 |
Πασχαλιάτικο πρωινό, Caspar David Friedrich (1835) |
ΑΝΑΣΤΑΣΗ
Η βαθιά σιωπή του Θεού
Λίγο πριν την Ανάσταση
Κοιτάζει
Να ‘ναι όλα σωστά
Σβηστά, χαμηλόφωνα
Να μη σαλεύει κανείς:
Μάτια εκστατικά στη σκηνή της μαγείας
Και άναυδα στόματα
Θεατές, είκοσι και κάτι αιώνων
Πιστοί στην αέναη έναρξη
Κρατούν την ανάσα τους
Σαν μπουμπούκι ρόδου, απ’ τ’ αγκάθια του
Ούτε κι η στάλα το αίμα να μην ακουστεί
Πριν. Καθόλου!
Κοιτάζει
Να ‘ναι όλα σωστά
Κι απ’ τα σύννεφα μέσα
Το αχνό σπίθισμα της σελήνης
Να ανάψει και πάλι απόψε
Λίγη ακόμη Ανάσταση!
Ειωθότος χάριν χάρισε… παρηγορία
Καμιά
Σκοτάδι.
ΓΗ ΜΗΤΗΡ, ύψιλον/βιβλία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου