«Κύπρος: Πικράθηκα στα Ελληνικά, Πληγώθηκα στα Τουρκικά»

Του Αριστείδη Βικέτου

Στο υπερπλήρες από κόσμο θέατρο Ριάλτο της γενέτειρας τους πόλης, της Λεμεσού, οι ηγέτες των δύο κοινοτήτων της Κύπρου, Νίκος Αναστασιάδης και Μουσταφά Ακιντζί μαζί με τις συζύγους τους παρακολούθησαν την Δευτέρα, 8 Ιουνίου, θεατρική διασκευή του ποιητικού έργου της Φαϊζέ Οζντεμίρτσιλερ: «Κύπρος: Πικράθηκα στα Ελληνικά, Πληγώθηκα στα Τουρκικά». 

Ένα έργο συμβολικό, η υπόθεση του οποίου αντικατοπτρίζει τον πόνο και τον έρωτα για τον τόπο που γέννησε τη συγγραφέα. Το έργο ανέβασε το Δημοτικό Τουρκοκυπριακό Θέατρο Λευκωσίας σε σκηνοθεσία του Γιασάρ Έρσοϊ. Στην παράσταση υπήρχαν υπότιτλοι στα ελληνικά. 

Στην είσοδο του θεάτρου οι δύο ηγέτες αντάλλαξαν θερμό ασπασμό, ενώ ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπριοι τους χειροκροτούσαν θερμά. Η 50χρονη συγγραφέας απέδωσε γλαφυρά τον πόνο και τον έρωτα της για τη γη που τη γέννησε. H Φαϊζέ Οζντεμίρτσιλερ λογοτέχνιδα και δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Αφρίκα» του γνωστού δημοσιογράφου Σενέρ Λεβέντ κατάγεται από το χωριό Άγιος Θεόδωρος της επαρχίας Λάρνακας. 

Ο προσωπικός φίλος της Φαϊζε, διευθυντής της εφημερίδας «Καθημερινή» Κύπρου Ανδρέας Παράσχος σημειώνει: «Όσοι έχουν έστω και μια αμυδρή εικόνα της αγωνιστικής δημοσιογραφίας των κατεχομένων αντιλαμβάνονται ότι οι λέξεις ορισμένων συναδέλφων είναι κάποιες φορές το γράδο που μετρά το θάνατο τους, όπως οι Αϊχάν Χικμέτ, Αχμέτ Μουχαφέρ Γκιουρκάν και Κουτλού Ανταλί που δολοφονήθηκαν άνανδρα προασπιζόμενοι οι δύο πρώτοι τη νεογέννητη Κυπριακή Δημοκρατία και ο τελευταίος κοντράροντας την τουρκική κατοχή και τον Ραούφ Ντενκτάς. H Φαϊζέ Οζντεμίρτσιλερ ακόμα και στα λογοτεχνικά της κείμενα γράφει με τέτοιο τρόπο να μένουν οι λέξεις γυμνές σαν τις ντροπές και είναι εκπληκτικό πόσο μοιάζουμε οι δύο κοινότητες στα μεγάλα τα λόγια!» 

Ένα απόσπασμα από το έργο: «Κατέβηκαν ξημέρωμα. Δεν ήταν ο Γκοντό, ούτε ο Μπέκετ. Δεν αστειεύονταν, έκοψαν, έγραψαν χωρίς περίσκεψη. Λοξό κι αλλήθωρο το σήμερα, απόλυτα τυφλό το χθες νεκρό από καιρό. Αδιάφορα ξαπλώνει η αγαπημένη με μάτια αμυγδαλωτά. Το μέλλον ανήκει στο παρελθόν από καιρό. Η βρωμιά της Τετάρτης λέρωσε την Πέμπτη. Κούφια τα ωραία μεγάλα λόγια, η Ενότητα, η Αλληλεγγύη, ο Αγώνας…». 

Η ποιήτρια, αφού κάνει αναφορά στα τραγικά γεγονότα, δίνει έμφαση στο μέλλον της Κύπρου .

Αναφέρει χαρακτηριστικά: 

«...Πότε θα μας δείξεις, Κύπρος, τις πληγές σου; 

Πότε γυμνή θα κάνεις έρωτα μαζί μας; 

Πότε θα γεννήσεις τα παιδιά μας; 

Πες μου, πότε;! 

Βαρέθηκα τα παιχνίδια που έπαιξαν στις πλάτες σου, 

Και τα παιχνίδια σου σε μένα... 

Πότε επί τέλους θα ωριμάσεις; 

Πες μου, Κύπρος, πότε;...» 

Ο πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης, δήλωσε ότι θα ζητήσει από τον υπουργό Παιδείας το έργο να παρουσιαστεί σε όλα τα σχολεία της Κύπρου, γιατί δίνει ισχυρά μηνύματα για τα λάθη όλων, ενώ ο Μουσταφά Ακιντζί είπε ότι η παράσταση δίνει το δυνατό μήνυμα ότι δεν υπάρχει κανείς χωρίς ενοχές, χωρίς λάθη. 

Τη δέσμευση να εργαστούν σκληρά ώστε να επανέλθει η ειρήνη στην Κύπρο επανέλαβαν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και ο ηγέτης των τουρκοκυπρίων Μουσταφά Ακκιντζί, μετά το τέλος θεατρικής παράστασης

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης εξέφρασε την πεποίθηση ότι και οι δύο κοινότητες επιθυμούν την ειρήνη.

Ο Μουσταφά Ακιντζί είπε ότι δεν πρέπει να αφεθεί να χαθεί η ελπίδα και ότι για να γίνουν οι ελπίδες πράξη χρειάζεται σκληρή δουλειά. Πρέπει, είπε, να καταβάλουμε προσπάθεια να καταλάβουμε ο ένας τον άλλο και να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για όλους. 

«Γεγονός πρωτόγνωρο και ελπιδοφόρο για το μέλλον της Κύπρου», χαρακτήρισε ο δήμαρχος Λεμεσού, Ανδρέας Χρίστου, την παρουσία των ηγετών των δύο κοινοτήτων της Κύπρου, Νίκου Αναστασιάδη και Μουσταφά Ακιντζί στο θέατρο ΡΙΑΛΤΟ, όπου σε μια ωραία ατμόσφαιρα παρακολούθησαν μαζί με τις συζύγους τους, Άντρη και Μεράλ, την θεατρική διασκευή του ποιήματος της λογοτέχνιδας και δημοσιογράφου, Φαϊζέ Οζντεμίρτσιλερ. 

Πέρα από το δυνατό μήνυμα του έργου για ειρήνη οι συμβολισμοί ήταν πολλοί: Οι δύο ηγέτες είναι γέννημα –θρέμμα της Λεμεσού. Το ίδιο και ο σκηνοθέτης και πρωταγωνιστή της παράστασης, Γιασάρ Έρσοϊ, ο οποίος έκανε και την διασκευή του ποιητικού έργου. Το θέατρο ΡΙΑΛΤΟ αποτελούσε παλιά χώρο συνεύρεσης Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. 

Ο Ερσέν Σουρουρί έγραψε τη μουσική του έργου και συνόδευσε ζωντανά στο πιάνο τον Γιασάρ Έρσοϊ. Τα σκηνικά ήταν της Οσλέμ Γιετκιλί. Ο Γιασάρ Έρσοϊ ανέφερε πως στόχος του είναι να φέρει κοντά Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους «για να αντιληφθούν την αλήθεια, ότι δηλαδή αυτός ο πόνος, τα δάκρυα και το αίμα, που προκαλέσαμε μεταξύ μας, πρέπει να τελειώσουν». Επιτέλους, τόνισε, πρέπει να μάθουμε να ζούμε ειρηνικά μαζί, με αλληλοσεβασμό, σε αυτό το μικρό νησί.

Επίσης, δήλωσε ενθουσιασμένος, που την παράσταση παρακολούθησαν οι δύο ηγέτες και εξέφρασε την ελπίδα ότι θα εργαστούν εποικοδομητικά για επικρατήσει το συντομότερο δυνατό ειρήνη στην Κύπρο. 

Μετά την παράσταση οι κύριοι Αναστασιάδης και Ακιντζί με τις συζύγους τους παρακάθισαν σε δείπνο, που παρέθεσε ο δήμαρχος Λεμεσού.