Κάνει ιατρική, από την Ελλάδα ως την Σιγκαπούρη, κάνει μουσική, ως πιανίστας και ως συνθέτης, κάνει αθλητισμό, γράφει στίχους, κάνει παρουσιάσεις βιβλίων με τρόπο εντυπωσιακό, σπουδάζει, μελετάει, ρουφάει τη ζωή.
Κι όλα αυτά με ήθος, με γνώση, «με λογισμό και μ’ όνειρο».
Χωρίς μιζέριες, χωρίς πικρίες, χωρίς θανατερές βαρεμάρες.
Σ’ αυτόν σαρκώνεται ο στίχος του Ελύτη:
«Εμείς τη λέμε τη ζωή, πηγαίνουμε μπροστά».
Και η περίπτωσή του δικαιώνει πανηγυρικά τον Μάνο Χατζιδάκι: "Η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους που περιέχουμε είναι η Παιδεία. Η αληθινή παιδεία και όχι η ανεύθυνη εκπαίδευση και η πληροφορία χωρίς κρίση και χωρίς ανήσυχη αμφισβητούμενη συμπερασματολογία. Αυτή η παιδεία που δεν εφησυχάζει ούτε δημιουργεί αυταρέσκεια στον σπουδάζοντα, αλλά πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα και την ανασφάλεια".
Είναι μόλις 22 χρονών ο Κωνσταντίνος Καραμπίνος.
Σήμερα, επί τοις ονομαστηρίοις του, τον πολυχρονίζω και τον πολυετίζω ακούγοντας τις αισθαντικές μουσικές του. Μια μουσική ποιητική σε στίχους και μουσική δικούς του, αλλά και σε στίχους Κώστα Καρυωτάκη, με μουσικές αναφορές σε Τσιτσάνη, σε Αττίκ, σε Χατζιδάκι και Σατί.
Παραθέτω στη συνέχεια τα σχετικά βίντεο για να τ’ ακούσετε κι εσείς, αγαπητοί συνοδίτες.
π.α.α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου