Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Ο γνωστός και μη εξαιρετέος αντιπατριαρχικός – και όχι μόνο – κληρικός Άγγελος Αγγελακόπουλος, μετακόμισε στην Μητρόπολη Κυθήρων.
Το μέχρι χθες πρωτοπαλίκαρο του μητροπολίτου Πειραιώς Σεραφείμ στον «αντιοικουμενιστικό αγώνα», πήρε μεταγραφή για τα Κύθηρα, για λόγους που ο Πειραιώς Σεραφείμ ξέρει καλά…
Πάντως πάλι σε «αντιοικουμενιστική» Μητρόπολη πήγε και συνεχίζει απτόητος τον αγώνα του.
Τώρα την ευθύνη των γραπτών του κληρικού Άγγελου Αγγελακόπουλου έχει ακεραία ο μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ.
Στο σημερινό κείμενό του, που κάνει τον γύρο του διαδικτύου, ο εν λόγω κληρικός διερωτάται: «Θα υποδεχθούν με τιμές οι Αγιορείτες τον Οικουμενικό Πατριάρχη;» αναφέρεται στην προσεχή (19-22 Οκτωβρίου 2019) επίσκεψη στο Άγιον Όρος του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, του και Επισκόπου του Αγίου Όρους και θέτει μια σειρά από «ρητορικά» ερωτήματα τα οποία οδηγούν στο αβίαστο συμπέρασμα ότι δεν μπορούν οι Αγιορείτες να υποδεχθούν «έναν τέτοιο Πατριάρχη».
Γράφει, μεταξύ πολλών άλλων: «…σέ ἕναν τέτοιο Πατριάρχη δέν ἁρμόζουν οὔτε ὑποδοχές, οὔτε ἔπαινοι, οὔτε τιμές, οὔτε δῶρα, οὔτε χειροφιλήματα, οὔτε ἀσπασμοί, οὔτε φιλοφρονήσεις, οὔτε πανηγυρικά συλλείτουργα, ἀλλά αὐστηρότατος ἔλεγχος, ἁγία ἀνυπακοή καί διακοπή μνημονεύσεως, μήπως δώσει ὁ Θεός καί ὁδηγηθεῖ στήν σωτήρια μετάνοια, ἀποκηρύσσοντας τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τήν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης καί τήν Οὐκρανική ψευδοαυτοκεφαλία καί ἔτσι σώσει τήν ψυχή του, ἐνέργειες τίς ὁποῖες ἐναγωνίως ἀναμένει σύμπαν τό εὐσεβές Ὀρθόδοξο πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τούς Ἁγιορεῖτες καί τούς Πανοσιολογιωτάτους Καθηγουμένους, οἱ ὁποῖοι ἀπαρνήθηκαν τά τοῦ κόσμου καί τό ἐμπαθές καί κοσμικό φρόνημα, καί ζοῦν μόνοι μέ μόνο τόν Θεό, προσβλέποντας μόνο πρός τά οὐράνια, χωρίς βεβαίως νά ἔχουν ἀπωλέσει τό δογματικό τους κριτήριο καί τήν ἐκκλησιολογική εὐαισθησία τους. Σέ ἀντίθετη περίπτωση, ὅσοι Ἡγούμενοι καί Ἁγιορεῖτες ὑποδεχθοῦν καί συλλειτουργήσουν μέ τόν Πατριάρχη, θά λογισθοῦν ὡς συνυπεύθυνοι, παρέχοντας ἁγιορειτική συγκάλυψη στίς ἀντικανονικές καί ἔκνομες ἐνέργειες τοῦ Πατριάρχου, καί προκαλῶντας μέγιστο σκανδαλισμό, μέ ἀνυπολόγιστες συνέπειες καί ζημία γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί τό Περιβόλι τῆς Παναγίας.»
Από τα παραπάνω εξάγεται αβίαστα το συμπέρασμα ότι ο κληρικός της Μητροπόλεως Κυθήρων και άρα και ο μητροπολίτης του, Κυθήρων Σεραφείμ, προτρέπουν τους Αγιορείτες σε ανταρσία – και διακοπή μνημοσύνου (sic) – του Οικουμενικού Πατριάρχου.
Η ευθύνη του Κυθήρων Σεραφείμ είναι βαρύτατη, διότι ο κληρικός του απειλεί και τους Αγιορείτες που θα "συγκαλύψουν" τις "έκνομες ενέργειες του Πατριάρχου".
Οφείλει άμεσα να αποσύρει το κατάπτυστο κείμενο του κληρικού του από το διαδίκτυο και να ζητήσει δημόσια συγγνώμη.
Όσο δεν το κάνει είναι ο απολύτως υπεύθυνος και φέρει ολάκερη την ευθύνη για το παραμικρό που μπορεί να συμβεί στον Πατριάρχη.
1 σχόλιο:
ΕΝΑΣ ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Ο άγιος Πατριάρχης Φιλόθεος Κόκκινος, μαθητής του αγίου Γρηγορίου Παλαμά, γράφει το 1370 μ.Χ. προς τους Ρώσους πρίγκιπες, οι οποίοι είχαν τότε διακόψει σχέσεις με τον μητροπολίτη Μόσχας Αλέξιο, ο οποίος ήταν αντιβασιλιάς της Μοσχοβίτικης ηγεμονίας, περί των προνομίων και του πρωτείου του Οικουμενικού Πατριάρχου:
«ἐπεὶ γὰρ ὁ θεὸς τὴν ἡμῶν μετριότητα ἔταξεν προστάτην τῶν ἁπανταχοῦ τῆς οἰκουμένης εὐρισκομένων χριστιανῶν καὶ κηδεμόνα καὶ φροντιστὴν τῶν ψυχῶν αὐτῶν, πάντες εἰς ἐμὲ ἀνάκεινται, πατέρα ὄντα καί διδάσκαλον πάντων εἰ μὲν οὖν ἦν δυνατόν,ἐμὲ αὐτόν διέρχεσθαι τὰς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς πόλεις καὶ χώρας καὶ διδάσκειν ἐν αύταῖς τὸν λόγον τοῦ θεοῦ, ἔμελλον τοῦτο ποιεῖν ἀπαραιτήτως, ἐπειδή τοῦτο ἐστί τὸ ἔργον ἐπεὶ δὲ ἀδύνατον ἐστιν, ἔνα ἄνθρωπον ἀσθενῆ καὶ ἀνίσχυρον εἰς πᾶσαν τὴν οἰκουμένην περιπατεῖν, ἐκλέγεται ἠ μετριότης ἡμῶν τοὺς κρείττονας καἰ προέχοντας ἀνθρώπους κατ' ἀρετήν, καὶ καθίστησι καὶ χειροτονεῖ ποιμένας καὶ διδασκάλους καὶ ἀρχιερεῖς, καὶ πέμπει πρὸς τὰ μέρη τῆς οἰκουμένης· ὅν μὲν αὐτόθι πρὸς τὴν καθ' ὑμᾶς μεγάλην χώραν καὶ τὸ μυριάριθμον πλῆθος ὅν δὲ ἐν ἄλλῳ μέρει τῆς γῆς, καὶ ἄλλον ἀλλαχοῦ, ἕκαστος οὖν εἰς ἥν ἄν ἐκληρώθη χώραν καὶ τόπου καὶ τόπον ἔχει καὶ τὴν καθέδραν καὶ τὰ δίκαια πάντα τῆς ἡμῶν μετριότητος».
F. Miklisisch και j Mller, Acta Patriarchatus Constantinopolitani 1 (Vienna, 1860), σ. 521. Βλ. και Ι. Μέγιεντορφ, Η Βυζαντινή κληρονομιά στην Ορθόδοξη Εκκλησία, εκδ. Αρμός, Αθήνα 1990, σσ. 305-6.
Ερωτήσεις κρίσεως προς νουνεχείς αναγνώστες:
Άραγε, ο άγιος ομιλεί εδώ διπλωματικά, πολιτικά ή θεολογικά; Υπεισέρχεται σε πολιτικά χωράφια, υποκαθιστώντας τον αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης ή εκφράζει την κανονική τάξη της Εκκλησίας; Εάν πολιτικολογεί γιατί το κάνει αυτό; Προβάλλει το οικουμενικό πρωτείο του θεσμού που υπηρετεί ή χρησιμοποιεί απλώς ένα σχήμα λόγου; Ποια περιθώρια υπάρχουν, χάριν της εκκλησιαστικής ενότητος, ο Κωνσταντινουπόλεως να αναγνωρίζεται «πατήρ και διδάσκαλος πάντων» των «απανταχού της γης»; Μήπως ο άγιος επηρεάστηκε εδώ από τον παπισμό (άπαγε); Μήπως είναι αλαζών (φεύγε της βλασφημίας); Μήπως, τελικά, με αφετηρία την υφιστάμενη κανονική τάξη, ομιλεί τη γλώσσα της διακρίσεως, διδάσκων και οικονομών, πάντοτε με γνώμονα το μείζον συμφέρον της Εκκλησίας;
Αναγωγική ερώτηση έμπονου προβληματισμού:
Εάν ο Κωνσταντινουπόλεως έλεγε σήμερα τα ίδια, ακολουθών τη δισχιλιετή κανονική τάξη και πατερική παράδοση της Εκκλησίας ή λόγω κάποιας έκτακτης χρείας ή έστω ως «πατήρ και διδάσκαλος» ή έστω εν τη ρύμη του λόγου, άραγε, τι θα έλεγαν οι αείποτε ονειδίζοντες και λοιδορούντες τον σεβάσμιο θεσμό και το πρόσωπό του;
Δημοσίευση σχολίου