Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Ο λαλίστατος π. Λίβυος (κληρικός στην Κρήτη Χαράλαμπος Παπαδόπουλος) δεν λέει λέξη για την ρωσική εισβολή και τη γενοκτονία στην Ουκρανία.
Σε κείμενό του με τον τίτλο «Μην αφήσεις το φόβο να σε σκοτώσει πριν το κάνει μια σφαίρα», επιδίδεται πάλι σε φτηνούς και ρηχότατους συναισθηματισμούς και σε μια ζωή με ψυχολογίζουσες συνταγές – κι ας καμώνεται ο ίδιος πως είναι υπέρ της ζωής χωρίς συνταγές.
Μα το πιο θλιβερό που κάνει είναι που υποβιβάζει τον έρωτα σε ανέξοδα αντιπολεμικά τσιτάτα, που δεν του κοστίζουν τίποτα, την ώρα που οι άνθρωποι στην Ουκρανία χάνονται και ξεριζώνονται.
Αρέσκεται, λοιπόν, σε σλόγκαν του τύπου: «Αντί να ερωτευθούμε δολοφονούμε», «Αντί να κάνουμε έρωτα, δολοφονούμε», «Να "χτυπάμε" το κακό όπου το βρούμε» κι ακόμα προτροπές των πρωϊνάδικων, του στυλ «να κοιμόμαστε καλά, να τρώμε σωστά, να περπατάμε πολύ», «Δήλωσε παρόν, ζήσε την κάθε μέρα» και άλλες παρόμοιες αστειότητες.
Φυσικά, βρίσκει και τα λέει. Αφού υπάρχει ένα ξελιγωμένο για αγοραίο συναίσθημα ακροατήριο που τον έχει «θεό», γιατί να μην το εκμεταλλευτεί;
Αυτή, όμως, την τιποτολογία του Λίβυου την κρίνουν οι νεκροί και οι πρόσφυγες που κουβαλούν τον θάνατο… Σ’ αυτούς τα τσιτάτα του Λίβυου μυρίζουν θανατίλα…
Ο τύπος αυτός μιλάει για τον έρωτα με τον πιο αντιερωτικό τρόπο που υπάρχει. Τον πιπιλίζει ασύστολα, χωρίς αιδώ. Λέγοντας, για τον πόλεμο που μαίνεται, την μπαρούφα «αντί να κάνουμε έρωτα, δολοφονούμε», σκοτώνει τον έρωτα στους αφελείς ακροατές του. Κρίμα που με την διαρκή α-νόητη επίκληση του έρωτα, διαμορφώνει στρατιές ανέραστων…
Ας τον χαίρονται και όσοι του εκκλησιαστικού χώρου τον θεωρούν κάτι το προοδευτικό…
Πιο σκουριασμένο …πεθαίνεις, που λέει κι ο λαός.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου