Σάββατο 11 Αυγούστου 2012

ΛΟΓΟΣ ΑΝΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΤΑΞΙΝ, ΤΗ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ


Η Ιδιωτική Οδός κατά πάγια τακτική της δεν διαλέγεται με τύπους Τελεβάντου. 
Δημοσιεύει σήμερα κατά παρέκκλισιν και άκραν οικονομίαν ανοιχτή επιστολή του διαδικτυακού φίλου Κώστα Νούση Προς Τελεβάντον εκπεσόντα, χωρίς να επιθυμεί περαιτέρω διάλογο. 


Προς Τελεβάντον εκπεσόντα
ανακλητικός εις την τάξιν, τη σοβαρότητα και την ορθοδοξία

Αγαπητέ Παναγιώτη,
δε θα άνοιγα διάλογο μαζί σου, αλλά το κάνω διότι, αναφερόμενος ονομαστικά στο πρόσωπό μου εν τω προσφάτω άρθρω σου, διαβλέπω τη σχετική σου υπόρρητη επιθυμία και δε θέλω να σου χαλάσω το χατίρι.  Λες ότι με παρακολουθείς εδώ και καιρό να εκτρέπομαι στην ‘πλάνη’ του Ιωσήφ του Βατοπαιδινού και με εγκαλείς για νιοστή φορά επί τη γιανναρική νόσω, από την οποία κατ’ εσέ είμαι αθεράπευτα προσβεβλημένος. Και, πραγματικά, δε θα σου απαντούσα, αν δεν έβρισκα την αφορμή να επεκτείνω τις τελευταίες σκέψεις μου πάνω στα νοσηρά εκκλησιαστικά φαινόμενα της εποχής.
Το θέμα  στο τελευταίο γραπτό μου δεν ήταν σαφέστατα η προβληματική της τεκνογονίας,  αλλά, επειδή είναι πιασάρικο ζήτημα, το άρπαξες και με προκάλεσες με τους γνωστούς σου λεκτικούς πετροβολισμούς. Πριν ξεκινήσω να σου απαντώ, θα αρχίσω με μια ερώτηση για τα σχόλια που σου έστειλα εδώ και δυο μήνες περίπου σχετικά με τον Πατριάρχη και τον Κοζάνης και που δεν είδαν ανερμηνεύτως ποτέ το φως της δημοσιότητας: γιατί δεν τα δημοσίευσες; Παιδιάστικο για την ηλικία σου, δε νομίζεις; Αντιχριστιανικό, αντιδημοκρατικό, χατζηαβατικό, τι άλλο να σκεφτώ, φίλε μου;
Η απάντησή μου καταρχήν θα στηριχθεί στο αρθρόμορφο σχόλιό σου[1], εν τω οποίω με φιλοδώρησες με κοσμητικά επίθετα συκοφαντικής λασπολογίας και αβάσιμους χαρακτηρολογικούς στολισμούς  για το πρόσωπό μου. Δράττομαι, το λοιπόν, της ευκαιρίας και σου λέω με τη σειρά μου: σε παρατηρώ εδώ και πολύ καιρό να έχεις αυτοκληθεί στον ρόλο του παγκόσμιου τιμητή της Ορθοδοξίας. Θεωρείς τωόντι πως αυτό (σε) οδηγεί κάπου; Σε ενοχλούν οι πάντες και τα πάντα, ο Αυστραλίας, ο τάδε, ο δείνα. Η ιεροκατάκριση στη συνείδησή σου πέρασε προφανώς από μια αυτοδικαιωτική κρησάρα ιδίας συνειδησιακής κατασκευής, που τη βάπτισε θεάρεστο έλεγχο των πάντων. Έχεις αναρωτηθεί μήπως πρόκειται απλά για ψυχαναγκαστική και υποχόνδρια εμμονή που απλά σε εκθέτει; Αν όντως αγαπάς την Εκκλησία, απλά κλάψε στην προσευχή σου για όλους. Για δεν το κάνεις; Τι την πέρασες την πνευματική ζωή, παιχνίδι στο διαδίκτυο; Να σου θυμίσω τα λόγια του π. Πορφυρίου: «όσοι κατηγορούν την Εκκλησία για τα λάθη των εκπροσώπων της, με σκοπό δήθεν να βοηθήσουν για τη διόρθωση, κάνουν μεγάλο λάθος. Αυτοί δεν αγαπούν την Εκκλησία. Ούτε, βέβαια, τον Χριστό»[2]. Μήπως σε φωτογραφίζει; Τελικά, αγαπάς την Εκκλησία ή μάλλον το εγώ σου - το οποίο φαίνεται να τρέφεις μετά βουλιμίας μέσα από την εν λόγω τεχνολογική εξέλιξη, ενώ όλοι μας θα έπρεπε να ορεγόμαστε Χριστόν, και χάριν του οποίου βρήκες αυτήν την ‘ευχάριστη’ ενασχόληση λόγω συνταξιοδότησης - και παίζεις εν ου παικτοίς λόγω μιας φυσικής έφεσης και γνώσης των εκκλησιαστικών τεκταινομένων; Σε τι διαφέρει κατ’ ουσίαν - πέραν της θεματικής - η δική σου παιδιά από την αντίστοιχη των εφήβων, οι οποίοι επικεντρώνονται στα gameς και στα σεξιστικά sites, ακολουθώντας απλά τις αντίστοιχες εμπαθείς επιταγές της ηλικίας τους;
Περνάω στο εξειδικευμένο προκείμενο. Δεν ήταν προφανώς στο ημέτερο τελευταίο άρθρο ουσιώδης στόχος η τεκνογονία, αλλά τη χρησιμοποίησα ενδεικτικά λόγω της συσχέτισής της με κάποιον πνευματικό που έχω υπόψη και ο οποίος εκπροσωπεί μια πλειάδα τέτοιων αυτονομημένων ερμηνευτών των Κανόνων από την Παράδοσή μας. Μιλάς για ομοφωνία των Πατέρων επί του θέματος της τεκνογονίας και τεχνηέντως – δηλαδή άνευ παραθεμάτων, τα οποία θα ακύρωναν τον ισχυρισμό σου αυτόχρημα – βάζεις στην ίδια ζυγαριά Χρυσόστομο, Παύλο και Νικόδημο Αγιορείτη κολλώντας και τις αποφάσεις των Συνόδων (!), ενώ ξέρεις, ‘πονηρέ,’ πως δεν είναι έτσι τα πράγματα. Αν το αγνοείς, βέβαια, αδικαιολόγητον μεν δια το θεολογικόν κύρος ενός παγκόσμιου ορθόδοξου βικαρίου του Χριστού επί γης (οφίκιο που εσύ επέλεξες de facto δι’ εαυτόν), σε συγχωρώ δε και σε παραπέμπω στην εξαιρετική μελέτη του αγιορείτη μοναχού Δαμασκηνού «Σχέσεις ανδρογύνου πριν και μετά τον γάμο» (Μυριόβιβλος, 2007), στο οποίο αποδεικνύει περίτρανα την πρωτοφανή για τη μέχρι τότε παράδοσή μας ηθικιστική και ‘εγκρατευτική’ ερμηνεία του Αγίου Νικοδήμου, η οποία επέδρασε καταλυτικά στην άκομψη έως απαράδεκτη εισβολή των πνευματικών στις συζυγικές κλίνες. Μια πρόφαση για πολλούς εξ αυτών αθέμιτης εισόδου ‘μοιχικής συμμετοχής’ στα σεξουαλικά δρώμενα των ζευγαριών λόγω στέρησης, νοσηρής περιέργειας, ασύνειδης υποστρωματικής εμπαθούς επιθυμίας μερικής συναφούς ικανοποίησης και διαστροφικής εξουσιομανίας και επί των πιο ιερών και μυστικών πτυχών της ζωής των άλλων. Ο κατάλογος της εν λόγω ψυχοπαθολογίας (αμφοτέρων των πλευρών, εξομολόγων και εξομολογουμένων) είναι μακρύς και δεν προτίθεμαι να τα αναλύσω εδώ. Μίλησα, όμως, για τις κανονικές ιδιωτικές υπερβάσεις και αυθαιρεσίες ιερωμένων - που ενίοτε καταλήγουν σε πνευματικά εγκλήματα - και τους κανον(ι)οβολισμούς του Πηδαλίου και του Εξομολογηταρίου προς τους άλλους, την ίδια ώρα που οι ίδιοι αλληλοαμνηστεύονται συγχωρούντες εαυτούς και αλλήλους για την πολύτροπη ιεροκανονική αλχημεία των ημερών μας. Το μυστικό της ‘χαρισματικής’ τους διασημότητας ερείδεται σε -ενδεικτικές αυτοπτωχευτικής πνευματικής διαδρομής και προβληματικής συναφούς ενηλικίωσής τους  - επιδερμικές αυστηρότητες, δι’ ων υποδορίως κτίζεται ένα προφίλ ‘αγιότητας’ στις ευάλωτες συνειδήσεις των ασθενέστερων πνευματικών τους τέκνων.
Φοβάμαι ότι κινείσαι προ πολλού στον χώρο της θεομαχίας και δεν το έχεις καταλάβει. Μιλάς απαξιωτικά και βωμολοχικά για επισκόπους – και όσοι έτεροι το κάνουν, ακόμα και αν έχουν δίκιο κάπου, με τον τρόπο και το πνεύμα που το διαπράττουν, αμαρτάνουν – γεγονός συρμού πλέον στο διαδίκτυο. Για να με συνδέσεις μάλιστα με τον γέροντα Ιωσήφ, τον εμπαίζεις και τον ειρωνεύεσαι. Και αν, φίλε μου, είναι Άγιος; Μήπως βλασφημείς, τότε, κατά του Αγίου Πνεύματος;[3] Ομολογώ πως δε γνώριζα τις θέσεις του γέροντα Ιωσήφ και του επισκόπου Λεμεσού επί του θέματος και πραγματικά χάρηκα που οι ‘χαλαρές και γιανναρικές’ επί του ζητήματος θέσεις αυτές υποστηρίζονται από σύγχρονες αγιασμένες προσωπικότητες και από σοβαρούς εκκλησιαστικούς άνδρες. Βλέπεις, οι μανιχαϊστικής απόχρωσης εκ δυσμών επιρροές (φαίνεται σε κάποιο βαθμό να επέδρασαν εν προκειμένω στις θέσεις του αγίου Νικοδήμου) μάς ταλανίζουν εδώ και χρόνια. Και είδες πού οδηγούν; Από τη γενική υποχρεωτική αγαμία του κλήρου (των ρωμαιοκαθολικών) στην παιδεραστία και την ομοφυλοφιλία. Ανάλογες μεν, ετέρας μορφής δε, εκτροπές και αμαρτίες μπορεί να προκληθούν και από τον επιβαλλόμενο εγκρατιτισμό στον γάμο. Η εκδίκηση των ενστίκτων, όταν απουσιάζει η Χάριτι διαχείρισή τους, όπως θα έλεγε στο περίπου και ο γέρων Πορφύριος.
Επανέρχομαι στον βατοπαιδινό γέροντα. Ακόμα και αν δεν ήξερα τίποτε επί του θέματος, θα προβληματιζόμουν θετικά υπέρ των εκείνου απόψεων και όχι των άλλων. Όταν ένας μαθητής του αγίου – κατ’ εμέ – Ιωσήφ του Ησυχαστού, ο οποίος έφαγε τη ζωή του στην αγιορείτικη άσκηση, εκφέρει τέτοιες θέσεις, δεν μπορεί παρά να μας φέρνει στον νου την περίπτωση του οσίου Παφνουτίου που αντέδρασε στην επιβολή της αγαμίας και της αυστηρότατης εκρατευτικής γραμμής στον κλήρο. Πάντα θα μας διδάσκει τελικά και θα μας βάζει τα γυαλιά ο μοναχισμός. Και σε τελική ανάλυση, γιατί να μην εμπιστευθεί κάποιος  έναν μαθητή του γέροντος Ιωσήφ του Σπηλαιώτη και να πιστέψει εσένα και άλλους γυρολόγους ‘αρχιμανδρίτες’ στον κόσμο, που δια του άτεγκτου εντελλόμενου εγκρατιτισμού συντηρούν το εξουσιαστικό τους image; Αλήθεια, για να επανέλθω, πιστεύεις πως θα διακινδύνευε τόσο εύκολα ο γέροντας μια τέτοια διδασκαλία, καθώς και άλλοι πατέρες, αν ήξερε ότι θα του στοίχιζε τη σωτηρία ή την πνευματική του προκοπή; Αναφέρεσαι άραγε στους δεκάδες πνευματικούς και στις δεκάδες χιλιάδες πιστών που εξομολογούν για δεκαετίες (με την απενοχοποίηση της εν γάμω σαρκικής συνάφειας) δια μιας σωρευτικής παράθεσης του δέκα δηλωτικής της ανησυχίας σου για την σωτηριολογική τύχη τους ή χάριν λογοτεχνικού εντυπωσιασμού δια σχήματος υπερβολής;
Με χαροποίησε, επίσης, αυτό που είπες για τα σεμινάρια του Λεμεσού προς τους εξομολόγους της Αρχιεπισκοπής Κύπρου. Αυτές οι θεάρεστες ενέργειες – πόσο λείπουν από την επαρχιωτίστικη εισέτι ελλαδική νοοτροπία μας - θα απάλλασσαν πολλούς πνευματικούς από την άγνοια, την ενοχικότητα και την ιδιορρυθμία, καθώς και το πλήρωμα της Εκκλησίας από τις αυτόβουλες αυθαιρεσίες και τους πολυποίκιλους ανεπίτρεπτους ποιμαντικούς αυτοσχεδιασμούς του κλήρου, γεγονότα που σχίζουν την ενότητα της ορθόδοξης παράδοσης με αντιφάσκουσες προς αυτήν και αλληλοαναιρούμενες διδασκαλίες και ποιμαντορικές κατευθύνσεις.
‘Γιανναρικά ογκανίσματα της σαρκός’. Θα σε παρακαλούσα να μη χρησιμοποιείς εκφράσεις τόσο χθαμαλού επιπέδου. Και σε εκθέτουν ως πρόσωπο, αλλά και αδικούν συλλήβδην τον ‘θεολογικό’ σου λόγο. Να στο ξαναπώ, για να το εμπεδώσεις: οι ταμπέλες που θέλεις να σκορπίζεις εν είδει ταυτότητας τήδε κακείσε είναι – τουλάχιστον από μένα – ευπρόσδεκτες, αρκεί να συνάδουν προς την πραγματικότητα. Προς τούτοις, σε παρακαλώ να αντικαταστήσεις τη θεομαχική σου θεομπαιξία (‘θεολογικό δάνειο’ από σένα) – έκβαλε, αδελφέ, πρώτον την δοκόν εκ του σου οφθαλμού – με ιεροπρεπή σεμνότητα, ευπρέπεια λόγων και ευλάβεια, όπως ταιριάζει σε ορθόδοξο. Και εγώ δε θεοποιώ τον γέροντα Ιωσήφ. Προσωπικά με ενοχλεί η τάση του προς ερμηνεία των μελλόντων να συμβώσι, αλλά θεωρώ πως τουλάχιστον θα έπρεπε κάποιος να πλύνει το στόμα του προτού αναφερθεί σε μοναχούς τέτοιου βεληνεκούς. Σε προκαλώ να παραθέσεις ‘κακοδοξίες’ του και να μην τον καθυβρίζεις με τέτοια επιπολαιότητα.
Μιλάς για ‘αδελφότητες’ κάπου. Διάβασα καλά; Αδελφότητες; Οργανώσεις; Μιλάς περί αυτών ως θεματοφυλάκων της παράδοσης και θες μετά να διαλεχθούμε περί Ορθοδοξίας, όταν μάλιστα τολμάς να με κατηγορείς  παραπάνω για ‘γιανναρική μεταφορά της φιλελεύθερης προτεσταντικοπαπικής θεολογίας’ σε ορθόδοξο χώρο; Η Ορθοδοξία, φίλτατε, είναι σπουδαία υπόθεση και δεν κάνει να μιλάμε για αυτήν με τέτοια αβάσταχτη ελαφρότητα, τη στιγμή που ο μέγας Πορφύριος έλεγε «προσπαθώ να γίνω ορθόδοξος».
Μια και η συνάφεια του λόγου μάς έφερε στον σύγχρονο αυτόν αστέρα της Ορθοδοξίας, ας τον ακούσουμε να μας διαφωτίζει επί του θέματος: «ο σαρκικός έρωτας μέσα στον γάμο βοηθάει στον πνευματικό. Είναι δύσκολο να σου το εξηγήσω. Αλλά μέσα στον γάμο ο σαρκικός έρωτας γίνεται πνευματικός, μεταβάλλεται[4]. Δεν μπορώ να σου το διατυπώσω. Σιγά σιγά το ζευγάρι ενώνεται πολύ και με τον σαρκικό έρωτα και με τον πνευματικό. Προχωρεί προς τον πνευματικό και στο τέλος μένει αυτός, ο πνευματικός, και δεν έχει ανάγκη από τον σωματικό. Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει να προχωρήσει πολύ στον πνευματικό. Ο σαρκικός έρωτας δεν είναι μόνο για την τεκνογονία. Βοηθάει στον πνευματικό έρωτα. Αλλά μέσα στον γάμο, με την ευλογία και τη Χάρη του Θεού»[5]. Νομίζω πως ο γέροντας εδώ τα λέει και τα εξηγεί όλα με το παραπάνω, έστω και πυκνωμένα. Οι αυταπατητικές προσεγγίσεις του ζητήματος της τεκνογονίας που εισήχθησαν μεταγενέστερα και έκτοτε αναπαράγονται, του τύπου «το προφυλακτικό είναι αμαρτία, ενώ η προσχεδιασμένη συνεύρεση στις μη γόνιμες μέρες της περιόδου δεν είναι» ή ακόμα και οι ‘πνευματικότερες’ μοναχικής έμπνευσης ερμηνείες, του πνεύματος «να συνέρχεται το ανδρόγυνο στις γόνιμες μόνο μέρες προς τεκνογονία»,[6] και οδηγούν σε αδιέξοδα απτόμενα υποχονδρίας και φυσικά δεν μπορούν να καταστούν κανόνας ορθοπραξίας και ορθοδοξίας, πολύ δε περισσότερο πρακτική φόρμουλα της συζυγικής καθημερινότητας.
Έχω και αλλού επισημάνει πως πολλά παράδοξα στην Εκκλησία μας αναμασώνται λόγω απουσίας απλής σκέψης επί του θέματος. Αγιορείτης μοναχός προ ετών συμβούλευε κάποιον να απέχει τρεις μέρες πριν και τρεις μέρες μετά τη θεία κοινωνίας της Κυριακής. Στη εύλογη απορία του άλλου ότι έμενε μόνο η Τετάρτη όπου είναι ημέρα νηστείας (!), απλά εκείνος σιώπησε. Αν μετρήσουμε δε τις ημέρες των νηστειών του έτους, όπου ‘de jure’ απαγορεύεται η των σωμάτων μίξις, αναρωτιέται ένας ευλαβής ορθόδοξος αν σε τελική ανάλυση αξίζει να παντρευτεί και να ταλαιπωρείται περισσότερο από την περίοδο της προγαμιαίας κατάστασής του. Στην πιθανή εδώ ένστασή σου, Παναγιώτη, πως η Ορθοδοξία μας είναι ασκητική, θα σου προτείνω τη λύση που δίνουν πιο πάνω τα λόγια του γέροντα Πορφυρίου και η προτροπή του Παύλου (Α΄ Κορ. 7:5).
Το πρόβλημα των ημερών είναι μάλλον η πορνεία, η μοιχεία, η ομοφυλοφιλία και πάσα παρ’ αυτοίς διαστροφή παρά η ‘αποφυγή’ της τεκνογονίας[7]. Αν θέλουμε να δούμε μάλιστα την τραγική καθημερινότητα των γάμων, θα βρεθούμε μπροστά σε άλλα ζητήματα, όπως τα αμέτρητα διαζύγια, η ‘αποφυγή της συνεύρεσης’ λόγω ποικίλων δυσχερειών[8], η μετάλλαξη των γάμων σε συμβατικές και εικονικές συμβιώσεις και η υποκατάσταση του ευλογημένου ενδογαμιαίου σεξ από το μοιχευτικό και το αυνανιστικό διαδικτυακό. Είναι παρατηρημένο με αποδεικτική ισχύ πως το σεξ αποτελεί δείκτη της σχέσης. Οι αυστηρές κορώνες και απαιτήσεις κρύβουν άλλα, πολλά άλλα, ας τα αφήσουμε για άλλη φορά, διότι ήδη μακρηγορήσαμε. Να σου πω μονάχα  ένα δικό μου παράδειγμα από φίλο. Ενώ η αρραβωνιαστικιά του – κόρη των κατηχητικών – συζητούσε ως προαπαιτούμενο του γάμου τους τη συνεύρεση μονάχα προς παιδοποιίαν, την ίδια ώρα ‘ολοκλήρωνε’ μαζί του μέσα από θωπεύσεις και ‘φασώματα’ κατά την ορολογία της νέας γενιάς. Ας μη διαστρέφουμε, λοιπόν, με τα πουριτανικά ογκανίσματα του εγωκεντρικού μας πνεύματος τον υπό της Εκκλησίας ευλογημένο γάμο και ας μην στοχοποιούμε (οι άγαμοι προπαντός) την  εκ του Θεού φυσική εν αυτώ εγκατασπαρείσα ηδονή. Ο ‘γνωστικός μανιχαϊστής και ηθικολόγος’ που κρύβουμε μέσα μας θα ήθελε ίσως μια θεότητα και μια πραγματικότητα πιο σπιριτουαλιστική. Έλα μου, όμως, που ο Θεός τα έφτιαξε αλλιώς τα πράγματα, μας αρέσουν, δε μας αρέσουν. Ας κυνηγήσουμε, λοιπόν, την αγάπη στον Θεό και στον άνθρωπο και ας μη γινόμαστε καταθλιπτικά όντα σχολαστικής προσμέτρησης ημερών και συχνότητας επαφών, δια των οποίων θα καταγράφουμε ψευδαισθήσεις πνευματικών αναβάσεων. Ημείς δε ειδικότερα, φίλτατε, ας επανέλθουμε κατά το συναμφότερον στη χαμένη σοβαρότητα, για να μην εκτιθέμεθα σαν ένας αυθάδης σαραντάρης και ένας αμετροεπής εξηντάρης που δίνουν ad extra την εντύπωση απλά και μόνο της ιντερνετικής τους αυτοϊκανοποίησης.

 Κ.Ν.
Λάρισα
11/8/2012

Υ.Γ. Έκλαβε την ανοιχτή μου αυτή επιστολή αντί δώρου για την επικείμενη γιορτή σου, διότι όσα λέω, τα λέω το κατά δύναμιν απαθώς και με αγάπη. Έρρωσο.


[1] http://panayiotistelevantos.blogspot.gr/2012/08/blog-post_9406.html
[2] Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Βίος και Λόγοι. Χανιά: Ι.Μ. Χρυσοπηγής , 2007, σ. 202.
[3] Εξαιρετική πάνω στο θέμα αυτό η ανάλυση του γέροντος Σωφρονίου στον βίο του Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου.
[4] Οι υπογραμμίσεις του γράφοντος το παρόν.
[5] Μαθητεύοντας στον γέροντα Πορφύριο. Μήλεσι: η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, 2011, σ. 304.
[6] Δαμασκηνού Μοναχού Αγιορείτου, Σχέσεις ανδρογύνου πριν και μετά τον γάμο. Αθήνα: Μυριόβιβλος, 2007, σσ. 242-243.
[7] Χρυσόστομος: «ο γάμος  ορίστηκε και για την τεκνογονία, αλλά πολύ περισσότερο ορίστηκε για να σβήσει τη φυσική πύρωση. Επικαλούμαι για μάρτυρα τον απ. Παύλο που λέει ‘για να αποφεύγεται η πορνεία, κάθε άνδρας πρέπει να έχει τη δική του γυναίκα και κάθε γυναίκα τον δικό της άνδρα’, δηλαδή ο απ. Παύλος δε λέει τίποτε για την τεκνογονία. Και ακόμη ο  Παύλος συνιστά ‘να σμίγετε τα ανδρόγυνα’, όχι για να γίνετε πατέρες πολλών παιδιών […] Δηλ. στην αρχή ο γάμος είχε αυτούς τους δυο σκοπούς (την κατασίγαση της σαρκικής επιθυμίας και την παιδοποιία). Αργότερα, όμως, αφού γέμισε η γη και η θάλασσα και όλη η οικουμένη από ανθρώπους, έμεινε ένας μόνο ο σκοπός του γάμου: η αποφυγή της ακολασίας».
Αλλά και μια απλή ματιά στην ορθόδοξη ιερολογία και πρακτική των γάμων ανθρώπων με φυσικά προβλήματα στειρότητας, όπως π.χ. αφαίρεση μήτρας ή τέλεση γάμων υπεράκμων ατόμων, αποδεικνύει του λόγου του Αγίου το αληθές και καταρρίπτει σαν χάρτινο πύργο τις γνωστικόχρωμες υποτιμήσεις των σαρκικών επαφών δια της ‘καταχρηστικής ανοχής’ και του δεσμευτικού εγκλεισμού τους στις μέρες και στις προθέσεις της τεκνογονίας.
[8] Πόσοι, πράγματι, ‘άνθρωποι της εκκλησίας’ βολεύονται κάτω από τέτοιες ερμηνείες εξαιτίας της υποχώρηση της ερωτικής επιθυμίας λόγω ηλικίας, αναστολής της σχετικής διάθεσης και απογοητευτικής σωματικής ‘μετάλλαξης’ των γυναικών τους – το αυτό ισχύει και για έτερους λόγους από την πλευρά της συζύγου. Αλλά από το να εξυπηρετούμαι από μια θεωρία μέχρι το να δημιουργώ για τον εαυτό μου διαμέσου εκείνης και των φυσικών εξελίξεων την ιδέα της πνευματικής μου ανάβασης, μέγα χάσμα εστί.

32 σχόλια:

π. Ν.Σ. είπε...

Δεν υπάρχει το κείμενο αυτό, δεν υπάρχει!!!!
Μπράβο και πάλι μπράβο!
Το μόνο που έχω να προσθέσω είναι η ομολογία φίλου ο οποίος μόλις έγινε πνευματικός μου ομολόγησε πως από τις πρώτες εξομολογήσεις διαπίστωσε τι μέγιστα εγκλήματα είχαν διαπράξει άλλοι "πνευματικοί" μη έχοντας σεβαστεί την ιερότητα του προσώπου, του γάμου και της σεξουαλικότητας των εξομολογουμένων! Πραγματικά εγκλήματα και ανοσιουργήματα εναντίων των εικόνων του Θεού!
Και πάλι μπράβο για το θάρρος και την παρρησία του συγγραφέα

Ανώνυμος είπε...

Νούσης,ο νεοπατέρας!Χα,χα!Περιμέναμε το Νούση να μας απελευθερώσει απ τα δεσμά της δυτικής θεολογίας!

Ανώνυμος είπε...

Ο Νούσης καλό θα κάνει τις ετεροδιδασκαλίες του περί τεκνογονίας να τις κρατήσει για τον εαυτό του και την κλίνη του.Αν του αρέσει η πλατεία και ευρύχωρος οδός κάτι τέτοιο αποτελεί δικό του ζήτημα.Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος δύο φορές έχει εκδώσει ομόφωνες εγκυκλίους που κονιορτοποιούν τα Νούσεια φληναφήματα.

Ανώνυμος είπε...

Παλιά οι άνθρωποι που σεβόντουσαν το Θεό και το νόμο Του έλεγαν ότι θα κάνουμε όσα παιδιά θέλει κι όσα μας δώσει ο Θεός!Σήμερα λένε θα κάνουμε όσα θέλουμε εμείς!Δε βαριέσαι αδελφέ!Να χαλάσουμε την καλοπέρασή μας και τη ζαχαρένια μας!Δυστυχώς και μέσα στο χώρο της Εκκλησίας ακούει κανείς τέτοιες απόψεις!Όσο περνάει ο καιρός οι άνθρωποι γίνονται όλο και πιο καλοπερασάκηδες!

Ανώνυμος είπε...

Τα παιδά δεν ανήκουν σε μας αλλά στο Θεό.Δεν αποτελούν προέκταση δική μας αλλά μας τα εμπιστεύεται ο Θεός προκειμένου με τη βοήθεια της πανσθενουργού Χάριτός του πρώτιστα και με τη δικής μας συμβολή ακόλουθα να γίνουν πολίτες της Βασιλείας των Ουρανών.Είναι αδιανόητο να βάζουμε το δικό μας θέλημα στον αριθμό των παιδιών.Ο Θεός πρόσταξε να αυξανόμαστε και πληθυνόμαστε.Από χριστιανικής πλευράς είναι αδιανόητη η αποφυγή της τεκνογονίας εκτός εάν υπάρχει σοβαρός λόγος υγείας και ενδεχόμενη τεκνοποίηση συνιστά σοβαρή απειλή για τη ζωή της κυοφορούσας.
Υπερπολύτεκνος
υ.γ.Από πότε κε Νούση οι γέροντες-άγιοι υπέρκεινται της Εκκλησίας και των κανόνων της;Άγιος κε Νούση δε σημαίνει και αλάθητος.

Ανώνυμος είπε...

είναι αξιοθαυμαστες οι αξιοθρηνητες αμυνες των νεροχριστιανουληδων της ουτως ή αλλως εκκοσμικευμενης εποχης μας, που θεωρουν οτι ανθιστανται στη χαλαρωση των ηθων και εφαρμοζουν τον νομο του Θεου (εννοειται παντα αυτον της πολυτεκνιας και της μη αποφυγης της τεκνογονιας).
το πιο θλιβερο σε ολα τα παραπανω σχολια ειναι η προταξη του δικου μας θεληματος πανω και πριν απο το θελημα του Θεου. αγγιζουν οι μεγαλοι αυτοι 'αγιοι' σε καποιες στιγμες και τα ορια της βλασφημιας. για παραδειγμα ουτε λογος να γινεται για οσα ειπε επι του θεματος ο Παυλος, ο Πορφυριος και ο Χρυσοστομος. Ισως να κανουν λαθος και οι τρεις τους και η δικη τους ερμηνεια των κανονων να ειναι αλαθητη!
μετα, ας αφησουμε το θελημα του Θεου στην ακρη στο θεμα αυτο. δεν ξερω πραγματι αν Τον ρωτουσαμε ποσο θα μας ελεγε οτι του αρεσει το αραδιασμα απο μερικους κρετινους μιας ντουζινας παιδιων που τα διαπαιδαγωγουν σαν τα μουτρα τους. αφηστε, ευλογημενοι, το θελημα του Θεου στην ακρη, οπως το κανετε αλλωστε εκει που δε σας συμφερει.
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

Ναι κύριε Νούση!Εφαρμόζουν οι πολύτεκνοι το θέλημα του Θεού εν μέσω γενεάς σκολιάς και διεστραμμένης,αψηφώντας τις ειρωνείες και τα σκώμματα των ψευτοπροοδευτικών και στομαχοφρόνων συνανθρώπων τους!Και αντί ευσήμων συ τους ειρωνεύεσαι και τους απαξιώνεις!Πρόκειται περί ηρωισμού κύριε Νούση.Αλλά πού να το καταλάβεις εσύ που έχεις την ειρωνεία στο τσεπάκι σου!

Ανώνυμος είπε...

Η κυριότερη αιτία αποφυγής της τεκνογονίας είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης στην πρόνοια του Θεού.Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν επιθυμεί την ανάληψη ευθυνών.Τα παιδιά θεωρούνται περιττό βάρος.Το ιδανικό της καλοπέρασης κυριαρχεί στη συμπεριφορά των περισσοτέρων.Δυστυχώς η εκκοσμικευμένη αυτή αντίληψη παρεισέφρυσε και στο χώρο της Εκκλησίας όπως καταφαίνεται σαφώς απ τις απόψεις του Κ.Ν. αλλά και άλλων νεοορθόδοξων όπως και πολλές άλλες στρεβλές αντιλήψεις.

Ανώνυμος είπε...

η συγχυση στους χριστιανους νοες διαφαινεται απο την ευκοπη μεταπηδηση απο το ενα θεμα στο αλλο. ξεκινησαμε απο την αποφυγη και τωρα μετεβημεν στην πολυτεκνια. οχι, αγαπητε, δεν επικροτω την κακως εννοουμενη πολυτεκνια, για την οποια δε γινεται στα λειτουργικα κειμενα λογος παρα δι' ευτεκνιαν. πολυτεκνοι ειναι και στο πακισταν, στο μπαγκλαντες, οι μουσουλμανοι, οι ρομ, οι παλιοημερολογιτες και ακομα και αθεοι τραγουδιστες ροκ συγκροτηματων - αλλη φορα θα σου πω ποιοι. τι λες, να τους θαυμασω και αυτους;;;
το πιο εξοργιστικο ομως ειναι σχολιαστες του τυπου 11.46. χαρακτηριζει στρεβλες και εκκοσμικευμενες τις αποψεις των μεγαλων μας Αγιων - διοτι αυτες επικαλουμαι, οχι ημετερες φαντασιες - αρα και εκεινους νεορθοδοξους σαν εμενα!!!
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ κε Νούση,μήπως το χουμε παρακάνει λιγάκι με τους γέροντες;Μήπως τους βάλαμε πιο πάνω κι απ το Ευαγγέλιο και το consensus patrum;

Ανώνυμος είπε...

ισως, αλλα στο προκειμενο δε μιλαμε μοναχα για γεροντες, αλλα κυριως για τους μεγιστους εκφραστες του χριστιανισμου (Παυλος - Χρυσοστομος) και το ιδιο το κειμενο της Γραφης.
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

ο δι' ον εγραφη η επιστολη - κατι που προκαλεσε ο ιδιος καθαρα με την αποστροφη του σε μενα και οχι απο δικη μου εμμονη ή εμπαθεια - αντεδρασε σπασμωδικα και φαιδρα, οπως ηταν αναμενομενο.
ανηρτησε στον ιστοχωρο του τα εδω σχολια, επιγραφοντας: 'διαλογος του νεορθοδοξου γιανναρικου Νουση και παραδοσιακων πιστων'. να τους χαιρεστε αυτους τους παραδοσιακους (διατηρητεους) θα του ελεγα με τη σειρα μου, οπως και στους ιδιους να χαιρονται εαυτους και τις οποιες ιδεοληψιες τους. με μια θερμη παρακληση ομως: να μην τις ταυτιζουν κατα το δοκουν με το θελημα του Θεου. και να αναρωτηθουν αν η δικη τους παραδοση και ολη εμφανιση (συμπεριλαμβανομενης και της εξωτερικης) αρεσει στους υπολοιπους και, πολυ περισσοτερο, στον ιδιο τον Κυριο.
Κ.Ν.

Χάρης είπε...

Η αλήθεια ίσως κρύβεται κάπου στη μέση. Θεωρώ ότι και ο κ. Τελβάντος αλλά και ο κ. Νούσης έχουν εν μέρει δίκαιο. Ταπεινώς φρονώ ότι κάθε περίπτωση πρέπει να κρίνεται αναλόγως. Άλλωστε και στη νηστεία της τροφής υπάρχει η οικονομιά κατά περίπτωση. Ειρηνεύεται αδελφοί. Την ευχή του γέροντος Ιωσήφ να έχουμε. Καλή Παναγιά
Χ.Α.

Ανώνυμος είπε...

φιλε Χαρη, εχεις διαβασει τι εχει γραψει στο αρθρο του ο ανθρωπος; τι προβλημα πνευματικο και ισως αλλης φυσεως διαφαινεται εκει; η λεξη κακοδοξια για τον γεροντα παει συννεφο, ενω ο ιδιος ο Τελεβαντος ειναι σιγουρος πως ο ιδιος ειναι κανων ορθοδοξιας.
εχεις διαβασει ακομα τα σχολια των 'παραδοσιακων'; μιλαμε για σοβαρα προβληματα που ανετα εχουν θεσει στο νεο περιοδικο του παπα Βασιλη Θερμου.
οχι, επομενως, φιλε μου. η αληθεια σε καμια περιπτωση δε βρισκεται κοντα σε τυπους τελεβαντου. και να ξερεις: και λιγα τους εγραψα...

Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

ο Χριστός στηλίτευσε την υποκρισία και οχι την αμαρτία!Η υποκρισία κλέβει με την ευγενή παραχώρησή μας μας, την υπόσταση του καλού λιαν και δημιουργεί το είδωλο της παρυπόστασης του κακού αφού το κακό ειναι μη όν. Νομίζουμε ότι είμαστε ηθικοί.Και τι θα πεί ηθικός! Μπορεί να έχει η Ορθοδοξία ηθική και... ηθικές συνταγές;Η αμαρτία μας βοηθά να φτάσουμε στο Θεό με τη συνειδητοποίησή της και τον άγωνα της μετάνοιας!Δεν είναι κακό να αμαρτήσεις, γιατί είναι συνηφασμένο με την ανθρώπινη φύση!Ο αγώνας, ο δρόμος, είναι που έχει αξία! Όταν μιλάμε για ηθικές καθαρότητες και άλλα,απλά υποκρινόμαστε...

Ανώνυμος είπε...

Παρακαλούνται και οι δύο θεολόγοι να χρησιμοποιούν την πατερική γραμματεία επί του θέματος και όχι κοσμιτικά επίθετα και εντυπωσιακά λεκτικά σχήματα. Επίσης παρακαλείται ο κ. Τελεβάντος να μας πει πού γράφουν οι Κύπριοι πατέρες για τέτοια θέματα και τέλος ο κ. Κ.Ν. να μην γράφει τόσες πολλές προσωπικές ιστορίες.

Ανώνυμος είπε...

Ο κος Νούσης καλό θα είναι να γράφει προσεκτικότερα για τους πολυτέκνους και χρησιμοποιώντας λιγότερο προσβλητικούς χαρακτηρισμούς όπως π.χ. νεροχριστιανούληδες και κρετίνοι.Η από μέρους του χρήση τέτοιου είδους χαρακτηρισμών φανερώνει τουλάχιστον αμετροέπεια.Επίσης καλό θα είναι να μελετήσει επισταμένως τις περί τεκνογονίας ομόφωνες εγκυκλίους της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος και μετά να αποφανθεί σχετικώς.Οι ερμηνείες του στα χωρία του αποστόλου Παύλου και του ιερού Χρυσοστόμου είναι καθαρά υποκειμενικές.Όταν ο απόστολος Παύλος γράφει ότι η γυναίκα θα σωθεί διά της τεκνογονίας τι εννοεί;

Ανώνυμος είπε...

ΣΤΗΝ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΗ ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΜΑΣ Ο ΘΕΟΣ ΔΙΝΕΙ ΠΑΙΔΙΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΥΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΝΔΙΔΟΥΝ ΣΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΚΡΕΒΑΤΟΚΑΜΑΡΑΣ ΟΠΩΣ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΑΛΛΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΝ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟ ΕΡΓΟ. ΕΠΕΙΤΑ Ο ΘΕΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ ΝΟΜΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΤΟΥΝ ΩΣ ΕΙΔΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΚΤΟΣ ΑΣΕΠ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΩΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΚΑΜΠΤΟΝΤΑΣ ΑΜΕΤΡΗΤΟΥΣ ΑΝΕΥΛΟΓΗΤΟΥΣ. ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ Ο ΘΕΟΣ ΘΕΛΕΙ ΤΑ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΑΥΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΩΣ ΕΙΔΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΜΟ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΑΝΕΥΛΟΓΗΤΩΝ. ΠΑΛΙ Ο ΘΕΟΣ ΘΑ ΞΑΝΑΕΛΘΕΙ ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΩΝ ΚΑΤΑ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΣΕ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.
ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΑΝΕΥΛΟΓΗΤΟΙ, ΒΛΑΣΦΗΜΟΙ, ΕΡΩΤΥΛΟΙ, ΑΓΑΜΟΙ -ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΦΟΣΙΩΜΕΝΟΙ ΣΕ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΕΣ- ΑΤΕΚΝΟΙ, ΜΗ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΙ, ΙΣΩΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ, ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΟΦΙΛΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΙ ΔΕ ΓΕΥΕΣΤΕ ΤΑ ΠΛΟΥΣΙΑ ΕΛΕΗ ΤΟΥ ΝΕΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΤΕ ΤΑ ΚΑΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΦΥΓΕΤΕ ΝΑ ΠΑΤΕ ΑΛΛΟΥ.

Ανώνυμος είπε...

στον 6.20. ρε φιλε, πας καλα;

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΛΑ ΠΑΝΕ ΜΟΝΟ ΟΣΟΙ ΕΝΤΡΥΦΟΥΝ ΣΤΗ ΣΕΞΟΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΑ ΤΗΣ ΠΑΡΕΛΚΟΜΕΝΑ ΑΓΑΘΑ ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΠΑΝΤΟΤΕ

Ανώνυμος είπε...

Η πολυτεκνία σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης προκύπτει από τον σαρκικότατο πόθο του ερωτισμού, στον οποίο είναι φτιαγμένοι να πέφτουν οι άνθρωποι και εντός της γαμήλιας ηθικής. Παιδιάστικες μπούρδες περί παιδοποιίας για να ξεγελάμε το χαζοηθικισμό μας δε θα λέμε τώρα. Σεξ για να κάνουν παιδιά κάνουν μόνο όσοι δυσκολεύονται να αποκτήσουν για βιολογικούς λόγους και αυτοί δύσκολα καταφέρνουν να γίνουν πολύτεκνοι. Για αυτούς τους ανθρώπους οι παπάδες δε νοιάζονται και ασχολούνται με «ευσέβειες» που επινοεί το κεφάλι τους. Στη χώρα μάλιστα, που η πολυτεκνία κατάντησε και μπίζνα κρατικού ρουσφετιού όχι μόνο χριστιανική ηθική δε συνιστά αλλά μπορεί να ακουμπά και τα όρια της αμαρτίας.
Ευτυχώς υπάρχει και αυτό το σοβαρό ιστολόγιο και διαβάζει κανείς αξιόλογα κέιμενα.

Ανώνυμος είπε...

Ο λόγος του Θεού δοκησίσοφε των 10:16μ.μ. δεν αποτελεί μπούρδες αλλά ρήμα ζωής.Λίγος σχετικός σεβασμός από λόγου σου δε θα έβλαπτε.Και επί τη ευκαιρία:γιατί αλληθωρίζεις σε κάποιους συμφεροντολόγους πολύτεκνους που έγιναν πολύτεκνοι για χρησιμοθηρικούς και ωφελιμιστικούς λόγους και αγνοείς τις χιλιάδες των πολυτέκνων που σηκώνουν αγόγγυστα το βαρύ φορτίο της πολυτεκνίας με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ποιότητα της ζωής τους μόνο και μόνο για να εκπληρώσουν το θέλημα του Θεού;Δυστυχώς το φορτίο αυτό πολλαπλασιάζεται όταν η πολυτεκνία απαξιώνεται κατά τέτοιο τρόπο σαν αυτόν του σχολίου σου.

Ανώνυμος είπε...

στον κ. 12.08
αφου ρε παληκαρια δεν μπορειτε να το σηκωσετε αυτο το φορτιο, γιατι το κανετε και μετα κλαιγεστε; θελετε ομως και τα ευσημα, να σας λενε μπραβο και αγιους. μερικοι κανουν και 'κοντρες' μαλιστα=οσο περισσοτερα παιδια, τοσο μεγαλυτερη αγιοτητα. μηπως στη μετανιωμενη αγανακτηση της κλαψομοιριστικης αυτης αντιμετωπισης του φορτιου διαφαινεται ενα γογγυστικο παραπονο κατα του Θεου, του οποιου μερικοι νομιζουν οτι εκτελουν εντολες πολυτεκνιας;
οπως και να εχει ομως, ο,τι και να εγινε, τα παιδια δεν ειναι ποτε φορτιο τα καημενα. και μαλιστα οσο πιο πολλα ειναι, τοσο πιο πολυ γλυκος ο φορτος. ακουτε αυτες τις συμβουλες, 'αγιοι πολυτεκνοι' και απο ενα λιγοτερο αγιο (μη πολυτεκνο δλδ)

Ανώνυμος είπε...

Με το σταυρό που σηκώνουν τα άτεκνα ζευγάρια θα ασχοληθεί κανείς εκκλησιαστικός ποτέ;
Αυτούς τους αγίους μόνο ο Θεός τους βλέπει και τους αγαπά τελικά! Καλύτερα έτσι μακριά από τη μπόχα του σύγχρονου χριστιανικού φαρισαϊσμού.

Ανώνυμος είπε...

Εσείς δεν ξέρετε πως στην εμπνεόμενη από τα ελληνικά ιδεώδη η Βασιλεία του Θεού οι πολύτεκνοι περνάνε ως ειδική κατηγορία και δικαιούνται κατ’ εξαίρεση μετάθεση άμα δεν τους βολεύει η τοποθέτηση. Αναγνωρίστηκε το χρόνιο αίτημα τους για ευνοϊκή αντιμετώπιση εξαιτίας του βαρύ φορτίου τους. Σχετική ρύθμιση εξετάζεται και για τους τρίτεκνους μετά από ανάλογα αιτήματα που προωθούν σωματεία μέσω πολιτικών και όχι μόνο. Στις περιπτώσεις υπεράριθμων, που προκύπτουν μετά τη ρύθμιση, τα προβλήματα θα αντιμετωπίζονται με εξοστρακισμό των μη πολυτέκνων και αναγκαστική μετακίνηση στην κόλαση των άτεκνων.
Επίσης συζητείται εισήγηση τα παιδιά των μη πολύτεκνων που βρίσκονται εκεί να παίρνουν σχετική ένδειξη στο φωτοστέφανο για να μην τα μπερδεύουν στις προτεραιότητες με αυτά των πολύ αγίων, που σήκωσαν το πολύ φορτίο της πολυτεκνίας και το υποστήριξαν συνδικαλιστικά.
Όπως διαβεβαιώνουν άνθρωποι της εκκλησίας που έχουν άμεση ενημέρωση έτσι είναι η Βασιλεία του Θεού τώρα.

Ανώνυμος είπε...

Ντροπή στους κομπλεξικούς που ειρωνεύονται τους πολυτέκνους.

Ανώνυμος είπε...

α,ρε Νούση πάντα στο πέρασμά σου προκαλείς σάλο...

Ανώνυμος είπε...

Πώς να μην ειρωνευτούν;Όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια!Κατά βάθος ελέγχονται απ το γεγονός ότι κάποιοι συνάνθρωποί τους αποφεύγουν την αποφυγή της τεκνογονίας όπως επιτάσσει το θέλημα του θεού και δεν έχουν ράψει ένα χριστιανισμό στα δικά τους μέτρα όπως αυτοί.Κι αντί να αλλάξουν πορεία τοξεύουν τα βέλη τους εναντίον τους.

Ανώνυμος είπε...

φιλε μου, δε ξερω αν ο σαλος που εννοεις ειναι καλος ή κακος, αλλα θα σου αναφερω μια θετικη του παρενεργεια: στον λαλιστατο Τελεβαντο απο προχθες που του εστειλα την επιστολη, ισως απο τον σαλο που λες του στεγνωσε το...σαλιο και ηρεμησαμε για λιγο. εκει που πετουσε δεκα δεκα τις ξερολικες αναρτησεις του στην προσωπικη του ιστοσελιδα, εχει ''ηρεμησει'' για λιγο. και αυτο ειναι καλο. παντα τετοια να χουμε!
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

Και φυσικά στο στόχαστρο του καινοφανούς θεράποντα του γνήσιου θεολογικού λόγου και της επανανακάλυψης της πούρας Ορθοδοξίας οι αδελφότητες για τις οποίες τόσο απαξιωτικά έχει εκφρασθεί και εκφράζεται ασχημονών ο κ.Νούσης.Βαβαί τη αχαριστίας του κου Νούση!Πηγάδι που σε δρόσισε μην το πετροβολάς λέει μια σοφότατη παροιμία!Αλλά εν προκειμένω ακολούθησε το παράδειγμα του πρύτανη των νεοορθοδόξων!

Ανώνυμος είπε...

αμ δεν τα ξερεις καλα ευλογημενε.... η σχεση μου με τις οργανωσεις ηταν παντα εξωτερικη και επιδερμικη. ποτε κατι παραπανω. ημουν αυστηρος κριτης του ηθικισμου τους ανεκαθεν.
α θες την πασα αληθεια, ακουσε την: μου χρωστανε, δεν τους χρωσταω. οταν διεμενα στο οικοτροφειο τους στη Θεσνικη πληρωνε ο αειμνηστος πατερας μου κανονικοτατα τα τιμια και με ιδρωτα δεδουλευμενα λεφτουδακια του. ακους; αν θελουμε να μαστε λοιπον ακριβεις, μου 'χρωστανε' τη σημερινη ανυποστατη ρετσινια οτι ειμαι πνευματικο τους τεκνο. απαγε της ανακρινείας!!! και της ανοησιας των λασπολογων!
να πω εδω πως προ ετων καποιος με συκοφαντησε οτι η εν λογω οργανωση χορηγησε οικονομικα τις σπουδες μου! θα το πω και ας με κοψει ο φιλος ιστολογος. οταν μιλαμε για τετοιο συκοφαντη, μιλαμε ταυτοχρονα και για μεγαλο μ.... δε ντρεπομαι να το γραψω αλλα σεβομαι τη φιλοξενια του κ. Ανδριοπουλου.

δεν ξερω αν συμφωνεις. και ενα τελευταιο. απο τα χρονια εκεινα της πρωιμης νεοτητας μου, μεγαλοσχημων ιερωμενος των οργανωσεων ειπε για μενα σε φιλο μου: ''αυτος μας πολεμαει''. οταν το θυμαμαι βεβαια λυπαμαι γαι τον περιβοητο σημερα αυτο κληρικο και τη νοοτροπια που ειχε, αλλα χαιρομαι που απο τοτε ειχα μια καθαροτερη διαισθηση της αληθειας απο αλλους γυρω μου.
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

το απαντητικο σχολιο αυτο το εστειλα στον κ. Τα(ε)λεβαντο, ο οποιος ειτε στερειται αυτογνωσιας ειτε υπερχειλιζει υποκρισιας. σε καθε περιπτωση, και επειδη δε θα το αναρτησει πιθανοτατα, το τοποθετω εδω, για να μην παει και χαμενο:
''ξερω οτι δε θα ανρτησεις αυτο το σχολιο αλλα εγω θα στο στειλω. τι ειναι χειροτερο, υποκριτη, να βαφτιζεις καποιον "νεορθοδοξο γιανναρικο", οπως εσυ εμενα, ή να λες στον αλλο ὑμετερα μεγαλειοτης";; δεν ξερω αν το καταλαβαινεις, αλλα πραγματικα κατι δεν παει καλα στην πνευματικη σου πορεια. οι αφελεις σου επισημανσεις και συστασεις περι ηρεμιας και η επιδειξη της δηθεν μεγαλοψυχιας σου, εσο σιγουρος, πως δε μετρανε εδω, διοτι ή δειχνουν ελλειψη αυτογνωσιας ή περισσο φαρισαϊσμό. προσχες, αδελφε. ειλικρινα''.
Κ.Ν.

Related Posts with Thumbnails