Η ΜΑΓΙΑ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ ΜΑΣ

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 

Σήμερα έφυγε για τ’ άστρα η Μάγια Λυμπεροπούλου (1940-2021), δηλαδή ένα σημαντικό μέρος της νιότης μας. Γιατί η Μάγια Λυμπεροπούλου ως συνιδρύτρια – με τον Βίκτωρα Αρδίττη – του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, καθόρισε την θεατρική μας παιδεία. 

Παρ’ ότι ήμουν φοιτητής στην Αθήνα, παρακολουθούσα την εξαιρετική και ουσιαστική εργασία της στην γενέτειρα. 

Θυμάμαι πως 18 Ιουνίου 1987 ανέβασε το Θεατρικό Αναλόγιο «Μαρκησία Ντε Σαντ» του Γιούκο Μισίμα, με την ίδια να σκηνοθετεί και να παίζει, μαζί με τις ανερχόμενες και σήμερα καταξιωμένες ηθοποιούς, την Όλια Λαζαρίδου, την Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, την Βαρβάρα Μαυρομάτη. Τεράστια εντύπωση μου έκανε το όλο εγχείρημα. 

Την επόμενη χρονιά (26-6-1988) η Μάγια Λυμπεροπούλου μας συνέστησε πανηγυρικά τον μεγάλο συγγραφέα Θανάση Βαλτινό, με το Αναλόγιο «Μπλε βαθύ σχεδόν μαύρο» και ένα μήνα μετά, 26 Ιουλίου, ανέβασε την Ραψωδία Ε’ της Οδύσσειας, στην – διαδεδομένη μετέπειτα – μετάφραση του Δημήτρη Μαρωνίτη. Στο Κάστρο της Πάτρας… 

Τον Οκτώβριο του 1988 η σεζόν αρχίζει με τους «Μικροαστούς» του Μαξίμ Γκόρκι, σε σκηνοθεσία πάντα δική της. Και στις 8 Νοεμβρίου ένα Θεατρικό Αναλόγιο με το «Χαιρετίσματα από τη Μπέρτα» του Τέννεση Ουίλιαμς, σε μετάφραση Νίκου Γκάτσου. 

Ένα μήνα μετά, στις 8 Δεκεμβρίου, ο συγκλονιστικός «Γυάλινος κόσμος» του Τέννεση Ουίλιαμς. Μια παράσταση – σταθμός! Αμάντα Γουίνγκφιλντ η Μάγια Λυμπεροπούλου, Λάουρα η Όλια Λαζαρίδου, Τομ ο Άρης Λεμπεσόπουλος. Ένα Θέατρο "Απόλλων" μεταρσιωμένο...

Μια μαγική εποχή που πέρασε ανεπιστρεπτί. 

Η Μάγια Λυμπεροπούλου απέδρασε.. Θα την θυμόμαστε πάντα με αγάπη.