Στον δίσκο - προσωπογραφία One night when... του σύγχρονου συνθέτη Λεωνίδα Κανάρη αναφερθήκαμε προ ημερών, βάζοντας τη μελοποίηση του στα Κεριά του Καβάφη.
Τώρα επανερχόμαστε μ' ένα ποίημα του σπουδαίου μεταρομαντικού και συμβολιστή Charles Baudelaire (1821-1867).
Το ποίημα, ερμηνευμένο από τη σοπράνο Δάφνη Πανουργιά και τη Νικόλ Καραλή στο πιάνο, έχει αποδοθεί στα ελληνικά από τον Γ. Σημηριώτη, αλλά επενέβη και ο συνθέτης στην τελική του μορφή.
Η δημιουργία μιας ξεχωριστής ατμόσφαιρας είναι προφανώς στις επιδιώξεις του Λ. Κανάρη, όπως άλλωστε και του Baudelaire.
Μια νύχτα που κοντά σε μιαν απαίσια Εβραία κοιτόμουν,
όπως σε πτώματος πλευρό πτώμα άλλο ξαπλωμένο,
κοιτώντας πλάι μου το κορμί 'κείνο το πουλημένο
τη λυπημένη ομορφιά που λαχταρώ σκεφτόμουν.
Τη γονική της αρχοντιά ο νους μου αναπολούσε,
το δυνατό το βλέμμα της με χάρες οπλισμένο,
την κόμη στο κεφάλι της σαν πέπλο μυρωμένο,
κι η θύμηση αυτή μέσα μου τον έρωτα ξυπνούσε.
Γιατί τρελά το ευγενικό κορμί σου θα φιλούσα,
κι απ' τα δροσάτα πόδια σου ως τα μαύρα σου μαλλιά,
τι θησαυρούς από βαθιά χάδια θε να σκορπούσα,
αν μια νυχτιά τα μάτια σου μπορούσαν να μου δώσουν
μόν' ένα δάκρυ αληθινό, ω πέτρινη καρδιά!
που θα 'κανε τις παγερές κόρες τους να θαμπώσουν.
1 σχόλιο:
Ωραία μουσική, ωραία φωνή και ΩΡΑΙΟ ΒΙΝΤΕΟ !
Δημοσίευση σχολίου