O Kωνσταντίνος Kαβάφης, σε φωτογραφία βγαλμένη στην Aλεξάνδρεια, χρονολογημένη διστακτικά από τον ίδιο "1901 ή 1903" |
Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης σήμερα, αγαπητοί συνοδίτες, και μνημονεύουμε και πάλι Κ.Π. Καβάφη, μιας και είναι και το Έτος Καβάφη, με αφορμή, φέτος, τη συμπλήρωση 150 χρόνων από τη γέννηση και 80 χρόνων από το θάνατο του μεγάλου Αλεξανδρινού και οικουμενικού, πλέον, ποιητή.
Στον δίσκο One night when... του σύγχρονου έλληνα συνθέτη Λεωνίδα Κανάρη, που έχουμε παρουσιάσει πρόσφατα στην Ιδιωτική Οδό, περιέχονται και τρία τραγούδια σε ποίηση Καβάφη (Σαμ-ελ-Νεσίμ, Κεριά, Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον) τα οποία γράφτηκαν το 2005 ως παραγγελία της Ελληνικής Κοινότητος Καϊρου, η οποία την ίδια χρονιά γιόρτασε τα 100 χρόνια από την ίδρυσή της με ημερίδα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Τότε έγινε και η πρώτη εκτέλεση από τους μουσικούς της ηχογράφησης αυτής.
Σε άλλη ανάρτηση παραθέσαμε τα Κεριά και τώρα σας προτείνουμε το περίφημο ποίημα Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον με την σοπράνο Δάφνη Πανουργιά και τις: Νικόλ Καραλή (πιάνο), Στέλλα Τσάνη (βιολί), Λευκή Κολοβού (τσέλο).
Ο συνθέτης δημιουργεί ένα ...υγρό κλίμα, θα λέγαμε, ταιριαστό στην Αλεξάνδρεια του Καβάφη, και δε διστάζει να κινηθεί σε υψηλές περιοχές (η φωνή της σοπράνο) προκειμένου να δώσει την ένταση της σχέσης του ποιητή με την πόλη.
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές—
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις.
4 σχόλια:
Ο Καβάφης είναι ο ποιητής που τρώει τους συνθέτες. Ουδείς έχει καταφέρει ως τώρα να μελοποιήσει με επιτυχία Καβάφη.
Η μουσική είναι συμπαθητική, αλλά εκτός κλίματος.
Πάντως να μην απογοητεύεται ο σνθέτης. Την έχουν πατήσει και αλλοι σπουδαιότεροι !
''ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ''
Έχω την ταπεινή γνώμη πως ο συνθέτης έχει παρασυρθεί σε μουσικές υπερβολές, για να μην πω σε μελοποιητικές αστοχίες(πολλές κορώνες από τη σοπράνο, που μάλλον εξυπηρετούν τις ανάγκες της φωνητικής εκτέλεσης, αλλά όχι και της ποίησης),που ακυρώνουν σε πολλά σημεία την αρμονία της σύνθεσης. Προφανώς, ο αγαπητός μας συνθέτης κάτι θέλει να εκφράσει με αυτήν τη μουσική του σύνθεση,... αλλά εμένα προσωπικά αυτή η μουσική πρόταση με αφήνει παντελώς αδιάφορο!!!
Δεν ξέρω, αλλά μπορεί και να τον αδικώ τον κ.Κανάρη, αλλά είναι και οι μουσικές σχολές που με έχουν επηρεάσει αφάνταστα(Θεοδωράκης, Μαρκόπουλος, Σαββόπουλος, Μικρούτσικος) και όλες αυτές, με μπροστάρη πάντα το Θεοδωράκη και το Μαρκόπουλο, μας έχουν πλημμυρίσει με άφθονη μελωδία, ενώ στις μουσικές προτάσεις του κ. Κανάρη, διαπιστώνω ότι αυτήν απουσιάζει, ενώ αντίθετα πλεονάζουν οι ερμηνευτικοί ακροβατισμοί, που σε πολλά σημεία γίνονται και ενοχλητικοί!
Από το Διογένη/Ε.Μ.
Οσον αφορά την ερμηνεία, έχεις δίκιο Διογένη. Οι πολύ ψηλές νότες της σοπράνο, (η οποία ακολουθεί το μουσικό κείμενο του συνθέτη, φυσικά), είναι τελείως εκτός κλίματος.
Ομως η μελωδία στα όργανα, και ιδιαίτερα στο πιάνο, είναι πάρα πολύ καλή.
Το κομμάτι αυτό, σαν ορχηστρικό χωρίς τη φωνή, θα ήταν τρεις φορές καλύτερο !
Συμφωνώ κι εγώ μαζί σου, ανώνυμε φίλε, ότι οι μελωδικές γραμμές στο πιάνο, το βιολί και το τσέλο παρουσιάζουν αρκετό ενδιαφέρον!
Ας είναι δεν πειράζει,όμως, σε κάθε περίπτωση πρέπει να σεβαστούμε τη μουσική επένδυση, ακόμη και όταν αυτή δεν μας ενδιαφέρει άμεσα,
δεν παύει να είναι πρωτότυπη δημιουργία, που καταθέτει ψυχή και αξίζει πάντοτε θερμών συγχαρητηρίων!
Είμαστε κι εμείς μουσικοί και κατανοούμε τις οδύνες και τις χαρές της Θεάς Τέχνης!
Από Διογένη/Ε.Μ.
Δημοσίευση σχολίου