Κυριακή 2 Μαρτίου 2008

Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΕΝΟΣ "ΑΘΕΟΥ"!



Όπως σας έγραψα προ ημερών, φίλοι μου, ο διάσημος Γάλλος σκηνοθέτης Πατρίς Σερό θα διαβάσει αύριο τη σκηνή του Μ. Ιεροεξεταστή, από τους «Αδελφούς Καραμαζόφ» του Ντοστογέφσκι στο θέατρο «Ολύμπια» στην Αθήνα. Σε μια συνέντευξή του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής, στον δημοσιογράφο Ηλία Μαγκλίνη, λέει συγκλονιστικά πράγματα! Αυτός ο κατά δήλωσίν του «άθεος»! Προσέξτε, παρακαλώ, τη σκέψη του:


«Εξεπλάγην όταν ξαναδιάβασα αυτό το κείμενο. Νόμιζα ότι ήξερα τους “Καραμαζόφ” αλλά όταν έπεσα πάνω στο κείμενο είδα ότι το ερώτημα της ύπαρξης του Θεού τίθεται με έναν τρόπο ιλιγγιώδη. Εχει να κάνει με τον φόβο του ανθρώπου να είναι ελεύθερος. Φοβόμαστε την ελευθερία. Προτιμούμε κάποιος άλλος να μας λέει τι είναι καλό και κακό. Για τον σύγχρονο άνθρωπο η ελευθερία είναι ένα φορτίο. Γι’ αυτό και είναι ένα πολιτικό κομμάτι. Δεν έχει μόνο να κάνει με τη θρησκεία αλλά και με τον κομμουνισμό. Ο κομμουνισμός έχει πολλά κοινά με όλες τις Εκκλησίες: εμείς αποφασίζουμε για σένα τι είναι καλό και τι είναι κακό, σου δίνουμε μιαν επίφαση ισότητας αλλά το αντίτιμο είναι να μας παραδώσεις την ελευθερία σου.
Ο φονταμενταλισμός έχει επιστρέψει. Ο Χριστός απέτυχε λοιπόν; Το τρομερό με το κείμενο του Ιεροεξεταστή είναι ότι έχει μια λογική, τα επιχειρήματά του είναι ευφυή, ειδικά όταν σχολιάζει τους τρεις πειρασμούς του Χριστού στην έρημο.
Προσπαθούσα από μικρός να καταλάβω τι γίνεται στον κόσμο, κάτι που είναι αρκετά δύσκολο από μόνο του. Τι είναι καλό, κακό, δίκαιο, άδικο. Ισως κάποτε να ήταν πιο εύκολη η σχέση με την Εκκλησία, η υποταγή των ανθρώπων σε κάποια σχήματα. Αυτό το κείμενο με ξαναβάζει μέσα σε όλα αυτά και μετά την παράσταση (σ.σ. έχει παρουσιάσει το συγκεκριμένο αναλόγιο στο εξωτερικό) έχω δει τον κόσμο να βγαίνει αναστατωμένος. Αυτό είναι καλό. Να θέτεις ερωτήματα. Οι απαντήσεις περιττεύουν.
Δεν πιστεύω στον Θεό. Μακάρι να μπορούσα. Οπως και δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχει μετά θάνατον ζωή. Συνήθως το πιστεύουμε επειδή είμαστε τρομαγμένοι. Δεν θέλουμε να δεχθούμε ότι μας περιμένει μια μαύρη τρύπα, ότι ακολουθεί το κενό. Δεν τρέφω σεβασμό για την Εκκλησία, σέβομαι όμως το θρησκευτικό αίσθημα. Με απασχολεί πολύ η έννοια του ιερού, αλλά όχι μέσα από το πρίσμα της πίστης.
Ο Ντοστογιέφσκι είχε γράψει ότι αν δεν υπάρχει Θεός τότε όλα επιτρέπονται. Η ειρωνεία είναι ότι ειδικά σήμερα, που υποτίθεται ότι όλα επιτρέπονται, κάποιοι σκοτώνουν ανθρώπους στο όνομα του Θεού».

Τι να σχολιάσω; Σκέπτομαι πόσο εμείς οι πιστοί είμαστε άξιοι της ελευθερίας του Θεού. Πόσο πραγματικά τον αναζητούμε. Πόσο είμαστε περιχαρακωμένοι σε βεβαιότητες και αυτονόητα, που ο ίδιος ο Χριστός ανέτρεψε… Πόσο έχουμε την αίσθηση του ιερού, που απασχολεί τον Σερό. Πόσο «σκοτώνουμε» ανθρώπους – καταδικάζοντάς τους με τα λόγια και τα έργα μας, πάντα στο όνομα του Θεού!...

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

γράφει κάπου σε ένα από τα χαρμολυπητερά κείμενα του ο καθηγητής Ιωάννης Κορναράκης:
πρέπει πρώτα να γίνουμε καλοί άνθρωποι για να μπορέσουμε να γίνουμε έπειτα καλοί χριστιανοί!¨

τολμώ να προσθέσω πως ορισμένοι εξ ημών αναζητώντας τα υπερ φύσιν,ανευλαβώς με εγωισμό και ίδιον θέλημα, καταλήγουμε να γινόμαστε παρά φύσιν!
πνευματικά στείροι ,ανέραστοι,νευρωτικοί και εν τέλει μισόκαλοι και μισάνθρωποι!


αφήνω δε το συχνότατο φαινόμενο να νομίζουμε πως επειδή συχνάζουμε στις εκκλησιες,ψαλλουμε και γενικώς είμαστε ¨του κλίματος¨ γίναμε κολλητάρια με τον Θεό και μπορούμε να παίζουμε σφαλιάρες μαζί Του.

Ανώνυμος είπε...

ΣΥΜΦΩΝΩ.ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΧΟΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΜΑΣ ΟΠΩΣ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ ΧΡ
ΙΣΤΟΥ.

Ανώνυμος είπε...

ΑΥΤΑ ΞΑΝΑΠΕΙΤΕ ΤΑ!!!! ΚΑΙ ΕΤΙ ΚΑΙ ΕΤΙ!!! ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΕΥΣΕΒΗ ΠΑΤΡΑ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΑΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΕΥΡΩΤΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ, ΦΕΥ, ΜΙΣΟΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΙ....

Related Posts with Thumbnails