Ο Πατριάρχης Σερβίας Πορφύριος σε μια παραληρηματική ανακοίνωσή του, καλεί τις Ορθόδοξες Εκκλησίες και τις θρησκευτικές κοινότητες να καταδικάσουν την απόφαση της Κυβέρνησης της Ουκρανίας που θέτει εκτός της Λαύρας του Κιέβου την εν Ουκρανία ρωσική εκκλησιαστική παρουσία.
Μαζί με τον Πατριάρχη Πορφύριο έχουν προβεί σε ανάλογες …οργίλες δηλώσεις και άλλοι Σέρβοι ιεράρχες.
Το ότι ο Πατριάρχης των Σέρβων ταυτίζει την Ορθοδοξία μόνο με τον Μητροπολίτη Ονούφριο, είναι τουλάχιστον θλιβερό.
Επειδή λέει και ξαναλέει με έμφαση ότι "όλος ο χριστιανικός κόσμος γνωρίζει πολύ καλά ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας υπό τον Μητροπολίτη Ονούφριο, είναι η μόνη κανονική Εκκλησία», καλό θα ήταν να αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι πλέον υπάρχει Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας και το ποτάμι δε γυρίζει πίσω.
Το τραγικό εδώ είναι ότι τον Σερβίας Πορφύριο δεν τον ενοχλεί η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, δεν βλέπει την καταστροφή της χώρας ούτε τους χιλιάδες νεκρούς, αλλά ...ξεσπαθώνει μήπως οι ..φίλοι του φιλορώσοι χάσουν την Λαύρα του Κιέβου, κάτι που είναι άξιον και δίκαιον υπό τις παρούσες συνθήκες και θα έπρεπε να έχει γίνει προ πολλού.
Διαρρηγνύει τα ιμάτια του ο Σερβίας Πορφύριος επειδή η Λαύρα του Κιέβου «αλλάζει χέρια», αλλά δεν λέει λέξη για την βάναυση εισβολή του Πατριαρχείου Μόσχας στην κανονική δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής. Καμία τοποθέτηση υπέρ του Δευτερόθρονου Πατριαρχείου της Ορθοδοξίας. Αλλά βέβαια, εκεί δεν υπάρχει θέμα γιατί ό,τι κάνουν οι φίλοι του οι Ρώσοι είναι καλώς καμωμένο! Ό,τι κάνουν αυτοί είναι «κανονικό», ενώ όποιος τολμήσει να αμφισβητήσει την «Αγία Ρωσία» του Σερβίας Πορφυρίου είναι «αντικανονικός» (sic).
Ο Σερβίας Πορφύριος δεν ενοχλείται από την «θεολογία του πολέμου», που διατυπώνει έργοις και λόγοις ο Μόσχας Κύριλλος. Αντιθέτως την επικροτεί. Μας λέει ότι «οι πόλεμοι, δίκαιοι και άδικοι, γίνονται από κράτη και όχι από εκκλησίες». Δεν ακούει τον Μόσχας Κύριλλο όταν προτρέπει …πατρικά και …ισλαμικά; «Πηγαίνετε γενναία να εκπληρώσετε το στρατιωτικό σας καθήκον. Και να θυμάστε ότι αν δώσεις τη ζωή σου για την πατρίδα σου, θα είσαι με τον Θεό στο βασίλειό του, τη δόξα και την αιώνια ζωή του».
Όταν ο Ουκρανικός λαός αντιστέκεται στον ρώσο ειβολέα, πληρώνοντας βαρύ φόρο αίματος, ο Σερβίας Πορφύριος γράφει: «Η συμπεριφορά της ουκρανικής κρατικής ηγεσίας μαρτυρεί ότι ο πραγματικός -μάλλον απώτερος- στόχος της είναι να σβήσει την ιστορική μνήμη και όλα τα ίχνη της αρχικής Ορθοδοξίας στην Ουκρανία».
Όταν η σημερινή Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας ήταν 30 χρόνια στο περιθώριο και σε κατάσταση διωγμού και σχίσματος κυρίως και κατ’ εξοχήν από την Ρωσική Εκκλησία, τότε δεν υπήρχε «παραβίαση των θρησκευτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών στην Ουκρανία»;
«Υψώνουμε τη φωνή μας ενάντια στη φοβερή αδικία», κραυγάζει ο Σερβίας Πορφύριος, ενώ ταυτόχρονα προσεύχεται «θερμά στον Κύριο για το τέλος του αδελφοκτόνου πολέμου στην Ουκρανία και για την εγκαθίδρυση ευλογημένης ειρήνης σε αυτόν όσο το δυνατόν συντομότερα».
Για τον Σερβίας Πορφύριο δεν υπάρχει εισβολή, δεν υπάρχει επιτιθέμενος, αλλά γενικώς και αορίστως «αδελφοκτόνος πόλεμος».
Το αίμα των αθώων, των αμάχων, των στρατιωτών, κι από τις δύο πλευρές, δεν τον συγκινεί. Καμία αναφορά σε αυτούς.
Κρίμα για τον Σερβίας Πορφύριο… Όταν του είχα πάρει συνέντευξη το 2000 – ήταν τότε Επίσκοπος Έγρας -για τον Τηλεοπτικό Σταθμό της Μητροπόλεως Πατρών ΛΥΧΝΟΣ, στην Ιερά Μονή Αρχαγγέλων Κόβιλιε, όπου ήταν Ηγούμενος, άλλα νόμιζα.
Αλλά αρχή άνδρα δείκνυσι… Τώρα αποκαλύπτεται σε ολόκληρο το ρωσικό του μεγαλείο: εραστής της «Αγίας Ρωσίας», όχι της Ορθοδοξίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου