Η κυρία Τασία Βυθούλκα – Σωτηροπούλου που …απέδρασε αυτές τις μέρες από τον μάταιο τούτο κόσμο, ήταν μια ξεχωριστή μορφή των παιδικών μου χρόνων.
Πλατεία Παντοκράτορος (είμαστε γείτονες), Ναός του Παντοκράτορος (ψάλλαμε με τα παιδιά της και η ίδια πάντα στο εκκλησίασμα) και Φιλαρμονική Εταιρεία – Ωδεία Πατρών, όπου μας άνδρωσε χορωδιακά!
Την εποχή εκείνη η χορωδία της Φιλαρμονικής ήταν η μοναδική νεανική χορωδία της Πάτρας με αξιώσεις.
Η ίδια, καθηγήτρια Μουσικής, μουσικοπαιδαγωγός, συγγραφέας σχολικών βιβλίων Μουσικής, μαέστρος, μας άνοιξε δρόμους που ακόμα μας καθορίζουν.
Θυμάμαι, τέτοιες μέρες, αρχές του Ιουλίου 1983 (πέρασαν κιόλας 40 χρόνια!), την ένατη συνάντηση Ελληνικών χορωδιών, στο πλαίσιο των Πολιτιστικών εκδηλώσεων Αιγιαλείας «Ελίκεια 83», που διοργάνωσε η Ομάδα Εργασίας για τη χορωδιακή ανάπτυξη του Υπουργείου Πολιτισμού.
Συμμετείχαν και μας δίδαξαν οι μετέπειτα δάσκαλοι μας και στην Αθήνα, όλοι αείμνηστοι πλέον: Μιχάλης Αδάμης, Στέφανος Βασιλειάδης, Αντώνης Κοντογεωργίου, Γιάννης Μάντακας.
Παραθέτω στη συνέχεια, στη μνήμη της κυρίας Τασίας, το πρόγραμμα εκείνης της χορωδιακής συνάντησης.
Με ευγνωμοσύνη!
Π.Α.Α.
1 σχόλιο:
Την είχα καθηγήτρια στο 4ο αρρένων.Κάθε πρωί 7.45 είχαμε πρόβα για τη χορωδία.Τώρα διευθύνει κάποια ουράνια χορωδία.
Α.Γ.Π
Δημοσίευση σχολίου