Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009

Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΝΘΕΙ ΣΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

Σε μια εποχή που οι καινούργιες δουλειές ακόμα και των καλύτερων τραγουδοποιών συχνά δεν μπορούν να κρύψουν τη στιχουργική τους αμηχανία, ανθεί ένα άλλο μουσικό-αφηγηματικό είδος, που με αφορμή τα παιδιά δίνει διέξοδο σε αρκετούς νέους μουσικούς και συνθέτες να δημιουργήσουν πραγματικά ενδιαφέροντα πράγματα.
Από τον «Τεμπέλη Δράκο» του Γιώργου Χατζηπιερή, που μάλιστα ετοιμάζει δυνατό come-back, μέχρι τα δύο χιουμοριστικά μουσικά παραμύθια του Δημήτρη Μπασλάμ, τον «Κόσμο Ανάποδα» των Αγγέλου Αγγέλου και Εμης Σίνη και τα παιδικά της Δανάης Παναγιωτοπούλου, την τελευταία πενταετία η ελληνική δισκογραφία έχει κερδίσει μερικές δουλειές που, πιστές στο πνεύμα της «Λιλιπούπολης», όχι μόνο απελευθερώνουν δημιουργικά τους συντελεστές τους (με αποτέλεσμα να γράφουν θαυμάσιες μελωδίες και πανέξυπνους στίχους), αλλά μπορούν ωραιότατα να ακουστούν κι από ενήλικες.

Σ' αυτή την κατηγορία ανήκουν και οι δουλειές της Τατιάνας Ζωγράφου (φωτό). Στη δισκογραφία της («Πετώντας πας στην πόλη», «Δεν βιάζομαι να μεγαλώσω») πρόσθεσε μόλις άλλο ένα μουσικό έργο για παιδιά: το «Ενας γάτος μια φορά», βασισμένο στο χαριτωμένο παραμύθι των Κώστα Μάγου και Γεωργίας Γκανάτσου, περιλαμβάνει 8 τραγούδια σε μουσική και στίχους της Ζωγράφου. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Εν Πλω», ως ένθετο ενός βιβλίου με το ομώνυμο παραμύθι, που εικονογράφησε καταπληκτικά ο Βασίλης Παπατσαρούχας.
Αλλωστε όλα ξεκίνησαν από αυτό το παραμύθι. Ο ήρωάς του είναι ένας γάτος που μια παραξενιά της φύσης τον έκανε να γεννηθεί κατακόκκινος («Μάλλον σαν ήτανε μωρό, τον τάιζαν ντομάτες, γι' αυτό λοιπόν και διέφερε από τις άλλες γάτες!»). Είναι τόσο ξεχωριστός που οι συνάδελφοί του τον βλέπουν καχύποπτα και τον αποφεύγουν, όπως συμβαίνει και στην πραγματική ζωή με όσους διαφέρουν. Γραμμένο από δύο δασκάλους (η Γκανάτσιου είναι νηπιαγωγός και ο Μάγος καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήματος στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας), το παραμύθι, χωρίς να πάσχει από πολιτική ορθότητα, έχει ένα τρυφερό μήνυμα υπέρ της αποδοχής της διαφορετικότητας. Τα τραγούδια της Ζωγράφου παρακολουθούν τις περιπέτειες του κόκκινου γάτου πότε με ρυθμό χιπ-χοπ, πότε ως μικρή συμφωνική συναυλία εγχόρδων, πότε με ρυθμό βαλς ή ροκ 'ν' ρολ.

Με τη συμβολή των Encardia στον ρόλο της «γατοπαρέας» ένα κομμάτι του δίσκου ακούγεται ως χαρούμενη ταραντέλα. Αλλά δεν είναι μόνο το συγκρότημα του Κώστα Κωνσταντάτου που εμπλούτισε τον γάτο με τους ρυθμούς της Κάτω Ιταλίας. Τους διαφορετικούς ήρωες της ιστορίας υποδύονται και τραγουδούν με αφάνταστο κέφι ο βαρύτονος Τάσος Αποστόλου, ο Δημήτρης Ζερβουδάκης, αλλά και οι Χριστίνα Γιαννακοπούλου, Δάφνη Πανουργιά (φωτό), Γιώργος Διαμαντόπουλος, Δημήτρης Μπουζάνης, Λίλα Πατρόκλου, Χριστίνα Γιαννακοπούλου, Κατερίνα Κανελλοπούλου. Μαζί τους, και η Παιδική Χορωδία των Αρσακείων και Τοσιτσείων Σχολείων υπό τη Χριστίνα Βαρσάμη-Κούκνη και μια εξαιρετική ορχήστρα (Β. Ζωγράφος, Π. Κανελλόπουλος, Α. Κουντούρη, Δ. Μπουζάνης, Κ. Παπαγεωργίου, Μ. Πορφύρης, Α. Σιγαλός) που συμπληρώνεται από φοιτήτριες της Μουσικής Παιδαγωγικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Ν. ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ

2 σχόλια:

'Ολγα Νικολαϊδου είπε...

Η Δάφνη όμορφη σαν σε παραμύθι!

Ανώνυμος είπε...

Και στην πραγματικότητα έτσι είναι αγαπητή Όλγα! το γνωρίζεις αυτό προσωπικώς νομίζω......:-)

Related Posts with Thumbnails