ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟ ΦΙΛΟ ΣΕ ΦΙΛΟ

Έλαβα από τον συνάδελφο Κώστα Νούση από την Λάρισα το ακόλουθο κείμενο:

Σε ευχαριστώ, Παναγιώτη, για την παρέμβασή σου υπέρ της αληθείας και εμού του ελαχίστου. Δεν συνηθίζω να ασχολούμαι με γελοιότητες και συκοφαντίες ανθρωπαρίων δειλών που φοράνε φουστανάκια, μη τολμώντας να αναρτήσουν στα blogs τους την απάντησή μου στις ανοησίες τους. Για την ιστορία θα πω μόνον και χάριν της μνήμης του προσφάτως αποβιώσαντος πατρός μου ότι σε αυτόν και μόνον οφείλω -το κατ' άνθρωπον- τις σπουδές μου. Χάρη στον ιδρώτα του προσώπου του, ορφανού και ξενιτεμένου αυτοδημιουργηθέντος παληκαριού που τον λέγαν Χρήστο, σπούδασα και από τη ΓΕΧΑ δεν πήρα ούτε δεκάρα τσακιστή ούτε για σπουδές ούτε και γενικότερα αλλά ούτε και κανείς άλλος από την οικογένειά μου. Το αντίθετο, για όσο διάστημα διέμενα στο οικοτροφείο ως φοιτητής "τα έσκαζα" χωρίς μηδενική οικονομική εκ μέρους τους ελάφρυνση. Οι δημοσιογραφίσκοι τους που ψάξανε το φάκελό μου μπέρδεψαν επίσης ακατανοήτως το βιβλιοπωλείο Τέρτιος που δούλευα. Πως άραγε; Απλώς έχοντας τρικυμία εν κρανίω.
Επίσης θα ήθελα να τονίσω πως δεν πληρώνομαι να υποστηρίζω ούτε τον Λαρίσης ούτε τον Οικουμενικό! Αστειότητες ανθρώπων που βλασφημούν το όνομα του χριστιανού και φέρονται σα δαιμονισμένοι...Τους πληρώνω λοιπόν με το ίδιο σκληρό νόμισμα που λασπολογούν οι δήμιοι αυτοί των φιλήσυχων πιστών, οι οποίοι με δικές τους πατέντες "ορθοδοξομέτρησης" κυκλοφορούν ως άλλοι ΓΟΧ ένθεν κακείθεν, κυνηγοί αυτοί αιρετικών κεφαλών... Η δαιμονοποίηση του ετέρου και της διαφορετικότητας μαρτυρούν περίτρανα τα ως τώρα γραπτά μου στο ιστολόγιο της ένωσης θεολόγων Λάρισας που τους περιγράφω ως τυφλούς οδηγούς τυφλών που είναι κοινοί πεζοδρομιακοί υβριστές με φασιστική νοοτροπία, αδερφοβόρα δειλά ανθρωπίδια που τολμούν να υπερθεματίζουν το ορθόδοξο φρόνημα!
Θλίβομαι μεν για την κατάντια τους αλλά και χαίρομαι που αποκαλύπτω την πνευματική τους γύμνια και τους καταρρίπτω τα χάρτινα πνευματικά οικοδομήματα που έκτισαν στην ως τώρα ψευτοπνευματική ζωή τους.
Να πω επίσης ότι πολλοί παραμένουν φίλοι μου ακόμα στη ΓΕΧΑ Λαρίσης αλλά και σε παραρτήματά της ανά την Ελλάδα.
Η συκοφαντημένη εν προκειμένω ΓΕΧΑ Λάρισας δε συμμετείχε ουδόλως στην επαγγελματική μου αποκατάσταση η οποία είναι καθαρή δωρεά της θείας πρόνοιας! Και δόξα τω Θεώ, φοβισμένα και κεκρυμμένα υπό την ανωνυμία σας ανθρωπάρια, ποτέ δε χρειάστηκα την οικονομική αρρωγή χριστιανικών οργανώσεων ή μητροπόλεων...
θα σε παρακαλούσα να δημοσιεύσεις μια εκπληκτική επιστολή από φίλο που γνώρισα μέσα στη ΓΕΧΑ (!), το Νίκο Παπακρίβο, που κατά αγαθή συγκυρία μου έστειλε λίγο πριν διαβάσω την παρέμβασή σου. Ας τους απαντήσει καλύτερα εκείνος...

Φίλε Κώστα,

με μεγάλη μου έκπληξη και λύπη διάβασα τις ύβρεις εναντίον σου. Μου έκανε εντύπωση το πόσο καλά σε γνωρίζουν ορισμένοι και κατάλαβα πως πρόκειται για Λαρισαίους και μάλλον για άτομα που ανήκουν ή ανήκαν στο περιβάλλον της τοπικής Γ.Ε.Χ.Α.
Θέλησα να απαντήσω σε όσα καταγράφουν σε βάρος σου αλλά αποφάσισα να γράψω επιστολή και να την αποστείλω μόνο σε σένα γιατί τα λόγια μου πιστεύω θα πάνε χαμένα.
Θεολόγος δεν είμαι. Καταλαβαίνω ότι η αγάπη για το αντικείμενο με το οποίο ασχολείστε σας οδηγεί στο να προβληματίζεστε και να προσπαθείτε να δώσετε λύσεις ή απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα που σας απασχολούν. Άλλωστε δεν πρόκειται μόνο για την πίστη σας αλλά για την επιστήμη σας. Το συγκεκριμένο όμως ιστολόγιο δεν είναι ένας κοινός ιστός. Είναι ένα forum στο οποίο παρατηρώ αλαζονεία κι επιθετικότητα που δεν έχω συναντήσει ποτέ μου σε κανένα άλλο site. Οι χαρακτηρισμοί και οι ύβρεις που ανταλλάσονται δεν υπάρχουν ούτε στα πιο σκληροπυρηνικά πολιτικά-κομματικά forums. Δεν μιλάτε για προγραμματικές δηλώσεις, εδώ δεν μιλάμε για Βουλή, μιλάμε για Ορθοδοξία.
Ορισμένοι από αυτούς που δείχνουν τόσο ένθερμο ζήλο μου θυμίζουν τον δυστυχή Πέτρο και τον πετεινό. Όλοι αυτοί οι δοκησίσοφοι είναι τόσο σίγουροι για την ορθότητα των λόγων τους που θαρρείς πώς είναι ιερότεροι του Χρυσοστόμου και αγιότεροι των άλλων Πατέρων. Μου θυμίζουν μια διαφήμιση που ρωτάει πόσες πιθανότητες υπάρχουν να πέσεις θύμα επίθεσης καρχαρία στη μπανιέρα του σπιτιού σου την ώρα που κάνεις μπάνιο. Η απάντηση αν θυμάμαι καλά είναι μια στα τέσσερα τρισεκατομμύρια. Ε, λοιπόν τόσες περίπου είναι και οι πιθανότητες να είναι ιεροί και άγιοι όλοι αυτοί οι κύριοι με αυτά που γράφουν.
Έκρινα από τα λεγόμενά τους πως πρόκειται για ανθρώπους πως έχουν τόσο ψηλά υψωμένη τη σημαία της Ορθοδοξίας που πλέον δεν φαίνεται. Θα ευχόμουν κάποιος από όλους αυτούς να έδειχνε πνεύμα ταπείνωσης και με τον εξής μάλιστα τρόπο: θα ήθελα αντί να αναρτήσει πάλι ύβρεις και συκοφαντίες για τον αδελφό, να αναρτήσει τα προσωπικά του αμαρτήματά ώστε να ταπεινώσει δημόσια τον εαυτό του. Θέλουμε τον παράδεισο αλλά κανένας μας δεν θέλει να πεθάνει. Όμως πώς θα κερδίσουμε την Ουράνια Βασιλεία αν δεν «σκοτώσουμε» τον κακό εαυτό μας. Αναρωτηθήκατε ποτέ πόσο μπορεί να γελάει ο Διάβολος με αυτά που γράφετε στη συγκεκριμένη σελίδα; Πόσο θα ευφραίνεται βλέποντάς σας να κατατρώγει ο ένας αδελφός τις σάρκες του άλλου; Για ένα είμαι σίγουρος: ότι αυτά που γράφω σίγουρα δεν του πολυαρέσουν.
Θα ήθελα να τους ρωτήσω πώς μπορούν έναν αδελφό να τον εξισώνουν με τον διάβολο. Κι όμως αυτός ο «κερατάς» ο Νούσης (αφού είναι διάολος) θα τους έλεγα μου έχει στείλει την παρακάτω προσευχή που είναι η πιο απλή που έχω διαβάσει ποτέ. Απλή γιατί ανήκει σε τέτοια ψυχή:

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

"ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
Ελέησόν με και για εμάς και για τους δικούς μας και για τους ασθενείς ψυχικά και σωματικά και για τους φυλακισμένους και όσους σκέφτονται να αυτοκτονήσουν και τους μελλοθανάτους και τους ψυχορραγούντας και τις κοπέλες που σκέφτονται να κάνουν έκτρωση, τα ορφανά και τις χήρες, τους "εχθρούς" και φίλους μας, τους ζώντες και κεκοιμημένους.
Ελέησόν με γιατί είμαστε ένα όλοι (ίνα ώσιν εν) και μοιραζόμαστε την κοινή ανθρώπινη φύση και όταν πάσχει ένα μέλος συμπάσχει πάντα τα μέλη."

Όσο για σένα Κώστα θα ήθελα να μην ξαναγράψεις όχι σκέψη αλλά ούτε λέξη σε αυτό το forum. Κώστα συνέχισε το δρόμο σου, το δρόμο της μετάνοιας και της αγάπης, γιατί σε αυτό το site μπορεί ενίοτε να υπάρξει μεταμέλεια ή και μετάνοια, αλλά σίγουρα όχι αγάπη….

Τέλος θα ήθελα σε ορισμένους, όχι όλους, από αυτούς τους ζηλωτές να τους δώσω μια συμβουλή: όσοι είστε άγαμοι κοιτάξτε να βρείτε γυναίκα να παντρευτείτε μήπως και ξελαμπικάρετε.
Φροντίστε να ταπεινώσετε πρώτοι τον εαυτό σας πριν το φροντίσει ο Θεός!

Πίνακας: Εκκλησία, Τάκης Μάρθας