Ο ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 

Από χρόνια, με δεκάδες αναρτήσεις μας, έχουμε καταδείξει ότι ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ είναι το οπλοστάσιο της Ρωσικής Εκκλησίας εν Ελλάδι. 

Τα κείμενά του, τα οποία στοιχούνται στην ρωσική επιχειρηματολογία για τα εκκλησιαστικά θέματα του καιρού μας, αναπαράγονται από τα ρωσικά sites σαν …ζεστό ψωμάκι και κραδαίνονται ως τα κείμενα που «απογυμνώνουν» και «αφοπλίζουν» το Οικουμενικό Πατριαρχείο. 

Οι εμμονές του γνωστές: «η παναίρεση του Οικουμενισμού», η οποία δεν υπάρχει, η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδοξίας στην Κρήτη, την οποία εξακολουθεί να πολεμά λυσσαλέως και το ζήτημα της Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ουκρανίας, στο οποίο αναπτύσσει μια …ρητορική υπερφίαλη! 

Και στα τρία αυτά μείζονα θέματα, έρχεται σε ευθεία αντίθεση όχι με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αλλά με την Εκκλησία της Ελλάδος στην οποία ανήκει. 

Στο πρόσφατο κείμενό του (του «Γραφείου Αιρέσεων» κ.λπ.), όμως, που αφορά στην εισήγηση του Μητροπολίτου Καμερούν Γρηγορίου στην Ιεραρχία του Αλεξανδρινού Θρόνου για την ρωσική εισβολή στην Αφρική, το …τερματίζει! 

Εκτός του ότι ερμηνεύει κατά το δοκούν την εισήγηση του Σεβ. Καμερούν, αποκρύπτοντας όλες τις αναφορές του για την πρωτοφανή επιθετικότητα του Πατριαρχείου Ρωσίας, θεωρεί απολύτως υπεύθυνο τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο για τις εξελίξεις. Η Ρωσία δεν φταίει σε τίποτα! Για όλα ο Οικουμενικός. Γράφει: 

«Η αντικανονική, αψυχολόγητη και αντιδεοντολογική χορήγηση της περιβόητης Αυτοκεφαλίας στην ασήμαντη μειοψηφία των αμετανόητων, σχισματικών, αχειροτόνητων και καθηρημένων του Κιέβου από τον παν. Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, επέφερε μία άνευ προηγουμένου εκκλησιαστική κρίση στην παγκόσμια Ορθοδοξία. Η αδικαιολόγητη εμμονή του Φαναρίου σ’ αυτό το νέο επικίνδυνο εκκλησιαστικό καθεστώς, που δημιούργησε στην Ουκρανία, αλλά και η άρνησή του να συγκαλέσει Πανορθόδοξη Σύνοδο είχε ως αποτέλεσμα, να βαθύνει ακόμη περισσότερο το υφιστάμενο σχίσμα μεταξύ των δέκα Τοπικών Εκκλησιών, (των 200.000.000 πιστών) και των υπολοίπων τεσσάρων, (Οικουμενικού Πατριαρχείου και Εκκλησιών Αλεξανδρείας, Κύπρου και Ελλάδος), οι οποίες αναγνώρισαν την Αυτοκεφαλία, συντασσόμενες με την αντικανονικότητα». 

Και μας προκαλεί λέγοντας ότι είναι «απαράδεκτη ίδρυση υπό του Πατριαρχείου της Ρωσίας, Πατριαρχικής Εξαρχίας στην Αφρική», αλλά αυτό είναι …φυσική συνέπεια, αφού «ενός κακού δοθέντος μύρια έπονται». 

Τραγικές είναι οι υποδείξεις που κάνει ο Πειραιώς Σεραφείμ στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και τον Προκαθήμενό του Θεόδωρο. Ποιος τον ρώτησε, με ποια εξουσία υποδεικνύει στο Δευτερόθρονο Πατριαρχείο τι να κάνει; 

Στο τέλος του κειμένου του κάνει το …άλμα: Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας «να καταβάλλει προσπάθειες, να πείσει τον αμετάπειστο παν. Οικουμενικό Πατριάρχη να συγκαλέσει Πανορθόδοξη Σύνοδο. Σε αντίθετη περίπτωση να ηγηθεί ο ίδιος Συνάξεως των Προκαθημένων, ή και Πανορθοδόξου Συνόδου, η οποία θα δώσει την λύση στο τρομακτικών διαστάσεων πρόβλημα». 

Προτείνει, δηλαδή, στον Πατριάρχη Αλεξανδρείας σε περίπτωση που ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν δεχθεί να συγκαλέσει Πανορθόδοξη Σύνοδο, να το κάνει εκείνος! 

Υιοθετεί απολύτως την ρωσική λογική του Αμμάν! Ας συγκληθεί Σύνοδος Προκαθημένων και χωρίς τον Οικουμενικό, τον Πρώτο. Ή, καλύτερα, ΝΑ συγκληθεί χωρίς αυτόν. 

Προτείνουμε να συγκαλέσει ο Πειραιώς Σεραφείμ την Πανορθόδοξο. Γιατί όχι; Έτσι κι αλλιώς ούτε στην Εκκλησία του πειθαρχεί. Ας ηγηθεί μιας πρωτοβουλίας για Πανορθόδοξη Σύνοδο. Έτσι κι αλλιώς θέλει μια στα μέτρα του, αφού την Αγία και Μεγάλη την καταριέται νυχθημερόν.