας το ερωτημα ουτε σχολαστικο

Ανώνυμος είπε...

Τόλμησες, Κώστα Νούση, να αμβισβητήσεις τον ''χαλκέντερο θεολόγο''; Πλήγωσες θανάσιμα την εξασφαλισμένη αγιότητα του σιναφιού. Αλίμονό σου, Κώστα Νούση. Θα σε βρουν. Οι φανατικοί άμεμπτοι.

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΚΟΥΣΟΥΝ ΟΙ ΝΟΜΙΖΟΜΕΝΟΙ ΙΕΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ ΠΩΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΟΥΛ ΤΗΣ ΑΣΧΕΤΟΣΥΝΗΣ ΘΕΛΟΓΙΚΑ ΔΕ ... ΑΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ...

Ανώνυμος είπε...

Δεν υπάρχει πόλεμος μεταξύ του κεμένου των Ο᾽ και του Μασωριτικού. Η Εκκλησία χρησιμοποίησε στην λατρεία της την μετάφραση των Ο᾽ αλλά ποτέ δεν απαγόρευσε την ανάγνωση του εβραϊκού κειμένου. Γνωρίζουμε μάλιστα και τις προσπάθειες εκκλησιαστικών συγγραφέων όπως ο Ωριγένης, ο Λουκιανός ο Σαμοσατεύς και ο Ιερομάρτυρας Ησύχιος, να αποκαθάρουν την μετάφραση των Ο᾽ από λάθη και σκόπιμες προσθήκες με βάση το εβραϊκό κείμενο. Άλλωστε είναι γνωστό ότι και στην Καινή Διαθήκη υπάρχουν παραθέματα από την Παλαιά Διαθήκη που δεν προέρχονται από την μετάφραση των Ο᾽. Είναι αλήθεια ότι το Μασωριτικό κείμενο (6-10μ.Χ. αιώνες) βασίστηκε σε Εβραϊκά κείμενα νεώτερα από τα κείμενα που χρησιμοποιήθηκαν για τη Μετάφραση των Ο᾽(3π.Χ. αιώνας). Η αντιπαραβολή όμως του μασωριτικού με χειρόγραφα που ανακαλύφθηκαν στο Κουμράν κι αλλού αποδεικνύουν ότι οι διαφορές είναι λίγες. Επίσης, έστω κι αν σε κάποιους ηχεί περίεργο, καμμία μετάφραση ιερού κειμένου της Αγίας Γραφής δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί «θεόπνευστη». Η Μετάφραση των Ο᾽ περιέχει θεόπνευστα νοήματα κι έχει εξαγιασθεί από την λειτουργική χρήση αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν περιέχει και λάθη. Όσον αφορά τον κ.Σωτηρόπουλο μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι από την αρχή της κηρυκτικής του δράσης παρά την αφιέρωσή του τά ποικίλα χαρίσματα και τον ζήλο έπεσε σε μία πνευματική παγίδα: τον έλεγχο και την κρίση. Κρίνει τους πάντες και τα πάντα. Αυτή η πρακτική όμως. έστω κι αν ενθουσιάζει ορισμένους θερμόαιμους ζηλωτές της πίστεως, οδηγεί σε πτώσεις πνευματικές. Ας προσευχόμαστε να του δίνει ο Θεός μετάνοια και να μην κριθεί από τον Κύριό μας τόσο αυστηρά όσο αυτός κρίνει τους άλλους!

Ανώνυμος είπε...

Μαθαμε και αυτο οτι η αγια γραφη εχει αντιεκκλησιαστικη θεοπνευστια . Προφανως ο σχολιαστης των 12 η ωρα 20 Αυγουστου εχει καλη προθεση και ενοει οτι μονο εντος της εκκλησιας η γραφη ειναι θεοπνευστη . Και ομως αυτη η αποψη ειναι παντελως αντιορθοδοξη παρα τον ορθοδοξο μανδυα της και εξηγουμαι . Το πρωτο μερος της γραφης η παλαια διαθηκη γραφτηκε αιωνες πριν την ιδρυση της εκκλησιας αλλα παντα ηταν θεοπνευστη . Δεν απεκτησε κατα μαγικο τροπο θεοπνευστια την ημερα της πεντηκοστης . Αλλιως ολες η προφητειες περι ελευσης του Χριστου περι παρθενιας της Θεοτοκου και αλλες θα ηταν ακυρες επι αιωνες . Ο ιδιος ο Χριστος ομιλησε περι της γραφης ως θεοπνευστης και ενοουσε φυσικα το τμημα πουειχε γραφτει ως τοτε και στην εποχη της δημοσιας δρασης του Χριστου δεν υπηρχε ακομη εκκλησια .Αλλα και η Καινη Διαθηκη περιεχει λογους του Χριστου της Παναγιας του Ιωαννη του Προδρομου του Συμεων του Ζαχαρια της Ελισαβετ που οταν ειπωθηκαν προφορικα πριν την ιδρυση της εκκλησιας παλι ηταν θεοπνευστοι . Αλλιως θα λεγαμε οτι οταν ειπωθηκαν δεν ηταν θεοπνευστοι αλλα οταν γραφτηκαν απεκτησαν θεοπνευστια . Και φυσικα τα λογια του Χριστου δεν μπορουμε να τα πουμε θεοπνευστα γιατι ο ιδιος ειναι Θεος ενας της Τριαδος επομενως τα λογια του στα ευαγγελια δεν εχουν αναγκη συνοδικης εγκρισης . Και επισης ο κανονας της Γραφης ως γνωστον εκλεισε το 367 μετα Χριστον απο τον Μεγα Αθανασιο . Αυτο σε καμια περιπτωση δεν σημαινει οτι η γραφη απεκτησε θεοπνευστια τοτε γιατι αυτο θα σημαινε οτι την εποχη των διωγμων για 3 αιωνες οτι η εκκλησια στερουνταν θεοπνευστων κειμενων . Αυτο που λεει πολυ ορθα η ορθοδοξη εκκλησια ειναι οτι μονο αυτη ερμηνευει σωστα την Αγια Γραφη αλλα η θεοπνευστια της ειναι ανεξαρτητη συνοδικης εγκρισης .Η θεοπνευστια της γραφης απο τους ορθοδοξους θεωρειται a priori εκ των ουκ ανευ αλλιως ολη η πιστη μας εινα κατακευασμα . Αυτα τα ολιγα

Ανώνυμος είπε...

Φίλτατε όχι απλά δεν κατάλαβες τον 20 Αυγούστου 2012 12:00 π.μ. εκεί που τρέχει ο νους σου άστο καλύτερα...

Ανώνυμος είπε...

"Ο Νούσης ανορθόγραφα (χωρίς τόνους) απάντησε στο βοθρομπλογκ για εσας με τρόπο που ειναι για τα μπαζα."
αυτο το σχολιο αναρτηθηκε στον ηδη αναφερθεντα οζοντα βοθροϊστοχωρο. αυτο ειναι ενα αριστο δειγμα του επιπεδου των αναγνωστων και σχολιαστων του. ας τους χαιρεται...
Κ.Ν.

Δημήτρης είπε...

Το θέμα είναι το εξής
Στο κείμενο της Γένεσης υπάρχουν μαζί δύο εκδοχές της δημιουργίας τόσο στο μασωριτικό όσο (δυστυχώς για κάποιους)και στη μετάφραση των Ο΄
Ο κ. Σωτηρόπουλος διατύπωσε την άποψη ότι υπάρχει μόνο μία. Δεν ξέρω αν γενικώς είναι αλάθητος ως θεολόγος αλλά προσωπικά δεν θα απεμπολήσω για χάρη του το κείμενο της ΠΔ.
Τώρα για όλους αυτούς που οι δύο εκδοχές τους χαλάνε την ανάγκη τους , η σύγχρονη επιστημονική έρευνα να έρχεται να αποδεικνύει (κατά λέξη μάλιστα) την ΠΔ λυπάμαι αλλά το πρόβλημα είναι δικό τους και όχι της ΠΔ.
Η ΠΔ είναι ένα θεολογικό κείμενο και δεν χρειάζεται να επιβεβαιώνεται από τις σημερινές επιστημονικές έρευνες. Τουτέστιν δεν είναι ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ
Δεν θα μεταφέρουμε εδώ την ανόητη σύγκρουση των προτεσταντών (που πρεσβεύουν την κατα γράμμα ερμηνεία της ΠΔ) με την επιστήμη

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξερω που τρεχει ο νους μου σχολιαστη των 3 η ωρα εγω ξερω οτι ο σχολιαστης των 12 εβγαλε χωρις να το θελει φυσικα ασχετους τους πατερες της δευτερης οικουμενικης συνοδου που συμπληρωσαν το συμβολο της πιστης . Εκει στο αρθρο περι Αγιου Πνευματος αναφερουν οτι το Πνευμα λαλησε δια των προφητων αρα η παλαια διαθηκη που περιεχοντε οι προφητες ειναι θεοπνευστη εστω και χωρις τοτε να υπαρχει εκκλησια . Εγω δεν ειπα οτι η γραφη εχει αντιεκκλησιαστικη θεοπνευστια αυτος εβγαλε λαθος το συμβολο της πιστης .

Ανώνυμος είπε...

Κατα λεξη Δημητρη με τιποτα εγω ειμαι που ειχαμε τον οχι φυσικα προσωπικο διαξιφισμο . Κατα λεξη οποιος ερμηνευει την εξαημερο οτι δηλαδη το συμπαν εγινε σε 6 εικοσιτετραωρα ειναι για τα σιδερα και ουτε ο Σωτηροπουλος νομιζω οτι πρεσβευει κατι τετοιο . Παντως επειδη εχω διαβασει τοσ την γενεση απο το εκκλησιαστικο κειμενο οσο και το εργο του Μεγαλου Βασιλειου επανω στην εξαημερο πιστευω οτι υπαρχει μια εκδοχη . Φυσικα δεν ειμαι ψωνιο να εκδιδω πιστοποιητικα ορθοδοξου φρονηματος ενας απλος κακος χριστιανος ειμαι αν καποιος καταλαβε κατι τετοιο τοτε καποια πραγματα δεν διατυπωσα καλα .

Ανώνυμος είπε...

Προς Δημήτρη: η ΠΔ δεν είναι επιστημονικό σύγγραμμα, αλλά ερευνάται επιστημονικά, καθώς γράφτηκε από ανθρώπους. Και οι άνθρωποι, ως γνωστόν, κάνουν λάθη. Η θεοπνευστία έγκειται στο νόημα των γραμμάτων και όχι στο γράμμα καθαυτό. Όσο για τη "σύγκρουση των προτεσταντών (που πρεσβεύουν την κατα γράμμα ερμηνεία της ΠΔ) με την επιστήμη": κατά γράμμα ερμηνεία της ΠΔ πρεσβεύουν μάλλον οι Ορθόδοξοι! Οι πρώτοι θεολόγοι που αμφισβήτησαν την κατά γράμμα ερμηνεία των Γραφών (ΠΔ και ΚΔ) ήταν ούτε Καθολικοί ούτε Ορθόδοξοι αλλά Προτεστάντες! Αυτοί εισήγαγαν τη λεγόμενη ιστορικοκριτική μέθοδο! Καλά που υπάρχουν και αυτοί δηλαδή! Γιατί θα ψαχνόμασταν ακόμη σήμερα για να βρούμε σε ποια γλώσσα μίλησε το φίδι στην Εύα!!!!

Δημήτρης είπε...

Αγαπητέ των 4¨53
Δεν αναφέρθηκα γενικά στους Προτεστάντες ούτε φυσικά στην ιστορικοκριτική μέθοδο η οποία σαφώς και έχει ξεκαθαρίσει πολλά πράγματα
Αναφέρθηκα σε μια μερίδα που καλείται δημιουργιστές και οι οποίοι έχουν ξεκινήσει έναν πόλεμο με τους επιστήμονες επειδή τα πορίσματά τους δεν επαληθεύονται από τη Βίβλο

Ανώνυμος είπε...

Σημερα αναψαν τα πληκτρολογια μας και συνεβαλα ουκ ολιγο . Αλλα σαν αυτοκριτικη θα πω αυτο . Θυμαστε το καφενειο των φιλαθλων εδω γιναμε το καφενειο των θεολογουντων

Ανώνυμος είπε...

Παιδιά, την ψωνισε και ο Νούσης

Ανώνυμος είπε...

Αν ενοεις σχολιαστη των 10 και 46 το σχολιο των 8 και 18 δεν το εγραψε ο Νουσης το εγραψα εγω που δηλωσα φαν των FLOYD και υπεραμυνθηκα της θεοπνευστιας της γραφης . Παντως παρατηρημενο οταν ο κοσμος μενει απο φραγκα το ριχνει στην θρησκεια . Μην παρουμε τον Νουση στον λαιμο μας οτι την ψωνισε . Παντως αυτα που εγραψα τα πιστευω .

Ανώνυμος είπε...

Κώστα Νούση, καλημέρα.
Είσαι αθεράπευτα νυχτωμένος αν φαντάστηκες ότι μπορείς εσύ το μειράκιον να διδάξεις θεολογία στον πρύτανη των Ελλήνων θεολόγων Νικόλαο Σωτηρόπουλο και να του υπαγορεύεις με καρδιναλίον ύφος τι είναι η Αγία Γραφή.
Μα καλά, εξέλιπε τελείως η σοβαρότης σ' αυτόν τον δύσμοιρο τόπο;

δ.τ.

Ανώνυμος είπε...

Απ' ότι φαίνεται πάντως Γραφή και Επιστήμη συμφωνούν στο ότι υπάρχει εξέλιξη και δυναμική στη Δημιουργία.Τώρα από 'κει και πέρα αυτό δεν ακυρώνει την ύπαρξη του Θεού και δεν διασαλεύονται θεμελιώδη δόγματα.Ίσα-ίσα το αντίθετο!

Ανώνυμος είπε...

στον 7.15
πραγματι εξελιπε εντελως η σοβαροτης, οπως φανηκε απο το ιδιο το κειμενο του Σωτηροπουλου και απο σχολιαστες σαν εσενα που χορηγεις την πρυτανικη ιδιοτητα της θεολογιας με τοση φαιδροτητα.
επισης να σου επισημανω οτι εσυ εισαι βαθια νυχτωμενος και ο καθε 'πρυτανης'που πιθανως φανταστηκε οτι θα γραφει και θα λει ο,τι θελει χωρις αντιλογο.
το μειρακιον Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

Στον δ.τ.: δεν είμαι ο Κ.Ν., αλλά δεν μπόρεσα ν' αντισταθώ.... Ζήτω ο "πρύτανης" των Ελλήνων θεολόγων!!!! Άντε.... και πλανητάρχης!!!!!! ΥΓ. Τι ψώνια είστε, ρε παιδί μου, εσείς οι "θεολόγοι" (εντός εισαγωγικών, επειδή κυκλοφορούν πολλές... μαϊμούδες)

Ανώνυμος είπε...

Παιδια θυμιζεται τις αθλητικες ραδιοφωνικες εκπομπες . Και σε αυτες οποιος παιρνει τηλ λεει στον παρουσιαστη . Πες στον προηγουμενο η στον 2 τηλεφωνα πισω ετσι και ετσι . Ετσι και εδω σχολιαστη της ταδε ωρας ειμαι ο σχολιαστης της ταδε ωρας και ετσι και ετσι . Αλλα δεν πειραζει οπως ελεγε ο Πλατων ελληνες αει παιδες . Και μετα λενε καποιοι δεν ειμαστε απογονοι των αρχαιων . Και βεβαια αυτο αποδεικνυει οτι η ελληνοφωνη ορθοδοξια παρα τις οποιες αμαρτιες της λογω του οτι αποτελειται απο ελληνες δηλαδη μπαχαλο ειναι ο πιο φιλελευθερος θρησκευτικος οργανισμος ever

Ανώνυμος είπε...

αλοίμονο εαν η Ορθοδοξία δεν είναι Ελευθερία! Αυτό έλειπε να ταυτίζομαστε μεταξύ μας σε όλα!τότε δεν θα είμαστε πρόσωπα, αλλά ρομπότ!και πραγματικά συγχαρητήρια στον κ.Ανδριόπουλο που δημοσιεύει όλα τα σχόλια και δεν κάνει λογοκρισία επιχειρημάτων και διαλόγου όπως γίνεται με άλλα ''ορθόδοξα'' μπλόκς!!!

Ανώνυμος είπε...

Μεσσηνίας Χρυσόστομος προς Ν. Σωτηρόπουλο:

"Η σπανία επιστημονική σας ερευνητικότης και οι επιτυχείς συνδυασμοί των χρησιμοποιουμένων Αγιογραφικών χωρίων προς ερμηνείαν άλλων ενέχουν τι το πρωτοφανές και, δύναταί τις ειπείν, μίαν μαθηματικήν αποδεικτικήν δύναμιν,
ικανοποιούσαν τον εκάστοτε δημιουργούμενον προβληματισμόν του μελετητού".

Νικαίας Γεώργιος προς Ν. Σωτηρόπουλο:

"Αγαλλομένω ποδί έρχομαι κοντά σου, δια να σου προσφέρω εκ βαθέων τον ασπασμόν της αγάπης μου και την έκφρασιν της ευγνωμοσύνης όλων μας δια το κορυφαίον έργον, που μας εχάρισες, δια την ορθοτέραν ερμηνείαν και κατανόησιν των δυσκόλων χωρίων της Γραφής.
Δεν χρειάζεται εγώ να επισημάνω την σημασίαν του λαμπρού αυτού πονήματός σου, που είναι εύχυμος καρπός μελετών πολλών ετών, οξυτάτης κριτικής ικανότητος, κοπιαστικής συγκριτικής εργασίας, εκπληκτικής γνώσεως της Αγίας Γραφής και αληθινού έρωτος προς ανεύρεσιν του αληθινού νοήματος των λέξεων και φράσεων των ιερών κειμένων, των οποίων, όπως πολύ ορθά σημειώσεις, πολλάκις η βαθυτέρα έννοια είναι διαφορετική εκείνης, την οποίων ημείς δίδομεν σήμερον...
Παράλληλα προς την πλουσίαν θεολογικήν σου κατάρτισιν, ήλθε και η μαρτυρουμένη φιλολογική σου εμπειρία, εις τρόπον ώστε αι δύο αυταί πτέρυγες να σε αναβιβάσουν εις υψηλά επίπεδα μυστικής θεωρίας, απ´ όπου έρχεται ο ουράνιος φωτισμός καθαρός και οδηγητικός, που εκδιπλώνει μέσα στο θείο φως όλα τα κεκαλυμμένα νοήματα, που οι κοινοί μελετηταί δεν ημπορούν να συλλάβουν..."

Πατρών Νικόδημος προς Ν. Σωτηρόπουλο:

"Έλαβα το βιβλίον σας Ερμηνεία δυσκόλων χωρίων της Γραφής. Είναι πράγματι πρωτότυπον. Θα έλεγα και τολμηρόν... Σας πληροφορώ ότι θα την έχω υπ´ όψει κατά την πορεία των διαβουλεύσεων και μεθοδεύσεων εκδόσεως νέας εγκύρου μεταφράσεως της Κ.Δ., ευθύνη της Εκκλησίας, προς εξοβελισμόν της απαραδέκτου τοιαύτης των γνωστών έξι Καθηγητών".

Δημητριάδος Χρυστόδουλος προς Ν. Σωτηρόπουλο:

"...Σας συγχαίρω από καρδίας δια αναληφθείσαν εργώδη προσπάθειαν, προϋποθέτουσαν, ως εικός, πέρα των θεολογικο-φιλολογικών και ιστορικών γνώσεων, λιπαράν της όλης Αγ. Γραφής μελέτην και της αγιοπατερικής παραδόσεως κτήσιν".

Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος προς Ν. Σωτηρόπουλο:

"Όπως και εις τα άλλα κείμενά σου, ούτω και εις το βιβλίον σου αυτό, είνε έκτυπα τα πολλά και ασυνήθη χαρίσματά σου και μάλιστα η βαθύνοια, η οξύνοια, η διεισδυτικότης, η γονιμότης της σκέψεως, η λεπτολόγος βάσανος των θεμάτων και η τόσον σπανίζουσαν εν ταις ημέραις ημών κρυσταλλίνη σαφήνεια".

Κων. Μπόνης, ακαδημαϊκός, προς Ν. Σωτηρόπουλο:

"Το έργον σας είναι εξαίρετον από πάσης απόψεως. Σας βεβαιώ ότι ησθάνθην, εκτός της συγκινήσεως, και υπερηφάνειαν, διότι ο Θεός με ηξίωσε να έχω φοιτητάς ενθέρμους της εις Χριστόν πίστεως, ζηλωτάς κατά πάντα και συγγραφείς δοκιμωτάτους, οιος σεις".

δ.τ.

Ανώνυμος είπε...

Μάρκος Σιώτης, ομότιμος Καθηγητής Παν/μίου Αθηνών, προς Ν. Σωτηρόπουλο:

"Ιδιατέρως εξετίμησα την άνεσιν και την ευχέρειαν, μετά των οποίων κινείσαι λίαν επιτυχώς προς επιστράτευσιν των πλέον ενδεδειγμένων χωρίων, εξ όλων των βιβλίων Παλαιάς και Καινής Διαθήκης, ως αποδεικτικών στοιχείων των επί εκάστου των υπό σου ερμηνευομένων χωρίων θέσεών σου. Τούτο οφείλεται εις την αρτίαν γνώσιν όλων των βιβλικών κειμένων, εις την καλήν σου φιλολογικήν κατάρτισίν σου, ως και εις την πλουσίαν γνώσιν της ορθοδόξου ερμηνευτικής παραδόσεως".

Ευάγγελος Καραδήμος, θεολόγος-φιλόλογος:

"Είναι πολύ δύσκολο να κρίνει κανείς το νέο, ογκώδες σύγγραμμα του κ. Σωτηροπούλου, με ένα σύντομο σημείωμα. Διότι αποτελεί σοβαρή και πρωτότυπη προσπάθεια ερμηνευτικής προσπέλασης δυσκόλων χωρίων της Γραφής. Πράγματι λίγα βιβλία διεκδικούν την πληρότητα της έρευνας και την ποιότητα της εργασίας που παρουσιάζει στο βιβλίο του αυτό ο κ. Σωτηρόπουλος... Σε όλη την ευλογημένη προσπάθεια διακρίνει ο αναγνώστης και θαυμάζει την πολυμερή γνώση του κ. Σωτηροπούλου στη γλωσσολογία, στη θεολογία κι στην Αγία Γραφή. Επίσης επισημαίνει την οξεία παρατηρητικότητά του, την κριτική του ικανότητα, τη διαλεκτική του δεινότητα, την ακάματη επιμέλειά του...".

Κώστας Νούσης, θεολόγος - φιλόλογος:

"Πράγματι εξέλιπε εντελώς η σοβαρότης, όπως φάνηκε από το ίδιο το κείμενο του Σωτηροπούλου και από σχολιαστές σαν και εσένα που χορηγείς την πρυτανική ιδιότητα της θεολογίας με τόση φαιδρότητα".

Οι κρίσεις και τα συμεράσματα δικά σας.

Με τιμή

δ.τ.

Ανώνυμος είπε...

αγαπητε μου δ. τ.
(μου κανει και λιγο σαν δικηγορος του...σωτηροπουλου)
δε χρειαζεται να κουραστεις ανευρισκοντας και παραθετοντας τα αλληλολιβανισματα των θεολογων και τις σχεδον υποχρεωτικες και τυπολογικου χαρακτηρα φιλοφρονησεις στις περιπτωσεις της δωρεας βιβλιων και των επαινετικων λεκτικων αντιδωρων τους.
σε ευχαριστω επισης που με συγκαταλεγεις στη χορεια μεγαλων μορφων της θεολογιας σχολιαζοντων των σωτηροπουλο.
και ερχομαι στο προκειμενο:
1.εσυ κρινεις καποιον μοναχα μεσα απο την κριση τριτων;
2. εδω κρινουμε συλληβδην τον σωτηροπουλο ως θεολογο ή το κειμενο του κατα του αλεξανδρουπολεως; αυτο με ειδες να κανω; αν οχι, κινεισαι στον χωρο της ανηθικης εμμεσης κατ΄εμου δυσφημιστικης συκοφαντησης
3. αν ισχυουν τα παραπανω και ειναι τοσο δεινος θεολογος, γιατι υπεπεσε στο κειμενο του για τον ανθιμο σε τοσο θλιβερα για το μεγεθος του ατοπηματα;
4. γιατι βιαζεσαι ή ποιος σου ζητησε να τον υπερασπιστεις;
αφου ειναι τοσο μεγας, σιγουρα με ευκολια θα καταροπωσει ενα ελαχιστο μειρακιο σαν και μενα.
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

Προς δ.τ..: Το γλύψιμο πάει σύννεφο!!!! Προσπαθείς, δηλαδή, να μας πείσεις ότι πρόκειται για αντικειμενική αποτίμηση του έργου του Σωτηρόπουλου;;; Αυτό που κάνεις είναι να μας "τσιτάρεις" ως επί το πλείστον φιλοφρονήσεις παπάδων και όχι σοβαρών και καταξιωμένων επιστημόνων!!!! Σιγά τ' αυγά....

Ανώνυμος είπε...

θα συμφωνησω με τον προλαλησαντα (5.06), διοτι πραγματι οι κρινοντες ιερεις και αρχιερεις δεν πρεπει να λαμβανονται σοβαρα υπ'οψιν στην αντικειμενικη κριση ενος θεολογου.
ουτε ομως θα αμφισβητησω το κυρος και τις γνωσεις και την ικανοτητα του σωτηροπουλου. εχει οντως.
θα πω ομως κατι σκληρο: η βιβλικη καταρτιση και θεολογικη εμβριθεια δε συνανταται μονο στον χωρο της ορθοδοξιας αλλα πολυ περισσοτερο στους αλλοδοξους, ιδια προτεσταντες και καθολικους. το οτι ''ετυχε'' να βρεθουμε σε ορθοδοξο εδαφος δε μας καθιστα ντε φακτο μεγαλους ομολογητες της πιστεως. αυτο που μας κανει τετοιους ειναι η χαρις του Θεου, που βρισκεται αφθονη στη δικη μας εκκλησια. για να την εχεις ομως, πρεπει να εχεις πνευμα ταπεινωσης, ασκητικο και εκκλησιολογικο. να μην πω οτι πρεπει να εχεις και εμπειρια προσευχης μεγαλη.
ο ορθοδοξος θεολογος δει αποδεικνυειν το μεγεθος του δια της εκκλησιολογικης του στασης. με προβληματιζει εντονα αυτο το εκτος εκκλησιας του πολιου. ισα ισα που τα πολλα λιβανισματα ισως τον εβλαψαν κιολας.
δεν ξερω αν συμφωνεις, φιλε δ.τ., αλλα μετα απο αυτες τις σκεψεις μπορεις να μας πεις, οπως πριν, "τα συμπερασματα δικα σας";

Ανώνυμος είπε...

Όταν τις μπούρδες του οποιουδήποτε τις διαβάζουμε κατάματα, πίστεψέ με αγαπητέ δ.τ. δεκάρα δε δίνουμε για το πως χαριεντίζονται μεταξύ τους οι όποιοι θεολόγοι και παπάδες.

Ανώνυμος είπε...

Αραγε αυτοι που λενε τοσα κατα του Σωτηροπουλου ενω ο Νουσης ξεκαθαριζει οτι εχει μια συγκεκριμενη διαφωνια μαζι του και κατα τα αλλα τον θεωρει σπουδαιο θεολογο αυτοι λοιπον που μεχρι και προτεσταντιζοντα τον βγαζουν αν ο μη γενοιτο φυγει απο αυτο τον κοσμο που κανενας βεβαια δεν μενει αθανατος και το πατριαρχειο στειλει στην εξοδιο ακολουθια αντιπροσωπεια για να εξαρει το εργο του που οντως ειναι μεγαλο τοτε τι θα πουνε ; Υπαρχει το προηγουμενο του Χριστοδουλου που στην κηδεια του αν και ειχε ερθει σε μεγαλη κοντρα ηταν παρων ο ιδιος ο Βαρθολομαιος . Ο Βαρθολομαιος εχει δειξει οτι παρα τα ελλατωματα που εχει σαν ανθρωπος τιμα τους μεγαλους του αντιπαλους . Και τωρα που ο Στυλιανος εξ αφορμης του οποιου εγινε ο αφορισμος τωρα λοιπον που ο Στυλιανος εκδηλωσε αντιθεση στον διαλογο με τους ετεροδοξους τουλαχιστον στον τροπο που γινεται υπαρχει περιπτωση να αθει ο αφορισμος με αμοιβαιες υποχωρησεις . Και το Φαναρι εχει εγνωσμενη διπλωματια και ο Σωτηροπουλος τοσα χρονια που ειναι στο κουρμπετι δεν μπορει εχει και αυτος διπλωματικες ικανοτητες αλλιως δεν θα ηταν τοσες δεκαετιες στο εκκλησιαστικο προσκηνιο . Ας αφησουν λοιπον καποιοι τις κορωνες οτι ο Σωτηροπουλος δεν ειναι επαρκως ορθοδοξος γιατι μπορει να βρεθουνε προ εκπληξεων .

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Κώστα Νούση, 

Άφησε κατά μέρος την κεκαλυμμένη εμπάθεια και κάνε τον κόπο να μελετήσεις κάποιες έστω σελίδες από το τρίτομο και όντως επαναστατικό έργο του Ν. Σωτηροπούλου "Ερμηνεία δυσκόλων χωρίων της Γραφής" και μετά έλα να συζητήσουμε αν οι κρίσεις των επαϊόντων θεολόγων είναι "αλληλολιβανίσματα", "υποχρεωτικές και τυπολογικές φιλοφρονήσεις" ή "επαινετικά λεκτικά αντίδωρα". Φρονώ ότι, αν υπάρχουν μέσα σου αισθήματα απροκαταληψίας αλλά και αγάπης για την Αγία Γραφή, θα υπερθεματίσεις σε εκφράσεις ευαρεσκείας για την πρωτότυπη και πρωτοποριακή εργασία και προσφορά του στην ερμηνευτική μας Γραμματεία.

Στα επιμέρους ερωτήματά σου απαντώ συντόμως και με μεγάλη απροθυμία. 

1. Κρίνω κάποιον και εξ ιδίας πείρας και αντιλήψεως, αλλά και βασιζόμενος σε κρίσεις τρίτων, εφ´ όσον αυτοί τυγχάνουν ειδικοί και επαϊοντες, πρόσωπα ευυπόληπτα και φοβούμενα τον Κύριον. 

2. Συ, αγαπητέ μου, κρίνεις και κατακρίνεις συλλήβδην τον Σωτηρόπουλο ως θεολόγο, και μάλιστα από κεκτημένη ταχύτητα. Όχι μόνο τον ειρωνεύεσαι ως "λέων της ομολογίας", αλλά υποτιμάς και όσους εξ ημών σέβονται και αναγνωρίζουν τους ομολογιακό χαρακτήρα των αγώνων του υπέρ της Ορθοδοξίας, και μας τον εμφανίζεις ως άλλον Δον Κιχώτη, που με ψυχολογικά σύνδρομα αρέσκεται να σκιαμαχεί κατά "σοβαρών" επισκόπων, αντί "να δίνει την εικόνα της χαρισματικής ενότητας και αγάπης". Στο τελευταίο σημείο ομοιάζεις προς τους Οικουμενιστές, που και αυτοί κηρύττουν ενότητα και αγάπη, αλλά σε βάρος της αληθείας. 

3. Πού είδες εσύ τα "τόσο θλιβερά για το μέγεθός του ατοπήματα" στο κείμενό του για τον Άνθιμο; Τέτοια ατοπήματα υπάρχουν μόνο στη φαντασία σου. Εγώ θλιβερά ατοπήματα, ανοησίες και αυθαιρεσίες, ων ούκ εστιν αριθμός, βλέπω μόνο στο δικό σου κείμενο, το οποίο είναι τραγικά άκομψο, στερείται σαφηνείας και θέτει τη δήθεν σοφία του εν τη ασαφεία. Η κριτική του Σωτηροπούλου προς τον Αλεξανδρουπόλεως είναι σαφής, ακριβής και εμπεριστατωμένη. 

4. Κανείς απολύτως δεν μου ζήτησε να υπερασπισθώ τον Σωτηρόπουλο. Άλλωστε ένας Σωτηρόπουλος δεν έχει την ανάγκη της δικής μου συνηγορίας. Ασφαλώς και μπορεί να σε "κατατροπώσει", αν θελήσει να ασχοληθεί. Όχι απλά διότι είναι "τόσο μέγας", όπως ειρωνικά γράφεις, αλλά γιατί ορθοτομεί τον λόγο της αληθείας. Εδώ έχει ξετινάξει πλάνες του Γιανναρά και Γιανναρολάγνων μεγαλοσχημόνων ρασοφόρων. Σε σένα θα κολλήσει; 

δ.τ

Ανώνυμος είπε...

ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ (ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΑΡΑΓΕ Η΄ ΘΡΗΣΚΟΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ ;;;) ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ !!!!

Ανώνυμος είπε...

ευλογημενε δ. (δικηγορε) τ.(του) (σωτηροπουλου)
με τα αυτα συναισθηματα της απροθυμιας (λογω των εμπαθων σου θλιβερων εμμονων, ανεπιτρεπτων για ορθοδοξο) σου ανταπαντω:
με καλεις και παλι να διαβασω το εργο του σωτηροπουλου, λες και ετσι θα αλλαξω γνωμη ή λες και αυτο ειναι το θεμα μας. ισως να το διαβασα κιολας, οποτε παμε στα επιμερους:
1. απο οσα προσωπα επικαλεισαι για την αξιοσυνη του ανδρος, εξαίρω μονοτον π. επιφανιο. εχεις να μου προσθεσεις αλλο πιο ηχηρο ονομα για να πειστω; ετσι για να το κλεισουμε αυτο το κολλημα σου.
2. σε ευχαριστω. συ ειπας για το σωτηροπουλο μονος, αλλα φυσικα δεν ευχομαι να ισχυουν. το οτι τα σκεφτηκες ομως, κατι σημαινει. η δε υποτιθεμενη ειρωνεια μου στηριζεται στο υπο αναλυσιν κειμενο του και οχι σε συλληβδην απαξια του, οπως αδικα με κατηγορεις.
3. σου επισημαινω με τη σειρα μου πως ''αν υπάρχουν μέσα σου αισθήματα απροκαταληψίας'' και ξανακοιταξεις το κειμενο του, θα δεις ποιος ειναι εμπαθης και ποιος νηφαλιος. αυτο εξαλλου δειχνεις με τις υβριστικες σου προς εμε χαμηλου επιπεδου εκφρασεις σου, με τις οποιες γελασα με την καρδια μου. αν δεν καταλαβαινεις ποσο εκτιθεσαι, σκεψου ποσο αδικεις αυτον που υποθετικα υπερασπιζεσαι. μετα, ριξε μια ματια στα δυο κειμενα. εγω απαντω με επιχειρηματα ειλημμενα απο το κειμενο του και το αναλυω θεολογοφιλολογικως. ο δε φιλτατος σωτηροπουλος στα κατα αβθιμου επιχειρηματα ειναι συνθηματικος, προχειρολογικος και διαστρεπτικος. ξεχασες οτι εγκαλει τον ανθιμο επι πολυ μεγαλη αιρεσει; σωπα, καλε, θα ελεγα εγω....
4. εδω δειχνεις τον τρομο σου στην προσδωκωμενη απο σενα κατατροπωνουσα με απαντηση σωτηροπουλου. φοβασαι μαλλον οτι θα απογοητευτεις, οπως το ιδιο φοβαμαι και εγω. φοβαμαι ακομα οτι η αυτοκλητη υπερσπιση σου τον εβλαψε μαλλον παρα τον ωφελησε.
5. τελικα μαλλον καλα εκανες και τον υπερασπιστηκες, διοτι πολυ φοβαμαι οτι δε θα απαντησει. εσυ θα ηθελες βεβαια να το δεις ως απαξιωση του γιγαντα της θεολογιας σε εναν ευτελη νανο εκπροσωπο της. και αυτο θα ισχυριστεις στους αλλους. μεσα σου ομως θα ξερεις ποσο απεχει αυτο της αληθειας των πραγματων...
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

προς δ.τ. επιλογικως
πολλες φορες και στις ακαθαρσιες μπορει να βρεις θησαυρο. ετσι βρηκα πριν απο λιγο στου βοθροστομου (ευχομαι οχι και βοθροψυχου, αλλα πολυ φοβαμαι πως δεν ειναι ετσι)το μπλογκ το παρακατω σχολιο - φαρμακο στην ασθενεια σου και οσων θεοποιουν και ηρωοποιουν σωτηροπουλο και οποιον ετερο μαχητη της πιστεως.

Ου ζητητέον τις ο λέγων αλλά τι το λεγόμενον.
Αρχαίο γνωμικό

και για να επιστρεψω στον αθυροστομο και μελανοψυχο υβριστη του Πατριαρχη, θαυμασα το θρασος του και τη μεγιστη υποκρισια του. σε ενα παραληρημα αυτοδικαιωσης ξεχασε να μας αιτιολογησει τις παλιοτερες προς εμε συκοφαντικες αναρτησεις του. αντ' αυτου και την εκδηλωση μετανοιας, τολμα να μου κανει και κηρυγμα γιαα την ασεβεια μου σε σωτηροπουλο, χαρακτηριζοντας μπουρδες τα λογια του ανθιμου, κατα την προσφιλη του παντα πεζοδρομιακη συνηθεια. επισης μας δειχνει για μια ακομα φορα την πλανη του με την απαξιωση των συγχρονων αγιων γεροντων τους οποιους επικαλουμαι.
πραγματικα, φιλε μου δ.τ., αν αποδειχθει οτι ο σωτηροπουλος, ον θαυμαζεις υπερμετρα, εχει επαφες με τετοιους παλανεμενους και τετοια θλιβερα υποκειμενα, δε θα αποφυγω τον πειρασμο να ρχισω να τον καθαιρω στα ματια σου και συλληβδην, ουχι δε μονον εν τοις γραπτοις του, ως επραξα αχρι τουδε.
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΩ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΝ ΠΑΝΤΩΣ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ 21 Αυγούστου 2012 7:07 μ.μ. ΤΟΤΕ ΟΥΤΕ Ο Κ.Ν. ΤΟΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗΣ ΤΟΥ.
ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟ "ΑΛΛΟΣ ΑΛΛΑ ΛΕΓΕΙ" ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΣ ΣΙΩΠΗΣΟΥΜΕ.

Ανώνυμος είπε...

Έχουμε κουραστεί και πλήξει αφόρητα με τους υπερορθόδοξους υπερασπιστές τύπου Σωτηρόπουλου. Άσχετοι με το αληθινό εκκλησιαστικό πνεύμα συγχρόνων μορφών, όπως ο π. Πορφύριος, ο π. Παϊσιος, ο π. Ιάκωβος. ο π.Σοφρώνιος. Ευτυχώς φωνές σαν του Κ. Νούση μάς δροσίζουν θεολογικά και τον ευχαριστούμε θερμά.

Ε.Β.

Ανώνυμος είπε...

στον αγαπητο 11.54
δεν αναφερθηκα σε εδω σχολιαστη, αλλα σε -αισχρον εστι και λεγειν - μπλογκερ που χωρις να με ξερει λεει περι εμου αισχιστες ανοησιες. δε δισταζω να τον καταταξω στα αθλια υποκειμενα, εκτος και αν εμπρακτως μετανοησει δια δημοσιας συγγνωμης και αναρτησης αναιρετικης των παλαι ποτε συκοφαντιων του προς εμε (περι χρηματισμου μου απο συγκεκριμενη χρ. αδελφοτητα).
τελικα η σιωπη σωτηροπουλου ειναι πολυ ηχηρη...
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

ΣΥΓΜΩΜΗ Κ. Κ.Ν. ΔΙΚΗ ΜΟΥ Η ΠΑΡΑΝΟΗΣΗ.

Ο 11:54

Ανώνυμος είπε...

Συμπαθέστατε Κώστα Νούση,

1. Αποδεικνύεσαι και πάλι αγκυλωμένος στις εμμονές σου. Γράφεις: "Με καλείς και πάλι να διαβάσω το έργο του Σωτηροπούλου, λες και έτσι θα αλλάξω γνώμη". Κάκιστος σύμβουλος η προκατάληψη.

2. Προδίδεις επιπολαιότητα με την προσκόλλησή σου στο αρχαίο γνωμικό, "ου ζητητέον τις ο λέγων, αλλά τι το λεγόμενον". Λησμονείς προφανώς ότι ο Χριστιανισμός συμπληρώνει την ελλιπή προγονική μας σοφία και διδάσκει ότι και το λεγόμενον είναι αδιαρρήκτως συνδεδεμένο με τον λέγοντα: "Τα δε εκπορευόμενα εκ του στόματος εκ της καρδίας εξέρχεται, κακείνα κοινοί τον άνθρωπο" (Ματθ. 15:18).

3. Αλλά και σ' αυτό το αρχαίο γνωμικό είσαι ασυνεπής, καθόσον με τις ειρωνείες και τις ύβρεις σου κατακρίνεις και απαξιώνεις, όσον από σένα εξαρτάται, τον λέγοντα και όχτα λεγόμενά του. Τις γνώμες (λεγόμενα) των ειδημόνων καταφρονείς πλην ενός. Και τον υποφαινόμενο έφθασες να θεωρείς ασθενή! Και εις ανώτερα...

4. Ακολουθώντας τη σύστασή σου διάβασα εκ νέου το κείμενο του Ν. Σωτηροπούλου όσο και το δικό σου. Και εθλίβην έτι περισσότερον για τα αυθαίρετα υποκειμενικά αντιεπιστημονικά και αντιθεολογικά συμπεράσματά σου, τα οποία αδικούν όχι τον Σωτηρόπουλο, αλλά σένα τον ίδιο. Το τραγικότερο είναι ότι στερείσαι το "γνώθι σαυτόν", δεν έχεις καθόλου επίγνωση του ολισθήματός σου. Την κατά πάντα τεκμηριωμένη με Γραφικές παραπομπές κριτική του Σωτηροπούλου συ την βάπτισες συνθηματική, προχειρολογική και διαστρεπτική.

5. Για σένα είναι διαστροφεύς ο Σωτηρόπουλος των λόγων του Αλεξανδρουπόλεως, επειδή παραφράζοντας τη φράση του Μητροπολίτου, "Η Αγ. Γραφή περιγράφει δυο εκδοχές γένεσης, σύμφωνα πάντα με το κοσμοείδωλο της εποχής της...", μετέτρεψε κάποιον εμπρόθετο προσδιορισμό σε άμεσο αντικείμενο για να καταδείξει το σοβαρό λάθος του δεσπότη. Αλλ' η διατύπωση του Αλεξανδρουπόλεως είναι όντως εσφαλμένη, όπως κατέδειξε ο Σωτηρόπουλος, γιατί η Γραφή δεν περιγράφει ή διδάσκει σύμφωνα με "κοσμοείδωλα", δηλαδή σύμφωνα με κοσμοθεωρίες, ανθρώπινες αντιλήψεις εκάστοτε εποχής, αλλά σύμφωνα με θεία αποκάλυψη. Αν πούμε, ότι η Γραφή στηρίζεται σε ανθρώπινα δεδομένα και όχι σε αλήθειες του Θεού εξ αποκαλύψεως, τότε απορρίπτουμε τη θεοπνευστία της και υποπίπτουμε σε αίρεση. Αυτό το τόσο σαφές σημείο της κριτικής του Σωτηροπούλου συ το κακοποίησες, όπως κακοποίησες και το σύνολο της κριτικής του. 

6. Αλλά και τον εύστοχο σχολιασμό του Σωτηροπούλου προς τον Άνθιμο, ότι είναι θεολογικά αδόκιμο να ομιλούμε για "το Πρόσωπο, που δημιούργησε τα πάντα", (εφ´ όσον ο Θεός δεν είναι ένα Πρόσωπο, αλλά τρία Πρόσωπα, που δημιούργησαν τον κόσμο και επομένως πρέπει να ομιλούμε για προσωπικό Ον ή προσωπικό Θεό, που δημιούργησε τα πάντα), συ πάλι, αγαπητέ, στερούμενος σοβαρού θεολογικού αντιλόγου τον αντιπαρήλθες ως "ανόητο" και "κακοήθη". Και δεν μπόρεσα παρά να γελάσω με τη σοβαρή διαλεκτική σου. Έγραψες: "Λέτε, φίλτατε (Σωτηρόπουλε), ο δέσποτας να είναι τόσο αγράμματος δογματικά και να χρήζει των υποδείξεών σας, και μάλιστα τέτοιου είδους και ύφους;". Αυτή είναι η σοβαρή και νηφάλια θεολογικο-φιλολογική σου επιχειρηματολογία; 

Αρκούμαι σ´ αυτά προς το παρόν με την ευχή να απαμβλύνεις την ιδεολογική σου αρτηριοσκλήρωση και την δεσποτοκρατική σου μονομέρεια. Αλλά κάπου εδώ η αισιοδοξία με εγκαταλείπει.

δ.τ.

Ανώνυμος είπε...

θα καταχραστω τον χωρο των σχολιων για μια υποσημειωση αναφορικα με τον ταλεβαντο (εκ του ταλας, να μην το ξεχναμε) επειδη υποσχεθηκα στον Παναγιωτη να μην ασχοληθω ειδικοτερα με τον φαιδρο αυτο ξερολα της ορθοδοξιας.
μας εχει κυριολεκτικα ζαλισει τοσες μερες υποσχομενος ανταπαντηση αλλα δε βλεπουμε τιποτα...ολο λογια εισαι, ταλαιπωρε, και τιποτε πιο περα! οπως ακουμε και στο γνωστο ασμα. αντε, μη μας αφηνεις να αγωνιουμε, καλε! ξερεις ποσοι ορθοδοξοι σκανδαλισμενοι απο τα λογια μου κρεμονται απο το ιστολογιο σου;; εκπεμπουν σος ανυπομονα.
οσο για μενα, μην ανησυχεις. ειμαι ειρηνικος και ξεπερασα τον πειρασμο. εσυ κοιτα να ξεπερασεις το "λουσιμο" που υπεστης και το οποιο φαινεται να σε ενοχλησε, διο το βαφτιζεις πεζοδρομιακη γλωσσα. ειπε ο γαιδαρος δλδ τον πετεινο...
λει ακομα στην κωμικογραφικη τελευταια αναρτηση του οτι ανησυχησαν τα τεκνα του Ιωσηφ και προσπαθησαν να με αποτρεψουν με επωνυμα και ανωνυμα αρθρα και σχολια. μηπως φιλε εισαι σχιζοφρενης; διοτι εγω ουτε ειδα ουτε ακουσα τιποτε. ειδικα τα επωνυμα θα ηθελα να μας τα αναφερεις, εστω ενα. για τα ανωνυμα που λες, δεν εχω λογο. φαινεται εδω μιλα το διορατικο σου χαρισμα.
και μια εκκληση: αυτο το εν καιρω που μας ταζεις εδω και καιρο, να μην παρει πολυ καιρο, ετσι;
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

θλιβερε, εμπαθεστατε, κακοηθεστατε και αμετανοητε δ. τ.

με την κατ' ευφημισμον σου προσφωνηση προσπαθεις να με μειωσεις, αλλα το μονο που επιτυγχανεις ειναι η απροκαλυπτη πλεον εκδιπλωση του εγωισμου σου και της θλιβερης σου μικρονοιας και μικροπρεπειας.
1.ο δικος σου συμβουλος ειναι αλλος;
2.αναξιο σχολιασμου
3. ψαξε λιγο πιο σοβαρα το περι ασθενειας σου.
4. να ακολουθεις τις συστασεις μου πιο συχνα, οπως λες εδω. παντως, αν μας ξαναδιαβασεις πιο νηφαλια, θα αλλαξεις γνωμη. αλλα ως ερωτευμενος με τον σωτηροπουλο που εισαι, δεν πρεπει να ελπιζω σε θεαματικες αλλαγες. οσο για τις γραφικες παραπομπες που θαυμαζεις, εσο σιγουρος πως δεν αρκουν επι της Γραφης παραπεμπουν βροχηδον και οι αιρετικοι, ιδια οι χιλιασται.
5. εδω μας αναμασας επι λεξει σχεδον το ατοπημα σωτηροπουλου, πανω στο οποιο 'αναθεματισε τον μεγα αιρετικο' Ανθιμο. "Αυτό το τόσο σαφές σημείο της κριτικής του Σωτηροπούλου" μάλλον πρεπει να το καταχωρήσω στην ερωτικη σου προκαταληπτικη εμμονη με τον πολιο. αλλιως στερεισαι βασικων φιλολογικων (για θεολογικες δεν το συζητω καν) προϋποθεσεων, οποτε δεν μπορει να συνεχιστει ο διαλογος επι των ουσιωδων αυτων σημειων.
6. "Και δεν μπόρεσα παρά να γελάσω". αυτο το φραστικο δανειο απο προηγουμενο σχολιο μου για σενα με ενεθαρρυνε, διοτι βλεπω οτι ακων εστω διδασκεσαι απο τη μετααξυ μας επικοινωνια. ευχομαι να ανοιξει ο νους σου και στην κατανοηση των υπολοιπων. οσο δε το περι προσωπου θα το αντιπαρελθω, διοτι και ενας νηπιος στα θεολογικα γραμματα κατανοει την κακοηθη γκαφα του σωτηροπουλου.
το ξανασκεφτηκα. μαλλον πρεπει να μαζεψω λιγο την αρχικη μου επιθετικη πολιτικη. τελικα εισαι συμπαθης, διοτι εχεις μια ακαταλογιστη προσκολληση στον πολιο, ακατανοητη για μενα, εσυ ομως ξερεις καλυτερα. ψαξε ομως λιγο πιο επισταμενα: τελικα αγαπας τον Θεο και την αληθεια του πιο πολυ ή ετσι απλα κουβεντα να κανουμε; με αυτο κατα νου σκεψου οτι η ειδωλοποιηση ανθρωπων - εδω ν.σ. - οδηγει μονο σε απομυθευσεις και απογοητευσεις. δικαιωμα στο φαουλ εχει και ο μεγας ν.σ., δε νομιζεις;
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

Ποιος σωτηροπουλος και ποιος νουσης εδω ειδα πριν λιγο σε καινουργιο ορθοδοξο μπλογκ απιστευτα πραγματα να σου σηκωνεται η τριχα και αν εισαι φαλακρος . Μπροστα σε αυτους και ο σωτηροπουλος και ο νουσης με τα οποια ελλατωματα τους ειναι χρυσοστομοι και βασιλειοι . Σε αυτο το μπλογκ λοιπον το ονομα του ειναι ενα αρχαιο ρητο με 2 λεξεις κανει καποιος φωστηρας ανασκευη ενος αρθρου του σωτηροπουλου που ελεγε ο χριστιανος οτι θα σωθουν και αλλοθρησκοι και ετεροδοξοι . Ελεγε λοιπον αυτος ο φωστηρ που ανασκευαζε ως πολυ επιοιηκη και αιρετικο τον σωτηροπουλο επι λεξη οτι οι μονοι σιγουρα σεσωσμενοι μεχρι στιγμης ειναι 5 . Η Παναγια ο ληστης και οι 3 πρωτοι αρχαιοι εβραιοι πατριαρχες οπως ειπε ολοι οι αλλοι θα κριθουνε και δεν εχουν σιγουρη τη θεση στον παραδεισο . Ουτε Μωυσης που ηταν στη μεταμορφωση ουτε ο Προδρομος ουτε οι αποστολοι ουτε οι μαρτυρες κανεις . Τοσες αιωνες που χτιζει η εκκλησια ναους προς τιμην αγιων πχ Γεωργιου Δημητριου Αικατερινης κκαι αλλων τζαμπα τους χτιζει μπορει τελικα να πανε στα καζανια . Ποια διδασκαλια της εκκλησιας περι θριαμβευουσας εκκλησιας των Αγιων παει περιπατο συμφωνα με αυτον τον φωστηρα . Προφανως ολους τους παραπανω που η εκκλησια τους θεωρει Αγιους αυτος τους εχει φιφτυ φιφτυ αν σωθουν σου λεει μπορει να τους εκανε πλακα ο Θεος και στην δευτερα παρουσια να τους βαλει κανενα κουιζ . Συγνωμη για την αγοραια γλωσσα αλλα πολλαπλασιαζονται αυτοι που λογω σουπερ ορθοδοξου φρονηματος αρνουνται ακομη και στον Προδρομο και τους αποστολους την σιγουρη σωτηρια . Παραφροσυνη νηπτικου τυπου

Ανώνυμος είπε...

"όπως κατέδειξε ο Σωτηρόπουλος": Ποιος, ρε παιδιά;; Πότε;;;; Πού;;;; Απίστευτο!!! Εσείς ακόμη να το πάρετε χαμπάρι;;; Ο ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ λέμε!!!! ΥΓ. Προς δ.τ.: φιλαράκο, μας πήρες το κεφάλι!!! Πολύ παπαγαλία, ρε παιδί μου..... άλλαξε τροπάριο....

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Κώστα Νούση, 

Το ύφος και το ήθος των σχολίων σου απάδουν προς την ιδιότητά σου ως φιλολόγου και θεολόγου και δεν σε τιμούν. Αντιλαμβάνομαι των παθών σου τον τάραχον. 

Επειδή ουδόλως επιθυμώ να γίνω αιτία περαιτέρω ψυχικής σου διαταραχής (άλλωστε έχεις και άλλα μέτωπα ανοικτά), τερματίζω εδώ την ατελέσφορη συζήτηση μαζί σου παραχωρώντας σου την ευκαιρία να έχεις τον τελευταίο λόγο και την ψευδαίσθηση του θριάμβου. 

Ειρήνη σοι. 

δ.τ.

Ανώνυμος είπε...

Τι ειδωλοποίηση ανθρώπων είναι αυτή; Θεός και Σώμα της Εκκλησίας υπάρχει!Τώρα όσο για τα χαρίσματα μας τα λέει ο Απ.Παύλος! Τι υπερηφάνια χαρισμάτων(;) είναι αυτή που αποπνέεται από συγκεκριμένους θεολόγους ακολουθούμενοι μάλιστα και από οπαδούς!Κύριοι αντι για μέλη της Εκκλησίας μήπως είμαστε μέρη;
Τώρα όσο για τους σύγχρονους γέροντες, άνθρωποι αγωνιζόμενοι ήταν και είπαν και λάθος πράγματα!Την αγωνιστικότητα τους τιμούμε στο πέσιμο και το σήκωμα και όχι την ''αλαθητότητά τους'' που ίδιοι σημειωτέον δεν ένοιωθαν ότι είχαν! Το ''εμπόριο των Γερόντων'' σε όλα τα επίπεδα πρέπει να μετριαστεί,άλλωστε μήπως αυτό θα ήθελαν και οι ίδιοι; Προπορεύεται ο Χριστός γι' αυτό λεγόμαστε Χριστιανοί με το όνομα του, κι όχι Σωτηροπουλικοί,Γιαναρρικοί,Καντιωτικοί,Οργανωσιακοί και δεν ξέρω τι άλλο...είδωλο! ''Μεμέρισται ο Χριστός;''

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε 8:56 π.μ.
Πού είδες εσύ την ειδωλοποίηση των ανθρώπων; Εγώ βλέπω σύγκρουση απόψεων και αντιπαράθεση επιχειρημάτων. Το αν ο άλφα ή ο βήτα υποστηρίζει την γνώμη του ενός ή του άλλου θεολόγου, εσύ αυτό το βλέπεις ως ειδολοποίηση. Για σοβαρέψου λιγάκι και μάθε να κρίνεις τα πράγματα πιο αντικειμενικά. Το "μεμέρισται ο Χριστός", που έχει γίνει καραμέλα στο στόμα των αντιΟργανωσιακών, έχει αλλού εφαρμογή.

Ανώνυμος είπε...

Οχι σχολιαστη των 8 και 56 δεν θα ηθελαν οι ιδιοι την μη ειδωλοποιηση τους αλλωστε οι ιδιοι την προωθουν . Επισης ξερουν οτι και καποιοι αλλοι πχ ακροδεξιοι ακομη και νεοπαγανιστες την προωθουν την ειδωλοποιηση τους μεσα απο περιοδικα και μπλογκς αλλα δεν τους πειραζει καθολουυ . Οι ιδιοι οι γερονταδες η πληγη της τελευταιας εικοσαετιας εχουν αβανταδωρους ναι αβανταδωρους και ετσι λενε το ονομα σου οταν τους επισκεπτεσαι σαν καφετζουδες οι ιδιοι κυκλοφορησαν γελοια προτεσταντικα βιβλια οπως της αμερικανιδας ρελφ για τρομοκρατηση του κοσμου για το 666 και κονομα φυσικα ναι και ο ιδιος ο Παισιος χαζος δεν ηταν ηξερε οτι ολα αυτα με το barcode ειναο τριχες οι ιδιοι διαδιδουν για εαυτους και αλληλους ψευτοθαυματα οι ιδιοι κυκλοφορουνε γεωπολιτικες αναλυσεις για κλαματα εν ειδη προφητειας οτι θα παρουμε την Πολη και τελος προκειται περι μαφιας κυριολεκτικα και η λεξη για οποιον μελετησει το φαινομενο ειναι ακριβεστατη . Αρα οι ιδιοι οι γεροντες ειναι αυτοιπου προωθουν οχι απλα την εν ζωη αγιοποιηση τους αλλα την εν ζωη ειδωλοποιηση τους και των μακαριτων συναδελφων τους θεοποιηση τους . Αποδειξη οταν νεοπαγανιστικα μπλογκς που αρνουνται την θεοτητα του Χριστου γραφουν για τον Παισιο σαν Θεο μια χαρα τα ευλογουνε κατι τετοια . Και πολλοι απο αυτους με την βαρια βιομηχανια ψευτοθαυματων ψευτοεξορκισμων και ψευτοπροφητειων που εχουν στησει και εχουν μετατρεψει το Ορος σε αυλξ των θαυματων εποχης τηςΠαναγιας των Παρισιων οπως την περιγραφει ο Ουγκω εχουν και ποινικες ευθυνες.

Ανώνυμος είπε...

Ναι αγαπητέ φίλε ειδωλοποίηση ανθρώπων, θεολόγων,γερόντων...Και όπως λες ότι γίνεται αντιπαράθεση επιχειρημάτων ο καθένας μπορεί να δει σε αυτό τον ιδιότυπο ''διάλογο'' οπαδών, το φανατισμό,την προκατάληψη και ένα σωρό άλλα σύνδρομα! Μήπως 'ετσι ήταν και τότε που ο απ.Παύλος είπε για τις ομάδες Απολλώ και Κηφά...Αυτά φίλε μου 09.50 που έχουν λυθεί από τότε επαναλαμάνονται και σήμερα; Όσο για τη γεροντολατρεία και τις σαχλαμάρες περι αντιχρίστου υπάρχουν και επίσημα στις τηλεοράσεις μας αναμεμιγμένες με ακροδεξιές κορώνες! Αυτοί οι άνθρωποι είναι Εκκλησία; Είμαστε Εκκλησία; Κι όμως είμαστε!!! ''Οίκος ανοχής'' η Εκκλησία του Χριστού και μας ανέχεται όλους μας τέτοιοι που είμαστε και μας κάνει Εκκλησία!

Ανώνυμος είπε...

Και μια που το ανοιξαμε το θεμα των γερονταδων των νεογκουρου αυτων που λιβανιζονται απο οικουμενιστες και αντιοικουμενιστες ποια εκκλησια θα καθαρισει τον κοπρο του Αυγειου ; Η επισημη εκκλησια που αναγνωρισε επισημα τρεις ψευτοαγιους στην λεσβο την δεκαετια του 60 αγιους που δεν υπηρξαν καν σαν φυσικα προσωπα ; Που μπροστα στην κονομα απο αφελεις δεν ντρεπονται να λενε οτι ο ουδεποτε υπαρξας ως φυσικο προσωπο Ραφαηλ φανερωθηκε σε οραμα σε μια καλογρια η κατι τετοιο και ενω ως τοτε ουδεποτε ειχε καταχωρηθει τετοιο προσωπο ξαφνικα της ειπε . Κοιτα να δεις εμενα που με βλεπεις μαρτυρησα πριν 500 χρονια αλλα με ριξαν ενα παρα πισω τωρα χτιστε μονη και ναο στη χαρη μου και εχω και αλλους δυο συναθλησαντες μη τους ριξετε . Τετοια που ουτε ο Τσιφορος ειχε σκεφτει ποτε σε διηγηματα του . Επεσε απο κοντα και ο Κοντογλου να ντυθει λογοτεχνικα το πραγμα και αναγνωριση απο πατριαρχειο και ελλαδικη εκκλησια παρακαλω . Με αφορμη αυτο εγραψε ο Ψαθας την περιφημη εταιρεια θαυματων .Και αν διαβασει κανεις τις συλλογες θαυματων αυτου του συμπαθεστατου ψευτοαγιου μεχρι και βραχυκυκλωμα αποκατεστησε . Οταν λοιπον η επισημη εκκλησια γινεται σουπερ μαρκετ θαυματων φυσικο εινα και οι καλογεροι να βαλουν ενα παγκο λαικης διπλα . Μονο που τωρα χοντρυνε η δουλεια . Και αλλα πολλα μπορει να γραψει καποιος για το πως η εκκλησια του Χριστου εγινε οχι σπηλαιο αλλα ολοκληρο συγκροτημα σπηλιων ληστων μπροστα στους οποιους οι εμποροι που εδιωξε ο Κυριος ηταν απλοι φτωχοδιαβολοι . Και σε αυτα ειναι αναμεμιγμενοι πολλοι και αντιοικουμενιστες και οικουμενιστες . Αυτα τα ολιγα για την ωρα .

Ανώνυμος είπε...

προς δ.τ.
αντε να καταλαβω το απαδον υφος και ηθος μου στην ιδιοτητα του θεολογου. του φιλολογου ομως γιατι; ξεχνας ως φαινεται πως οι φιλολογοι διαχρονικα διακρινονται για τις σκληρες τους αντιπαραθεσεις. το αυτο ισχυει και για τους θεολογους, αλλα εσυ προφανως γαλουχηθεις με τα ναματα της ευσεβιστικης οργανωσιακης νοοτροπιας δεν αντιλαμβανεσαι το ορθοδοξον ηθος, το απαδον στον ευσεβισμο και καθωσπρεπισμο, τους γεμοντας εγωλατρειας και ψευδαισθησεων.
σε διαβεβαιω δε πως δεν βαλλω κατα σου εμπαθως, διοτι απλα δε σε γνωριζω. εισαι και συ ενας γραφικος ανωνυμος. και η προσωποκεντρικη μας θεολογια ανωνυμους δε γνωριζει, δεν παραδεχεται και με τετοιους δε διαλεγεται. εδω λοιπον σφαλλω εγω δινοντας σε εναν αν-ωνυμο - αρα και αν-αξιο συνομιλητη, ισως και αν-ουσιο - υποσταση. ομιλω σε μια διαλογικη παρυποσταση θα ελεγα, διο και στα σημεια εξετραπην.
προχωρω στη μεστη νοηματων δευτερη υποπαραγραφο σου. εδω μας αποκαλυπτεις τη μικροτητα και την κενοτητα σου. αυτοαποκαλυπτεις την προθεση και το βαθυ σου καημο ομιλωντας μας για ψευδαισθηση θριαμβου. αραγε αυτην εππιζητουσες ταλαιπωρε τοσον καιρο; ηταν αντιληπτο σε μας, αλλα επιτελους ηρθησαν τα προσχηματα. ειμαι σιγουρος πως το μονο που σε νοιαζει ειναι να υπεραμυνεσαι ημιθεων θεολογων (στο δικο σου νου) και της ιδεολογηκοποιημενης ορθοδοξωνυμης πιστης σου. για αυτο χρηζεις της περισσης μας επιεικειας.
ευσυμπαθητε δ.τ. μπορεις μετα θριαμβου να με καταβαραθρωσεις απλα εξερχομενος της θρασυδειλου και μωροειδεστατης ανωνυμιας σου. τοτε θα αρχισουμε απο την αρχη και θα γινουμε και φιλοι.
μετωπα να ξερεις δεν εχω ανοιξει ουτε αισθανομαι να εχω εμπλακει σε τετοια. απλα γραφω αληθειες που φυσει ενοχλουν. τα δημιουργουμενα μετωπα ειναι σαν τις ενοχες. δημιουργουνται σε επιπεδο συνειδησης και οχι σε οντολογικες βασεις.
κλεινω με κατι για τον μεγαλο σου ερωτα: ηδη παρηλθε η "αποδοση" της απαρτησης, κατα τον εορτολογικο παραλληλισμο. ποτε προτιθεται να το κανει; και πώς μετα να σε πεισουμε για τη μεγαλοσυνη του αντρος;
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

πού ειναι ο αγαπητος και λαλιστατος κατα τα αλλα πολιος θεολογος; ουκ ην φωνη, ουκ ην ακροασις. να υβριζουμε με τοση ανεση και να αμαυρωνουμε επισκοπους ως αιρετικους εχουμε χρονο και διαθεση. να απαντησουμε ομως σε ενα δουλεμενο αρθρο με επιχειρηματα, ποιουμε την νησσαν. και ξερετε γιατι;διοτι μαθανε καποιοι εδω και χρονια να μονοπωλουν τον θεολογικο λογο και να μη δεχονται αντιλογο. αυτη η φασιστικη νοοτροπια ομως που τους δημιουργηθηκε εξ αυτων των καταστασεων πρεπει να τελειωσει καποια στιγμη.
Κ.Ν.

Related Posts with Thumbnails