Πανηγυρική εκλογή, επευφημίες, τιμές και δόξες, ο κόσμος οπίσω αυτού...
Οράματα, σχέδια, εμπνεύσεις, πρωτοβουλίες, παρεμβάσεις...
Ανέκδοτα, λαοσυνάξεις, υπογραφές, προστριβές, σκάνδαλα...
Καρκίνος, Θάνατος...
Σήκωσε έναν σταυρό από πληγές... Τον αναπλήρωσε μ' έναν σταυρό από αίθρια μάτια.
13 σχόλια:
Η κρίση ανήκει στον Θεό. Η αξιολόγηση στους ιστορικούς. Σε εμάς η ελπίδα ο επόμενος Αρχιεπίσκοπος να αρθεί στο ύψος του αξιώματός του και να επαναπροσδιορίσει την σχέση της Εκκλησίας με τον εαυτό της, με τον πλήρωμά της, με τον κόσμο και την εποχή της. Είθε ο επόμενος να είναι καλύτερος, διότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο πλέον.
Αγαπητέ Τάσο,
Κατανοώ, νομίζω, την αγωνία σου για τον επόμενο Αρχιεπίσκοπο. Ελπίζω πως δεν θα επαληθευτεί ο Χ. Γιανναράς, ο οποίος σε άρθρο του έγραφε για τους ηγέτες: "Κάθε επόμενος και χειρότερος!" Όσο για τον μακαριστό Χριστόδουλο ακούγονται και γράφονται τόσα πολλά!.. Ο Θεός να τον αναπαύσει και να ελεήσει εμάς τους εισέτι ζώντας.
pantws efhge!!!!!!!!!!!!!!
Ο Χριστόδουλος ήταν ένας και μοναδικός. Ιεράρχης κοντά στον λαό. Εύχομαι ο καινούριος να είναι καλύτερος κάτι που δεν το πιστεύω. Και το σημαντικό είναι να μην είναι κίναιδος δηλαδή καμιά αδελφή (μην σοκάρεστε)
Ο Χριστόδουλος δεν είναι αυτός που ταύτισε την εκκλησία με "την δεξιάν του Κυρίου", που συγκάλυψη οικονομικά και σεξουαλικά σκάνδαλα Ιεραρχών (θυμάστε εκείνο το περίφημο "κουρασμένο μου τον έστειλες τον νεαρό;), που ήλθε σε ανοιχτή ρήξη με την Μητέρα Εκκλησία του Οικουμενικού Θρόνου, που κατήργησε το συνοδικό σύστημα και αυτοανακηρύχθηκε "προκαθήμενος", που εκκοσμίκευσε -με τα βλακώδη ανεκδοτά του και με άλλες πρακτικές (κάμερες κ.λπ.)- την εκκλησία, που ανέλαβε να υποκαταστήσει την υπεύθυνη Κυβέρνηση και να στείλει τον κάθε κατάσκοπο για να βγάλει τον Ιεροσολύμων; Και ο κατάλογος δεν έχε τέλος. Αν θέλετε σάς απαριθμώ και άλλες "καταπληκτικές" κινήσεις του (ταυτότητες λ.χ.)
Πρέπει να ευχόμαστε ο επόμενος να έχει εκκλησιαστικό ήθος και να τηρεί τις προδιαγραφές των Πατέρων. Όχι άλλος showman ... κονφερανσιέ κακίστου γούστου ... όποιος ζει την εκκλησία εκ των έσω (όπως ο γράφων) μπορεί να βεβαιώσει ότι επί της εποχής του έφυγε ο κόσμος από τις ενορίες. Αυτή είναι η αλήθεια.
Ας προσευχηθούμε ο επόμενος να μην αναδειχθεί με χρηματισμό και με κατασκευασμένες κατηγορίες εναντίον αντιπάλων του (όπως ο Χριστόδουλος έκανε με τον Θηβών).
kaka ta psemata....thn Ekklhsia ths Ellados enas mono borei na thn swsei....o Zakynthoy! alla... den xerw kata poso thelei h mporei na arei to "aytokefalo"!! ayto einai h aitia olwn twn problhmatwn en Elladi, syxgwreiste me, alla ofeiloyme na to apodextoyme ayto!
Αγαπητοί panagiotisandriopoulos και Τάσο,
Αίσχος και όνειδος πρέπει υμίν! Αυτά είναι σχόλια εσχάτης εμπαθείας για έναν Ηγέτη που άφησε ανεξίτηλη την σφραγίδα του σε μιαν ολόκληρη εποχή. Μας έδωσε ελπίδα. Μας έκανε να πιστέψουμε. Μας ζέστανε με τον λόγο του και το λαμπρό πρόσωπό του. Και αν ακόμη όλα αυτά που του καταμαρτυρείτε ήσαν αλήθεια, και αν τίποτε άλλο δεν υπάρχει, μας έφτανε η παρουσία του! Τώρα είμαστε και εμείς νεκροί... Χάθηκε ο κόσμος... Πάσα η κτίσις ηλλοιώθη...
Αλλά ο Χριστόδουλός μας ήταν για τους ανθρώπους που μπορούν να αγαπήσουν και να αγαπηθούν! Όχι για αυτούς που ψάχνουν προφάσεις εν αμαρτίαις. Γι' αυτούς είναι ο... Ζακύνθου - άπαγε αφ' ημών!
Έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν...
Αγαπητέ Νούλη,
αν έγραψα κάτι αναληθές, υπόδειξέ το μου, διαφορετικά αφού για σένα "χάθηκε ο κόσμος και ηλλοιώθη η κτίσις" με το θάνατο του Χριστόδουλου, ακολούθησέ τον και πάψε να υβρίζεις. Η αλήθεια πονάει και πρέπει να μάθετε να την αποδέχεσθε.
Όσο για "το αίσχος και το όνειδος" κάθε νουνεχής θα το αποδώσει εκεί που πρέπει. Κι το έχει ήδη κάνει, αγαπητέ.
Φίλος μεν Χριστόδουλος, φιλτάτη δε η αλήθεια.
Εγώ κύριοι αυτό που ξέρω ότι με τον Χριστόδουλο ξανασυμπάθησα τους ιερωμένους και την εκκλησία. Τώρα τα των πατέρων που λέτε... αυτά ήταν για τους προχριστιανικούς χρόνους και όχι για τον 21ο αιώνα. Εκσυγχρονισμός λοιπόν και όχι σκοταδισμός. Και θα ήθελα να γνωρίζω και τη γνώμη του κ. Ανδριόπουλου σχετικά με τον νέο αρχιεπίσκοπο (δηλαδή ποιος κατά την γνώμη του είναι ο καλύτερος)
Αγαπητή Αντωνία,
Σ' ευχαριστώ για τα σχόλιά σου, που δίνουν τροφή στον διάλογο. Σ' ευχαριστώ που ζητάς και τη γνώμη μου. Νομίζω ότι η Εκκλησία χρειάζεται έναν Αρχιεπίσκοπο που να μπορεί να μιλήσει για το μυστήριο της ζωής και του θανάτου. Στον 21ο αιώνα της κατάθλιψης, των ναρκωτικών, της αφασικότητας, της εγωπάθειας, της αύξησης των αυτοκτονιών, της εικονικής πραγματικότητας, μάς χρειάζονται πνευματικά εφόδια και δυναμικές, όχι διεκπεραιωτικές, κινήσεις για την ανακούφιση των πασχόντων. Ποιος είναι άξιος; Δεν γνωρίζω. Τουλάχιστον ας είναι μετριοπαθής και ανθρώπινος. Να μπορεί να ακούει τους ανθρώπους και όχι μόνο να μιλάει ο ίδιος αυτιστικά. Να μπορεί να αφουγκράζεται τον παλμό της κοινωνίας και να κάνει το κατά δύναμιν με σεμνότητα και αποτελεσματικότητα.
Αυτός που περιγράφετε, αγαπητέ κ. Ανδριόπουλε, ήταν ακριβώς ο Μακαριστός Χριστόδουλος! Ο οποίος έκαμε τα πάντα, είχε όλες τις αρετές - και πολύ περισσότερα χαρίσματα από αυτά που αναφέρετε - και φυσικά ήταν ο μόνος εκ των ιεραρχών που μίλησε για το μυστήριο τής ζωής και τού θανάτου, όχι μόνον με λόγια, αλλά με πόνο και στάση ζωής το τελευταίο επτάμηνο, σε σημείο που θαυμάσθηκε από τους πρώην επικριτές του...
Είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι ο Χριστόδουλος είναι αναντικατάστατος και δυστυχώς το μέγα κενό που κατέλιπε θα φανεί σύντομα...
Αγαπητέ Τάσο, δεν είναι κατάλληλη η ώρα αυτή τού πανδήμου πένθους να σου υποδείξω με επιχειρήματα τα ψεύδη των ισχυρισμών σου. Δυστυχώς δεν καταλαβαίνεις ότι αυτήν την ώρα δεν είμαι εγώ ο υβριστής αλλά συ! Ότι ο λόγος σου γίνεται φαρισαϊκός - θαυμάζεις και τους Εβραίους μου φαίνεται(!) - όταν λες "αυτός υβρίζει", "ουαί! καταλύει την αργία τού Σαββάτου", "φιλτάτη η αλήθεια" κ.λπ. Ποια είναι η αλήθεια, Τάσο μου; Η Αλήθεια είναι ο Χριστόδουλος! Και το φως και η απαντοχή και το απαύγασμά μας! Αυτόν μόνον αναγνωρίζουμε και δεν θα βρούμε άλλη ελπίδα στην ζωή μας.
Μακάρι να μας καταλάβαινες...
Αγαπητέ Νούλη, πραγματικά μού σπάραξες την καρδιά. Πέφτω στα πόδια σου και σε ικετεύω να με συγχωρέσεις γιατί αμφέβαλλα για τον μακαριστό. Έχεις απόλυτο δίκιο: είναι πραγματικά άξιος για αγιοποίηση. Πώς μπόρεσα να είμαι τόσο κοντόφθαλμος και μικροπρεπής; Συγχώρεσέ με. Τώρα χωρίς τον Χριστόδουλο τι θα κάνω; Μήπως να αυτοκτονήσουμε όλοι παρέα όπως έκαναν και οι Ρώσοι στο παρελθόν; (Αχ! αυτή η καταπληκτική εκκλησιαστική ιστορία της Ρωσίας! Ωραίοι καιροί!). Όμως πρέπει να σκεφτόμαστε αισιόδοξα. Λοιπόν, ελπίζω να τα καταφέρουμε χωρίς τον μακαριστό. Α! και μην ξεχάσω. Δεν ζήτησα συγνώμη και για τον φαρισαϊσμό μου. Σε παρακαλώ λοιπόν Νούλη, συγχώρεσέ με γιατί φέρθηκα σας τρισκατάρατος Εβραίος, (άπαγε της βλασφημίας)και δη φαρισαίος.
Έχοντας πεποίθηση στην χριστανική σου αγάπη, τελειώνω το εν λόγω post μου με τη διαβεβαίωση πως δεν θα τολμήσω να ξαναγράψω τίποτε στο blog του αγαπητού Παναγιώτη.
Η χάρις του Αγίου (σε λίγο) Χριστοδούλου είη μεθ' ημών εν βίω παντί.
Αγαπητέ Νούλη, έπειτα από προσεκτική εξέταση της ορθογραφικής σύμβασης που χρησιμοποιείς και από την εκφορά του λόγου σου (και μετά λύπης μου κι από έναν προσωπικό υπαινιγμό), έχω την αίσθηση πως αποκρυπτογράφησα την ταυτότητά σου. Επειδή σε θεωρώ φίλτατο (όπως άλλωστε φίλτατο θεωρώ και τον αξιαγάπητο Παναγιώτη, ο οποίος τόσο ευγενικά μάς παρέχει ελεύθερο βήμα έκφρασης) και επειδή δεν σκοπεύω -εν ονόματι της όποιας "απρόσωπης αντιπαράθεσης"- να συγκρουστώ με έναν άνθρωπο που αγαπώ και εκτιμώ βαθύτατα, θα αποσυρθώ από τον ιδιότυπο διάλογο, τον οποίον -σημειωτέον- με θετικό πνεύμα διαξήγα μέχρι τούδε. Προτιμώ να θεωρήσεις πως με κατατρόπωσες με τις παρατηρήσεις σου -έστω κι αν άφησες προσωπικές αιχμές, οι οποίες και σε φανέρωσαν- παρά να απολέσω αδίκως έναν φίλο. Βασικά, όταν αποφάσισα να συμμετάσχω σε ένα blog φίλου, το αποφάσισα από ευγένεια και συμπαράσταση προς έναν άνθρωπο μεγάλης αξίας, όπως είναι ο Παναγιώτης. Το ίδιο θα έπραττα και για σένα. Για μένα λ.χ. ο κάθε Σπύρος, Στέφανος, Παναγιώτης κ.λπ. είναι αξιαγάπητοι άνθρωποι, ο καθένας με τις ικανότητες, τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά του.
Σε καμία περίπτωση δεν θα αφήσω το "πάθος" μιας σοβαρής ή φαιδρής (οιονεί) αντιπαράθεσης να δημιουργήσει έχθρα, ανυποληψία ή δυσαρέσκεια. Θα αποσυρθώ στην προτέρα σιωπή μου και να με συγχωρείτε άπαντες, αν σας πίκρανα. Το να θίξω συνάνθρωπό μου (έστω κεκαλυμμένα και απρόσωπα) δεν συνάδει με τις αρχές που έχω. Τελικά, το τελικό σύνορο πρέπει να είναι η σιωπή.
Χαίρετε εν Κυρίω Αναστάντι
Τάσος Καμπούρης
Δημοσίευση σχολίου