ΤΕΜΠΕΛΧΑΝΑΔΩΝ ..."ΕΓΚΩΜΙΟΝ"...

ΠΕΡΙ ΤΕΜΠΕΛΧΑΝΑΔΩΝ

ὑπὸ Γέροντος Χαλκηδόνος Ἀθανασίου

"μακάριοι οἱ πραεῖς, ὅτι αὐτοὶ
κληρονομήσουσι τὴν γῆν."
(Ματθ. 5,5)

Ἀπὸ καταβολῆς ὡς γνωστόν κόσμου, οἱ ἄνθρωποι μ.ἄ. διακρίνονται εἰς τοὺς ἐργατικοὺς καὶ τοὺς ραθύμους (τεμπέληδες), ἔστω καὶ μὲ διαβαθμίσεις. Ἐνταῦθα θὰ ἀσχοληθῶμεν ὀλίγον μετὰ τῶν δευτέρων, διότι οὗτοι τυγχάνουν καὶ γραφικοί!
Ἡ λέξις τεμπέλης προέρχεται ἐκ τῆς περσικῆς Tenbel ἢ Tembel καὶ σημαίνει τὸν ὀκνηρόν, φυγόπονον, χασομέρην, νωθρόν, ἄπρακτον, ἀνέμελον, ἀνίκανον, ἀργόσχολον, ἀχρησιμοποίητον, ἄστοχον, βραδυκίνητον, ὁ ὁποῖος βαριέται (καὶ ποὺ ζεῖ;), τὸν τεμπελχανᾶν. Χρησιμοποιεῖται καὶ διὰ τὰ ζῶα, τὰ ὁποῖα περιπατοῦν ἀργά, μὲ τὸ "πάσο" τους, ἐξ’ οὗ καὶ "τεμπελοκύων".
Ἐπὶ Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας ὑπῆρχον καὶ οἱ περίφημοι Tenbel-hâne, τὰ ὁσπήτια τῶν τεμπέληδων, ἡ φωλεὰ καὶ τὸ καταφύγιόν των, ἡ ὁμάς των, ὁπότε καὶ συνεκδοχικῶς ἐδηλοῦτο ὁ πολὺ τεμπέλης, ὁ τεμπέλαρος. Φαντασθεῖτε τί ἐγένετο ἐκεῖ! Διηγοῦνται δὲ παροιμιώδη "κατορθώματα" τῶν οἰκητόρων τους. Οὕτω λέγουσιν, ὅτι εἷς ἐξ αὐτῶν ἐχρειάσθη ἔτη διὰ νὰ μεταβεῖ ἀπὸ μίαν περιοχὴν τῆς τότε Πόλεως εἰς τὴν ἄλλην! Ἕτεροι δύο ἐζήτουν ἄρτον, καὶ τούτου πεσόντος πλησίον "ἐξ οὐρανοῦ", διελογίζοντο πῶς ληπτέος οὗτος.
Εὐτυχῶς ποὺ δὲν ἐλλείπουν τὰ "μυρίπνοα ταῦτα ἄνθη τοῦ παραδείσου" καὶ κατὰ τὴν ἐποχήν μας, δημιουργοῦντα τὰ μοντέρνα τεμπελχανεῖα, τὰ βασανίζοντα τὸν κόσμον. Διατί ἄλλωστε, ἀφοῦ τὸ ραχάτι εἶναι τόσο γλυκόν; Ἐφ’ ὅσον τὸ motto ἰδίως σήμερον εἶναι: ὀλίγη ἐργασία, περισσότερα χρήματα –καλῶς ποὺ ἔφθασεν ἡ κρίσις– καὶ μεγάλη ἢ συνεχὴς ἄδεια, πρὸς ἀνάπαυσιν σώματός τε καὶ ψυχῆς! καθ’ ὅτι δὲν εἶναι σπάνιον ἄκουσμα ἡ δαιμονοερεθιστικὴ εἰς ἐρώτησιν ἀπάντησις: "Εἶναι ἀδειοῦχος", διδομένη "ἱεροπρεπῶς" καὶ "ἱεροτύπως", ἐὰν ὄχι καὶ ἡδονικῶς! Εἶναι δὲ χαρακτηριστικόν, ὅτι οἱ τεμπέληδες, σὺν τοῖς ἄλλοις, ἀποφαίνονται σκωπτικῶς καὶ συκοφαντικῶς κατὰ τῶν ἐργωδῶς θυσιαζομένων, τουπίκλην τῶν "ἀχθοφορομόρφων" τοιούτων, ἐφ’ ὅσον ὡς γνωστὸν τουλάχιστον εἰς τὴν καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολήν, ὁ δουλευταρᾶς δὲν θεωρεῖται "μὲ καλὸ μάτι", διότι περιπλέκει τὰς ἱσορροπίας, ἀποκαλύπτων τὴν ραστώνην τῶν ἄλλων, διὸ καὶ πρέπει νὰ "περιθωριοποιηθεῖ".
Βεβαίως δέον τις νὰ ὑπογραμμίσει, ὅτι ὑπάρχουν κράτη περισσότερον καὶ διαφορετικῶς δραστηριοποιούμενα ὅπως τὰ βόρεια, καὶ ἄλλα ὀλιγότερον καθὼς τὰ νότια. Διὰ τοῦτο ἴσως ὁ O. Spengler ἔκανε τὴν διάκριση μεταξὺ τοῦ Ἀπολλινείου (apollinische) καὶ τοῦ Φαουστικοῦ πνεύματος (faustische Geist). Ἐπίσης, ὅτι ὑπάρχουν ὁρισμένα "ἐπαγγέλματα", τὰ ὁποῖα ἔκπαλαι θεωροῦνται ὡς "τεμπελχανικά". Μεταξὺ δὲ αὐτῶν, τὴν πρωτειὰν κατέχουν, ἀσφαλῶς οὐχὶ γενικῶς, οἱ "Ἱερόδουλοι" κατὰ τὸν ἀείμνηστον Πορφυρουπόλεως Ἰωάννην, οἱ "Μορφωτικοὶ" καὶ ἱκανοὶ ἕτεροι κομματικοὶ ἀργόσχολοι. Γνωσταὶ ἄλλωστε αἱ ρήσεις τῆς λαϊκῆς θυμοσοφίας: "ὅπου τεμπέλης καὶ φαγᾶς…", "μ’ ὅποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θὰ μάθεις".
Ἀλλὰ ποῖα ἐπιτέλους εἶναι τὰ γενεσιουργὰ αἴτια τῆς κοινωνικῆς αὐτῆς νόσου; Ταῦτα εἶναι διάφορα καὶ δή: 1- Τὸ DNA ἑκάστου, ἴσως κατὰ τὸ "τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ…" (Ἰω. 9,2). 2- Ἡ ποικιλία τοῦ κλίματος καὶ αἱ κλιματικαὶ ἀλλαγαί, μὲ ὅλας τὰς ἐπιπτώσεις των ἐπὶ τοῦ σώματος. 3- Ἡ παχυσαρκία, καίτοι τοῦτο ἱσχύει καὶ ἀντιθέτως. 4- Ἡ ἀμφίεσις, ἡ παρακωλύουσα τὰς κινήσεις καὶ τὸ βάδισμα. 5- Ἡ προϊοῦσα ἡλικία καὶ ἡ ἐγκατάλειψις τῶν δυνάμεων. 6- Ἡ ἀπώλεια καὶ ὁ εὐτελισμὸς τῶν ἰδανικῶν ἁπάντων καὶ αἱ ἐξαρτησιογόνοι οὐσίαι. 7- Ἡ εὐμάρεια καὶ καλοζωΐα. Καλὸν νὰ εἴδει τις ἐπὶ τούτῳ, τὸν διὰ τῆς "πρέφας καὶ τοῦ καφὲ" εὐτρεπισμένον καὶ "ἐν χορδαῖς" διηνθισμένον βίον καὶ πολιτείαν τῆς οὕτω καλουμένης "ὑψηλῆς" κοινωνίας, τῶν κουκλιστικῶς καὶ οὐχὶ "τῇ θείᾳ δόξῃ" πεποικιλμένων, ὀρνίθων, ταῶν καὶ λοιπῶν παραδεισίων πετουμένων τῆς "νεφελοκοκκυγίας", πραγμάτων ἴσως φαινομενικῶς "ἀντιτεμπελικῶν". Τὰς παραδιδομένας εἰς τὸν βαθὺν ὕπνον τῆς ὀμορφιᾶς (güzellik uykusu) χανούμισας τῆς Ἀνατολῆς καὶ ὄχι μόνον. 8- Ἡ γαστρονομικὴ βιομηχανία ἑτοίμων φαγητῶν καὶ Fast food, παρ’ ὅλους τοὺς κινδύνους αὐτῆς. 9- Τὰ πολλὰ σύγχρονα καὶ ἐπαναστατικῶς χρήσιμα δεδομένα τῆς δαιμονικῶς προϊούσης νανο- βιο- καὶ λοιπῆς τεχνολογίας καὶ οἰκοτεχνικῆς (Haustechnik), τῆς καταπληκτικῆς αὐτοματοποιήσεως καὶ ρομποτοποιήσεως πλείστων ὅσων, αἱ ὁποῖαι δημιουργοῦν οὐχὶ -πρὸς Θεοῦ- τοὺς παντοφλοθριαμβευτὰς (Pantoffelheld), τοὺς ἀσθμαίνοντας εἰδικῶς κάτωθεν τῆς γερμανικῆς, καὶ σήμερον σειρμικῆς, θηλυκομπότας, ἀλλὰ τοὺς παντοφλόγατους ἐξαρτηματίας τῶν ΜΜΕ, ἑνὸς νεοφρούτου κουλτουρο- ἢ θεαματοτεμπέληδων, καίτοι σήμερον εἰς τὰς Εὐρώπας διατείνονται, ὅτι τὸ βάδην "γυμνῷ τῷ ποδί" τυγχάνει καὶ τὸ ὑγιαίστερον ἐντὸς τῆς οἰκίας!
Ἐξ ἑτέρας ὅμως πλευρᾶς, ἡ ἐξαφάνισις τοῦ ἀνθρώπου ἐκ τῆς βιομηχανίας -ὡς εἰς τὴν μοντέρναν τέχνην (H. Sedlmayr)- ἐξεκόλαψεν, στρατιὰς πειναλέων ἀνέργων, "τεχνητῶν" δηλονότι τεμπέληδων, ἀποβαίνουσα ἐν ταυτῷ καὶ "τεμπελοβιομηχανία".
Ἐργάζεσθε τοίνυν καὶ μὴ ἁμαρτάνετε, ἡ γὰρ ἐργασία ἐστὶ προσευχή, κωφεύοντες καὶ εἰς τὰς ἀσματικὰς ἀκολουθίας τοῦ μεγάλου Κ. Χατζῆ: "δὲν βαριέσαι, δὲν βαριέσαι (ὤχ-) ἀδερφέ".

Γένοιτο