Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2013

ΚΩΣΤΑ ΝΟΥΣΗ: ΚΑΤΑ ΝΕΟΖΗΛΩΤΙΣΜΟΥ ΛΟΓΟΣ ΤΡΙΤΟΣ


Κατά Νεοζηλωτισμού Λόγος Τρίτος 
(δευτερολογικός σχολιασμός στην αιφνίδια επίθεση του πειραϊκού «αντιαιρετικού» 
συνεδρίου και νέα ερωτήματα προς τον τοπικό Μητροπολίτη) 
Του θεολόγου - φιλολόγου Κώστα Νούση

Παρ’ όλα τα φιλικά μου αισθήματα προς την πολιτεία των πειραιωτών λόγω του ότι έκπαλαι πρόσκειμαι θετικά προς τοπικό αθλητικό σωματείο της, δυστυχώς κάποιοι φρόντισαν να μεταβάλουν τη θετική μου τούτη στάση με ενέργειες, οι οποίες με προκάλεσαν και δη από χώρο που δεν είναι εύλογο εξάπαντος να περιμένεις, από εύκολα έως καθόλου, τέτοιες αντιδράσεις. Μπορεί αυτή η εισαγωγική μου αναφορά να παρέχει μια εκ πρώτης όψεως κακόγουστη εντύπωση μιας κάποιας ελαφρότητας, όμως δε φαντάζομαι να υπερβαίνει την παρόμοια χθαμαλή ποιότητα που εξεπέμφθη από την αντίπερα αττική όχθη, συνοδευόμενη μάλιστα με ισχυρές νοηματοδοτικές δόσεις πονηρίας και κακότητας. 
Το παρόν θα δομηθεί κυρίως πάνω σε σχόλια – αλήθειες εκ μέρους αναγνωστών, κάτι που προσδίδει στη μαρτυρία μας την αύρα μιας εκκλησιαστικότερης ματιάς, που πάντοτε είναι πιο κραταιά από τη γνώμη του ενός, η οποία πολλές φορές μπορεί να εκπίπτει στους χώρους της έπαρσης και της εμπαθείας. Πολλάκις έχω τονίσει πως δε μαχόμαστε ούτε κατά προσώπων ούτε υπέρ ιδεών, αλλά χάριν της ορθοτόμησης του λόγου της αληθείας, ο οποίος «οὐ δέδεται» (B’ Tιμ. 2:9) παρά την απαράδεκτη ενάντια προσπάθεια ουκ ολίγων γύρω μας, οι οποίοι, δυστυχώς, ταυτίζουν τον εαυτό τους με τον «κανονικό τόπο» και την εκπροσώπηση της Ορθοδοξίας. Το θεόσδοτο δώρο της ελευθερογνωμίας, της δυνατότητα στη σκέψη και της παρρησίας στην εξωτερίκευσή της δεν μπορεί να μας το αφαιρέσει καθ’ οιονδήποτε τρόπο κανένας, κάτι εξάπαντος που συνιστά πλήρη διαστροφή του ευαγγελικού πνεύματος και μηνύματος. 
Το πρόβλημα που αρχίζει στην Ορθόδοξη Εκκλησία να εκδηλώνεται ολοένα και πιο ανοιχτά και να επιζητεί επειγόντως λύση είναι η τεθλασμένη οδός της συγκρουσιακής λογικής και της επιθετικής νοοτροπίας κατά της αντίθετης (επί το ακριβέστερον ετέρας) γνώμης, ερμηνευτικής τάσης και πνευματικής – εκκλησιαστικής στάσης. Τουναντίον, έχει επικρατήσει η κακή παράδοση να ταυτίζεται η ομώνυμη χαρισματική τοιαύτη και η ακρίβεια της Ορθοδοξίας με συγκεκριμένους χώρους και πρόσωπα, οι δε λοιποί να βαπτίζονται εκφώνως ή μυστικώς οικουμενιστές, αιρετίζοντες, κουλτουριάρηδες, μωροφιλόσοφοι, σκοτολόγοι και πάει μακριά ο κατάλογος. Ποιμαντικά ρεύματα, ως π.χ. ο καντιωτισμός και η οργανωσιακή «ευσέβεια», κηρύσσονται επί δεκαετίες ως γνώμονες της ορθοδοξίας και της ορθοπραξίας, οι δε απορρίψεις και απαξιώσεις των υπολοίπων καθίστανται ενίοτε τόσο κακόγουστες και αποκρουστικές, που υπερβαίνουν κάθε είδος λογικής, συμπεριλαμβανομένης κατά το πλείστον και της αγιοπνευματικής. Ο Χριστός, όμως, τον οποίο όλοι οι κύριοι τούτοι έχουν αποκαθηλώσει έμμεσα και στη θέση του ύψωσαν ειδωλόσχημες προσωπολατρίες και ιδεολογήματα, είναι πνεύμα αγαπητικής διάνοιξης στην ετερότητα, σχεσιακής και διαλογικής συνάφειας (για μερικούς στον Παράδεισο ο διάλογος με το φίδι και όχι η ανθρώπινη προαίρεση ήταν το δαιμονικό, άρα… φοβεροί τωόντι οι άνθρωποι!), ανερμήνευτης παροχής ζωτικού χώρου και άφατης χορήγησης και σεβασμού ελευθερίας, τα οποία όσοι προσπαθούν να αλλοιώσουν, αυτομάτως ακυρώνουν και αμαυρώνουν τα ουσιώδη χαρακτηριστικά της χριστιανικής πίστης και θεολογίας. Μερικοί θέλουν να μας επιβάλλουν έναν Χριστό που δε μας αρέσει, πιθανότατα διότι απλά δεν υπάρχει. 
Θα ξεκινήσω και πάλι από τη μεστότατη πονηρίας και κακεντρεχούς σημειωτικού στιγματισμού έκδοση του επίσημου πιστοποιητικού των «αιρετικών» μου φρονημάτων από το Γραφείο επί Αιρέσεων της Μητρόπολης εκείνης. Είναι προφανές εκ τούτου πως το τελευταίο που τους νοιάζει είναι ένας έντιμος και ευπρεπής θεολογικός διάλογος και ότι κόπτονται μάλλον για την τρώση της (θεολογικής και πνευματικής κατ’ επέκταση) ποιότητας και του κύρους του ετέρου, που βλέπουν όχι ως αδελφό, ως θα όφειλαν, αλλά ως πολέμιο και αντίπαλο δέος. Η πρόδηλη έλλειψη αγάπης – κάτι που διεγνώσθη εύστοχα από τον «Διογένη Ε.Μ.» και μέσα από την παντελή απουσία εορτίων ευχών – τους οδήγησε σχεδόν ανακλαστικά, πάλι κατά τον ίδιο σχολιαστή, στην πονηρή και άνανδρη αυτοματική συνειρμική περιθωριοποίηση και εξόντωση ενός «αιρετικού» (οικουμενιστή – μεταπατεριστή). Η εξουθένωση και ισοπέδωση της ετερότητας σαν αιρετικότητας, η συλλήβδην ακύρωση του διαφωνούντος, ο στιγματισμός και η εκμηδένισή του είναι μια αδρομερής και πτωχή περιγραφή των προθέσεων της ψυχρής τους γραφειοκρατικής και νομικίστικης ανακοίνωσης. Αντί να διαλεχθούν θεολογικά – άραγε ηδύναντο; - προτίμησαν την άκοπη και συνοπτική διαδικασία της «πυράς» του πληθωρικώς κλητικώς υπ’ αυτών προσφωνούμενου «αγαπητού Κ.Ν.» (sic) με τη συνθηματική ετικετοδότηση και αναθεματολογική κατηγοριοποίησή του. Μια επίθεση άδικη, αδικαιολόγητη, κακονούστατη, αηθέστατη. Και όλα τούτα, διότι εθίγη όχι ο Χριστός (ας μην αστειευόμαστε δα και κοροϊδευόμαστε αναμεταξύ μας), αλλά η του ενός ανδρός αρχή, αυθεντία και δεσποτεία. 
Ενώ η αγιότητα δίνει χώρο στον άλλον, καταφάσκει την ετερότητα και δε διακατέχεται από κατώτερα και ενστικτώδη συμπλέγματα, τη χαρά που ο Θεός μού δίνει και την ελευθερία να μιλώ και να σκέπτομαι, έρχονται αυτοί και μου την αποστερούν τόσο κακότροπα, κακόβουλα, κακότεχνα και κακόγουστα! Ας αφήσω να μιλήσει και πάλι ο ίδιος εύστοχος και εύστροφος σχολιαστής: «δηλαδή, εάν καταλαβαίνουμε καλά (!!!), από την πρώτη κιόλας στιγμή είναι επιτακτική ανάγκη οι έχοντες διαφορετική άποψη (και μάλιστα με επιχειρήματα θεολογικά και όχι ευσεβιστικά συνθήματα), από τους ‘’καθαρολόγους’’ ιεράρχες, θεολόγους και λαϊκούς, πρέπει οπωσδήποτε… να λοιδορηθούν και φυσικά τάχιστα να τεθούν στο περιθώριο, ως επικίνδυνοι για το σώμα της Εκκλησίας !!!». 
Δε θέλω να συμμεριστώ τα αρνητικότατα κοσμητικά επίθετα που προκάλεσαν δι’ εαυτούς και δικαιότατα εκ της συμπεριφοράς τους εισέπραξαν οι κρυπτόμενοι υπό τον αόρατο εκείνο εσμό των παραλόγων και παρά νόμον επικριτών μου – καθότι παντελώς άστοχα, κατά γενικότερη ομολογία, και δεν απήντησαν ουσιαστικά στα ερωτήματά μου και εκ παραλλήλου επιδοθήκαν σε ένα κατάπτυστο σε βάρος μου συκοφαντικό «υβρεολόγιο», απάδον στο ήθος των χριστιανών, πολλώ δε μάλλον μεταξύ αδελφών, και στον υποτιθέμενο εξειδικευμένο αντιαιρετικό λειτουργικό τους ρόλο: μανδαρίνοι, αρλεκίνοι, έμμισθα παπαγαλάκια, μίσθαρνοι υποτακτικοί κ.ά. Άλλωστε, ήδη και ο γράφων τούς «έσυρε τα εξ αμάξης» στον πρώτο κατά Νεοζηλωτισμού λόγο του. Δεν ξέρω πώς αισθάνονται τούτη τη στιγμή «υβριζόμενοι» (δικαίως πως), αλλά ίσως εν τινι διαισθανθούν και τη δική μου (διά)θεση, συκοφαντουμένου και διαβαλλομένου (αδίκως). 
Πριν περάσω στον επόμενο σχολιαστή, θα του δώσω «πάσα» μέσα από τον προηγούμενο: «υποκρισίας το ανάγνωσμα… άρχισαν να μας μιλούν, λοιπόν, για τους Ιερούς Κανόνες και το σεβασμό που πρέπει να δείχνουν τα πιστά μέλη της Εκκλησίας μας στην αποδοχή της ερμηνείας των και στην αυστηρή τους τήρηση !!!... μιλούν για σεβασμό των Κανόνων οι πρωταθλητές της επιλεκτικής τήρησης αυτών» (Διογένης). Και έρχομαι σε ένα καυστικότατο, περιεκτικότατο και ευστοχότατο σχόλιο, το οποίο δημοσιεύθηκε σε ιστότοπο φίλα προσκείμενο στον Σωτηρόπουλο (μωραίνει Κύριος…): «και κάποια ερωτήματα, αγαπητέ συνήγορε του κ. Ν.Σ. εξ Αυστραλίας, περί του "Ορθοδοξότατου" Μητροπολίτη: Ο αγαπητός κ. Ν.Σ. αφορίσθηκε το 1993. Ναι ή Όχι; Ο "Ορθοδοξότατος" εξελέγη Χριστιανουπόλεως το 2000. Ναι ή Όχι; Ο "Ορθοδοξότατος" χειροτονήθηκε από τον Αυστραλίας Στυλιανό. Ναι ή Όχι; Ο "Ορθοδοξότατος" ήξερε περί του αφορισμού του κ. Ν.Σ. Ναι ή Όχι; 
Αν ήξερε, τι ενέργειες έκανε τότε ΠΡΙΝ ή ΜΕΤΑ την χειροτονία του; Αν δεν ήξερε, μήπως δεν ήταν στην ήπειρο της Αυστραλίας, αλλά σε άλλη ήπειρο; Δεχόμενος τη χειροτονία, δέχτηκε και τις μη ορθόδοξες θέσεις του Στυλιανού; Ναι ή Όχι; Αν τις δέχτηκε, τότε πως δέχτηκε χειροτονία από ένα μη Ορθόδοξο Ιεράρχη; Αν δεν τις δέχτηκε, γιατί τις απέκρυψε και δέχτηκε τη χειροτονία; Τελικά, μετά από 12 χρόνια κατάλαβε, ότι οι θέσεις του κ. Ν.Σ. είναι οι σωστές;» (ΙΚ). Τον «ορθοδοξότατο» (εννοείται τον Πειραιώς) ξανάκουσα προχθές στο YouTube να αποκαλεί αυτολεξεί «σύγχρονο άγιο» (μετατόπιση διαστημικού χαρακτήρoς από τη θέση του αφορισθέντος σε αυτήν του οσίου!) σε Θεία Λειτουργία (του παρελθόντος έτους) τον κ. Σωτηρόπουλο (αδιάφορο επί του παρόντος για το δίκαιο ή άδικο του γεγονότος), γράφοντας εκ προμελέτης στα παλαιότερα των υποδημάτων του μια Συνοδική Πατριαρχική Απόφαση. Θα παρακαλούσα, επομένως, τον Μητροπολίτη Πειραιώς όχι εγώ, αλλά η απλή λογική, η κοινή γνώμη, η στοιχειώδης ορθόδοξη εκκλησιολογία και η σχετική ευαισθησία, δια του ανωνύμου ΙΚ, να τοποθετηθεί ευθαρσώς, ως συνάδει και επιβάλλεται για Ορθόδοξο Ιεράρχη, στα ερωτήματα αυτά. Και προσθέτω και εγώ ένα ακόμα: μήπως ο Σεβασμιώτατος θέλει τοιουτοτρόπως και εσκεμμένα – σχεδιασμένα – προγραμματισμένα να προκαλέσει το Φανάρι; Και αν ναι, για ποιον λόγο και απώτερο στόχο το επιχειρεί; 
Επανέρχομαι προστιθέμενος στο πνεύμα της οχλούσης εκ της αμείλικτης περιεχόμενης πραγματικότητάς της ερώτησης του ανώνυμου σχολιαστή: αν όλο αυτό δεν συνιστά εκκλησιολογική σχιζοείδεια, τότε είναι τουλάχιστον εκκλησιολογική υποκρισία και πονηρία. Κόβουν και ράβουν Κανόνες κατά το δοκούν και συμφέρον. Ο εκτεταμένος πλέον φαρισαϊκός ιεροκρατικός συρμός δεν φείδεται, παρά ταύτα, της αναιδούς παραπεμπτικής παράχρησης ευκαίρως ακαίρως του Πηδαλίου ενάντια στους ιστάμενους έξω αυτού του φαύλου κύκλου της «άνομης» αντικανονικής omertà. Ευπερίστατον, επομένως, να θέσω εδώ μερικά ακόμα ερωτήματα στον Επίσκοπο: γιατί συγκοινωνείτε με οικουμενιστές συλλήβδην, εφόσον όλοι τους «είναι μολυσμένοι» εκκλησιολογικώς και ιεροκανονικώς εκ της λειτουργικής τους ενότητας με το Φανάρι και με όλους τους συν αυτώ «πεπτωκότας»; Δεν είναι εν προκειμένω πιο έντιμη και συνεπής εκκλησιολογικά στάση αυτή του καθηρημένου ιερομονάχου Ευθυμίου Τρικαμηνά, ο οποίος έχει διακόψει κάθε Επισκοπικό Μνημόσυνο; Εν ολίγοις, η υφ’ υμών χαλαρή και χλιαρή ερμηνευτική και εφαρμογή των Ιερών Κανόνων και η χρήση δύο μέτρων και δύο σταθμών στην καταδίκη του «οικουμενισμού» τρίτων, πόσο μπορεί να σταθεί, όχι πια επί τη βάσει της Κανονικής ακριβείας, όσο και αυτής ταύτης της στοιχειώδους σοβαρότητας; 
Η αλήθεια και τα γεγονότα πιέζουν εις βάρος σας, Σεβασμιώτατε. Εκτίθεσθε ούτως ή άλλως, δε χρειάζεται να επιβαρύνετε τη θέση σας μέσα από υπερασπιστικές αναθέσεις σε τρίτους και να κρύπτεσθε ενοχικώς όπισθεν αυτών. Άλλωστε, υμείς διακηρύξατε διαπρυσίως πως δεν ορρωδείτε προ ουδενός (π.χ. του αδίστακτου Σιωνισμού), τώρα θα δειλιάσετε ενώπιον των «εκπεσόντων» Φαναριωτών ή εμού του ελαχίστου; Με πόνο ψυχής τα λέω αυτά και μάλλον δεν κάνω καλά, διότι φέρνω πολλούς σε δυσχερή θέση. Στόχος μου, όμως, μονάχα είναι η επιστροφή στη σύνεση και στην ταπεινή σιωπή και εν Χριστώ υπακοή όλων μας, μηδενός εξαιρουμένου. Κλείνω το θέμα επανερχόμενος στον πρώτο σχολιαστή και δι’ αυτού απευθυνόμενος στον εν λόγω Επίσκοπο: «και φυσικά όλοι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, περί των εκκλησιαστικών εννοώ, περιμέναμε η απάντηση να δοθεί από τον ίδιο τον Επίσκοπο… γιατί, έτσι θα είχε και τη δυνατότητα να ‘’κοινωνήσει’’ και πνευματικά με το διαφωνούντα ‘’οικουμενιστή’’ θεολόγο. Δηλ. με την ίδια την προσωπική του γραφή (ο λόγος μας τις περισσότερες φορές αποκαλύπτει και τα συναισθήματά μας) να εκφράσει, με το δικό του πάντα τρόπο, την αγάπη του για έναν ασήμαντο και άγνωστο γι’ αυτόν θεολόγο, την αγάπη του, έστω και εάν διαφωνεί με αυτόν σε πολλές θέσεις!». 
Η οξυδέρκεια και η ευστροφία των σχολιαστών, των οποίων κάνω εδώ πληθωρική χρήση και οι οποίοι άκοντες συνέδραμαν στη σύνταξη του παρόντος, όπως θα εδείχθη περίτρανα, υπερβαίνουν τις αντίστοιχες των ενεχομένων στο επονείδιστο πειραιώτικο ανακοινωθέν, προφανώς διότι το τελευταίο συνεγράφη άνευ πνεύματος αγάπης, οικοδομής και διάκρισης, αλλά εμπαθούς σπουδής καταβαράθρωσης του άλλου, παρά τις έντεχνες περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις και σχετικές υπονοήσεις εκείνων. Η «Αόρατος Φιλική (;) Αρχή» έσπευσε να απαντήσει και δε σκέφτηκε καν να προβλέψει τις φυσικότατες παρενέργειες εκ της αντίδρασης, ουχί τοσούτον του υπογράφοντος, αλλ’ αυτής ταύτης της αλήθειας των πραγμάτων. Δε φάνηκαν, μάλιστα, έξυπνοι και σε στοιχειώδες επίπεδο και υπέπεσαν σε «γκάφες» που τους εξέθεσαν βάναυσα, όπως και ο εκ της απάντησής τους απορρέων φασισμός, ο διαχεόμενος φανατισμός και η εκπορευόμενη ανοησία. Η εκείθεν δολιότητα δεν μπορεί να καλυφθεί επαρκώς, όπως ούτε η επισκοπική συνευθύνη δια της συνυπογραφής και ευλογίας έκδοσης του κειμένου, διότι, ας μη λησμονούμε, παρέμεινε το όνομά μου στην ιστοσελίδα της Μητρόπολης ως δήθεν «αιρετικού» και δεν εξεδόθη (έως της σήμερον τουλάχιστον) ο αντίλογος, όπως έκανε ο Ανδριόπουλος με εκείνους. Φοβάμαι ότι στο πίσω πίσω μέρος του μυαλού τους υπήρχε ευχαρίστως τούτη η αίσχιστη στοχοθεσία. Αλλά και συνάμα αισιοδοξώ, εφόσον δεν έκλεισε το ζήτημα, αναμένοντας την εκ μέρους τους επανόρθωση. 
Θεωρώ ότι για την περίπτωσή τους πολλές αλήθειες υποκρύπτονται και πολλοί θα φωτογραφηθούν στο πρόσφατο κείμενο του Ναυπάκτου Ιεροθέου «Μαθητές και Οπαδοί». Θα παραθέσω ενδεικτικά ένα μικρό απόσπασμα: «τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των οπαδών είναι ότι βρίσκονται κάτω από την επίδραση ενός εμπαθούς μεσσία, που συνήθως είναι «αυτοδέσποτος», δεν έχουν δική τους βούληση, αλλά παρασύρονται από την νοοτροπία της μάζας, δρούν μέσα στην ατμόσφαιρα του μυστικισμού («ξέρει ο αρχηγός», «έχει δίκαιο ο αρχηγός»), συμπεριφέρονται με συνθήματα, χωρίς να τα εξετάζουν κριτικά, βρίσκονται κάτω από την επιρροή των καθοδηγητών τους, παίρνουν στα χέρια τους μια σημαία που εκφράζει την ιδεολογία, ενεργούν βίαια και καταστροφικά, αφού πάντοτε εκδηλώνονται συγκρουσιακά με το περιβάλλον… Το ερώτημα για το αν οι άρρωστοι αρχηγοί αρρωσταίνουν τους ανθρώπους, ή οι άρρωστοι άνθρωποι επιλέγουν αρρώστους αρχηγούς έχει διπλή και αμφίδρομη ανάγνωση και απάντηση. Άλλες φορές γίνεται το πρώτο, δηλαδή ο άρρωστος αρχηγός αρρωσταίνει τους οπαδούς του, και τις περισσότερες φορές οι άρρωστοι άνθρωποι οδηγούνται στον άρρωστο αρχηγό». 
Μένοντας για λίγο ακόμα στην αθεολόγητη και ομολογουμένως ατεκμηρίωτη, μη πειστική και απαντώσα ανεπαρκώς (έως καθόλου) στα ερωτήματά μου ανακοίνωσή τους, θέλω να τονίσω ότι σ’ αυτήν αναμασούν στοιχεία από γνωστούς και μη εξαιρετέους κύκλους και συγγραφείς σχετικούς με το θέμα, αλλά δεν ξέρω κατά πόσον είναι ωραία και επιτυχής μια στείρα επανάληψη, δια μέσου της οποίας αποκαλύπτεται η ψηλαφητή απώλεια της ζωής και της γνήσιας πνευματικότητας ως καρπός μιας ιδεολογικοποιημένης θεολογίας. Για να καταστεί τούτο πιο σαφές, ας αναλογιστούμε πόσοι, στ’ αλήθεια, θα απετειχίζοντο ή θα αποχωρούσαν από την υπηρεσία της Εκκλησίας, αν δεν υπήρχε ο κρατικός εναγκαλισμός. Οπωσδήποτε δεν είμαστε υπόχρεοι να ακολουθήσουμε έναν τέτοιο χριστιανισμό ή να περικλείσουμε την ευαγγελική οντολογία σε μια στενή, στεγανή και επαρχιωτίζουσα μορφή του. 
Μερικές ακόμα, κατά «ιεραρχικήν παράβασιν», συμβουλευτικές υπομνήσεις στον Σεβασμιώτατο, οι οποίες μπορεί να μην εφάπτονται της πλήρους αληθείας, ωστόσο ένα ποσοστό της δεν μπορεί παρά να το αγγίζουν, διό και άξιες μιας κάποιας προσοχής και ανάγνωσης: οι (αυλο)κόλακες τον βλάπτουν, του φτιάχνουν και συντηρούν ένα υπερεγώ (επικίνδυνου και μεμπτού για πνευματικούς ανθρώπους) προμάχου της ορθοδοξίας αντί να τον «προσγειώνουν» στη νηφαλιότητα και στη διάκριση, τη μεγίστη των αρετών. Να θυμηθώ εδώ, επί παραδείγματι, τις αδιάλειπτες αναθεματικές καταγγελίες του Σιωνισμού και του Ισλαμισμού; Υπάρχει σοβαρός λόγος προς τούτο ή καθιστάμεθα γραφικοί δέροντες αέρα; Όλα αυτά μάς υποψιάζουν για ιδεολογικομεταλλάξεις του εκκλησιαστικού γεγονότος (η φράση θα θυμίσει σε μερικούς Γιανναρά, αλλά δε βρήκα καλύτερη) που σε εκθέτουν και σε εγκαταλείπουν κάποια στιγμή λόγω της φυσιολογίας των άτεγκτων πνευματικών νόμων και της άφευκτης επίσκεψης της φθοράς. Οι ανήκοντες, επομένως, στην ως άνω κατηγορία δεν τον προστατεύουν, ως θα έπρεπε, αλλά τον αφήνουν να εκτίθεται. Πόσες, εξάλλου, φορές οι δημοσιογράφοι στον έντυπο ή ηλεκτρονικό Τύπο δε βρίσκουν ευκαιρία να ειρωνευθούν, να σατιρίσουν και να απαξιώσουν τις παρεμβάσεις του εν λόγω Επισκόπου και δι’ αυτού τη σύνολη Εκκλησία; Μήπως, τελικά, επιβεβαιώνεται το διαχρονικό γνωμικό «είπα την αλήθεια στον φίλο μου κι έγινε εχθρός μου»; 
Πολλές φορές σε επισκέπτεται ο πειρασμός της αθεΐας, βλέποντας αμέτρητες προσωπικές τραγωδίες και ψυχοπαθολογίες μέσα στον κατεξοχήν χώρο της Χάριτος, στην Εκκλησία, και αναρωτιέσαι για την ύπαρξη και λειτουργία της θείας ενέργειας. Ο στάβλος των ανθρωπίνων παθών και αρρωστημένων ψυχισμών, όταν αρχίζεις να αισθάνεσαι τη δυσωδία του, πέρα από το ενσκήπτειν της κατάθλιψης και των προαναφερόμενων λογισμών, σου υπομιμνήσκει την άρρητα κενωτική είσοδο του Κυρίου στους απειράριθμους και πολυειδείς στάβλους της ανθρωπότητας από τα γεννοφάσκια του και το μυστήριο της αμεταμέλητης ελευθερίας που μας χορήγησε. Όλα τούτα, σε συνδυασμό με τη μυστική αίσθηση της παρουσίας του Θεού, σε αποτρέπουν από τη διολίσθηση στη δαιμονιώδη βλασφημία, θεομαχία και στον αθεϊστικό πειρασμό της επικρατούσας και πανίσχυρης μεταπτωτικής φυσιοκρατίας. Ωστόσο, το συνετό είναι, πριν οι σύγχρονοι εκκλησιαστικοί ποιμένες εγκύψουν στη σωτηρία των αμαρτωλών και των «εκτός μάνδρας», να ασχοληθούν πρώτιστα με τους παραμελημένους οίκους τους και την περισσεύουσα εικονική πραγματικότητα των στρατευομένων εκκλησιών τους (βλ. ενδεικτικά τον φαιδροποιηθέντα και κρύπτοντα άπειρα ανομήματα αρχιμανδριτισμό) και μετά να αρχίζουν να εξαπολύουν μύδρους κατά αλλοθρήσκων, αιρετικών, αλλοδόξων και αμαρτωλών. Διότι, όσο και αν κάποια πράγματα ρίχνονται κάτω από το χαλί, η πνευματική αύρα τούτων κινητοποιεί την αλάθητη διαίσθηση του κόσμου, ο οποίος απομακρύνεται από τον Οίκο του Θεού. Δε θέλω να επεκταθώ σε πιο εξειδικευμένη περιπτωσιολογία, που θα εγγίζει προφανώς και την εν λόγω Μητρόπολη. Νομίζω ότι είναι προς το παρόν αρκετή η αήθης επίθεσή τους στον γράφοντα σε θέματα πίστης. 
Το κακό στην (ελλαδική εξάπαντος) ορθοδοξία έχει τωόντι παραγίνει. Δεν τολμάς να αρθρώσεις μια κουβέντα – συνήθως νηφάλια, διό και διαφορετική – και πέφτουν πάνω σου κανιβαλιστικώς τα ίδια σου τα αδέρφια. Εν προκειμένω, με τη δική τους απόλυτη ευθύνη και υπαιτιότητα με ενεκάλεσαν για κακοδοξίες. Τους καλώ, λοιπόν, με τη σειρά μου ευθέως ή να ανακαλέσουν ή να τεκμηριώσουν τα περί οικουμενισμού μου, ειδάλλως συνιστά σχεδόν μονόδρομο να αποταθείς στα αρμόδια εκκλησιαστικά όργανα, ώστε να εξαναγκαστούν να το πράξουν. Επίσης, αναμένω πλέον μια απάντηση από τον ίδιο τον Πειραιώς αναιρετική ή θεραπευτική της «κατάπτυστης» τελευταίας ανακοίνωσης και δη με τοποθετήσεις ξάστερες, τόσο στα παλιά όσο και στα νέα ερωτήματα του παρόντος. 
Σκοπός μου σε καμιά περίπτωση δεν είναι η πρόκληση ταραχής και η αντεκδίκηση. Πραγματικά, θα άξιζε να καταφύγει επίσημα κάποιος στη Σύνοδο για τέτοια θέματα, εφόσον βλέπουμε πόσο ψυχρά, δικανικά και θεσμικά αντιμετωπίζεται από τους απέναντι. Δεν είναι, όμως, τούτο συμβατό ούτε με το πνεύμα του γράφοντος ούτε με τις άμεσες προθέσεις του. Ωστόσο, αν δεν ανακληθούν ή έστω ανασκευασθούν και αποκατασταθούν μερικά πράγματα, προσωπικά θα θεωρήσω εμαυτόν δικαιωμένο και πάντη αβάσιμες και ανυπόστατες τις κατηγορίες περί των υποτιθέμενων κακοδοξιών μου, τους δε «αντικειμένους» το ελάχιστον πορευομένους (ως άλλωστε ήδη εδώ και καιρό) σε μια κατωφερή ατραπό αυτοέκθεσης και συγκαταριθμημένους στην ανήκουστη κουστωδία του χριστιανικού πολυσυλλεκτικού χομεϊνισμού, που ταλανίζει εδώ και χρόνια την καθ’ ημάς ορθοδοξία και τώρα τελευταία έχει κατακλύσει το διαδίκτυο. Αξίζει, πραγματικά και επιτέλους, να σταλεί ένα γράμμα στη Δ.Ι.Σ., ώστε να οριστούν τα κριτήρια του οικουμενισμού και να πάψει αυτή η περί τούτον ορολογική και ουσιαστική παραφιλολογία και κατάχρηση σε βάρος της οιασδήποτε ετερότητας. Δε θέλω, στ’ αλήθεια, να ανακαλέσουν για λόγους ευτελούς εγωκεντρισμού. Με γνωρίζω, άλλωστε, καλύτερα από όποιον αφελώς, ασχέτως και ακόμψως (ή και εξ αγνοίας) με λασπολογεί, με αδικεί και με συκοφαντεί. Δεν μπορώ, όμως, να ανεχτώ να με πετάει κάποιος εκτός Εκκλησίας με τόση αβάσταχτη ελαφρότητα και κακότητα, αναμιμνησκόμενος τo εκ του Γεροντικού αντίστοιχο παράδειγμα του οσονούπω εορτάζοντος αγίου Αγάθωνα (8 Ιανουαρίου), που απεδέχθη κάθε μομφή περί προσωπικής αμαρτωλότητας πλην της αίρεσης. Διότι αυτή η τελευταία και το σχίσμα σε βγάζουν extra Ecclesiam, κάτι που και σαν ιδέα μονάχα πρέπει να μας κάνει όλους να τρέμουμε. 
Στο σημείο αυτό παραιτούμαι, όσον το επ’ εμοί, της αντιπαραθέσεως. Άλλωστε, στη συνάφεια τούτη ισχύει (και την επαναφέρω με πιο ουσιαστικές προϋποθέσεις) η σοφιστικώς υπ’ εκείνων ειλημμένη αποστολική προτροπή (Tιτ. 3:10). Θέλησα προσωπικά να συμμετάσχω σε διάλογο, όχι σε αθέμιτη και ατελέσφορη αντιδικία, ως μάλλον εκπέπτωκε η παρούσα. Κατά φύσιν στόχος ενός θεολογικού (δια)λόγου είναι εξάπαντος όχι η υπονόμευση προσώπων, αλλά η καθαίρεση νοσηρών πνευματικών καταστάσεων. Ευελπιστώ πως μέχρι τη στιγμή τούτη κινούμαι στο πλαίσιο τούτο. Άλλωστε, όπως θα καταλάβανε πολλοί, ούτε με τη Μητρόπολη εκείνη έχω οιανδήποτε δοσοληψία ούτε γνωρίζω τα πρόσωπα με τα οποία ασχολούμαι στο παρόν, καθότι αόρατα. Άλλοι ζητούν και τρέφονται με οπαδούς και χειροκροτητές, εγώ τουναντίον εισπράττω καθυβρίσεις, λάσπες, λοιδορίες, αιωνίους κολασμούς, μέχρι που με είπαν δαιμονόπληκτο και χρήζοντα εξορκισμών… Ίσως τούτα φαντάζουν αστεία – εν πολλοίς και είναι – ωστόσο είναι κατάντημα για ανθρώπους που κομπορρημονούν στο όνομα μιας ακραιφνούς ορθοδοξίας. Θα έλεγα στους απέναντι να ξαναδιαβάσουν το Ιω. 5:44• εκεί σίγουρα θα καταλάβουν και θα δουν πολλές αλήθειες. Δυστυχέστατα, ο εκφερόμενος πλέον εκκλησιαστικός λόγος έπαψε να είναι υπουργικός της θεολογίας και διακονικός, υποχωρώντας στα επίπεδα του εκκοσμικευμένου και εξουσιαστικού. Η υποκριτική αυταπάτη μιας ορθόδοξης συμμετοχής των λαϊκών στα εκκλησιαστικά δρώμενα, που επαγγελλόμαστε σε αντιδιαστολή με την ιεροκρατική ρωμαιοκαθολική νοοτροπία και πρακτική, αποδεικνύεται εδώ μια ακόμα φενάκη του οικείου μας χώρου. Πάντα, όμως, υπάρχει η δυνατότητα της εν ταπεινώσει μετάνοιας. Αυτήν έχοντες κατά νου για όλους εμάς τους εν Χριστώ αδελφούς, ευχόμαστε και πάλι καλή, φωτισμένη και ευλογημένη χρονιά στους πάντες. 
Κ.Ν. 
Λάρισα 
Θεοφάνεια 6-1-2013

125 σχόλια:

Λ. είπε...

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>Αν ήξερε, τι ενέργειες έκανε τότε ΠΡΙΝ ή ΜΕΤΑ την χειροτονία του; Αν δεν ήξερε, μήπως δεν ήταν στην ήπειρο της Αυστραλίας, αλλά σε άλλη ήπειρο; Δεχόμενος τη χειροτονία, δέχτηκε και τις μη ορθόδοξες θέσεις του Στυλιανού; Ναι ή Όχι; Αν τις δέχτηκε, τότε πως δέχτηκε χειροτονία από ένα μη Ορθόδοξο Ιεράρχη; Αν δεν τις δέχτηκε, γιατί τις απέκρυψε και δέχτηκε τη χειροτονία; Τελικά, μετά από 12 χρόνια κατάλαβε, ότι οι θέσεις του κ. Ν.Σ. είναι οι σωστές;»

Δεν είναι αυτό επιχείρημα. Απλώς ο άνθρωπος άλλαξε γνώμη. Υπάρχει και η εξέλιξι στην σκέψι. Το ίδιο έπαθε και ο πρ Αριανζού Ιωσήφ, νά χουμε την ευχή του. Αυτός έφυγε από Αυστραλία υπό πολύ περίεργες συνθήκες, μέχρι που παρά λίγο να προκληθή σχίσμα μεταξύ Αυστραλίας και ΚΠόλεως με επίκεντρο αυτόν. Όταν τα βλέπουν τα πράγματα από κοντά, οι άνθρωποι αλλάζουν γνώμη. Τί το παράξενο;

Ανώνυμος είπε...

@2.41
δεν ειναι παραξενο ουτε κακο να αλλαζουν γνωμη οι ανθρωποι. αλλα δε σου φαινεται παραξενο να αλλαζουν γνωμη συνηθως μετα που εχουν κανει τη δουλεια τους; εν προκειμενω, "υποκλεπτουμε" την αρχιερωσυνη και μετα βλεπουμε τα στραβα. και παλι "δινω αφεση", εφοσον στην περιπτωση αυτη τηρειται συνετη σιγη ιχθυος και οχι κορωνες περι ακριβειας και ορθοδοξιας...
και κατι για μια αστεια αναρτηση σε γνωστο βοθροϊστολογιο, στο οποιο ουδεις εχεφρων θα κατεδεχετο να απαντησει: μου εθεσε καποια ερωτηματα και με κατηγορει για ανανδρια, πρωτον διοτι δεν συμφωνω μαζι του και δευτερον διοτι ταχα δεν του απαντησα ως τα τωρα. κι ομως, αγαπητε ψευδοπροφητη, ηδη σου εχω απαντησει και θα στο ξαναθυμησω, διοτι μαλλον εχεις βραχυβια μνημη: γιατι δεν αναιρεσες τις καταπτυστες συκοφαντιες στο προσωπο μου σε μια παλαιοτερη αναρτησή σου; ειχες πει κατι για χρηματισμο και οργανωσεις σε βαρος μου. αναιρεσε το λοιπον πρωτα, ζητα συγγνωμη και μετα σου απαντω σε ο,τι, μα ο,τι θελεις. το ποιος λοιπον ειναι δειλος και εντιμος, αστο για αλλους και δεν πειθεις πια, φοβαμαι, ουτε οσους σε διαβαζουν και αφελως σου δινουν προσοχη. εισαι εκτεθειμενος και θα επρεπε οχι να μιλας, αλλα να ντρεπεσαι και να σιωπας. αλλα εχεις μηπως τσιπα; αμφιβαλλω...
Κ.Ν.

Ο Φίλος είπε...

Kύριε Κώστα Νούση, μας γράφετε ότι
"Κατά φύσιν στόχος ενός θεολογικού (δια)λόγου είναι εξάπαντος όχι η υπονόμευση προσώπων, αλλά η καθαίρεση νοσηρών πνευματικών καταστάσεων."

Γιά τον Πειραιώς και Αυστραλίας κτλ. τα είπαμε σε προηγούμενες αναρτήσεις.

Ερώτηση:

Πείτε μας, ο Oικ. Πατριάρχης μας Βαρθολομαίος σε τι πνευματική κατάσταση βρίσκεται, υγιής ή νοσηρή;

Από την απάντηση που θα μας δώσετε, κρίνεται η δική πνευματική κατάσταση.

Ανώνυμος είπε...

κ.νούση ξέρετε τι έχετε πάθει;Θέλετε να φτάσετε κάπου και νομίζετε και συμπεριφέρεστε σαν να εχετε φτασει.
Η δευτερολογιες η τριτολογιες δεν σας επαινουν αλλα ειναι δηλωτικες ενος εμπαθους ανθρωπου που εχει μεσα του απειρο εγωισμο.
Συγχωρεστεμε

Τρικαλα

Ανώνυμος είπε...

Ανέτρεξα στο "βοθροϊστολογιο" που υπονοεῖ ο κ. Νούσης και ανέγνωσα τα ερωτήματα που εκεί τίθενται. Διακίωμά του να μη θέλει να απαντήσει εκεί. Με δικά μου λόγια να μεταφέρω εδώ το καίριο ερώτημα. Γιατί ασχολείται, ο κ. Νούσης, με ένα σχισματικό όπως αποκαλεί και τις ιδέες του, που η εμβέλειά τους περιορίζεται στο εν λόγω βοθροϊστολογιο κι ένα δυό ακόμα, και δεν ασχολείται με τις παράτολμες ενέργειες του Πατριάρχου Βαρθολομαίου, ο οποίος παραβλέποντας το Σύμβολο της Πίστεως δια του οποίου ομολογούμε πίστη είς "Μίαν" Εκκλησία, αποδέχεται ως εκκκλησιες τις διάφορες Ομολογίες της Δύσεως; Γιατί δεν εξασκεί κριτική στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο που αρνείται και πάλι το Σύμβολο της Πίστεως, το οποίο δέχεται "έν βάπτισμα", καθόσον αυτός δέχεται και το βάπτισμα των αιρετικών ως έγκυρο;
Κ.Ε., εκπαιδευτικός

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Τώρα, τι θεολογία να κάνεις με το "Πελεκάνο" που αρνείται όλο το Ευαγγέλιο και τις προϋποθέσεις σωτηρίας που θέτει ο ίδιος ο Κύριος; Που αρνείται την Πρώτη και δεύτερη Οικουμενική Σύνοδο, οι οποίες θέσπισαν το Σύμβολο, ακολουθούντες το λόγο του Κυρίου; Ώστε "Πελεκάνε" υπάρχει σπερματικός λόγος και στην αίρεση ή δαιμονικός λόγος; Προς τι, λοιπόν, οι αγώνες των Πατέρων, οι μέχρι αίματος θυσίες τους για να μην επικρατήσει η αίρεση; Ονόμαζαν την αίρεση Εκκλησία; Επέμεναν στον διάλογο μαζί τους, όταν οι αιρετικοί όχι μόνον δεν αποχωρίζονταν τις αιρέσεις τους, αλλά τις διατηρούσαν και τις επαύξαναν;
Οι ερωτήσεις μου είναι προς τον κ. Νούση, ο οποίος τουλάχιστον (ως ορθόδοξος θεολόγος) φαντάζομαι θα συμφωνήσει στα αυτονόητα μαζί μου.
Κ.Ε., εκπαιδευτικός

Άμπελος είπε...

Ο Πατριάρχης δεν κάνει τίποτε λιγότερο ή περισσότερο από το να διαλέγεται Ορθόδοξα και να εργάζεται υπεύθυνα "υπέρ της των πάντων ενώσεως", ως Ορθόδοξος πατέρας, θεολόγος και ιεράρχης. Υπενθυμίζω ότι η Θεία Λειτουργία ομιλεί για "ένωση" και όχι για "επιστροφή". Μήπως δεν είναι Ορθόδοξη; Μήπως οι Ορθόδοξες Εκκλησίες όταν εργάζονται για την χάριτι Θεού ένωση δεν εργάζονται για την επιστροφή στην Ορθόδοξη ποίμνη; Με τις λέξεις θα παίξουμε; Επιπλέον, μέχρι στιγμής έχουμε φτάσει μέχρι την εν διαλόγω ανίχνευση διαφορών. Φαντάζομαι τι θα γίνει εάν ποτέ φθάσουμε στα πρόθυρα "της των πάντων ενώσεως". Καταντήσαμε να ενοχοποιούμε τις λέξεις, να οχυρωνόμαστε πίσω από συνθήματα και να αγνοούμε ή να διαγράφουμε τα θεολογικώς μείζονα και πνευματικώς ουσιώδη.

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ο Φίλος είπε...

Σύμφωνα με τον pelekano92, Ο Θεός, "τὸ πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ" άλλαξε γνώμη. Ακύρωσε τους Αγ. Αποστόλους και τους Αγ. Πατέρες και δικαιώνει τώρα τον Οικ. Πατριάρχη.

Τι να πει κανείς; Αναρωτιώμαστε, αυτά τα λέει χριστιανός ή αντίχριστος;

"Όποιος δεν ακούει τον Χριστό, θ'ακούσει τον διάβολο", λέει κάπου ο Ντοστογιέφκυ.

Ανώνυμος είπε...

@pelekanos92
υπηρχαν δυο δρομοι στην περιπτωση τουτη: ή να σιωπησω παντελως και να απαξιωσω, ως ορθά τονισες, διοτι ηδη ειχαν εκτεθει. η δευτερη επιλογη ηταν να πω δυο λογακια, γιατι εχει παραγινει με την υποτιμηση της νοημοσυνης μας. καποιοι νομιζουν οτι η μαγικη επιρροη που ειχαν καποτε παπαδες και δεσποταδες στις απλες γιαγιαδες και μαμαδες μας, μεταφερθηκε κληρονομικα και σε μας. ως εδω και μη παρεκει ομως. τωρα, αν αυτη μου η επιλογη απο καποιους βαφτιζεται εγωισμος, δεν ξερω. φοβουμαι οτι πιο υπουλος εγωισμος ειναι να κλεινεσαι στην ανθρωπαρεσκεια σου και να μη φοβασαι να αξουσεις και καμια συκοφαντια ή κανενα υβρεολογιο.
@Κ.Ε., εκπαιδευτικός
δε γνωριζω, συναδελφε, με τι προθεσεις θες να συζητησουμε το θεμα, το οποιο ουτως ή αλλως ειναι τεραστιο. να πω μοναχα οτι ειναι ευκολο να παρεξηγεισαι και να παιζεις μετις λεξεις, οπως ποιες ειναι και λεγονται εκκλησιες και ποτε ενα βαπτισμα εστι εγκυρο.
λεω μια ιστοριουλα ενδεικτικα: προ ολιγων ετων ενας ψευτπαπας (ουτε καν καθηρημενος, απλα καρναβαλος) ξεγελασε ελλαδιτη επισκοπο και επι δεκαετια σχεδον ιερουργουσε. οταν μαθευτηκε, ηταν ηδη τετελεσμενα εκατονταδες μυστηρια υπ' αυτου. και η τοπικη εκκλησια τα ανεγνωρισε εντελει.
τι δηλοι ο μυθος; ασε τι κανει η Εκκλησια (η διοικουσα) και πώς διανεμει τη Χαρη, και ας κοιταξουμε ολοι να ενεργοποιησουμε αυτην που εχουμε απο το δικο μας βαφτισμα.
Κ.Ν.

Ο Φίλος είπε...

Τον Οικ. Πατριάρχη Βαρθολομαίο, το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η ανθρώπινη δόξα.

Δεν γνωρίζετε φίλε pelekano92 ότι η ανθρώπινη και η θεία δόξα είναι ανταγωνιστικές και ότι η μία αποκλείει την άλλη; Ο άνθρωπος τείνει εκ φύσεως πρός τη δόξα' όμως η δόξα του Θεού είναι η μόνο που του αρμόζει πραγματικά. Οφείλει λοιπόν να δοξάζεται αποκλειστικά εν τω Θεώ. Όσο τείνει ο άνθρωπος στη θεία δόξα, τόσο περισσότερο αδιαφορεί γιά την ανθρώπινη.

Στόν Πατριάρχη καθώς και σε σας φίλε, συμβαίνει το αντίθετο. Είναι ολοφάνερο ότι, γι' αυτό τείνετε πρός τον Πατριάρχη και όχι πρός τον Χριστό.

Ανώνυμος είπε...

κ. Νούση. Για να μιλήσουμε για την εξαίρεση, την ιστοριούλα που αναφέρεις ή μύθο, πρέπει πρώτα να καταλήξουμε σε αρχές. Πιστεύειες ότι ΜΙΑ Εκκλησία υπάρχει; Πιστεύεις ότι ΕΝΑ βάπτισμα υπάρχει; Πιστεύεις ότι οι Προτεστάντες είναι αιρετικοί; Αυτά είναι διαπραγματεύσιμα; Κατόπιν, και με βάση αυτά, είναι δυνατόν να μιλάμε για Οικονομία και να δεχόμαστε στο πνεύμα της ελευθερίας και του μυστηρίου της Θ. Χάριτος τα υπόλοιπα. Χωρίς την Αγιογραφική και Αγιοπατερική βάση όμως, χωρίς τα Πατερικά μας στηρίγματα, πώς θα προχωρήσουμε; Με τις δικές επίνοιες;
Κ.Ε., εκπαιδευτικός

Ανώνυμος είπε...

Ουτε ο Θεος ειναι τζινι ουτε οι προκαθημενοι ειναι Αλλαντιν . Ουτε ο Βαρθολομαιος μπορει να βαλει με το ζορι τον Θεο στα μυστηρια των καθολικων ουτε ο Σεραφειμ να τον βγαλει . Οι προτεσταντες οι ιδιοι λενε οτι δεν εχουν μυστηρια οποτε εκει ξερουμε . Αλλα με τους καθολικους εγινε σχισμα το 1054 για πολιτικους λογους χωρις να ερωτηθουν απο τις 2 απολυταρχικες Ρωμαικες Αυτοκρατοριες της γερμανικης της Δυσης και της ελληνικης της Ανατολης οι πιστοι των 2 εκκλησιων . Οποτε ειναι αλυτο θεμα . Το μονο που μπορουμε να πουμε ειναι οτι οι Παπικοι αλλοιωσαν το ευαγγελιο επισημως ενω εμεις ευτυχως οχι . Αλλα το αν ο Θεος απεσυρε την χαρη του απο τους Δυτικους κανεις δεν μπορει με σιγουρια να ξερει . Γιατι τοσο οι μεν οσο και οι δε απανταν με σιγουρια λες και τους ρωταν σε τηλεπαιχνιδι πια ειναι η πρωτευουσα της Γαλλιας . Α.Μ

Ανώνυμος είπε...

Ένα μοναδικό και ασυγχώρητο θανάσιμο αμάρτημα εμπεριέχει το κείμενο του Κώστα Νούση. Την βλάσφημη έκφραση:"Παρ’ όλα τα φιλικά μου αισθήματα προς την πολιτεία των πειραιωτών λόγω του ότι έκπαλαι πρόσκειμαι θετικά προς τοπικό αθλητικό σωματείο της".Μετανόησε τώρα Κώστα Νούση!Έχει σπουδαία ομάδα η πόλη σου! Η Α.Ε.Λάρισας είναι η ομάδα - με πενιχρά μέσα - που πιο πρόσφατα κετέκτησε το πρωτάθλημα και το κύπελλο, εκτός από τους τρία λαμόγια της Αθήνας, του τέως Π.Ο.Κ.!Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις από κάτω βρίσκεται η κριτική του Πειραιώς. Τώρα λοιπόν που ένας τολμηρός Κώστας Νούσης καταθέτει τον πόνο της ψυχής του για τη διαφωνία του με θέσεις και πράξεις του Πειραιώς, απαξιώνεται από τον Πειραιώς και τους πληρωμένους συνεργάτες του. Ο "υπερασπιστής" της ορθοδοξίας Πειραιώς,δεν είναι τυχαίο που έγινε ο μπροστάρης ψυχανώμαλων εκκλησιαστικών ανθρώπων: π.Μουλατσιώτη,π.Ζήση,Σωτηρόπουλου κ.α.,που τον επικαλούνται συνεχώς ως στυλοβάτη της πίστεως. Ένας νέος τρομοκράτης Αυγουστίνος Καντιώτης αναδύεται, ο επίσκοπος Πειραιώς. Η εκκλησιολογική νοσηρότητα,οι ολοκληρωτικές μέθοδοι και η λασπολογική απαξίωση των διαφωνούντων(όπως του κ. Κώστα Νούση),αποτελούν θλιβερά φαινόμενα θλιβερών υπάρξεων, της θλιβερής μητρόπολης Πειραιώς.

Ανώνυμος είπε...

@Κ.Ε., εκπαιδευτικός
μου κανεις ερωτησεις αν πιστευω σε βασικες αληθειες της πιστης. δεν πιστευω να περιμενεις απαντηση.
ομως θελω να σε ρωτησω σοβαρα: πιστευεις οτι ο Πατριαρχης εχει αντιθετη αποψη; αν το νομιζεις απλα, δεν εχει νοημα η συνεχεια της κουβεντας. αν ομως εχεις καποιες αποδειξεις, εστω και παρερμηνευμενες - γραπτα ή ηχητικα ντοκουμεντα - καλο ειναι να τις προσκομισεις εδω να τις συζητησουμε.
και σε αυτη την περιπτωση, να θυμασαι οτι αν θες να βρεις λαθη και να πιαστεις απο καπου, σιγουρα κατι θα βρεθει. μετραει το πνευμα που εχεις. και σε διαβεβαιω οτι το νεοζηλωτικο πνευμα, που προσπαθω να αποκαλυψω με τις μικρες μου δυναμεις, δεν ειναι καλο. ευκολα μαλιστα μεταβαλλεται σε πνευμα πλανης.
Κ.Ν.

Ο Φίλος είπε...

Η προσπάθεια σας να αποκαλύψετε νεοζηλωτικό πνεύμα πλάνης, είναι οπωσδήποτε επιτυχής κύριε Κώστα Νούση.

Υπάρχουν όμως κι άλλα αντίχριστα πνεύματα, τα οποία αντί να τα φανερώσετε, ένοχα τα καλύπτετε. Αυτό είναι ανειλικρίνια απέναντι στο Θεό, στόν εαυτό σας και και σε όλους τους συνσχολιαστές εδώ.

Έχετε άποψη, αλλά δεν τολμάτε να την εκφράσετε. Το δουλικό σας πνεύμα, σας κρατάει κωφάλαλο και αιχμάλωτο.
Ιδού λοιπόν οι νοσηρές καταστάσεις, γιά τις οποίες λέτε ότι στόχος σας είναι η καθαίρεση αυτών.

Εκτός κι αν μας γράφετε λόγια αέρος.

Ανώνυμος είπε...

Δευτερολογια τριτολογια τεταρτολογια πεμπτολογια και ο εγωισμος δεν εχει ορια.

Ανώνυμος είπε...

‘’ΑΛΛΑΓΗ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΟΣ’’

από το Διογένη /Ε.Μ

Διαβάζοντας (μελετώντας δηλ.) τον καταληκτικό λόγο ‘’κατά νεοζηλωτισμού’’ του κ. Κώστα Νούση, ήρθαν στο μυαλό μου κάποιες σκέψεις, που θέλω να πιστεύω παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον, τουλάχιστον για τους έχοντες θεολογικές ανησυχίες και απέχοντες από νοσηρές και ψυχωτικές αναπηρίες, θρησκευτικού τύπου( μία επίσκεψη στην ‘’αποτείχιση’’ θα σας πείσει για την ακρίβεια των λόγων μου!), που ακυρώνουν και καταργούν το ίδιο το ανθρώπινο πρόσωπο.
Με όλους αυτούς θάθελα να μοιραστώ τους προβληματισμούς που ακολουθούν, ευθύς αμέσως.

Θα αρχίσω με την περίπτωση του Ιούδα, ο οποίος όπως γνωρίζουμε (από σοβαρές θεολογικές μελέτες), ανήκε στο κίνημα των ζηλωτών. Αυτό το κίνημα, λοιπόν, είχε συγκεκριμένες μεσσιανικές αντιλήψεις, οι οποίες και δεν τον επέτρεψαν να δει τον Κύριό μας , όπως ακριβώς ήταν, δηλ. σαν τον Υιό του Θεού.
Όχι, βέβαια, ότι ήταν μονάχα οι στρεβλές του τοποθετήσεις για το έργο και το ρόλο του Κυρίου •(
μην ξεχνούμε και το πάθος της φιλαργυρίας ).
Πρέπει, όμως, να δεχτούμε ότι αυτές οι λανθασμένες του θεωρήσεις, που ήθελαν ένα Μεσσία με εγκοσμιοκρατικές στοχεύσεις, ήταν αρκετές και ικανές ώστε να τον οδηγήσουν στην απογοήτευση και εν τέλει στην αυτοχειρία.

Θέλω να πω, με το χαρακτηριστικό αυτό παράδειγμα, ότι πολύ εύκολα μπορεί να αλλοιωθεί το μήνυμα του ευαγγελικού λόγου, όταν παγιδευόμαστε σε ιδεολογικά –πολιτικά- κοινωνικά και θρησκευτικά σχήματα, που τις περισσότερες φορές δεν έχουν τη δυνατότητα να απελευθερώσουν και πολύ περισσότερο να αναγεννήσουν την ανθρώπινη φύση.

Σήμερα, τέτοιες αντιλήψεις εγκοσμιοκρατικής στόχευσης αφθονούν στο εκκλησιαστικό σώμα, ποικιλοτρόπως.
Και εξηγούμαι: όταν επιδιώκεις με τρόπο αλαζονικό, φανατικό και άκομψο να ‘’καθαρίσεις’’ την εκκλησία από τους ‘’ακάθαρτους οικουμενιστές’’ και όχι μόνο, τη στιγμή που ο ίδιος γέμεις ‘’άφθονης ακαθαρσίας’’, τότε, δίχως να το καταλαβαίνεις, διολισθαίνεις και συ σε επικίνδυνες ατραπούς, όμοιες με εκείνες του Ιούδα.
Με αυτόν τον τρόπο, όμως, τοποθετείς το λυτρωτή Χριστό στο περιθώριο της ιστορίας και αναλαμβάνεις εσύ ο ‘’Πεφωτισμένος Σωτήρας’’, το έργο της ‘’κάθαρσης’’ και της εγκαθίδρυσης της βασιλείας των ‘’εκλεκτών – καθαρών’’.

Ο ΤΡΟΠΟΣ ΑΥΤΟΣ, ΟΜΩΣ, ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Έχοντας κατά νου όλες αυτές τις εκκλησιολογικές αστοχίες, είναι χρήσιμο να υπενθυμίσω στους αγαπητούς φίλους και αναγνώστες την περίπτωση του Τόμας Κουν και την επαναστατική του θεωρία για την ‘’αλλαγή παραδείγματος’’.
Ο Κουν μιλούσε για την αλλαγή που έπρεπε να γίνει στο χώρο των επιστημών, ώστε αυτές να μην μένουν καθηλωμένες σε παλιές και λανθασμένες θεωρίες.
Νομίζω, πως τέτοιες θέσεις μας δίνουν αφορμή να σκεφτούμε κι εμείς με τρόπο διαφορετικό και γόνιμο και πάντως περισσότερο εποικοδομητικό.

Και πάλι να εξηγηθώ για να μην παρεξηγηθώ( καλά, μήπως πάω κι εγώ γυρεύοντας!) Δεν εννοούμε ως ‘’αλλαγή παραδείγματος’’, εγκατάλειψη και αλλαγή του βιβλικού και πατερικού λόγου. Μακριά από μας τέτοιες τοποθετήσεις και καινοτομίες.

Απλά και μόνο μιλάμε για την άμεση αλλαγή της νόθας ευσεβιστικής μεθοδολογίας - τακτικής και νοοτροπίας, που πόρρω απέχει από την καθαρότητα του ευαγγελικού μηνύματος και του λόγου του Χριστού.
Και αυτήν η αλλαγή είναι επιτακτική ανάγκη να ξεκινήσει σήμερα, εάν φυσικά μας ενδιαφέρει η ‘’υγεία’’ του εκκλησιαστικού σώματος και κατ’ επέκταση και η δική μας πνευματική υγεία, ή απλά παραμένουμε σ’ αυτόν το χώρο για λόγους καθαρά ιδιοτελείς και φτηνούς, που ουδεμίαν σχέση μπορούν να έχουν αυτοί με το άφατο μυστήριο της θείας ενσάρκωσης και τη σωτηρία της ανθρώπινης φύσης από τη φθορά και το θάνατο!

ΜΟΝΑΧΑ ΤΟΤΕ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟ ΝΟΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ !

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ, ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ Η ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΘΕΙΑΣ !
ΑΣ ΤΟ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ ΑΥΤΟ, ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ !

Από το Διογένη / Ε.Μ.

Ανώνυμος είπε...

O Διογενης λεει οτι ο Ιουδας ο Ισκαριωτης ηταν συμφωνα με σοβαρες θεολογικες μελετες ζηλωτης . Προφανως αυτες οι σοβαρες θεολογικες μελετες συμπληρωνουν το ασοβαρο ευαγγελιο που δεν αναφερει κατι τετοιο . Γιατι ο Ιουδας αν ηταν ζηλωτης το ευαγγελιο θα το ανεφερε . Οπως το ανεφερε για τον Σιμωνα μου φαινετε τον Κανανιτη . Δεν τα αναφερει ολα η Καινη Διαθηκη αλλα δεν κρυβει πραγματα , γιατι αν λειτουργουσε και ο εθνικισμος σαν κινητρο του Ιουδα και δεν το ανεφερε το ευαγγελιο θα ηταν σαν να το εκρυβε . Αρα στειχειωδης υπακοη στην εκκλησια που τοποθετησε το ευαγγελιο στην αγια τραπεζα επιβαλλει για τοσο σημαντικα πραγματα οπως την προδοσια του Ιουδα να δεχομαστε αυτο που γραφουν οι 4 ευαγγελιστες και οχι τυπον αποκρυφα που τα πεταξε η εκκλησια εξω η καποιες προτεσταντικες μελετες . Η περιπτωση των γονεων της Θεοτοκου που δεν αναφεροντε τα ονοματα τους στην Γραφη αλλα τα παιρνουμε απο την Παραδοση ειναι διαφορετικη . Εκει συμπληρωνετε η Γραφη ενω στην περιπτωση που αναφερει ο Διογενης ανατρεπεται , διαφωνει αυτη η εκδοχη ουσιωδως πως να το κανουμε . Το θεμα ειναι πολυ πιο σημαντικο απο την διαφωνια Νουση με Σεραφειμ γιατι αν αρχισουμε να δεχομαστε και για αλλα θεματα τις λεγομενες σοβαρες μελετες που διαφωνουν με το ευαγγελιο ουσιωδως τοτε ειναι σαν να λεμε προς την αρχαια εκκλησιαστικη παραδοση που δεχτηκε αυτα τα τεσερα ευαγγελια οτι ειναι πλαστη . Και αρα ολα τα υπολοιπα ειναι περιτα . Δεν ειναι ομως ετσι η ορθοδοξη εκκλησια δεχετε απο τις πρωτες δεκαετιες για την ζωη και δραση του Χριστου αυτα που ειναι στα τεσερα ευαγγελια και αυτα που διαφωνουν τα πεταξε στα σκουπιδια . Τωρα οι σοβαροι προτεσταντες τα φερνουν αυτα τα σκουπιδια πισω μαζι με δικα τους. Ας τους τα πεταξουμε στην μουρη . Α.Μ

Ανώνυμος είπε...

@ Φιλο
"Υπάρχουν όμως κι άλλα αντίχριστα πνεύματα, τα οποία αντί να τα φανερώσετε, ένοχα τα καλύπτετε. Αυτό είναι ανειλικρίνια απέναντι στο Θεό, στόν εαυτό σας και και σε όλους τους συνσχολιαστές εδώ".
πολλα ειναι και μδεν καλυπτω κανεναν. αλλα για ποια ακριβως μιλατε; δεν εχω κατι κατα νουν, αλλα και να ειχα, εδω μιλαω γισα τους νεοζηλωτες. οποτε δεν κατανοω ουτε το εοιθετικο σας υφος ουτε το περιεχομενο των λογων σας
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Κώστα
Ημέρα των Θεοφανείων,αφού έχεις πέννα.γιατί δεν οικοδομείς πνευματικά γράφοντας γιά τον Υιό του Θεού και ασχολείσαι με τους "υιούςτων ανθρώπων";Την ημέρα που αγιάζονται τα ύδατα ανακατεύουμαι εμείς τα "βοθρολύματα" γιατί έχουν αναγνωσιμότητα,αντιπαράθεση και σχόλια...
Ευλογημένη χρονά.
Ασκληπιάδης

Ανώνυμος είπε...

Και για να συμπληρωσω αυτο που διαφωνω με τον συνχολιαστη Διογενη θα πω οτι η προτεσταντικη αποψη που δειχνει σε ταινιες τον Ιουδα να προδιδει τον Χριστο οχι απο φιλαργυρια αλλα απο φλογερο επαναστατικο ηθος ειναι εκ του πονηρου . Παρουσιαζει επιτηδες τον Ιουδα περιπου σαν εθνικο ηρωα και παρουσιαζει ταυτοχρονα τον Χριστο οχι σαν Θεανθρωπο αλλα περιπου σαν φιλο των κατακτητων . Εχει στοχο το πισω μερος του εγκεφαλου των ανθρωπων . Πουθενα στην υμνογραφια της Μεγαλης Εβδομαδας δεν αναφερεται ο Ιουδας σαν εστω πλανεμενος επαναστατης . Ολη η υμνογραφια της εκκλησιας και ολη η πατερικη γραμματεια στηριζεται στο ευαγγελιο . Ελπιζω εμεις οι νεωτεροι ορθοδοξοι να μην στηριζομαστε σε ταινιες του Τζεφιρελι . Α.Μ

Ανώνυμος είπε...

@ Aσκληπιαδη
δεν εχεις αδικο...
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

@ ρυπαρολόγο γνωστο και μη εξαιρετεο μπλογκερ
ας με συγχωρησει ο φιλος Παναγιωτης που μεσω αυτου θα απαντησω σε μια τελευταια αναρτηση του αθυροστομου και "διαβολου" μπλογκερ μη καταδεχομενος να απαντησω απευθειας
λεει: "Με κατηγορει και οτι τον συκοφαντησα.
Κατ αρχας εγω δεν τον γνωριζω ουτε κατ οψιν, ουτε κατ ονομα.
Ειναι νεο αστερι του δημοσιογραφικου οριζοντα.

Δευτερον Λαρισαιοι που τον γνωριζουν ισχυριζονται οτι ηταν πολυετης οικοτροφος της αδελφοτητος του Σωτηρος τους οποιους σημερα δεν συνεχιζει να εκτιμαει.
Αν χρηματιζονταν ή οχι δεν το γνωριζω ουτε το ισχυρισθηκα ποτε εγω ο ιδιος και ουτε ενθυμουμαι κατι τετοιο".
εδω βλεπουμε να σημειωμενεται μια μικρη προοδος. αρχιζει δειλα δειλα να παραδεχεται, εστω και εμμεσα, οτι ειναι εστω και ακων θρασυδειλος συκοφαντης, εφοσον φιλοξενει αρθρα που προσβαλλουν την αληθεια και την υποσταση του αλλου. ακομα το ανθρωπακι αυτο - που συνεχιζει να με αποκαλει ανθρωπακο, πληρης αναιδειας εξαπαντος - δεν τολμα να πει ευθαρσως το συγγνωμη και οτι εκανε λαθος που φιλοξενησε αρθρο που με διεβαλλε επι χρηματισμω ή ανυπαρκτη χρηματικη στηριξη απο τις οργανωσεις. και σαν αλεπουδιτσα μας ξεφευγει λεγων οτι δε θυμαται ποτε και που τα ανηρτησε, ενω και μπορει να το ψαξει και εγω του το υπενθυμισα σε προσφατο αρθρο μου.
ας ειναι προς το παρον. αναμενω. μετα, οταν καθαρισει αυτο το πεδιο, διαλεγομαστε και πανω στην πλανη του.
Κ.Ν.
και κατι ακομα: το οτι ημουν οικοτροφος σε μια οργανωση, δε σημαινει οτι ημουν και στελεχος της ουτε οτι συμφωνουσα με αυτην. αλλωστε, δε με φιλοξενουσαν, πληρωνα κανονικοτατα. και κατι τελευταιο: ανεκαθεν, και ως φοιτητης ακομα, στηλιτευα την οργανωσιακη νοοτροπια και ετσι γινομουν σε πρωτοκλασατα στελεχη της δυσαρεστος. πειραζει αυτο; αν ναι, τοτε να μαλωσουν τους αγιορειτες, που μου ενεφυσησαν αυτο το πνευμα

Ο Φίλος είπε...

Αγαπητέ κύριε Κώστα Νούση,
αν δεν βρούμε πιό είναι το πρόβλημα, δεν μπορούμε να βρούμε την λύση του.

Όσο γιά το επιθετικό μας ύφος, είναι απόλυτα φυσικό. Ο Κύριος και οι Αγ. Πατέρες ήταν είναι και θα είναι επιθετικοί όταν η Αλήθεια διαβάλλεται είς βάρος άλλων ψυχών, δίχως να παύουν να είναι αγάπη.

Είμαστε λοιπόν εντός του θέματος της αναρτήσεως περί ζηλωτισμού και νοσηρών καταστάσεων και σας ρωτάμε ξεκάθαρα, ο ζήλος του Οικ. Πατριάρχη μας ως πρός την ένωση εκκλησιών, είναι ένθεος ή μωρός ζήλος;

Θέλουμε να μας απαντήσετε με βάση την συνείδησή σας. Μην βιαστήτε. Σας συνιστούμε να κάνετε τον κόπο να ρίξετε πρώτα μία ματιά στό ακόλουθο άρθρο που θα βρείτε εδώ:

http://nefthalim.blogspot.de/2012/10/blog-post_8298.html

Ανώνυμος είπε...

Ποιος έχει πένα;
Ο Νούσης;;;;;

Κύριε ελέησον.

Θα τον κάνεις να το πιστέψει βρε...

Ανώνυμος είπε...

Κώστα Νούση, αυτή η στάση σου, δηλαδή να εμφορείσαι από αντιοργανωσιακά σύνδρομα, που σου ενεφύσησαν μάλιστα αγιορείτες, αλλά να καταδέχεσαι ασμένως να στεγάζεσαι επί πολλά έτη ως επί πληρωμή οικότροφος στην θρησκευτική οργάνωση «Ο Σωτήρ», δεν συνιστά διχοστασία και δεν φανερώνει πνεύμα ωφελιμισμού και ιδιοτελείας;

Και ένα ακόμη ερώτημα: Ποιά "οργανωσιακή νοοτροπία" στηλίτευες; Εκείνη που με χριστιανική αγάπη και μακροθυμία σε ανέχθηκε επί τόσα έτη, παρότι τους γινόσουν δυσάρεστος;

Δημήτριος Τσουμάκος
Μελβούρνη

Ανώνυμος είπε...

@ στον ανεκδιηγητο και παλι βωμολοχο και κακοηθη μπλογκερ
Λεει: "ηταν πολυετης οικοτροφος της αδελφοτητος του Σωτηρος τους οποιους σημερα δεν συνεχιζει να εκτιμαει".
ποιους δε συνεχιζω να εκτιμω; τους οικοτροφους ή την αδελφοτητα; και πώς, ανεκδιηγητε, και απο πού εβγαλες τουτο το συμπερασμα;
το πιο ωραιο σε αυτους τους τυπους(καριατουρες ορθοδοξομαχων) ειναι οτι, ενω σε στοιχειωδη και καθημερινα ζητηματα αστοχουν τοσο προκλητικα, θελουν να διεκδικησουν και ακριβεια στις θεσεις και κρισεις τους για πνευματικα θεματα.
παραμενω ομως επανορθωση των λαθων απο τον εεν λογω κυριο και τα ξαναλεμε, αν και ματαιος κοπος μαλλον.
@ Φιλο
"Όσο γιά το επιθετικό μας ύφος, είναι απόλυτα φυσικό": δε νομιζω.
"σας ρωτάμε ξεκάθαρα, ο ζήλος του Οικ. Πατριάρχη μας ως πρός την ένωση εκκλησιών, είναι ένθεος ή μωρός ζήλος;" δε χρειαζοταν, αγαπητε φιλε, να μπεις στον κοπο να μου υποδειξεις την αναρτηση εκεινη. απο αναρτησεις ενθεν καθεικεν να φανε και οι κοτες. επισης δεν ειναι θεμα βιασυνης η απαντηση μου, αλλα απλης πνευματικης και θεολογικης αληθειας. ο ζηλος για την ενωση των εκκλησιων ειναι ποθος και ζηλος του Κυριου, οχι του Πατριαρχη. το ενθεος ή μωρος ειναι κατι που ανηκει στον χωρο της ανθρωπινης αμαρτωλοτητας.
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

@ Δημήτριος Τσουμάκος
επειδη δε γνωριζετε τις συνθηκες και τους λογους που εξηγουν την παραμονη μου στο εν λογω οικοτροφειο, δε σας παρεξηγω. ωστοσο, πριν βγαλετε εσφαλμενα και βεβιασμενα συμπερασματα, καλο εινα να ρωτατε πρωτα. αλλα θα πω μια κουβεντα και ελπιζω να βοηθησω: το οτι εμεινα ως φοιτητης σε ενα τετοιο μερος, δε σημαινε, κατα τη γνωμη μου, τιποτε παραπανω απο το οτι φροντιζα κυριως για τις σπουδες μου. δε με ενοιαζαν οι αποψεις της αδελφοτητας τοσο ουτε και εξαιτιας τους μειωνοταν η αγαπη μου για αυτους, κατι που ισχυει παντοτε για μενα. αλλωστε, και αυτοι στην Εκκλησια δεν ανηκουν;
επισης, δεν κατανοω γιατι πρεπει να μη λες την αληθεια (ή τις αλλες αποψεις σου εστω)σε λαθη εν Χριστω αδελφων και γιατι η διαφωνια ειναι εφαμαρτη. αυτο σημαινει οτι δεν τους αγαπας ή οτι και αυτοι που σε ακουν και δε σε "εκδιωκουν" κανουν λαθος; και γιατι να βγαζεις το αυθαιρετο συμπερασμα οτι ειναι αγιοι μονο και μονο που σε ανεχονται;
επομενως, οχι φιλε μου, δε συνιστα ουτε διχοστασια ουτε ωφελιμισμο. το αντιθετο μαλιστα, μπορουσα να μεινω και εκτος οικοτροφειου και να περναω καλυτερα, ομως εμεινα με τα εν Χριστω αδελφια μου. αυτο μαλλον δειχνει οτι η αγαπη και η φιλια ειναι κατι πανω απο τη διαφωνια και την ετερογνωμια. αυτο ομως για πολλους μαλλον συνιστα ανωτερα μαθηματικα.

Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

Αυτός ο "Λασκαράτος" που τα βάζει με τους δεσποτάδες και τους κληρικούς ποιος είναι ρε παιδιά; Ξέρει κανείς να μας πει;

Ανώνυμος είπε...

Ποιος είναι ο θεολογικός ορισμός της 'επαρχιωτίζουσας μορφής χριστιανισμού';
Μήπως απλώς προσπαθείτε κ. Νούση να ξορκίσετε την επαρχιώτικη καταγωγή σας;
Και τότε αφού ο επαρχιώτικος χριστιανισμός είναι επονείδιστος, ποιος είναι ο ορθός;
Μήπως ο αστικός, ο μικροαστικός, ο μεγαλοαστικός;
Μήπως πάλι ο αριστοκρατικός, ο κολωνακιώτικος;
Μάλλον το βρήκα: ο κοσμοπολίτικος φαναριώτικος ή έστω ο πολυεθνικός "σαμπεζυώτικος".
Αλλά κι ο πολυτελής και σπάταλος "εν πλω" χριστιανισμός καλός είναι κι αυτός.
Φτωχή επαρχία, να ήξερες τι χάνεις!

Ανώνυμος είπε...

@ στον εμμονικο υβριστη μπλογκερ εν ειδει κατακλειδος
επειδη εξ ιδιας πειρας, αλλα και απο πλειστες οσες μαρτυριες φιλων και γνωστων ξερω απο πρωτο χερι ποσο προχωρημενη φασιστικη νοοτροπια εχετε, καταθετω μια ερωτηση: γιατι δε δημοσιευετε ολα τα σχολια, παρα μονον τα καλα και συμφεροντα τω ιστολογιω υμων; ε;
δεν αναφερομαι σε υβριστικα σχολια, αλλα σε διαφορετικα της πλανης και της νοοτροπιας σας.
πρωτα λοιπον γινετε ανθρωποι - τουτεστιν μη αρρωστημενοι υβριστες των αλλων και μισουντες σχεδον τους παντας - και δημοκρατες - τουεστιν μη φασιστακια - και μετα ελατε να μιλησουμε για οικουμενισμο και ορθοδοξια.

@ στον 7.15
"Ποιος είναι ο θεολογικός ορισμός της 'επαρχιωτίζουσας μορφής χριστιανισμού';...Μήπως ο αστικός, ο μικροαστικός, ο μεγαλοαστικός;
Μήπως πάλι ο αριστοκρατικός, ο κολωνακιώτικος;" ρωτατε αλλα τελικα δινετε εσφαλμενες απαντησεις.
η απαντηση ειναι μια: ο χριστιανισμος ειναι οικουμενικος.
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

Θέσαμε στους αποτειχιστές ερωτήματα ως σχολιαστές:
1.Τους ρωτήσαμε εάν ο Χριστός λέγοντας το:"αγαπάτε αλλήλους" ή "αγαπάτε τους εχθρούς σας" έθεσε ταυτόχρονα και τα όρια που θέτουν οι ίδιοι οι αποτειχιστές ως προασπιστές της Ορθοδοξίας και μάλιστα στο όνομα του Χριστού!
2.Υπάρχουν λοιπόν στην αγάπη όρια;
3.Λένε οι αποτειχιστές ότι πιστεύουν. Γνωρίζουν όμως ότι και τα δαιμόνια πιστεύουν και "αγαπούν" τους ομοίους τους,όπως κάνουν οι ίδιοι.
4.Καταφέρονται με εμπάθεια και πλούσιο υβρεολόγιο εναντίον προσώπων.Που υπάρχει η αγάπη εκεί;
5.Γιατί δεν δημοσιεύουν σχόλια με επιχειρήματα όπως αυτά που θέτουμε εδώ; Ενώ την ίδια στιγμή τα ιστολόγια που κατηγορούν με εμπάθεια δημοσιεύουν σχόλια όπως π.χ. αυτά του κ.Πανταζή που εκείνοι συμπαθούν επί το πλείστον και καλά κάνουν, αλλά αυτό που οι ίδιοι δεν κάνουν στην κατεύθυνση της ελευθερίας της άποψης και των επιχειρημάτων είναι θεόσδοτο :η ελευθερία.Το να δημοσιεύει κανείς τα σχόλια που του αρέσουν αν δεν είναι και ιδιότυπος ναρκισσισμός τότε τι είναι; Αν δεν έλεγαν ότι υπηρετούν το Χριστό δεν θα υπήρχε πρόβλημα,αλλά όταν αυτό το λένε άνθρωποι που αυτοπροσδιορίζονται χριστιανοί τότε κάτι δεν πάει καλά εδώ.Φόβος;"η αγάπη έξω βάλλει τον φόβον". Δεν τους βρίσαμε. Θέσαμε ερωτήματα λογικά και θεολογικά απάντηση δεν πήραμε. Αναμένουμε...

Dimitris Roumeliotis είπε...

Το ολο σκεπτικο του κου Νουση εχει μια (τουλαχιστον) τρυπα.

Θα του "θυμισω" οτι ο αγιος Κυριλλος ο Α´ ο Ιεροσολυμων, ελαβε την χειροτονια του απο τον αρειανο επισκοπο Καισαρειας και Παλαιστινης Ακακιο το 348.

Δυο μέτρα και δύο σταθμα δεν εχουμε στην Ορθοδοξια.

Βεβαιως τετοιες γνωσεις εχουν το προβλημα της πατρομαχιας και της μεταπατερικης θεωρησεως της Ορθοδοξου θεολογιας και παραδωσεως...

Και κατι αλλο, οι οποιες αμαρτιες εκτος των εμμονων αμαρτιων πιστεως, ειναι κατανοητες κατα το ανθρωπινο, και οι πασχωντες αυτες, αξιοι καθε αδελφικης κατανοησεως επ' ελπιδι μετανοιας, και αυτο ολως ιδιαιτερως επι επισκοπων.....

Ανώνυμος είπε...

@ Ρουμελιωτη
"Το ολο σκεπτικο του κου Νουση εχει μια (τουλαχιστον) τρυπα.

Θα του "θυμισω" οτι ο αγιος Κυριλλος ο Α´ ο Ιεροσολυμων, ελαβε την χειροτονια του απο τον αρειανο επισκοπο Καισαρειας και Παλαιστινης Ακακιο το 348.

Δυο μέτρα και δύο σταθμα δεν εχουμε στην Ορθοδοξια."
δεν ξερω πού εντοπιζεται ρηγματα εν προκειμενω, αλλα νομιζω οτι το ιστορικο γεγονος που επικαλιεσθε ειναι εις βαρος των "αντιοιουμενιστων" και επιθυμουντων αποτειχισεις.
@ στον εξοχως αθυροστομο ιστολογο και παλι
λεει ενας σχολιαστης του - απο κεινους που δεν περνανε απο την αντιοικουμενιστικη λογοκρισια εννοειται: "Kύριε Οδυσσέα ο Νούσης ΕΛΑΚΙΣΕ, δεν τολμάει να σας απαντήση, μόνο σας υβρίζει.
Λέει ότι θέλει να του ζητήσετε πρώτα συγγνώμη γιατί τον χαρακτηρίσατε ....αργυρόνητο.
Και γι αυτόν τον λόγο δεν απαντάει στα ερωτήματα σας που οφείλει να το κάνη αλλοιώς είναι ιδιος με τον Βαρθολομαίο και τον Ανδριόπουλο και την παρέα του.
Νικήσατε κ. Οδυσσέα..."
νομιζω η τελευταια προταση τα λεει ολα. μπορεις αραγε να διαλεχθεις με ορους γηπεδου, οπως εχουν μετατρεψει τη θεολογια και εκκλησιολογια οι θλιβεροι τουτοι αδελφοι μας;
Κ.Ν.

Ο Φίλος είπε...

Ένθεος σημαίνει θεόπνευστος κύριε Κώστα Νούση.

Κάποιος που απορρίπτει τους Αγ. Πατέρες δεν είναι θεόπνευστος. Ο πόθος "ἵνα πάντες ἓν ὦσι" που εκφράζει ο Κύριος στη Αρχιερατική του προσευχή, είναι γιά τους γνήσιους μαθητές Του όλων των αιώνων.

Ο Πατριάρχης, τη στιγμή που έχει διαφορετική γνώμη από τους Αγ. Αποστόλους και Αγ. Πατέρες, είναι ξεκάθαρο ότι δεν ανήκει στους μαθητές Του, όπως δεν ανήκετε και εσείς, φίλε.

Αυτή είναι η όντως απλή πνευματική και θεολογική αλήθεια. Η μεν δική σας, έχει σχέση με αλλότριο πνεύμα που δεν έχει καμία σχέση με την αλήθεια.

Βιαστήκατε και σκοντάψατε στόν εαυτό σας.

Ανώνυμος είπε...

@ Φιλο
"Κάποιος που απορρίπτει τους Αγ. Πατέρες δεν είναι θεόπνευστος. Ο πόθος "ἵνα πάντες ἓν ὦσι" που εκφράζει ο Κύριος στη Αρχιερατική του προσευχή, είναι γιά τους γνήσιους μαθητές Του όλων των αιώνων".
ποιος απορριπτει τους αγιους Πατερες;
"Ο Πατριάρχης, τη στιγμή που έχει διαφορετική γνώμη από τους Αγ. Αποστόλους και Αγ. Πατέρες, είναι ξεκάθαρο ότι δεν ανήκει στους μαθητές Του, όπως δεν ανήκετε και εσείς, φίλε." θες και τα λες, βρε Φιλε; οταν λες οτι εχει ο Πατριαρχης διαφορετικη γνωμη τι εννοεις; και αφου το ξερεις, τοτε γιατι ρωτας; και αφου ξερεις κα;ι για μενα, γιατι με ρωτας και γιατι με διαβαζεις;
"Αυτή είναι η όντως απλή πνευματική και θεολογική αλήθεια. Η μεν δική σας, έχει σχέση με αλλότριο πνεύμα που δεν έχει καμία σχέση με την αλήθεια.Βιαστήκατε και σκοντάψατε στόν εαυτό σας."
αφου ξερεις την αληθεια και εισαι μεσα σε αυτην και εμας μας εβγαλες αποξω, γιατι καθεσαι και παιδευεσαι με σχολια; για να μας σωσεις;
Φιλε, μαλλον σκονταφτεις στον εαυτο σου και εγω στη ματαιοπονια να σου απαντω.
Κ.Ν.

Ο Φίλος είπε...

Ο Θεός φίλε Κώστα Νούση, "πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι, και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν". Κανείς δεν σας βγάζει απ'εξω απ'την αλήθεια, παρά μόνο η αμετανοησία σας.

Η σωτηρία σας είναι δικό σας θέμα. Εμείς εκτελούμε μόνο αποστολή και τίποτε άλλο. Αν δεν δέχεστε τον λόγο μας, κάποιος άλλος που μας διαβάζει θα τον δεχτεί.

Κάτι που προέρχεται απ'το Θεό, δεν πάει ποτέ χαμένο. Χάνεται όμως εκείνος, που δεν δέχεται το δώρο Του.

Ανώνυμος είπε...

@ Φιλος
"Κανείς δεν σας βγάζει απ'εξω απ'την αλήθεια, παρά μόνο η αμετανοησία σας." ειστε καρδιογνωστης;
"Η σωτηρία σας είναι δικό σας θέμα. Εμείς εκτελούμε μόνο αποστολή και τίποτε άλλο. Αν δεν δέχεστε τον λόγο μας, κάποιος άλλος που μας διαβάζει θα τον δεχτεί." ποιοι ειστε εσεις;
και μια τελευταια πατρατηρηση για το ορατο αποτελεσμα των σχολιων σου: λιθοι, πλινθοι, κεραμοι, ατακτως ερριμμενοι...
Κ.Ν.
υ.γ. συγγνωμη, αλλα δε νομιζω πως εχει νοημα η περαιτερω συζητηση μας.

Ανώνυμος είπε...

ΔΥΣΤΥΧΩΣ Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΔΕΝ ΓΡΑΦΕΙ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΣΗΜΕΡΑ ΓΡΑΦΕΙ ΠΑΛΙ Ο ΠΑΝΤΑΖΗΣ ΑΠΟΤΗΝ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ ΤΟΥ ΣΥΝΙΣΤΩ ΑΝΤΙ ΝΑ Α
ΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΠΟΥ ΙΔΡΥΣΕ ΕΔΩ Ο ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΦΟΡΙΣΜΕΝΟΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΟΤΙ ΕΚΛΕΙΣΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΥΛΑΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΚΑΣΣΕΤΑ ΔΙΑ ΝΑ ΣΥΝΤΗΡΗΘΕΙ Ο ΑΚΤΗΜΩΝ ΠΑΤΡΩΝΑΣ ΤΟΥ
π δημητριος μελβουρνη

Dimitris Roumeliotis είπε...

Αγαπητε Ανωνυμε 9 Ιανουαρίου 2013 9:38 μ.μ.

Βεβαιως και επιθυμω να συγκαταλεγωμαι εις την συναγωγην των "αντι-οικουμενιστων" δηλαδη εις την μιαν αγιαν καθολικην και αποστολικη Εκκλησια, την γνωστη ως Ορθοδοξια.

Το να εγκαταλειψει καποιος την Ορθοδοξια, δηλαδη την Εκκλησια του Χριστου, ειναι δυνατον να συνιστα ουσιαστικως πνευματικη αυτοχειρια,
εκτος του εαν ειναι αδηρητως επιβεβλημενο πλεον.

Εως τωρα, δεν νομιζω προσωπικως οτι υφισταται ευθυς λογος ενωπιον Κυριου αποτειχισεως προσωπων.

Το δε σχισμα, ειναι οτι χειροτερο μπορει να συμβει στην Εκκλησια.

Εχουμε ηδη ενα σχισμα που βασιζεται κατα την γνωμη πολλων, αφενος σε μη εφαμαρτες υπερβολες του Εκκλησιαστικου παρελθοντος της Ορθοδοξιας, αλλα και στην υπερηφανεια και των αλλων, των εκτος Εκκλησιας.

Δεν μας χρειαζεται ενα νεο σχισμα, ουτε βεβαιως και ακαιρες αποτειχησεις του ειδους των ηρωικων εξοδων του Μεσσολογγιου.


Ο εξ Ορθοδοξιας οικουμενισμος σαφως σφαλει θεολογικως, και προσφερει τεραστια προβληματα στην σωτηρια των μελων της Εκκλησιας.

Ομως, αξιζει να γινει προσπαθεια αποκατασταεως της συνοχης της Εκκλησιας, οπως επραξαν οι πλεον αρμοδιοι αγιοι του παρελθωντος, δηλαδη ο αγιος Μαξιμος ο Ομολογητης, ο αγιος Γρηγοριος ο Παλαμας και ο αγιος Μαρκος ο Ευγενικος.

Εναντιωθηκαν στην επικρατουσα πλανη των αδελφων τους, αγωνισθηκαν τον καλο αγωνα εντος της Εκκλησιας, εδιωχθηκαν, τους εκωψαν χερια και γλωσα, τους καθηρεσαν , τους εξορισαν, αλλα τελικως , πυλες αδου δεν κατεφαγαν την Εκκλησια.

Οσοι τους κατενοησαν εκ των πλανεμενων , ευρηκαν οδον σωτηριας και θεωσεως, οι αλλοι, ως ο Βεκος και ο Καλεκας.

Αγαπητε ανωνυμε, η αποτειχησις και το σχισμα, ----χωρις τον καλο αγωνα με υπομονη εως του μη περαιτερω ----, δεν υπηρετει την Θεια οικονομια.


και ο καλος αγωνας εχει πολλες φαπες...

Και κατι αλλο αγαπητε Ανωνυμε.

Εχουμε την εγκυκλιο του πανσεβαστου Οικουμενικου Πατριαρχειου μας του 1848.

Εκει οριζεται ο λαος υπερασπιστης της θρησκειας απο αλλαγων στην πιστη των πατερων απο συνοδους και πατριαρχες.

Και μην ξεχνας οτι ο καθε αγωνας υπερασπισεως δεν ειναι ανθοσπαρτος, (προσεξε το κομα)

Dimitris Roumeliotis είπε...

Αγαπητε κε Κ.Ν 9 Ιανουαρίου 2013 9:38 μ.μ.

Σε συνεχεια της προηγουμενης απαντησεως μου, θα ηθελα να σας επισημανω απλα το γεγονος της αποδοχης της χειροτονιας υπο αρχιερεως εχωντος καποιο προβλημα.

Στην περιπτωση του αγιου Κυριλλου Ιεροσολυμων, το καποιο προβλημα ηταν ιδιαιτερως σοβαρο.

Φυσικα δεν φιλοδοξω να γινω δικηγορος κανενος, και ιδισιτερως οταν εχω παντελη αγνοια του ειδικου θεματος, απλα, επαναλαμβανω την δυνατοτητα της "εκ του σιωπουμενου και εν οικονομια" αποδοχης των ιεροπραξιων κληρικων , οι οποιοι, Ε Ν Δ Ε Χ Ο Μ Ε Ν Ο Σ, να ειχαν καποιο ιεροκανονικο προβλημα, κρινωμενοι απο αρμοδιο Συνοδο.

Ποιο υγιες εκκλησιαστικως προσωπο θα αντικαταστησει μια συνοδο?

Αυτο ελεγε ο γ. Επιφανειος Θεοδοροπουλος και καποιοι τον κακολογουν ακομα, βλέπετε, ο γ. Επιφανειος ηταν καπωτε πνευματικος μου...

Ο Φίλος είπε...

@Kώστα Νούση

Μας ρωτάτε:
"ποιοι ειστε εσεις;"

Σας απαντάμε:
Στενοί συγγενείς σας που μας έχετε απορρίψει, μαζί με τον εαυτό σας. Γι'αυτό και δεν μας αναγνωρίζετε.

Ανώνυμος είπε...

@ Φιλο
επισης μια ερωτηση: λετε οτι εκτελειτε αποστολη. ευλογως ανακυπτει το ερωτημα τι ειδους ειναι τουτη η αποστολη και ποιος σας την ανεθεσε.
τα περι συγγενειας - πνευματικης μαλλον θα εννοειτε - δε με αγγιζουν, διοτι αλλο ειμαι οντως συγγενης καποιου και αλλο νομιζω οτι ειμαι. φοβαμαι οτι στην περιπτωση σας ισχυε ανεκαθεν το δευτερο ενδεχομενο.
και παλι οντως φιλικα εκ μερουτς μου και οχι δοκητικως, ως εκ μερους σας
Κ.Ν.

Ο Φίλος είπε...

@Κώστα Νούση

Αποστολή μας είναι η αποκάλυψη της Αλήθειας και το ξεσκέπασμα των έργων του διαβόλου. Εκείνος που επικαλούμε εμείς ώς Πάτερ ημών, είναι ο αναθέτης και ο εκτελεστής της αποστολής μας.

Αν δεν αισθάνεστε συγγενής μας δεν φταίμε εμείς, αλλά η δική σας ανομοιότητα με εμάς. Δεν μοιάζετε του Υιού του Θεού Κυρίου και αδελφού ημών Ιησού Χριστού.

...................

@Πάτερ Δημήτριε από Μελβούρνη, ούτε εσείς Του μοιάζετε.


Ανώνυμος είπε...

Λένε κάποιοι ότι ο μπλόγκερ που καπηλεύεται το Λασκαράτο είναι καθηρημένος κληρικός.

Ανώνυμος είπε...

@ Φιλο
ειναι η τελευταια φορα που σας απευθυνω επι του παροντος τον λογο.
εχετε ξεφυγει παντελως απο τον δρομο της ταπεινωσης, κατ' επεκτασιν και αυτης ταυτης της σοβαροτητος, κατι που φαινεται στα λεγομενα σας εμφανεστατα.
η αποκαλυψη ηρθε μονη της και δε θελει δεκανικια κανενος αυτοκλητου σωτηρα. ειμαι χαρουμενος για την ανομοιοτητα που μου προσαπτετε ως κακο, διοτι τουτο μαρτυρει οτι τουλαχιστον δεν εκτροχιαστηκα σε οδους χονδροειδους πλανης.
λετε αφελως - και προκλητικώς - και για θλιψη ολων σε εναν ιερεα οτι δε μοιαζει του Κυριου. θλιβεροι διανομεις πιστοποιητικων ορθοδοξιας. ποσο απεχετε της αγαπης και της ταπεινωσης, αρα και αυτης ταυτης της Βασιλειας...
Κ.Ν.

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Δημήτρης είπε...

Bαρέθηκα να διαβάζω ανοησίες στο όνομα των Πατέρων και της Ορθοδοξίας.Για μένα η αλήθεια είναι ο Χριστός και το Ευαγγέλιό του. Όσοι τολμάτε και μιλάτε σαν να είστε ο Χριστός (αφού ξεκάθαρα μας λέτε και μας ξαναλέτε ότι η θέση σας ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ με την αλήθεια και μεις είμαστε αμαρτωλοί που δεν αναγνωρίζουμε την αλήθεια - που ανοήτως ταυτίζεται με τη θέση σας ) γρήγορα στο γιατρό
Για μένα αδελφός μου είναι ο κάθε άνθρωπος και ο σχισματικός και ο αιρετικός και ο Σαμαρείτης και όχι μόνο αυτός που ΠΡΕΠΕΙ να είναι σαν τα μούτρα μου και χαίρομαι που στο τιμόνι της εκκλησίας βρίσκονται άνθρωποι σαν τον κ. Βαρθολομαίο, τον κ Αναστάσιο που απλά ακολουθούν τον ευαγγελικό λόγο και θλίβομαι που εκπροσωπείται η εκκλησία από ανθρώπους που αναλώνονται στο να κυνηγούν συνεχώς εχθρούς φορτώνοντας τους περίεργους χαρακτηρισμούς για να δικαιολογήσουν το μίσος τους για τον άλλον

ΥΓ
Κατέθεσα την άποψή μου και όχι την ΑΛΗΘΕΙΑ

Ο Φίλος είπε...

Κύριε Κώστα Νούση,
επειδή απαντήσαμε με ευθύτητα και ειλικρίνια στα ερωτήματά σας και λέμε σε έναν ιερέα ότι δεν μοιάζει του Χριστού, είμαστε σε πλάνη και εκτός αγάπης και ταπεινώσεως;

Γιά να μπορούμε να κρίνουμε κάτι σωστά, πρέπει να έχουμε γνώσει αυτού, να έχουμε Γνώση Χριστού. Εσείς δεν του μοιάζετε, ούτε και θέλετε, γι'αυτό δεν έχετε αυτή την σωτήρια Γνώση.

Εσείς γνωρίζετε περί Χριστού ότι διαβάζετε ανακατωμένα με φαντασιώσεις και ψεύδος, εμείς γνωρίζουμε αυτό που βιώνουμε εν Πνεύματι και Αληθεία.

Τέκνα Κυρίου και όχι τέκνα διαβόλου.

..................

@Δημήτριε,

οποιος προσπαθεί να προσπεράσει τους Αγ. Πατέρες ως περιττούς στην εποχή μας, δεν ακολουθεί τον Κύριο, αλλά τον διάβολο.

Ευτυχώς που στο τιμόνι της Ορθοδόξου Εκκλησίας, βρίσκεται ο Ιδρυτής της Κύριος.

Η πίστη φίλε, δεν είναι κάτι το οποίο μπορεί κανείς να προσπεράση, αλλά είναι ένας βράχος που ή θα στηριχθής και θα οικοδομήσης επάνω του ή θα σκοντάψης.

Πρόσεχετε λοιπόν, να βαδίζετε βάση βιωμένης πίστεως και όχι εγκεφαλικής άπόψεως όπως π.χ. ο Κώστας Νούσης.

Dimitris Roumeliotis είπε...

κε Νουση και Πελεκανε, οι αντι-οικουμενιστες τους οποιους μαχεσθαι, κανουν εναν κοπο.

Να δειξουν οτι,
η εν προφασει της αγαπης προς τον πλησιον, αρνηση της αγαπης προς τον Θεο, και η συγκροτημενη αντιθεση στο θελημα και τον λογο του Χριστου, ειναι εμπαιγμος Θεου.

Αυτο πρατουν οι εξ Ορθοδοξιας οικουμενιστες,
με τις εφαμαρτες συμπροσευχες
την αποδοχη του αιρετικου βαπτισματος ως αγιου,
την αποδοχη της αιρεσεως ως Εκκλησιας,

οριζουν ουσιαστικα εναντιωση στην πραγματωση της Θειας Οικονομιας, διοτι καταστρεφουν την δυνατοτητα της σωτηριας, με την συγκαταθεση τους στην θεομαχια των αλλων.

Συνηθως, οι οικουμενιστες μας αποκαλουν γραφικους (κατα την ειρωνια), τρελους, βαρεμενους, νεο-ζηλωτες και αλλα παρομοια, εφοσον δεν ειναι σε θεση να υποστηριξουν θεολογικως την αιρεση την οποια ακολουθουν και υποστηριζουν



Τι να κανουμε, το να Ορθοδοξει καποιος εχει καποιες ιδιαιτεροτητες.

Μια απο αυτες ειναι η απομακρυνση απο το μιασμα της αιρεσεως, εκτος εαν η αιρεση αναζητησει την εμπρακτο αποκατασταση της.


Κε Νουση και Πελακανε. εχετε την θεση οτι οντως Ορθοδοξειται.

Εμεις σας λεμε οτι σφαλεται.

Εαν,οντως εχετε δικιο. εσεις οι διακειμενοι φιλικως προς τις δυτικες αιρεσεις, θα μπορειτε να βρητε θεολογικα ερεισματα στην οικουμενιστικη πρακτικιη σας.

Αντι να μας προσβαλετε. και ετσι αποδεικνυεται και την θεολγικη σας γυμνοτητα. εισται σε θεση να υποστηριξεται την ορθοτητα σας?

Για εμας, ειναι ιδιαιτερο ευκολο, να αποδειξουμε το εσφαλμενο κατα το Ορθοδοξο των επιλογων σας.

Εσεις?

Δηλωνεται Ορθοδοξοι και θεολογοι.
Για να δουμε λοιπον, εαν οτνως εισθε Ορθοδοξοι και θεολογοι?.

Ο σκοτασμος της καρδιας και του νου σας, δεν σας το επιτρεψει, και θα παραμεινετε μονο στις προσωπικες προσβολες εναντιον μας.
Αυτη ειναι η μοιρα των αιρετικων και των φιλικως προσκειμενωνα σε αυτους

Δημήτρης είπε...

@ Φίλος

Το πρόβλημά μου αγαπητέ δεν είναι οι Πατέρες
Το πρόβλημα μου είναι με όσους ταυτίζουν την άποψη τους με την αλήθεια. Γιατί όπως και να ονομαστεί(βιωμένη, εγκεφαλική ή άλλα ωραία) παραμένει προσωπική άποψη είτε εκφέρεται από μένα από σένα ή οποιονδήποτε άλλον και δεν αρκεί να την ονομάζω εγώ ή εσύ εκκλησιαστική πίστη ή αλήθεια για να γίνει κιόλας εκκλησιαστική πίστη ή αλήθεια, παραμένει άποψη και σε καμιά περίπτωση δεν γίνεται αιρετικός ή άλλα τινά όποιος διαφωνεί μ αυτήν

Ανώνυμος είπε...

Επειδή κάποιος σχολιαστής αναφέρθηκε στο γέμον εμπαθείας και αντιχρίστου μένους blog "Ροίδη εμμονές" θα πρέπει να πούμε ότι η μονομέρειά του και η μονομανία του με την Εκκλησία και τον κλήρο εκτός από γελοία αγγίζει πλέον τα όρια της ψυχοπαθολογίας. Τίποτα θετικό δεν "αναγνωρίζουν" οι 'άρρωστοι" από προκατάληψη bloggers στην Εκκλησία και τους κληρικούς. Η αποκορύφωση της γελοιότητάς τους συνίσταται στην αγωνιώδη προσπάθειά τους να "αποδείξουν" ότι η χριστιανική πίστη δήθεν αντιμάχεται την επιστήμη. Μου κάνει εντύπωση ότι αποσιωπούν τα ονόματα κορυφαίων σύγχρονων επιστημόνων όπως π.χ. του περίφημου γενετιστή Francis Collins που έχει διακηρύξει επανειλημμένα τη χριστιανική του πίστη. Αλλά αυτό είναι μία μόνο σταγόνα στον ωκεανό της αθλιότητας του συγκεκριμένου blog. Θα έπρεπε μέρες να γράφουμε για την κατάντια του.

Dimitris Roumeliotis είπε...

@ Δημητρη 10 Ιανουαρίου 2013 8:20 μ.μ.

Αγαπητε μου, η αληθεια ειναι μια και ιδιαιτερα ευκολα να προσδιορισθει.

Πρωτιστως ειναι Προσωπο, ο ιδιος ο Θεανθρωπος και οσα ειπε ο ιδιος, μαρτυρεισαι το αγιο Πνευμα, εργασθηκαν στην καρδια και τον νου τους οι πατερες και η Εκκλησια εχει αποδεχθει απο κοινου.

Για παραδειγμα, ο λεγομενος οικουμενισμος δεν εχει καμια σχεση με την Αληθεια διοτι απλα την αντιμαχεται, δια της αρνησεως της.

Ο Φίλος είπε...

@Δημήτριε,

Φίλε, η προσπάθεια του ανθρώπου ν'αναπληρώσει το κενό μέσα του με "ξυλοκέρατα" εγκεφαλικών θεολογικών γνώσεων άνευ βιωματικών εμπειριών, συγχέει την ψυχική με την πνευματική πραγματικότητα και έτσι συσκοτίζει ακόμα περισσότερο την αλήθεια.

Δεν ταυτίζουμε εδώ την άποψή μας με την αλήθεια, αλλά τον εαυτό μας με αυτή.

Άλλο το γινώσκει και άλλο το είναι.

Θα κλείσουμε αυτό το σχόλιο δίνοντας τον λόγο στόν Αγ. Νικολάο Βελιμίροβιτς: "Για τους επιπόλαιους & τους ενόχους είναι πιό βολικό να βουτούν στη ρηχή λίμνη της ανθρώπινης σκέψης, παρά στα επικίνδυνα βάθη του Χριστού."

Λίγοι θα τολμήσουν, μας λέει ο Κύριος.

Ανώνυμος είπε...

κ.Ρουμελιώτη μιλάτε για μιάσματα.Μπορείτε να μας πείτε πού ο Χριστός μίλησε για μιάσματα;

Ανώνυμος είπε...

Ἐχετε δίκιο, ο Χριστός δεν μίλησε για μιάσματα... Αλλά μίλησε για σκυλιά! Και για τέκνα του διαβόλου...

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Δημήτρης είπε...

@Ρουμελιώτης
Καταρχήν συμφωνώ μαζί σου για το περιεχόμενο της αλήθειας
Δεν αναγνωρίζω όμως στο λόγο σου τίποτα από τον ευαγγελικό λόγο. Και οι τρίπλες που κάνεις για να δικαιολογήσεις την εχθρότητά σου προς την άλλη θέση μου είναι αδιάφορες.
@ Φίλος
Επομένως σωστά εκτίμησα για το πως βλέπεις τη σχέση ανάμεσα στην αλήθεια και τον εαυτό σου

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Μίλησε με Σαμαρείτισσα και μάλιστα με την παραβολή του καλού Σαμαρείτη μας είπε ότι ο Ίδιος δε στέκεται σε εθνικές και θρησκευτικές καταγωγές σε αυτά δηλαδή που στέκονταν οι Ιουδαίοι της εποχής Του! Η Αγάπη Του αγαπητέ Φίλε και κ.Ρουμελιώτη και φίλοι τα υπερνικά όλα.Δεν σηκώνει σύνορα ανάμεσα στις ψυχές και τους ανθρώπους σαν αυτά που θέλετε να υπάρχουν βάσει των λεγομένων σας.Δε βάζει στην πλάτη των ανθρώπων κανόνες όπως έβαζαν οι Ιουδαίοι και προφανώς όπως κάνουν και σήμερα άλλοι ως άλλοι Ιουδαίοι.
Ανοιχτή καρδιά θέλει τίποτα άλλο...Και πόσο ανοιχτή καρδιά είναι μία που ούτε την αντίθετη γνώμη δε θέλει να ακούσει ή να δημοσιεύσει την άλλη άποψη; Πώς αυτός ο άνθρωπος θα πλησιάσει τον...μιασμένο και...ανήθικο άνθρωπο.Πείτε μας πώς;Γράφετε σε ένα Ιστολόγιο που σας δίνει απλόχερα το λόγο κάτι το οποίο για παράδειγμα δεν κάνουν οι...σωτήρες σας. Αγαπούν τόσο την Ελευθερία και τη Δημοκρατία.Έτσι λατρεύουν το δικό τους Θεό που δεν ανέχεται τα πάντα κύριοι...ακόμα και το Σταυρό.

Ανώνυμος είπε...

Xαρά στο κουράγιο του Πελεκάνου και όσων άλλων προσπαθούν να βρουν άκρη με τα αντιοικουμενιστικά τρολς.Εγώ έχω παραιτηθεί από καιρό.Οι άνθρωποι όχι μόνο νομίζουν πως έχουν κάνει ρεζερβέ το πρώτο τραπέζι πίστα του Παραδείσου,αλλά θέλουν να κάνουν και τους πορτιέρηδες και να ρίξουν σε όλους τους άλλους πόρτα..

Χ.Κ

Ο Φίλος είπε...

@pelekanos92

Εκκλησία φίλε, είναι το Σταυρωμένο και Αναστημένο Σώμα του Χριστού.

Είναι η Αγάπη, η Αλήθεια και η Ζωή. Ο Χριστός ο παρατεινόμενος στους αιώνες.

Η Εκκλησία δεν μπορεί να διαιρεθεί σε παρατάξεις και ομάδες. Όταν διαστρέφεις το Ευαγγέλιο και αρνείσαι την εν Χριστώ ζωή, όπως ο Παπισμός, δεν μπορείς και δε θέλεις να είσαι μέλος του Σώματος του Κυρίου. Γιαυτό και αφορίζεσαι εκουσίως.
Με την αίρεση δε ρήγνυται το Σώμα του Χριστού, αλλά ο άραφος χιτώνας Του. Όστις θέλει, δεν υποχρεούται κανείς.

Το Βατικανό, δυστυχώς φρόντισε και επέλεξε να γίνει κράτος και να το διασφαλίσει πολύ καλά αυτό. Όσοι ζούν εν Αγίω Πνεύματι ξέρουν και ομολογούν στο σύμβολο της Πίστεως ποιά είναι η Εκκλησία.

Και ο λαός του Θεού που ζεί και κινείται εν Χριστώ αυτή τη συνείδηση έχει. Δέχεται την Ορθοδοξία ως μόνη έχουσα και διασφαλίζουσα την αληθινή διδασκαλία, όπως διακηρύσουν το Ευαγγέλιο, οι Αγ. Απόστολοι, οι Αγ. Πατέρες και οι Σύνοδοι.

Ο Πατριάρχης διακυρύσει κάτι άλλο. Είστε ελεύθερος λοιπόν, όπως κάθε άνθρωπος, να ακολουθήσετε όποιον θέλετε.

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Θα είχε ενδιαφέρον πραγματικά να μας πουν οι κ.κ. Φίλος, Ρουμελιώτης και τα άλλα παιδιά των αυτών απόψεων πως κρίνουν την ενέργεια Ιστολογίων να μην δημοσιεύουν τα θεολογικά επιχειρήματα που γράφονται κιόλας με ευγένεια και κοσμιότητα έννοιες που οι ίδιοι έχουν απαλείψει από το λεξιλόγιό τους...Περιμένουμε με ενδιαφέρον τις απόψεις των φίλων για το θέμα...Η ελευθερία του λόγου είναι θεμελιώδες δικαίωμα ανθρώπινο πόσο μάλλον χριστιανικό.Αναμένουμε τις απόψεις σας...

Ανώνυμος είπε...

Για να μην παρεξηγηθώ η απάλειψη εννοιών όπως η ευγένεια και η κοσμιότητα αναφέρεται στους Ιδιοκτήτες Ιστολογίων και στους...χαϊδευτές τους σχολιαστές που μόνο αυτοί υπάρχουν εκεί και υβρεολογούν χριστιανικώς πάντα.Αναμένουμε λοιπόν τις απόψεις των παραπάνω φίλων για το θέμα...

Ο Φίλος είπε...

@10 Ιανουαρίου 2013 11:24 μ.μ.

Ίσως φίλε, να αισθάνοντε ότι δεν αγαπιούντε και αντιδρούν ανάλογα. Οπότε μάταια "τα θεολογικά επιχειρήματα που γράφονται κιόλας με ευγένεια και κοσμιότητα"

Γι αυτό αναζητήστε την αιτία σε εσάς.

Ανώνυμος είπε...

Μα αγαπητέ Φίλε ούτε θέλουν να τους αγαπήσουμε ούτε μας αφήνουν...αφού μας κόβουν το λόγο κάτι με το οποίο προσεγγίζεις κάποιον...
Εσένα Φίλε και κ.Ρουμελίωτη αν δεν δημοσιεύονταν τα σχόλια σας εδώ ή όπου αλλού πώς θα αισθανόσαστε ότι το κάνουν από...αγάπη;

Ο Φίλος είπε...

@11 Ιανουαρίου 2013 12:01 π.μ.

Μας ποιός σας είπε αγαπητέ ότι "ούτε θέλουν να τους αγαπήσουμε ούτε μας αφήνουν";

Τίποτα δεν μας εμποδίζει ν' αγαπήσουμε, όταν το θέλουμε.


Ανώνυμος είπε...

Φίλτατε Φίλε λες δεν αισθάνονται την αγάπη μας. Ο Χριστός φίλτατε Φίλε αισθάνθηκε την εχθρότητα από τότε που γεννήθηκε και αγόγγυστα υπέμενε τα πάντα: τα φτυσίματα,τα ραπίσματα και τελικά τη Σταύρωση. Αυτοί οι κύριοι δεν μπορούν να υπομείνουν μια διαφορετική γνώμη;πώς θα υπομείνουν έστω το ένα από τα εκατό από αυτά που υπέμενε ο Χριστός;Είναι δυνατόν;Τέτοιοι άνθρωποι είναι δυνατόν να παθαίνουν και να ευλογούν;Πού είναι η κένωση τους;Εκτός εάν δεν έχουν υπόδειγμα το Χριστό τότε αλλάζουν τα πράγματα και καλώς λειτουργούν...

Ο Φίλος είπε...

@11 Ιανουαρίου 2013 12:22 π.μ

Ο Κύριος όντως υπέμεινε όλα αυτά αγόγγυστα, εσείς όμως δεν κάνετε το ίδιο, αλλά διαμαρτύρεστε και γογγύζετε γιά κάτι αναδημοσίευτα σχόλια.

Που είναι λοιπόν η συγγένειά σας με τον Κύριο; Είστε παράδειγμα Χριστιανού που ανήκει όντως στον Χριστό; Πού είναι δική σας η κένωση;

Dimitris Roumeliotis είπε...

Ανωνυμε 10 Ιαν. 9:27 μ.μ.
Ρωτας που ειπε για μιασματα ο Χριστος.
Θα σου πω. Ομως δεν εχει τοση σημασια του που, αλλα το πως και διατι.
Μην βιασθεις να κρατησεις το προαποφασισμενο συμπερασμα σου, διαβασε ολη την αναρτηση μου, και τα λεμε παλι αν θες.
Δυο σημεια της Αγιας Γραφης ειναι τα εξης.
α) Μη δωτε το αγιον τοις κυσι μηδε βαλητε τοις μαργαριτες υμων εμπροσθεν των χοιρων. (Μστθ. ζ' 6)
β) εξελθετε εκ μεσου αυτων και αφορισθητε και ακαθαρτου μη απτεσθε , νομιζω στο β' Κορ. στ: 17.

Ο Χριστος το ειπε, οπως και ο αποστολος της αγαπης ειπε ουτε να τους χαιρεταμε.
Οξυμωρο?
Οχι, εαν σκεφθεις Ορθοδοξα με το μυαλο στην κοινη σωτηρια ολων, κοι οχι με το μυαλο στην εξυπηρετηση (πονηρων) ανθρωπινων επιθυμιων.
Θα σου το πω απλα και γρηγορα.
Η αγαπη μεσα στην Εκκλησια εχει μια μονη εννοια. Την θεωση.
Η επιτευξη της επιτηδιοτητας της θεωσεως, η πραγματωση της δυνατοτητας αυτης, εχει καποιες προΰποθεσεις.
Μια απο αυτες ειναι, εκεινη που αποκρυβουν διοτι ενεχωνται εις αυτην οι λεγομενοι οικουμενιστες, ειναι η ακριβεια της πιστεως.
Η πορεια προς την θεωση, ειναι η οδος της αληθειας. Δηλαδη, το ψεμα, η ετεροδοξια δεν χωρει στην πορεια αυτη.
Η αποδοχη της αληθειας του Χριστου ειναι επιλεκτικη.Οστις θελει.
Οποιος δεν θελει, ειναι μεν δικσιωμα του να μην θελει, αλλα δεν μπορει να ευρισκεται στην πορεια της θεωσεως.
Τωρα, η αποδοχη του οικιοθελως ετεροδοξου υπο των ομοπιστων Χριστου, συνιστα προβλημα μιανσεως και για τον λογο συτο ο Θεος ο ιδιος υπεδειξε την σποφυγη της αποδοχης του ετεροδοξουντος.
Η ΑΡΝΗΣΗ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΤΟΥ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΥΝΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΞΙΣ ΥΠΕΡΤΑΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΘΕΛΗΜΑ ΚΑΙ ΕΝΤΟΛΗ ΘΕΟΥ.
αγαπη προς τους αδελφους τους θελωντας του Χριστου ειναι
και... προσεξε το....
αγαπη προς υους ετεροδοξους.
Σκεψου παλι, οτι η σγαπη πραγματουται και ολοκληρονεται στην σωτηρια, στην θεωση.
Εμποδιζωντας τον ετεροδοξο της μετοχης του στην Εκκλησια οσο επιλεγει να μην μετεχει της κοινης πιστεως, ειναι ο μονος ουσιαστικος τροπος να του υποδειχθει οτι με την επιλογη του ειναι ξενος Χριστου, ωστε μονος του να επιλεξει αληθως Χριστον εαν οντως ο ιδιος το θελησει.
Ενω με την απομακρυνση του, προστατευονται τα μελη της Εκλησιας τα θελωντα να προσελκυσουν την χαρι του Θεου προς σωτηριαν των.

Dimitris Roumeliotis είπε...

Πελεκανε, επιμενεις να διαχωριζεις καποιους που ονομαζεις ετεροδοξους απο τους οποιους θεωρεις αιρετικους.
Και αυτο ειναι ενα ιδιωμα των εξ Ορθοδοξιας οικουμενιστων.

Εαν δεν αποδεχεσαι την γνωμη μου, δες τι γραφει ο Παυλος.
" και εαν ημεις ή αγγελος εξ ουρανου ευαγγελιζηται υμιν παρ ο ευηγγελισαμεθα υμιν αναθεμα εστω " ( Γαλ. α,8 )

Η αληθεια της Αληθειας ειναι μια.
Την αληθεια συτη ευαγγελισαν οι αποστολοι Χριστου, της Αληθειας.
Η οποια αποκλιση σπο την αληθεια της Αληθειας, συνιστα απωλεια της.
Και οι λατινοι και οι ευαγγελικοι, οικειοθελως και εν υπερηφανεια εχουν διαχωρισει εαυτους απο την αληθεια.
Και υποκεινται στον αναθεματισμο του αποστολου, και ισχυει για αυτους ο λογος του Χριστου περι κυνων δηλαδη σκυλιων με την εντολη της μη κοινωνιας και μετα των ακαθαρτων, και αυτο εφοσον οι ιδιοι επιλεγουν να αποδεχωνται την ιδιοπιστια τους και οχι την κοινη πιστι της Εκκλησιας του Χριστου της φυλατουσης τον λογον του Χριστου.

επομενως πως "αγιαζεις" τους ετεροδοξουντες?
η ενεργεια αυτη ειναι ξενη Χριστου και της Εκκλησιας Του.

εισαι φιλανθρωποτερος Χριστου?
κατανοεις τον Χριστιανισμο ορθοτερως του αποστολου της αγαπης που ειπε ουτε να τους χαιρετουμε και του αποστολου των εθνων που τους αναθεματιζει?

Μονο η μετανοια τη αιρεσεως αναιρει τον αναθεματισμο.

Dimitris Roumeliotis είπε...

ΠελεκανεΔιαλογος αγαπης με τους αιρετικους, ειναι ο διαλογος μαζι τους με τον οποιο πραγματουται η προσπαθεια της σωτηριας των.
Και η σωτηρια των ετεροδοξων εχει ως ορο, την οικειοθελει αρνηση της ιδιοπιστιας της θεομαχουσης τον λογο του Θεου.
Εχει ομως και ενα αλλο σημειο ο διαλογος με τον σκοπο της οντως σωτηριας εν Χριστω.
Η παραμονη εντος της Εκκλησιας.
Οταν απαρνειται η ορθοδοξια με το οποιο προσχημα, για να εχουμε τον διαλογο οπως τον θελουν καποιοι και οχι οπως τον θελει ο Χριστος, τοτε ο διαλογος αυτος ειναι εμπαιγμος Θεου.
αυτο κανει ο οικουμενιστικος διαλογος, εμπαιζει Θεον και για τον λογο αυτο φωναζουμε οτι ειναι λαθος και αιρεση.
Ο οικουμενικος διαλογος των ορθοδοξων που θελουν να μεινουν εντος της Εκκλησιας του Χριστου, ειναι κατι αλλο.
Παραδειγμα , καποιες στιγμες της συνοδου της φεραρας, οπου οι ορθοδοξοι επροσευχοντο χωριστα σπο τους λατινους

Dimitris Roumeliotis είπε...

Ειναι πολυ περιεργο το πως καποιοι θεωρουν ορθοδοξο και ευαγγελικο, οτι ακριβως ειναι αντιθετο απο το ευαγγελιο.
Στο ευαγελιο οριζεται ως θελημα Θεου και ορος σωτηριας, η μη κοινωνια με τους οικειοθελως αθετουντες τον λογο Του.
Οταν η κοινωνια με τους ετεροδοξουντες Χριστου, προβαλλεται ως αρετη, σε τι διαφερει απο το προπατωρικο παραπτωμα?
Ποιος εχει αντιρηση οτι οσοι θεωρουν την θεια χαρι κτιστη ειναι και ανθρωποι ευαγγελιου Χριστου?
Οι ιδίοι ,αλλα και οι εξ Ορθοδοξιας Οικουμενιστες ,οι κοινωνουντες μετ' αυτων.
Ειναι τραγικο να νομιζει και να ισχυριζεται καποιος, οτι η γνωμη του ειναι η σωστη, οταν ηγνωμη του διαφωνει με την Αληθεια.
Και το χειροτερο, να επιχειρει την επιβολη της στην Εκκλησια ,προς αντικατασταση της Αληθειας του Θεου.
Αυτο ακριβως πρατουν οι λεγομενοι οικουμενιστες

Ανώνυμος είπε...

Φίλε,
Αυτά που πιστεύεις για την άνωθεν αποστολή σου, πίστευε και ο Ευλογητός στη Λάμψη του Νίκου Φώσκολου. Δες και λίγο Σουλεϊμάν μπας και καθαρίσει το κεφάλι σου!

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Φίλε και κ.Ρουμελιώτη σας ξαναλέμε ότι εαν τα σχόλια σας κόβονταν δεν θα μπορούσατε να απευθύνετε τα ερωτήματα σας; Άλλωστε Φίλε, προσωπικά είμαι ένα οικουμενιστικό μίασμα και θα περίμενα από καθαρούς προασπιστές της Ορθοδοξίας να ακολουθήσουν το υπόδειγμα του Κυρίου και να με ακούσουν όπως Εκείνος άκουσε την πόρνη...

Dimitris Roumeliotis είπε...

Ανωνυμε 1 Ιανουαρίου 2013 8:23 π.μ.

Εχουν λογοκριθει σχολια μου στην παρουσα σελιδα.
ΟΜΩΣ.
Οταν καποιος φιλοξενειται, δεν μπορει να διαμαρτυρηθει στους αλλους φιλοξενουμενους,για την ποιοτητα της φιλοξενειας που του παρεχεται.
Εαν διαφωνει με την φιλοξενεια, αλλαζει ξενοδοχειο.
Πως περιμενεις να επιβαλει την γνωμη του ο φιλοξενουμενος στον οικοδεσποτη?

Το τι θα πουν μεταξυ τους , εαν πουν κατι, οικοδεσποτης και φιλοξενουμενος, ειναι υποθεση ιδιωτικης οδου, και οχι καποιας δημοσιας αγορας...

ΑΛΛΑ

και γιατι μου απευθυνεις ονομαστικα μια τετοια παρατηρηση?
Εχω κανει εγω καποιο σχετικο σχολιο?

Εκτος απο του να προσπαθεις να μειωσεις την αξιοπιστια του συν-φιλοξενουμενου, θεολογικη απαντηση μπορεις να δωσεις υπερ του οικουμενισμου?

Ο διαλογος προχωρα με ερωτησεις και απαντησεις, οχι με ακαιρες και αδικες προσωπικες επιθεσεις

Ανώνυμος είπε...

κ.Ρουμελιώτη δεν επιβάλεται η γνώμη όταν απλά δημοσιεύεται, αλλά υπηρετείται ο διάλογος.Λέτε ότι λογοκριθήκατε στην Ιδιωτική Οδό.Εμείς βλέπουμε το αντίθετο.Και καλώς σας δίνεται ο λόγος να εκθέσετε με σοβαρότητα τα επιχειρήματά σας.Κάντε όμως και τον κόπο σας παρακαλώ και δείτε στα "αντιοικουμενιστικά" και..."ορθόδοξα ιστολόγια"αν υπάρχουν σχόλια και αντίθετη σοβαρή επιχειρηματολογία.Τίποτα δεν υπάρχει και το γνωρίζετε αυτό.
Απευθύνομαι και σε σας διότι μιλάτε για Οικουμενισμό και την ίδια στιγμή δικαιολογείτε το φανατισμό,τη μισαλλοδοξία,την αντιδημοκρατικότητα,την οπαδοποίηση και τελικά την ανελευθερία.Μιλάτε για διάλογο στο τέλος του σχολίου σας ενώ πιο πρίν δικαολογείτε τον αφιλόξενο Οικοδεσπότη. Ο Οικοδεσπότης Χριστός τους δέχεται όλους θα ακολουθήσουμε Αυτόν ή όχι αγαπητέ κ.Ρουμελιώτη;Όταν έρθω στην πόρτα σας και χτυπήσω είναι μια πρόσκληση και πρόκληση για σας να μου ανοίξετε.Αν δε το κάνετε κ.Ρουμελιώτη-και έχετε κάθε δικαίωμα-εννοείται ότι θα απευθυνθώ σε άλλον φιλόξενο οικοδεσπότη,αλλά κ.Ρουμελιώτη δεν θα μπορείτε να σφετερίζεστε το όνομα του Χριστού...

Dimitris Roumeliotis είπε...

Ανωνυμε 11 Ιανουαρίου 2013 10:03 π.μ.

Παρατηρω οτι επιμενετε στο μιλατε για τον Χριστο και να λετε οτι, εσεις θελετε να πειτε,
χωρις να σας ενδιαφερει τι εχει ο Χριστος και το κυριωτερο γιατι το ειπε.
Και το μονο που ουσιαστικα ειπε ο Χριστος, αφωρα την σωτηρια.

Και ο οικουμενισμος αντιστρατευεται αυτη την σωτηρια.

Εγω επισημανει θεολογικως την υποστηριξη της θεσεως αυτης, πολλες φορες στην σελιδα αυτη.

Θεολογικη Απαντηση απο τους αοικουμενιστες δεν εχω ακομα.
Αντ' αυτης. βλεπω μια προσπαθεια μειωσεως της προσωπικης μου αξιοπρεπειας και της αξιοπιστιας, ωστε να μη δεινετε η ζητουμενη θεολογικη υποστηριξη της οικουμενιστικης κινησεως.

ΕΞ ΑΛΛΟΥ,
Εγω και ο οικοδεσποτης της ιδιωτικης οδου, γνωριζουμε τι δικο μου εχει λογοκριθει.

Στο δικο του χωραφι ομως, εκεινος ειναι το αφεντικο.

ΑΛΛΑ,
Οπως λογοκρινετε τον Χριστο και την απγορευση κοινωνιας με τους αιρετικους, διοτι προφανως σας αφωρα, ως παραβατη (μιλω καπως γενικοτερα) , με το ιδιο σκεπτικο συνεχιζεται τις παρατηρησεις σας.

Dimitris Roumeliotis είπε...

Αγαπητε Ανωνυμε 11 Ιανουαρίου 2013 10:03 π.μ.

Επιμενω οτι εθελοτυφλεις.
Να το σκεπτικο μου.

Ο Κυριος ειπε "Πᾶν ὃ δίδωσί μοι ὁ πατὴρ, πρὸς ἐμὲ ἥξει, καὶ τὸν ἐρχόμενον πρὸς με οὐ μὴ ἐκβάλω ἔξω·. ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 6:37"

Κανεις δεν αρνειται την αποδοχη στον προσερχομενο, ιδιως οταν ειναι ειλικρινης.

Ομως το θεμα με τους οικουμενιστες ειναι κατι αλλο.

Ακολουθουν αντιθετη διευθυνση.
Πανε αυτοι οικειοθελως στους αρνητες του Χριστου.

Και οταν υποδεχωνται τους προσερχομενους, το κανουν εν παραβασει του θεληματος και των εντολων του Χριστου.

Μαλιστα, αυτο που κανουν, η κοινωνια με τους αιρετικους και η αποδοχη ουσιαστικα της αιρεσεως τους, εχει σαφεστατα τον χαρακτηρα του εμπαιγμου του ζωντος Θεου.

Και αυτο διοτι η κοινωνια με αιρετικους που εμενουν στην αιρεση συνιστα αποδοχη της αιρεσεως και αρνηση Χριστου.

Και να γιατι «Μηδέν νόθον δόγμα τῷ τῆς ἀγάπης προσχήματι παραδέχεσθε»
(Χρυσόστομος, PG 62,191)

Και αυτο, απο την,
«Ἐπιστολή τοῦ ἁγιωτάτου ἀρχιεπισκόπου Ρώμης Λέοντος πρός
Φλαβιανόν ἀρχιεπίσκοπον Κωνσταντινουπόλεως», ἡ ὁποία καταχωρίσθηκε στά Πρακτικά τῆς Δ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (ἐν Χαλκηδόνι) «μάλιστα φροντίζειν ὥστε ἐκτός θορύβου καί φιλονεικίας καί τήν ἀγάπην φυλάττεσθαι καί τήν ἀλήθειαν ἐκδικεῖσθαι» Ι. Consilium universale Chalcedonense
anno 451, ἔκδ. Ε. Schwartz, Acta consiliorum
oecomenicorum, τόμ. 2ος, μέρ.
2ον, Berlin 1962, σελ. 47.)

και για να το κανω πιο σαφες,

«εἴ τις ἔρχεται πρός ὑμᾶς καί ταύτην τήν διδαχήν οὐ φέρει, μη λαμβάνετε αὐτόν εἰς οἰκίαν καί χαίρειν αὐτῷ μή λέγετε» (Β΄ Ἰω 10).

Οπως βλεπεις, το παπικο που ερχεται προς εμας για να βαπτισθει Ορθοδοξος, τον υποδεχωμεθα ως ο Χριστος.

Τον παπικο που θα ερθει με "“επηρμένη οφρύν” θα τον χειρισθουμε οπως λεγει ο Αποστολος της αγαπης.

Εαν θεωρεις τον αγιο Ιωαννη τον ευαγγελιστη φονταμενταλιστη, νεο-ζηλωτη και φανατικο γιατι δεν αποδεχεται τον εμενοντα στυην αιρεση, τοτε καλιστα μπορεις να με θεωρεις και εμενα φανατικο, οπως και τον αγιο

Dimitris Roumeliotis είπε...

Αγαπητε Ανωνυμε 11 Ιανουαρίου 2013 10:03 π.μ.

Μιλησατε για σφετερισμο εκ μερους μου του Χριστου.

Μηπως εννοειτε σφετεριστη και τον αγιο Γρηγοριο τον Θεολογο ?
Το λεγω, διοτι λεγω και εννοω οτι και ο ιδιος με αυτο, «καί τῆς μέν ἔχθρας οὐκ ἐπῃνέσαμεν, τοῦ ζήλου δέ
ἀπεδεξάμεθα · κρείσσων γάρ ἐμπαθοῦς ὁμονοίας ἡ ὑπέρ
εὐσεβείας διάστασις» ((αγιου Γρηγοριου του Θεολογου  ΕΠΕ 1, 246,19).
 

Dimitris Roumeliotis είπε...

Αγαπητοι Οικουμενιστες,
γνωριζουμε οτι δεν τα πατε και τοσο καλο με τους πατερες, αλλα, αυτοι εδομησαν την Ορθοδοξια, και το εκαμαν με το αιμα τους, εν τω αιματι Χριστου.

Επειδη, πολυ συχνα λετε για "αγαπη"
και με αυτην εννοειτε την προσβολη της Θειας Οικονομιας, εφοσον την εφαρμοζεται εκ του πονηρου στις σχεσις με τους αιρετικους που εμενουν στην θεομαχια τους,
σας εχουμε ενα κερασμα απο τον Αγιο Ιωαννη τον Χρυσοστομο,
" «ἵνα μηδέν νόθον δόγμα τῷ τῆς ἀγάπης προσχήματι παραδέχησθε» (Ιω. Χρυσοστόμου, Εἰς Φιλιππησίους 2,1· ΡG 62,191· ΕΠΕ 21,392.)

Τι θα λεγατε σαν απαντηση εκτος του οτι ειμαι ενας αλλαζων φανατικος και αξιολυπητος και καταπτιστος νεο-ζηλωτης?

Δημήτρης είπε...

Με λίγα λόγια:
Οι παραβολές της Τελικής Κρίσεως και του καλού Σαμαρείτη κακώς ειπώθηκαν όπως ειπώθηκαν. Δεν σε αγαπάω κύριε γιατί δεν είσαι στο δρόμο της θεώσεως, και δεν το κάνω γιατί είναι ο μόνος τρόπος να καταλάβεις ότι δεν είσαι στο δρόμο της θεώσεως.
Γρήγορα να προλάβω να ετοιμάσω τα νέα σχέδια μαθημάτων για τους μαθητές μου που ο ανόητος θα τολμούσα να τους πω πως ο Χριστός μίλησε για αγάπη χωρίς προϋποθέσεις
Βουρ λοιπόν για το νέο ευαγγέλιο

Ανώνυμος είπε...

Τα είπατε όλα κ.Ρουμελιώτη!Δεν έχουμε να πούμε τίποτα πλέον...εκάνατε το χρέος σας να προασπίσετε και σώσετε για μια ακόμη φορά την σταυρική Εκκλησία.Δε τη σώζει ο Σταυρός της,ούτε ο Θεός της, αλλά όλοι εσείς οι αυτόκλητοι σωτήρες της.

Ανώνυμος είπε...

το τραγικο στις περιπτωσεις των υποτιθεμενων αντιοικουμενιστων δεν ειναι η παραθεση χωριων αγιας γραφης και πατερων. σε τετοια αθληματα και προς επιρρωσιν της θεσης του ο καθενας μπορει να επικαλεστει επιλεκτικα ο,τι θελει και να παρει οποιο παραδειγμα τον βολευει. το προβλημα εντοπιζεται στην απωλεια της ζωης και στις εσφαλμενες ερμηνειες. αν για παραδειγμα παρουμε κατα γραμμα το "χαιρειν μη λεγετε", τοτε δε θα μιλαμε σε κανεναν! αυτο δα θελει ο Θεος! ωραια ορθοδοξια, κυριοι, οχι απλα επαρχιωτικη, αλλα και ισλαμικιστικη...
ακομα σαν ποιηματακια να ρεουν τα ιδια και τα ιδια χωρια, που στο στομα συγκεκριμενων ανθρωπων απλα επιτεινουν και επιστηριζουν ψυχοπαθολογιες και αγκυλωσεις. τον Θεο τον ρωτησαμε τι ακριβως θελει απο μας σημερα; και πώς ειναι δυνατο να ακους τον Θεο, ει μη μεσω της ιεραρχιας των εκκλησιων του;
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

λεει η απυλωτος γραφις του γνωστου ρυπαροστομου μπλογκερ σε προσφαυη αναρτηση της: " Ὁ ἅγ. Νικόδημος ὅμως, ἂν καὶ συμβουλεύει (ὅπως εἴδαμε) πὼς ἀκόμη καὶ τὸν ἄδικο ἀφορισμὸ δὲν πρέπει νὰ τολμήσει νὰ καταφρονήσει ὁ ἀφορισθείς, ὥσπου νὰ γίνει «περὶ τούτου ἐκκλησιαστικὴ ἐξέτασις» (Πηδάλιον, σημ. στὸν ΛΒ΄ Κανόνα τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ὑπ. σελ. 35), ὅμως διακρίνει τὸν ἄδικο ἀπὸ τὸν παράτυπο ἀφορισμό."
γιατι εμενα αυτο το πραγμα μου θυμιζει σωτηροπουλο, Πειραιως και αλλους ιεραρχες;
Κ.Ν.
πραγματικα, μωραινει Κυριος... τι τα θελε ο "ευλογημενος" αυτα;;
Κ.Ν.

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ο Φίλος είπε...

@11 Ιανουαρίου 2013 8:23 π.μ.


Aγαπητέ φίλε,

ο Χριστός θέλει και επιθυμεί να ενωθεί με κάθε άνθρωπο και αναγνωρίζει με ακρίβεια τον ἀνθρωπο που το θέλει και αυτός, όπως και εκείνον που δεν το θέλει.

Αν θέλουν κἀποιοι να ενωθούν με τους παπικούς, μπορούν και έχουν το δικαίωμα να το κάνουν. Έχει προηγηθεί ένωση με αλλότριο πνεύμα και Θα παρασυρθούν μ'αυτούς μόνο εκείνοι που έτσι κι αλλιώς αρνούντε τήν ένωση με τον Κύριο, δηλαδή την Ορθοδοξία.

Μας λέει το Πνεύμα το Άγιο δια του Αποστόλου Παύλου: «..καί διά τούτο πέμπει αυτοίς ο θεός ενέργειαν πλάνης εις τό πιστεύσαι αυτούς τώ ψεύδει, ίνα κριθώσιν πάντες οι μή πιστεύσαντες τή αληθεία αλλά ευδοκήσαντες τή αδικία.»

Γιά ποιούς μας λέει εδώ;...«τοίς απολλυμένοις, ανθ' ών τήν αγάπην τής αληθείας ουκ εδέξαντο εις τό σωθήναι αυτούς.»

Μακάρι να μην ανήκει κανείς από μας σ'αυτούς, ούτε και εσείς φίλε. Πρέπει να είμαστε τίμιοι με τον εαυτό μας, να τον ρωτάμε τι θέλει.

Αυτό να σας απασχολεί και όχι τα αδημοσίευτα σχόλια, καθώς και εσάς κ. Δημήτρη Ρουμελιώτη. Άλλο είναι να λέει κάποιος είμαι Ορθόδοξος και άλλο, είμαι Ορθοδοξία.




Ανώνυμος είπε...

Τον Θεο τον ακουμε απο την συνειδηση μας , απο την εκκλησια και οχι κατα αναγκη την διοικηση και απο την γραφη και τους πατερες . Οχι απο την ιεραρχια γιατι τοτε ειναι σα να λεμε οτι ο Θεος υπακουει στην εκαστοτε συνοδο . Δηλαδη κυριε Νουση αν η φωνη του Θεου ειναι η φωνη της εκαστοτε ιεραρχιας αρα στην τσαρικη Ρωσσια ο Θεος ηταν η υπακοη στον Τσαρο , στην εποχη του Μπρεζνιεφ ο Θεος ηταν η υπακοη στον Μπρεζνιεφ . Αφου αυτο κυρηταν οι τοτε συνθεσεις των ρωσσικων συνοδων αρα συμφωνα με το σχολιο σας των 3 και 24 αυτο ηταν και το θελημα του Θεου . Και για να ερθουμε στα καθ ημας επι επταετιας συμφωνα με το επιχειρημα σας φωνη του Θεου ηταν το θελημα της χουντας εφοσον η τοτε συνθεση της ιεραρχιας στην συντριπτικη της πλειοψηφια ηταν υπερ της χουντας . Για ονομα της Παναγιας οχι και ετσι . Με τιποτα το θελημα και το ακουσμα του Θεου δεν ταυτιζεται με το θελημα της ιεραρχιας . Τοτε να πεταξει η εκκλησια την γραφη και αντι αυτης στην θεση των αναγνωσματων να διαβαζονται απο αμβωνος εγκυκλιοι της οποιας συνοδου . Α.Μ

Ο Φίλος είπε...

Κύριε Κώστα Νούση, ρωτάτε "και πώς ειναι δυνατο να ακους τον Θεο...;"

Είναι αδύνατον να Τον ακούσεις, αν δεν θέλεις να τον ακούσεις. Γι'αυτό και τονίζει ο Χριστός ότι «Τα εμά», τα δικά μου πρόβατα δεν παρασύρονται από τις ανεύθυνες φωνές (Iεραρχών & Θεολόγων) που αντηχούν γύρω τους. Διακρίνουν τη φωνή μου και αυτήν μόνο δέχονται και ακολουθούν.

«Τα εμά», λέει. Πρέπει να είναι δικά μου. Να ανήκουν σε μένα. Να με αναγνωρίζουν Ποιμένα τους. Να υπάρχουν ανάμεσά μας ειλικρινείς, φιλικές σχέσεις, εμπιστοσύνης και αφοσιώσεως.

Ο καθένας μας λοιπόν, ακούει αυτόν κι αυτά που θέλει ν'ακούση.

Ο Θεός είναι απόλυτα Δίκαιος.

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Λοιπον πελεκανε μην μπερδευεις την εκαστοτε συνθεση μιας συνοδου με τις οικουμενικες συνοδους . Αυτα περι προτεσταντων πεστα οταν και αν γινεις αρχιμανδριτης σε κανενα διακακι να το τρομαξεις . Οσο για τις οργανωσεις τις εχω γραμενες οπου εχω γραμενη και την τρεχουσα συνοδο της ιεραρχιας της εκκλησιας . Στα παλια μου παπουτσια . Και αν νομιζεις οτι ο κοσμος σεβεται τους κατσαρολοφορους επειδη χειροτονηθηκαν στα 25 διακοι στα 28 αρχιμανδριτες και ετσι στα 40 αναγκαστικα γιναν δεσποτες λανθανεις . Δυστυχισμενες υπαρξεις ειναι που στην μανια τους για μιτρα και πατεριτσα αγνοησαν την σεξουαλικη ορμη προς το ετερο φυλλο και μετα γιναν οι περισοτεροι αυτο που γινονται οσοι καταπιεζουν την φυση τους . Γιατι πολλοι λιγοι ειναι φτιαγμενοι για παρθενικο βιο . Σιγα λοιπον μην αυτοι οι ματαιοδοξοι για επισκοποποιηση να μην ειναι η φωνη του Θεου . Α.Μ

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Ασχετο . Επειδη ειμαι 2 χρονια μολις στο ιντερνετ κι ειμαι λιγο κουμπουρας στα τεχνολογικα καθοτι 45αρης γραψε το πληζ με γραμματα τι θα πατησω στο youtube να δω . Thanks εκ των προτερων . Α.Μ

Ανώνυμος είπε...

@ Φιλο
" Γι'αυτό και τονίζει ο Χριστός ότι «Τα εμά», τα δικά μου πρόβατα δεν παρασύρονται από τις ανεύθυνες φωνές (Iεραρχών & Θεολόγων) που αντηχούν γύρω τους. Διακρίνουν τη φωνή μου και αυτήν μόνο δέχονται και ακολουθούν." εσεις δηλαδη ειστε πανω απο την Ιεραρχια και αναγνωριζετε τις ορθοδοξες φωνες. εστω. δλδ να το διαλυσουμε το μαγαζι και οποτε καπνιζει στον καθενα να φτιαχνει και μια δικη του "καθαρη" εκκλησια. ωραια λογικη, αλλα δεν ξερω που βγαζει και σε ποση σχιζοφρενεια και υποχονδρια καταληγει (εκκλησιαστικη και εκκλησιολογικη εννοω). δυστυχως πατως για τους αντιιοικουμενιστες, ακομα δεν εχουμε καποια επισημα διακηρυχθεισα κακοδοξη θεση, οποτε ειναι δυσκολο να αποσχισθουν.
"Ο καθένας μας λοιπόν, ακούει αυτόν κι αυτά που θέλει ν'ακούση." αυτο λεω και εγω. προσεχετε λοιπον, πως και τι ακουτε, και εν προκειμενω, τι γραφετε, γιατι ομολογω πως σε πολλα σημεια δεν ειστε καθολου σαφης.
Κ.Ν.

Ο Φίλος είπε...

@pelekanos92

Είναι φωνή Θεού αυτά έγραψε ο Α.Μ, ταιριάζουν δε απόλυτα και σ'εσάς. Αλλά που ν'ακούσετε τη φωνή Του, εσείς ακούτε τον θεό εαυτόν σας.

Θα είσαστε ειλικρινής αν να γράφετε αντί του " I love Jesus", το I love myself and my passions.

Το σχόλιό σας μυρίζει αποσύνθεση και θάνατο.

Υ.Γ.
Πείτε μας φίλε, ο Κάιν γιατί σκότωσε τον Άβελ;

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ο Φίλος είπε...

Κύριε Κώστα Νούση,

την επισημότητα σε κάτι ή σε κάποιον την δίνει ο Κύριος. Ενώπιόν Του, είσαστε ήδη αποσχισμένοι και αιρετίζωντες.

Είμαστε σαφέστατοι.

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Δεν προλαβαινεις να πεταχτεις για τσιγαρα και διαβαζεις τα κουφα . Ε οχι και φωνη του Θεου βρε Φιλος ενα σχολιο που εγραψα στην Ιδιωτικη Οδο . Σχολιο του Α.Μ ειναι . Για ονομα της Παναγιας Α.Μ

Ο Φίλος είπε...

@pelekanos92

Επίτηδες το έγραψα φίλε. Έχετε δεί την θαυμάσια, με άρωμα Ορθοδοξίας ταινία "Ostrov" (Το νησί), αγνωρίζετε λοιπόν ποίου προσώπου απ'αυτή την ταινία μοιάζετε.

Εκείνου που διακατέχεται από τον σύνδρομο του Κάιν. Τον φθόνο.

Είναι δυνατόν λοιπόν ν'αγαπάτε τον Θεό, τι στιγμή που προσκυνάτε τον πατέρα του φθόνου;

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

@A.M

Φίλε, δεν είναι καθόλου κουφά αυτά που γράφουμε, κουφά είναι τ'αυτιά μας.

Η φωνή του Κυρίου φτάνει μέσα από κάθε άνθρωπο, το πρόσωπό Του είναι πολύμορφο.
Είναι το πρόσωπο του προσκυνητή πρός Εμμαούς, του κηπουρού που συναντά η Μαρία Η Μαγδαληνή, το πρόσωπο του συνοδοιπόρου που βαδίζει ή στέκεται δίπλα μας και γιατί όχι και το πρόσωπο του συνσχολιαστή μας εδώ.

Όσο "θεωρεί" κάποιος στο πρόσωπό του τον Θεό, ανάλογα τον "θεωρεί" και στο πρόσωπο του άλλου.

Ο Φίλος είπε...

@pelakano92

Δεν είναι ανάγκη να πέσετε φίλε, είσαστε μέσα στον βούρκο του ψεύδους ολάκερος, έχετε πιάσει πάτω μάλιστα.

Μονο προς τα πάνω μπορείτε να πάτε, δεν έχει πιο κἀτω.

Ανώνυμος είπε...

Προς 7 και 28 . Κανουμε ολοι οι σχολιαστες στα χριστιανικα μπλογκς και εγω μαζι ενα λαθος . Αναφερουμε πολλες φορες το ονομα του Θεου . Ειναι και λιγο παραβαση της σχετικης εντολης . Εμεις τα ανθρωπακια που τρεμουμε με εναν καπως πιο παρατεταμενο πονοκεφαλο η στηθοπονο και δικαιως τρεμουμε , πιανουμε το ονομα του δημιουργου των παντων . Αγγελων , ανθρωπων , αστρων και γαλαξιων . Α.Μ

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Dimitris Roumeliotis είπε...

Απο τι βλεπω, η αυτοδικαιωση παει συνεφο.
Ειναι τοσο δυσκολο να καταλαβει καποιος οτι στην βαπτισμα μας, αποτασομεθα τον σατανα?

Ειναι τραγικο, στο ονομα της αγαπης του Χριστου, να προκοβει η ιδια η αρνηση του Χριστου.

Απο την πολυ (υποτιθεμενη εν Χριστω) αγαπη στον συνανθρωπο που εχει επιλεξει την αντιχριστη αιρεση, και απο συμφωνια με την επιλογη του, ξανα σταυρωνεται ο Χριστος.

Εκτος και εαν ο πάπας της Ρωώμης ειναι του Χριστου, ωποτε σφαλω.

Γιατι εαν δεν σφαλω, η μπολικη αγαπη για το πονηρο, δεν ειναι του Χριστου ακομα και εαν φορα ρουχο αγαπης.

Πιο απλα πως να το πω.

Dimitris Roumeliotis είπε...

κε. Κ.Ν.

Υποθετω οτι ειστε θεολογος καπου στην Κεντρικη Ελλαδα.

Με απογοητευσατε.

Εαν ο αποστολος της αγαπης στοχευε με το "χαιρειν μη λεγετε", τηνν απλη ανθρωπινη ευχη της βρωτης ευτυχιας, τοτε ματαια η διδαχη του, και η αποστολη του και η ενσαρκωση του ηγαπημενου του Διδασκαλου.

Για πολυ "φθηνη" εχετε την Ορθοδοξια....

Dimitris Roumeliotis είπε...

Ανωνυμε11 Ιανουαρίου 2013 1:43 μ.μ.

Πριν απο την σταυρικη θυσια, εχουμε την αρχιερατικη προσευχη.

Προφανως σας διαφευγει...
Γιατι εχει ενα κοστος...

Το οποιο ο σκοτασμος σας, δεν το βλεπει...

Dimitris Roumeliotis είπε...

Αναρωτιεμαι εαν πολλοι απο τους γραφωντες εδω εχουν πατησει το ποδι τους σε Ορθοδοξη θεια λειοτουργια.

Και παλι αναρωτιεμαι εαν γνωριζουν Ελληνικα.

Εκεινο "τας θυρας, τας θυρας" ουτε που το ακουν.

Προ του Κοινου Ποτηριου, δεν θελουμε "κυνες" και "χοιρους".

Ο μοιχος, ο κλεφτης , ο ψευτης δεν ειναι ουτε μελος των "κυνων" ουτε των "χοιρων"


Οι του βελιαρ ειναι οι κυνες καιοι χοιροι.

Και οι αποδεχομενοι τον βελιαρ ως Χριστον, ακομα και εαν το κανουν απο την πολυ αγαπη Χριστου....

Υπαρχει μια λεπτομερεια που χανεται καπου στην Απια οδο,
"τίς δὲ συμφώνησις Χριστοῦ πρὸς Βελιάρ, ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου"

Αυτο το "μωραινει Κυριος" και ο σκοτασμος της καρδιας ειναι μια μεγαλη αληθεια, την οποια ενα λαμπρο μυαλο, την αντιπαρερχεται (με την υπερηφανεια του).

Εκτος και εαν ο Πάπας τσ Ρωμης καιο Λουθηρος με τις δαιμονικες θεωριες των ειναι δουλοι
Χριστου....

Dimitris Roumeliotis είπε...

Βρε παιδια μηπως ειμαι προφητης??

Οπως προβλεψα, κοπο που εκανα...

δεχωμαι προσβολες...

αλλα θεολογικη υποστηριξη της ανωμιας της κοινωνιας με αιρετικους, ακομα και "ενεκα παροξυσμου αγαπη Χριστου" ακομα δεν ειδα..

Και μαλλον ουτε θα δω...

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Dimitris Roumeliotis είπε...

Το προβλημα σας ειναι οτι νομιζεται , οτι η Θεια Ευχαριστια ειναι κατι που ενωνει τους παντες αδιακριτως....

Να σας το πω στη δημοτικη.

Το να βλεπεις και να μην κατανοεις...

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ο Φίλος είπε...

@pelekano92

Τα υποκριτικά ευχαριστώ να λείπουν, δεν έχουμε καμία σχέση με το ψέμα.

Μετἀνοια θέλουμε.

Κάθε ημέρα που περνάει και παραμένετε εθελοντικά στον πάτο, είναι εις βάρος σας.

Dimitris Roumeliotis είπε...

Πελεκανε, συνεχιζεις να μη θελεις να δεις κατι απλο....

Ενωπιον του Κοινου Ποτηριου, δεν εχουν θεση ετεροδοξοι, ειτε αυτοι ειναι του ειδους των λατινων, ειτε του ειδους των λατινοφρονων..

Ο Φίλος είπε...

@pelekano92

Υ.Γ.

Ο "πάτος" είναι το σημείο όπου έχεις πάψει να σέβεσαι τον εαυτό σου και τον καταπατάς βάζοντας πάνω απ αυτόν νοσηρές επιθυμίες των παθών.

Ο Κύριος δεν ενώνεται με "πάτους" που δεν αναγνωρίζουν ότι είναι και δεν θέλουν ειλικρινά να βγούν από εκεί.

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Λάθος pelekane92,

ουτε το σύμπαν είναι άπειρο, ούτε η ανθρώπινη βλακεία, αλλά η κόλαση που ολοταχώς πορεύεστε.


Ο Φίλος

noname είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ο Φίλος είπε...

@pelekanos92

Δεν ήταν ευχή, - μανία έχετε κατά το τυπικό του πατήρ σας να τα διαβάλετε όλα - αλλά πραγματικότητα.

Δεν μας εκπλήσσει που τα βλέπετε γελοία τα πραγματα, έτσι κι αλλιώς δεν πιστεύετε στο Χριστό, δηλαδή στην αιωνιώτητα.

Για σας η ζωή τελειώνει στον τάφο, είστε δηλαδή τάφος κινούμενος.

Related Posts with Thumbnails