Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2015

Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΑΛΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ" ΤΟΥ π. ΒΑΡΝΑΒΑ ΓΙΑΓΚΟΥ


Δημήτρης Μπαλτᾶς 
π. Βαρνάβα Γιάγκου, Ἁμαρτωλῶν Ἐκκλησία, Ἐκδόσεις Ἀρχονταρίκι, Ἀθήνα 2015, σελ. 389 
Τό πρόσφατο βιβλίο τοῦ π. Βαρνάβα Γιάγκου εἶναι ἡ καταγραφή ὁμιλιῶν καί ἑρμηνειῶν τοῦ συγγραφέως πάνω σέ γνωστά εὐαγγελικά ἀναγνώσματα. Ὅμως, ἐδῶ ὁ κηρυγματικός λόγος ξεφεύγει ἀπό τήν συνήθη καί κουραστική ἠθικολογία, τίς ἱστορικές ἀναφορές καί τίς ἀποτυχημένες, πολλές φορές, ἀπόπειρες ρητορικῆς αὐτοπροβολῆς, πού συναντᾶ ὁ κουρασμένος σύγχρονος ἄνθρωπος. Ἑπομένως πρόκειται γιά μία ἔκπληξη. 
Στά βασικά, ἴσως καί τό βασικότερο, θέματα τοῦ βιβλίου καταγράφεται ἡ ἀστοχία (ἁμαρτία) τοῦ θρησκευτικοῦ ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος ζεῖ ὀχυρωμένος πίσω «ἀπό νόμους, τούς θρησκευτικούς» (σ. 95). Ἀναζητεῖ ὁ θρησκευτικός ἄνθρωπος τήν αὐτοδικαίωση (σ. 96, σ. 355), μακριά ἀπό τήν «ταπείνωση, τήν ὑπακοή» (σ. 99). Ἀντιθέτως πρός τήν λογική τοῦ θρησκευτικοῦ ἀνθρώπου, ὁ συγγραφέας τονίζει ὅτι «ἡ Ἐκκλησία δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό ἠθικούς νόμους, ἀπό καλούς ἀνθρώπους, ἀπό χαρισματικούς ἤ εὐφυεῖς ἀνθρώπους. Ἔχει ἀνάγκη … νά εἶναι ἡ ζωή μας μιά Σαρακοστή, ἕνας διαρκής κλαυθμός, μέχρι νά λυγίσει ὁ Θεός στήν ταπεινή καί ἄθλια ζωή μας καί νά φανερώσει τό ἔλεός Του στή ζωή μας» (σ. 346). 
Μία ἄλλη αὐτοδικαίωση τοῦ θρησκευτικοῦ ἀνθρώπου, τήν ὁποία ἐπισημαίνει καί ἀπορρίπτει ὁ συγγραφέας, ἀφορᾶ τό γεγονός ὅτι αὐτός «βλέπει παντοῦ Ἀντίχριστο, παντοῦ κακό, παντοῦ ἁμαρτία» (σ. 151), γεγονός πού φανερώνει ἔλλειψη ἀγάπης καί ἀνθρωπιᾶς. 
Ἕνα ἄλλο, κρίσιμο, γνώρισμα τοῦ θρησκευτικοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὅτι ὀχυρώνει τήν θρησκευτικότητά του σέ «ἐμπειρίες ἄλλων. Ἀλλά ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, γιά νά γίνει ζωντανή, πρέπει νά εἶναι θεμελιωμένη σέ προσωπικά βιώματα τῶν μελῶν της ἐδῶ καί τώρα» (σ. 30-31). 
Ὅτι «ἡ Ἐκκλησία δέν εἶναι δεκανίκι κανενός ἔθνους, δέν εἶναι δεκανίκι καμιᾶς κοινωνικῆς ὁμάδας, ἡ Ἐκκλησία δέν θέλει ὀπαδούς, δέν θέλει ἀριθμούς» (σ. 192) θά πρέπει νά κατανοήσει, νομίζω, τόσο ἡ θεσμική-διοικοῦσα Ἐκκλησία ὅσο καί οἱ χριστιανοί πού εὔκολα ἰδεολογικοποιοῦν τήν Ἐκκλησία καί τόν ρόλο της. Ἐάν ἡ Ἐκκλησία ἔχει μία σωστική ἀποστολή, αὐτό, κατά τόν π. Β. Γιάγκου, δέν συμβαίνει διότι «ἔχει καλούς παπάδες … καλή παράδοση καί ἀνέπτυξε τήν βυζαντινή ἁγιογραφία, τήν βυζαντινή μουσική καί τόν βυζαντινό πολιτισμό. Σώζει ἡ Ἐκκλησία, διότι κεντρικό γεγονός της ἔχει τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, πού δίνει τήν ἐλπίδα τῆς προσωπικῆς μας ἀνάστασης» (σ. 233).
Εἶναι εὐνόητο ὅτι ἐπειδή πρόκειται γιά ἀπομαγνητοφωνημένο προφορικό λόγο, ὁ ἀναγνώστης θά συναντήσει στό βιβλίο πολλές ἐπαναλήψεις, οἱ ὁποῖες πάντως δέν εἶναι καθόλου κουραστικές. Ἀντιθέτως ἡ ἀμεσότητα καί ἡ εὐθύτητα τοῦ συγγραφέως ὑπερκαλύπτουν τά ἐπαναλαμβανόμενα θέματα καί κρατοῦν ἀμείωτο τό ἐνδιαφέρον τοῦ ἀναγνωστικοῦ κοινοῦ. Ἐπίσης ἔχουν ἀποφευχθεῖ στό βιβλίο οἱ κουραστικές παραπομπές σέ παλαιότερους καί συγχρόνους συγγραφεῖς. Οἱ ἐλάχιστες ἀναφορές ἐκ μέρους τοῦ συγγραφέως στόν Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο, τόν ἀββᾶ Ἰσαάκ τόν Σύρο καί τόν Ἰωάννη τῆς Κλίμακος συνάπτονται ἁρμονικά μέ τήν σκοποθεσία του. 
Σέ μία γενική ἀποτίμηση, θά παρατηρήσω ὅτι τό βιβλίο Ἁμαρτωλῶν Ἐκκλησία ἐκπέμπει ἕναν λόγο εἰλικρινῆ, ἀντίθετο πρός τίς καθιερωμένες κηρυγματικές πρακτικές, καί ὡς ἐκ τούτου ἕναν λόγο πού μπορεῖ νά ἀγγίξει τόσο τόν θρησκευόμενο πού ἔχει τήν βεβαιότητα ὅτι κατέχει τήν Ἀλήθεια, ὅσο καί τόν μή θρησκευόμενο ἄνθρωπο πού ἀναζητεῖ διαρκῶς τήν Ἀλήθεια.

9 σχόλια:

Επαμεινώνδας Μανδηλάς είπε...

Noμίζω ότι ο π. Βαρνάβας Γιάγκος αποτελεί ελπιδοφόρο μήνυμα για την Εκκλησία του Χριστού που έχει κατακλυστεί, στον μεγαλύτερο τουλάχιστον βαθμό, από Επαγγελματίες κληρικούς.
Ο λόγος του σε κάθε περίπτωση αντιηθικιστικός και αναπαύει τον σύγχρονο ταλαιπωρημένο άνθρωπο!

Διογένης -Ε.Μ.

Ανώνυμος είπε...

Δε νομίζω ότι οι ιερείς στο μεγαλύτερο βαθμό είναι επαγγελματίες. διαφωνώ. Μάλλον για άλλη χώρα θα αναφέρεσαι.
Η Ελλάδα έχεις τους πιο πνευματικούς ιερείς.

Επαμεινώνδας Μανδηλάς είπε...

Είμαι σίγουρος πως το σχόλιό σου έχει διάθεση σκωπτική,...ειδάλλως ζεις έγκλειστος σε γυάλα!

ΔΙΟΓΕΝΗΣ (Ε.Μ.)

Ανώνυμος είπε...

Και εσύ μάλλον βλέπεις "παντού αντίχριστο, παντού κακό... παντού επαγγελματίες παπάδες".
Από ότι φαίνεται είσαι ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου που περιγράφει ο π. Βαρνάβας.

Επαμεινώνδας Μανδηλάς είπε...

...Και όχι μόνο τον Αντίχριστο, αλλά και όλες τις πολυποίκιλες μεταμορφώσεις του Κακού, δίχως να παραλείπω να εντοπίζω και όλους ανεξαιρέτως τους επαγγελματίες παπάδες που ενσαρκώνουν,μάλιστα, διάφορες σκοτεινές μορφές του δαιμονικού.

Περιττό να σου αναφέρω ακόμη πως η χαρά μου είναι απερίγραπτη, αφού ως κεντρικός ήρωας και πρωταγωνιστής του εν λόγω βιβλίου, κατόρθωσα επιτέλους να εκπληρώσω και ένα φιλόδοξο παιδικό μου όνειρο:να γίνω ηθοποιός και μάλιστα με ρόλο πρωταγωνιστικό ή διευθυντής συμφωνικής ορχήστρας!

Τελικά, με την ισχυρή νιτσεϊκή μου Βούληση πέτυχα το πρώτο!

Ε,...δεν μπορείς να μου αρνηθείς ότι κάτι έκανα κι εγώ σ' αυτόν τον μάταιο κόσμο!!!

ΔΙΟΓΕΝΗΣ -Ε.Μ.

Ανώνυμος είπε...

Χαίρομαι που αποδέχεσαι το ρόλο σου και προσπαθείς να αυτοδικαιωθείς...

Άλλωστε μια χαρά σε περιγράφει ο κορυφαίος του είδους π. Βαρνάβας: η αυτοδικαίωση του θρησκευτικού ανθρώπου!

Επαμεινώνδας Μανδηλάς είπε...

Αλίμονο,...άλλωστε η αυτογνωσία είναι ίδιον της προσωπικότητάς μου!
Απλά είμαι ολίγον τι γκρινιάρης και ανικανοποίητος "θρησκευτικός άνθρωπος" και να...θα ήθελα και ένα δεύτερο,...ίσως και ένα τρίτο βιβλίο του π. Βαρνάβα, που να ασχολείται με την παθογένεια της αφεντιάς μου! Τώρα, εάν γυριζόταν και κανένα ντοκιμαντέρ για πάρτη μου δεν θα με ενοχλούσε! Το αντίθετο μάλιστα!

Μήπως ζητάω πολλά?

ΔΙΟΓΕΝΗΣ (Ε.Μ.)

Ανώνυμος είπε...

Οχι, μιά χαρά σε βρίσκω ! Εν σχέσει με τον ιστολόγο, και λίγα λές για τον εαυτό σου !

Επαμεινώνδας Μανδηλάς είπε...

...Σ' ευχαριστώ...σ' ευχαριστώ, είσαι πολύ καλός(ή),...γι' αυτό και από τούδε και στο εξής θα επιδοθώ στον καθημερινό αγώνα για Κάθαρση, μήπως και κατορθώσω κάτι καλύτερο για την ανικανοποίητη και αδύναμη φύση μου!

Διογένης-Ε.Μ.

Related Posts with Thumbnails